Provided by: manpages-pl_0.7-1_all bug

NAZWA

       dxpc - różnicowy kompresor protokołu X

WERSJA

       3.8.0

SKŁADNIA

       dxpc [wspólne] [klient | serwer] [połączenie]

       [wspólne] opcje:
            -p numer_portu -f -k -v -s poziom_debugowania -l log_file

       [klient] opcje (dla procesu KLIENT-a):
            -i poziom_kopresji -d numer_dispalya -u

       [serwer] opcje (dla procesu SERWER-a):
            -D display

       [połączenie] opcje:
            nazwa_hosta -w

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       dxpc  jest  kompresorem  protokołu  X stworzonym w celu zwiększenia szybkości "transmisji"
       aplikacji X11 uruchamianych przez wolne łącza (np.: telefoniczne połączenia PPP).

       dxpc musi być uruchomiony po obu stronach łącza.  Na  jednym  z  hostów  -  gdzie  pracuje
       rzeczywisty  X serwer - dxpc pracuje w trybie "serwera proxy", na drugim w trybie "klienta
       proxy". "Klient proxy" musi być uruchomiony jako pierwszy. W czasie startu "serwer  proxy"
       nawiązuje  połączenie z "klientem". (Zauważ, że wersje dxpc sprzed 3.3.1 używają odwrotnej
       konwencji.) Kiedy jeden z procesów dxpc jest przerywany, drugi automatycznie  wyłącza  się
       również.

       "Klient  proxy"  naśladuje  X-serwer.  Aplikacje  X-klienta  łączą  sie z "klientem proxy"
       używając displaya "unix:8" (lub <nazwa_hosta>:8 ; dxpc wspomaga  zarówno  domeny  UNIX-owe
       jak  i  gniazda TCP). "Klient proxy" przechwytuje wywołania X-owe od aplikacji, kompresuje
       je i wysyła do "serwera proxy". "Serwer"  dekompresuje  je  i  przesyła  do  rzeczywistego
       serwera   X.   Podobnie   "serwer  proxy"  otrzymuje  zdarzenia,  odpowiedzi  i  błędy  od
       rzeczywistego X-serwera, kompresuje i przesyła do "klienta proxy",  który  po  dekompresji
       śle je do aplikacji klienta.

       Stopień  kompresji  dxpc  zależy  od  typu aplikacji X-owej. Dla większości aplikacji dxpc
       uzyskuje wyniki kompresji od 3:1 do 6:1.

MODY PRACY

       dxpc może pracować w jednym z dwóch stanów: stanie nawiązywania połączenia  (nasłuchiwanie
       lub  łączenie)  i  stanie pracy w Systemie X (klient lub serwer). Każda sesja pracy w dxpc
       zawsze zaczyna sie od stanu nawiązywnia  połączenia  po  czym  -  jeżeli  połączenie  jest
       nawiązane - przechodzi do stanu pracy w Systemie X.

       Nasłuchiwanie  oczekuje  na  inicjację  połączenia  TCP  -  między dwoma procesami - przez
       łączenie.  Nasłuchiwanie  musi  być  zawsze  uruchamiane  jako  pierwsze.  Łączenie   jest
       inicjatorem połączenie TCP z nasłuchiwaniem. dxpc startuje w trybie łączenia jeżeli podany
       jest argument nazwa_hosta (zobacz: opcje połączenie, powyżej).  W innym przypadku startuje
       w trybie nasłuchiwania.

       Proces  serwera  jest  zwykle  umiejscowiony  na  tej  samej  maszynie,  na której pracuje
       rzeczywisty X-serwer  i  odpowiada  za  wyświetlanie  aplikacji,  proces  klienta  zaś  na
       maszynie,  gdzie jest uruchomiona aplikacja X i odpowiada on za przekazywanie wyniku pracy
       aplikacji do procesu serwera.   Domyślna  kolejność  pracy  dxpc  jest  następujaca:  tryb
       nasłuchiwania,  a  po  zestawieniu  połączenia  tryb  klienta  (jeżeli nie użyto argumentu
       nazwa_hosta) lub tryb łączenia,  a  po  połączeniu  tryb  serwera.  Opcja  -w  zmienia  ta
       kolejność (tj.: nasłuchiwanie-serwer lub łączenie-klient).

       Na  przykład  komenda dxpc host.w_pracy.com startuje dxpc w trybie łączenia (ponieważ jest
       użyty argument nazwa_hosta) i potem serwera (bo opcja -w nie zostala użyta).  Komenda dxpc
       -w  startuje dxpc w trybie nasłuchiwania (bo nie ma argumentu nazwa_hosta) i potem serwera
       (bo opcja -w zmienia standardowe wywolanie)

Opcje

       -d numer_displaya
                   Ustawia numer displaya, który dxpc imituje. Domyślnie dxpc przyjmuje wartość 8
                   (opcja ignorowna w trybie "serwer proxy").

       -f          Powoduje  powielenie  się  (forkowanie)  dxpc  i start jako daemon. Drukowanie
                   komunikatów na wyjście standardowe (poza błędami) jest wstrzymane,  statystyki
                   również.   Proces  daemona  może  być  wyłączony przez (kolejne) użycie dxpc z
                   opcją fB-k.

       -k          Powoduje przeczytanie numeru  PID  z  pliku  blokującego  w  katalogu  domowym
                   użytkownika  (~/.dxpc.pid-HOST-USER-PORT)  i  przesłanie  sygnału  SIGKILL  do
                   pracującego procesu dxpc. Plik blokujący istnieje jedynie jeżeli dxpc  zostało
                   uruchomione z opcja -f.

       -l log_file Z  tą  opcją  dxpc  zapisuje  komunikaty  i  informacje  statystyczne do pliku
                   dziennika log_file.  Opcja szczególnie użyteczna z -f.

       -p numer_portu
                   Ta opcja  ustawia  port  TCP,  który  będzie  używany  do  komunikacji  między
                   "klientem proxy" i "serwerem proxy". Wartość domyślna 4000.

       -s(1|2)     Wyświetla  raport o poziomie kompresji. W trybie "klienta proxy" dxpc wypisuje
                   raport o kompresji na podstawie komunikatów od X-klienta,  w  trybie  "serwera
                   proxy"  na  podstawie  komunikatów  X-serwera.   Z  opcją -s1 dxpc informuje o
                   poziomie  kompresji  w  postaci  skróconej,  z  -s2  w  postaci  szczegółowej.
                   Większości użytkowników z pewnością wystarczy opcja -s1.

       -u -t       Normalnie  dxpc  w  trybie  "klienta  proxy"  imituje  display  :8  (zarówno w
                   przypadku gniazd TCP jak i domen UNIX-owych). Opcja -u zabrania dxpc  używania
                   domen  UNIX-owych,  a  -t  gniazd  TCP.  (Opcje są ignorowane w trybie "serwer
                   proxy").

       -v          dxpc z opcją -v wypisuje numer  wersji,  informacje  o  prawach  autorskich  i
                   kończy pracę.

       -w          Odwraca   kolejność   "sluchania"   i   "inicjowania"  w  stanie  nawiązywania
                   połączenia.  Oznacza to, że klient będzie inicjował połączenia z serwerem.   W
                   miejsce   komend   uruchamiających:   klienta   dxpc  -f  i  serwera  dxpc  -f
                   serwer.w_pracy.com można użyć: dxpc -w -f serwer.w_domu.priv - start klienta i
                   dxpc -w -f - start serwera. Opcja -w jest użyteczna dla startu "klienta proxy"
                   za firewallem.

       nazwa_hosta Argument  nazwa_hosta  musi  być  użyty  w  trybie  "serwera  proxy"  w   celu
                   identyfikacji  maszyny  (po  nazwie bądź po adresie IP), na której uruchomiony
                   jest dxpc w trybie "klienta proxy". (Obecność tego argumentu implikuje start w
                   trybie "serwera proxy", jego brak w trybie "klienta proxy").

       -D display  Ustawia (display) hosta, na który przesyłane będą aplikacje X.  Domyślnie jest
                   to zmienna środowiska DISPLAY.

       -i(0..9|99|999)
                   Kontrola kompresji bitmap. (Opcja -i może  być  używana  na  kliencie  albo  -
                   jeżeli  podano  opcje  -w  -  na  serwerze,  w  pozostałych  przypadkach  jest
                   ignorowana.) Numer odpowiada za poziom kompresji; wyższe poziomy  dają  lepszą
                   kompresję  ale  kosztem  CPU i pamięci (głównie na "kliencie proxy").  Aktulna
                   lista poziomów i typów kompresji jest podana ponizej.

                   0 : Bez kompresji (oprócz dxpc 3.7.0, gdzie daje bardzo słabą kompresję).

                   1 : kompresja LZO lzo1x_1; bardzo szybka, małe zużycie  CPU,  rozsądny  poziom
                   kompresji.

                   2-9:  kompresja  LZO  wariant  lzo1c_n  .  lzo1c_2  wydaje  sie być gorsza niż
                   lzo1x_1.

                   99: kompresja LZO lzo1c_99.  Wolna  ale  bardzo  dobra  kompresja.  Zanotowano
                   niespodziewane błędy. Nie zalecana.

                   999:  kompresja  LZO  lzo1x_999.  Wolna (ale wystarczająco szybka dla połączeń
                   128k ISDN, przy korzystaniu z Pentium II/300 nie  używa  -  nawet  chwilowo  -
                   pełnej mocy procesora). Wartość domyślna i zalecana.

PRZYKŁADY

       W  przypadku użycia rzeczywistego X-serwera na lokalnej maszynie (pc_w_domu) i korzystania
       z aplikacji na zdalnym systemie (serwer.praca.com) wyświetlanych na lokalnej maszynie.

       Na zdalnej maszynie serwer.praca.com
           $ export DISPLAY=pc_w_domu:0 (sh lub bash)
       lub $ setenv DISPLAY pc_w_domu:0 (csh lub tcsh)
           $ dxpc -f
           $ export DISPLAY=unix:8      (sh lub bash)
       lub $ setenv DISPLAY unix:8      (csh lub tcsh)

       Na lokalnej maszynie
           $ export DISPLAY=unix:0      (sh lub bash)
       lub $ setenv DISPLAY unix:0      (csh lub tcsh)
           $ dxpc -f serwer.praca.com

       Teraz znów na zdalnej maszynie
           $ xterm&
           $ xemacs&
           itd...

DXPC I XAUTH

       Jeżeli używasz autoryzacji X z plikiem .Xauthority na  lokalnej  maszynie,  gdzie  pracuje
       rzeczywisty  X-serwer  powinieneś dostosować plik .Xauthority na maszynie, gdzie dxpc jest
       uruchomione w trybie "klienta proxy".  Jedną z dróg do tego prowadzących jest:
        .sp Skopiowanie pliku ~/.Xauthority z lokalnej maszyny  na  zdalną  (gdzie  jest  "klient
       proxy").
        .sp Wydanie polecenia
           $ xauth list
       w  celu obejrzenia kluczy autoryzacyjnych. Jedna z linijek w wydruku powinna zawierać Twój
       display X i wyglądać podobnie do:
           <Twoj_host>/unix:0   MIT-MAGIC-COOKIE-1   <HEX>
       Na  maszynie,  na  której  pracuje  "klient  proxy"  należy  "dodać"  tę  linię  do  pliku
       .Xauthority,  ale  z  "oszukanym"  X-displayem  (DISPLAY  z  serwera, gdzie "klient proxy"
       nasłuchuje). Opcja "add" komendy xauth realizuje to następująco
           $ xauth add <host>/unix:8 MIT-MAGIC-COOKIE-1  <HEX>
       gdzie <host> jest nazwą maszyny, gdzie jest uruchomiony "klient proxy".  Po wykonaniu tego
       polecenia powinno być możliwe bezproblemowe używanie dxpc.

       Uwaga: W przypadku połączeń przez slogin (ssh) wydruk z komendy
           $ xauth list
       może być inny. Warto przed podaniem w/w komendy skorzystać z
           $ echo $DISPLAY

AUTOR

       Brian Pane

POMOC

       Kevin Vigor (kevin@vigor.nu)

PODZIĘKOWANIA

       dxpc zaadoptowało wiele koncepcji z systemu HBX i FHBX
        (http://www.cs.dartmouth.edu/~jmd/decs/DECSpage.html).

       Dziekuję wszystkim użytkownikom, którzy przesyłali sugestie i uwagi.

ZOBACZ TAKŻE

       xauth(1), plik README z dytrybucji dxpc.

OD TŁUMACZA

       Dodano kilka słów w sekcji PRZYKŁADY.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 dxpc

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.