NAZWA

       mformat - dodaje system plików MS-DOS do niskopoziomowo sformatowanej dyskietki

OSTRZEŻENIE

       Ta strona podręcznika ekranowego została automatycznie wygenerowana z dokumentacji texinfo
       pakietu mtools i może nie być kompletna i całkowicie dokładna. Szczegóły można znaleźć  na
       końcu strony.

OPIS

       Polecenie  mformat  jest  używane  do  dodawania  systemu  plików MS-DOS do niskopoziomowo
       sformatowanej dyskietki. Ma następującą składnię:

       mformat [-t cylindry|-T całkowite_sektory] [-h głowice] [-s sektory]
         [-f rozmiar] [-1] [-4] [-8]
         [-v etykieta_wolumenu]
         [-F] [-S rozmiar_kodu]
         [-M rozmiar_sektora_sprzętowego]
         [-N numer_seryjny] [-a]
         [-C] [-H ukryte_sektory] [-I wersja_systemu_plików]
         [-r główne_sektory] [-L fat_len]
         [-B sektor_ładowania] [-k]
         [-m bajt_opisu_mediów]
         [-K kopia_sektora_ładowania]
         [-c klastrów_na_sektor]
         [-d kopie_fat]
         [-X] [-2 sectory_na_ścieżce_0] [-3]
         [-0 prędkość_ścieżki_0] [-A prędkość_innych_ścieżek]
         drive:

       Mformat dodaje minimalne elementy systemu plikowego MS-DOS (boot  sector,  FAT  i  katalog
       główny) do dyskietki, która została już sformatowana niskopoziomowo przez Unixa.

       Obsługiwane są następujące opcje (mogą nie być dostępne opcje S, 2, 1 oraz M, jeśli mtools
       zostały skompilowane bez opcji USE_2M):

       Następujące opcje są takie same jak w przypadku polecenia format z MS-DOS:

OPCJE

       v      Określa etykietę wolumenu.  Etykieta  identyfikuje  dyski  i  może  się  składać  z
              maksymalnie  11  znaków.  Jeśli  -v zostanie pominięte, to mformat nie nada dyskowi
              żadnej etykiety.

       f      Określa rozmiar systemu plików DOS do sformatowania. Opcja ta obsługuje tylko kilka
              predefiniowanych  rozmiarów;  opcji  -h/-t/-s   należy  użyć  dla innych rozmiarów.
              Obsługiwane są następujące rozmiary:

              160    160K, jednostronna, 8 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              180    160K, jednostronna, 9 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              320    320K, dwustronna, 8 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              360    360K, dwustronna, 9 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              720    720K, dwustronna, 9 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 DD)

              1200   1200K, dwustronna, 15 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 5 1/4 HD)

              1440   1440K, dwustronna, 18 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 HD)

              2880   2880K, dwustronna, 36 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 HD)

       t      Określa liczbę ścieżek na dysku.

       T      Określa liczbę wszystkich sektorów na dysku. Tylko jedna z tych dwóch opcji (liczba
              ścieżek lub liczba sektorów) może być użyta.

       h      Liczba głowic (stron).

       s      Określa   liczbę  sektorów  na  ścieżkę.  Przy  użyciu  opcji  2m  jest  to  liczba
              512-bajtowych równoważników sektora na typową  ścieżkę  (tj.  inną  niż  głowica  0
              ścieżka 0). Jeśli nie użyto opcji 2m, jest to liczba fizycznych sektorów na ścieżkę
              (mogą być one większe niż 512 bajtów).

       1      Jednostronne formatowanie (odpowiednik -h 1)

       4      Formatowanie dwustronnego dysku 360K (odpowiednik -f 360). Użyty razem z  opcją  -1
              powoduje sformatowanie dysku 180K.

       8      Formatowanie dysku z 8 sektorami na ścieżce.

       Opcje q, u i b programu format z MS-DOS nie są obsługiwane. Opcja s ma inne znaczenie.

       Następujące opcje są specyficzne dla mtools:

       F      Formatowanie partycji jako FAT32.

       S      Rozmiar kodu. Rozmiar sektora wynosi  2 ^ (rozmiarkodu + 7).

       X      Formatuje  dyskietkę  jako  dyskietkę  XDF. Patrz sekcja XDF w mtools(1). Dyskietka
              musi być  uprzednio  sformatowana  niskopoziomowo  przy  użyciu  narzędzia  xdfcopy
              zawartego  w  pakiecie  fdutils.  Dyski  XDF  są  używane  na  przykład  jako dyski
              instalacyjne systemu OS/2.

       2      Format 2m. Parametr tej opcji opisuje liczbę sektorów  na  ścieżce  0,  głowicy  0.
              Opcja zalecana dla sektorów większych niż zwykłe.

       3      Nie używa formatu 2m, nawet jeśli obecna geometria dysku jest geometrią 2m.

       0      Prędkość transferu danych na ścieżce 0.

       A      Prędkość transferu danych na ścieżkach innych niż 0.

       M      Rozmiar  sektora  programowego.  Parametr  ten  opisuje  rozmiar  w bajtach sektora
              używanego przez system plikowy MS-DOS. Domyślnie jest on równy  rozmiarowi  sektora
              fizycznego.

       N      Używa podanego numeru seryjnego, zamiast wygenerować go automatycznie.

       a      Podanie  tej  opcji  powoduje  generowanie  numeru  seryjnego jak dla Atari.  Atari
              przechowują numer seryjny w etykiecie OEM.

       C      Tworzy plik obrazu dysku, na którym  będzie  zainstalowany  system  plików  MS-DOS.
              Oczywiście,  bezużyteczne w odniesieniu do fizycznych urządzeń takich jak dyskietki
              czy partycje dysku twardego.

       H      Liczba  sektorów  ukrytych.  Parametr  przydatny  do  formatowania  partycji  dysku
              twardego,  które nie są wyrównane do granic ścieżek (tj. pierwsza głowica pierwszej
              ścieżki nie należy do partycji, ale zawiera tablicę partycji).  W  takim  przypadku
              liczba ukrytych sektorów jest zwykle liczbą sektorów na cylinder. Nie testowano.

       I      Ustawia  identyfikator  wersji  systemu plików przy formatowaniu napędu FAT32.  Aby
              dowiedzieć się, jaki jest ten identyfikator, należy uruchomić minfo na  istniejącym
              napędzie  FAT32,  a  następnie  powiadomić  autora  przez e-mail, aby mógł dołączyć
              poprawną wartość w przyszłych wersjach mtools.

       c      Ustawia rozmiar klastra (cluster)  w  sektorach.  Jeśli  rozmiar  ten  spowodowałby
              utworzenie  zbyt  dużej  tablicy  alokacji  plików  (FAT),  to mtools automatycznie
              powiększy go, aż do uzyskania dostatecznie małego FAT-u.

       d      Ustawia liczbę kopii FAT. Domyślnie - 2. Opcja ta może być podana także  za  pomocą
              zmiennej środowiskowej MTOOLS_NFATS.

       r      Ustala  rozmiar katalogu głównego (root) w sektorach. Odnosi się wyłącznie do 12- i
              16-bitowych tablic alokacji plików (FAT). Opcja ta może być podana także za  pomocą
              zmiennej środowiskowej MTOOLS_DIR_LEN.

       L      Ustawia rozmiar FAT-u.

       B      Używa  sektora  startowego  (boot  sector)  przechowywanego  w zadanym pliku lub na
              zadanym  urządzeniu,  zamiast  używać  własnego.  Aktualizowane  są  jedynie   pola
              geometrii, tak by pasowały do parametrów dysku docelowego.

       k      Zachowuje z istniejącego sektora startowego tyle, ile tylko możliwe.  Aktualizowane
              są jedynie pola geometrii i inne podobne pola, tak by pasowały do parametrów  dysku
              docelowego.

       K      Ustawia  numer  sektora,  w  którym  będzie  przechowywana  kopia  zapasowa sektora
              startowego (ma znaczenie tylko dla FAT32).

       m      Używa niestandardowego bajtu opisu mediów dysku. Bajt opisu mediów znajduje się  na
              pozycji  21.  sektora  ładowania,  a  także  jako  pierwszy  bajt każdej kopii FAT.
              Używanie tej  opcji  może  wprawić  DOS-a  lub  starsze  wersje  pakietu  mtools  w
              zakłopotanie  i  może  spowodować,  że  dysku  nie będzie się dało odczytać. Należy
              używać tej opcji tylko wtedy, gdy ma się pewność, co się robi.

       Chcąc sformatować dyskietkę o gęstości innej niż domyślna, należy  podać  co  najmniej  te
       parametry linii poleceń, które są różne od domyślnych.

       Mformat zwraca 0 w przypadku powodzenia lub 1 w przypadku błędu.

       Polecenie  nie  zapisuje  informacji  o błędnych blokach (bad blocks) w FAT.  Należy w tym
       celu użyć mbadblocks.

ZOBACZ TAKŻE

       Dokumentacja texinfo pakietu mtools

PRZEGLĄDANIE DOKUMENTACJI TEXINFO

       Ta strona podręcznika została  utworzona  automatycznie  z  dokumentacji  texinfo  pakietu
       mtools.  Proces  ten  jednak jest tylko przybliżony i niektóre elementy, jak odnośniki czy
       indeksy, mogą być utracone. W rzeczywistości elementy te nie mają właściwych odpowiedników
       w  formacie  stron  podręcznika  ekranowego.  Ponadto  nie  wszystkie  informacje  zostały
       przełożone  na  wersję  podręcznika  ekranowego.  Dlatego  zdecydowanie  zalecamy   użycie
       oryginalnej  dokumentacji texinfo. Na końcu niniejszej strony znajdują się instrukcje, jak
       przeglądać dokumentację w tym formacie.

       *      Zdatną do wydrukowania postać dokumentacji  texinfo  można  otrzymać,  uruchamiając
              poniższe polecenia:

                     ./configure; make dvi; dvips mtools.dvi

       *      Aby utworzyć wersję html, należy uruchomić:

                     ./configure; make html

       Już       utworzone       wersje       html       można       znaleźć      na      stronie
       `http://www.gnu.org/software/mtools/manual/mtools.html'

       *      Aby utworzyć kopię info (możliwą do przeglądania  w  trybie  info  Emacsa),  należy
              uruchomić:

                     ./configure; make info

       Dokumentacja  texinfo  wygląda  najlepiej  wydrukowana  lub  w postaci html. W wersji info
       niektóre przykłady są naprawdę trudne w czytaniu z powodu konwencji cytowania używanych  w
       formacie info.

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
       <wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest  zgodne  z  wersją   4.0.18
       oryginału.