NAZWA

       uuencode - format zakodowanego pliku uuencode

OPIS

       Pliki  produkowane  przez  uuencode(1)  składają się z linii nagłówka, po której występuje
       pewna liczba linii treści oraz linia stopki.  Polecenie  uudecode(1)  zignoruje  wszystkie
       linie  poprzedzające  nagłówek  lub  następujące  po  linii kończącej. Linie poprzedzające
       nagłówek nie mogą oczywiście wyglądać jak nagłówek.

       Linia nagłówka jest rozróżniania po tym, że jej pierwszych 5 znaków to begin, a  następnym
       znakiem  jest  albo  spacja,  albo myślnik, po którym występuje albo base64, albo encoded,
       albo oba naraz (także rozdzielone  myślnikiem).  Opcja  base64  określa,  że  plik  został
       zakodowany  przy  użyciu  base64. Opcja base64-encoded określa, że nazwa pliku wyjściowego
       została zakodowana  za  pomocą  base64.  Nazwa  ta  nigdy  nie  jest  kodowana  za  pomocą
       tradycyjnego  uuencode.  Jest  to rozszerzenie GNU. Po polach tych występują prawa dostępu
       (ósemkowo) oraz łańcuch  znaków  oznaczający   nazwę  zdalnego  pliku.  Prawa  dostępu  są
       oddzielone od słowa begin i nazwy pliku za pomocą pojedynczego znaku spacji.

   Tradycyjne kodowanie uuencode
       Treść pliku zakodowanego przez tradycyjny uuencode składa się z pewnej liczby linii, każda
       o długości co najwyżej 62 znaków (łącznie z końcowym znakiem nowej  linii).  Składają  się
       one  z  licznika  znaków,  zakodowanych  znaków  i  znaku  nowej  linii. Licznik znaków to
       pojedynczy  znak  drukowalny  reprezentujący  liczbę  całkowitą  będącą   liczbą   bajtów,
       występujących w dalszej części linii. Takie liczby są zawsze w zakresie od 0 do 63 i można
       je określić odejmując znak spacji (40 ósemkowo) od tego znaku.

       Grupy trzybajtowe przechowywane są w czterech znakach, sześć bitów na znak.  Wszystkie  są
       przesunięte  o  spację,  tak aby dać znaki drukowalne. Ostatnia linia może być krótsza niż
       zwykłe 45 bajtów. Jeśli wielkość pliku nie jest wielokrotnością  trzech,  fakt  ten  można
       ustalić  licząc  znaki w ostatniej linii. Dodatkowe śmiecie są dołączane aby liczba znaków
       była wielokrotnością czterech. Treść kończona jest linią  o  długości  zerowej.  Linia  ta
       składa się z jednej spacji ASCII.

       Linia stopki składa się ze słowa end w osobnej linii.

   Kodowanie base64
       Pliki  zakodowane  przez base64 używają podanego formatu w ich treści, ale także zawierają
       nagłówek begin-base64 oraz stopkę składającą się z czterech znaków =.

PRZYKŁADY

            begin-base64-encoded 644 VE9ETw==
       Ta linia wprowadza plik zakodowany algorytmem base64. Plik ten nazwany jest TODO  i  nazwa
       ta również jest zakodowana z użyciem base64.

            begin-encoded 644 5$]$3P“
       Ta linia wprowadza plik zakodowany algorytmem uuencode. Plik ten nazwany jest TODO i nazwa
       ta również jest zakodowana z użyciem uuencode. Ten sposób kodowania  jest  o  wiele  mniej
       przyjemny dla użytkownika. Prosimy o wybieranie kodowania base64.

ZGODNE Z

       IEEE Std 1003.1 z rozszerzeniami

       Sufiks  -encoded  do słowa begin linii nagłówka jest rozszerzeniem GNU. Odbiorca musi mieć
       program uudecode w wersji GNU, aby móc zdekodować dane.

ZOBACZ TAKŻE

       uuencode(1), uudecode(1), base64(1GNU)

HISTORIA

       Format plików uuencode pojawił się w BSD 4.0

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są:  Gwidon  S.  Naskrent
       (PTM) <naskrent@hoth.amu.edu.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

       Polskie  tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
       stronie  http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.  Jest   zgodne   z   wersją    4.14
       oryginału.

                                                                                      UUENCODE(5)