Provided by: manpages-pl_0.7-2_all bug

NAZWA

       mkfs.fat - pod kontrolą Linuksa tworzy system plików MS-DOS

SKŁADNIA

       mkfs.fat  [-a]  [-A] [-b sector-of-backup] [-c] [-l filename] [-C] [-f number-of-FATs] [-F
       FAT-size]  [-h  number-of-hidden-sectors]  [-i  volume-id]  [-I]  [-m  message-file]   [-n
       volume-name]     [-r     root-dir-entries]     [-R     number-of-reserved-sectors]     [-s
       sectors-per-cluster] [-S logical-sector-size] [-D drive-number] [-M  FAT-media-type]  [-v]
       device [block-count]

OPIS

       mkfs.fat  służy  do  tworzenia  pod  kontrolą  Linuksa  systemu  plików  MS-DOS na zadanym
       urządzeniu (zwykle partycji dysku). device jest plikiem specjalnym  odpowiadającym  danemu
       urządzeniu  (np.  /dev/sdXX).  block-count jest liczbą bloków na tym urządzeniu. Jeśli jej
       nie podano, to mkfs.fat automatycznie określi rozmiar systemu plików.

OPCJE

       -a  Zwyczajowo mkfs.fat dla wszystkich systemów plików z  wyjątkiem  tych  małych  wyrówna
           wszystkie  struktury  danych  do rozmiaru klastra, aby mieć pewność, że jeśli patrycja
           jest poprawnie wyrównana, to  tak  samo  wyrównane  będą  wszystkie  struktury  danych
           systemu  plików.  Ta opcja wyłącza wyrównywanie i może dostarczyć dodatkowych klastrów
           do przechowywania danych, jednakże będzie to okupione znaczącym spadkiem wydajności  w
           przypadku dysków RAID, dysków flash lub dysków twardych o dużych sektorach.

        -A Używa  wariantu Atari systemu plików MS-DOS. Jest to opcja domyślna, gdy mkfs.fat jest
           uruchamiany na Atari - w takim  przypadku  opcja  ta  wyłącza  format  Atari.  Różnice
           pomiędzy formatem Atari a zwykłym: Jeśli użytkownik nie zażądał inaczej mkfs.fat użyje
           2 sektorów  na  klaster,  ponieważ  GEMDOS  nie  lub  innych  wartości.  Będzie  także
           przestrzegał  maksymalnej liczby sektorów, którą może obsłużyć GEMDOS. Większe systemy
           plików są  tworzone  przez  zwiększanie  logicznego  rozmiaru  sektora.  Format  Atari
           generuje  zgodny  z  Atari  numer  seryjny systemu plików i 12-bitowy FAT jest używany
           tylko do systemu plików, które mają jeden ze zwyczajowych rozmiarów  dyskietek  (720k,
           1.2M,  1.44M,  2.88M);  w  przeciwnym  wypadku  używany  jest  FAT 16-bitowy. Można to
           nadpisać opcją -F. Niektóre specyficzne dla PC pola boot sektorów nie są zapisywana, a
           komunikat startowy (opcja -m) jest ignorowany.

       -b sector-of-backup
           Wybiera  lokalizację kopii  boot  sektora  FAT32.  Wartość  domyślna  zależy od liczby
           zarezerwowanych sektorów, ale zwyczajowo jest to sektor 6. Sektor kopii musi  zawierać
           się w zakresie zarezerwowanych sektorów.

       -c  Sprawdza obecność błędnych bloków na urządzeniu przed tworzeniem systemu plików.

       -C  Tworzy  plik  podany  w  linii  poleceń jako device  i zapisuje w nim system plików do
           utworzenia. Można tego użyć do utworzenia nowego systemu  plików  w  pliku  zamiast  w
           rzeczywistym  urządzeniu  i  do uniknięcia używania polecenia dd do utworzenia pliku o
           wymaganym rozmiarze.  Opcja  ta  wymaga  podania  parametru  block-count,  ponieważ  w
           przeciwnym  wypadku  nie  byłby  znany  rozmiar  tworzonego  systemu plików. Plik jest
           tworzony jako plik z dziurami (sparse file) zawierający tylko metadane  (boot  sektor,
           tablice  FAT  i  katalog główny). Porcje danych nie są zapisywane na dysk, ale mimo to
           plik będzie  miał  poprawny  rozmiar.  Plik  wynikowy  może  być potem  skopiowany  na
           dyskietkę lub inne urządzenie albo zamontowany poprzez urządzenie loop.

       -D drive-number
           Określa  numer  urządzenia  BIOS  do  zapisania  w  sektorze  ładowania FAT. Wartością
           zazwyczaj jest 0x80 dla dysków twardych i 0x00 dla dyskietek lub partycji używanych do
           emulowania dyskietek.

       -f number-of-FATs
           Określa  liczbę  tablic alokacji plików (FAT) w systemie plików. Domyślnie 2.  Obecnie
           linuksowy system plików MS-DOS nie obsługuje więcej niż dwu tablic FAT.

       -F FAT-size
           Określa typ używanej tablicy alokacji plików  (12-,  16-  lub  32-bitowa).  Jeśli  nie
           podano  tej  opcji, to mkfs.fat automatycznie wybiera najlepszy rozmiar FAT dla danego
           systemu plików.

       -h number-of-hidden-sectors
           Ustawia liczbę ukrytych sektorów w wolumenie. Niektóre cyfrowe  aparaty  fotograficzne
           dostają niestrawności, jeśli włoży się do nich kartę CF niezawierającą takich ukrytych
           sektorów. Ta opcja pozwala je usatysfakcjonować.

       -i volume-id
           Ustawia  identyfikator  wolumenu  nowo  utworzonego  systemu  plików;  volume-id  jest
           32-bitową  liczbą  szesnastkową  (na  przykład,  2e24ec82).  Domyślnie  jest to liczba
           zależna od czasu utworzenia systemu plików.

       -I  Zazwyczaj dyski twarde są partycjonowane, więc domyślnie  nie  można  tworzyć  systemu
           plików  na  całym  urządzeniu. mkfs.fat w takim przypadku wypisze ostrzeżenie i odmówi
           współpracy. W przypadku dysków MO jest inaczej - nie zawsze są one  partycjonowane,  a
           system  plików  może  pokrywać cały dysk. Inne systemy operacyjne nazywają to formatem
           "superdyskietki". Opcja ta pozwoli programowi mkfs.fat działać na takich dyskach.

       -l filename
           Odczytuje listę błędnych bloków z pliku o nazwie filename.

       -m message-file
           Ustawia komunikat, jaki otrzymuje użytkownik podczas próby startu (boot) tego  systemu
           plików  bez  poprawnie  zainstalowanego  systemu  operacyjnego.   Komunikat  nie  może
           przekraczać  418  bajtów  po  konwersji  znaków  końca  linii  na  kombinacje   powrót
           karetki+koniec  linii i rozwinięciu znaków tabulacji.  Jeżeli nazwą pliku jest myślnik
           ("-"), to tekst jest pobierany ze standardowego wejścia.

       -M FAT-media-type
           Określa typ mediów do zapisania w sektorze ładowania  FAT.  Wartością  zazwyczaj  jest
           0xF8  dla  dysków  twardych  i  wartość z przedziału od 0xF9 do 0xFF dla dyskietek lub
           partycji używanych do emulowania dyskietek.

       -n volume-name
           Ustawia nazwę wolumenu (etykietę - label) systemu plików.  Nazwa  wolumenu  może  mieć
           długość do 11 znaków. Domyślnie nazwa nie jest nadawana.

       -r root-dir-entries
           Określa  liczbę  pozycji  dostępnych w głównym katalogu. Domyślnie jest to 112 lub 224
           dla dyskietek oraz 512 dla dysków twardych.

       -R number-of-reserved-sectors
           Ustawia  liczbę  zarezerwowanych  sektorów.  Format  FAT32  wymaga   co   najmniej   2
           zarezerwowanych  sektorów,  domyślną  wartością  jest  32. W przypadku innych systemów
           wartością domyślną jest 1 (tylko sektor ładowania).

       -s sectors-per-cluster
           Określa liczbę sektorów dysku przypadających na jeden klaster. Musi być potęgą 2,  tj.
           1, 2, 4, 8, ... 128.

       -S logical-sector-size
           Określa  liczbę  sektorów  dysku  przypadających  na  jeden klaster. Musi być potęgą 2
           większą lub równą 512, tj. 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16384 lub 32768.

       -v  Wykonywanie gadatliwe.

BŁĘDY

       mkfs.fat nie potrafi utworzyć bootowalnych systemów plików. Z różnych  powodów  utworzenie
       takiego systemu plików nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać i mkfs.fat nie będzie
       tego wspierał ;)

ZOBACZ TAKŻE

       fatlabel(8)
       fsck.fat(8)

STRONA INTERNETOWA

       Więcej  informacji  na  temat   fsck.fat   i   dosfstools   można   znaleźć   na   stronie
       <http://daniel-baumann.ch/software/dosfstools/>.

AUTORZY

       Narzędzia      dosfstools      zostały     napisane     przez     Wernera     Almesbergera
       <werner.almesberger@lrc.di.epfl.ch>, Romana Hodka <Roman.Hodek@informatik.uni-erlangen.de>
       i innych. Obecnie opiekuje się nimi Daniel Baumann <mail@daniel-baumann.ch>.

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
       <wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest  zgodne  z  wersją   3.0.26
       oryginału.