Provided by: mplayer_1.3.0-7ubuntu0.2_amd64 bug

NAZWA

SKŁADNIA

mplayer [opcje] [ zbiór | URL | lista odtwarzania | - ]
mplayer [opcje globalne] zbiór [opcje specyficzne] [zbiór2] [opcje specyficzne]
mplayer [opcje globalne] {grupa zbiorów i opcji} [opcje specyficzne dla grupy]
mplayer dvd://[tytuł | [tytuł_początkowy]-tytuł_końcowy ] [opcje]
mplayer vcd://ścieżka[/urządzenie]
mplayer tv://[kanał] [opcje]
mplayer dvb://[numer_karty@]kanał [opcje]
mplayer mf://maskazbiorów [opcje]
mplayer [cdda|cddb]://ścieżka[:szybkość][/urządzenie] [opcje]
mplayer cue://zbiór[:ścieżka] [opcje]
mplayer [file|mms[t]|http|http_proxy|rt[s]p|ftp|udp|unsv]:// [użytkownik:hasło@]URL[:port]
        [opcje]
mplayer sdp://plik [opcje]
mplayer mpst://host[:port]/URL [opcje]
mplayer tivo://host/list [opcje]
mplayer tivo://host/llist [opcje]
mplayer tivo://host/fsid [opcje]
gmplayer [opcje] [-skin skórka]
mencoder [opcje] [ zbiór | URL | - ] [-o zbiór]
mencoder [opcje globalne] plik1 [opcje specyficzne] [plik2] [opcje specyficzne]

OPIS

mplayer to odtwarzacz filmów dla Linuksa (działa na wielu  innych  platformach  i  architekturach
(i w ten sposób wszystkich ich sterowników), VESA (we wszystkich kartach kompatybilnych  z  VESA,
mencoder (Koder Filmów MPlayera) jest to  prosty  koder  (kompresor)  filmów,  zaprojektowany  do
(kadrowanie, powiększanie, odwracanie, postprocesing, obracanie, skalowanie, szum, konwersja RGB/
gmplayer to MPlayer z graficznym interfejsem użytkownika.  Ma te same opcje co MPlayer.

Sprawdź również dokumentację w formacie HTML!


STEROWANIE KLAWIATURĄ

kontrola podstawowa

          <- i ->
               Skacze w tył/w przód o 10 sekund.
          góra i dół
               Skacze w tył/w przód o 1 minutę.
          pgup i pgdown
               Skacze w tył/w przód o 10 minut.
          [ i ]
               Zmniejsza/zwiększa prędkość odtwarzania o 10%.
          { i }
               Dwukrotnie zmniejsza/zwiększa prędkość odtwarzania.
          Backspace
               Przywraca normalną prędkość odtwarzania.
          < i >
               Skacze w przód/w tył na liście odtwarzania.
          HOME i END
               następna/poprzednia pozycja drzewa odtwarzania z listy wyższego poziomu.
          INS i DEL
               następne/poprzednie alternatywne źródło (tylko lista odtwarzania ASX)
          p / SPACJA
               Zatrzymuje odtwarzanie (naciśnięcie jeszcze raz wznawia).
          .
               Krok  do  przodu.   Jednokrotne  naciśnięcie  zatrzyma  odtwarzane, każde następne
               przesunie o jedną klatkę do przodu i znów zatrzyma (dowolny inny  klawisz  wznawia
               odtwarzanie).
          q / ESC
               Zatrzymuje odtwarzanie i wychodzi.
          + i -
               Zmienia opóźnienia audio o +/- 0.1 sekund.
          / i *
               Zmniejsza/zwiększa głośność.
          9 i 0
               Zmniejsza/zwiększa głośność.
          m
               Wycisza dźwięk.
          # (tylko MPEG i Matroska)
               Przełącza między dostępnymi ścieżkami dźwięku.
          f
               Przełącza tryb pełnoekranowy (zobacz także -fs).
          T
               Przełącza tryb zostań-na-wierzchu (zobacz także -ontop).
          w i e
               Zmniejsza/zwiększa zakres trybu panoramicznego.
          o
               Przełącza tryby OSD: żaden / przewijanie / przewijanie + czas / przewijanie + czas
               + czas całkowity
          d
               Przełącza tryby gubienia klatek: żaden /  omiń  wyświetlanie  /  omiń  dekodowanie
               (zobacz także -framedrop i -hardframedrop).
          v
               Przełącza wyświetlanie napisów.
          b / j
               Przełącza dostępne napisy.
          F
               Przełącza wyświetlanie tylko wymuszonych napisów
          a
               Przełącza pozycję napisów: góra/środek/dół.
          z i x
               Zmienia opóźnienie napisów o +/- 0.1 sekund.
          r i t
               Przesuwa napisy w górę/w dół.
          i
               Ustawia znak EDL.
          s
               Robi zrzut ekranu (wymaga załadowania filtra screenshot).

(Następujące  klawisze działają tylko, jeżeli używasz wyjścia video ze sprzętową akceleracją (xv,
(x)vidix, (x)mga, etc), programowego filtru korekcji (-vf eq lub -vf eq2), lub filtru barwy  (-vf
hue).

          1 i 2
               Modyfikuje kontrast.
          3 i 4
               Modyfikuje jasność.
          5 i 6
               Modyfikuje barwę (kolorów).
          7 i 8
               Modyfikuje nasycenie.

(Następujące klawisze działają tylko ze sterownikiem wyjścia video quartz lub corevideo.)

          command + 0
               Przeskalowuje okno filmu do połowy oryginalnej wielkości.
          command + 1
               Przeskalowuje okno filmu do oryginalnej wielkości.
          command + 2
               Przeskalowuje okno filmu do dwukrotnej oryginalnej wielkości.
          command + f
               Przełącza tryb pełnoekranowy (zobacz także -fs).
          command + [ i command + ]
               Ustawia przezroczystość okna filmu.

Kontrola wejścia TV

          h i k
               Wybiera poprzedni/następny kanał.
          n
               Zmienia normę.
          u
               Zmienia listę kanałów.

SPOSÓB UŻYCIA

INFORMACJA: Interpreter podopcji (używany na przykład do podopcji -ao  pcm)  obsługuje  specjalny
%n%ciąg_znaków_długości_n
PRZYKŁAD:
"~/.mplayer/config".   Zbiorem  konfiguracyjnym  MEncodera  jest   "mencoder.conf"   w   katalogu
"~/.mplayer/mencoder.conf".  Opcje określone przez  użytkownika  unieważniają  opcje  z  głównego
"0", lub "false".  Również podopcje mogą być określane w ten sposób.

PRZYKŁAD:
# Używa sterownika Matrox jako domyślnego.
vo=xmga
# Uwielbiam stać na rękach gdy oglądam filmy.
flip=yes
# Dekoduje/koduje wielokrotne zbiory png,
# zaczynaj od mf://maskazbiorów
mf=type=png:fps=25
# Dziwne negatywy są fajne
vf=eq2=1.0:-0.8

OPCJE OGÓLNE

-codecs-file <plik> (zobacz także -afm, -ac, -vfm i -vc)

 Pomija standardową ścieżkę poszukiwania i używa podanego pliku zamiast dostępnego w systemie lub
 wbudowanego codecs.conf.

-include <plik konfiguracyjny>

 Określa plik z ustawieniami, który będzie parsowany po tych domyślnych.

-quiet

 Sprawia, że wyjście na konsolę jest mniej gadatliwe; w szczególności zapobiegnie to wyświetleniu
 wiersza stanu (tzn. A:   0.7 V:   0.6  A-V:   0.068  ...).   Szczególnie  przydatne  na  wolnych
 terminalach lub na takich, które nie obsługują poprawnie znaku powrotu karetki (tzn. \r).

-priority <prio> (Windows only)

 Ustawia  priorytet  procesu  MPlayera  według  predefiniowanych  ustawień  dostępnych w Windows.
 Możliwe wartości <prio>:
          idle|belownormal|normal|abovenormal|high|realtime

 UWAGA: Używanie priorytetu realtime może spowodować zawieszenie systemu.

-v, -verbose

 Zwiększa poziom gadatliwości (raportowania) (więcej -v oznacza większy poziom).
          <brak>
               wiadomości czysto informacyjne (domyślne)
          -v
               podstawowe  informacje  do  debugu,  nagłówek   AVI,   wartości   funckji   (debug
               inicjalizacji)
          -v -v
               Drukuje  indeksy  AVI,  kawałki  danych  wejściowych,  więcej informacji do debugu
               (debug odtwarzacza)
          -v -v -v
               Drukuje wszystko związane z parserami danych wejściowych (debug parsera)

OPCJE ODTWARZACZA (TYLKO MPLAYER)

-autoq <jakość> (używaj z -vf [s]pp)

 Dynamicznie zmiania poziom postprocesingu w zależności od dostępnego  wolnego  czasu  procesora.
 Numer,  który  wyszczególnisz,  będzie  najwyższym  poziomem.   Najczęściej możesz używać dużych
 liczb.  Musisz użyć -vf [s]pp bez parametrów, aby ta opcja działała.

-autosync <czynnik>

 Stopniowo  dostosowuje  synchronizację  A/V  bazując  na  pomiarze  opóźnień   audio.    Podanie
 -autosync 0,  domyślnie,  spowoduje,  że  "czas"  klatki  będzie  bazował  wyłącznie na pomiarze
 opóźnienia audio.  Podanie -autosync 1 zrobi to samo, ale nieznacznie zmieni  algorytm  korekcji
 A/V.   Nierówna  prędkość  odtwarzania filmów, które odtwarzane są dobrze z -nosound często może
 być poprawiona przez podanie liczby większej niż  1.   Im  wyższa  wartość  tym  rezultaty  będą
 bliższe  zastosowaniu  -nosound.   Spróbuj użyć -autosync 30, żeby stłumić problemy spowodowanie
 przez sterowniki dźwięku, które nie mają dokładnego pomiaru opóźnień  audio.   Z  tą  wartością,
 jeżeli  zdarzy  się duże przesunięcie synchronizacji A/V, wyregulowanie potrwa tylko około 1 lub
 2 sekund.  Opóźnienie reakcji na nagłe przesunięcie A/V powinno  być  jedynym  ubocznym  efektem
 włączanie tej opcji, dla wszystkich sterowników dźwięku.

-benchmark

 Pokazuje  na  końcu  odtwarzania  statystyki  użycia  procesora  i  zgubionych klatek.  Używaj w
 kombinacji z -nosound i -vo null dla testowania szybkości kodeka video.
 UWAGA: Z tą opcją MPlayer ignoruje czas trwania klatki, jeśli odtwarza  tylko  video  (można  to
 uznać za nielimitowane fps).

-colorkey <numer>

 Zmienia  kolor  kluczowy  (colorkey)  na  wybraną wartość RGB.  0x000000 to czarny a 0xffffff to
 biały.  Obsługiwane tylko przez sterowniki wyjścia video cvidix, fbdev,  svga,  vesa,  winvidix,
 xmga, xvidix, xover, xv (zobacz także -vo xv:ck), xvmc (zobacz także -vo xv:ck) i directx.

-nocolorkey

 Wyłącza  kolor  kluczowy.  Obsługiwane tylko przez sterowniki wyjścia video cvidix, fbdev, svga,
 vesa, winvidix, xmga, xvidix, xover, xv (zobacz także -vo xv:ck), xvmc (zobacz także -vo  xv:ck)
 i directx.

-crash-debug (kod do debugowania)

 Automatycznie  podłącza  gdb przy błedzie lub SIGTRAP.  Obsługa musi zostać wkompilowana poprzez
 podanie --enable-crash-debug lub posiadanie zbioru .developer w katalogu przy konfiguracji.

-edlout <nazwa zbioru>

 Tworzy nowy zbiór i zapisuje decyzyjną listę edycji (EDL) do tego zbioru.  Podczas  odtwarzania,
 kiedy  użytkownik  wciśnie  "i",  wpis  o pominięciu dwóch ostatnich sekund zostanie zapisany do
 zbioru.  Daje to punkt wyjścia, który użytkownik  może  później  dopasować  do  swoich  potrzeb.
 Szczegółowe informacje zawarte są w DOCS/HTML/pl/edl.html.

-enqueue (tylko GUI)

 Dodaje zbiory podane w wierszu poleceń do listy odtwarzania, zamiast odtwarzać je od razu.

-fixed-vo (KOD BETA!)

 Wymusza  ustawienie  jednego  systemu  video dla wszystkich zbiorów (jedna (de)inicjalizacja dla
 wszystkich zbiorów).  Dlatego też tylko jedno okno  zostanie  otwarte  dla  wszystkich  zbiorów.
 Obecnie działa z następującymi sterownikami: gl, gl2, mga, svga, x11, xmga, xv, xvidix i dfbmga.

-framedrop (zobacz także -hardframedrop)

 Nie  wyświetla niektórych klatek, by utrzymać synchronizacje A/V na wolnych komputerach.  Filtry
 video nie będą stosowane do tych  klatek.   Dla  klatek  B  nawet  dekodowanie  jest  całkowicie
 pominięte.

-h, -help, --help

 Pokazuje krótkie podsumowanie opcji.

-hardframedrop

 Większa  intensywność  opuszczania  klatek  (przerywa  dekodowanie).   Prowadzi do zniekształceń
 obrazu!

-identify

 Pokazuje  parametry  zbioru  w  łatwo  przeglądalnym  formacie.   Wyświetla  też   dokładniejsze
 informacje  o  językach  i  identyfikatorach napisów i ścieżek audio.  Skrypt TOOLS/midentify.sh
 wycina inne napisy MPlayera i (mamy nadzieję) zabezpiecza specjalne  znaki  przed  interpretacją
 przez powłokę.

-idle (zobacz także -slave)

 Sprawia  że  MPlayer czeka bezczynie zamiast wychodzić jeśli nie ma pliku do odtwarzania.  Gwnie
 użyteczne w trybie slave, gdy MPlayer moze być sterowany poleceniami wejściowymi.

-input <komendy>

 Ta opcja może być używana do  konfiguracji  pewnych  części  systemu  wejściowego.   Ścieżki  są
 względem ~/.mplayer/.
 INFORMACJA: Autopowtarzanie jest obecnie obsługiwane tylko przez joysticki.

 Dostępne są polecenia:

          conf=<plik>
               Określa  plik  konfiguracyjny  warstwy  kontroli,  inny  niż  domyślny ~/.mplayer/
               input.conf.  Jeżeli nie podano pełnej ścieżki, pod uwagę  brany  jest  ~/.mplayer/
               <plik>.
          ar-delay
               Opóźnienie w milisekundach przed rozpoczęciem automatyczniego powtarzania klawisza
               (0 żeby wyłączyć).
          ar-rate
               Ilość generowanych przyciśnięć klawisza na sekundę przy autopowtarzaniu.
          keylist
               Lista wszystkich klawiszy, które mogą być przypisane do komend.
          cmdlist
               Lista wszystkich komend, które mogą być przypisane do klawiszy.
          js-dev
               Wybiera używany joystick (domyślnie: /dev/input/js0).
          file=<nazwazbioru>
               Czyta polecenia z podanego zbioru.  Opcja głównie przydatna przy kolejce FIFO.
               INFORMACJA: Jeśli podany zbiór jest kolejką, MPlayer otwiera oba końce, więc można
               kilkukrotnie napisać "echo "seek 10" > mp_pipe" i kolejka będzie działać.

-key-fifo-size <2-65000>

 Ustala  wielkość  kolejki buforującej naciśnięcia klawiszy (domyślnie: 10).  Kolejka wielkości n
 może zbuforować (n-1) zdarzeń.  Jeśli  jest  zbyt  małe  niektóre  zdarzenia  mogą  zaginąć  (co
 prowadzi  do  "zaciętego  przycisku  myszy"  i  podobnych  efektów).   Jeśli jest zbyt duże może
 wyglądać że MPlayer zawiesił się gdy przetwarza zbuforowane zdarzenia.  Żeby utrzymać takie samo
 zachowanie jak przed wprowadzeniem tej opcji, ustaw 2 dla Linuksa i 1024 dla Windows.

-lircconf <plik> (tylko z LIRC)

 Wskazuje plik konfiguracyjny dla LIRC (domyślnie: ~/.lircrc).

-list-options

 Wyświetla wszystkie dostępne opcje.

-loop <ilość>

 Powtarza film <ilość> razy.  0 oznacza zawsze.

-menu (tylko z menu OSD)

 Włącza menu OSD.

-menu-cfg <plik> (tylko z menu OSD)

 Wskazuje alternatywny plik konfiguracyjny menu.conf.

-menu-root <wartość> (tylko z menu OSD)

 Wybiera menu główne.

-menu-startup (tylko z menu OSD)

 Wyświetla główne menu zaraz po uruchomieniu MPlayera.

-noconsolecontrols

 Powstrzymuje  MPlayera  przed  czytaniem  zdarzeń klawiszy ze standardowego wejścia.  Użyteczne,
 jeżeli dane są z niego pobierane.  Jest to  automatycznie  włączane,  jeśli  w  wierszu  poleceń
 zostanie  odnaleziony  -.   Są  jednak  sytuacje,  w których sam musisz to aktywować, np. jeżeli
 otwierasz /dev/stdin (albo odpowiednik w Twoim systemie), używasz stdin  na  liście  odtwarzania
 albo zamierzasz czytać z stdin później poprzez polecenia trybu slave loadlist i loadfile.

-nojoystick

 Wyłącza obsługę joysticka.

-nolirc

 Wyłącza obsługę LIRC.

-nomouseinput (tylko z X11)

 Wyłącza  obsługę  zdarzeń  wciśnięcia/puszczenia  przycisku myszki (menu kontekstowe mozplayerxp
 korzysta z tej opcji).

-nortc (tylko z RTC)

 Wyłącza używanie Linux RTC (real-time clock - /dev/rtc) jako mechanizmu mierzenia czasu.

-playlist <nazwa pliku>

 Odtwarza zbiory według pliku listy odtwarzania (w formatach ASX, Winamp, SMIL lub jeden zbiór  w
 każdym wierszu).
 INFORMACJA:  Opcja  ta jest uważana za pozycję wyjściową, więc opcje następujące po niej odnoszą
 się tylko do zbiorów na tej liście.
 FIXME: Musi to być bardziej przejrzyste i dokładnie udokumentowane.

-really-quiet (zobacz także -quiet)

 Wyświetla jeszcze mniej komunikatów wyjściowych i stanu niż z opcją -quiet.

-rtc-device <urządzenie>

 Korzysta z określonego urządzenia do synchronizacji przez RTC.

-shuffle

 Odtwarza zbiory w losowej kolejności.

-skin <nazwa> (tylko z GUI)

 Załaduje skórkę z podanego jako parametr katalogu znajdującego  się  pod  domyślnymi  katalogami
 skórek, /usr/local/share/mplayer/skins/ i ~/.mplayer/skins/.

 PRZYKŁAD:
          -skin fittyfene
               Próbuje  załadować  /usr/local/share/mplayer/skins/fittyfene,  później ~/.mplayer/
               skins/fittyfene.

-slave (zobacz także -input)

 Ta opcja przełącza MPlayera w tryb slave, w którym można go używać jako końcówki  (backend)  dla
 innych  programów.   Zamiast  przechwytywania  wciśniętych  klawiszy,  MPlayer  będzie czytał ze
 standardowego wejścia polecenia oddzielane końcem wiersza (\n).
 INFORMACJA:  Listę  poleceń  otrzymasz   z   -input   cmdlist,   a   ich   opis   znajdziesz   w
 DOCS/tech/slave.txt.

-softsleep

 Używa  wysokiej  jakości zegarów programowych.  Tak dokładne jak RTC, ale nie wymaga specjalnych
 uprawnień.  Skutkuje większym obiążeniem procesora.

-sstep <sek>

 Przeskakuje <sek> sekund po każdej klatce.  Normalna prędkość odtwarzania klatek jest utrzymana,
 więc odtwarzanie jest szybsze.  Jako że MPlayer potrafi przeszukiwać tylko do najbliższej klatki
 kluczowej, może to być niedokładne.

OPCJE DEMUXERA/STRUMIENI

-a52drc <poziom>

 Wybiera poziom Kompresji Dynamiki (Dynamic Range Compression)  dla  strumieni  dźwiękowych  AC3.
 <poziom>  jest  liczbą  rzeczywistą  od  0  do 1, gdzie 0 oznacza brak kompresji, a 1 (domyślne)
 oznacza pełną kompresję (głośne kawałki są przyciszane i vice versa).  Opcja ta  jest  skuteczna
 tylko wtedy, kiedy strumień AC3 zawiera informacje o wymaganym zasięgu kompresji.

-aid <ID> (zobacz także -alang)

 Wybiera  kanał  audio  (MPEG:  0-31  AVI/OGM:  1-99  ASF/RM: 0-127, VOB(AC3): 128-159 VOB(LPCM):
 160-191  MPEG-TS  17-8190).   MPlayer  wyświetli  dostępne  identyfikatory  audio,  jeśli   jest
 uruchomiony  w trybie gadatliwym (-v).  Kiedy odtwarzany jest strumień MPEG-TS, MPlayer/MEncoder
 użyje pierwszego programu (jeżeli jest dostępny) z wybranym strumieniem.

-alang <kod języka[,kod języka,...]> (zobacz także -aid)

 Określa priorytetową listę języków, w których audio ma być odtwarzane.   Różne  formaty  używają
 różnych  kodów.  DVD korzysta z dwuliterowych w standardzie ISO 639-1, Matroska i NUT operują na
 trzyliterowych ISO 639-2, a OGM korzysta z dowolnego identyfikatora.  MPlayer wyświetli dostępne
 języki, jeśli jest uruchomiony w trybie gatatliwym (-v).

 PRZYKŁAD:
          mplayer dvd://1 -alang pl,en
               Wybiera  z  DVD  ścieżkę  w  języku  polskim,  a  jeżeli  jej  nie  ma, korzysta z
               angielskiej.
          mplayer -alang jpn example.mkv
               Odtwarza film w formacie Matroska w języku japońskim.

-audio-demuxer <[+]nazwa> (tylko z opcją -audiofile)

 Wymusza typ demuxera audio dla -audiofile.  Użycie  "+"  przed  nazwą  wymusza  ją,  wyłącza  to
 niektóre  testy.  Podaj nazwę demuksera wypisaną przez -audio-demuxer help.  Dla kompatybilności
 z poprzednimi wersjami akceptuje też ID demuxera zdefiniowane  w  zbiorze  libmpdemux/demuxer.h.
 -audio-demuxer audio albo -audio-demuxer 17 wymusza MP3.

-audiofile <nazwa zbioru>

 Otwórz audio z zewnętrznego zbioru (WAV, MP3 lub Ogg Vorbis) podczas odtwarzania filmu.

-audiofile-cache <kBajty>

 Włącza cache dla strumienia używanego przez -audiofile, używając określonej ilości pamięci.

-bandwidth <wartość> (tylko z siecią)

 Określa  maksymalną  szerokość  pasma (bitrate) strumienia sieciowego (dla serwerów potrafiących
 przesyłać z różnymi szerokościami pasma).  Przydatne jeśli  chcesz  oglądać  na  żywo  media  ze
 strumieni przy wolnym połączeniu.

-cache <kBajty>

 Ta  opcja określa ile pamięci (w kBajtach) ma być użyte do wstępnego buforowania zbioru lub URL.
 Szczególnie przydatne przy powolnych nośnikach.

-cache-min <procent>

 Odtwarzanie rozpocznie się gdy bufor zostanie wypełniony w podanym stopniu.

-cache-seek-min <procent> (jeszcze nie zaimplementowane)

 Jeśli wykonano przewijanie do  pozycji  w  promieniu  <procent>  wielkości  cache  od  aktualnej
 pozycji, MPlayer poczeka na wypełnienie cache zamiast wykonywać przewijanie (domyślnie: 50).

-cdda <opcja1:opcja2> <tylko z CDDA)

 Dostosowuje możliwość czytania CD Audio MPlayera.

 Dostępne są opcje:

          speed=<wartość>
               Ustala prędkość obrotów CD.

          paranoia=<0-2>
               Ustala poziom paranoi.
                  0: wyłącza sprawdzanie
                  1: sprawdza tylko overlap (domyślne)
                  2: pełna korekcja i weryfikacja danych

          generic-dev=<wartość>
               Używa podanego ogólnego urządzenia SCSI.

          sector-size=<wartość>
               Rozmiar bloku jednorazowego czytania.

          overlap=<wartość>
               Wymusza   minimalne   przeszukiwanie  overlap  podczas  weryfikacji  do  <wartość>
               sektorów.

          toc-bias
               Zakłada że adres początku pierwszej ścieżki zapisany w TOC będzie adresowany  jako
               LBA 0.   Niektóre sterowniki Toshiba potrzebują tego by poprawnie określić granice
               ścieżek.

          toc-offset=<wartość>
               Dodaje <wartość> sektorów do odczytanych  wartości  podczas  adresowania  ścieżek.
               Wartość może być ujemna.

          (no)skip
               (Nie)akceptuje niedoskonałe rekonstrukcje danych.

-cdrom-device <ścieżka do urządzenia>

 Ustawia ścieżkę do urządzenia CD-ROM (domyślnie: /dev/cdrom).

-channels <ilość> (zobacz także -af channels)

 Żąda podanej liczby kanałów wyjścowych (domyślnie: 2).  MPlayer prosi dekoder by dekodował audio
 do wybranej ilości kanałów.  Od dekodera zależy jak (i czy) sobie z tym poradzi.  Opcja ta  jest
 zazwyczaj  potrzebna  tylko przy odtwarzaniu filmów z dźwiękiem w formacie AC3 (jak DVD).  W tym
 wypadku liba52 dekoduje  i  prawidłowo  przerabia  dźwięk  na  wymaganą  liczbę  kanałów.   Żeby
 bezpośrednio kontrolować liczbę kanałów wyjściowych niezależnie od liczby zdekodowanych kanałów,
 użyj filtra channels.
 INFORMACJA: Opcja ta jest honorowana przez kodeki (tylko AC3), filtry  (surround)  i  sterowniki
 wyścia audio (przynajmniej OSS).

 Dostępne są opcje:

          2    stereo
          4    surround
          6    pełne 5.1

-chapter <ID rozdziału[-<ID końcowego rozdziału>] (tylko DVD)

 Określa numer rozdziału od którego należy zacząć odtwarzanie.  Może też określić numer rozdziału
 na którym należy skończyć odtwarzanie (domyślnie: 1).

-cookies (tylko z siecią)

 Wysyła cookies przy żądaniach HTTP.

-cookies-file <nazwa zbioru> (tylko z siecią)

 Czyta HTTP cookies z <nazwa zbioru> (domyślnie ~/.mozilla/ i ~/.netscape/) i nie czytaj z miejsc
 standardowych.  Zakłada że zbiór jest w formacie Netscape.

-delay <sekundy>

 Ustawia opóźnienie dźwięku w sekundach (dodatnia lub ujemna liczba rzeczywista).
 INFORMACJA:  Nie  ma  gwarancji prawidłowego działania jeśli jest to używane z MEncoderem i -ovc
 copy.

-demuxer <[+]nazwa>

 Wymusza typ demuxera.  Użycie "+" przed nazwą wymusza ją,  wyłącza  to  niektóre  testy.   Podaj
 nazwę  demuksera  wypisaną  przez  -demuxer  help.   Dla  kompatybilności z poprzednimi wersjami
 akceptuje też ID demuxera zdefiniowane  w  zbiorze  libmpdemux/demuxer.h.   -demuxer  audio  lub
 -demuxer 17 wymusza MP3.

-dumpaudio (tylko MPlayer)

 Zrzuca  surowy,  skompresowany  strumień  audio  do ./stream.dump (przydatne z MPEG/AC3).  Jeśli
 podasz więcej niż jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma  tylko  ostatnia  w
 wierszu poleceń.

-dumpfile <nazwa zbioru> (tylko MPlayer)

 Podaje nazwę zbioru wynikowego dla opcji -dumpaudio / -dumpvideo / -dumpstream.

-dumpstream (tylko MPlayer)

 Zrzuca surowy strumień do ./stream.dump.  Przydatny gdy rippujesz z DVD lub sieci.  Jeśli podasz
 więcej niż jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma tylko ostatnia  w  wierszu
 poleceń.

-dumpvideo (tylko MPlayer)

 Zrzuca  surowy, skompresowany strumień video do ./stream.dump (niezbyt przydatne).  Jeśli podasz
 więcej niż jedną z -dumpaudio, -dumpvideo i -dumpstream, znaczenie ma tylko ostatnia  w  wierszu
 poleceń.

-dvbin <options>

 Przekazuje zamiast domyślnych następujące opcje modułowi wejścia DVB:

          card=<1-4>
               Użyje karty numer 1-4 (domyślnie: 1).
          file=<nazwa pliku>
               Czyta    listę    kanałów   z   <nazwa   pliku>.    Domyślnym   jest   ~/.mplayer/
               channels.conf.{sat,ter,cbl,atsc}  (w   zależności   od   Twojej   karty)   lub   w
               ostateczności ~/.mplayer/channels.conf.

-dvd-device <ścieżka do urządzenia> (tylko DVD)

 Podaje  ścieżkę  do  urządzenia  DVD  (domyślnie:  /dev/dvd).  Możesz również określić katalog z
 plikami uprzednio skopiowanymi prosto z DVD (np. przez vobcopy).  Zauważ,  że  -dumpstream  jest
 zazwyczaj lepszym sposobem na kopiowanie tytułów DVD (zobacz przykłady).

-dvdangle <ID ujęcia> (tylko DVD)

 Niektóre  dyski DVD zawierają sceny, które mogą być oglądane z różnych ujęć.  Opcja ta informuje
 MPlayera, którego ujęcia ma używać (domyślnie: 1).

-edl <nazwa pliku>

 Włącza decyzyjną listę edycji (ang. edit decision list (EDL)) podczas odtwarzania.  Video będzie
 pomijane,  audio  będzie  wyciszane i włączane zgodnie z wpisami w podanym zbiorze.  Szczegółowe
 informacje zawarte są w DOCS/HTML/pl/edl.html.

-forceidx

 Wymusza przebudowanie indeksu.  Użyteczny dla zbiorów z uszkodzonym  indeksem  (desynchornizacje
 A/V itp.).  Umożliwia wyszukiwanie w pliku.  Trwałe naprawienie indeksu możliwe jest przy pomocy
 MEncodera (patrz dokumentacja)
 INFORMACJA: Opcji tej można używać tylko jeśli dany nośnik  obsługuje  wyszukiwanie  (czyli  nie
 stdin, kolejka itp.).

-fps <liczba rzeczywista>

 Zmienia  prędkość  odtwarzania  klatek video (framerate) Przydatne jeśli wartość w nagłówku jest
 zła/nie istnieje.

-frames <ilość>

 Odtwarza/konwertuje tylko pierwsze <ilość> klatek, potem wychodzi.

-hr-mp3-seek (tylko z MP3)

 Dokładne  przeszukiwanie  MP3.   Włączone  gdy  odtwarzamy  z  zewnętrznego  zbioru  MP3,   gdyż
 potrzebujemy  znaleźć  bardzo  dokładną  pozycję  do utrzymania synchronizacji A/V.  Potrafi być
 wolne, szczególnie gdy szukamy do tyłu, ponieważ trzeba przewinąć do samego początku by  znaleźć
 dokładnie tę klatkę.

-idx (zobacz także -forceidx)

 Przebuduje  indeks  AVI,  jeżeli nie zostanie on znaleziony, umożliwiając przeszukiwanie zbioru.
 Przydatne przy uszkodzonych/niekopletnych zbiorach lub źle stworzonych plikach.
 INFORMACJA: Opcji tej można używać tylko jeśli dany nośnik  obsługuje  wyszukiwanie  (czyli  nie
 stdin, kolejka itp.).

-ipv4-only-proxy (tylko z siecią)

 Ignoruje proxy dla adresów IPv6.  Będzie on nadal używany dla adresów IPv4.

-loadidx <zbiór indeksowy>

 Czyta  dane  indeksu  video  z  <nazwa zbioru>,  zapisane przez -saveidx.  MPlayer będzie czytał
 indeks z podanego zbioru i używał tych danych do przeszukiwania zamiast  jakiegokolwiek  indeksu
 bezpośrednio w zbiorze AVI.  Dodatkowo, MPlayer nie przeszkodzi w załadowaniu zbioru indeksowego
 wygenerowanego z innego AVI, ale to z pewnością wywoła niemiłe rezultaty.
 INFORMACJA: Ta opcja jest przestarzała, ponieważ MPlayer obsługuje już OpenDML.

-mc <sekundy/klatkę>

 maksymalna korekcja synchronizacji A-V na klatkę (w sekundach)

-mf <opcja1:opcja2:...>

 Używane przy dekodowaniu z wielu zbiorów PNG lub JPEG.

 Dostępne są opcje:

          w=<wartość>
               szerokość danych wyjściowych (domyślnie: autodetekcja)
          h=<wartość>
               wysokość danych wyjściowych (domyślnie: autodetekcja)
          fps=<wartość>
               ilość klatek na sekundę (fps) w danych wyjściowych (domyślnie: 25)
          type=<wartość>
               typ zbiorów wejściowych (dostępne: jpeg, png, tga i sgi)

-ni (tylko AVI)

 Wymusza użycie parsera do AVI bez przeplotu (pozwala odtworzyć niektóre uszkodzone zbiory AVI).

-nobps (tylko AVI)

 Nie używa średniej ilości bajtów/sekundę do synchronizacji A-V.  Pomaga przy niektórych zbiorach
 AVI z uszkodzonym nagłówkiem.

-noextbased

 Wyłącza wybór demuxera oparty na rozszerzeniu zbioru.  Domyślnie, kiedy typ zbioru (demuxer) nie
 może być bezsprzecznie wykryty (zbiór nie posiada nagłówka lub jest on niewystarczająco  pewny),
 rozszerzenie  zbioru jest użyte do wybrania demuxera.  Zawsze wraca do wyboru demuxera w oparciu
 o zawartość.

-passwd <hasło> (zobacz także -user) (tylko z siecią)

 Podaje hasło dla autoryzacji HTTP.

-prefer-ipv4

 Używa IPv4 do połączeń sieciowych.  Jeśli się nie da, automatycznie przestawia na IPv6.

-prefer-ipv6

 Używa IPv6 do połączeń sieciowych.  Jeśli się nie da, automatycznie przestawia na IPv4.

-rawaudio <opcja1:opcja2:...>

 Pozwala na odtwarzanie surowych zbiorów audio.  Może też być użyta żeby odtworzyć CD z dźwiękiem
 innym   niż  44kHz  16-bit  stereo.   Do  odtwarzania  surowych  strumieni  AC3  użyj  -rawaudio
 on:format=0x2000.

 Dostępne są opcje:

          on
               Używa demuxera surowego dźwięku.
          channels=<ilość>
               ilość kanałów
          rate=<częstotliwść>
               częstotliwość próbkowania
          samplesize=<wartość>
               rozmiar próbki w bajtach
          bitrate=<value>
               bitrate dla surowych danych audio
          format=<wartość>
               kod fourcc szesnastkowo

-rawvideo <opcja1:opcja2:...>

 Ta opcja pozwala na odtwarzanie surowych zbiorów video.

 Dostępne są opcje:

          on
               Używa demuxera surowego video.
          fps=<wartość>
               ilość klatek na sekundę (domyślnie: 25.0)
          sqcif|qcif|cif|4cif|pal|ntsc
               ustawia jedną ze standardowych wielkości obrazu
          w=<wartość>
               szerokość obrazu w pikselach
          h=<wartość>
               wysokość obrazu w pikselach
          i420|yv12|yuy2|y8
               ustaw przestrzeń kolorów
          format=<wartość>
               przestrzeń kolorów (fourcc) w hex
          size=<wartość>
               rozmiar ramki w bajtach

-rtsp-stream-over-tcp (tylko z LIVE.COM)

 Używane z URLami "rtsp://" dla określenia, że nadchodzące pakiety RTP i RTCP mają być przesyłane
 przez  TCP  (używając  tego  samego  połączenia co RTSP).  Przydatne przy uszkodzonym połączeniu
 internetowym, które nie przepuszcza pakietów UDP (zobacz także http://www.live555.com/mplayer).

-saveidx <nazwa zbioru>

 Wymusza przebudowanie indeksu i zapisuje go w zbiorze <nazwa zbioru>.  Aktualnie działa to tylko
 ze zbiorami AVI.
 INFORMACJA: Ta opcja jest przestarzała, ponieważ MPlayer obsługuje już OpenDML.

-sb <pozycja w bajtach> (zobacz także -ss)

 Przewija do pozycji określonej w bajtach.  Przydatne do odtwarzania z obrazów CD-ROM lub zbiorów
 VOB ze śmieciami na początku.

-speed <0.01-100>

 Zwalnia lub przyspiesza odtwarzanie  o  współczynnik  podany  jako  parametr.   Nie  jest  pewne
 działanie z -oac copy.

-srate <Hz>

 Wybiera  częstotliwość próbkowania, która będzie dalej wykorzystywana (oczywiście karty mają też
 swoje ograniczenia).  Jeżeli  wybrana  częstotliwość  jest  inna  niż  w  obecnie  przetwarzanym
 strumieniu,  w  wartwie  dźwiękowej  zostanie  zastosowany  filtr resample lub lavcresample, aby
 zniwelować różnicę.  Opcja -af-adv  steruje  typem  przepróbkowywania.   Domyślne  jest  szybkie
 przepróbkowywanie, które może zniekształcić dźwięk.

-ss <czas> (zobacz także -sb)

 Przeskakuje do podanego czasu.

 PRZYKŁAD:
          -ss 56
               Przeskakuje do 56 sekundy.
          -ss 01:10:00
               Przeskakuje do 1 godziny i 10 minut.

-tskeepbroken

 Informuje  MPlayera  by  nie odrzucał pakietów TS zgłoszonych w strumieniu jako błędne.  Czasami
 potrzebne do odtworzenia uszkodzonych zbiorów MPEG-TS.

-tsprobe <ilość bajtów>

 Przy odtwarzaniu strumienia MPEG-TS, opcja ta pozawala  podać  jak  wiele  bajtów  w  strumieniu
 MPlayer ma przeglądać w poszukiwaniu żądanych ID audio i video.

-tsprog <1-65534>

 Przy  odtwarzaniu  strumienia  MPEG-TS  pozwala  podać  który  program (jeśli jest kilka) należy
 odtwarzać.  Może być użyta z -vid i -aid.

-tv <opcja1:opcja2:...> (tylko z TV)

 Ta opcja dostosowuje rozmaite właściwości modułu przechwytywania  TV.   Żeby  oglądać  telewizję
 MPlayerem  podaj "tv://" lub "tv://<numer_kanału>" albo nawet "tv://<nazwa_kanału>" (jak ustawić
 <nazwę_kanału> podaje opcja channels poniżej) jako URL filmu.

 Dostępne są opcje:

          noaudio
               bez dźwięku

          driver=<wartość>
               dostępne sterowniki: dummy, v4l, v4l2, bsdbt848

          device=<wartość>
               Podaje urządzenie TV (domyślnie: /dev/video0).

          input=<wartość>
               Wybiera wejście (domyślnie: 0 - TV, lista jest wypisywana na konsoli).

          freq=<wartość>
               Podaje częstotliwość na którą należy ustawić tuner (np. 511.250).   Nie  działa  z
               parametrem channels.

          outfmt=<wartość>
               Podaje  format  wyjściowy tunera jako nazwę obsługiwaną przez sterownik V4L (yv12,
               rgb32, rgb24, rgb16,  rgb15,  uyvy,  yuy2,  i420)  lub  dowolny  format  określony
               wartością  szesnastkową.   Jeśli  chcesz  poznać  wszystkie dostępne formaty podaj
               outfmt=help.

          width=<wartość>
               szerokość okna wyjściowego

          height=<wartość>
               wysokość okna wyjściowego

          fps=<wartość>
               częstotliwość przechwytywania video (ile klatek na sekundę przechwytywać)

          buffersize=<wartość>
               maksymalny rozmiar bufora przechwytywania w megabajtach (domyślnie: dynamiczny)

          norm=<wartość>
               bsdbt848 i v4l dopuszczają PAL, SECAM i NTSC.   Lista  dostępnych  standardów  dla
               v4l2 jest wyświetlana na konsoli.  Przeczytaj też poniższą opcję normid.

          normid=<wartość> (tylko v4l2)
               Ustawia standard TV z podanym numerycznym ID.  Zależy on od karty przechwytywania.
               Lista standardów TV jest wypisywana przez MPlayera na konsoli.

          channel=<wartość>
               Ustawia tuner na kanał <wartość>.

          chanlist=<wartość>
               dostępne: argentina, australia,  china-bcast,  europe-east,  europe-west,  france,
               ireland,  italy,  japan-bcast,  japan-cable,  newzealand, russia, southafrica, us-
               bcast, us-cable, us-cable-hrc

          channels=<kanał>-<nazwa>,<kanał>-<nazwa>,...
               Ustawia nazwy dla kanałów.  Używaj _ zamiast spacji  w  nazwach  (albo  pobaw  się
               cudzysłowami  ;-).   Nazwy  kanałów  będą  wtedy wypisywane przez OSD, a polecenia
               tv_step_channel, tv_set_channel i tv_last_channel będą dostępne z  pilota  (zobacz
               także LIRC).  Nie działa z parametrem frequency.
               INFORMACJA: Numer kanału będzie pozycją na liście kanałów, licząc od 1.
               PRZYKŁAD: tv://1, tv://TV1, tv_set_channel 1, tv_set_channel TV1

          [brightness|contrast|hue|saturation]=<-100-100>
               Ustawia korekcję obrazu na karcie.

          audiorate=<wartość>
               Ustawia tempo bitowe przechwytywania audio.

          forceaudio
               Przechwytuje audio nawet gdy v4l nie zgłasza żadnych źródeł audio.

          alsa
               Przechwytuje z ALSA.

          amode=<0-3>
               Wybiera tryb audio:
                  0: mono
                  1: stereo
                  2: język 1
                  3: język 2

          forcechan=<1-2>
               Domyślnie,  liczba zapisanych kanałów audio jest automatycznie ustawiana zgodnie z
               ustawieniami audio karty TV.  Ta opcja wymusza nagrywanie stereo/mono bez  względu
               na opcję amode i wartości zwracane przez v4l.  Przydatne jeśli karta TV nie jest w
               stanie zgłosić prawidłowego trybu audio.

          adevice=<wartość>
               ustawia urządzenie audio <wartość> powinna być /dev/... dla OSS i ID  sprzętu  dla
               ALSA.  Zastąp wszystkie ":" w ID sprzętu dla ALSA na ".".

          audioid=<wartość>
               Wybiera wyjście audio karty, jeżeli karta ma więcej niż jedno.

          [volume|bass|treble|balance]=<0-65535> (v4l1)

          [volume|bass|treble|balance]=<0-100> (v4l2)
               Te  opcje  ustawiają  parametry  miksera  karty  video.  Nie przyniesie to żadnych
               efektów, jeżeli Twoja karta go nie posiada.  Dla v4l2 50 oznacza domyślną  wartość
               przekazaną przez sterownik karty.

          immediatemode=<wartość logiczna>
               Wartość  0 oznacza przechwytywanie i buforowanie audio i video razem (domyślna dla
               MEncodera).  Wartość 1 (domyślna dla MPlayera) oznacza przechwytywanie tylko video
               i  pozwolenie  na przesyłanie dźwięku z karty TV do karty dźwiękowej poprzez kabel
               je łączący.

          mjpeg
               Używa sprzętowej kompresji MJPEG (jeżeli karta ma taką  możliwość).   Gdy  używasz
               tej  opcji,  nie  musisz podawać szerokości i wysokości okna wyjściowego, ponieważ
               MPlayer ustali je automatycznie z wartości decimation (patrz poniżej).

          decimation=<1|2|4>
               wybierz rozmiar obrazu,  który  będzie  skompresowany  przez  sprzętową  kompresję
               MJPEG:
                  1: pełny rozmiar
                      704x576    PAL
                      704x480    NTSC
                  2: średni rozmiar
                      352x288    PAL
                      352x240    NTSC
                  4: mały rozmiar
                      176x144    PAL
                      176x120    NTSC

          quality=<0-100>
               Wybiera jakość kompresji JPEG (dla pełnego rozmiaru zalecane jest < 60).

-user <nazwa użytkownika> (zobacz także -passwd) (tylko sieć)

 Podaje nazwę użytkownika do uwierzytelnienia HTTP.

-user-agent <ciąg>

 Zgłasza <ciąg> jako program użytkownika (user agent) w strumieniowaniu HTTP.

-vid <ID>

 Wybiera  kanał video (MPG: 0-15 ASF: 0-255 MPEG-TS: 17-8190).  Przy odtwarzaniu strumienia MPEG-
 TS MPlayer/MEncoder użyje pierwszego (dostępnego) programu z wybranym strumieniem video.

-vivo <sub-opcje> (KOD DEBUGOWANY)

 Wymusza parametry audio dla demuxera VIVO (do usuwania błędów).

OPCJE OSD/NAPISÓW

INFORMACJA: Zobacz także -vf expand.

-dumpjacosub (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na oparty na czasie format JACOsub.  Tworzy  w
 bieżącym katalogu zbiór dumpsub.js.

-dumpmicrodvdsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje  podane  (przy  pomocy  opcji  -sub)  napisy  na  format MicroDVD.  Tworzy w bieżącym
 katalogu zbiór dumpsub.sub.

-dumpmpsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na format MPlayera - MPsub.  Tworzy w bieżącym
 katalogu zbiór dumpsub.mpsub.

-dumpsami (tylko MPlayer)

 Konwertuje  podane  (przy  pomocy  opcji -sub) napisy na oparty na czasie format SAMI.  Tworzy w
 bieżącym katalogu zbiór dumpsub.smi

-dumpsrtsub (tylko MPlayer)

 Konwertuje podane (przy pomocy opcji -sub) napisy na oparty na czasie  format  SubViewer  (SRT).
 Tworzy w bieżącym katalogu zbiór dumpsub.srt.

-dumpsub (tylko MPlayer) (KOD BETA)

 Zrzuca podstrumień napisów ze strumieni VOB Zobacz także -dump*sub i -vobsubout*.

-ffactor <numer> (tylko OSD)

 Zmienia alphamap czcionki.  Może być:
          0    zwykła biała czcionka
          0.75 bardzo wąski czarny zarys (domyślne)
          1    wąski czarny zarys
          10   pogrubiony czarny zarys

-flip-hebrew (tylko z FriBiDi)

 Włącza obracanie napisów przy użyciu FriBiDi

-noflip-hebrew-commas

 Zmienia  przypuszczenia  FriBiDi  na  temat umiejscowiania przecinków w napisach.  Używaj, jeśli
 przecinki są umieszczane na początku zdania zamiast na końcu.

-font <ścieżka do zbioru font.desc> (tylko OSD)

 Szuka czcionek OSD/SUB w  innym  katalogu  (domyślny  dla  zwykłych  czcionek:  ~/.mplayer/font/
 font.desc, dla czcionek FreeType: ~/.mplayer/subfont.ttf).
 INFORMACJA:  Z FreeType, ta opcja ustala ścieżkę do zbioru czcionki tekstowej.  Z fontconfig, ta
 opcja podaje nazwę czcionki wg fontconfig.

 PRZYKŁAD:
          -font ~/.mplayer/arial-14/font.desc
          -font ~/.mplayer/arialuni.ttf
          -font "Bitstream Vera Sans"

-fontconfig (tylko z fontconfig)

 Włącza stosowanie czcionek zarządzanych przez fontconfig.

-forcedsubsonly

 Wyświetla tylko wymuszone napisy ze strumienia napisów DVD wybranego przez np. -slang.

-fribidi-charset <nazwa zestawu> (tylko z FriBiDi)

 Ustala zestaw znaków który zostanie przekazany do  FriBiDi  przy  dekodowaniu  napisów  w  innym
 formacie niż UTF-8 (domyślnie: ISO8859-8).

-ifo <zbior ifo VOBsub>

 Wskazuje zbiór używany do załadowania palety i wielkości ramki napisów VOBsub.

-noautosub

 Wyłącza automatyczne ładowanie napisów.

-osdlevel <0-3> (tylko MPlayer)

 wskazuje tryb, w którym powinien włączyć się OSD
          0    tylko napisy
          1    głośność + szukanie (domyślne)
          2    głośność + szukanie + zegar + procent
          3    głośność + szukanie + zegar + procent + całkowity czas

-overlapsub

 Pozwala  na  wyświetlenie następnego napisu gdy poprzedni jest wciąż widoczny (domyślnie: włącza
 tylko dla niektórych formatów).

-sid <ID> (zobacz także -slang, -vobsubid)

 Wyświetla napisy ze  strumienia  określongo  przez  <ID>  (0-31).   MPlayer  wyświetli  dostępne
 identyfikatory,  jeśli  jest  uruchomiony  w  trybie  gadatliwym  (-v).  Jeśli nie możesz wybrać
 napisów na DVD, wypróbuj -vobsubid.

-slang <kod języka[,kod języka,...]> (zobacz także -sid)

 Określa priorytetową listę języków, w  których  napisy  mają  być  wyświetlane.   Różne  formaty
 używają  różnych  kodów.  DVD korzysta z dwuliterowych w standardzie ISO 639-1, Matroska operuje
 na trzyliterowych ISO 639-2, a OGM  korzysta  z  dowolnego  identyfikatora.   MPlayer  wyświetli
 dostępne języki, jeśli jest uruchomiony w trybie gatatliwym (-v).

 PRZYKŁAD:
          mplayer dvd://1 -slang pl,en
               Wybiera polskie napisy na DVD a jeśli nie są dostępne to angielskie.
          mplayer -slang jpn example.mkv
               Odtwarza plik typu Matroska z japońskimi napisami.

-spuaa <tryb> (tylko z OSD)

 Ustala  tryb  wygładzania/skalowania  dla  DVD/VOBsub.   Dodanie  do  trybu  wartości 16 wymusza
 skalowanie nawet gdy wielkości oryginalnego i przeskalowanego okna  są  takie  same.   Mozna  to
 wykorzystać by np. wygładzić napisy rozmyciem gaussa.  Dostępne są tryby:
          0    brak (najszybszy, bardzo brzydki)
          1    przybliżony (zepsuty?)
          2    pełny (wolny)
          3    dwuliniowy (domyślny, szybki i nienajgorszy)
          4    rozmycie Gaussa (bardzo ładne)

-spualign <-1-2> (tylko OSD)

 Ustala jak powinny być wyrównane napisy SPU (DVD/VOBsub).
          -1   oryginalna pozycja
           0   Wyrównaj na górze (oryginalne/domyślne zachowanie).
           1   Wyrównaj na środku.
           2   Wyrównaj na dole.

-spugauss <0.0-3.0> (tylko OSD)

 Ustawia  poziom  rozmycia  Gaussa  przy korzystaniu z -spuaa 4.  Wyższy oznacza większe rozmycie
 (domyślnie: 1.0).

-sub <zbiórnapisów1,zbiórnapisów2,...>

 Używa/wyświetla te zbiory napisów.  Tylko jeden zbiór może wyć wyświetlany w danej chwili.

-sub-bg-alpha <0-255>

 Ustawia wartość kanału  alfa  dla  napisów  i  tła  OSD.   Większe  wartości  oznaczają  większą
 przezroczystość.  0 oznacza pełną przezroczystość.

-sub-bg-color <0-255>

 Ustawia  kolor  tła napisów i OSD.  Obecnie napisy są w skali szarości, więc jest to odpowiednik
 nasycenia koloru.  Wartość 255 oznacza biel a 0 czerń.

-sub-demuxer <[+]nazwa> (tylko -subfile) (KOD BETA)

 Wymusza typ demuxera napisów dla -subfile.  Użycie  "+"  przed  nazwą  wymusza  ją,  wyłącza  to
 niektóre  testy.  Podaj nazwę demuksera wypisaną przez -audio-demuxer help.  Dla kompatybilności
 z poprzednimi wersjami akceptuje też ID demuxera zdefiniowane w zbiorze libmpdemux/demuxer.h.

-sub-fuzziness <tryb>

 Dostosowuje niedokładność dopasowywania przy szukaniu napisów:
          0    dokładne dopasowanie
          1    Wczytaj wszystkie napisy zawierające nazwę filmu.
          2    Wczytaj wszystkie napisy z aktualnego katalogu.

-sub-no-text-pp

 Wyłącza wszelkie przetwarzanie tekstu po wczytaniu  napisów.   Stosowane  w  celach  wyłapywania
 błędów.

-subalign <0-2> (tylko OSD)

 Ustala jak napisy powinny być wyrównane do -subpos.
          0    wyrównywanie górnej krawędzi (początkowe/domyślne zachowanie)
          1    wyrównywanie środka
          2    wyrównywanie dolnej krawędzi.

-subcc

 Wyświetla  napisy  DVD  Closed Caption (CC).  To nie są napisy VOB, są to specjalne napisy ASCII
 dla niesłyszących zakodowane w strumieniu danych użytkownika VOB na większości DVD z regionu  1.
 Jak dotąd niespotykane na DVD z innych regionów.

-subcp <strona kodowa> (tylko iconv)

 Jeśli Twój system obsługuje iconv(3), możesz użyć tej opcji by ustalić stronę kodową napisów.

 PRZYKŁAD:
          -subcp latin2
          -subcp cp1250

-subcp enca:<język>:<strona powrotna> (tylko ENCA)

 Określa  język  stosując  dwuliterowy  kod,  by  ENCA  mogła wykryć stronę kodową automatycznie.
 Jeżeli nie jesteś pewien, podaj cokolwiek i przejrzyj wyjście mplayer -v  pod  kątem  dostępnych
 języków.  Powrotna strona kodowa określa jaką stronę stosować, jesli autodetekcja zawiedzie.

 PRZYKŁAD:
          -subcp enca:cs:latin2
               Odgadnij  kodowanie, zakładając że napisy są po czesku, jeżeli się nie uda, powróć
               do latin 2.
          -subcp enca:pl:cp1250
               Odgadnij kodowanie dla polskiego, jeżeli się nie uda, powróć do cp1250.

-subdelay <sek>

 Opóźnienie napisów o <sek> sekund.  Może być ujemne.

-subfile <filename> (KOD BETA)

 Aktualnie bezużyteczne.  To samo co -audiofile, ale dla strumieni napisów (OggDS?).

-subfont-autoscale <0-3> (tylko z obsługą FreeType)

 Ustawia tryb autoskalowania.
 INFORMACJA: 0 oznacza, że text scale i OSD scale są wysokością czcionki w punktach.

 Może być:

          0    bez automatycznego skalowania
          1    proporcjonalny do wysokości filmu
          2    proporcjonalny do szerokości filmu
          3    proporcjonalny do przekątnej filmu (domyślne)

-subfont-blur <0-8> (tylko FreeType)

 Ustawia promień rozmycia czcionki (domyślnie: 2).

-subfont-encoding <wartość> (tylko FreeType)

 Ustawia kodowanie czcionki.  Wartość "unicode" oznacza, że będą wyświetlane wszystkie  znaki  ze
 zbioru i będzie używany unicode (domyślnie: unicode).

-subfont-osd-scale <0-100> (tylko FreeType)

 Ustawia współczynnik automatycznego skalowania elementów OSD (domyślnie: 6).

-subfont-outline <0-8> (tylko FreeType)

 Ustawia grubość linii zewnętrznej czcionki (domyślnie: 2)

-subfont-text-scale <0-100> (tylko FreeType)

 Ustawia wskaźnik automatycznego skalowania napisów jako procent rozmiaru ekranu (domyślnie: 5).

-subfps <tempo>

 Ustawia prędkość (w klatkach/sek) zbioru napisów (domyślnie: jak w filmie).
 INFORMACJA: Tylko dla zbiorów opartych na klatkach np. format MicroDVD.

-subpos <0-100> (przydatne przy -vf expand) (tylko z OSD)

 Ustawia pozycję napisów na ekranie.  Jest to pozioma pozycja napisów w % wysokości ekranu.

-subwidth <10-100> (tylko z OSD)

 Określa  maksymalną szerokość napisów na ekranie.  Przydatne przy wyjściu TV.  Jest to szerokość
 napisów w % szerokości ekranu.

-unicode

 Informuje MPlayera by przetwarzał zbiór napisów jako unicode.

-utf8

 Informuje MPlayera by przetwarzał zbiór napisów jako UTF-8.

-vobsub <zbiór VOBsub bez rozszerzenia>

 Określa zbiory VOBsub z napisami.  Jest to pełna ścieżka do zbioru  bez  rozszerzenia,  tj.  bez
 ".idx", ".ifo" lub ".sub".

-vobsubid <0-31>

 Określa ID napisów VOBsub.

OPCJE WYJŚCIA AUDIO (TYLKO MPLAYER)

-abs <wartość> (tylko -ao oss) (PRZESTARZAŁE)

 Zmienia wykrytą wielkość bufora sterownika audio/karty.

-format <format> (zobacz także filtr dźwiękowy format )

 Wybiera  format  próbki  używany  przez  wyjściu warstwy filtrów dźwiękowych na kartę dźwiękową.
 Wartości, które może  przyjąć  <format>  są  wymienione  poniżej  w  opisie  filtry  dźwiękowego
 "format".

-mixer <urządzenie>

 Korzysta z miksera innego niż domyślny /dev/mixer.  Przy ALSA jest to nazwa miksera.

-mixer-channel <linia miksera>[, indeks miksera] (tylko -ao oss i -ao alsa)

 Ta  opcja  mówi  MPlayerowi,  żeby użył innego kanału do sterowania głośnością niż domyślne PCM.
 Część możliwości dla OSS to vol, pcm,  line.   Żeby  znaleźć  pełną  listę  możliwości  poszukaj
 SOUND_DEVICE_NAMES  w  /usr/include/linux/soundcard.h.   Dla  ALSA  możesz  użyć nazw, które, na
 przykład, pokazuje alsamixer, jak Master, Line, PCM.
 INFORMACJA: Nazwy kanałów miksera ALSA z  dołączonym  numerem  muszą  być  zapisane  w  formacie
 <nazwa, numer>, np. kanał nazwany 'PCM 1' w alsamixer musi być zamieniony na PCM,1.

-softvol

 Wymusza użycie programowego miksera, zamiast tego w karcie dźwiękowej.

-softvol-max <10.0-10000.0>

 Ustawia  maksymalny  poziom  wzmocnienia  w procentach (domyślnie: 110).  Wartość 200 pozwoli na
 podniesienie głośności do maksimum dwukrotności aktualnego poziomu.   Przy  wartościach  poniżej
 100  początkowa  głośność  (wynosząca  100%)  będzie powyżej maksimum, czego np. OSD nie potrafi
 prawidłowo wyświetlić.

-volstep <0-100>

 Ustala wielkość zmiany przy ustawianiu poziomu dźwięku miksera  (w  procentach  całego  zakresu)
 (domyślnie: 3).

STEROWNIKI WYJŚCIOWE DŹWIĘKU (TYLKO MPLAYER)

następująca:

-ao <sterownik1[:podopcja1[=wartość]:...],sterownik2,...[,]>

 Określa prirytetową listę sterowników wyjścia audio.
INFORMACJA: Opcja -vo help pokaże listę wkompilowanych sterowników wyjścia audio.

PRZYKŁAD:
          -ao alsa,oss,
               Spróbuje użyć sterownika ALSA, później OSS a potem pozostałych.
          -ao alsa:mmap:noblock:device=hw=0.3
               Ustawia  tryb  noblock,  tryb  mmap-mode  i  nazwę urządzenia jako pierwsza karta,
               czwarte urządzenie

alsa

 sterownik ALSA 0.9/1.x
          mmap
               Ustawia eksperymentalny tryb  mmap  (mmap-mode)  (nie  działa  dla  więcej  niż  2
               kanałów).
          noblock
               Ustawia tryb noblock (noblock-mode).
          device=<urządzenie>
               Ustawia  nazwę  urządzenia.   Zamiast  ","  w  nazwie urządzenia ALSA wstaw ".", a
               zamiast ":" wstaw "=".  Upewnij się że nie ustawiasz  tego  jeśli  chcesz  uzyskać
               wyjście  w  formacie hwac3 poprzez S/PDIF, chyba że dobrze wiesz jak to prawidłowo
               ustawić.

oss

 sterownik OSS
          dsp-device
               Ustawia urządzenie wyjściowe dźwięku (domyślnie: /dev/dsp).

sdl

 sterownik dla biblioteki wysoce niezależnej od platformy - SDL (Simple Directmedia Layer)
          <sterownik>
               Określa, jaki  sterownik  dźwięku  ma  zostać  użyty  przez  SDL  (domyślnie:  SDL
               wybiera).

arts

 przekazuje dźwięk przez demona aRts

esd

 przekazuje dźwięk przez demona ESD
          <serwer>
               Określa jaki serwer ESD ma zostać użyty (domyślnie: localhost).

jack

 przekazuje dźwięk przez JACK (Jack Audio Connection Kit)
          port=<nazwa>
               Łączy się z portami o podanej nazwie (domyślnie: porty fizyczne).
          name=<nazwa
               Nazwa klienta przekazywana do JACK (domyślnie: MPlayer [<PID>]).  Przydatne, jeśli
               chcesz by pewne połączenia były nawiązywane automatycznie.
          (no)estimate
               Ocenia opóźnienie audio, powinno dawać równiejsze  odtwarzanie  video  (domyślnie:
               włączone).

nas

 przekazuje dźwięk przez NAS

coreaudio (tylko Mac OS X)

 rdzenny sterownik Mac OS X

sgi (tylko SGI)

 rdzenny sterownik SGI

sun (tylko Sun)

 rdzenny sterownik Sun
          <urządzenie>
               Określa, jakie urządzenie audio ma zostać użyte (domyślnie: /dev/audio).

win32 (tylko Windows)

 rdzenny sterownik waveout Windows

dsound (tylko Windows)

 sterownik wyjścia dźwiękowego Directx DirectSound
          device=<numer urządzenia>
               Określa  numer  używanego  urządzenia.   Odtwarzanie  pliku  z  opcją -v wyświetli
               wszystkie dostępne urządzenia.

dxr2 (zobacz także -dxr2) (tylko DXR2)

 specyficzny sterownik Creative DXR2

mpegpes (tylko DVB)

 specyficzny sterownik DVB

null

 Nie przekazuje dźwięku, ale utrzymuje prędkość odtwarzania  video.   Do  testów  wydajnościowych
 użyj -nosound.

pcm

 sterownik wyjściowy zapisujący dane w surowych (raw) plikach PCM/wave
          (no)waveheader
               Dołącza lub pomija nagłówek wave (domyślnie: dołącza).  Jeżeli nie jest dołączony,
               zostanie wygenerowane surowe wyjście PCM.
          file=<nazwa pliku>
               Zapisuje  dźwięk  do  <nazwa pliku>  zamiast  domyślnego  audiodump.wav.    Jeżeli
               określono parametr nowaveheader, domyślnym zbiorem wyjściowym jest audiodump.pcm.

plugin

 sterownik wyjściowy wtyczki

OPCJE WYJŚCIA VIDEO (TYLKO MPLAYER)

-adapter <wartość>

 Ustawia  kartę graficzną, która otrzyma obraz.  Do poprawnego działania wymaga opcji -vm.  Listę
 dostępnych kart otrzymasz stosując tę opcję z -v.  Obecnie działa tylko ze sterownikiem  wyjścia
 video directx.

-bpp <głębia>

 Wymusza  inną  głębię  kolorów  niż  wykryta.   Obsługiwane tylko przez sterowniki wyjścia video
 fbdev, dga, svga i vesa.

-brightness <-100-100>

 Modyfikuje jasność wyjścia video (domyślnie: 0).  Nie  wszystkie  sterowniki  wyjścia  video  to
 obsługują.

-contrast <-100-100>

 Modyfikuje  kontrast  wyjścia  video  (domyślnie: 0).  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to
 obsługują.

-display <nazwa> (tylko X11)

 Podaje nazwę komputera i numer wyświetlacza serwera X, na którym chcesz wyświetlać.

 PRZYKŁAD:
          -display xtest.localdomain:0

-dr

 Włącz bezpośrednie renderowanie (obsługiwane nie przez wszystkie kodeki i wyjścia video)
 UWAGA: Może powodować popsucie OSD/SUB!

-dxr2 <opcja1:opcja2:...>

 Ta opcja jest używana do kontroli sterownika wyjścia video dxr2.

          ar-mode=<wartość>
               tryb proporcji (aspect ratio) (0 = normalny,  1  =  panoramiczny,  2  =  letterbox
               (domyślne))

          iec958-encoded
               Ustawia tryb wyjścia iec958 na zakodowany.

          iec958-decoded
               Ustawia tryb wyjścia iec958 na zdekodowany (domyślne).

          macrovision=<wartość>
               tryb macrovision (0 = wyłączone (domyślne), 1 = agc, 2 = agc 2 colorstripe 3 = agc
               4 colorstripe)

          mute
               wycisza dźwięk

          unmute
               wyłącza wyciszenie dźwięku

          ucode=<wartość>
               ścieżka do microcode

 wyjście TV

          75ire
               włącza wyjście 7.5 IRE

          no75ire
               wyłącza wyjście 7.5 IRE (domyślne)

          bw
               czarno/białe wyjście TV

          color
               kolorowe wyjście TV (domyślne)

          interlaced
               włącza wyjście TV z przeplotem (domyślne)

          nointerlaced
               wyłącza wyjście TV z przeplotem

          norm=<wartość>
               norma TV (ntsc (domyślna), pal, pal60, palm, paln, palnc)

          square-pixel
               ustawia tryb kwadratowy piksela

          ccir601-pixel
               ustawia tryb ccir601 piksela

 nakładka (Overlay)

          cr-left=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z lewej (domyślnie: 50).

          cr-right=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z prawej (domyślnie: 300).

          cr-top=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z góry (domyślnie: 0).

          cr-bottom=<0-500>
               Ustawia wartość obcinania z dołu (domyślnie: 0).

          ck-[r|g|b]=<0-255>
               Ustawia czerwony (r), zielony (g) lub niebieski (b) kolor klucza nakładki.

          ck-[r|g|b]min=<0-255>
               minimalna wartość odpowiedniego klucza koloru

          ck-[r|g|b]max=<0-255>
               maksymalna wartość odpowiedniego klucza koloru

          ignore-cache
               Nie używa zapamiętanych ustawień nakładki.

          update-cache
               Uaktualnia zapisane ustawienia nakładki.

          ol-osd
               Włącza osd w nakładce.

          nool-osd
               Wyłącza osd w nakładce (domyślne).

          ol[h|w|x|y]-cor=<-20-20>
               Modyfikuje rozmiar (h,w) i pozycję (x,y) nakładki w przypadku gdy nie  pasuje  ona
               do okna (domyślnie: 0).

          overlay
               Włącza nakładkę (domyślne)

          nooverlay
               Włącza TVout.

          overlay-ratio=<1-2500>
               Dostosowuje nakładkę (domyślnie: 1000).

-fbmode <nazwa trybu> (tylko -vo fbdev)

 Zmienia tryb video na opisany etykietą <nazwa trybu> w /etc/fb.modes.
 INFORMACJA: Bufor ramek VESA nie obsługuje zmieniania trybu.

-fbmodeconfig <nazwa zbioru> (tylko -vo fbdev)

 Używa podanego zbioru konfiguracyjnego (domyślnie: /etc/fb.modes).

-fs (zobacz także -zoom)

 Odtwarzanie  pełnoekranowe  (film  w  centrum  i czarne obramowanie wokół niego).  Nie wszystkie
 sterowniki wyjścia video to obsługują.

-fsmode-dontuse <0-31> (PRZESTARZAŁE, używaj opcji -fs)

 Wypróbuj tę opcję, jeżeli masz problemy z trybem pełnoekranowym.

-fstype <typ1,typ2,...>

 Określa priorytetową listę trybów ustawień używanej  warstwy  pełnoekranowej.   Możesz  wyłączyć
 tryb  poprzedzając go "-".  Jeśli masz kłopoty typu okno pełnoekranowe jest przykryte przez inne
 okna wypróbuj inną kolejność.
 INFORMACJA: -fstype help wyświetla pełną listę dostępnych trybów.

 Dostępne są typy:

          above
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_ABOVE jeśli jest to możliwe.
          below
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_BELOW jeśli jest to możliwe.
          fullscreen
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_FULLSCREEN jeśli jest to możliwe.
          layer
               Używa zalecenia _WIN_LAYER z domyślną warstwą.
          layer=<0...15>
               Używa zalecenia _WIN_LAYER z numerem warstwy.
          netwm
               Wymusza styl NETWM.
          none
               Nie używa warstwy pełnoekranowej.
          stays_on_top
               Używa zalecenia _NETWM_STATE_STAYS_ON_TOP jeśli jest to możliwe.

 PRZYKŁAD:
          layer,stays_on_top,above,fullscreen
               Domyślna  kolejność,  będzie  użyta  w  przypadku  podania   nieprawidłowych   lub
               nieobsługiwanych typów.
          -fullscreen
               Naprawia przełączanie pełnego ekrany na OpenBox 1.x.

-geometry x[%][:y[%]] lub [WxH][+x+y]

 Ustawia  gdzie  na  ekranie  ma się początkowo znajdować wyjście.  Wielkości x i y mierzone są w
 pikselach od lewego górnego rogu ekranu do lewego  górnego  rogu  wyświetlanego  obrazu,  jeżeli
 jednak  po  argumencie podany jest procent, to jest on traktowany jak procent wielkości ekranu w
 danym kierunku.  Obsługuje to także standardowy format opcji -geometry z X11.  Jeśli przy pomocy
 opcji  -wid  podano zewnętrzne okno to współrzędne x i y są liczone względem lewego górnego rogu
 tego okna a nie ekranu.
 INFORMACJA: Ta opcja jest obsługiwana tylko przez sterowniki wyjścia video x11, xmga, xv,  xvmc,
 xvidix, gl, gl2, directx i tdfxfb.

 PRZYKŁAD:
          50:40
               Umieszcza okno w x=50, y=40
          50%:50%
               Umieszcza okno na środku ekranu
          100%
               Umieszcza okno w śroku prawej krawędzi ekranu
          100%:100%
               Umieszcza okno w prawym dolnym rogu ekranu

-gui-wid <ID okna> (zobacz także -wid) (tylko z GUI)

 Przekazuje  do  GUI,  że  ma ono również używać okna X11 i przykleić je na dole ekranu video, co
 jest przydatne by osadzić mini-GUI w przeglądarce (używającej na przykład wtyczki MPlayer).

-hue <-100-100>

 Modyfikuje barwę sygnału video (domyślnie:  0).   Dzięki  tej  opcji  możesz  otrzymać  kolorowy
 negatyw obrazu.  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-monitor-dotclock <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres dotclock lub pixelclock monitora.

-monitor-hfreq <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres częstotliwości poziomej monitora.

-monitor-vfreq <zakres[,zakres,...]> (tylko -vo fbdev i vesa)

 Określa zakres częstotliwości pionowej monitora.

-monitoraspect <stosunek> (zobacz także -aspect)

 Ustawia proporcje Twojego monitora lub ekranu TV.

 PRZYKŁAD:
          -monitoraspect 4:3  lub 1.3333
          -monitoraspect 16:9 lub 1.7777

-nodouble

 Wyłącza  podwójne  buforowanie,  głównie  do  celów debugowania.  Podwójne buforowanie eliminuje
 migotanie dzięki przechowywaniu dwóch ramek w pamięci i wyświetlaniu jednej, podczas  gdy  druga
 jest dekodowana.  Może mieć to negatywny wpływ na OSD, ale często usuwa jego migotanie.

-nograbpointer

 Nie  przechwytuje  kursora  muszki  po  zmianie  trybu video (-vm).  Przydatne przy ustawieniach
 wieloekranowych.

-nokeepaspect

 Nie utrzymuje proporcji, gdy zmieniany jest rozmiar okna.  Działa obecnie tylko ze  sterownikami
 wyjścia  video  x11,  xv, xmga, xvidix oraz directx.  Dodatkowo, pod X11 Twój manager okien musi
 rozumieć zalecenia proporcji okna.

-ontop

 Sprawia, że okno  zostaje  nad  innymi  oknami.   Obsługiwane  przez  sterowniki  wyjścia  video
 używające X11, poza SDL oraz directx, corevideo, quartz, ggi i gl2.

-panscan <0.0-1.0>

 Włącza  tryb  panoramiczny (obcina boki filmu np. 16:9 tak, by pasował na ekran 4:3 bez czarnych
 pasków).   Zasięg  kontroluje  jak  duża  część  obrazu  będzie  przycięta.   Działa  tylko   ze
 sterownikami wyjścia video xv, xmga, mga, gl, quartz, corevideo i xvidix.

-refreshrate <Hz>

 Ustawia  częstotliwość  odświeżania monitora.  Obecnie opcja ta jest obsługiwana tylko przez -vo
 directx razem z -vm.

-rootwin

 Odtwarza film w głównym oknie (tło pulpitu).  Jednak obrazki tła na  pulpicie  mogą  przesłaniać
 okno filmu.  Działa tylko ze sterownikami wyjścia video x11, xv, xmga, xvidix, quartz, corevideo
 i directx.

-saturation <-100-100>

 Modyfikuje nasycenie sygnału wyjścia video (domyślnie: 0).  Dzięki tej opcji można uzyskać obraz
 w skali szarości.  Nie wszystkie sterowniki wyjścia video to obsługują.

-screenh <piksele>

 Podaje pionową rozdzielczość ekranu dla sterowników wyjścia video które nie znają rozdzielczości
 ekranu, jak fbdev, x11 i TVout.

-screenw <piksele>

 Podaje poziomą rozdzielczość ekranu dla sterowników wyjścia video które nie znają rozdzielczości
 ekranu, jak fbdev, x11 i TVout.

-stop-xscreensaver (tylko X11)

 Wyłącza wygaszacz ekranu przy starcie i włącza go ponownie podczas wychodzenia.

-vm

 Próbuje  zmienić  na  inny tryb video.  Obsługiwane przez sterowniki wyjścia video dga, x11, xv,
 sdl i directx.  Jeżeli jest ona użyta ze sterownikiem wyjścia  video  directx,  opcje  -screenw,
 -screenh, -bpp i -refreshrate mogą ustawić nowy tryb wyświetlania.

-vsync

 Włącza VBI dla sterowników wyjścia video vesa, dfbmga i svga.

-wid <ID okna> (zobacz także -gui-wid) (tylko X11, OpenGL i DirectX)

 Przekazuje  MPlayerowi, by dołączył się do instniejącego okna.  Przydatne, by osadzić MPlayera w
 przeglądarce (na przykład za pomocą wtyczki).

-xineramascreen <0-...>

 W konfiguracjach Xinerama (tj. pojedynczy pulpit obejmujący wiele  ekranów)  opcja  ta  przekaże
 MPlayerowi na którym ekranie ma wyświetlać film.

-zrbw (tylko -vo zr)

 Wyświetla  czarno-biały obraz.  Dla optymalnego działania opcja ta może być łączona z "-lavdopts
 gray".

-zrcrop <[szerokość]x[wyskokość]+[x offset]+[y offset]> (tylko -vo zr)

 Wybiera partie obrazu wejściowego do odtwarzania, wielokrotne wystąpienie tej opcji włącza  tryb
 cinerama.   W  trybie  cinerama  film  jest  rozdzielany na więcej niż jeden TV (lub rzutnik) by
 stworzyć duży ekran.  Opcje pojawiające się po zastosowaniu n-tego -zrcrop dotyczą  n-tej  karty
 MJPEG,  z  których każda powinna mieć co najmniej -zrdev poza -zrcrop.  Przykłady są w sekcji Zr
 dokumentacji oraz są pokazywane przez opcję -zrhelp.

-zrdev <urządzenie> (tylko -vo zr)

 Określa zbiór urządzenia należący do Twojej karty MJPEG, domyślnie sterownik ten bierze pierwsze
 urządzenie v4l które znajdzie.

-zrfd (tylko -vo zr)

 Wymusza  dziesiątkowanie  (decimation):  Dziesiątkowanie,  określone  przez  -zrhdec  i -zrvdec,
 następuje tylko, gdy sprzęt skalujący potrafi rozciągnąć obraz do jego  oryginalnych  rozmiarów.
 Ta opcja wymusza dziesiątkowania.

-zrhdec <1|2|4> (tylko -vo zr)

 Poziome  dziesiątkowanie (decimation): Informuje sterownik by przekazywał tylko co 2-gą lub 4-tą
 linię/piksel obrazu do karty MJPEG i użył urządzenia skalującego karty do  rozciągnięcia  obrazu
 do jego oryginalnych rozmiarów.

-zrhelp (tylko -vo zr)

 Wyświetla listę wszystkich opcji -zr*, ich wartości domyślne oraz przykład trybu cinerama.

-zrnorm <norma> (tylko -vo zr)

 Wybiera normę TV PAL lub NTSC (domyślnie: nie zmieniać).

-zrquality <1-20> (tylko -vo zr)

 Liczba od 1 (najlepsza) do 20 (najgorsza) określająca jakość kodowania JPEG.

-zrvdec <1|2|4> (tylko -vo zr)

 Pionowe  dziesiątkowanie (decimation): Informuje sterownik by przekazywał tylko co 2-gą lub 4-tą
 linię/piksel obrazu do karty MJPEG i użył urządzenia skalującego karty do  rozciągnięcia  obrazu
 do jego oryginalnych rozmiarów.

-zrxdoff <przesunięcie w osi x> (tylko -vo zr)

 Jeśli  film  jest  mniejszy niż ekran opcja ta określa przesunięcie w poziomie od lewego górnego
 rogu ekranu (domyślnie: obraz wycentrowany).

-zrydoff <przesunięcie w osi y> (tylko -vo zr)

 Jeśli film jest mniejszy niż ekran opcja ta określa przesunięcie w pionie od lewego górnego rogu
 ekranu (domyślnie: obraz wycentrowany).

STEROWNIKI WYJŚCIA VIDEO (TYLKO MPLAYER)

następująca:

-vo <sterownik1[:podopcja1[=wartość]:...],sterownik2,...[,]>

 Określa priorytetową listę sterowników wyjścia video.
INFORMACJA: Opcja -vo help pokaże listę wkompilowanych sterowników wyjścia video.

PRZYKŁAD:
          -vo xmga,xv,
               Najpierw spróbuj wykorzystać sterownik Matrox X11, później Xv i na końcu resztę.
          -vo directx:noaccel
               Wykoszysta sterownik DirectX z wyłączonymi funkcjami przyspieszającymi.

xv (tylko X11)

 Wykorzystuje  rozszerzenie XVideo oferowane przez XFree86 4.x, aby włączyć sprzętową akcelerację
 odtwarzania.  Jeżeli nie możesz skorzystać  ze  sterownika  napisanego  specjalnie  dla  Twojego
 sprzętu,  to  prawdopodobnie  jest najlepsza opcja.  Żeby uzyskać informacje jaki kolor kluczowy
 jest używany i jak jest rysowany uruchom MPlayera z opcją -v, i poszukaj wierszy oznaczonych  na
 początku [xv common].
          port=<numer>
               Określa port XVideo.
          ck=<cur|use|set>
               Określa źródło, z którego pobierany jest kolor kluczowy (domyślnie: cur).
                  cur  Opcja domyślna, pobiera kolor kluczowy ustawiony w Xv.
                  use  Wykorzystuje,  ale  nie  ustawia koloru kluczowego z MPlayera (podaj opcję
                       -colorkey, aby to zmienić).
                  set  Podobnie jak use, ale ustawia również dostarczony kolor kluczowy.
          ck-method=<man|bg|auto>
               Ustawia metodę rysowania koloru kluczowego (domyślnie: man).
                  man  Ręcznie  rysuje  kolor  kluczowy  (ogranicza,  w  niektórych  przypadkach,
                       migotanie).
                  bg   Ustawia kolor kluczowy jako tło.
                  auto Pozostawia Xv rysowanie koloru kluczowego.

x11 (tylko X11)

 Sterownik   wyjścia  video  z  pamięcią  dzieloną,  bez  sprzętowej  akceleracji,  który  działa
 gdziekolwiek, jeżeli tylko obecne jest X11.

xover (tylko X11)

 Dodaje obsługę X11 dla wszystkich sterowników opartych o overlay.   Obecnie  użyteczne  tylko  z
 tdfx_vid.
          <sterownik_vo>
               Wybiera sterownik, którego należy użyć jako nakładki na X11.

xvmc (tylko X11 z -vc ffmpeg12mc)

 Sterownik  wyjścia  video,  który  korzysta  z  rozszerzenia  XvMC (X Video Motion Compensation)
 oferowanego przez XFree86 4.x, aby przyspieszyć dekodowanie MPEG-1/2 i VCR2.
          port=<numer>
               Określa port XVideo.
          (no)benchmark
               Nie wyświetla obrazów.   Konieczne  dla  prawidłowego  testowania  wydajności  dla
               sterowników,  które  zmieniają  bufor  obrazu  tylko przy przerysowywaniu monitora
               (nVidia).  Domyślnie nie wyłącza wyświetlania obrazu (nobenchmark).
          (no)queue
               Kolejkuje  klatki  do  wyświetlenia,  aby  umożliwić  bardziej  równoległą   pracę
               urządzenia video.  Może spowodować małą (nie zauważalną) stałą desynchronizację A/
               V (domyślnie: noqueue).
          (no)sleep
               Wykorzystuje  funkcję  sleep  podczas   czekania   na   zakończenie   renderowania
               (niezalecane na Linuksie) (domyślnie: nosleep).
          ck=cur|use|set
               To samo co -vo xv:ck (zobacz także -vo xv).
          ck-method=man|bg|auto
               To samo co -vo xv:ck-method (zobacz także -vo xv).

dga (tylko X11)

 Odtwarza video korzystając z rozszerzenia XFree86 Direct Graphics Access.  Uważany za przeżytek.

sdl (tylko SDL)

 Sterownik  wyjścia  oparty na wysoce niezależnej od platformy bibliotece SDL (Simple Directmedia
 Layer).  Ponieważ SDL używa własnej warstwy X11,  opcje  MPlayera  dotyczące  X11  nie  mają  tu
 żadnego wpływu.
          driver=<sterownik>
               Wybiera sterownik SDL, który będzie używany do wyświetlania.
          (no)forcexv
               Wykorzystuje  rozszerzenie  XVideo  przy odtwarzaniu przez sterownik wyjścia video
               sdl (domyślnie: forcexv).
          (no)hwaccel
               Wykorzystuje sprzętowo wspomagany skalator (domyślnie: hwaccel).

vidix

 VIDIX (VIDeo Interface for  *niX  -  interfejs  video  dla  *niX)  to  interfejs  do  możliwości
 przyspieszających  w  różnych  kartach  graficznych.   Bardzo  szybki sterownik wyjścia video na
 kartach, które go obsługują.
          <podurządzenie>
               Precyzuje, który sterownik VIDIX ma być  wykorzystany.   Dostępne  są  cyberblade,
               mach64, mga_crtc2, mga, nvidia, pm2, pm3, radeon, rage128, sis i unichrome.

xvidix (tylko X11)

 Nakładka X11 dla VIDIX
          <podurządzenie>
               podobnie jak dla vidix

cvidix

 Standardowa i niezależna od platformy nakładka dla VIDIX, może nawet chodzić w konsoli tekstowej
 z kartami nVidia.
          <podurządzenie>
               podobnie jak dla vidix

winvidix (tylko Windows)

 Nakładka Windows dla VIDIX
          <podurządzenie>
               jak dla vidix

directx (tylko Windows)

 Sterownik wyjścia video korzystający z interfejsu DirectX.
          noaccel
               Wyłącza  sprzętową  akcelerację.   Wypróbuj  tę  opcję,  jeżeli  masz  problemy  z
               wyświetlaniem.

quartz (tylko Mac OS X)

 Sterownik  wyjścia  video  Mac OS X Quartz.  W pewnych przypadkach, wydajniejsze może się okazać
 wymuszenie spakowanego formatu wyjściowego YUV, podając np. -vf format=yuy2.
          device_id=<numer>
               Określa jakie urządzenia ma być użyte w trybie pełnoekranowym.
          fs_res=<width>:<height>
               Podaje rozdzielczość pełnoekranową (przydatne na wolnych systemach).

corevideo (Mac OS X 10.4 lub 10.3.9 z QuickTime 7)

 sterownik wyjścia video Mac OS X CoreVideo
          device_id=<numer>
               Określa numer urządzenia używanego w trybie pełnoekranowym.

fbdev (tylko Linux)

 Używa bufora ramki oferowanego przez jądro do wyświetlania obrazu.
          <urządzenie>
               Wybiera nazwę używanego urządzenia fbdev (np. /dev/fb0) albo  nazwę  podurządzenia
               VIDIX, jeśli zaczyna się od "vidix" (np. "vidixsis_vid" włącza sterownik sis).

fbdev2 (tylko Linux)

 Używa bufora ramki oferowanego przez jądro do wyświetlania obrazu, alternatywna implementacja.
          <urządzenie>
               Wybiera nazwę używanego urządzenia fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

vesa

 Bardzo   ogólny   sterownik  wyjścia  video  ,  który  powinien  działać  z  wszystkimi  kartami
 obsługującymi standard VESA VBE 2.0.
          dga
               Włącza tryb DGA.
          nodga
               Wyłącza tryb DGA.
          neotv_pal
               Włącza wyjście TV karty NeoMagic i ustawia je na normę PAL.
          neotv_ntsc
               Włącza wyjście TV karty NeoMagic i ustawia je na normę NTSC.
          vidix
               Używa sterownika VIDIX.
          lvo:
               Włącza Linux Video Overlay na trybie VESA.

svga

 Sterownik wyjścia video korzystający z biblioteki SVGA.
          <tryb video>
               Ustawia   określony   tryb   video.    Tryb   może   być   podany    w    formacie
               <szerokość>x<wysokość>x<kolory>,  np. 640x480x16M lub numer trybu graficznego, np.
               84.
          bbosd
               Rysuje OSD w czarnym pasku poniżej filmu (wolniejsze).
          native
               Wykorzystuje  tylko  rdzenne  funkcje   rysujące.    Omijane   jest   bezpośrednie
               renderowanie (direct rendering), OSD i akceleracja sprzętowa.
          retrace
               Wymusza  zmianę  klatki przy przerysowywaniu pionowym.  Użyteczne tylko z -double.
               Wywołuje ten sam efekt co opcja -vsync.
          sq
               Spróbuje wykorzystać tryb video z kwadratowymi pikselami.
          vidix
               Używa svga z VIDIX.

gl

 Sterownik wyjścia video OpenGL, wersja prosta.  Obraz musi być mniejszy niż  maksymalny  rozmiar
 tekstury dostępny w Twojej implementacji OpenGL.  Zamiarem było działanie na nawet najprostszych
 implementacjach OpenGL, ale robi użytek z nowszych rozszerzeń, co daje obsługę  większej  liczby
 przestrzenie  koloru i bezpośredniego renderowania.  Radzimy używać -dr jeśli tylko działa, jako
 że w wyższych rozdzielczościach daje to duże przyspieszenie.  Kod wykonuje  niewiele  sprawdzań,
 więc  jeśli  coś nie działa, to może to być dlatego że Twoja karta/implementacja OpenGL tego nie
 obsługuje nawet jeśli nie dostajesz żadnej informacji o błędzie.  Użyj  glxinfo  albo  podobnego
 narzędzia by wyświetlić obsługiwane rozszerzenia OpenGL.
          (no)manyfmts
               Włącza obsługę większej ilości formatów kolorów (RGB i BGR) (domyślnie: włączone).
               Wymaga wersji OpenGL >= 1.2.
          slice-height=<0-...>
               Ilość linii kopiowana do tekstury w jednym kawałku (domyślnie: 4).  0 oznacza cały
               obraz.
          (no)osd
               Włącza  lub  wyłącza  obsługę wyświetlania OSD przez OpenGL (domyślnie: włączona).
               Przeznaczone głównie do testów, powinieneś skorzystać z -osdlevel 0, aby  wyłączyć
               OSD.
          (no)scaled-osd
               Zmienia  sposób zachowania OSD przy zmianie wielkości okna (domyślnie: wyłączone).
               Jeżeli włączone zachowuje się podobniej do pozostałych wyjść video, co jest lepsze
               przy  czcionkach o stałej szerokości znaków, Wyłączone lepiej wygląda z czcionkami
               freetype oraz używa ramek w trybie pełnoekranowym.
          (no)aspect
               Włącza lub wyłącza  przeliczanie  proporcji  i  trybu  panoramicznego  (domyślnie:
               włączone).  Wyłączenie może zwiększyć prędkość.
          rectangle=<0,1,2>
               Wybiera  używanie prostokątnych tekstur co oszczędza pamięć video, ale często jest
               wolniejsze (domyślnie: 0).
                  0: Używa tekstur power_of_two (domyślne).
                  1: Używa texture_rectangle, nie kompatybilne ze sprzętową konwersją YUV.
                  2: Używa texture_non_power_of_two.
          (no)glfinish
               Wywołuje  glFinish()  przed  zamianą  buforów.   Wolniejsze   ale   w   niektórych
               przypadkach daje lepsze wyniki (domyślnie: wyłączone).
          swapinterval=<n>
               Minimalna  odległość  między  dwoma  zamianami  bufora,  liczona  w  wyświetlanych
               klatkach (domyślnie: 1).  1 jest równoważne włączeniu VSYNC, 0  wyłączeniu  VSYNC.
               Wartości  mniejsze  od  zera  pozostawią domyślną wartość systemową.  To ogranicza
               framerate do (prędkość odświeżania poziomego / n).  Wymaga  do  działania  obsługi
               GLX_SGI_swap_control.    Z  niektórymi  (większością/wszystkimi?)  implementacjami
               działa to tylko w trybie pełnoekranowym.
          yuv=<n>
               Wybiera typ konwersji YUV do RGB.
                  0:  Używa  konwersji  programowej  (domyślnie).   Kompatybilne  ze   wszystkimi
                  wersjami OpenGL.  Daje kontrolę nad jasnością, kontrastem i nasyceniem.
                  1:  Używa  kombinatorów  rejestrów.   Używa  to  rozszerzenia specyficznego dla
                  nVidii  (GL_NV_register_combiners).   Wymaga  przynajmniej   trzech   jednostek
                  tekstur.  Daje kontrolę nad nasyceniem i barwą.
                  2: Używa programu fragmentowego.  Wymaga rozszerzenia GL_ARB_fragment_program i
                  przynajmniej  trzech  jednostek  tekstur.    Daje   kontrolę   nad   jasnością,
                  kontrastem, nasyceniem i barwą.
                  3:   Używa   programu  fragmentowego  korzystając  z  instrukcji  POW.   Wymaga
                  rozszerzenia GL_ARB_fragment_program i przynajmniej trzech  jednostek  tekstur.
                  Daje kontrolę nad jasnością, kontrastem, nasyceniem, barwą i gammą.  Gamma może
                  być też ustawiania niezależnie dla składowej czerwonej, niebieskiej i zielonej.
                  Metoda 4 jest zazwyczaj szybsza.
                  4:  Używa  programu  fragmentowego z dodatkowym podglądem.  Wymaga rozszerzenia
                  GL_ARB_fragment_program i przynajmniej trzech jednostek tekstur.  Daje kontrolę
                  nad  jasnością,  kontrastem,  nasyceniem,  barwą  i  gammą.  Gamma może być też
                  ustawiania niezależnie dla składowej czerwonej, niebieskiej i zielonej.
          customprog=<nazwapliku>
               Wczytuje dowolny program  fragmentowy  z  <nazwapliku>  Przykład  znajduje  się  w
               TOOLS/edgedetect.fp.

gl2

 Sterownik  wyjścia video OpenGL, druga generacja.  Obsługuje OSD i obrazy większe niż maksymalny
 rozmiar tekstury.
          (no)glfinish
               tak samo jak w gl (domyślnie: włączone)
          yuv=<n>
               tak samo jak w gl

null

 Nie tworzy danych wyjściowych video.  Użyteczne dla testowania wydajności.

aa

 Sterownik wyjścia video ASCII art, który działa na konsoli tekstowej.   Możesz  dostać  listę  i
 opis dostępnych podopcji wywołując mplayer -vo aa:help

caca

 Sterownik wyjścia video Colour AsCii Art, który działa na konsoli tekstowej.

bl

 Odtwarzanie  video  przy  użyciu  protokołu Blinkenlights UDP.  Sterownik jest wysoce zależny od
 sprzętu.
          <podurządzenie>
               Wybiera   używane    podurządzenie    Blinkenlights.     Jest    to    coś    typu
               arcade:host=localhost:2323    lub   hdl:file=nazwa1,file=nazwa2.    Musisz   podać
               podurządzenie.

ggi

 Sterownik wyjścia video dla systemu grafiki GGI.
          <sterownik>
               Wybiera używany sterownik GGI.  Zamień wszystkie "," w sterowniku przez ".".

directfb

 Odtwarza video korzystając z biblioteki DirectFB.
          (no)input
               Korzysta z kodu klawiszy DirectFB zamiast MPlayera (domyślnie: włączone).
          buffermode=single|double|triple
               Podwójne i potrójne buforowanie  dają  najlepsze  efekty,  jeżeli  chcesz  uniknąć
               problemów  z  rozrywaniem.  Potrójny bufor jest wydajniejszy niż podwójny, jako że
               nie blokuje MPlayera w trakcie czekania na przerysowanie w  pionie.   Nie  powinno
               się korzystać z pojedynczego buforowanie (domyślnie: pojedynczy).
          fieldparity=top|bottom
               Kontroluje  kolejność  wyjścia  dla  ramek  z  przeplotem  (domyślnie: wyłączony).
               Poprawnymi wartościami są top = najpierw górne pola, bottom = najpierw dolne pola.
               Opcja  ta  nie ma żadnego wpływu na progresywny materiał filmowy (większość filmów
               MPEG).  Musisz włączyć  tę  opcję,  jeżeli  masz  problemy  z  rozrywaniem/brakiem
               płynności ruchów podczas oglądania materiału z przeplotem.
          layer=N
               Wymusi wybranie warstwy o ID N do odtwarzania (domyślnie: -1 - auto).
          dfbopts=<lista>
               Podaje listę parametrów dla DirectFB.

dfbmga

 Sterownik  wyjścia  video przeznaczony dla kart Matrox G400/G450/G550, wykorzystujący bibliotekę
 DirectFB.  Włącza CRTC2 (drugi monitor), wyświetlając obraz niezależnie od pierwszego.
          (no)input
               tak samo jak directfb (domyślnie: wyłączone)
          buffermode=single|double|triple
               tak samo jak directfb (domyślnie: triple)
          fieldparity=top|bottom
               tak samo jak directfb
          (no)bes
               Włącza  Matrox  BES  (backend  scaler  -  końcowy  system  skalujący)  (domyślnie:
               wyłączony).   Daje  bardzo dobre rezultaty biorąc pod uwagę zarówno szybkość jak i
               wyjściową  jakość,  jako  że  interpolowana  obróbka  obrazu  jest  przeprowadzana
               sprzętowo.  Działa tylko na wyjściu pierwszego monitora.
          (no)spic
               Wykorzystuje  warstwę  podobrazu  (sub picture layer) Matroksa do wyświetlania OSD
               (domyślnie: włączone).
          (no)crtc2
               Włącza wyjście TV na drugim wyjściu karty (domyślnie: włączone).  Jakość wyjściowa
               jest  zadziwiająca,  ponieważ  jest  to  obraz  z  pełnym  przeplotem i prawidłową
               synchronizacja pól nieparzystych/parzystych.
          tvnorm=pal|ntsc|auto
               Ustawia standard TV  karty  Matrox  bez  konieczności  zmieniania  /etc/directfbrc
               (domyślnie:  wyłączony).   Poprawne  normy  to: pal = PAL, ntsc = NTSC.  Specjalną
               wartością  jest  auto  (automatyczne  dostrojenie  używając  systemów   PAL/NTSC),
               ponieważ  decyduje,  który standard ma być wykorzystywany zwracając uwagę na ilość
               klatek na sekundę filmu.

mga (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video przystosowany do kart Matrox, wykorzystujący  końcowy  system  skalujący
 YUV  na  kartach  z  serii Gxxx poprzez moduł jądra.  Jeżeli posiadasz taką kartę, jest to wybór
 oferujący największą szybkość.
          <urządzenie>
               Wybiera urzywane urządzenie Matrox (domyślnie: /dev/mga_vid).

xmga (tylko Linux, X11)

 Sterownik wyjścia video mga działający w oknie X11.
          <urządzenie>
               Wybiera urzywane urządzenie Matrox (domyślnie: /dev/mga_vid).

3dfx (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video specyficzny dla 3dfx.  Sterownik ten używa bezpośrednio sprzętu 3dfx  na
 X11.  Obsługuje tylko 16 bpp.  FIXME: Jak jest różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?

tdfxfb (tylko Linux)

 Sterownik  ten wykorzystuje bufor ramki tdfx do wyświetlania filmów z akceleracją YUV na kartach
 3dfx.  FIXME: Jak jest różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?
          <urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

tdfx_vid (tylko Linux)

 Sterownik wyjścia video przeznaczony dla 3dfx.  Korzysta bezpośrednio z modułu  jądra  tdfx_vid.
 FIXME: Jak jest różnica między 3dfx, tdfxfb i tdfx_vid?
          <urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie fbdev (domyślnie: /dev/fb0).

dxr2 (zobacz także -dxr2) (tylko DXR2)

 Sterownik przeznaczony dla Creative DXR2.
          <sterownik_vo>
               Wybiera podsterownik video używany jako nakładka (x11, xv).

dxr3 (tylko DXR3)

 Sterownik  wyjścia  video  przeznaczony  dla  chipu  dekodującego  MPEG  -  Sigma Designs em8300
 (Creative DXR3, Sigma Designs Hollywood Plus).  Sprawdź również filtr video lavc.
          overlay
               Włącza overlay zamiast wyjścia TV.
          prebuf
               Włącza prebuforowanie.
          sync
               Włączą nowy silnik synchronizujący.
          norm=<norma>
               Określa normę TV.
                  0: Nie zmienia obecnego standardu (domyślne).
                  1: Automatycznie dostraja używając PAL/NTSC.
                  2: Automatycznie dostraja używając PAL/PAL-60.
                  3: PAL
                  4: PAL-60
                  5: NTSC

          <0-3>
               Określa numer urządzenia, które ma być użyte, jeżeli masz więcej niż  jedną  kartę
               em8300.

mpegpes (tylko DVB)

 Sterownik  wyjścia  video  przeznaczony dla DVB, który zapisuje wyjście do pliku MPEG-PES, jeśli
 karta nie jest zainstalowana.
          card=<1-4>
               Określa numer urządzenia, które ma być użyte, jeśli masz więcej  niż  jedną  kartę
               DVB (tylko API V3, tak jak sterowniki z serii 1.x.y).
          <nazwa zbioru>
               Określa nazwę pliku, do którego zostanie zapisane wyjście (domyślnie: ./grab.mpg).

zr (zobacz także -zr* i -zrhelp)

 Sterownik wyjścia video przeznaczony dla wielu kart przechwytujących/odtwarzających MJPEG.

zr2 (zobacz także filtr video zrmjpeg)

 Sterownik  wyjścia  video  drugiej  generacji  przeznaczony  dla  wielu  kart  przechwytujących/
 odtwarzających MJPEG.  Zwróć również uwagę na filtr video zrmjpeg.
          dev=<urządzenie>
               Wybiera używane urządzenie.
          pal
               Włącza normę video PAL.
          secam
               Włącza normę video SECAM.
          ntsc
               Włącza normę video NTSC.
          prebuf
               Włącza prebuforowanie, jeszcze nie obsługiwane.

md5sum

 Oblicza sumy MD5 każdej klatki i zapisuje je do pliku.  Obsługuje przestrzenie kolorów  RGB24  i
 YV12.  Przydatne przy debugowaniu.
          outfile=<wartość>
               Określa nazwę pliku wyjściowego (domyślnie: ./md5sums).

yuv4mpeg

 Zmienia  strumień video na nieskompresowaną sekwencję obrazów YUV 4:2:0 i przechowuje ją w pliku
 (domyślnie: ./stream.yuv).  Format jest taki sam jak ten stosowany przez mjpegtools,  więc  jest
 to przydatne jeśli chcesz poddać film obróbce przy pomocy tego pakietu.  Obsługuje formaty YV12,
 RGB (24 bpp) i BGR (24bpp).  Możesz tego użyć z opcją -fixed-vo  żeby  połączyć  zbiory  o  tych
 samych wymiarach i ilości klatek na sekundę.
          interlaced
               Zapisuje ramki z przeplotem, najpierw górne pole.
          interlaced_bf
               Zapisuje ramki z przeplotem, najpierw dolne pole.
          file=<nazwapliku>
               Zapisuje wyjście do zbioru <nazwapliku>, zamiast domyślnego stream.yuv.

 INFORMACJA: Jeśli nie podasz żadnej opcji wyjście jest progresywne (czyli bez przeplotu).

gif89a

 Zapisuje wszystkie klatki do jednego animowanego pliku GIF w bieżącym katalogu.  Obsługuje tylko
 format RGB z 24 bpp, wyjście natomiast jest konwertowane do 256 kolorów.
          <fps>
               Liczba rzeczywista opisująca ilość klatek na sekundę (domyślnie: 5.0).
          <nazwa zbioru>
               Nazwa zbioru wyjściowego (domyślnie: ./out.gif).

 INFORMACJA: Musisz podać ilość ramek na sekundę przed nazwą zbioru, albo stanie się ona  częścią
 nazwy.

 PRZYKŁAD:
          mplayer video.nut -vo gif89a:15.0:test.gif

jpeg

 Zapisuje  każdą  klatkę  do pliku JPEG w bieżącym katalogu.  Każdy plik dostaje jako nazwę numer
 klatki poprzedzony zerami.
          [no]progressive
               Wybiera między standardowym lub progresywnym JPEG (domyślnie: noprogressive).
          [no]baseline
               Wybiera, czy ma używać baseline czy nie (domyślnie: baseline).
          optimize=<0-100>
               współczynnik optymalizacji (domyślnie: 100)
          smooth=<0-100>
               współczynnik wygładzania (domyślnie: 0)
          quality=<0-100>
               współczynnik jakości (domyślnie: 75)
          outdir=<nazwa katalogu>
               Określa katalog, w którym będą zapisywane pliki JPEG (domyślnie: ./).
          subdirs=<prefiks>
               Tworzy ponumerowane  podkatalogi  z  określonym  prefiksem,  gdzie  zachowa  pliki
               zamiast zapisywać je w bieżącym katalogu.
          maxfiles=<wartość>
               Maksymalna  liczba  plików  zapisywanych do każdego podkatalogu.  Wartość musi być
               równa lub większa niż 1 (domyślnie: 1000).

pnm

 Zapisuje każdą klatkę do pliku PNM w bieżącym katalogu.  Każdy plik  dostaje  jako  nazwę  numer
 klatki  poprzedzony  zerami.   Obsługuje pliki PPM, PGM i PGMYUV w trybie surowym (raw) i ASCII.
 Zobacz także pnm(5), ppm(5) i pgm(5).
          ppm
               Zapisuje pliki PPM (domyślne).
          pgm
               Zapisuje pliki PGM.
          pgmyuv
               Zapisuje pliki PGMYUV.  PGMYUV jest podobny do PGM, ale zawiera również przestrzeń
               U i V umieszczone na dole obrazu.
          raw
               Zapisuje pliki PNM w trybie surowym (raw) (domyślne).
          ascii
               Zapisuje pliki PNM w trybie ASCII.
          outdir=<nazwa katalogu>
               Określa katalog, w którym będą zachowane pliki PNM (domyślnie: ./).
          subdirs=<prefiks>
               Tworzy  ponumerowane  podkatalogi  z  określonym  prefiksem,  gdzie  zachowa pliki
               zamiast zapisywać je w bieżącym katalogu.
          maxfiles=<wartość>
               Maksymalna liczba plików zapisywanych do każdego podkatalogu.   Wartość  musi  być
               większa lub równa 1 (domyślnie: 1000).

png

 Zapisuje  każdą  klatkę  do  pliku PNG w bieżącym katalogu.  Każdy plik dostaje jako nazwę numer
 klatki poprzedzony zerami.  Obsługuje formaty RGB i BGR z 24 bpp.
          z=<0-9>
               Określa poziom kompresji.  0 oznacza jej brak, a 9 maksymalną.

tga

 Zapisuje każdą klatkę do pliku TARGA w bieżącym katalogu.  Każdy plik dostaje jako  nazwę  numer
 klatki  poprzedzony  zerami.   Sterownik  ten  istnieje  by dostarczać łatwy sposób bezstratnego
 zapisywania obrazów bez zewnętrznej biblioteki.  Obsługuje format BGR[A], z 15,  24  i  32  bpp.
 Można wymusić konkretny format filtrem video format.

 PRZYKŁAD:
          mplayer video.nut -vf format=bgr15 -vo tga

OPCJE DEKODOWANIA/FILTROWANIA

-ac <[-|+]kodek1,[-|+]kodek2,...[,]>

 Ustala  priorytetową  listę  używanych  kodeków  audio, według ich nazw w codecs.conf.  Użyj "-"
 przed nazwą kodeka aby go pominąć.  Użyj "+" orzed nazwą kodeka by go wymusić, to prawdopodobnie
 spowoduje  błędy!   Jeżeli  lista  zakończona  jest  ',',  MPlayer będzie brał pod uwagę również
 niewymienione na niej kodeki.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych kodeków poprzez -ac help.

 PRZYKŁAD:
          -ac mp3acm
               Wymusza kodek MP3 l3codeca.acm.
          -ac mad,
               Próbuje najpierw libmad, później pozostałe.
          -ac hwac3,a52,
               Włącza sprzętowe AC3, programowy kodek AC3, potem pozostałe.
          -ac -ffmp3,
               Pomija kodek MP3 FFmpeg.

-af-adv <force=(0-7):list=(filters)> (zobacz także -af)

 Podaje zaawansowane opcje filtrów audio:

          force=<0-7>
               Wymusza jeden z trybów wstawiania filtrów audio:
                  0: Używa całkowicie automatycznego wstawiania filtrów.
                  1: Optymalizuje pod względem dokładności (domyślne).
                  2: Optymalizuje pod względem szybkości.  UWAGA: Niektóre funkcje  filtów  audio
                  mogą po kryjomu przestać działać i może spaść jakość dźwięku.
                  3:  Nie  korzysta  z automatycznego wstawiania filtórw i optymalizacji.  UWAGA:
                  MPlayer może wykrzaczyć się podczas działania, jeśli  będzie  ustawiony  będzie
                  ten parametr.
                  4:  Korzysta  z automatycznego wstawiania filtrów tak jak w przypadku parametru
                  0, ale używa przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  5: Korzysta z automatycznego wstawiania filtrów tak jak w  przypadku  parametru
                  1, ale używa przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  6:  Korzysta  z automatycznego wstawiania filtrów tak jak w przypadku parametru
                  2, ale używa przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to możliwe.
                  7: Nie korzysta  z  automatycznego  wstawiania  filtrów  tak  jak  w  przypadku
                  parametru  3, ale używa przetwarzania zmiennoprzecinkowego, jeśli tylko jest to
                  możliwe.

          list=<filtry>
               Tak samo jak -af.

-afm <sterownik1,sterownik2,...>

 Ustala priorytetową listę rodzin kodeków audio, zgodnie z ich nazwami w codecs.conf.  Powraca do
 domyślnego, jeżeli żaden z podanych kodeków nie będzie działał.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych rodzin kodeków poprzez -afm help.

 PRZYKŁAD:
          -afm ffmpeg
               Używa najpierw kodeków FFmpeg z libavcodec.
          -afm acm,dshow
               Próbuje najpierw kodeki Win32.

-aspect <stosunek> (zobacz także -zoom)

 Zmienia  proporcje  filmu,  w  przypadku  gdy  nie  ma  ich  w  odtwarzanym  pliku lub są podane
 nieprawidłowe.

 PRZYKŁAD:
          -aspect 4:3  lub -aspect 1.3333
          -aspect 16:9 lub -aspect 1.7777

-noaspect

 Wyłącza automatyczne wyrównywanie proporcji filmu.

-flip

 Odwraca obraz do góry nogami.

-lavdopts <opcja1:opcja2:...> (KOD DEBUGOWY)

 Określa parametry dekodowania z libavcodec.

 PRZYKŁAD:
          -lavdopts bug=1

 Dostępne są opcje:

          bug=<wartość>
               Ręczne obejście błędów kodera.
                  0: nic
                  1: automatyczne wykrywanie błędów
                  2 (msmpeg4v3): stare pliki msmpeg4v3 wygenerowane przez lavc (bez autodetekcji)
                  4 (mpeg4): błąd przeplotu Xvid (automatycznie wykrywany, jeśli fourcc==XVIX)
                  8 (mpeg4): UMP4 (automatycznie wykrywanany, jeśli fourcc==UMP4)
                  16 (mpeg4): błąd wypełnienia (padding) (automatycznie wykrywany)
                  32 (mpeg4): błąd niedozwolonego vlc (automatycznie wykrywany przez fourcc)
                  64 (mpeg4): błąd qpel w Xvid i  DivX  (automatycznie  wykrywany  przez  fourcc/
                  wersję)
                  128  (mpeg4):  qpel w starym standardzie (automatycznie wykrywany przez fourcc/
                  wersję)
                  256 (mpeg4): kolejny błąd qpel (automatycznie wykrywany przez fourcc/wersję)
                  512 (mpeg4): błąd rozmiaru bloku bezpośredniego qpel  (automatycznie  wykrywany
                  przez fourcc/wersję)
                  1024  (mpeg4): błąd wypełnienia krawędzi (automatycznie wykrywany przez fourcc/
                  wersję)

          debug=<wartość>
               Wyświetla informacje debugowania.
                  0: wyłączone
                  1: informacje o obrazie
                  2: kontrola tempa
                  4: bitstream
                  8: typ makrobloku (MB)
                  16: parametr kwantyzacji dla bloku (QP)
                  32: wektor ruchu
                  0x0040: wizualizacja wektora ruchu (użyj -noslices)
                  0x0080: przeskakiwanie makrobloku (MB)
                  0x0100: kod startowy
                  0x0200: PTS
                  0x0400: odporność na błędy
                  0x0800: operacje kontrolne zarządzania pamięcią (H.264)
                  0x1000: błędy
                  0x2000: Wizualizuje parametr kwantyzacji (QP), niższe QP jest bardziej zielone.
                  0x4000: Wizualizuje typy bloków.

          ec=<wartość>
               Ustawia strategię ukrywania błędów.
                  1:  Używa  silnego  filtru   odblokowywującego   (deblock)   dla   uszkodzonych
                  makrobloków (MB).
                  2: iteracyjne szukanie wektorów ruchu (MV) (wolne)
                  3: wszystko (domyslnie)

          er=<wartość>
               Ustawia strategię elastycznej obsługi błędów.
                  0: wyłączone
                  1: ostrożne (Powinna działać z zepsutymi koderami.)
                  2: normalne (domyślne) (Działa ze zgodnymi koderami.)
                  3:  agresywne  (Więcej  testów, może jednak sprawić problemy nawet z poprawnymi
                  strumieniami bitowymi.)
                  4: bardzo agresywne

          fast
               Korzysta z optymalizacji niestosujących się do specyfikacji i tym  samym  mogących
               sprawić  problemy  (takie jak prostsza dekwantyzacja, stosowanie domyślnej matrycy
               kwantyzacji,  stosowanie  YUV  4:2:0  i  pomijanie  kilku   testów   na   wykrycie
               uszkodzonych strumieni bitowych).

          gray
               dekodowanie tylko w skali szarości (trochę szybsze niż w kolorze)

          idct=<0-99> (zobacz także -lavcopts)
               Żeby  osiągnąć  najlepszą jakość dekodowania, używaj tego samego algorytmu IDCT do
               kodowania i dekodowania.  Może to jednak zmniejszyć dokładność.

          lowres=<numer>[,<s>]
               Dekoduje w niskiej rozdzielczości.  Nie wszystkie kodeki obsługują  dekodowanie  w
               niskiej   rozdzielczości   i   często   powoduje   to   pojawienie  się  okropnych
               zniekształceń.  Nie jest to żaden błąd, a jedynie efekt uboczny nie dekodowania  w
               pełnej rozdzielczości.
                  0: wyłączone
                  1: 1/2 rozdzielczości
                  2: 1/4 rozdzielczości
                  3: 1/8 rozdzielczości
               Jeśli  podano  <s>  dekodowanie  w niskiej rozdzielczości będzie zastosowane tylko
               jeśli szerokość filmu jest większa lub równa <s>.

          sb=<liczba> (tylko MPEG-2)
               Przeskakuje podaną ilość wierszy makrobloków na dole.

          st=<liczba> (tylko MPEG-2)
               Przeskakuje podaną ilość wierszy makrobloków na górze.

          skiploopfilter=<wartośćpomijania>
               Pomija filtr pętli (zwany też deblokowaniem) w czasie dekodowania H.264.  Ponieważ
               filtrowana  klatka  ma  być  później  odniesieniem do dekodowania zależnych klatek
               powoduje to większy spadek jakości niż nie deblokowanie klatek np.  filmu  MPEG-2.
               Ale  przynajmniej  przy szybkich strumieniach HDTV daje to duże przyspieszenie bez
               widocznej utraty jakości.

               <wartośćpomijania> może być dowolna z poniższych:
                  none: Nie pomijaj.
                  default: Pomija bezsensowne kroki przetwarzania  (np.  pakiety  wielkości  0  w
                  AVI).
                  nonref:  Pomija  klatki  które do których nie ma odniesień (tzn. nie używane do
                  dekodowania innych klatek, błąd nie może "narastać").
                  bidir: Pomija klatki typu B.
                  nonkey: Pomija wszystkie klatki poza kluczowymi.
                  all: Pomija wszystkie klatki.

          skipidct=<wartośćpomijania>
               Pomija krok IDCT.  To praktycznie zawsze bardzo obniża jakość (wartości  pomijania
               takie jak w opcji skiploopfilter).

          skipframe=<wartośćpomijania>
               Całkowicie  pomija  dekodowanie  klatek.   Duże przyspieszenie, ale urywany ruch i
               czasami brzytkie artefakty (wartości pomijania takie jak w opcji skiploopfilter).

          vismv=<wartość>
               Wizualizuje wektory ruchu.
                  0: wyłączona
                  1: Wizualizuje przewidziane w przód wektory ruchu (MV) ramek P.
                  2: Wizualizuje przewidziane w przód wektory ruchu (MV) ramek B.
                  4: Wizualizuje przewidziane w tył wektory ruchu (MV) ramek B.

          vstats
               Wyświetla pewne statystyki i zapisuje je w zbiorze ./vstats_*.log.

-noslices

 Wyłącza rysowanie obrazu przez  paski/kawałki  o  wysokości  16  pikseli,  zamiast  tego  rysuje
 wszystko za jednym razem.  Może być szybsze albo wolniejsze, zależy to od karty/cache'u.  Działa
 tylko z kodekami z rodziny libmpeg2 i libavcodec.

-nosound

 Nie koduje/odtwarza dźwięku.  Użyteczne do testów wydajności.

-novideo

 Nie koduje/odtwarza video.

-oldpp <jakość> (tylko OpenDivX) (PRZESTARZAŁE)

 Używa kodu postprocessingu z OpenDivX zamiast wbudowanego.   Zastąpiony  przez  -pp,  wewnętrzny
 postprocessing  daje  lepszą jakość i jest szybszy.  Prawidłowy zakres wartości -oldpp zależy od
 kodeka, najczęściej jest to 0-6, gdzie 0=wyłączony, 6=powolny/najlepszy.

-pp <jakość> (zobacz także -vf pp)

 Ustawia poziom postprocessingu DLL.  Ta opcja nie wpływa już na -vf pp.  Działa  tylko  z  Win32
 DirectShow  DLL,  które mają wewnętrzny postprocessing.  Poprawny zakres dla wartości -pp zależy
 od kodeka, najczęściej jest to 0-6, gdzie 0=wyłączony, 6=powolny/najlepszy.

-pphelp (zobacz także -vf pp)

 Pokazuje streszczenie dostępnych filtrów postprocesu i sposób ich użycia.

-ssf <tryb>

 Określa parametry dla skalowania programowego.

 PRZYKŁAD:
          -vf scale -ssf lgb=3.0
          lgb=<0-100>
               filtr rozmycia gaussowego (jasność)
          cgb=<0-100>
               filtr rozmycia gaussowego (kolor)
          ls=<0-100>
               filtr wyostrzający (jasność)
          cs=<0-100>
               filtr wyostrzający (kolor)
          chs=<h>
               poziome przesunięcie koloru
          cvs=<v>
               pionowe przesunięcie koloru

-stereo <tryb>

 Wybiera typ wyjścia stereo MP2/MP3.
          0    stereo
          1    lewy kanał
          2    prawy kanał

-sws <typ programowego skalowania> (zobacz także -vf scale i -zoom)

 Określa algorytm skalowania programowego dla opcji -zoom.  Ma to wpływ na  sterowniki  wyjściowe
 video bez sprzętowej akceleracji, np. x11.

 Dostępne są typy:

          0    szybki, dwuliniowy
          1    dwuliniowy
          2    dwukubiczny (dobra jakość) (domyślne)
          3    eksperymentalny
          4    najbliższy sąsiad (zła jakość)
          5    area
          6    jasność dwukubicznie / kolor dwuliniowo
          7    gauss
          8    sincR
          9    lanczos
          10   naturalna dwusześcienna krzywa sklejana

 INFORMACJA:  Niektóre opcje -sws można dostosować.  Więcej informacji jest w opisie filtra video
 scale.

-vc <[-|+]kodek1,[-|+]kodek2,...[,]>

 Ustala priorytetową listę używanych kodeków video, według ich  nazw  w  codecs.conf.   Użyj  "-"
 przed nazwą kodeka aby go pominąć.  Użyj "+" orzed nazwą kodeka by go wymusić, to prawdopodobnie
 spowoduje błędy!  Jeżeli lista zakończona jest  ',',  MPlayer  będzie  brał  pod  uwagę  również
 niewymienione na niej kodeki.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych kodeków poprzez -vc help.

 PRZYKŁAD:
          -vc divx
               Wymusza kodek Win32/VfW DivX.
          -vc divx4,
               Próbuj najpierw kodek divx4linux, później pozostałe.
          -vc -divxds,-divx,
               Pomija kodeki Win32 DivX.
          -vc ffmpeg12,mpeg12,
               Próbuj kodeki libavcodec MPEG-1/2, później libmpeg2, potem inne.

-vfm <sterownik1,sterownik2,...>

 Ustala  priorytetową  listę używanych rodzin kodeków video, zgodnie z ich nazwami w codecs.conf.
 Powraca do domyślnych, jeśli żadna z podanych rodzin kodeków nie działa.
 INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych rodzin kodeków poprzez -vfm help.

 PRZYKŁAD:
          -vfm ffmpeg,dshow,vfw
               Najpierw próbuje libavcodec, potem Directshow, potem kodeki VFW i, jeśli nadal nic
               nie nie działa, pozostałe.
          -vfm xanim
               Najpierw próbuje kodek XAnim.

-x <x> (zobacz także -zoom) (tylko MPlayer)

 Skaluje  obraz  do  szerokości  <x>  (jeśli  jest dostępne skalowanie sprzętowe lub programowe).
 Wyłącza przeliczania proporcji.

-xvidopts <opcja1:opcja2:...>

 Podaje dodatkowe parametry przy dekodowaniu Xvid.
 INFORMACJA: Jako że dekodowanie przy pomocy libavcodec  jest  szybsze  niż  Xvid  możesz  chcieć
 używać postprocesingu z libavcodec (-vf pp) i jej dekodera (-vfm ffmpeg).

 Wewnętrzne filtry postprocesingu Xvid:
          deblock-chroma
               filtr odblokowywania barwy
          deblock-luma
               filtr odblokowywania jasności
          dering-chroma
               filtr usuwania dzwonienia barwy
          dering-luma
               filtr usuwania dzwonienia jasności
          filmeffect
               Dodaje  sztuczną  ziarnistość filmu do video.  Może zwiększyć postrzegalną jakość,
               jednocześnie obniżając prawdziwą jakość.

 metody wyświetlania
          dr2
               Włącza bezpośrednie wyświetlanie metodą 2 (direct rendering method 2).
          nodr2
               Wyłącza bezpośrednie wyświetlanie metodą 2.

-xy <wartość> (zobacz także -zoom)

          wartość<=8
               Skaluje obraz o współczynnik <wartość>.
          wartość>8
               Ustawia szerokość na <wartość> i oblicza  wysokość  tak,  by  utrzymać  prawidłowe
               proporcje.

-y <y> (zobacz także -zoom) (tylko MPlayer)

 Skaluje obraz do wysokości <y> (jeśli jest dostępne skalowanie sprzętowe lub programowe) Wyłącza
 przeliczenia proporcji.

-zoom

 Włacza skalowanie programowe, jeśli jest  dostępne.   Umozliwi  to  skalowanie  tym  sterownikom
 wyjścia  video  (jak  x11,  fbdev),  które  nie  maja  skalowania  sprzetowego, kiedy to MPlayer
 domyślnie wyłącza skalowanie z powodów wydajnosciowych.

FILTRY AUDIO

następująca:

-af <filtr1[=parametr1:parametr2:...],filtr2,...>

 Ustawia łańcuch filtrów audio.

INFORMACJA: Aby uzyskać pełną listę dostępnych filtrów audio, skorzystaj z -af help.

resample[=czprób[:sloppy][:typ]]

 Zmienia  częstotliwość  próbkowania  strumienia  audio.   Może być przydatny, jeśli masz kartę o
 stałej stałej, ustalonej częstotliwości próbkowania  lub  jeśli  posiadasz  starą  kartę,  która
 obsłuży  max  44.1kHz.   Filtr  ten  jest  automatycznie  włączany, jeśli zajdzie taka potrzeba.
 Obsługuje on 16-bitowy całkowitoliczbowy  lub  rzeczywisty,  natywny  format  endian  jako  dane
 wejściowe.
 INFORMACJA: Z MEncoderem musisz też użyć opcji -srate <czprób>.
          <czprób>
               Wyjściowa częstotliwość próbkowania w Hz.  Przyjmuje wartości z zakresu od 8000 do
               192000.  Jeżeli częstotliwość wejściowa i wyjściowa są takie same albo jeżeli  ten
               parametr jest pominięty, filtr jest automatycznie wyłączany.  Wysoka częstotliwość
               przeważnie zwiększa jakość dźwięku, szczególnie w połączeniu z innymi filtrami.
          <sloppy>
               Pozwala (1) lub nie  pozwala  (0),  aby  częstotliwość  wyjściowa  różniła  się  w
               nieznacznym  stopniu  od  wartości podanej przez parametr <czprób> (domyślnie: 1).
               Opcja ta może zostać użyta jeżeli początek odtwarzania jest bardzo wolny.
          <typ>
               Określa metodę wykorzystywaną przy zmianie próbkowania.
                  0:  interpolacja  liniowa  (szybka,  ale  niska  jakość,  szczególnie   podczas
                  zwiększania częstotliwości próbkowania)
                  1:    wielofazowe    przetwarzanie   banku   filtrów   przy   użyciu   obliczeń
                  całkowitoliczbowych (filterbank and integer processing)
                  2:   wielofazowe   przetwarzanie   banku   filtrów   przy    użyciu    obliczeń
                  zmiennoprzecinkowych  (filterbank  and  integer processing) (najwolniejsze, ale
                  dające najlepszą jakość)

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af resample=44100:0:0
               Ustawi  częstotliwość  wyjściową  filtru  na  44100Hz,  korzystając  z  dokładnego
               skalowania i interpolacji liniowej.

lavcresample[=czprób[:dług[:lin[:liczba[:obcinanie]]]]]

 Zmienia  częstotliwość  próbkowania strumienia audio na całkowitą liczbę <czprób> wyrażoną w Hz.
 Obsługuje tylko 16-bitowy natywny format endian.
 INFORMACJA: Z MEncoderem musisz też użyć opcji -srate <czprób>.
          <czprób>
               wyjściowa częstotliwość próbkowania
          <dług>
               długość filtru ze względu na niższą częstotliwość próbkowania (domyślnie: 16)
          <lin>
               jeśli 1 to filtry będą liniowo interpolowane pomiędzy wielofazowymi pozycjami
          <liczba>
               log2 z liczby wielofazowych  pozycji  (...,  10->1024,  11->2048,  12->4096,  ...)
               (domyślnie: 10->1024)
          <obcinanie>
               częstotliwość obcinania (0.0-1.0), domyślne ustawienie zależy od długości filtru

sweep[=szybkość]

 Wykonuje przemiatanie sinusoidalne.
          <0.0-1.0>
               Delta  funckji  sinusoidalnej,  żeby  usłyszeć  przemiatanie  dobierz  bardzo małe
               wartości.

hrtf[=flaga]

 Head-related transfer function (funkcja transferowa związana z głową): Konwertuje  wielokanałowe
 audio do dwóch kanałów przeznaczonych dla słuchawek, zachowując przestrzenność dźwięku.

 Flaga  Znaczenie
 m      macierzowe dekodowanie tylnego kanału
 s      dwukanałowe dekodowanie macierzowe
 0      brak dekodowania macierzowego (domyślne)

equalizer=[g1:g2:g3:...:g10]

 10  oktawowy  korektor graficzny zaimplementowany przy pomocy 10 filtrów pasmowych IIR.  Oznacza
 to, że działa bez względu na format odtwarzanego dźwięku.  Środkowe częstotliwości dla  tych  10
 pasm to:

 Nr częstotliwość
 0    31.25 Hz
 1    62.50 Hz
 2   125.00 Hz
 3   250.00 Hz
 4   500.00 Hz
 5    1.00 kHz
 6    2.00 kHz
 7    4.00 kHz
 8    8.00 kHz
 9   16.00 kHz

 Jeżeli częstotliwość próbkowania odtwarzanego dźwięku jest niższa niż środkowa częstotliwość dla
 odpowiedniego pasma, to  jest  ono  wyłączane.   Znanym  błędem  jest  to,  że  właściwości  dla
 najwyższego  pasma  nie  są całkowicie symetryczne, jeżeli częstotliwość próbki jest zbliżona do
 częstotliwości środkowej danego pasma.  Można obejść ten problem zwiększając jej  częstotliwość,
 zanim ta dotrze do filtru korektora.
          <g1>:<g2>:<g3>:...:<g10>
               Liczby  rzeczywiste  określające  przyrost  w  dB dla każdego pasma częstotliwości
               (-12-12).

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af equalizer=11:11:10:5:0:-12:0:5:12:12 media.avi
               Wzmocni dźwięk w wyższych  i  niższych  zakresach  częstotliwości,  wyciszając  go
               jednocześnie około 1kHz.

channels=lkan[:nr:od1:do1:od2:do2:od3:do3:...]

 Dodaje,  usuwa,  kopiuje lub przekierowuje kanały.  Jeżeli podana jest tylko opcja <lkan>, filtr
 używa domyślnego przekierowywania, które działa następująco: Jeśli  liczba  kanałów  wyjściowych
 jest większa niż wejściowych, tworzone są puste kanały (w przypadku miksowania z mono do stereo,
 kanał mono jest powtarzany w obu kanałach wyjściowych).  Jeżeli liczba kanałów wyjściowych  jest
 mniejsza niż wejściowych, nadmiarowe kanały są usuwane.
          <lkan>
               liczba wyjściowych kanałów (1-6)
          <nr>
               liczba dróg przekierowania (1-6)
          <od1:do1:od2:do2:od3:do3:...>
               Pary  liczb  z  zakresu  od  0 do 5, które określają, gdzie przekierować konkretny
               kanał.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af channels=4:4:0:1:1:0:2:2:3:3 media.avi
               Zmieni liczbę kanałów na 4 i ustawi 4 drogi przekierowania, które zamienią kanał 0
               z  1,  a  2  i  3 pozostawią niezmienione.  Zauważ, że jeżeli odtwarzany był zbiór
               zawierający 2 kanały, kanały 2 i 3 będą puste, ale 0 i 1 zostaną zamienione.
          mplayer -af channels=6:4:0:0:0:1:0:2:0:3 media.avi
               Zmieni liczbę kanałów na 6 i ustawi 4 drogi przekierowania, które skopiują kanał 0
               do 0 do 3, a kanały 4 i 5 będą zawierały ciszę.

format[=format] (zobacz także -format)

 Konwertuje  format  próbki.   Uruchamiany  automatycznie,  jeżeli  jest  potrzebny  przez  kartę
 dźwiękową lub inny filtr.
          <format>
               Wybiera żądany format.  Ogólny format to 'zbe', gdzie 'z' oznacza znak ('s' dla ze
               znakiem  lub 'u' dla bez znaku), 'b' oznacza ilość bitów na próbkę (16, 24 lub 32)
               a 'e' oznacza który bajt jest wysoki ('le' oznacza little-endian, 'be'  big-endian
               a  'ne'  format właściwy dla komputera).  Prawidłowymi wartościami (między innymi)
               są:  's16le',  'u32be'  i  'u24ne'.   Wyjątkami  od  tej  reguły  będącymi  ciągle
               poprawnymi  formatami  są:  u8, s8, floatle, floatbe, floatne, mulaw, alaw, mpeg2,
               ac3 i imaadpcm.

volume[=v[:sc]

 Implementuje programową regulację głośności.  Używaj go ostrożnie, gdyż  może  obniżyć  stosunek
 sygnału  do szumu.  W większości wypadków najlepszym rozwiązaniem jest ustawienie miksera PCM na
 maksymalną wartość, wyłączenie filtru i regulacja głośności poziomem głośności ogólnej  miksera.
 Jeżeli  Twoja  karta  ma  cyfrowy  mikser PCM zamiast analogowego i zauważysz przekłamania, użyj
 miksera MASTER.  Jeżeli do komputera podłączony jest  zewnętrzny  wzmacniacz  (co  zazwyczaj  ma
 miejsce),  poziom  hałasu może zostać zredukowany poprzez dostrojenie głównego poziomu głośności
 (master level) i pokrętła głośności, dopóki syczenie w tle nie ustanie.
 Ten filtr ma inną właściwość:  Mierzy  ogólny,  maksymalny  poziom  dźwięku  i  wypisuje  go  po
 zakończeniu  MPlayera.   Oszacowana  głośność  może  być  użyta  do ustawienia poziomu dźwięku w
 MEncoderze tak, by był używany maksymalny zasięg dynamiczny.
 INFORMACJA: Filtr może zostać użyty tylko jeden raz przy przetwarzaniu każdego strumienia audio.
          <v>
               Ustawia wzmocnienie w dB dla wszystkich kanałów w strumieniu od wartości -200dB do
               +60dB,  gdzie  -200dB oznacza całkowite wyciszenie a +60dB 1000-krotne wzmocnienie
               (domyślnie: 0).
          <sc>
               Włącza (1) lub wyłącza (2) soft-clipping (miękkie obcinanie).  Soft-clipping  może
               sprawić,  że  dźwięk  stanie  się łągodniejszy, jeżeli zastosowano wysokie poziomy
               głośności.  Uaktywnij tę opcję, jeżeli moc głośników jest zbyt niska.
               UWAGA: Metoda ta powoduje przekłamania i powinna być użyta tylko w ostateczności.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af volume=10.1:0 media.avi
               Wzmocni głośność o 10.1dB i zastosuje  hard-clipping  (twarde  obcinanie),  jeżeli
               poziom jest zbyt wysoki.

pan=n[:l01:l02:...l10:l11:l12:...ln0:ln1:ln2:...]

 Dowolnie  miksuje  kanały.   Najprościej  tłumacząc jest to połączenie filtru volume i channels,
 które może zostać wykorzystane do zmiksowania wielu kanałów  do  kilku,  np.  dźwięku  w  trybie
 stereo  do  mono lub zmiany "szerokości" centralnego głośnika w systemie dźwięku przestrzennego.
 Filtr jest trudny w użyciu i będzie wymagał zastosowania żmudnej metody  prób  i  błędów,  zanim
 zostanie  osiągnięty  oczekiwany  rezultat.   Liczba parametrów filtru zależy od liczby kanałów.
 Przykład jak zmiksować 6-kanałowy dźwięk do 2 kanałów z wykorzystaniem tego filtru znajduje  się
 w części przykładów blisko końca.
          <n>
               liczba kanałów wyjściowych (1-6)
          <lij>
               Jak  dużo  z kanału wejściowego i jest miksowane w kanał wyjściowy j (0-1).  Zatem
               najpierw jest n liczb opisujących co robić z pierwszym kanałem wejściowym, potem n
               liczb  działających  na  drugim  kanale wejściowym itd.  Jeśli dla któregoś kanału
               wejściowego nie podasz żadnych liczb przyjmowane jest 0.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af pan=1:0.5:0.5 media.avi
               Zmiksuje dźwięk ze stereo do mono.
          mplayer -af pan=3:1:0:0.5:0:1:0.5 media.avi
               Da 3 kanały wyjściowe, pozostawiając 0 i 1 bez zmian oraz miksując  0  i  1  do  2
               kanału (który może, na przykład, zostać wysłany do subwoofera).

sub[=fc:kan]

 Dodaje  kanał  subwoofera do strumienia dźwiękowego.  Dane audio użyte do stworzenia tego kanału
 są  średnią  dźwięku  w  0  i  1   kanale.    Dźwięk   wynikowy   zostanie   poddany   działaniu
 dolnoprzepustowego  filtru  Butterwortha czwartego rzędu z domyślną częstotliwością graniczną na
 poziomie 60Hz i dodany do oddzielnego kanału w strumieniu audio.
 UWAGA: Wyłącz ten filtr, jeżeli odtwarzasz DVD z dźwiękiem  w  systemie  Dolby  Digital  5.1,  w
 przeciwnym wypadku jego działanie zakłóci dźwięk subwoofera.
          <fc>
               Częstotliwość  graniczna  filtru  dolnoprzepustowego wyrażona w Hz (20Hz do 300Hz)
               (domyślnie: 60Hz).  Dla uzyskania najlepszego rezultatu, spróbuj ustawić ją na jak
               najniższą.   Wzbogaci  to  doświadczenia  płynące  z  używania  dźwięku stereo i w
               systemie przestrzennym.
          <kan>
               Określa numer  kanału,  do  którego  zostanie  wysłany  dźwięk  subwoofera.   Może
               przyjmować wartości z zakresu od 0 do 5 (domyślnie: 5).  Zauważ, że liczbą kanałów
               zwiększy się do <kan>, jeżeli zajdzie taka potrzeba.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af sub=100:4 -channels 5 media.avi
               Doda kanał subwoofera z ustawioną częstotliwością graniczną na 100Hz do  4  kanału
               wyjściowego.

center

 Towrzy  kanał  centralny  z przednich kanałów.  Narazie może charakteryzować się niską jakością,
 ponieważ nie wykorzystuje  filtru  górnoprzepustowego  dla  prawidłowego  selekcjonowania,  ale,
 zamiast tego, uśrednia i dzieli na połowę oba kanały.
          <ch>
               Określa numer kanału, do którego wstawiony zostanie kanał centralny.  Wartość tego
               parametru może być z przedziału 0 do 5 (domyślnie: 5).  Zauważ, że liczba  kanałów
               będzie automatycznie zwiększonado <ch>, jeśli zajdzie taka potrzeba.

surround[=opóźnienie]

 Dekoder macierzowo zakodowanego dźwięku przestrzennego takiego jak Dolby Surround.  Wiele plików
 zawierających 2 kanały audio, w rzeczywistości zawiera  dźwięk  przestrzenny  zakodowany  w  tym
 systemie.  Aby użyć tego filtru potrzebujesz karty z obsługą przynajmniej 4 kanałów.
          <opóźnienie>
               Ustawia  opóźnienie  w ms dla tylnych głośników (0ms do 1000ms) (domyślnie: 20ms).
               Powinno być ustawione tak: jeśli d1 to odległość od pozycji słuchacza do przednich
               głośników  a  d2  to  odległość  od  tylnych  głośników, to opóźnienie powinno być
               ustawione na 15ms, jeżeli d1 <= d2 i 15 + 5*(d1-d2)  jeżeli  d1  >  d2.   Domyślna
               wartość dla d to 20ms.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af surround=15 -channels 4 media.avi
               Doda  dźwięk  przestrzenny  dekodując  dźwięk  dla tylnych głośników z opóźnieniem
               15ms.

delay[=kan1:kan2:...]

 Opóźnia dźwięk wysłany do głośników, tak żeby dotarł on z różnych kanałów jednocześnie.  Jest to
 użyteczne, jeżeli masz więcej niż 2 głośniki.
          kan1,kan2,...
               Opóźnienie  w  ms, które ma być zastosowane do każdego kanału (liczba rzeczywsta z
               zakresu od 0 do 1000).

 Aby obliczyć opóźnienie dla poszczególnych kanałów, wykonaj następuje czynności:

 1. Oblicz odległość od głośników do pozycji słuchacza (w metrach), da Ci to wartości od s1 do s5
    (dla systemu 5.1).  Nie ma sensu brać pod uwagę subwoofera (i tak nie usłyszysz różnicy).

 2. Odejmij odległość od s1 do s5 od odległości maksymalnej tzn. s[i] = max(s) - s[i]; i = 1...5.

 3. Oblicz żądane opóźnienia w ms jako d[i] = 1000*s[i]/342; i = 1...5.

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af delay=10.5:10.5:0:0:7:0 media.avi
               Opóźni  dźwięk  w  lewym  i  prawym przednim głośniku o 10.5ms, dwa tylne kanały i
               subwoofer o 0ms, a centralny o 7ms.

export[=mmapowany_zbiór[:npróbek]]

 Eksportuje  przychodzący  sygnał  do  innych  procesów  używając  mapowania  pamięci   (mmap()).
 Zmapowane obszary zawierają nagłówek:

 int lkan                     /*liczba kanałów*/
 int rozm                     /*rozmiar bufora*/
 unsigned long long licznik   /*Używany do zachowania synchronizacji,
                                aktualizowany za każdym razem kiedy
                                eksportowane są nowe dane.*/

 Reszta to 16-bitowe dane (bez przeplotu).
          <mmapowany_zbiór>
               Zbiór, na który należy mapować dane (domyślnie: ~/.mplayer/mplayer-af_export).
          <npróbek>
               ilość próbek na kanał (domyślnie: 512)

 PRZYKŁAD:
          mplayer -af export=/tmp/mplayer-af_export:1024 media.avi
               Wyeksportuje 1024 próbek na kanał do "/tmp/mplayer-af_export".

extrastereo[=wsp]

 Zwiększa  (liniowo)  różnicę  między  lewym a prawym kanałem dodając efekt "przekazu na żywo" do
 odtwarzania.
          <wsp>
               Określa współczynnik różnicy wyrażony liczbą rzeczywistą (domyślnie: 2.5).   Jeśli
               podasz  mu  wartość  0.0,  dźwięk będzie odtwarzany w trybie mono (średnia z dwóch
               kanałów), przy 1.0, dźwięk pozostanie niezmieniony,  a  jeśli  podasz  -1.0,  lewy
               kanał zostanie zamieniony z prawym.

volnorm[=metoda]

 Maksymalnie zwiększa głośność, nie zniekształcając przy tym dźwięku.
          <metoda>
               Ustawia użwaną metodę.
                  1:  Używa  pojedynczej  próbki  by  wygładzić  zaburzenia używając standardowej
                  średniej ważonej z poprzednich próbek (domyślne).
                  2: Używa kilku próbek by wygładzić zaburzenia  używając  standardowej  średniej
                  ważonej z poprzednich próbek.

ladspa=plik:etykieta[:opcje...]

 Ładuje  wtyczkę  LADSPA  (Linux Audio Developer's Simple Plugin API).  Filtr ten może mieć wiele
 instancji, więc można używać kilku wtyczek LADSPA jednocześnie.
          <plik>
               Określa plik  biblioteki  z  wtyczką  LADSPA.   Jeżeli  zmienna  LADSPA_PATH  jest
               ustawiona,  program  szuka  tam  określonego  pliku.   Jeżeli  jednak nie jest ona
               ustawiona, musisz podać pełną ścieżkę do tego zbioru.
          <etykieta>
               Określa filtr wewnątrz biblioteki.  Niektóre zbiory zawierają tylko jeden filtr, z
               kolei  inne  mogą  zawierać  ich  wiele.  Podanie tutaj parametru "help" spowoduje
               wyświetlenie  wszystkich  dostępnych  filtrów  w  obrębie  konkretnej  biblioteki,
               zastępuje to funkcję "listplugins" z pakietu SDK LADSPA.
          <parametry>
               Parametry  są  liczbami  rzeczywistymi większymi lub równymi zeru, które określają
               zachowanie załadowanej biblioteki  (np.  opóźnienie,  próg  czy  wzmocnienie).   W
               trybie  "gadatliwym"  (dodaj  flagę -v do wiersza poleceń MPlayera), wypisywane są
               wszystkie  możliwe  parametry  i  ich  poprawne  zakresy.   Zastępuje  to  funkcję
               "analyseplugin" z pakietu SDK LADSPA.

comp

 Filtr  kompresujący/rozkompresowujący przdatny przy wejściu z mikrofonu.  Zapobiega przenoszeniu
 artefaktów przy dużym poziomie dźwięku, a zgłasnia przy niskm.  Filtr ten nie  był  testowany  i
 może być nawet bezużyteczny.

gate

 Filtr  bramkujący  szum  podobny  do  filtru comp.  Filtr ten nie był testowany i może być nawet
 bezużyteczny.

FILTRY VIDEO

następująca:

-vf <filtr1[=parametr1:parametr2:...],filtr2,...>

 Ustawia listę filtrów video i ich opcji.

-vop <...,filtr3[=parametr1:parametr2:...],filtr2,filtr1> (PRZESTARZAŁE)

 Ustawia listę filtrów video do zastosowania w odwrotnej kolejności.  Odradzane na rzecz -vf.
obrazu.
INFORMACJA: Możesz pobrać listę dostępnych filtrów video poprzez -vf help.

-vf-add <filtr1[,filtr2,...]>

 Dodaje podane jako parametry filtry do listy filtrów.

-vf-pre <filtr1[,filtr2,...]>

 Poprzedza listę filtrów podanymi filtrami.

-vf-del <poz1[,poz2,...]>

 Usuwa filtry na podanych pozycjach.  Pozycje rozpoczynają się od 0, ujemne liczby odnoszą się do
 końca listy (-1 to ostani).

-vf-clr

 Usuwa wszystkie filtry.

-vf <filtr>=help

 Wyświetla nazwy parametrów i zakresy wartości dla podanego filtru.

-vf <filtr=nazwany_parametr1=wartość1[:nazwany_parametr2=wartość2:...]>

 Ustawia nazwany parametr na podaną wartość.  Użyj on/off albo yes/no żeby ustawić parametry typu
 przełącznik.

crop[=w:h:x:y]

 Kadruje daną część partii obrazu i wyrzuca resztę.  Przydatne do usuwania czarnych  obramowań  z
 szerokoekranowych filmów.
          <w>,<h>
               Szerokość i wysokość obcięcia, domyślnie oryginalna szerokość i wysokość.
          <x>,<y>
               Pozycja wycinanego obrazu, domyślnie środek.

cropdetect[=limit:round]

 Oblicza niezbędne parametry przycinania i wyświetla propozycje na standardowe wyjście.
          <limit>
               Próg,  który  może  być  opcjonalnie  podany  od  niczego (0) do wszystkiego (255)
               (domyślnie: 24).
          <round>
               Wartość, przez którą szerokość/wysokość powinny  być  podzielne  (domyślnie:  16).
               Offset  jest  automatycznie  dopasowywany  tak, aby wycentrować film.  Użyj 2, aby
               otrzymać równe wymiary (wymagane przez film 4:2:2).  16 to najlepsza wartość  przy
               kodowaniu do większości kodeków.

rectangle[=w:h:x:y]

 Reaguje na przyjmującą dwa parametry dyrektywę "change_rectangle" w zbiorze input.conf.
          <w>,<h>
               szerokość  i  wysokość  (domyślnie:  -1,  maksymalny  możliwy  rozmiar przy którym
               granice wciąż są widoczne.)
          <x>,<y>
               pozycja lewego górnego rogu (domyślnie: -1, najwyżej i najbardziej w lewo  jak  to
               tylko możliwe)

expand[=w:h:x:y:o:a:r]

 Zwiększa  rozdzielczość  (nie  skaluje)  filmu  do podanej wartości i umieszcza nieprzeskalowany
 obraz pod współrzędnymi x, y.  Może być użyty do umieszczenia napisów/OSD w  otrzymanym  czarnym
 pasku.

          <w>,<h>
               Szerokość  i  wysokość po poszerzeniu (domyślnie: oryginalna szerokość, wysokość).
               Ujemne wartości traktowane są jak zmiany oryginalnej wielkości

               PRZYKŁAD:
                    expand=0:-50:0:0
                     Dodaje 50 pixeli ramki na dole obrazka.

          <x>,<y>
               pozycja oryginalnego obrazu na rozszerzonym obrazie (domyślnie: na środku)

          <o>
               wyświetlanie OSD/napisów
                  0: wyłączone (domyślne)
                  1: włączone

          <a>
               Rozszerza tak, by pasowało do proporcji, a nie rozdzielczości (domyślnie: 0).

               PRZYKŁAD:
                    expand=800::::3/4
                     Powiększa do 800x600, chyba że film jest w  większej  rozdzielczości,  wtedy
                     powiększa tak, by miał proporcje 3/4.

          <r>
               Zaokrągla  w  górę  tak  żeby  wysokość  i  szerokość  były  podzielne  przez  <r>
               (domyślnie: 1).

flip (zobacz także -flip)

 Odwraca obraz do góry nogami.

mirror

 Tworzy lustrzane odbicie względem osi Y.

rotate[=<0-7>]

 Obraca obraz o 90 stopni i ewentualnie go odbija.  Dla wartości pomiędzy  4-7  obracanie  wykona
 się tylko jeżeli obraz jest wyższy niż szerszy.

          0    Obraca o 90 stopni w prawo i odbija (domyślne)

          1    Obraca o 90 stopni w prawo.

          2    Obraca o 90 stopni w lewo.

          3    Obraca o 90 stopni w lewo i odbija.

scale[=w:h[:przeplot[:pom_kol[:parametr[:parametr2[:presize]]]]]]

 Skaluje  obraz  (wolnym)  programowym  skalatorem i wykonuje konwersję kolorów YUV<->RGB (zobacz
 także -sws).

          <w>,<h>
               Przeskalowana szerokość/wysokość (domyślnie: oryginalna szerokość/wysokość)
               INFORMACJA: Jeżeli podano -zoom, a  podane  filtry  (włączając  w  to  libvo)  nie
               potrafią skalować, domyślnie jest d_width/d_height!
                   0:   skalowana d_width/d_height
                  -1:   oryginalna wysokość/szerokość
                  -2:   Oblicza w/h używając tej drugiej wartości i preskalowanych proporcji.
                  -3:   Oblicza w/h używając tej drugiej wartości i oryginalnych proporcji.
                  -(n+8): Jak -n powyżej, ale zaokrągla wymiar do najbliższej wielokrotności 16.

          <przeplot>
               Przełącza skalowanie z przeplotem.
                  0: wyłączone (domyślne)
                  1: włączone

          <pom_kol>
               opuszcza informację o kolorach
                  0: Użyje wszystkich dostępnych linii wejścia koloru.
                  1: Użyje tylko co 2gą linię wejścia koloru.
                  2: Użyje tylko co 4tą linię wejścia koloru.
                  3: Użyje tylko co 8mą linię wejścia koloru.

          <parametr>[:<parametr2>] (zobacz także -sws)
               Ustawia  parametry  skalowania zależnie od tego jaki skalator został wybrany przez
               -sws.
                  -sws 2 (dwusześciennie):  B (rozmazywanie) i C (dzwonienie)
                  0.00:0.60 domyślnie
                  0.00:0.75 "precyzyjna dwusześcienna" VirtualDuba
                  0.00:0.50 krzywa sklejana Catmull-Rom
                  0.33:0.33 krzywa sklejana Mitchell-Netravali
                  1.00:0.00 sześcienna krzywa B-sklejana
                  -sws 7 (gaussian): ostrość (0 (gładkie) - 100 (wyostrzone))
                  -sws 9 (lanczos):  długość filtra (1-10)

          <presize>
               Skaluje do standardowych wielkości.
                  qntsc:   352x240 (ćwierć ekranu NTSC)
                  qpal:    352x288 (ćwierć ekranu PAL)
                  ntsc:    720x480 (standardowe NTSC)
                  pal:     720x576 (standardowe PAL)
                  sntsc:   640x480 (NTSC z kwadratowymi pikselami)
                  spal:    768x576 (PAL z kwadratowymi pikselami)

dsize[=proporcja|w:h:metoda-proporcji:r]

 Zmienia pożądaną wielkość obrazu/proporcję w wybranym miejscu łańcucha filtrów.  Proporcja  może
 być  podana  jako ułamek (4/3) lub liczba rzeczywista (1.33).  Zamiast tego można podać dokładne
 wymiary wyjścia.  Proszę zauważyć, że filtr ten nie przeskalowywuje nic samemu; on tylko ustawia
 co  następne  skalowania  (sprzętowe  lub programowe) zrobią przy dostosowywaniu do prawidłowych
 proporcji.

          <w>,<h>
               Nowa wysokość i szerokość obrazu Może być jedną z tych specjalnych wartości:
                   0:   oryginalna wysokość i szerokość wyświetlania
                  -1:   oryginalna wysokość/szerokość filmu (domyślne)
                  -2:   Oblicza w/h na  podstawie  drugiej  wielkości  i  oryginalnych  proporcji
                  wyświetlania.
                  -3:    Oblicza  w/h  na  podstawie  drugiej  wielkości i oryginalnych proporcji
                  filmu.

          PRZYKŁAD:
                    dsize=800:-2
                     Daje rozdzielczość wyjściową 800x600 dla filmu w proporcji 4/3, lub  800x450
                     dla filmu w proporcji 16/9.
          <metoda-proporcji>
               Zmienia wysokość i szerokość według oryginalnych proporcji.
                  -1: Ignoruje oryginalne proporcje (domyślne).
                   0:  Utrzymaj  proporcje  wyświetlania  używając  <w>  i  <h>  jako maksymalnej
                  rozdzielczości.
                   1:  Utrzymaj  proporcje  wyświetlania  używając  <w>  i  <h>  jako  minimalnej
                  rozdzielczości.
                   2:   Utrzymaj   proporcje   filmu   używając   <w>   i  <h>  jako  maksymalnej
                  rozdzielczości.
                   3: Utrzymaj proporcje filmu używając <w> i <h> jako minimalnej rozdzielczości.

          PRZYKŁAD:
                    dsize=800:600:0
                     Daje rozdzielczość wyjściową co najwyżej 800x600, lub mniejszą żeby utrzymać
                     proporcje.

          <r>
               Zaokrągla  w górę tak by wysokość i szerokość były podzielne przez <r> (domyślnie:
               1).

yuy2

 Wymusza konwersję programową YV12/I420/422P na YUY2.  Przydatne przy kartach/sterownikach video,
 które mają wolną obsługę YV12, ale szybką YUY2.

yvu9

 Wymusza  programową  konwersję  przestrzeni kolorów YVU9 na YV12.  Odradzany na rzecz skalowania
 programowego.

yuvcsp

 Obcina wartości kolorów YUV do zakresu CCIR 601 bez przeprowadzania prawdziwej konwersji.

rgb2bgr[=swap]

 Konwersja kolorów RGB 24/32 <-> BGR 24/32
          swap
               Dodatkowo zamienia R <-> B.

palette

 Konwersja przestrzeni kolorów RGB/BGR 8 -> 15/16/24/32bpp przy użyciu palety.

format[=fourcc]

 Ograniczenie przestrzeni kolorów dla następnego filtru bez robienia żadnej konwersji.   Stosować
 razem z filtrem skalującym do prawdziwej konwersji.
 INFORMACJA: Listę dostępnych formatów można uzskać wywołując format=fmt=help.
          <fourcc>
               nazwa formatu taka jak rgb15, bgr24, yv12, itp (domyślnie: yuy2)

noformat[=fourcc]

 Ograniczenie   przestrzeni   kolorów  dla  następnego  filtru  bez  robienia  żadnej  konwersji.
 Przeciwnie niż filtr formatu, pozwala na użycie dowolnej przestrzeni kolorów  z  wyjątkiem  tej,
 którą określiłeś.
 INFORMACJA: Listę dostępnych formatów można uzyskać wywołując format=fmt=help.
          <fourcc>
               nazwa formatu taka jak rgb15, bgr24, yv12, itp (domyślnie: yv12)

pp[=filtr1[:opcja1[:opcja2...]]/[-]filtr2...] (zobacz także -pphelp)

 Ta opcja uruchamia określony łańcuch podfiltrów postprocessingu.  Podfiltry muszą być oddzielone
 znakiem "/" i mogą być wyłączone przez poprzedzenie ich znakiem "-".  Każdy podfiltr i  niektóre
 opcje  mają  długą  i  krótką  nazwę których można używać zamiennie, tzn. dr/dering oznaczają to
 samo.  Wszystkie podfiltry mają wspólne opcje określające ich zasięg:
          a/autoq
               Automatycznie wyłącza filtr, jeśli procesor jest zbyt wolny.
          c/chrom
               Filtruje też kolory (domyślne).
          y/nochrom
               Wykonuje tylko filtrowanie jasności (nie filtruje barw).
          n/noluma
               Wykonuje tylko filtrowanie barw (nie filtruje janości).

 INFORMACJA: -pphelp pokaże wszystkie dostępne podfiltry.

 Dostępne są podfiltry

          hb/hdeblock[:różnica[:płaskość]]
               poziomy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik  różnicy,  gdzie  większe  wartości  oznaczają  większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości,  gdzie większe wartości oznaczają większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 39).

          vb/vdeblock[:różnica[:płaskość]]
               pionowy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik  różnicy,  gdzie  większe  wartości  oznaczają  większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości,  gdzie większe wartości oznaczają większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 39).

          ha/hadeblock[:różnica[:płaskość]]
               dokładny poziomy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik  różnicy,  gdzie  większe  wartości  oznaczają  większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości,  gdzie większe wartości oznaczają większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 39).

          va/vadeblock[:różnica[:płaskość]]
               dokładny pionowy filtr usuwania efektu blokowego
                  <różnica>: Współczynnik  różnicy,  gdzie  większe  wartości  oznaczają  większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 32).
                  <płaskość>:  Współczynnik  płaskości,  gdzie większe wartości oznaczają większe
                  usuwanie bloków (domyślnie: 39).

          Poziome i pionowe filtry usuwania bloków mają wspólne  wartości  różnicy  i  płaskości,
          więc nie można ustawić różnych progów poziomych i pionowych.

          h1/x1hdeblock
               eksperymentalny poziomy filtr usuwania efektu blokowego

          v1/x1vdeblock
               eksperymentalny pionowy filtr usuwania efektu blokowego

          dr/dering
               filtr usuwania efektu dzwonienia

          tn/tmpnoise[:próg1[:próg2[:próg3]]]
               redukcja szumów czasowych
                  <próg1>: większy -> mocniejsze filtrowanie
                  <próg2>: większy -> mocniejsze filtrowanie
                  <próg3>: większy -> mocniejsze filtrowanie

          al/autolevels[:f/fullyrange]
               automatyczna korekta jasności / kontrastu
                  f/fullyrange: Rozciąga jasność do zakresu (0-255).

          lb/linblenddeint
               Filtr  usuwania  przeplotu liniowym rozmyciem, który usuwa przeplot z danego bloku
               stosując do wszystkich linii filtr (1 2 1).

          li/linipoldeint
               Liniowo interpolujący filtr usuwania przeplotu,  który  usuwa  przeplot  z  danego
               bloku stosując do co drugiej linii interpolację liniową.

          ci/cubicipoldeint
               Kubicznie  interpolujący  filtr  usuwania przeplotu, który usuwa przeplot z danego
               bloku stosując do co drugiej linii interpolację kubiczną.

          md/mediandeint
               Medianowy filtr usuwania przeplotu, który usuwa przeplot z danego  bloku  stosując
               do co drugiej linii filtr medianowy.

          fd/ffmpegdeint
               Filtr usuwania przeplotu z FFmpeg, który usuwa przeplot z danego bloku stosując do
               co drugiej linii filtr (-1 4 2 4 -1).

          l5/lowpass5
               Pionowo  stosowany  dolnoprzepustowy  fir  FIR  usuwania  przeplotu,  który  usuwa
               przeplot z danego bloku stosując do wszystkich linii filtr (-1 2 6 2 -1).

          fq/forceQuant[:kwantyzator]
               Wymusza zastosowanie podanego kwantyzatora zamiast tego z wejścia.
                  <kwantyzator>: używany kwantyzator

          de/default
               domyślna kombinacja filtrów (hb:a,vb:a,dr:a)

          fa/fast
               szybka kombinacja filtrów (h1:a,v1:a,dr:a)

          ac
               kombinacja filtrów wysokiej jakości (ha:a:128:7,va:a,dr:a)

 PRZYKŁAD:
          -vf pp=hb/vb/dr/al
               odblokowywanie  poziome  i  pionowe,  usuwanie  efektu  dzwonienia  i automatyczna
               korekcja jasności/kontrastu
          -vf pp=de/-al
               domyślne filtry bez korekty jasności/kontrastu
          -vf pp=default/tmpnoise:1:2:3
               domyślne filtry i czasowy odszumiacz
          -vf pp=hb:y/vb:a
               Odblokowywanie poziome tylko na jasności i automatyczne włączenie  lub  wyłączenie
               odblokowywania pionowego w zależności od dostępnego czasu procesora.

spp[=jakość[:qp:[:tryb]]

 Prosty  filtr postprocessingu, który wielokrotnie kompresuje i dekompresuje obraz w kilku (lub -
 przy jakości 6 - wszystkich) przesunięciach i uśrednia wyniki.

          <jakość>
               0-6 (domyślnie: 3)

          <qp>
               Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, parametr QP z video).

          <tryb>
               0: twardy próg (domyślne)
               1: miękki próg (lepiej usuwa efekt dzwonienia, większe rozmycie)

fspp[=jakość[:qp[:siła]]]

 szybsza wersja prostego filtru postprocesingu

          <jakość>
               4-5 (to samo co w spp; domyślnie: 4)

          <qp>
               Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, parametr QP z video).

          <-15-32>
               Siła filtru, mniejsze wartości dają więcej szczegółów ale też  więcej  artefaktów,
               podczas  gdy  większe  wartości  wygładzają  obraz ali i rozmywają (domyślnie: 0 -
               optymalnie pod względem PSNR).

pp7[=qp[:tryb]]

 Wariant filtru spp, podobny do spp=6 z 7 punktową DCT gdzie tylko centralna próbka jest  używana
 po IDCT.

          <qp> Wymusza parametr kwantyzacji (domyślnie: 0, używaj QP z video).

          <tryb>
               0: twarde obcinanie
               1: miękkie obcinanie (lepiej usuwa dzwonienie, ale bardziej rozmyte)
               2: średnie obcinanie (domyślne, dobre rezultaty)

qp=równanie

 filtr zmiany parametru kwantyzacji (QP)

          <równanie>
               jakieś równanie postaci "2+2*sin(PI*qp)"

test

 Tworzy różne wzorce testowe.

rgbtest

 Tworzy  wzorzec  testowy  RGB  przydatny  do  wykrywania  pomyłek  RGB/BGR.   Powinieneś widzieć
 czerwony, zielony i niebieski pasek od góry do dołu.

lavc[=jakość:fps]

 Szybka programowa konwersja z YV12 na MPEG-1 przy pomocy libavcodec do  stosowania  z  DVB/DXR3.
 Szybsza i lepsza jakość niż -vf fame.

          <jakość>
                  1-31: ustalone qscale
                  32-: ustalone tempo bitowe w kbitach

          <fps>
               wymusza fps wyjścia (liczba rzeczywista) (domyślnie: 0, wykrywanie wg wysokości)

fame

 Szybka programowa konwersja z YV12 na MPEG-1 przy pomocy libfame do stosowania z DVB/DXR3.

dvbscale[=aspekt]

 Ustawia  optymalne  skalowanie  dla  kart  DVB,  czyli  sprzętowe  skalowanie osi x i programowe
 wyliczanie skalowania osi y tak, by zachować proporcje.  Użyteczne tylko w połączeniu z expand i
 scale.

          <aspekt>
               Kontroluje  proporcje,  wyliczane  przez  wzór  DVB_HEIGHT*ASPECTRATIO (domyślnie:
               576*4/3=768), ustaw na 576*(16/9)=1024 dla TV 16:9.

 PRZYKŁAD:
          -vf dvbscale,scale=-1:0,expand=-1:576:-1:-1:1,lavc
               FIXME: Wytłumaczyć co to robi.

noise[=luma[u][t|a][h][p]:chroma[u][t|a][h][p]]

 Dodaje zakłócenia.
          <0-100>
               zakłócenie jasności
          <0-100>
               zakłócenia koloru
          u    jednolite zakłócenia (w przeciwnym wypadku gaussowskie)
          t    zmienne zakłócenie (wzorzec zakłóceń zmienia się między klatkami)
          a    uśrednione zmienne zakłócenia (gładsze, ale o wiele wolniejsze)
          h    wysoka jakość (odrobinę lepiej wygląda, odrobinę wolniejsze)
          p    miesza według przypadkowego zakłócenia z (pół)regularnym wzorem

denoise3d[=luma:chroma:time]

 Ten filtr redukuje zakłócenia obrazu wygładzając obraz, a nieruchome obrazy stają  się  naprawdę
 nieruchome (Powinno to poprawić możliwości kompresji.).
          <luma>
               wpływ przestrzeni jasności (domyślnie: 4)
          <chroma>
               wpływ przestrzeni kolorów (domyślnie: 3)
          <time>
               wpływ czasu (domyślnie: 6)

hqdn3d[=luma:chroma:czas]

 Wersja filtra denoise3d z wysoką precyzją/jakością.  Parametry i sposób użycia są takie same.

eq[=jasność:kontrast] (PRZESTARZAŁE)

 Programowy  korektor  z  interaktywnym  sterowaniem,  zupełnie jak korektor sprzętowy, dla kart/
 sterowników które nie obsługują sprzętowego sterowania jasnością i kontrastem.  Może  być  także
 użyteczny  z  MEncoderem,  w celu poprawy kiepsko przechwyconych filmów, lub też w celu lekkiego
 zmniejszenia kontrastu, by ukryć artefakty powstałe z winy niskiego tempa bitowego.
          <-100-100>
               początkowa jasność
          <-100-100>
               początkowy kontrast

eq2[=gamma:kontrast:jasność:nasycenie:rg:gg:bg:waga]

 Alternatywny korektor programowy używający tabel podglądu (lookup tables, bardzo wolne), pozwala
 na  korekcję  gamma  poza  zwykłą  zmianą  jasności  i  kontrastu.   Wykorzystuje to ten sam kod
 optymalizowany dla MMX co -vf eq jeśli wszystkie wartości gamma są  1.0.   Parametry  są  podane
 jako liczby rzeczywiste.
          <0.1-10>
               początkowa wartość gamma (domyślnie: 1.0)
          <-2-2>
               początkowy kontrast, ujemne wartości dają negatyw obrazu (domyślnie: 1.0)
          <-1-1>
               początkowa jasność (domyślnie: 1.0)
          <0-3>
               początkowe nasycenie (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla czerwonej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla zielonej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0.1-10>
               wartość gamma dla niebieskiej składowej obrazu (domyślnie: 1.0)
          <0-1>
               Parametr  wagi  może  być  użyty do zmniejszenia efektu wysokiej wartości gamma na
               jasnych obszarach obrazu, np. żeby nie zostały wzmocnione  aż  do  czystej  bieli.
               Wartość  0.0  całkowicie  wyłącza  korektę  gamma  a  1.0 zostawia ją z pełną mocą
               (domyślnie: 1.0).

hue[=barwa:nasycenie]

 Korektor programowy  z  interaktywnym  sterowaniem,  taki  jak  korektor  sprzętowy,  dla  kart/
 sterowników nie obsługujących sprzętowo korekty barwy i nasycenia.
          <-180-180>
               początkowa barwa (domyślnie: 0.0)
          <-100-100>
               domyślne nasycenie, liczby ujemne dają przeciwne barwy (domyślnie: 1.0)

halfpack[=f]

 Konwerteruje   płaskie  YUV  4:2:0  do  upakowanego  4:2:2  o  połowie  wysokości,  zmniejszając
 próbkowanie jasności, ale zostawiając wszystkie próbki barwy.  Użyteczne  przy  wyświetlaniu  na
 urządzeniach  o  niskiej rozdzielczości, gdy sprzętowe skalowanie jest kiepskiej jakości lub nie
 jest dostępne.  Może być także użyte jako prymitywne usuwanie  przeplotu  jasności  przy  bardzo
 niskim zużyciu procesora.
          <f>
               Domyślnie,  halfpack  pobiera  średnie  z pary linii, kiedy zmniejsza próbkowanie.
               Dowolna wartość inna niż 0 lub 1 daje domyślne (uśredniające) zachowanie.
                  0: Używa tylko parzystych linii przy zmniejszaniu próbkowania.
                  1: Używa tylko nieparzystych linii przy zmniejszaniu próbkowania.

ilpack[=tryb]

 Przy zachowywaniu video w formatach YUV 4:2:0 przeplot barw  nie  jest  ustawiany  prawidłowo  z
 powodu  zmniejszenia ilości kanałów barw w pionie.  Filtr ten pakuje płaskie 4:2:0 w format YUY2
 (4:2:2) z liniami barwy na właściwych miejscach, żeby w każdej linii  skanowania  dane  barwy  i
 jasności pochodziły z tego samego pola.
          <tryb>
               Wybiera tryb própkowania.
                  0:  tryb  najbliższego  sąsiada  (nearest-neighbor),  który  jest  szybki,  ale
                  niepoprawny
                  1: interpolacja liniowa (domyślne)

harddup

 Użyteczne tylko z MEncoderem.  Jeżeli harddup jest używany przy kodowaniu, wymusza  umieszczenie
 zduplikowanych  ramek  w  wyjściu.   Wymaga  to  trochę  więcej miejsca, ale jest konieczne przy
 tworzeniu plików MPEG lub jeśli planujesz dalsze demuksowanie i remuksowanie  strumienia  video.
 Parametr  powinien  być  umieszczony  na  końcu łańcucha filtrów lub blisko niego, chyba że masz
 dobry powód aby zrobić inaczej.

softskip

 Użyteczne tylko z MEncoderem.   Softskip  przesuwa  moment  omijania/opuszczania  klatek  sprzed
 początku  łańcucha  filtrów,  do  miejsca  zawierającego  się  gdzieś w nim.  Pozwala to działać
 poprawnie filtrom, które muszą mieć dostępne wszystkie klatki  (odwrócone  telecine,  tymczasowy
 odszumiacz,  itp.).   Parametr  powinien  być  umieszczony  po  wyżej wymienionych filtrach i po
 kolejnych filtrach, które wymagają dużej mocy obliczeniowej.

decimate[=max:hi:lo:uł]

 Usuwa ramki, które niewiele różnią się od poprzednich w  celu  zmniejszenia  framerate.   Główne
 zastosowanie  tego filtra to kodowanie-z-bardzo-niskim-tempem-bitowym (np. strumieniowanie przez
 modem), ale teoretycznie może on być użyty do naprawy filmów w których  nieprawidłowo  odwrócono
 telecine.
          <max>
               Ustawia  maksymalną  ilość  kolejnych  ramek,  które  mogą  zostać usunięte (jeśli
               dodatni), albo (gdy ujemny) minimalną odległość między usuniętymi ramkami.
          <hi>,<lo>,<uł>
               Ramka jest kandydatem do usunięcia, jeśli żaden region 8x8 nie różni się o  więcej
               niż  <hi>  i  jeśli  nie więcej niż <uł> obrazu (1 oznacza cały obraz) różni się o
               więcej niż <lo>.  Wartości <hi> i <lo> odnoszą się do bloków  8x8  i  reprezentują
               faktyczne  różnice  w  wartościach  pikseli,  więc  granica  64 przekłada się na 1
               jednostkę różnicy na każdym pikselu lub to  samo  inaczej  rozmieszczone  w  całym
               bloku.

dint[=czułość:poziom]

 Filtr dint (od drop-deinterlace) wykrywa i usuwa pierwszą z szeregu klatek video z przeplotem.
          <0.0-1.0>
               względna różnica między sąsiednimi pikselami (domyślnie: 0.1)
          <0.0-1.0>
               Jaka  część  obrazu  musi  zostać  uznana  za  z  przeplotem  żeby  usunąć  klatkę
               (domyślnie: 0.15)

lavcdeint (PRZESTARZAŁE)

 filtr usuwający przeplot z FFmpeg, to samo co -vf pp=fd

kerndeint[=próg[:mapa[:kolejność[:ostr[:dwustr]]]]]

 Adaptatywny deinterlacer jądra autorstwa Donald'a Graft'a.  Usuwa przeplot z części video, jeśli
 zostanie przekroczony konfigurowalny próg.
          <0-255>
               próg (domyślnie: 10)
          <mapa>
                  0: Ignoruje piksele przekraczające próg (domyślne).
                  1: Koloruje piksele przekraczające próg na biało.

          <kolejność>
                  0: Pozostawia kolejność pól (domyślne).
                  1: Zamienia pola.

          <ostr>
                  0: Wyłącza dodatkowe wyostrzanie (domyślne).
                  1: Włącza dodatkowe wyostrzanie.

          <dwustr>
                  0: Wyłącza dwukierunkowe wyostrzanie (domyślne).
                  1: Włącza dwukierunkowe wyostrzanie.

unsharp[=l|cWxH:ilość[:l|cWxH:ilość]]

 maska zmiękczająca / rozmycie gaussa

          l
               Stosuje efekty na składowej jasności.

          c
               Stosuje efekty na składowych koloru.

          <wysokość>x<szerokość>
               szerokość  i  wysokość  macierzy, nieparzysty rozmiar w obu kierunkach (min = 3x3,
               max = 13x11 lub 11x13, zazwyczaj coś pomiędzy 3x3 i 7x7)

          ilość
               Względny współczynnik wyostrzenia/rozmycia obrazu (rozsądna wartość powinna być  w
               zakresie -1.5-1.5).
                  <0: rozmycie
                  >0: wyostrzenie

swapuv

 Zamienia płaszczyzny U i V.

il[=d|i][s][:[d|i][s]]

 Usuwa/wstawia  przeplot  w  obrazie.   Celem  tego  filtra jest dodanie możliwości przetwarzania
 przeplatanych obrazów pojedynczymi obrazami bez usuwania przeplotu.  Możesz filtrować swoje  DVD
 z przeplotem i odtwarzać na telewizorze nie psując przeplotu.  Podczas gdy przeplot usuwany jest
 na stałe (filtrami postprocesingu -  wygładzając,  uśredniając,  itp.),  rozdzielanie  przeplotu
 dzieli  klatkę  na  2  pola  (tak  zwane  półobrazy),  można  więc  je  przetwarzać  (filtrować)
 niezależnie, a następnie połączyć z powrotem w jeden obraz.
          d    rozdziela obraz (umieszczając jeden nad drugim)
          i    łączy obraz
          s    zamienia pola (parzyste i nieparzyste linie)

fil[=i|d]

 Rozdziela przeplatane obrazy.  Ten filtr jest bardzo podobny do filtru il ale o  wiele  szybszy,
 jego  główną  wadą jest to, że nie zawsze działa.  Zwłaszcza w połączeniu z innymi filtrami może
 utworzyć losowo pomieszane obrazy, więc ciesz się jeśli działa, ale nie  skarż  się,  jeśli  nie
 działa z Twoją kombinacją filtrów.
          d    Rozdziela obraz, umieszczając półobrazy obok siebie)
          i    Łączy obraz

field[=n]

 Wyciąga  pojedyncze  pola  z  przeplatanego  obrazu  używając  arytmetyki  krokowej,  aby unikać
 marnowania  czasu  procesora.   Opcjonalny  argument  n  określa,  czy  wyciągać  parzyste,  czy
 nieparzyste pola (zależnie od tego czy n jest parzyste, czy nieparzyste).

detc[=zmienna1=wartość1:zmienna2=wartość2:...]

 Próbuje  odwrócić  proces  "telecine"  by  uzyskać  czysty strumień bez przeplotu przy prędkości
 klatek filmu.  Był to pierwszy i najbardziej prymitywny filtr odwróconego telecine, który został
 zaimplementowany  w  MPlayerze/MEncoderze.   Działa przez skupienie się na wzorcu telecine 3:2 i
 podążaniu nim tak długo, jak to tylko możliwe.  Dlatego pasuje  on  doskonale  dla  perfekcyjnie
 ztelecinowanego  materiału,  nawet w przypadku obecności sporej wartości szumu, ale nie zadziała
 po złożonej edycji po telecinowaniu.  Filtr przestał być już rozwijany, jako że ivtc,  pullup  i
 filmdint  lepiej nadają się do większości zastosowań.  Poniższe argumenty (składnia jest opisana
 wyżej) mogą być użyte by kontrolować jego działanie:

          <dr>
               Ustawia tryb gubienia klatek.
                  0: Nie usuwać klatek by utrzymać ustaloną wyjściową prędkość klatek (domyślne).
                  1: Zawsze usuwać klatkę  gdy  nie  było  porzucania  lub  łączenia  telecine  w
                  poprzednich 5 klatkach.
                  2:  Zawsze  utrzymywać  dokładny  stosunek  5:4  ilości  klatek  wejściowych do
                  wyjściowych.
                  INFORMACJA: Z MEncoderem używaj zawsze trybu 1 lub 2!

          <am>
               Tryb analizy.
                  0: Ustalony wzorzec z numerem klatki początkowej określonym przez <fr>
                  1: agresywne szukanie wzorca telecine (domyślne)

          <fr>
               Ustawia numer początkowej klatki w sekwencji.  0-2 to trzy  następujące  po  sobie
               klatki  bez  przeplotu;  3  i  4 to dwie klatki z przeplotem.  Domyślne -1 oznacza
               "poza sekwencją telecine".  Liczba podana tutaj odnosi się do hipotetycznej klatki
               przed początkiem filmu.

          <t0>, <t1>, <t2>, <t3>
               Wartości progowe używane w niektórych trybach.

ivtc[=1]

 Eksperymentalny  "bezstanowy" filtr odwracający telecine.  Zamiast próbować znaleźć wzorzec, jak
 robi to filtr detc, ivct podejmuje decyzje niezależnie dla  każdej  klatki.   Daje  to  o  wiele
 lepsze  rezultaty  na filmach, które przeszły głębokie modyfikacje po zastosowaniu telecine, ale
 za to nie  jest  tak  odporny  na  zakłócenia  wejściowe,  np.  podczas  przechwytywania  z  TV.
 Opcjonalny  parametr (ivct=1) ma podobne działanie jak opcja dr=1 dla filtru detc i powinien być
 używany tylko z MEncoderem.  Jak przy detc, musisz podać prawidłową wyjściową  ilość  klatek  na
 sekundę (-ofps 24000/1001) przy używaniu MEncodera.  Dalszy rozwój ivtc jest wstrzymamy, jako że
 filtry pullup i filmdint wydają się być dokładniejsze.

pullup[=jl:jr:jt:jb:sb:mp]

 Filtr odwracania  telecine  trzeciej  generacji,  zdolny  do  przetwarzania  mieszanki  twardego
 telecine (hard-telecine) oraz progresywnej zawartości 24000/1001 i 30000/1001 fps.  Filtr pullup
 jest zaprojektowany, aby był skuteczniejszy niż detc czy ivtc, poprzez wykorzystywanie kontekstu
 przy  podejmowaniu  decyzji.   Podobnie  jak ivtc, pullup jest bezstanowy w sensie takim, że nie
 skupia się na wzorcu i  nie  podąża  za  nim,  ale  zamiast  tego  sprawdza  kolejne  pola,  aby
 zidentyfikować podobieństwa i odbudować progresywne ramki.  Ciągle jest w fazie rozwojowej, mimo
 to jest całkiem dokładny.  Opcje jl, jr, jt i  jb  określają  ile  "śmieci"  ma  być  ignorowane
 odpowiednio  po  lewej, prawej, u góry i na dole obrazu.  Lewo/prawo są w jednostkach 8 pikseli,
 natomiast góra/dół są w jednostkach 2 linii.  Domyślnie jest  to  8  pikseli  z  każdej  strony.
 Ustawiając  opcję  sb  (strict  breaks  -  stałe  przerwy) na 1, zmniejsza się szansa, że pullup
 stworzy niepasującą klatkę, ale może również prowadzić do ominięcia wielu ramek podczas  scen  z
 dużą ilością ruchu.  Odwrotnie, jeśli ustawisz na -1, to pullup łatwiej będzie dopasowywał pola.
 Może to pomóc przy przetwarzaniu filmu, w którym jest delikatne rozmazanie  między  polami,  ale
 może  również  sprawić,  że  w  wyjściu  znajdą  się  klatki z przeplotem.  Opcja mp (przestrzeń
 metryczna) może być ustawiona na 1 lub 2, aby użyć przestrzeni barw zamiast przestrzeni jasności
 dla  obliczeń  pullup.   Może  to poprawić dokładność na bardzo czystym materiale źródłowym, ale
 prawdopodobnie zmniejszy dokładność, jeśli film ma zniekształcone barwy (efekt tęczy)  lub  jest
 on  w  skali  szarości.   Głównym  celem  ustawienia  mp  na  przestrzeń  barw jest zmniejszenie
 obciążenia CPU i sprawienie, aby pullup mógł  być  używany  w  czasie  rzeczywistym  na  wolnych
 maszynach.
 INFORMACJA:  Zawsze  stosuj  filtr  softskip  po pullup przy kodowaniu, aby mieć pewność, że ten
 drugi będzie miał dostęp do wszystkich klatek.  Jeżeli tego nie zrobisz, doprowadzi to do błędów
 w wyjściu i zakończeniu programu na skutek ograniczeń w warstwie kodeku/filtru.

filmdint[=options]

 Filtr odwracania telecine, podobny do opisanego wyżej filtra pullup.  Projektowany do obsłużenia
 każdego wzorca odwracania, włączając mieszankę miękkiego i twardego  telecine  oraz  ograniczoną
 obsługę  filmów,  które  zostały  przyspieszone  lub  opóźnione  w  stosunku do swojej prędkości
 początkowej.  Tylko płaszczyzna jasności jest używana  przy  szukaniu  przerw  między  klatkami.
 Jeśli  pole  nie  zostanie dopasowane, jest z niego usuwany przeplot poprzez prostą aproksymację
 liniową.  Jeśli źródłem jest MPEG-2 musi to być pierwszy filtr, tak by miał dostęp do flag  pola
 ustawionych  przez  dekoder  MPEG-2.   W  zależności  od  źródłowego  MPEG  może  ujść  na sucho
 zignorowanie tej porady, dopóki nie widzisz licznych ostrzeżeń "Bottom-field first".  Bez  opcji
 przeprowadza  normalne usuwanie telecine i powinien być używany z mencoder -fps 30000/1001 -ofps
 24000/1001.  Jeśli  ten  filtr  jest  używany  z  mplayerem  efektem  będzie  nierówna  prędkość
 odtwarzania,  ale  i tak jest to generalnie lepsze niż użycie pp=lb albo całkowity brak usuwania
 przeplotu.  Poszczególne opcje są oddzielane znakiem /.

          crop=<w>:<h>:<x>:<y>
               Tak jak filtr crop, ale szybciej  i  działa  na  mieszance  twardego  i  miękkiego
               telecine  oraz  gdy  y  nie  jest  wielokrotnością  4.   Jeśli  x lub y wymagałyby
               obcinania ułamków piksela z płaszczyzn barw  obszar  obcinania  jest  powiększany.
               Zazwyczaj oznacza to że x i y muszą być parzyste.

          io=<ifps>:<ofps>
               Na  każde  ifps  klatek  wejściowych  filtr  wygeneruje  ofps  klatek wyjściowych.
               Stosunek ifps/ofps powinien być taki sam jak stosunek  -fps/-ofsp.   Może  to  być
               użyte  do  filtrowania  filmów,  które są nadawane w TV z inną częstotliwością niż
               oryginalna.

          luma_only=<n>
               Jeśli n jest niezerowe, płaszczyzna barwy jest  kopiowana  bez  zmian.   Przydatne
               przy telewizji próbkowanej w YV12, która ignoruje jedno z pól barwy.

          mmx2=<n>
               Na  x86  jeśli  n=1  używa  funkcji  optymalizowanych dla MMX2 zaś jeśli n=2 używa
               funkcji optymalizowanych dla 3DNow!.  Gdzie indziej używa czystego C.   Jeśli  nie
               podano  tej  opcji MMX2 i 3DNow! są wykrywane automatycznie, użyj tego by wyłączyć
               autodetekcję.

          fast=<n>
               Duże n przyspieszy filtr kosztem dokładności.  Domyślne jest n=3.   Jeśli  n  jest
               nieparzyste,   klatka   bezpośrednio   po   klatce   z   zaznaczoną   flagą   MPEG
               REPEAT_FIRST_FIELD uznawana jest za progresywną, więc filtr nie spędzi ani  chwili
               nad  MPEG-2  z  miękkim  telecine.   To  jest  jedyny  efekt tej flagi, jeśli jest
               dostępne MMX2 albo 3DNow!.  Bez MMX2 ani 3DNow! niezależnie czy  n=0  czy  n=1  to
               będą użyte te same obliczenia co przy n=2 czy n=3.  Jeśli n=2 lub 3 ilość poziomów
               jasności używana do znalezienia przełomu klatek jest redukowana z 256 do  128,  co
               daje  szybszy filtr bez dużej straty dokładności.  Jeśli n=4 lub 5 to szybszy, ale
               o wiele mniej dokładny, algorytm jest używany do szukania przełomu  klatek.   Jest
               on bardziej skłonny do wykrycia dużych pionowych detali jako przeplotu.

          verbose=<n>
               Jeśli n jest niezerowe, wyświetla szczegółowe metryki dla każdej ramki.  Przydatne
               przy debugowaniu.

          dint_thres=<n>
               Próg usuwania przeplotu.  Używany przy usuwaniu przeplotu  niedopasowanych  ramek.
               Duża  wartość  oznacza  mniej  usuwania  przeplotu,  n=256  całkowicie je wyłącza.
               Domyślnie n=8.

          comb_thres=<n>
               Próg do porównywania górnego i dolnego pola.  Domyślnie 128.

          diff_thres=<n>
               Próg do wykrywania czasowych zmian pola.  Domyślnie 128.

          sad_thres=<n>
               Suma progów Całkowitej Różnicy (Absolute Difference), domyślnie 64.

softpulldown

 Ten filtr prawidłowo działa tylko z MEncoderem i działa na flagach MPEG-2 używanych do miękkiego
 telecine  3:2.   Jeśli chcesz użyć filtru ivtc lub detc na filmach, które mają częściowe miękkie
 telecine to wstawienie przed nie tego filtra może sprawić że będą one dokładniejsze.

divtc[=options]

 Odwrócone telecine dla filmu bez przeplotu.  Jeżeli video z telecine 3:2 straciło  jedno  z  pól
 lub  usunięto  z  niego  przeplot  metodą, która zachowuje jedno pole a interpoluje drugie, to w
 efekcie otrzymamy beznadziejnej jakości film z co czwartą klatką powtórzoną.  Ten filtr szuka  i
 opuszcza  zduplikowane klatki, i przywraca oryginalną ilość klatek na sekundę filmu (framerate).
 Korzystając z tego filtru, musisz podać wartość -ofps, które stanowi 4/5 fps pliku wejściowego i
 umieścić  softskip  później w łańcuchu filtrów zeby upewnić się że divtc widzi wszystkie klatki.
 Dostępne są dwa różne tryby: Tryb jednoprzebiegowy jest domyślny i prosty w użyciu,  ale  ma  tę
 wadę  że  jakiekolwiek  zmiany  w  fazie  telecine (zgubione klatki lub wadliwa edycja) powodują
 krótkie drgania zanim filtr się nie zsynchronizuje.  Tryb  dwuprzebiegowy  unika  tego  najpierw
 analizując  całe  video  żeby  później  mieć  dokładne  informacje  o  zmianach  fazy  i móc się
 natychmiast synchronizować.  Te przebiegi nie odpowiadają przebiegom 1 i 2 w procesie kodowania.
 Przed  właściwym  kodowaniem musisz puścić dodatkowy przebieg używając pierwszego przebiegu divc
 wyrzucając wynikowy film.  Użyj -nosound -ovc raw -o /dev/null żeby nie marnować na ten przebieg
 czasu  procesora.   Możesz  też  dodać coś w rodzaju crop=2:2:0:0 po divtc żeby jeszcze bardziej
 przyspieszyć.  Potem używaj drugiego przebiegu divtc  do  właściwego  kodowania.   Jeśli  uzyważ
 kodowania wieloprzebiegowego używaj drugiego przebiegu divtc do wszystkich przebiegów.  Dostępne
 opcje:

          pass=1|2
               Używa trybu dwuprzebiegowego (two-pass).

          file=<nazwa pliku>
               Ustawia nazwę  dla  pliku  informacyjnego  kodowania  2-przebiegowego  (domyślnie:
               "framediff.log").

          threshold=<wartość>
               Ustawia  minimalną  siłę,  którą  musi  mieć  wzorzec  telecine, aby filtr w niego
               uwierzył (domyślnie: 0.5).  Stosuje się to do rozpoznawania fałszywych  wzorców  z
               części filmu, które są bardzo ciemne lub prawie nieruchome.

          window=<ilośćklatek>
               Ustawia  ilość  poprzednich ramek, które będą przeszukiwane pod kątem odnalezienia
               wzorca  (domyślnie:  30).   Większa  ilość   zapewnia   większą   wiarygodność   w
               przeszukiwaniu  wzorca,  jednak  krótsza  przerwa  skraca  czas reakcji do zmian w
               telecine.   Ma  to  tylko  wpływ   na   tryb   jednoprzebiegowy.    Obecnie   tryb
               dwuprzebiegowy używa ściśle określonej wartości, która obejmuje zarówno poprzednie
               jak i następne klatki.

          phase=0|1|2|3|4
               Ustawia początkową fazę telecine  dla  trybu  jednoprzebiegowego  (domyślnie:  0).
               Tryb  dwuprzebiegowy  może  "wyglądać  w przyszłość", dlatego korzysta z właściwej
               fazy już od samego początku, podczas  gdy  tryb  jednoprzebiegowy  musi  zgadywać.
               Kiedy już ją odnajdzie, zaczyna z niej korzystać, ale ta opcja pozwala na pozbycie
               się szumu na początku.  Poza tym, pierwszy  przebieg  trybu  dwuprzebiegowego  też
               korzysta  z  tej opcji, więc jeżeli zachowasz wyjście to otrzymasz w efekcie stała
               fazę.

          deghost=<wartość>
               Ustawia próg deghostingu (0-255 dla trybu jednoprzebiegowego, -255-255  dla  trybu
               dwuprzebiegowego, domyślnie: 0).  Jeżeli wartość jest różna od 0, tryb deghostingu
               jest włączony.  Opcja przeznaczona jest dla filmów, z  których  usunięto  przeplot
               poprzez  zmieszanie  pól,  zamiast opuszczania jednego z nich.  Proces deghostingu
               wzmacnia  wszystkie  pozostałości  po  kompresji  w  zmieszanych  klatkach,  wtedy
               parametr  wartość  określa  granicę  wyłączenia  tych pikseli z deghostingu, które
               różnią się od poprzedniej klatki o mniej niż wyznaczony próg.  Jeżeli używany jest
               tryb   dwuprzebiegowy,  może  być  użyta  wartość  ujemna,  aby  zmusić  filtr  do
               przeanalizowania całego video na początku drugiego przebiegu w celu określenia czy
               zastosowanie  filtru  jest konieczne i wybranie albo 0, albo wartości bezwzględnej
               parametru.  Podaj tę opcję dla trybu dwuprzebiegowego, przy jednoprzebiegowym  nie
               ma to żadnego efektu.

phase[=t|b|p|a|u|T|B|A|U][:v]

 Opóźnia film z przeplotem o jedno pole czasowe, tak że kolejność pól ulega zmianie.  Zamierzonym
 działaniem jest naprawienie filmów w trybie PAL, które były przechwycone z odwrotną  kolejnością
 względem procesu przenoszenia film-video.  Przyjmowane parametry:

          t    Przechwycona  kolejność pól pierwsze-górne, zmień na pierwsze-dolne.  Filtr opóźni
               dolne pole.

          b    Przechwytuje pierwsze-dolne, zmienia na pierwsze-górne.  Filtr opóźni górne pole.

          p    Przechwytuje i przenosi z taką samą kolejnością pól.  Ten tryb istnieje  tylko  po
               to,  aby  mogły  się  do  niego odnieść dokumentacje innych opcji, jeśli jednak go
               wybierzesz, filtr, zaskakujące, nie zrobi nic ;-)

          a    Automatycznie wykrywa przechwyconą kolejność pól na podstawie ich flag, zmienia na
               odwrotną.  Filtr wybiera pomiędzy trybem t a b ramka po ramce, wykorzystując flagi
               pól.  Jeżeli żadna informacja odnośnie pól nie jest dostępna, wtedy działa jak u.

          u    Przechwytuje nieznaną lub różną kolejność, odwraca na  przeciwną.   Filtr  wybiera
               pomiędzy  trybem t a b ramka po ramce, analizując obrazy i wybierając opcję, która
               daje najlepsze dopasowanie pól.

          T    Przechwytuje  pierwsze-górne,  zmienia  na  nieznany  lub  różny.   Filtr  wybiera
               pomiędzy trybem t a b ramka po ramce na podstawie analizy obrazu.

          B    Przechwytuje  pierwsze-dolne,  zmienia  na  nieznany  lub  różny.   Filtr  wybiera
               pomiędzy trybem t a b ramka po ramce na podstawie analizy obrazu.

          A    Przechwytuje zależnie podstawie flag pól, zmienia na nieznany  lub  różny.   Filtr
               wybiera  pomiędzy  trybem  t  a  b  na  podstawie  analizy  obrazu.   Jeżeli żadna
               informacja odnośnie pól nie jest dostępna, wtedy  działa  jak  U.   To  jest  tryb
               domyślny.

          U    Przechwytuje  nieznany  lub  różny  i  zmienia na to samo.  Filtr wybiera pomiędzy
               trybem t a b tylko na podstawie analizy obrazu.

          v    Tryb gadatliwy.  Drukuje wybrany tryb dla każdej klatki  i  uśrednioną  kwadratową
               różnicę pól między możliwościami t, b i p.

telecine[=start]

 Zastosuje  proces 3:2 "telecine" by zwiększyć ilość klatek o 20%.  Najprawdopodobniej nie będzie
 to działało poprawnie z MPlayerem,  ale  może  być  użyte  z  "mencoder  -fps  30000/1001  -ofps
 30000/1001  -vf  telecine".   Obie  opcje fps są niezbędne!  (Synchronizacja A/V będzie popsuta,
 jeżeli będą one źle podane.)  Opcjonalny parametr start mówi filtrowi gdzie ma zacząć we  wzorcu
 telecine (0-3).

tinterlace[=tryb]

 Czasowe  przeplatanie  pól  -  łączy  pary  klatek  w klatkę z przeplotem, zmniejszając o połowę
 szybkość klatek.  Parzyste klatki są przenoszone w górne pole, nieparzyste w dolne.  Filtr  może
 być użyty do całkowitego odwrócenia działania tfields (w trybie 0).  Dostępne są tryby:
          0    Przesunie  nieparzyste klatki w górne pole, parzyste w dolne, tworząc ramkę pełnej
               wysokości przy połowie prędkości klatek.
          1    Opuszcza klatki  parzyste,  na  wyjście  przekazuje  tylko  nieparzyste,  wysokość
               pozostaje niezmieniona.
          2    Opuszcza  klatki  nieparzyste,  na  wyjście  przekazuje  tylko  parzyste, wysokość
               pozostaje niezmieniona.
          3    Poszerza każdą klatkę do pełnej wysokości i wypełnia co  drugą  linię  na  czarno;
               szybkość klatek pozostaje niezmieniona.

tfields[=tryb]

 Tymczasowy  separator  pola  -  dzieli pola na klatki, podwajając szybkość klatek.  Podobnie jak
 filtr telecine, tfields będzie poprawnie działał tylko z MEncoderem i tylko gdy oba -fps i -ofps
 będą ustawione na pożądaną (podwójną) szybkość klatek!  Dostępne tryby:
          0    Pozostawia pola niezmienione. (Zaobserwujesz przeskoki/migotanie.)
          1    Interpoluje brakujące linie. (Stosowany algorytm może nie być zbyt dobry.)
          2    Przesunie   pola  o  1/4  piksela  z  wykorzystaniem  interpolacji  liniowej  (bez
               przeskoków).
          4    Przesunie pola  o  1/4  piksela  z  wykorzystaniem  filtru  4tap  (wysoka  jakość)
               (domyślne).

boxblur=promień:moc[:promień:moc]

 rozmycie pudełkowe
          <promień>
               siła filtru rozmycia (blur)
          <moc>
               ilość aplikacji filtru

sab=promień:pf:różnKol[:pro:pf:RożnKol]

 adaptatywne rozmycie figur
          <promień>
               siła filtru rozmycia (~0.1-4.0) (wolniejsze jeżeli większe)
          <pf>
               siła prefiltru (~0.1-2.0)
          <różnKol>
               maksymalna   różnica   między   pikselami,   która   będzie  jeszcze  rozpatrywana
               (~0.1-100.0)

smartblur=promień:siła:zakres[:promień:siła:zakres]

 eleganckie rozmycie
          <promień>
               siła filtru rozmycia (~0.1-5.0) (wolniejsze jeżeli większe)
          <siła>
               rozmycie (0.0-1.0) lub wyostrzenie (-1.0-0.0)
          <zakres>
               filtruj wszystko (0), filtruj płaskie obszary (0-30) lub filtruj krawędzie (-30-0)

perspective=x0:y0:x1:y1:x2:y2:x3:y3:t

 Popraw perspektywę w filmach, nie kręconych prostopadle do ekranu.
          <x0>,<y0>,...
               współrzędne lewego górnego, prawego górnego i prawego dolnego rogu
          <t>
               liniowy (0) lub sześcienny resampling (1)

2xsai

 Przeskaluje i wygładzi obraz przy pomocy podwójnego algorytmu skalowania i interpolacji.

1bpp

 Konwersja bitmapy 1bpp do YUV/BGR 8/15/16/32

down3dright[=linie]

 Przepozycjonowanie i zmiana  rozmiaru  obrazu  stereoskopowego.   Wydobywa  oba  pola  stereo  i
 umieszcza je wspólnie, zmieniając im rozmiar tak, by utrzymać proporcje filmu.
          <linie>
               ilość linii wybierana ze środka obrazu (domyślnie: 12)

bmovl=ukryty:nieprzezroczysty:kolejka

 Filtr  overlay  bitmapy  czyta  je  z  FIFO  i wyświetla je w górnej części filmu, pozwalając na
 tranformacje na obrazie.  TOOLS/bmovl-test.c jest małym programem do testowania bmovl.
          <ukryty>
               Ustawia domyślną wartość flagi "hidden" (0=widoczny, 1=ukryty).
          <nieprzezroczysty>
               Ustawia domyślną wartość flagi "opaque" (0=przezroczysty, 1=nieprzezroczysty).
          <kolejka>
               ścieżka/nazwa pliku FIFO (nazwana kolejka łącząca "mplayer -vf bmovl" z  aplikacją
               kontrolującą)

 Komendy FIFO:
          RGBA32 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*4 bajtów danych źródłowych RGBA32.
          ABGR32 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*4 bajtów danych źródłowych ABGR32.
          RGB24 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*3 bajtów danych źródłowych RGB24.
          BGR24 szerokość wysokość xpoz ypoz alfa clear
               i następnie szerokość*wysokość*3 bajtów danych źródłowych BGR24.
          ALPHA szerokość wysokość xpoz ypoz alfa
               Zmienia przezroczystość alfa dla danego obszaru.
          CLEAR szerokość wysokość xpoz ypoz
               Czyści obszar.
          OPAQUE
               Wyłącza  całą  przezroczystość alfa.  Prześlij "ALPHA 0 0 0 0 0", aby włączyć ją z
               powrotem.
          HIDE
               Ukrywa bitmapę.
          SHOW
               Pokazuje bitmapę.

 Argumenty oznaczają:
          <szerokość>, <wysokość>
               wymiary obrazu/obszaru
          <xpoz>, <ypoz>
               Rozpoczyna blitting w punkcie o współrzędnych xpoz/ypoz.
          <alfa>
               Ustawia różnicę alfa.  Jeżeli ustawisz na -255, możesz później  wysyłać  sekwencję
               komend  ALPHA,  aby  zmienić  wartość  na -225, -200, -175 itd. - uzyskasz ciekawy
               efekt przenikania ! ;)
                  0:    tak jak oryginał
                  255:  Zmienia wszystko na nieprzezroczyste.
                  -255: Zmienia wszystko na przezroczyste.

          <clear>
               czyści bufor przed blittingiem
                  0: Obraz będzie po prostu blittowany na wierzchu  starego,  więc  nie  będziesz
                  musiał  wysyłać  1,8MB  danych  RGBA32 za każdym razem, kiedy mała część ekranu
                  jest aktualizowana.
                  1: czyści

framestep=I|[i]krok

 Renderuje tylko każdą n-tą lub każdą intraklatkę (klatkę kluczową).

 Jeżeli wywołasz ten filtr z parametrem I (duża litera), wyświetlane będą tylko klatki  kluczowe.
 Dla  DVD  oznacza  to  zwykle co 15/12 ramkę (IBBPBBPBBPBBPBB), a dla AVI każdą zmianę sceny lub
 każdą wartość keyint (sprawdź wartość  -lavcopts  keyint  jeżeli  korzystasz  z  MEncodera  przy
 kodowaniu video).

 Kiedy  ramka kluczowa zostaje znaleziona, drukowany jest ciąg znaków "I!"  i znak końca wiersza,
 zostawiając aktualną linię wyjścia MPlayera/MEncodera na ekranie, ponieważ zawiera ona  czas  (w
 sekundach) i numer ramki kluczowej (Możesz użyć tych informacji do podzielenia zbioru AVI.).

 Jeżeli  wywołasz  ten filtr ze zwykłym parametrem "krok", to tylko jedna klatka na "krok" klatek
 będzie wyświetlana.

 Jeżeli umieścisz "i" (mała litera) przed numerem, ciąg I! będzie wydrukowany (podobnie jak  przy
 opcji "I").

 Jeżeli podasz tylko "i", wtedy nic się nie dzieje z klatkami, tylko "I!" będzie drukowane.

tile=xkawalki:ykawalki:wyjście:start:delta

 Łączy  szereg obrazów w jeden większy.  Jeżeli ominiesz parametr lub podasz wartość mniejszą niż
 0, domyślna wartość będzie użyta.  Możesz również przestać podawać opcje w  każdej  chwili  (...
 -vf  tile=10:5  ...).   Dobrym  pomysłem  będzie  umieszczenie  filtru  skalowania (scale) przed
 łączeniem (tile) :-).

 Dostępne parametry:

          <xkawałki>
               ilość kawałków na osi X (domyślnie: 5)
          <ykawałki>
               ilość kawałków na osi Y (domyślnie: 5)
          <wyjście>
               Renderuje kawałek kiedy wyjściowa ("wyjście") ilość klatek jest osiągnięta,  gdzie
               "wyjście"  powinno  być  liczbą  mniejszą niż xtile * ytile.  Brakujące kawałki są
               pozostawiane puste.  Możesz, na przykład, zapisać  kawałek  8  *  7  co  każde  50
               klatek, aby uzyskiwać obraz co 2 sekundy (przy szybkości 25 fps).
          <start>
               grubość zewnętrznego obramowania w pikselach (domyślnie: 2)
          delta
               grubość wewnętrznego obramowania w pikselach (domyślnie: 4)

delogo[=x:y:w:h:t]

 Usuwa  logo  stacji  TV, poprzez prostą interpolację sąsiednich pikseli.  Wystarczy, że ustawisz
 prostokąt przykrywający znak i będziesz świadkiem jak znika (a czasami pojawi się  coś  o  wiele
 brzydszego - efekty mogą być różne).
          <x>,<y>
               pozycja lewego, górnego rogu logo
          <w>,<h>
               szerokość i wysokość czyszczonego prostokąta
          <t>  Grubość  niewyraźnej  krawędzi (dodana do w i h).  Kiedy ustawiona zostanie na -1,
               zielony prostokąt  zostanie  narysowany  na  ekranie,  aby  uprościć  odnalezienie
               właściwych parametrów x,y,w,h.

remove-logo=/ścieżka/do/nazwa_zbioru_z_bitmapą_logo.pgm

 Usuwa  logo  stacji TV używając obrazka PGM lib PPM do stwierdzenia które piksele stanowią logo.
 Wysokość i szerokość obrazka musi pasować do wymiarów przetwarzanego  strumienia  video.   Używa
 obrazka filtrującego i okrągłego rozmycia do usunięcia logo.

          /ścieżka/do/nazwa_zbioru_z_bitmapą_logo.pgm
               [ścieżka] + nazwa zbioru obrazka filtrującego.

zrmjpeg[=opcje]

 Programowy koder YV12 do MJPEG wykorzystywany przy wyjściu video zr2.

          maxheight=<h>|maxwidth=<w>
               Te  opcje  ustawiają maksymalną szerokość i wysokość, którą karta zr może obsłużyć
               (obecnie wartstwa filtrów MPlayera nie może wykryć prawidłowych wartości).

          {dc10+,dc10,buz,lml33}-{PAL|NTSC}
               Ustawia automatycznie maks. szerokość i wysokość polegając na znanych  wartościach
               dla  duetu  karta/tryb.   Na  przykład, poprawnymi opcjami są: dc10-PAL i buz-NTSC
               (domyślnie: dc10+PAL)

          color|bw
               Wybiera kodowanie w kolorze lub czarno-białe.  To drugie jest szybsze.   Domyślnie
               używany jest tryb kolorowy.

          hdec={1,2,4}
               Poziome dziesiątkowanie 1, 2 lub 4.

          vdec={1,2,4}
               Pionowe dziesiątkowanie 1, 2 lub 4.

          quality=1-20
               Ustawia jakość kompresji JPEG [NAJLEPSZA] 1 - 20 [NAJGORSZA].

          fd|nofd
               Domyślnie,  dziesiątkowanie  jest stosowane, jeżeli sprzęt Zoran może przeskalować
               wzwyż wynikowe obrazy MJPEG do ich oryginalnego rozmiaru.   Parametr  fd  nakazuje
               filtrowi zawsze stosować dziesiątkowanie (okropne).

screenshot

 Pozwala  na  otrzymywanie  zrzutów  klatek  z  filmu  używając  polecenia  screenshot (domyślnie
 przypisanego do klawisza "s").  Zapisuje zbiory o nazwach "shotNNNN.png"  w  bieżącym  katalogu,
 używając  pierwszego  dostępnego  numeru  -  nie  zamaże  żadnych zbiorów.  Filtr nie ma żadnego
 narzutu jeśli nie  jest  używany  i  akceptuje  dowolne  przestrzenie  kolorów,  więc  można  go
 bezpiecznie dodać do pliku konfiguracyjnego.

OGÓLNE OPCJE KODOWANIA (TYLKO MENCODER)

-audio-delay <0.0-...>

 Ustawia  opóźnienie  audio w nagłówku.  Domyślnie jest 0.0, ujemne wartości nie działają.  Opcja
 nie opóźnia dźwięku podczas kodowania, ale odtwarzacz, gdy wykryje  domyślne  opóźnienie  audio,
 wyręcza Cię z użycia opcji -delay.

-audio-density <1-50>

 Liczba kawałków audio na sekundę (domyślnie jest 2 przy kawałkach audio o długości 0.5s).
 INFORMACJA: Tylko dla CBR, VBR ignoruje ją gdyż dokłada kolejny pakiet w nowym kawałku.

-audio-preload <0.0-2.0>

 Ustawia przerwę czasu buforowania audio (domyślnie: 0.5s).

-endpos <[[hh:]mm:]ss[.ms]|size[b|kb|mb]> (zobacz także -ss i -sb)

 Zatrzymuje kodowanie w podanym czasie lub pozycji bajtu.
 INFORMACJA:  Pozycja  bajtu  nie  będzie  dokładna, ponieważ może się on tylko zatrzymać granicy
 ramki.

 PRZYKŁAD:
          -endpos 56
               Koduje tylko 56 sekund.
          -endpos 01:10:00
               Koduje tylko 1 godzinę i 10 minut.
          -endpos 100mb
               Koduje tylko 100 MB.

-fafmttag <format>

 Można używać do wymuszenia znacznika formatu audio pliku wyjściowego.

 PRZYKŁAD:
          -fafmttag 0x55
               Da plik wyjściowy zawierający 0x55 (mp3) jako znacznik formatu audio.

-ffourcc <fourcc>

 Można używać do wymuszenia fourcc video pliku wyjściowego.

 PRZYKŁAD:
          -ffourcc div3
               Da plik wyjściowy zawierający "div3" jako video fourcc.

-force-avi-aspect <0.2-3.0>

 Nadpisuje aspekt zawarty w nagłówku vprp AVI  OpenDML.   Opcja  ta  może  być  użyta  do  zmiany
 proporcji przy "-ovc copy".

-frameno-file <nazwa pliku> (ODRADZANE)

 Określa  nazwę  pliku  audio  z  mapowaniem numerów klatek utworzonego w pierwszym (tylko audio)
 przebiegu specjalnego kodowania trzyprzebiegowego.
 INFORMACJA: Jeśli korzystasz z tego trybu prawdopodobnie  uzyskasz  desynchronizację  A-V.   Nie
 używaj  tej  opcji  -  jest  ona  trzymana tylko dla wstecznej kompatybilności i przypuszczalnie
 zostanie usunięta w przyszłych wydaniach.

-hr-edl-seek (tylko EDL)

 Używa dokładniejszej, ale o wiele wolniejszej metody przeskakiwania.   Obszary  przeznaczone  do
 pominięcia  nie są przeskakiwane, zamiast tego dekodowane są wszystkie ramki ale tylko potrzebne
 są kodowane.  Pozwala to na zaczynanie nie na klatkach kluczowych.
 INFORMACJA: Nie ma gwarancji prawidłowego działania z "-ovc copy".

-info <opcja1:opcja2:...> (tylko AVI)

 Wybiera informację nagłówka otrzymywanego pliku AVI.

 Dostępne opcje:

          help
               Pokazuje ten opis.

          name=<wartość>
               tytuł pliku

          artist=<wartość>
               artysta lub autor pliku

          genre=<wartość>
               oryginalna kategoria pracy

          subject=<wartość>
               treść pliku

          copyright=<wartość>
               informacja o prawach autorskich pliku

          srcform=<wartość>
               oryginalna forma cyfrowego materiału

          comment=<wartość>
               ogólna uwaga na temat pliku

-noautoexpand

 Nie  umieszcza  automatycznie  filtru  expand  w  łańcuchu  filtrów  MEncodera.   Przydatne   do
 kontrolowania,  w  którym  momencie  łańcucha napisy są renderowane podczas włączania napisów na
 sztywno do filmu.

-noencodedups

 Nie koduje zduplikowanych  klatek  w  duplikacie;  w  wyjściu  umieszcza  ramki  zerobajtowe  do
 wskazania  duplikatów.   Klatki  zerobajtowe będą, tak czy inaczej, zapisane, chyba że filtr lub
 koder zdolny do kodowania zduplikowanego jest załadowany.  Obecnie  nadaje  się  do  tego  tylko
 filtr harddup.

-noodml (tylko -of avi)

 Nie zapisuje indeksu OpenDML dla plików AVI >1GB.

-noskip

 Nie opuszcza klatek.

-o <nazwa pliku>

 Zapisuje wyjście do podanego pliku, zamiast domyślnego "test.avi".

-oac <nazwa kodeka>

 Koduje podanym kodekiem audio (brak wartości domyślnej).
 INFORMACJA: Użyj -oac help, aby otrzymać listę dostępnych kodeków.

 PRZYKŁAD:
          -oac copy
               Nie koduje, tylko kopiuje strumień.
          -oac pcm
               Koduje do odkompresowanego PCM.
          -oac mp3lame
               Koduje do MP3 (używa Lame).
          -oac lavc
               Koduje kodekiem z libavcodec.

-of <format> (KOD BETA!)

 Koduje do wybranego formatu (domyślnie: AVI).
 INFORMACJA: Użyj -of help, aby otrzymać listę dostępnych formatów.

 PRZYKŁAD:
          -of avi
               Koduje do AVI (domyślne).
          -of mpeg
               Koduje do MPEG (zobacz także -mpegopts).
          -of lavf
               Koduje używając mukserów z libavformat (zobacz także -lavfopts).
          -of rawvideo
               surowy strumień video (bez muksowania - tylko jeden strumień video)
          -of rawaudio
               surowy strumień audio (bez muksowania - tylko jeden strumień audio)

-ofps <fps>

 Ustawia  ilość  klatek  na  sekundę (fps) w wyjściowym pliku, wartość może być różna niż w pliku
 źródłowym.  Parametr musi  być  ustawiony  dla  zmiennego  fps  (ASF,  niektóre  MOV)  i  plików
 progresywnych (30000/1001fps ztelecinowane MPEG).

-ovc <nazwa kodeka>

 Koduje z podanym kodekiem video (brak domyślnej wartości).
 INFORMACJA: Użyj -ovc help, aby otrzymać listę dostępnych kodeków.

 PRZYKŁAD:
          -ovc copy
               Nie koduje, tylko kopiuje strumień.
          -ovc divx4
               Koduje do DivX4/DivX5.
          -ovc raw
               Koduje do nieskompesowanego formatu (użyj "-vf format", aby wybrać).
          -ovc lavc
               Koduje z kodekiem libavcodec.

-passlogfile <nazwa pliku>

 W  dwuprzebiegowym  kodowaniu,  zrzuca informacje o pierwszym przebiegu do <nazwa pliku> zamiast
 domyślnego divx2pass.log.

-skiplimit <wartość>

 Określa  maksymalną  liczbę  pominiętych  klatek  po  zakodowaniu  jednej   (-noskiplimit   daje
 nieograniczoną liczbę).

-vobsubout <nazwa bazy>

 Określa  podstawową  nazwę  wyjściowych  plików  .idx i .sub.  Wyłączy to renderowanie napisów w
 kodowanym filmie i przekieruje je do plików napisów VOBsub.

-vobsuboutid <langid>

 Wybiera dwu literowy kod języka napisów.  Unieważnia to, co jest czytane z DVD lub pliku .ifo.

-vobsuboutindex <index>

 Określa indeks napisów w pliku wyjściowym (domyślnie: 0).

OPCJE SPECYFICZNE DLA KODEKA (TYLKO MENCODER)

-<kodek>opts <opcja1[=wartość],opcja2,...>

   divx4 (-divx4opts)

help

 wyświetla pomoc

br=<wartość>

 Określa bitrate.

          4-16000
               (w kbit)

          16001-24000000
               (w bit)

key=<wartość>

 maksymalna przerwa między ramkami kluczowymi (w ramkach)

deinterlace

 Włącza usuwanie przeplotu (unikaj tej opcji, DivX4 ma pełno błędów).

q=<1-5>

 jakość (1-najszybszy, 5-najlepszy)

min_quant=<1-31>

 minimalny kwantyzator (quantizer)

max_quant=<1-31>

 maksywalny kwantyzator

rc_period=<wartość>

 współczynnik kontroli czasu

rc_reaction_period=<wartość>

 współczynnik kontroli czasu reakcji

rc_reaction_ratio=<wartość>

 współczynnik kontroli proporcji reakacji

crispness=<0-100>

 określa chropowatość/gładkość

pass=<1-2>

 Z tą opcją możesz kodować dwuprzebiegowo pliki DivX4.  Najpierw koduj z  pass=1,  później  koduj
 jeszcze raz z tymi samymi parametrami i pass=2.

vbrpass=<0-2>

 Nadpisuje  argument  pass  i  wykorzystuje  bibliotekę  Xvid VBR zamiast DivX4 VBR.  Dostępne są
 następujące opcje:

          0    kodowanie jednoprzebiegowe (tak jakby pominąć przebieg w wierszu poleceń)

          1    Analityczny (pierwszy) przebieg dwuprzebiegowego  kodowania.   Wynikowy  plik  AVI
               może być przekierowany do /dev/null.

          2    Ostateczny (drugi) przebieg dwuprzebiegowego kodowania.

   lame (-lameopts)

help

 wyświetla pomoc

vbr=<0-4>

 metoda zmiennego bitrate
          0    cbr
          1    mt
          2    rh (domyślne)
          3    abr
          4    mtrh

abr

 średni bitrate

cbr

 stały bitrate Wymusza również kodowanie CBR na późniejszych kodowaniach ABR.

br=<0-1024>

 bitrate w kbit (tylko CBR i ABR)

q=<0-9>

 jakość (0 - najwyższa, 9 - najniższa) (tylko VBR)

aq=<0-9>

 jakość algorytmiczna (0 - najlepsza/najwolniejsza, 9 - najgorsza/najszybsza)

ratio=<1-100>

 współczynnik kompresji

vol=<0-10>

 wzmocnienie głośności wejścia audio

mode=<0-3>

 (domyślne: auto)
          0    stereo
          1    joint-stereo
          2    dualchannel
          3    mono

padding=<0-2>

          0    żaden
          1    pełen
          2    dostraja

fast

 przełącza  na  szybsze  kodowanie  kolejnych  trybów ustawień VBR Skutkuje to nieznacznie niższą
 jakością i większymi wartościami bitrate.

highpassfreq=<częstotliwość>

 Ustawia częstotliwość w Hz wysokoprzejściowego filtrowania (highpass filtering).  Częstotliwości
 poniżej  podanej  będą  obcinane.  Wartość -1 wyłączy filtrowanie, wartość 0 pozwoli LAME wykryć
 wartości automatycznie.

lowpassfreq=<częstotliwość>

 Ustawia częstotliwość w Hz niskoprzejściowego filtrowania (lowpass  filtering).   Częstotliwości
 powyżej  podanej  będą  obcinane.  Wartość -1 wyłączy filtrowanie, wartość 0 pozwoli LAME wykryć
 wartości automatycznie.

preset=<wartość>

 standardowe ustawienia

          help Wyświetla dodatkowe opcje i informacje o standardowych ustawieniach.

          medium
               kodowanie VBR, dobra jakość, wartości bitrate 150-180 kbps

          standard
               kodowanie VBR, wysoka jakość, wartości bitrate 170-210 kbps

          extreme
               kodowanie VBR, bardzo wysoka jakość, wartości bitrate 200-240 kbps

          insane
               kodowanie CBR, najwyższa ustawiona jakość, bitrate 320 kbps

          <8-320>
               kodowanie ABR z uśrednioną wartością podanego bitrate

 PRZYKŁADY:
          fast:preset=standard
               stosowne dla większości ludzi i typów muzyki i już całkiem wysoka jakość
          cbr:preset=192
               Koduje z ustawieniami ABR na wymuszonym, stałym bitrate wynoszącym 192 kbps.
          preset=172
               Kodowanie z ustawieniami ABR przy średnim bitrate 172 kbps.
          preset=extreme
               Dla ludzi z niewiarygodnie dobrym słuchem i podobnym wyposażeniem.

   toolame i twolame (odpowiednio -toolameopts i -twolameopts)

br=<32-384>

 W trybie CBR parametr ten oznacza bitrate w kbps, natomiast  w  trybie  VBR  jest  to  minimalny
 bitrate na ramkę.  Tryb VBR nie zadziała z wartością mniejszą niż 112.

vbr=<-50-50> (tylko VBR)

 Przedział  zmienności; jeśli ujemny koder przesuwa średni bitrate w stronę dolnej granicy, jeśli
 dodatni w stronę górnej.  Jeśli ustawione na 0 jest używany tryb CBR (domyślne).

maxvbr=<32-384> (VBR only)

 maksymalny bitrate dozwolony na ramkę, w kbps

mode=<stereo | jstereo | mono | dual>

 (domyślnie: mono dla dźwięku jednokanałowego, w przeciwnym wypadku stereo)

psy=<-1-4>

 model psychoakustyczny (domyślnie: 2)

errprot=<0 | 1>

 Włącza ochronę przed błędami.

debug=<0-10>

 poziom debugowania

   faac (-faacopts)

br=<bitrate>

 średni bitrate w kbps (nie działa z quality)

quality=<1-1000>

 jakość, im wyższa tym lepsza (nie działa z br)

object=<0-3>

 typ złożoności obiektów
          0    MAIN (domyślnie)
          1    LOW
          2    SSR
          3    LTP (niezwykle wolne)

mpeg=<2|4>

 Wersja MPEG (domyślnie: 4)

tns

 Włącza czasowe kształtowanie szumu.

cutoff=<0-częstotliwość_próbkowania/2>

 częstotliowść obcinania (domyślnie: częstotliwość_próbkowania/2)

raw

 Przechowuje strumień jako surowy ładunek z dodatkowymi danymi w nagłówku  kontenera  (domyślnie:
 0,  co  oznacza  ADTS).   Nie  ustawiaj tej flagi jeśli wyraźnie tego nie potrzebujesz, albo nie
 będziesz mógł później zremuksować strumienia audio.

   lavc (-lavcopts)
PRZYKŁAD:
          vcodec=msmpeg4:vbitrate=1800:vhq:keyint=250

acodec=<wartość>

 kodek audio (domyślnie: mp2):
          mp2
               MPEG Layer 2
          mp3
               MPEG Layer 3
          ac3
               AC3
          adpcm_ima_wav
               IMA Adaptive PCM (4bity na próbkę, kompresja w stosunku 4:1)
          sonic
               Eksperymentalny stratny/bezstratny kodek.

abitrate=<wartość>

 bitrate dźwięku w kbit (domyślnie: 224)

atag=<wartość>

 Wykorzystuje określony znacznik formatu dźwięku systemu Windows (np. atag=0x55).

bit_exact

 Wykorzystuje  tylko  algorytmy  bitowo  dokładne (poza (I)DCT).  Ponadto bit_exact wyłącza kilka
 funkcji optymalizacyjnych i dlatego też powinien być stosowany  tylko  do  testów  regresyjnych,
 które  wymagają  plików identycznych binarnie, nawet jeżeli zmienia się wersja kodera.  Opcja ta
 ignoruje również nagłówek user_data w strumieniach MPEG-4.   Nie  korzystaj  z  tego  parametru,
 chyba że wiesz co robisz.

threads=<1-8>

 Maksymalna  liczba  użytych  wątków  (domyślnie:  1).   Może  mieć delikatnie negatywny wpływ na
 przewidywanie ruchu.

vcodec=<wartość>

 Wykorzystuje podany kodek (domyślnie: mpeg4).
          mjpeg
               Motion JPEG
          ljpeg
               Lossless JPEG
          h261
               H.261
          h263
               H.263
          h263p
               H.263 Plus
          mpeg4
               MPEG-4 (DivX 4/5)
          msmpeg4
               DivX 3
          msmpeg4v2
               MS MPEG4v2
          wmv1
               Windows Media Video, wersja 1 (AKA WMV7)
          wmv2
               Windows Media Video, wersja 2 (AKA WMV8)
          rv10
               stary kodek RealVideo
          mpeg1video
               MPEG-1 video
          mpeg2video
               MPEG-2 video
          huffyuv
               HuffYUV
          ffvhuff
               niestandardowy, mniejszy o 20% HuffYUV wykorzystujący YV12
          asv1
               ASUS Video v1
          asv2
               ASUS Video v2
          ffv1 bezstratny kodek video FFmpeg
          flv
               Sorenson H.263 używany w Flash Video
          dvvideo
               Sony Digital Video
          svq1
               Apple Sorenson Video 1
          snow eksperymentalny kodek FFmpeg oparty o wavelet

vqmin=<1-31>

 minimalny kwantyzator (quantizer) (przebieg 1/2)

          1    Nie zalecane (bardzo duży plik, mała różnica w jakości i  dziwne  efekty  uboczne:
               msmpeg4,  h263  będą  słabej  jakości,  kontrola  tempa  będzie  szwankowała  co w
               rezultacie da wyjście niższej jakości i niektóre dekodery nie będą w stanie  sobie
               z nim poradzić).

          2    Zalecane do normalnego kodowania mpeg4/mpeg1video (domyślne).

          3    Zalecane  dla  h263(p)/msmpeg4.   Powodem wyboru 3 a nie 2 jest fakt, że ten drugi
               może prowadzić do przepełnień.  (Będzie to naprawione  dla  h263(p)  przez  zmianę
               kwantyzatora o MB w przyszłości, msmpeg4 nie może być poprawiony ponieważ tego nie
               obsługuje.)

lmin=<0.01-255.0>

 Minimalny mnożnik Lagrange dla  kontroli  tempa,  prawdopodobnie  chcesz,  żeby  był  równy  lub
 mniejszy niż vqmin (domyślnie: 2.0).

lmax=<0.01-255.0>

 maksymalny mnożnik Lagrange dla kontroli tempa (domyślnie: 31.0)

vqscale=<1-31>

 Stały  kwantyzator  / stała jakość kodowania (włącza tryb stałego kwantyzatora).  Niższa wartość
 oznacza lepszą jakość ale większy plik wynikowy (domyślnie: 0 (wyłączony)).  1 nie jest zalecaną
 wartością (sprawdź vqmin a uzyskasz więcej informacji).

vqmax=<1-31>

 maksymalny kwantyzator (przebieg 1/2), 10-31 jest rozsądnym zakresem (domyślnie: 31)

mbqmin=<1-31>

 przestarzałe, używaj vqmin

mbqmax=<1-31>

 przestarzałe, używaj vqmax

vqdiff=<1-31>

 maksymalna różnica kwantyzatora między sąsiednimi ramkami I a P (przebieg 1/2) (domyślnie: 3)

vmax_b_frames=<0-4>

 maksymalna ilość ramek B między ramkami innymi niż B:
          0    brak klatek B (domyślne)
          0-2  rozsądny zakres dla MPEG-4

vme=<0-5>

 metoda szacowania ruchu Dostępne są metody:
          0    żadna (bardzo niska jakość)
          1    pełna (powolna, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          2    log (niska jakość, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          3    phods (niska jakość, brak opiekuna, metoda wyłączona)
          4    EPZS:  rozmiar  diamentu  jest  równy  1,  może  być  dopasowany  przez opcje *dia
               (domyślna)
          5    X1 (eksperymentalna, obecnie synonim EPZS)

 INFORMACJA: Wartości 0-3 obecnie ignorują ilość zużytych Bitów, więc jakość może być niska.

me_range=<0-9999>

 zakres przeszukiwania przy szacowaniu ruchu (domyślnie: 0 (nieograniczony))

mbd=<0-2>

 Algorytm decyzyjny makrobloku (tryb wysokiej jakości),  koduje  każdy  makroblok  we  wszystkich
 trybach  i wybiera ten najlepszy.  Metoda ta jest powolna, ale jej rezultatem jest lepsza jakość
 i mniejsza objętość pliku.
          0    Korzysta z mbcmp (domyślne).
          1    Wybiera tryb MB, który wymaga najmniejszej ilości bitów (=vhq).
          2    Wybiera tryb MB, który powoduje najmniejsze zniekształcenia tempa.

vhq

 Działa tak samo jak mbd=1, trzymany ze względu na kompatybilność.

v4mv

 Zezwala na 4 wektory ruchu w każdym makrobloku (trochę lepsza jakość).  Działa lepiej w parze  z
 mbd>0.

obmc

 kompensacja ruchu nachodzących na siebie bloków (H.263+)

loop

 filtr pętli (H.263+) nie działa

inter_threshold <-1000-1000>

 Na razie nie robi kompletnie nic.

keyint=<0-300>

 maksymalna  przerwa  między  ramkami  kluczowymi  w  ramkach  (domyślnie:  250 albo jedna klatka
 kluczowa co dziesięć sekund w filmie 25fps) Ramki kluczowe  są  potrzebne  przy  przeszukiwaniu,
 jako  że  przeszukiwane są tylko ramki kluczowe, potrzebują jednak one trochę więcej miejsca niż
 zwykłe ramki, więc większe wartości dadzą w  rezultacie  mniejszy  plik,  ale  mniej  precyzyjne
 przeszukiwanie.   0 jest równoważne 1, czyli każda ramka jest ramką kluczową.  Wartości >300 nie
 są zalecane, ponieważ jakość może być zła w zależności od dekodera,  kodera  i  szczęścia.   Dla
 utrzymania pełnej zgodności z MPEG-1/2/4 wartości powinny być <=132.

sc_threshold=<-1000000000-1000000000>

 Próg  do  wykrywania  zmiany  sceny.   Libavcodec  wstawia klatkę kluczową jeżeli wykryje zmianę
 sceny.  Tą opcją możesz określić czułość tej detekcji.  -1000000000  oznacza,  że  zmiana  sceny
 wykrywana jest w każdej klatce, 1000000000 oznacza, że żadne zmiany nie będą wykryte (domyślnie:
 0).

vb_strategy=<0-1> (tylko pierwszy przebieg)

 strategia wyboru między ramkami I/P/B:
          0    Zawsze używa maksymalnej ilości klatek B (domyślne).
          1    Unika ramek B w scenach z dużą ilością ruchu.

vpass=<1-3>

 Włącza wewnętrzny tryb dwu- (lub więcej) przebiegowy, podawaj tylko, jeżeli chcesz  korzystać  z
 kodowania dwu- (lub więcej) przebiegowego.
          1    pierwszy przebieg (zobacz także opcję turbo)
          2    drugi przebieg
          3    n-ty przebieg (drugi i następne przebiegi kodowania N-przebiegowego)
 Jak to działa i jak tego używać:
 Pierwszy  przebieg  (vpass=1)  zapisuje  plik  ze  statystykami.   Może będziesz chciał wyłączyć
 niektóre opcje znacznie obciążające procesor, podobnie jak robi to tryb "turbo".
 W trybie dwuprzebiegowym drugi przebieg (vpass=2) czyta plik ze statystykami  i  opiera  na  nim
 decyzje o kontroli tempa.
 W  trybie  N-przebiegowym drugi przebieg (vpass=3, to nie błąd) robi obie rzeczy: Najpierw czyta
 statystyki  z  pliku,  później  je  nadpisuje.   Może  będziesz  chciał  zachować  kopię   pliku
 divx2pass.log  zanim  to  się  stanie,  jeśli  istnieje  możliwość,  że będziesz musiał przerwać
 działanie MEncodera.  Możesz używać wszystkich opcji kodowania, poza tymi obciążającymi procesor
 w znacznym stopniu (jak "qns").
 Możesz  później  powtarzać  ten  przebieg,  poprawiając proces kodowania.  Każdy przebieg będzie
 używał statystyk z poprzedniego żeby poprawić  kodowanie.   Ostatni  przebieg  może  mieć  opcje
 dowolnie obciążające procesor.
 Jeśli chcesz kodowania dwuprzebiegowego, użyj najpierw vpass=1 potem vpass=2.
 Jeśli  chcesz  trój-  lub  więcej  przebiegowego  użyj  vpass=1 przy pierwszym przebiegu a potem
 vpass=3 i vpass=3 i tak dalej dopóki nie jesteś zadowolony z wyniku kodowania.

 huffyuv:
          pierwszy przebieg
               Zachowuje statystyki.
          drugi przebieg
               Koduje z optymalną tablicą Huffmana opartą o wyniki pierwszego przebiegu.

turbo (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Znacznie zwiększa szybkość pierwszego przebiegu używając szybszych algorytmów i wyłączając opcje
 obciążające   w   znacznym  stopniu  procesor.   Prawdopodobnie  zmniejszy  to  trochę  globalny
 współczynnik PSNR (o około 0.01dB), zmieni typy pojedynczych klatek i trochę bardziej  ich  PSNR
 (do 0.03dB).

aspect=<x/y>

 Przechowuje  proporcje  wewnętrznie,  podobnie  jak  pliki MPEG.  O wiele lepsze rozwiązanie niż
 ponowne skalowanie, ponieważ  nie  spada  jakość.   Tylko  MPlayer  będzie  odtwarzał  te  pliki
 poprawnie,  inne  odtwarzacze  wyświetlą  je  w  złych proporcjach.  Parametr proporcji może być
 podany jako stosunek lub liczba rzeczywista.

 Przykład:
          aspect=16/9 lub aspect=1.78

autoaspect

 Podobnie jak opcja  aspect,  ale  proporcja  wyliczana  jest  automatycznie,  biorąc  pod  uwagę
 wszystkie  filtry  dostrajające  (crop/expand/scale/itp) podane w łańcuchu.  Nie powoduje spadku
 wydajności, więc możesz ją mieć spokojnie zawsze włączoną.

vbitrate=<wartość>

 Określa bitrate (przebieg 1/2) (domyślnie: 800).
 UWAGA: 1kbit = 1000 bitów
          4-16000
               (w kbit)
          16001-24000000
               (w bit)

vratetol=<wartość>

 przybliżona tolerancja rozmiaru pliku w kbit.  1000-100000  jest  rozsądnym  zakresem.   (uwaga:
 1kbit = 1000 bitów) (domyślnie: 8000)
 INFORMACJA:  Wartość vratetol nie powinna być zbyt duża podczas drugiego przebiegu, inaczej mogą
 wystąpić problemy, jeżeli wykorzystane będzie vrc_(min|max)rate.

vrc_maxrate=<wartość>

 maksymalny bitrate w kbit/sek (przebieg 1/2) (domyślnie: 0, nieograniczony)

vrc_minrate=<wartość>

 minimalny bitrate w kbit/sek (przebieg 1/2) (domyślnie: 0, nieograniczony)

vrc_buf_size=<wartość>

 rozmiar bufora w kbit (przebieg 1/2).  Dla MPEG-1/2 określa to również rozmiar bufora vbv,  użyj
 327 dla VCD, 917 dla SVCD i 1835 dla DVD.

vrc_buf_aggressivity

 obecnie bezużyteczne

vrc_strategy

 Zarezerwowane na przyszłość.

vb_qfactor=<-31.0-31.0>

 współczynnik kwantyzatora pomiędzy ramkami B a innymi niż B (przebieg 1/2) (domyślnie: 1.25)

vi_qfactor=<-31.0-31.0>

 współczynnik kwantyzatora pomiędzy ramkami I a innymi niż I (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.8)

vb_qoffset=<-31.0-31.0>

 offset kwantyzatora pomiędzy ramkami B a innymi niż B (przebieg 1/2) (domyślnie: 1.25)

vi_qoffset=<-31.0-31.0>

 (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.0)
 jeżeli v{b|i}_qfactor > 0
 Kwantyzator klatek I/B = kwantyzator ramki P * v{b|i}_qfactor + v{b|i}_qoffset
 w przeciwnym wypadku
 normalnie  kontroluj  tempo  (nie  blokuj kwantyzatora według następnej ramki P) i ustaw q= -q *
 v{b|i}_qfactor + v{b|i}_qoffset
 WSKAZÓWKA: Aby kodować  ze  stałym  kwantyzatorem,  ale  różnym  dla  klatek  I/P  i  B,  możesz
 wykorzystać poniższy wzór: lmin= <ip_quant>:lmax= <ip_quant>:vb_qfactor= <b_quant/ip_quant>

vqblur=<0.0-1.0> (przebieg 1)

 Rozmycie   kwantyzatora  (domyślnie:  0.5),  większe  wartości  uśrednią  kwantyzator  w  czasie
 (wolniejsze zmiany).
          0.0  Wyłączone rozmycie kwantyzatora
          1.0  Uśrednia kwantyzator ze wszystkich poprzednich klatek.

vqblur=<0.0-99.0> (przebieg 2)

 Rozmycie gaussowe kwantyzatora (domyślnie: 0.5), większe wartości uśrednią kwantyzator w  czasie
 (wolniejsze zmiany).

vqcomp=<0.0-1.0>

 Kompresja  kwantyzatora,  vrc_eq zależy od niej (przebieg 1/2) (domyślnie: 0.5).  Dla przykładu,
 zakładając że jest używane domyślne równanie kontroli tempa,  przy  vqcomp=1.0,  kontrola  tempa
 przydziela każdej ramce ilość bitów potrzebną do zakodowania ich przy takim samym kwantyzatorze.
 Przy vqcomp=0.0, kontrola tempa przydziela każdej ramce taką samą ilość bitów, czyli ścisłe CBR.
 INFORMACJA:  To  są  ekstremalne  ustawienia  i  nie powinny być używane.  Postrzegana optymalna
 jakość będzie gdzieś między tymi dwoma ekstremami.

vrc_eq=<equation>

 główne równanie kontroli tempa (przebieg 1/2)

          1
               stały bitrate

          tex
               stała jakość

          1+(tex/avgTex-1)*qComp
               przybliżone równanie starej kontroli tempa

          tex^qComp
               z qcomp 0.5 czy coś takiego (domyślne)

 operatory:

          +,-,*,/,^

 zmienne:

          tex
               złożoność tekstur

          iTex,pTex
               złożoność tekstur intra, nie-intra

          avgTex
               średnia złożoność tekstur

          avgIITex
               średnia złożoność tekstur intra w ramkach I

          avgPITex
               średnia złożoność tekstur intra w ramkach P

          avgPPTex
               średnia złożoność tekstur nie-intra w ramkach P

          avgBPTex
               średnia złożoność tekstur nie-intra w ramkach B

          mv
               ilość bitów użytych w wektorach ruchu

          fCode
               maksymalna długość wektorów ruchu w skali log2

          iCount
               ilość makrobloków intra / ilość makrobloków

          var
               złożoność przestrzenna

          mcVar
               złożoność czasowa

          qComp
               qcomp z wiersza poleceń

          isI, isP, isB
               Wynosi 1 jeżeli typ obrazu to I/P/B w przeciwnym wypadku - 0.

          Pi,E
               Przejrzyj swoją ulubioną książkę do matematyki.

 funkcje:

          max(a,b),min(a,b)
               maksimum / minimum

          gt(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a>b, inaczej 0

          lt(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a<b, inaczej 0

          eq(a,b)
               wynosi 1 jeżeli a==b, inaczej 0

          sin, cos, tan, sinh, cosh, tanh, exp, log, abs

vrc_override=<opcje>

 Określona  przez  użytkownika  jakość  poszczególnych  części  (zakończenie,  lista  płac,  ...)
 (przebieg 1/2).   Opcje to <klatka-początkowa>, <klatka-końcowa>, <jakość>[/<klatka-początkowa>,
 <klatka-końcowa>, <jakość>[/...]]:
          quality (2-31)
               kwantyzator
          quality (-500-0)
               korekcja jakości w %

vrc_init_cplx=<0-1000>

 początkowa złożoność (przebieg 1)

vrc_init_occupancy=<0.0-1.0>

 początkowa zajętość bufora, jako ułamek vrc_buf_size (domyślnie: 0.9)

vqsquish=<0|1>

 Określa jak ma się zachowywać kwantyzator między qmin a qmax (przebieg 1/2).
          0    Używa obcinania.
          1    Używa ładnej, różniczkowalnej funkcji (domyślne).

vlelim=<-1000-1000>

 Ustawia próg eliminowania pojedynczych współczynników jasności.  Wartości ujemne będą brały  pod
 uwagę  także  współczynnik  DC  (powinny  być  równe  co  najmniej  -4 lub niżej dla kodowania z
 quant=1):
          0    wyłączony (domyślne)
          -4   zalecane przez JVT

vcelim=<-1000-1000>

 Ustawia próg eliminowania pojedynczych współczynników barwy.  Wartości  ujemne  będą  brały  pod
 uwagę  także  współczynnik  DC  (powinny  być  równe  co  najmniej  -4 lub niżej dla kodowania z
 quant=1):
          0    wyłączony (domyślne)
          7    zalecane przez JVT

vstrict=<-2|-1|0|1>

 ścisła zgodność ze standardami
          0    wyłączona
          1    Zalecane tylko w przypadku, jeżeli  chcesz  przekazać  wyjście  do  referencyjnego
               dekodera MPEG-4.
          -1   Pozwala na rozszerzenia libavcodec (domyślne).
          -2   Włącza  eksperymentalne  kodeki  i możliwości które mogą nie być obsługiwane przez
               przyszłe wersje MPlayera (snow, ffvhuff, ffv1).

vdpart

 Dzielenie danych.  Dodaje 2 Bajty do każdego pakietu video, poprawia odporność na błędy  podczas
 transferu  przez  niepewne  kanały  (np.  przesyłanie  poprzez  internet).   Każdy pakiet będzie
 kodowany w 3 oddzielnych częściach:
          1. MVy
               ruch
          2. Współczynniki DC
               obraz niskiej rozdzielczości
          3. Współczyniki AC
               szczegóły
 Najważniejsze są MV i DC, ich utrata jest o wiele gorsza niż utrata AC i później 1. i 2. części.
 MV  i  DC  razem  są  o  wiele mniejsze niż 3ci kawałek (AC), co oznacza, że błędy będą częściej
 występowały w tym ostatnim niż w dwóch pierwszych.   Dlatego,  obraz  będzie  wyglądał  o  wiele
 lepiej z podziałem na części niż bez, ponieważ bez dzielenia błędy będą zdarzały się równo w AC/
 DC/MV.

vpsize=<0-10000> (zobacz także opcję vdpart)

 Rozmiar pakietu video, poprawia odporność na błędy.
          0
               wyłączone (domyślne)
          100-1000
               dobry wybór

ss

 tryb o strukturze plastrowej dla H.263+

gray

 kodowanie tylko w skali szarości (szybsze)

vfdct=<0-10>

 algorytm DCT
          0    Automatycznie wybiera dobry (domyślne).
          1    fast integer
          2    accurate integer
          3    MMX
          4    mlib
          5    AltiVec
          6    floating point AAN

idct=<0-99>

 algorytm IDCT
 INFORMACJA: Z tego co wiemy te wszystkie IDCT przechodzą testy IEEE1180.
          0    Automatycznie wybiera dobry (domyślne).
          1    referencjny dekoder JPEG
          2    simple
          3    simplemmx
          4    libmpeg2mmx (niedokładny, nie używaj do kodowania z keyint >100)
          5    ps2
          6    mlib
          7    arm
          8    AltiVec
          9    sh4

lumi_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie jasności jest "psychosensorycznym" parametrem, który wykorzystuje  fakt,  że  ludzkie
 oko widzi mniej szczegółów na bardzo jasnych polach obrazu.  Kompresuje on mocniej jasne obszary
 niż te o średniej jasności, więc zachowa to kilka  bitów,  które  mogą  być  wykorzystane  przez
 następne  klatki,  podnosząc  ogólną,  subiektywną  jakość,  przy  jednoczesnym  możliwym spadku
 wartości PSNR.
 UWAGA: Bądź ostrożny, zbyt duże wartości mogą spowodować okropne rzeczy.
 UWAGA: Duże wartości mogą wyglądać dobrze na niektórych monitorach, a na innych nie.
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.3
               rozsądny zakres

dark_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie ciemności jest "psychosensorycznym" parametrem, który wykorzystuje fakt,  że  ludzkie
 oko  widzi  mniej  szczegółów  na  bardzo  ciemnych polach obrazu.  Kompresuje on mocniej ciemne
 obszary niż te o średniej jasności, więc zachowa to kilka bitów,  które  mogą  być  wykorzystane
 przez  następne  klatki, podnosząc ogólną, subiektywną jakość, przy jednoczesnym możliwym spadku
 wartości PSNR.
 UWAGA: Bądź ostrożny, zbyt duże wartości mogą spowodować okropne rzeczy.
 UWAGA: Duże wartości mogą wyglądać dobrze na niektórych monitorach, a na innych / TV / TFT nie.
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.3
               rozsądny zakres

tcplx_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie czasowej złożoności (domyślnie: 0.0 (wyłączone)).  Wyobraź  sobie  ujęcie  z  ptakiem
 lecącym  przez  całą  scenę.  tcplx_mask  zwiększy  kwantyzatory  jego  makrobloków  (tym  samym
 zmniejszając ich jakość), ponieważ ludzkie oko zazwyczaj nie ma czasu, żeby  zobaczyć  wszystkie
 jego  szczegóły.   Niestety,  jeżeli  przedmiot, na którego została nałożona maska, zatrzyma się
 (np. ptak wyląduje) prawdopodobnie będzie wyglądało to  okropnie  przez  krótką  chwilę,  dopóki
 koder  nie  zauważy  tego,  że  przedmiot  już  się  nie  porusza  i  potrzebuje  nowych bloków.
 Zaoszczędzone bity, będą wykorzystane w innych częściach filmu, co  może  zwiększyć  subiektywną
 jakość, pod warunkiem, że wartość tcplx_mask jest starannie dobrana.

scplx_mask=<0.0-1.0>

 Maskowanie  złożoności  przestrzennej.   Większe wartości pomagają przy blokowaniu, jeżeli żaden
 filtr odblokowania nie jest stosowany przy dekodowaniu - nie jest to najlepszy pomysł.
 Wyobraź sobie scenę z trawą (która ma zazwyczaj  dużą  kompleksowość  przestrzenną),  niebieskim
 niebem  i  domem; scplx_mask zwiększy kwantyzatory makrobloków trawy, tym samym zmniejszając jej
 jakość, tak żeby wykorzystać więcej bitów na niebo i dom.
 WSKAZÓWKA: Usuń wszystkie czarne krawędzie, jako że zmniejszają one jakość makrobloków (aktualne
 nawet bez scplx_mask).
          0.0
               wyłączone (domyślne)
          0.0-0.5
               rozsądny zakres

 INFORMACJA:  Ten parametr nie działa tak samo, jak użycie własnej matrycy, która kompresowała by
 wyższe częstotliwości lepiej, jako że scplx_mask zmniejszy jakość bloków P, nawet jeśli tylko DC
 się zmienia.  scplx_mask nie da tak dobrych wyników.

p_mask=<0.0-1.0> (also see vi_qfactor)

 Zmniejsza  jakość inter makrobloków.  Jest to jednoznaczne z podniesieniem jakości intra bloków,
 ponieważ ta sama, przeciętna wartość bitrate, będzie rozprowadzona przez kontroler  tempa  (rate
 controller) na całą sekwencję video (domyślnie: 0.0 (wyłączone)).  p_mask=1.0 podwoja lość bitów
 alokowanych do każdego inta bloku.

border_mask=<0.0-1.0>

 Przetwarzanie ramek  w  koderach  typu  MPEG.   Przetwarzanie  ramek  zwiększa  kwantyzator  dla
 makrobloków  które są odległe od krawędzi o mniej niż 1/5tą wysokości/szerokości obrazu, jako że
 często są one mniej ważne wizualnie.

naq

 Normalizuje   przystosowywalną   kwantyzację   (eksperymentalne).    Podczas    korzystania    z
 przystosowywalnej  kwantyzacji  (*_mask),  średni  kwantyzatory  na  MB  może już nie odpowiadać
 żądanemu kwantyzatorowi na poziomie  klatki.   Naq  spróbuje  dostroić  kwantyzatory  na  MB  by
 utrzymać prawidłową średnią.

ildct

 Używa DCT z przeplotem.

ilme

 Używa metody przewidywania ruchu z przeplotem (wzajemnie wykluczający się z qpel).

alt

 Korzysta z alternatywnej scantable.

top=<-1-1>

          -1   automatycznie
          0    najpierw dolne pole
          1    najpierw górne pole

format=<wartość>

          YV12
               domyślny
          444P
               dla ffv1
          422P
               dla HuffYUV, bezstratnego JPEG i ffv1
          411P,YVU9
               dla bezstratnego JPEG i ffv1
          BGR32
               dla bezstratnego JPEG i ffv1

pred

 (dla HuffYUV)
          0    przewidywanie lewej
          1    czyste/gradientowe przewidywanie
          2    przewidywanie mediany

pred

 (dla bezstratnego JPEG)
          0    przewidywanie lewej
          1    przewidywanie górnej
          2    przewidywanie górnej-lewej
          3    płaszczyznowe/gradientowe przewidywanie
          6    przewidywanie średniej

coder

 (dla ffv1)
          0    kodowanie vlc (Golomb-Rice)
          1    kodowanie arytmetyczne (CABAC)

context

 (dla ffv1)
          0    model małego kontekstu
          1    model dużego kontekstu

 (dla ffvhuff)
          0    z góry ustalone tablice Huffman'a (wbudowane lub z drugiego przebiegu)
          1    adaptacyjne tablice Huffman'a

qpel

 Używa kompensacji ruchu quarter pel (wzajemnie wykluczający się z ilme).
 WSKAZÓWKA: Przydatne tylko dla kodowanie z wysokim bitrate.

mbcmp=<0-2000>

 Ustawia  funkcję  porównawczą  przy  podejmowaniu  decyzji dla makrobloku, wykorzystywana tylko,
 jeżeli mbd=0.
          0 (SAD)
               suma bezwzględnych różnic, szybka (domyślne)
          1 (SSE)
               suma kwadratu błędów
          2 (SATD)
               suma bezwzględnych różnic poddanych tranformacji Hadamarda
          3 (DCT)
               suma bezwzględnych różnic poddanych tranformacji DCT
          4 (PSNR)
               suma kwadratów błędów kwantyzacji (unikaj, niska jakość)
          5 (BIT)
               ilość bitów wymaganych przez blok
          6 (RD)
               optymalne pod względem zniekształceń tempa, powolne
          7 (ZERO)
               0
          8 (VSAD)
               suma bezwzględnych różnic pionowych
          9 (VSSE)
               suma kwadratów różnic pionowych
          10 (NSSE)
               suma kwadratów różnic zachowująca szumy
          +256
               Wykorzystuje również barwę, obecnie nie działa (prawidłowo) z ramkami typu B.

ildctcmp=<0-2000>

 Ustawia funkcję porównawczą przy podejmowaniu decyzji dla przeplatanego  DCT  (lista  dostępnych
 funkcji porównawczych jest taka sama jak w opcji mbcmp).

precmp=<0-2000>

 Ustawia  funkcję  porównawczą  dla  wstępnego  przebiegu  przewidywania  ruchu (lista dostępnych
 funkcji porównawczych jest taka sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

cmp=<0-2000>

 Ustawia  funkcję  porównawczą  dla  przewidywania  ruchu  full  pel  (lista  dostępnych  funkcji
 porównawczych jest taka sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

subcmp=<0-2000>

 Ustawia   funkcję  porównawczą  dla  przewidywania  ruchu  sub  pel  (lista  dostępnych  funkcji
 porównawczych jest taka sama jak w opcji mbcmp) (domyślnie: 0).

nssew=<0-1000000>

 Ten parametr kontroluje wagę NSSE, gdzie większe wartości zaowocują większymi szumami.   NSSE  0
 jest identyczne z SSE.  Może Ci się on przydać, jeśli wolisz zachować jakieś szumy w zakodowanym
 video, niż przefiltrować je przed kodowaniem (domyślnie: 8).

predia=<-99-6>

 typ i rozmiar diamentu dla wstępnego przebiegu przewidywania ruchu

dia=<-99-6>

 Typ i rozmiar diamentu dla  przewidywania  ruchu  Proces  wyszukiwania  ruchu  jest  iteracyjny.
 Korzystanie  z  małego  diamentu  nie  ogranicza  przeszukiwania tylko do małych wektorów ruchu,
 zwiększa  się  jednak  prawdopodobieństwo  zatrzymania  przed  znalezieniem  tego   najlepszego,
 szczególnie  gdy  obraz  zawiera szum.  Większe diamenty pozwalają na wyszukiwanie najlepszego w
 szerszym zakresie, dlatego też są wolniejsze ale dają lepszą jakość.
 Wielkie, normalne diamenty są lepsze niż te przystosowujące kształty.
 Diamenty przystosowujące kształt stanowią kompromis między szybkością a jakością.
 INFORMACJA: Rozmiary normalnych diamentów i tych przystosowujących  kształty  nie  mają  takiego
 samego efektu.

          -3   diament przystosowujący kształt (szybkie) o rozmiarze 3

          -2   diament przystosowujący kształt (szybkie) o rozmiarze 2

          -1   trochę wyjątkowy: Może być wolniejszy i/lub lepszy niż dia=-2.

          1    normalny diament o rozmiarze=1 (domyślny) =diament typu EPZS
                     0
                    000
                     0

          2    normalny diament o rozmiarze=2
                     0
                    000
                   00000
                    000
                     0

trell

 Kwantyzacja  przeszukiwana  kratowo.   Funkcja ta znajdzie optymalne kodowanie dla każdego bloku
 8x8.  Kwantyzacja przeszukiwana kratowo jest po prostu dobrą optymalizacją, w sensie PSNR kontra
 bitrate (Zakładając, że nie będzie żadnych błędów zaokrągleń mogących powstać w skutek działania
 IDCT, czyli oczywiście nie w tym przypadku.).  Po prostu znajduje  blok  dla  minimalnej  ilości
 błędów i bitów*lambda.
          lambda
               zmienna uzależniona od parametru kwantyzacji (QP)
          bits
               ilość bitów potrzebna do zakodowania bloku
          error
               suma kwadratów błędów kwantyzacji

cbp

 Zakodowany  wzór  bloku  optymalny  pod względem zniekształceń tempa.  Znajdzie taki wzór, który
 zminimalizuje zniekształcenia + tempo+lambda.  Opcja ta może być używana tylko  w  połączeniu  z
 kwantyzacja kratową.

mv0

 Spróbuje zakodować każdy MB z MV=<0,0> i wybierze lepszy.  Nie ma to znaczenia jeżeli mbd=0.

qprd (tylko z mbd=2)

 parametr  kwantyzacji  (QP)  optymalny  pod  względem zniekształceń tempa dla lambda podanej dla
 każdego makrobloku

last_pred=<0-99>

 ilość przewidywaczy ruchu z poprzedniej ramki
          0    (domyślne)
          a    Wykorzysta makroblokowy kwadrat o wymiarach 2a+1  x  2a+1  wektorów  przewidywaczy
               ruchu z poprzedniej klatki.

preme=<0-2>

 wstępny przebieg przewidywania ruchu
          0    wyłączone
          1    tylko po ramkach I (domyślne)
          2    zawsze

subq=<1-8>

 jakość udoskonalenia subpel (dla qpel) (domyślnie: 8 (wysoka jakość))
 INFORMACJA: Ma to poważny wpływ na szybkość.

psnr

 Drukuje  PSNR  (wartość  szczytowa  proporcji  sygnału do szumu) dla całego filmu po kodowaniu i
 przechowuje PSNR dla każdej klatki w pliku o nazwie typu "psnr_hhmmss.log".   Zwracane  wartości
 są w dB (decybelach), im wyższe tym lepsze.

mpeg_quant

 Wykorzystuje kwantyzatory MPEG zamiast H.263.

aic

 przewidywanie ac (zaawansowane przewidywanie intra dla H.263+)
 INFORMACJA: vqmin powinno być równe 8 lub większe dla H.263+ AIC.

aiv

 alternatywne inter vlc dla H.263+

umv

 nieograniczona liczba MV (tylko H.263+) Zezwala na kodowanie z dowolnie długimi MV.

ibias=<-256-256>

 bias  kwantyzatora  intra  (256  odpowiada  1.0, domyślny kwantyzator w stylu MPEG: 96, domyślny
 kwantyzator w stylu H.263: 0)
 INFORMACJA: Kwantyzator MMX H.263 nie umie obsłużyć dodatnich wartości bias (ustaw  vfdct=1  lub
 2), kwantyzator MMX MPEG nie umie obsłużyć ujemnych wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2).

pbias=<-256-256>

 bias  kwantyzatora  inter  (256  odpowiada  1.0,  domyślny kwantyzator w stylu MPEG: 0, domyślny
 kwantyzator w stylu H.263: -64)
 INFORMACJA: Kwantyzator MMX H.263 nie umie obsłużyć dodatnich wartości bias (ustaw  vfdct=1  lub
 2), kwantyzator MMX MPEG nie umie obsłużyć ujemnych wartości bias (ustaw vfdct=1 lub 2).
 WSKAZÓWKA: Większa wartość bias (-32 - -16 zamiast -64) wydaje się polepszać PSNR.

nr=<0-100000>

 Redukcja  szumów,  0  oznacza  wyłączoną.   0-600 jest sensowną wartością do typowych filmów ale
 możesz chcieć to trochę podnieść jeśli w filmie jest dużo szumów (domyślnie: 0).  Ne względu  na
 mały kosz może to być wygodniejsze niż odfiltrowywanie szumu filtrami video takimi jak denoise3d
 lub hqdn3d.

qns=<0-3>

 Kształtowanie szumu  kwantyzatora.   Zamiast  wybierać  kwantyzację  jak  najbliższą  źródłowemu
 plikowi  video  (w sensie PSNR), wybiera taką, że szum (zazwyczaj dzwonienie) będzie zamaskowany
 przez zawartość obrazu o podobnej częstotliwości.   Większe  wartości  są  wolniejsze,  ale  nie
 koniecznie  poprawią  jakości.   Opcja może i powinna być używana razem z kwantyzacją kratową, w
 takim przypadku kwantyzacja kratowa (optymalna dla stałej wagi) będzie wykorzystana  jako  punkt
 startowy dla przeszukiwania iteracyjnego.
          0    wyłączone (domyślne)
          1    Obniża tylko bezwzględną wartość współczynników.
          2    Zmienia tylko współczynniki przed ostatnim niezerowym współczynnikiem + 1.
          3    Spróbuje wszystkiego.

inter_matrix=<matryca oddzielona przecinkami>

 Wykorzystuje  zdefiniowaną  przez  użytkownika  matrycę  inter.   Wymaga  łańcucha  oddzielonych
 przecinkami 64 liczb całkowitych.

intra_matrix=<matryca oddzielona przecinkami>

 Wykorzystuje  zdefiniowaną  przez  użytkownika  matrycę  intra.   Wymaga  łańcucha  oddzielonych
 przecinkami 64 liczb całkowitych.

vqmod_amp

 eksperymentalna modulacja kwantyzatora

vqmod_freq

 eksperymentalna modulacja kwantyzatora

dc

 Precyzja intra DC podana w bitach (domyślnie: 8).  Jeżeli podasz vcodec=mpeg2video, może przyjąć
 wartości 8, 9, 10 lub 11.

cgop (patrz też sc_threshold)

 Zamyka wszystkie GOPy.   Obecnie  działa  tylko  jeśli  jest  wyłączone  wykrywanie  zmian  scen
 ((sc_threshold=1000000000).

   nuv (-nuvopts)
INFORMACJA: Dokumentacja nuvrec zawiera kilka porad  i  przykładów  obrazujących  użycie  różnych

c=<0-20>

 zakres barw (domyślnie: 1)

l=<0-20>

 zakres jasności (domyślnie: 1)

lzo

 Włącza kompresję LZO (domyślne).

nolzo

 Wyłącza kompresję LZO.

q=<3-255>

 poziom jakości (domyślnie: 255)

raw

 Wyłącza kodowanie RTJPEG.

rtjpeg

 Włącza kodowanie RTJPEG (domyślne).

   xvidenc (-xvidencopts)

pass=<1|2>

 Określa przebieg w trybie dwuprzebiegowym.

turbo (tylko tryb dwuprzebigowy)

 Znacznie zwiększa szybkość pierwszego przebiegu używając szybszych algorytmów i wyłączając opcje
 obciążające  w  znacznym  stopniu  procesor.   Prawdopodobnie  zmniejszy  to   trochę   globalny
 współczynnik PSNR, zmieni typy pojedynczych klatek i trochę bardziej ich PSNR.

bitrate=<wartość> (tryb CBR lub dwuprzebiegowy)

 Ustawia  żądany  bitrate  w  kbit/sekundę  jeżeli <16000 lub w bit/sekundę jeżeli >16000.  Jeśli
 <wartość> jest ujemna, Xvid użyje jej wartości bezwzględnej jako docelowej wielkości  zbioru  (w
 kilobajtach) i automatycznie wyliczy bitrate (domyślnie: 687 kbits/s).

fixed_quant=<1-31>

 Przełącza w tryb ustalonego kwantyzatora i określa jego wielkość.

zones=<obszar0>[/<obszar1>[/...]] (CBR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Używa  innej  jakości  dla  wymienionych  części  (zakończenie,  napisy,  ...).  Każdy obszar to
 <klatka-pozcątku>,<tryb>,<wartość> gdzie <tryb> oznacza:
          q    Wymusza stałegy kwantyzator, wartość=<2.0-31.0> oznacza wartość kwantyzatowa.
          w    Zmiana wagi kontroli tempa, wartość=<0.01-2.00> oznacza poprawkę jakości w %.

 PRZYKŁAD:
          zones=90000,q,20
               Koduje wszystkie klatki od ramki 90000 z kwantyzatorem 20.
          zones=0,w,0.1/10001,w,1.0/90000,q,20
               Koduje  klatki  0-10000  z  10%  bitrate,  a  klatki  90000  do  końca  ze  stałym
               kwantyzatorem  20.  Zauważ że drugi obszar jest potrzebny jako granica pierwszego,
               jako że bez niego wszystko do klatki 89999 byłoby zakodowane z 10% bitrate.

me_quality=<0-6>

 Opcja ta kontroluje podsystem przewidywania ruchu.  Im wyższa wartość, tym przewidywanie  będzie
 dokładniejsze  (domyślnie:  6).   Im  lepsze  przewidywanie tym lepsza kompresja.  Precyzja jest
 osiągana kosztem mocy obliczeniowej, więc zmniejsz jej wartość, jeżeli  masz  zamiar  kodować  w
 czasie rzeczywistym.

(no)interlacing

 Koduje  pola filmu z przeplotem.  Jeżeli korzystasz z materiału filmowego z przeplotem, włącz tę
 opcję.
 INFORMACJA:  Jeśli  chciałbyś  przeskalować  film,  potrzebowałbyś  filtru  skalującego,   który
 wiedziałby,  że ma do czyniena z materiałem zawierającym przeplot, możesz go uruchomić przez -vf
 scale=<szerokość>:<wysokość>:1.

4mv

 Korzysta z 4 wektorów ruchu na  makroblok.   Może  dać  lepszą  kompresję  kosztem  wolniejszego
 kodowania.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta nie jest dostępna niezależnie, a jej funkcjonalność jest
 włączona w opcję me_quality.  Kiedy me_quality > 4, 4mv jest uruchamiane.

rc_reaction_delay_factor=<wartość>

 Ten parametr określa ilość ramek, jaką przeczeka kontroler tempa CBR zanim zareaguje  na  zmianę
 wartości  bitrate  i  będzie  próbował  wyrównać  zmianę,  tak  aby  uzyskać  stały  bitrate  na
 uśredniającym zakresie klatek.

rc_averaging_period=<wartość>

 Prawdziwe CBR jest trudne do osiągnięcia.  Zależnie od materiału  filmowego,  bitrate  może  być
 zmienny  i  trudny  do  przewidzenia.  Dlatego Xvid wykorzystuje okres uśredniający, dla którego
 gwarantuje zadaną ilość bitów (minus mała różnica).  To ustawienie wyraża  "ilość  klatek",  dla
 których Xvid uśrednia bitrate i próbuje osiągnąć CBR.

rc_buffer=<wartość>

 rozmiar bufora kontroli tempa

quant_range=<1-31>-<1-31>[/<1-31>-<1-31>]

 Tryb CBR: min. i maks. kwantyzator dla wszystkich klatek (domyślnie: 2-31)
 Tryb dwuprzebiegowy: min. i maks. kwantyzator dla klatek typu I/P (domyślnie: 2-31/2-31)
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta jest zastąpiona przez opcje [min|max]_[i|p|b]quant.

min_key_interval=<wartość> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 minimalna przerwa między klatkami kluczowymi (domyślnie: 0)

max_key_interval=<wartość>

 maksymalna przerwa między klatkami kluczowymi (domyślnie: 10*fps)

mpeg_quant

 Używa   kwantyzatorów  MPEG  zamiast  H.263.   Dla  wysokich  wartości  bitrate,  zauważysz,  że
 kwantyzacja MPEG zachowa więcej szczegółów.  Dla niskich wartości bitrate, wygładzanie H.263  da
 w  rezultacie  mniej  szumu  blokowego.   Kiedy  wykorzystywane  są  określone przez użytkownika
 matryce, musi być wykorzystywany MPEG.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta jest zastąpiona przez opcję quant_type.

mod_quant

 Decyduje czy wykorzystywać kwantyzatory MPEG czy H.263 na podstawia  badania  klatka  po  klatce
 (tylko tryb dwuprzebiegowy).
 UWAGA:  Wygeneruje  to  nieprawidłowy  stumień  bitów,  którego prawdopodobnie nie jest w stanie
 zdekodować żaden dekoder MPEG-4 poza libavcodec albo Xvid.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x opcja ta nie jest dostępna.

keyframe_boost=<0-1000> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Przesuwa kilka bitów z ramek innego rodzaju do klatek intra, polepszając przez to jakość  klatek
 kluczowych (domyślnie: 0).

kfthreshold=<wartość> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Działa  razem  z  kfreduction.   Ustala  minimalny dystans poniżej którego klatki są uznawane za
 następujące po sobie i traktowane inaczej zgodnie z kfreduction (domyślnie: 10)

kfreduction=<0-100> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Powyższe dwa parametry mogą być wykorzystane do określenia  rozmiaru  klatek  kluczowych,  które
 zostaną  uznane  za  zbyt  podobne  do  pierwszej (w kolejności).  kfthreshold ustawia zakres, w
 którym klatki kluczowe są redukowane, a kfreduction  określa  redukcję  ich  bitrate.   Ostatnia
 ramka I jest traktowana normalnie.  (domyślnie: 30)

divx5bvop

 Wygeneruje  kompatybilne  z  DivX5  ramki  B  (domyślnie:  włączone).  Wygląda na to, że jest to
 obowiązkowe tylko dla starszych wersji dekodera DivX.
 UWAGA: Począwszy od Xvid-1.0.x, opcja ta jest zastąpiona przez opcję closed_gop.

(no)greyscale

 Sprawia, że Xvid ignoruje przestrzeń kolorów, więc wynikowy film jest w skali szarości.  Zauważ,
 że  nie  przyspiesza to kodowania, zapobiega to tylko zapisaniu danych kolorów w ostatniej fazie
 kodowania.

debug

 Zapisuje  statystyki  każdej  ramki  w  ./xvid.dbg.   (To   nie   jest   plik   kontroli   trybu
 dwuprzebiegowego).

(no)packed

 Opcja  ta  jest  przeznaczona  do rozwiązywania problemów z kolejnością ramek, przy kodowaniu do
 formatów typu AVI które nie radzą sobie ze złą kolejnością.   W  praktyce,  większość  dekoderów
 (tak  sprzętowych  jak  i  programowych)  sama radzi sobie z kolejnością ramek i może się zgubić
 jeśli ta opcja jest włączona.  Bezpieczniej jest więc zostawić ją wyłączoną, chyba że na  prawdę
 wiesz co robisz.
 UWAGA:  Stworzy  to  niepoprawny  strumień  bitów i nie będzie on odtwarzany przez dekodery ISO-
 MPEG-4 poza DivX/libavcodec/Xvid.
 UWAGA: Zapisuje to także fałszywą wersję DivX do pliku, więc  autodedetekcja  błędów  niektórych
 dekoderów może się gubić.

max_bframes=<0-4>

 Maksymalna ilość klatek B umieszczonych pomiędzy ramkami I/P (domyślnie: 2).

bquant_ratio=<0-1000>

 proporcja kwantyzatora między ramkmi typu B i pozostałymi, 150=1.50 (domyślnie: 150)

bquant_offset=<-1000-1000>

 współczynnik offsetu kwantyzatora pomiędzy ramkami B a pozostałymi, 100=1.00 (domyślnie: 100)

bf_threshold=<-255-255>

 Ten parametr umożliwia Ci określenie, jaki ma być priorytet użycia klatek B.  Im wyższa wartość,
 tym większe prawdopodobieństwo użycia klatek B (domyślnie: 0).  Nie zapominaj, że klatki B  mają
 wyższy kwantzator, więc intensywne ich stosowanie może dać niższą jakość wizualną.

(no)closed_gop

 Ta  opcja mówi Xvid, żeby zamykał każdy GOP (Group Of Pictures, grupa obrazów ograniczona dwiema
 ramkami typu I), dzięki czemu GOP'y są niezależne od siebie.  To jedynie implikuje  że  ostatnią
 ramką  GOP'u  jest albo ramka typu P albo typu N, ale nie typu B.  Zazwyczaj dobrze jest włączyć
 tę opcję (domyślnie: włączona).

frame_drop_ratio=<0-100> (tylko z ax_bframes=0)

 Ten parametr umożliwia tworzenie strumieni video ze zmienną szybkością  klatek.   Jeśli  różnica
 między  bieżącą  a  poprzednią  klatką  jest  niższa lub równa od ustawionego przez ten parametr
 progu, klatka nie będzie kodowana (tzw. n-vop zostanie wstawiany w strumień).  Przy odtwarzaniu,
 natrafienie na n-vop, powoduje wyświetlenie poprzedniej klatki.
 UWAGA:  Odtwarzanie  z tym parametrem może spowodować, że film będzie poszarpany, więc używaj go
 na swoją własną odpowiedzialność!

(no)qpel

 MPEG-4 domyślnie używa  precyzji  co  do  połowy  piksela  przy  wyszukiwaniu  ruchu.   Standard
 proponuje  tryb, w którym kodery mogą korzystać z precyzji quarter pixel (co do ćwierć piskela).
 Opcja to przeważnie sprawia, że obraz jest ostrzejszy.  Niestety ma to  duży  wpływ  na  wartość
 bitrate  i  czasami  wykorzystanie  wyższej  wartości  spowoduje otrzymanie gorszego obrazu przy
 stałym bitrate.  Najlepiej jest sprawdzić rezultat z i bez tej opcji, i  samemu  zdecydować  czy
 jest warta włączenia.

(no)gmc

 Włącza  Globalną Kompensację Ruchu, która sprawia, że Xvid generuje specjalne ramki (ramki GMC),
 które są dobrze przystosowane do przesuwania/przybliżonia/obracania obrazów.  To, czy  włączenie
 tej opcji zaoszczędzi bity zależy od materiału filmowego.

(no)trellis

 Kwantyzacja  kratowa (Trellis Quantization) jest rodzajem metody kwantyzacji adaptatywnej, która
 zachowuje bity poprzez  modyfikację  skwantyzowanych  współczynników,  tak  aby  lepiej  ulagały
 kompresji  przez  koder entropii.  Dobrze wpływa na poprawę jakości, a jeśli VHQ używa wg Ciebie
 zbyt dużo mocy obliczeniowej, ta opcja może być dobrą alternatywą zaoszczędzającą kilku bitów (i
 poprawiającą  jakość  przy  stałym  bitrate)  przy  mniejszym  obciążeniu  niż  VHQ  (domyślnie:
 włączone).

(no)cartoon

 Włącz tę opcję, jeżeli kodowana sekwencja jest rysunkowa.   Modyfikuje  ona  kilka  wewnętrznych
 progów  Xvid,  tak  że  te podejmuje lepsze decyzje o typie ramek i wektorach ruchu dla płaskich
 rysunków.

quant_type=<h263|mpeg>

 Ustawia typ wykorzystywanego kwantyzatora.  Dla  wysokich  wartości  bitrate,  kwantyzacja  MPEG
 zachowa  więcej  szczegółów.   Dla  niskich  wartości bitrate, wygładzanie H.263 da mniej szumów
 blokowych.  Jeśli używasz własnych macierzy, musi być ustawiona kwantyzacja MPEG.

(no)chroma_me

 Zwykły  algorytm  przewidywania  ruchu  używa  tylko  informacji  o  jasności  dla   znalezienia
 najlepszego  wektora  ruchu.   Jednakże dla niektórych filmów, wykorzystanie przestrzeni kolorów
 pozwoli  znaleźć  lepsze  wektory.   Ten  parametr  włącza  wykorzystanie  przestrzeni  barw  do
 przewidywania ruchu (domyślnie: włączone).

(no)chroma_opt

 Uruchamia  prefiltr  optymalizacji  barw.   Poczaruje  to  trochę  nad  danymi  o  kolorach żeby
 zmniejszyć widoczny na krawędziach efekt schodów.  Poprawia jakość kosztem prędkości  kodowania.
 Z  natury  zmniejsza  PSNR,  jako że podnosi matematyczne odchylenie od oryginalnego obrazu, ale
 poprawia subiektywną jakość obrazu.  Jako że działa na informacji o kolorach, możesz  chcieć  to
 wyłączyć jeśli kodujesz w skali szarości.

(no)hq_ac

 Włącza  lepsze  przewidywania  składowych  AC  z  sąsiednich  bloków dla ramek intra (domyślnie:
 włączone).

vhq=<0-4>

 Algorytm wyszukiwania ruchu jest oparty na szukaniu w zwykłej domenie koloru i  próbuje  znaleźć
 wektor  ruchu,  który  zminimalizuje  różnice  między  klatką  odniesienia  a zakodowaną.  Z tym
 parametrem Xvid użyje również domenę częstotliwości (DCT), aby szukać wektora ruchu,  który  nie
 tylko  zminimalizuje różnicę przestrzenną, ale również długość kodowania bloku.  Od najszybszego
 do najwolniejszego:
          0    wyłączone
          1    decyzja dotycząca trybu (inter/intra MB) (domyślne)
          2    ograniczone przeszukiwanie
          3    średnie przeszukiwanie
          4    szerokie przeszukiwanie

(no)lumi_mask

 Adaptatywna kwantyzacja pozwala na różne kwantyzatory dla różnych makrobloków w klatce.  Jest to
 'psychosensoryczne' ustawienie, które korzysta z faktu że ludzkie oko zauważa mniej szczegółów w
 bardzo jasnych i bardzo ciemnych częściach obrazu.  Mocniej kompresuje te obszary  niż  średnie,
 co  oszczędzi bity które mogą być wykorzystane w innych ramkach poprawiając postrzeganą jakość i
 być może zmniejszając PSNR.

min_iquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek I (domyślnie: 2)

max_iquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek I (domyślnie: 31)

min_pquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek P (domyślnie: 2)

max_pquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek P (domyślnie: 31)

min_bquant=<0-31>

 minimalny kwantyzator klatek B (domyślnie: 2)

max_bquant=<0-31>

 maksymalny kwantyzator klatek B (domyślnie: 31)

quant_intra_matrix=<nazwa pliku>

 Wczytuje plik  z  określoną  macierzą  intra.   Możesz  stworzyć  taki  plik  edytorem  macierzy
 xvid4conf.

quant_inter_matrix=<nazwa pliku>

 Wczytuje  plik  z  określoną  macierzą  inter.   Możesz  stworzyć  taki  plik  edytorem macierzy
 xvid4conf.

curve_compression_high=<0-100>

 Ten parametr pozwala Xvid'owi na przekazanie określonego  procentu  bitów  ze  scen  o  wysokiej
 wartości  bitrate  do rezerwy bitowej.  Możesz również skorzystać z tej opcji, jeśli masz klip z
 tak dużą ilością bitów przeznaczoną na sceny o wysokiej wartości  bitrate,  że  sceny  z  niższą
 wartością wyglądają źle (domyslnie: 0).

curve_compression_low=<0-100>

 Ten  parametr  pozwala  Xvid'owi na przekazanie określonego procentu dodatkowych bitów do scen z
 niską wartością bitrate z całego klipu.  Opcja ta może być przydatna, jeżeli masz kilka  scen  z
 niską wartością bitrate, które są ciągle blokowe (domyślnie: 0).

overflow_control_strength=<0-100>

 Podczas  pierwszego  przebiegu  w  kodowaniu dwuprzebiegowym obliczana jest przeskalowana krzywa
 bitrate.  Różnica między oczekiwaną krzywą a wynikową otrzymaną podczas kodowania nazywana  jest
 przepełnieniem  (overflow).   Oczywiście  dwuprzebiegowy kontroler tempa stara się zniwelować tę
 różnicę przez rozpraszanie jej na kolejne klatki.  Ten  parametr  kontroluje  ile  przepełnienia
 jest  rozpraszane  za każdym razem, kiedy pojawia się nowa klatka.  Niskie wartości pozwalają na
 leniwą kontrolę przepełnienia, wielkie różnice są kompensowane wolniej (może to  doprowadzić  do
 braku  precyzji  przy  małych  filmach).  Wyższe wartości sprawiają, że redystrybucja bitów jest
 gwałtowniejsza, czasami zbyt gwałtowna, jeśli ustawisz opcję na zbyt wysoką, co może doprowadzić
 do powstania zniekształceń (domyślnie: 5).
 INFORMACJA: Ten parametr ma duży wpływ na jakość, baw się nim ostrożnie!

max_overflow_improvement=<0-100>

 Podczas  alokacji  bitów  dla ramki kontrola przepełnienia może zwiększyć jej rozmiar.  Parametr
 ten określa maksymalny procent rozmiaru o jaki kontrola przepełnienia może  zwiększyć  ramkę,  w
 porównaniu z idealną alokacją krzywej (domyślnie: 5).

max_overflow_degradation=<0-100>

 Podczas alokacji bitów dla ramki, kontrola przepełnia może zmniejszyć jej rozmiar.  Parametr ten
 określa maksymalny procent rozmiaru o jaki  kontrola  przepełnienia  może  zmniejszyć  ramkę,  w
 porównaniu z idealną alokacją krzywej (domyślnie: 5).

container_frame_overhead=<0...>

 Określa  średni  narzut  (overhead)  przypadający  na  ramkę  w bajtach.  Przeważnie użytkownicy
 określają żądany bitrate bez brania pod uwagę nadwyżki na ramkę video.  Ta mała ale (przeważnie)
 stała  nadwyżka  może spowodować, że docelowy rozmiar pliku zostanie przekroczony.  Xvid pozwala
 użytkownikom na ustawienie wielkości nadwyżki przypadającej  na  ramkę,  którą  generuje  klatka
 video  (podaj tylko uśrednioną wartość na ramkę).  0 ma specjalne znaczenie, pozwala Xvid'owi na
 użycie jego własnych wartości domyślnych (domyślnie: 24 - średnia nadwyżka AVI).

profile=<opjca>

 Ogranicza opcje i VBV (szczytowy  bitrate  w  krótkim  czasie)  zgodnie  z  profilami  "Simple",
 "Advanced  Simple"  i  "DivX".   Tak otrzymane filmy powinny dać się odtworzyć na wolnostojących
 odtwarzaczach zgodnych ze specyfikacjami tych profili.
          unrestricted
               bez ograniczeń (domyślne)
          sp0 profil
          sp1 profil
          sp2 profil
          sp3 profil
          asp0profil
          asp1profil
          asp2profil
          asp3profil
          asp4profil
          asp5profil
          dxnhandheld
               profil DXN handheld
          dxnportntsc
               profil DXN portable NTSC
          dxnportpal
               profil DXN portable PAL
          dxnhtntsc
               profil DXN home theater NTSC
          dxnhtpal
               profil DXN home theater PAL
          dxnhdtv
               profil DXN HDTV
 INFORMACJA: Te profile powinny być używane w połączeniu  z  odpowiednim  -ffourcc.   Dobre  jest
 DX50, ponieważ niektóre odtwarzacze nie rozpoznają Xvid ale większość rozpoznaje DivX.

par=<tryb>

 Określa  tryb  Współczynnika  Proporcji  Piksela  (Pixel  Aspect  Ratio  -  PAR)  (nie  mylić  z
 Współczynnikiem Proporcji Obrazu (Display Aspect Ratio - DAR)).  PAR to stosunek  szerokości  do
 wysokości pojedynczego piksela.  Więc oba są związane: DAR = PAR * (szerokość/wysokość).
 MPEG-4  określa 5 współczynników proporcji piksela i jeden rozszerzony, dający szansę na podanie
 konkretnego współczynnika proporcji piksela.  Może być podany jeden z 5 standardowych trybów:
          vga11
               zwyczajny PAR dla PC Piksele są jednostką kwadratową.
          pal43
               standard dla PAL - 4:3 PAR Piksele są prostokątami.
          pal169
               jak wyżej
          ntsc43
               jak wyżej
          ntsc169
               jak wyżej (Nie zapomnij podać dokładnego współczynnika.)
          ext
               Pozwala na określenie własnego współczynnika proporcji piksela przez  par_width  i
               par_height.
 INFORMACJA: Ogólnie ustawienie opcji aspect i autoaspect jest wystarczające.

par_width=<1-255> (tylko z par=ext)

 Określa szerokość zadeklarowanego współczynnika proporcji piksela.

par_height=<1-255> (tylko z par=ext)

 Określa wysokość szerokość zadeklarowanego współczynnika proporcji piksela.

aspect=<x/y | f (wartość rzeczywista)>

 Przechowuje  proporcje  wewnętrznie,  podobnie  jak  pliki MPEG.  O wiele lepsze rozwiązanie niż
 ponowne skalowanie, ponieważ nie spada jakość.  Tylko MPlayer i kilka  innych  odtwarzaczy  będą
 interpretowały  te  pliki  poprawnie, inne wyświetlą je w złych proporcjach.  Parametr proporcji
 może być podany jako proporcja lub liczba rzeczywista.

(no)autoaspect

 Podobnie jak opcja  aspect,  ale  proporcja  wyliczana  jest  automatycznie,  biorąc  pod  uwagę
 wszystkie filtry dostrajające (crop/expand/scale/itp.) podane w łańcuchu.

psnr

 Drukuje  PSNR  (wartość  szczytowa  proporcji  sygnału do szumu) dla całego filmu po kodowaniu i
 przechowuje PSNR dla każdej klatki w pliku o nazwie typu "psnr_hhmmss.log" w bieżącym  katalogu.
 Zwracane wartości są w dB (decybelach), im wyższe tym lepsze.

bvhq=<0|1>

 To  ustawienie  pozwala  na wybieranie z możliwych kandydatów takich wektorów dla ramek B, które
 minimalizuja zaburzenia, podobnie jak opcja vhq robi to dla ramek P.  Daje to ładniejsze ramki B
 prawie bez spadku wydajności (domyślnie: 1).

   x264enc (-x264encopts)

bitrate=<wartość>

 Ustawia  średni używany bitrate w kbit/sekundę (domyślnie: wyłączone).  Ponieważ lokalny bitrate
 może się wahać, ta średnia może być niedokładna dla bardzo krótkich filmów (zobacz  także  opcję
 ratetol).   Stały bitrate można osiągnąć łącząc tę opcję z vbv_maxrate, za cenę poważnego spadku
 jakości.

qp_constant=<0-51>

 Wybiera kwantyzator, jaki będzie użyty z klatkami P.  Klatki I i B różnią się  od  tej  wartości
 odpowiednio  o  ip_factor  i  pb_factor.  Najbardziej przydatny zakres to 20-40 (domyślnie: 26).
 Niższe wartości to lepsza  dokładność,  ale  większe  wartości  bitrate.   0  oznacza  kompresję
 bezstratną.   Zauważ,  że kwantyzacja w H.264 działa zupełnie inaczej niż w MPEG-1/2/4: Parametr
 kwantyzacji (QP) H.264 jest w skali  logarytmicznej.   Przelicznik  ma  w  przybliżeniu  wartość
 H264QP  = 12 + 6*log2(MPEGQP).  Na przykład, współczynnik QP=2 dla MPEG odpowiada wartości QP=18
 dla H.264.

pass=<1-3>

 Korzysta z trybu dwu- lub trzyprzebiegowego.  Zaleca się kodowanie zawsze w jednym z tych  dwóch
 trybów, ponieważ bity są lepiej rozprowadzane i podnosi się jakość.
          1    pierwszy przebieg
          2    drugi przebieg (kodowania dwuprzebiegowego)
          3    n-ty przebieg (drugi i trzeci przebieg kodowania trzyprzebiegowego)
 A teraz jak to działa i jak z tego korzystać:
 Pierwszy  przebieg  (pass=1)  zbiera  statystyki  klipu i zapisuje je do pliku.  Będziesz pewnie
 chciał wyłączyć  niektóre  opcje  wymagające  dużej  mocy  obliczeniowej,  poza  tymi  używanymi
 domyślnie.
 W  trybie dwuprzebiegowym, drugie przejście (pass=2) czyta dane z pliku i opiera na nich decyzje
 dotyczące kontroli tempa.
 W trybie trzyprzebiegowym, drugie przejście (pass=3, to nie błąd) robi dwie rzeczy na raz: Czyta
 dane  i  nadpisuje  je.   Możesz używać wszystkich opcji kodowania, poza tymi wymagającymi dużej
 mocy obliczeniowej.
 Trzeci przebieg (pass=3) działa podobnie jak drugi, poza tym że korzysta ze statystyk  zebranych
 podczas  drugiego  przebiegu.   Możesz  korzystać  z  wszystkich opcji kodowania, łącznie z tymi
 wymagającymi dużej mocy obliczeniowej.
 Pierwszy przebieg  może  używać  albo  średniej  wartości  bitrate  albo  stałego  kwantyzatora.
 Zalecane  jest  ABR, ponieważ nie wymaga zgadywania kwantyzatora.  Kolejne przebiegi są w trybie
 ABR i musi zostać określona wartość bitrate.
 INFORMACJA: Obsługa kodowania trzyprzebiegowego w x264 jest całkiem nowa w MEncoderze, zachęcamy
 do pomocy i przesyłania nam dobrych kombinacji parametrów x264, które byłyby jednocześnie szybki
 i zapewniały wysoką jakość.

turbo=<0-2>

 Tryb przyspieszonego pierwszego  przebiegu.   Pierwszego  przebieg  kodowania  dwu-  lub  więcej
 przebiegowego  można  przyspieszyć  wyłączając  opcje które mają nikły lub żaden wpływ na jakość
 końcowego przebiegu.
          0    wyłączone (domyślne)
          1    Zmniejsza subq, frameref  i  wyłącza  niektóre  tryby  analizy  podziału  wewnątrz
               makrobloków.
          2    Zmniejsza subq i frameref do 1, używa szukania ME typu diament i wyłącza wszystkie
               tryby analizy podziału.
 Poziom 1 może  dwukrotnie  przyspieszyć  pierwszy  przebieg  nie  zmniejszając  globalnego  PSNR
 ostatniego przejścia w porównaniu z pierwszym przebiegiem pełnej jakości.
 Poziom  2  może czterokrotnie przyspieszyć pierwszy przebieg zmieniając globalne PSNR ostatniego
 przejścia o +/- 0.05dB w porównaniu z pierwszym przebiegiem pełnej jakości.

keyint=<wartość>

 Ustawia maksymalną przerwę między ramkami IDR (domyślnie: 250).   Większe  wartości  oszczędzają
 bity,  a tym samym poprawiają jakość, odbywa się to jednak kosztem precyzji przy przeszukiwaniu.
 W odróżnieniu od MPEG-1/2/4, H.264 nie jest narażone na  wahania  DCT  przy  dużych  wartościach
 keyint.

keyint_min=<1-keyint/2>

 Ustawia minimalną odległość między ramkami IDR (domyślnie: 25).  Jeśli w obrębie tego przedziału
 pojawi sie zmiana sceny, nadal jest ona kodowana jako ramka I, ale nie zaczyna nowego  GOPu.   W
 H.264  ramki I niekoniecznie ograniczają zamknięty GOP, ponieważ ramka P może być przewidziana z
 więcej  niż  jednej  poprzedzającej  klatki  (zobacz  także  opcję   frameref).    Dlatego   też
 niekoniecznie  da  się  przewijać  do klatek I.  Ramki IDR ograniczają odnoszenie się ramki P do
 jakiejkolwiek ramki poprzedzającej ramkę IDR.

scenecut=<-1-100>

 Kontroluje agresywność wstawiania klatek I (domyślnie: 40).  Małe wartości  powodują,  że  kodek
 często  musi wymuszać ramkę I, jeśli przekroczy wartość keyint.  Poprawne wartości mogą odszukać
 lepsze miejsca dla ramki I, wyższe powodują marnowanie bitów.  -1 wyłącza wykrywanie obcięć scen
 (scenecut),  więc  ramki I są wstawiane tylko raz po każdych innych klatkach keyint, nawet jeśli
 takie obcięcie zdarzy się wcześniej.  Nie jest to zalecane i marnuje bitrate, jako  że  obcięcia
 scen  (scenecut)  są  kodowane  jako  ramki  P,  które są tak duże jak ramki I, ale nie resetują
 "licznika keyint".

frameref=<1-16>

 Liczba poprzednich ramek  wykorzystanych  do  przewidywania  klatek  P  lub  B  (domyślnie:  1).
 Parametr  ten  ma  dość  znaczny  wpływ  na  anime,  jednak przy materiałach z "żywymi" aktorami
 skuteczność znacznie spada powyżej około sześciu  klatek  odniesienia.   Opcja  nie  ma  żadnego
 wpływu  na  szybkość dekodowania, ale zwiększa zapotrzebowanie na pamięć w trakcie tego procesu.
 Niektóre dekodery potrafią obsłużyć tylko do 15 klatek odniesienia.

bframes=<0-16>

 maksymalna liczba kolejnych klatek B pomiędzy ramkami I i P (domyślnie: 0)

(no)b_adapt

 Automatycznie decyduje o wykorzystaniu klatek typu B i  ich  ewentualnej  liczbie,  ograniczonej
 dopuszczalnym maksimum określonym przez parametr powyżej (domyślnie: włączone).  Jeżeli opcja ta
 jest wyłączona, użyta jest maksymalna liczba klatek B.

b_bias=<-100-100>

 Kontroluje decycyzje podejmowane przez b_adapt.  Wyższy  współczynnik  b_bias  generuje  większą
 liczbę klatek B (domyślnie: 0).

(no)b_pyramid

 Pozwala  na  stosowanie  ramek  B  jako  odnośników  do przewidywania innych ramek.  Na przykład
 rozważmy 3 kolejne ramki B: I0 B1 B2 B3 P4.  Bez tej opcji ramki B  występują  tak  samo  jak  w
 MPEG-[124].   Zatem są kodowane w kolejności I0 P4 B1 B2 B3 i wszystkie klatki B są przewidywane
 z I0 i P4.  Z tą opcją są kodowane w kolejności I0 P4 B2 B1 B3.  B2 jest takie samo jak powyżej,
 ale  B1 jest przewidywane z I0 i B2 a B3 jest przewidywane z B2 i P4.  Wynikiem tego zwykle jest
 nieco  lepsza  kompresja  praktycznie  bez   straty   szybkości.    Jednakże   jest   to   opcja
 eksperymentalna:  nie  jest  do  końca  dostrojona  i  nie zawsze może dać oczekiwane rezultaty.
 Wymaga bframes >= 2.  Wada: zwiększa opóźnienie dekodowania do 2 ramek.

(no)deblock

 Wykorzystuje filtr odblokowywujący (deblock) (domyślnie: włączony).  Jako, że zabiera mało czasu
 procesora w porównaniu ze wzrostem jakości, jaki daje, nie jest zalecane wyłączanie go.

deblockalpha=<-6-6>

 Parametr  AlphaC0  dla  filtru odblokowywującego (deblock) (domyślnie: 0).  Opcja ta dostosowuje
 zakresy dla filtru in-loop deblocking H.264.  Po pierwsze parametr ten określa maksymalną  ilość
 zmian  jaką  filtr  może  nanieść  na  pojedynczy  piksel.   Po drugie opcja ta ma wpływ na próg
 filtrowanej różnicy występującej na krawędzi.  Wartość dodatnia ogranicza blokujące  szumy,  ale
 rozmywa również detale.
 Domyślne  zachowanie filtru pozwala prawie zawsze osiągnąc optymalną jakość, więc najlepiej albo
 zostawić wszystkie parametry takie jakimi są albo dokonać tylko  niewielkich  zmian.   Jednakże,
 jeżeli  Twój  materiał  źródłowy  zawiera  już  jakieś szumy lub nosi śladu efektu bloków, które
 chciałbyś usunąć, dobrym pomysłem będzie nieco większe zwiększenie wartości parametru.

deblockbeta=<-6-6>

 Parametr Beta filtru odblokowywującego (deblock) (domyślnie:  0).   Ma  wpływ  na  próg  detali.
 Bloki  zawierające  dużą liczbę detali nie będą filtrowane, ponieważ wygładzanie stosowane przez
 ten filtr będzie bardziej widoczne niż oryginalny efekt blokowy.

(no)cabac

 Wykorzystuje CABAC (Context-Adaptive Binary Arithmetic  Coding)  (domyślnie:  włączony).   Nieco
 spowalnia  kodowanie  i  dekodowanie,  ale  oszczędza  około  10-15%  bitów.   Nie powinieneś go
 wyłączać, chyba że zależy Ci na szybkości dekodowania.

qp_min=<1-51> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Minimalny kwantyzator, 10-30 to użyteczny zakres (domyślnie: 10).

qp_max=<1-51> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalny kwantyzator (domyślnie: 51)

qp_step=<1-50> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalna  wartość  o  jaką  kwantyzator  może  być  zwiększony/zmniejszony  pomiędzy  klatkami
 (domyślnie: 2)

ratetol=<0.1-100.0> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 dozwolona wariancja dla średniej wartości bitrate (nieokreślona jednostka) (domyślnie: 1.0)

vbv_maxrate=<wartość> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 maksymalne lokalne bitrate, w kbit/sekundę (domyślnie: wyłączone)

vbv_bufsize=<wartość> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 okres  uśredniania  dla vbv_maxrate, w kbitach (domyślnie: żaden, musi być podany jeślo włączono
 vbv_maxrate)

vbv_init=<0.0-1.0> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 początkowa zajętość bufora, jako ułamek vbv_bufsize (domyślnie: 0.9)

ip_factor=<wartość>

 współczynnik kwantyzatora między ramkami I a P (domyślnie: 1.4)

pb_factor=<wartość>

 współczynnik kwantyzatora między ramkami P a B (domyślnie: 1.3)

qcomp=<0-1> (ABR lub tryb dwuprzebiegowy)

 Kompresja kwantyzatora (domyślnie: 0.6).  Niższa  wartość  sprawia,  że  bitrate  jest  bardziej
 stały, podczas gdy wyższa, sprawia, że parametr kwantyzacji jest bardziej stały.

cplx_blur=<0-999> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Rozmycie  w  czasie  szacowanej  złożoności  klatki,  przed  kompresją  krzywej (domyślnie: 20).
 Mniejsze  wartości  pozwalają  na  większe  zmiany  kwantyzatora,  a  większe   wymuszają   jego
 łagodniejsze  zmiany.   cplx_blur  zapewnia,  że  każda  ramka  I będzie miała jakość podobną do
 następujących po niej ramek P, że że naprzemienne ramki o wysokiej i  niskiej  złożoności  (n.p.
 animacja z niewielkim fps) nie będą marnowały bitów na zmiany kwantyzatora.

qblur=<0-99> (tylko tryb dwuprzebiegowy)

 Rozmycie w czasie parametru kwantyzacji, po kompresji krzywej (domyślnie: 0.5).  Niższe wartości
 pozwalają na większe skoki wartości kwantyzatora, wyższe zmuszają go do delikatniejszych zmian.

zones=<część0>[/<część1>[/...]]

 Inna jakość dla poszczególnych części (zakończenie, napisy, ...)  (ABR lub tryb dwuprzebiegowy).
 Każda część to <klatka-początkowa>,<klatka-końcowa>,<opcja> gdzie opcja to:
          q=<0-51>
               kwantyzator
          b=<0.01-100.0>
               mnożnik bitrate
 INFORMACJA:  Kwantyzator nie jest dokładnie wymuszany.  Działa tylko w fazie planowania kontroli
 tempa i jest podatny na kompensację przepełnienia i qp_min/qp_max.

direct_pred=<0-2>

 Wykrywa typ systemu przewidywania ruchu dla bezpośrednich makrobloków w klatkach typu B.
          0    Żaden: bezpośrednie makrobloki nie są wykorzystywane.
          1    Przestrzenny: wektory ruchu są ekstrapolowane z sąsiednich bloków.
          2    Czasowy: wektory ruchu są interpolowane z następnych klatek P.  (domyślny)
 Typ przestrzenny i czasowy mają podobną prędkość działania i współczynnik PSNR, ale  najczęściej
 ten drugi wygląda lepiej.  direct_pred=0 to metoda i wolniejsza, i dająca gorszą jakość.

(no)weight_b

 Używa  ważonego  przewidywania w ramkach B.  Bez tej opcji dwukierunkowo przewidywane makrobloki
 dają jednakową wagę każdej ramce wzorcowej.  Z tą opcją wagi są ustalane według pozycji ramki  B
 względem ramek wzorcowych.  Wymaga bframes > 1.

(no)i4x4

 Używa  dodatkowego  typu  makrobloku i4x4 (domyślnie: włączone).  Bez tej opcji ramki P i B będą
 używać tylko i16x16 i typów inter wymienionych poniżej.

(no)i8x8

 Używa dodatkowego typu makrobloku i8x8 (domyślnie: włączone).  Ta opcja nie ma efektu jeśli  nie
 jest włączone 8x8dct.

(no)b8x8mv

 Wykorzystuje  dodatkowe  typy  makrobloków  b16x8, b8x16 i b8x8 (domyślnie: wyłączone).  Bez tej
 opcji, klatki B będą używały tylko typów i16x16,  i8x8,  i4x4,  b16x16,  skip,  direct.   Więcej
 szczegółów znajdziesz w dokumentacji opcji 4x4mv.

(no)8x8mv

 Używa  dodatkowych  typów  makrobloków  p16x8, p8x16, p8x8 (domyślnie: włączone).  Bez tej opcji
 ramki P będą używały tylko typów i16x16, i8x8, i4x4, p16x16, skip.  Ta opcja  jest  przeznaczona
 tylko do eksperymentowania.  Nie jest zalecane wyłączanie 8x8mv w prawdziwym kodowaniu.

(no)4x4mv

 Wykorzystuje  dodatkowe  typy  makrobloków  p8x4,  p4x8  i p4x4 (domyślnie: wyłączone).  Bez tej
 opcji, klatki P będą korzystały tylko z typów i16x16, i8x8, i4x4, p16x16, p16x8, p8x16,  p8x8  i
 skip.  Wymaga 8x8mv.
 Pomysł  polega  na  tym,  aby  odnaleźć  typ i rozmiar, który najlepiej opisuje określony obszar
 obrazu.  Na przykład, globalne przesuwanie jest lepiej reprezentowane przez bloki 16x16, podczas
 gdy małe poruszające się obiekty przez mniejsze segmenty.
 Zaleca się używanie 4x4mv tylko z subq >= 3.

(no)8x8dct

 Adaptatywne  wybieranie  transformaty przestrzeni: pozwala na wybieranie pomiędzy DCT 4x4 i 8x8.
 Zezwala też na typ makrobloku i8x8.  Bez tej opcji jest używane tylko DCT 4x4.

me=<1-4>

 Wybiera algorytm pełnopikselowego szacowania ruchu.
          1    szukanie kwadratowe, rozmiar 1 (szybkie)
          2    szukanie sześciokątne, rozmiar 2 (domyślne)
          3    nierówne szukanie wielosześciokątne
          4    szukanie wyczerpujące (bardzo wolne)

me_range=<4-64>

 promień wyczerpującego lub wielosześciokątnego szukania ruchu (domyślnie: 16)

subq=<1-6>

 Dopasowuje jakość udoskonalenia subpel.  Ten parametr kontroluje  kompromis  między  jakością  a
 szybkością  biorący  udział  w  procesie  podejmowania  decyzji dotyczących przewidywania ruchu.
 subq=5 może skompresować do 10% mocniej niż subq=1
          1    Korzysta  z  przewidywania  ruchu  z  prezycją  fullpixel  dla  wszystkich   typów
               kondydujących makrobloków.  Potem wybiera najlepszy typ.  Potem poprawia ruch tego
               typu co do prezycji quarterpixel.  (najszybsze)
          2    Podobnie jak 1, ale korzysta z wolniejszego poprawiania quarterpixel.
          3    Korzysta z przewidywania ruchu z precyzją halfpixel dla  wszystkich  kandydujących
               typów makrobloków.  Potem wybiera najlepszy typ.  Potem poprawia ruch tego typu co
               do precyzji quarterpixel.
          4    Korzysta z szybkiego przewidywania ruchu z precyzją  quarterpixel  dla  wszystkich
               kandydujących  typów  makrobloków.   Potem  wybiera  najlepszy  typ.  Potem kończy
               poprawianie quarterpixel dla tego typu.
          5    Korzysta z najlepszej jakości przewidywania  ruchu  z  precyzją  quarterpixel  dla
               wszystkich kandydujących typów makrobloków, przed wyborem najlepszego (domyślne).
          6    Włącza  optymalizację  typów  makrobloków  dla ramek typu I i P celem zmniejszenia
               zakłóceń (najlepsze).
 W powyższych parametrach, przez "wszystkich kandydatów" nie należy rozumieć wszystkich aktywnych
 typów: 4x4, 4x8, 8x4 są sprawdzane tylko, jeżeli 8x8 jest lepszy niż 16x16.

(no)chroma_me

 Bierze  pod  uwagę  informacje o barwie podczas szukania ruchu podpikseli (domyślnie: właczone).
 Wymaga subq>=5.

chroma_qp_offset=<-12-12>

 Używa innego kwantyzatora do barw w porównaniu do jasności.  Sensowne  wartości  są  w  zakresie
 <-2-2> (domyślnie: 0).

cqm=<flat|jvt|<nazwapliku>>

 Używa albo predefiniowanej macierzy kwantyzacji albo ładuje plik macierzy w formacie JM.
          flat
               Używa predefiniowanej płaskiej macierzy (domyślne).
          jvt
               Używa predefiniowanej macierzy JVT.
          <nazwapliku>
               Używa dostarczonego zbioru macierzy w formacie JM.
 INFORMACJA:  Zbiory  zakodowane  przy  użyciu CQM nie są aktualnie dekodowalne przed odtwarzacze
 oparte na FFmpeg.
 Użytkownicy Windowsowego CMD.EXE mogą napotkać problemy przy przeglądaniu wiersza poleceń  jeśli
 próbują  użyć  wszystkich list CQM.  Powodem tego jest ograniczenie długości wiersza poleceń.  W
 takim wypadku zalecane jest zapisanie list w zbiorze macierzy w formacie JM i załadowanie go jak
 powyżej.

cqm4iy=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz intra 4x4 jasności, przekazana jako 16 oddzielonych przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

cqm4ic=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz intra 4x4 barwy, przekazana jako  16  oddzielonych  przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

cqm4py=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz inter 4x4 jasności, przekazana jako 16 oddzielonych przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

cqm4pc=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz inter 4x4 barwy, przekazana jako  16  oddzielonych  przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

cqm8iy=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana  przez  użytkownika macierz intra 8x8 jasności, przekazana jako 64 oddzielone przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

cqm8py=<lista> (zobacz także cqm)

 Podana przez użytkownika macierz inter 8x8 jasności, przekazana jako 64  oddzielone  przecinkami
 wartości w zakresie 1-255.

level_idc=<10-51>

 Ustawia  parametr  level  strumienia  bitów,  według  definicji  w  aneksie  A  standardu  H.264
 (domyślnie:  40  -  Level  4.0).   Używane  żeby  przekazać  dekoderowi  jakie  możliwości  musi
 obsługiwać.  Używaj tylko jeśli wiesz co to znaczy i musisz tego użyć.

threads=<1-4>

 Dzieli każdą klatkę na paski i koduje je równolegle (domyślnie: 1).  Pozwala też na wielowątkowe
 dekodowanie jeśli dekoder to umożliwia (lavc nie).   Lekko  zmniejsza  kompresję.   Wymaga  żeby
 libx264 była skompilowana z obsługą pthread; jeśli tak nie jest opcja ta wyświetli ostrzeżenie i
 włączy paski ale nie wielowątkowość.

log=<-1-3>

 Określa ilość informacji drukowanych na ekranie.
          -1   żadne
           0   Wyświetla tylko błędy.
           1   ostrzeżenia
           2   PSNR i inne statystyki analiz po skończonym kodowaniu (domyślne)
           3   PSNR, QP, typ ramki, rozmiar i inne statystyki dla każdej klatki

(no)psnr

 Drukuje statystyki stosunku sygnału do szumu.
 INFORMACJA: Pola PSNR 'Y', 'U', 'V', i  'Avg'  nie  są  matematycznie  poprawne  (są  po  prostu
 uśrednioną  wartością  PSNR  branego  z  każdej  klatki).   Są  trzymane  tylko dla porównania z
 referencyjnym kodekiem JM.  Dla wszystkich innych celów, korzystaj albo z "Global" PSNR, albo  z
 poszczególnych wartości PSNR przypadających na klatkę drukowanych przez log=3.

(no)visualize

 Włącza wizualizację x264 w trakcie kodowania.  Jeśli x264 w Twoim systemie to obsługuje zostanie
 otwarte nowe okno w trakcie procesu kodowania, w którym x264  będzie  się  starał  zaprezentować
 szkic  tego, jak zakodował klatkę.  Typ każdego bloku na wizualizowanym filmie będzie miał jeden
 z kolorów:
          czerwony/rózowy
               blok intra
          niebieski
               blok inter
          zielony
               blok pominięty
          żółty
               blok B
 Jest to możliwość eksperymentalna i podlegająca zmianom.  W szczególności wymaga żeby x264  było
 skompilowane  z  włączoną  wizualizacją.   Zauważ,  że  w  momencie  pisania tego dokumentu x264
 zatrzymuje po zakodowaniu i wizualizacji każdej klatki, czekając aż użytkownik naciśnie  klawisz
 przed kodowaniem następnej klatki.

   muxer MPEG (-mpegopts)

format=<mpeg1 | mpeg2 | xvcd | xsvcd | dvd>

 format strumienia (domyślnie: mpeg2)

size=<do 65535>

 Wielkość pakietu w bajtach, nie zmieniaj, jeśli nie jesteś pewien  tego  co  robisz  (domyślnie:
 2048).

muxrate=<liczba>

 nominalne  tempo  muxowania w KBit/s używane w nagłówkach pakietów (domyślnie: 1800 kb/s) Będzie
 zaktualizowane, jeśli to konieczne, w przypadku "format=mpeg1" lub "mpeg2".

tsaf

 Ustawia, jeśli to możliwe, znaczniki czasu w każdej ramce.

(no)reorder

 Włącza kod przestawiania  ramek,  który  przechowuje  ramki  w  kolejności  dekodowania  (a  nie
 wyświetlania)  (domyślnie:  wyłączone).   Używaj  tylko,  jeśli uważasz, że klatki w oryginalnym
 strumieniu były błędnie zapisane.  Działa tylko z filmami MPEG-1/2.

init_vpts=<100-700>

 początkowe pts video, w milisekundach (domyślnie: 200)

init_apts=<100-700>

 początkowe pts audio, w milisekundach (domyślnie: 200)

vdelay=<1-32760>

 Początkowe opóźnienie obrazu w w milisekundach (domyślnie:  0),  używaj,  jeśli  chcesz  opóźnić
 obraz względem dźwięku.

drop

 Używane razem z init_delay powoduje że muxer opuszcza oczekiwany kawałek audio.

vwidth, vheight=<1-4095>

 Ustawia wysokość i szerokość filmu gdy jest to MPEG-1/2.

vpswidth, vpsheight=<1-4095>

 Ustawia wysokość i szerokość trybu panoramicznego filmu gdy jest to MPEG-2.

vaspect=<1 | 4/3 | 16/9 | 221/100>

 Ustawia proporcje filmu MPEG-1/2.

vbitrate=<liczba>

 Ustawia bitrate video w kbit/s dla filmów MPEG-1/2.

vframerate=<24000/1001 | 24 | 25 | 30000/1001 | 30 | 50 | 60000/1001 | 60 >

 Ustawia ilość klatek na sekundę dla filmów MPEG-1/2.  Ta opcja zostanie zignorowana jeśli będzie
 użyta razem z opcją telecine.

telecine

 Włącza tryb miękkiego telecine: muxer oszukuje strumień obrazu tak, aby  wyglądał  jak  kodowany
 przy  29.97  lub  30  fps;  działa  to  tylko  z filmami MPEG-2, kiedy wyjściowa ilość klatek na
 sekundę, po ewentualnej konwersji przez -ofps wynosi 24000/1001  lub  24.   Wszystkie  pozostałe
 wartości są niekompatybilne z tą opcją.

   Muksery FFmpeg z libavformat (-lavfopts) (zobacz także -of lavf)

format=<format_pliku>

 Wymusza format pliku na który należy muksować (domyślnie: autodetekcja według rozszerzenia).
          mpg
               MPEG-1 systems i MPEG-2 PS
          asf
               Advanced Streaming Format
          avi
               Audio Video Interleave file
          wav
               Waveform Audio
          swf
               Macromedia Flash
          flv
               pliki video Macromedia Flash
          rm
               RealAudio i RealVideo
          au
               format SUN AU
          nut
               otwarty format NUT (experymentalny)
          mov
               QuickTime
          mp4
               format MPEG-4
          dv   Sony Digital Video container

PLIKI

/usr/local/etc/mplayer/mplayer.conf
 główny plik ustawień

~/.mplayer/config
 ustawienia użytkownika

~/.mplayer/input.conf
 ustawienia wejścia (pełną listę wyświetla '-input keylist')

~/.mplayer/gui.conf
 plik konfiguracyjny GUI

~/.mplayer/gui.pl
 lista odtwarzania GUI

~/.mplayer/font/
 katalog czcionki (Musi znajdować się tutaj plik font.desc i plik z rozszerzeniem .RAW.)

~/.mplayer/DVDkeys/
 Zkrakowane klucze CSS
 napisów w następującej kolejności:
 /ścieżka/do/film.sub
 ~/.mplayer/sub/film.sub
 ~/.mplayer/default.sub

PRZYKŁADY UŻYCIA MPLAYERA

Szybki start odtwarzania DVD:

 mplayer dvd://1

Odtwarza w japońskim z angielskimi napisami:

 mplayer dvd://1 -alang ja -slang en

Odtwarza tylko rozdziały 5, 6, 7:

 mplayer dvd://1 -chapter 5-7

Odtwarza tylko tytuły 5, 6, 7:

 mplayer dvd://5-7

Odtwarza DVD z różnych ujęć:

 mplayer dvd://1 -dvdangle 2

Odtwarza z innego urządzenia DVD:

 mplayer dvd://1 -dvd-device /dev/dvd2

Odtwarza DVD z katalogu zawierającego pliki VOB:

 mplayer dvd://1 -dvd-device /ścieżka/do/katalogu/

Kopiuje tytuł DVD na twardy dysk, zapisując go to title1.vob :

 mplayer dvd://1 -dumpstream -dumpfile title1.vob

Strumień z HTTP:

 mplayer http://mplayer.hq/przyklad.avi

Strumień używający RTSP:

 mplayer rtsp://serwer.przyklad.com/nazwaStrumienia

Konwertuje napisy do formatu MPsub:

 mplayer test.avi -sub zródło.sub -dumpmpsub

Konwertuje napisy do formatu MPsub bez konieczności oglądania filmu:

 mplayer  /dev/zero  -rawvideo  on:pal:fps=xx  -vc  null  -vo  null  -noframedrop -benchmark -sub
 źródło.sub -dumpmpsub

Wejście z domyślnego V4L:

 mplayer tv:// -tv driver=v4l:width=640:height=480:outfmt=i420 -vc rawi420 -vo xv

Odtwarzanie na kartach Zoran (w starym stylu, odradzane):

 mplayer -vo zr -vf scale=352:288 plik.avi

Odtwarzanie na kartach Zoran (w nowym stylu):

 mplayer -vo zr2 -vf scale=352:288,zrmjpeg plik.avi

Odtwarza dźwięk 6-kanałowy w formacie AAC tylko na dwóch głośnikach:

 mplayer  -rawaudio  on:format=0xff  -af  pan=6:.32:.39:.06:.17:-.17:.33:.32:.06:.39:-.17:.17:.33
 adts_he-aac160_51.aac
 Może  będziesz  chciał  się  trochę  pobawić  wartościami  filtru  pan (np. pomnożyć przez jakaś
 liczbę), aby zwiększyć głośność albo uniknąć trzasków.

PRZYKŁADY UŻYCIA MENCODERA

Kodowanie tytułu #2 DVD, tylko wybrane rozdziały:

 mencoder dvd://2 -chapter 10-15 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie tytułu #2 DVD, zmiana rozmiaru do 640x480:

 mencoder dvd://2 -vf scale=640:480 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie tytułu #2 DVD, zmiana rozmiaru do 512xHHH (zachowuje proporcje):

 mencoder dvd://2  -vf  scale  -zoom  -xy  512  -o  tytul2.avi  -oac  copy  -ovc  lavc  -lavcopts
 vcodec=mpeg4

To samo, ale z bitrate ustawionym na 1800kbit i optymalizowanymi makroblokami:

 mencoder dvd://2 -o tytuł2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4:mbd=1:vbitrate=1800

To samo, ale z kompresją MJPEG:

 mencoder dvd://2 -o tytul2.avi -oac copy -ovc lavc -lavcopts vcodec=mjpeg:mbd=1:vbitrate=1800

Kodowanie wszystkich plików *.jpg w bieżącym katalogu:

 mencoder "mf://*.jpg" -mf fps=25 -o wyjscie.avi -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4

Kodowanie z tunera (określ format poprzez -vf format):

 mencoder -tv driver=v4l:width=640:height=480 tv:// -o tv.avi -ovc raw

Kodowanie z potoku:

 rar p test-SVCD.rar | mencoder -ovc lavc -lavcopts vcodec=mpeg4:vbitrate=800 -ofps 24 -

BŁĘDY

AUTORZY

OD TŁUMACZY

<paszczi@go2.pl>.  W tłumaczeniu wykorzystano fragmenty pracy Adriana Pawlika  <imoteph@wp.pl>  i