NAZWA

       lscpu - wyświetla informacje o architekturze procesora

SKŁADNIA

       lscpu [opcje]

OPIS

       lscpu zbiera informacji o architekturze procesora z sysfs, /proc/cpuinfo i wszystkich
       dostępnych bibliotek w zależności od architektury (np. librtas na Powerpc). Wynik
       polecenie można zoptymalizować do przetwarzania lub tak, aby był czytelny dla ludzi.
       Informacje obejmują np. liczbę procesorów, wątków, rdzeni, gniazd i węzłów Non-Uniform
       Memory Access (NUMA). Są również informacje o buforach procesorów i ich dzieleniu,
       rodzinie, modelu, bogoMIPS, kolejności bajtów i wersji.

       Domyślne formatowanie na terminalu może się zmieniać i być optymalizowane aby poprawić
       czytelności. Standardowe wyjście (np. przekazywane potokom) nigdy nie jest zmieniane i ma
       zawsze postać: "Pole: dane". Aby zobaczyć niezoptymalizowane wyjście można użyć np.
       polecenia "lscpu | less".

       W środowiskach zwirtualizowanych, wyświetlane informacje o architekturze procesora
       odpowiadają konfiguracji systemu operacyjnego gościa, która z reguły różni się od tej na
       fizycznym komputerze gospodarzu. Na architekturach obsługujących pozyskiwanie informacji o
       topologii fizycznej, lscpu wyświetla również liczbę fizycznych gniazd, czipów i rdzeni w
       systemie gospodarzu.

       Opcje które skutkują wyświetleniem tabeli przyjmują argument lista. Argument ten służy do
       dostosowania wyniku. Można podać listę etykiet kolumn oddzieloną przecinkami aby
       ograniczyć wyniki w tabeli tylko do podanych kolumn, w określonej kolejności. Prawidłowe
       etykiety podano w rozdziale KOLUMNY. Wielkość liter w nazwach etykiet nie ma znaczenia.

       Nie wszystkie kolumny są obsługiwane na wszystkich architekturach. Jeśli poda się
       nieobsługiwaną kolumnę, lscpu wypisze kolumnę, ale nie wyświetli dla niej żadnych danych.

       Przedstawiony rozmiar pamięci podręcznej jest sumą pamięci wszystkich procesorów. Wersje
       przed v2.34 wyświetlały rozmiar pamięci na rdzeń, ale było to mylące ze względu na
       skomplikowaną topologię procesorów i sposób, w jaki pamięć podręczna jest dzielona między
       nimi. Więcej informacji o pamięci podręcznej wyświetli opcja --cache. Od wersji v2.37
       lscpu identyfikatory pamięci podręcznej są numerowane wg jądra Linux, dlatego nie zawsze
       zaczynają się od zera.

OPCJE

       -a, --all
           Włącza wiersze dla aktywnych i nieaktywnych procesorów w wyniku (domyślne dla -e).
           Opcję można podać tylko razem z opcją -e lub -p.

       -B, --bytes
           Wypisuje rozmiary w bajtach zamiast w formacie czytelnym dla ludzi.

       -b, --online
           Ogranicza wynik do aktywnych procesorów (domyślne dla -p). Tę opcję można podać tylko
           razem z opcją -e lub -p.

       -C, --caches[=lista]
           Wyświetla szczegóły pamięci podręcznej procesora. Więcej informacji o dostępnych
           informacjach wyświetli opcja --help.

           Jeśli nie poda się listy argumentów, w wyniku ujęte są wszystkie kolumny dla których
           dostępne są dane.

           Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i
           listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "C=NAME,ONE-SIZE" lub
           "-caches=NAME,ONE-SIZE".

           Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np "lscpu
           -C=+ALLOC-POLICY")

       -c, --offline
           Ogranicza wynik do nieaktywnych procesorów. Tę opcję można podać tylko razem z opcją
           -e lub -p.

       -e, --extended[=lista]
           Wyświetla informacje o procesorze w postaci czytelnej dla człowieka.

           Jeśli nie poda się listy argumentów, w wyniku ujęte są domyślne kolumny. Domyślne
           kolumny mogą się zmieniać w kolejnych wersjach programu.

           Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i
           listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "-e=cpu,node" lub
           "--extended=cpu,node".

           Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np "lscpu
           -e=+MHZ")

       -h, --help
           Wyświetla ten tekst i kończy pracę.

       -J, --json
           Używa formatu wyjściowego JSON do domyślnego podsumowania lub wyjścia rozszerzonego
           (zob. --extended).

       -p, --parse[=lista]
           Optymalizuje wynik polecenie w celu łatwego przetwarzania.

           Jeśli nie poda się listy argumentów, to wyświetlana jest postać kompatybilna z
           wcześniejszymi wersjami lscpu. Format ten używa dwóch przecinków do oddzielenia kolumn
           pamięci podręcznych procesora. Jeśli nie zostaną one zidentyfikowane, to kolumny
           pamięci podręcznych w ogóle nie są wyświetlane. Jeśli poda się argument lista, kolumny
           pamięci podręcznych są oddzielane dwukropkiem (:).

           Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i
           listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "-p=cpu,node" lub
           "--parse=cpu,node".

           Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np "lscpu
           -p=+MHZ")

       -s, --sysroot katalog
           Zbiera informacje o procesorze dla innego systemu Linux niż ten, z którego uruchomiono
           lscpu. Podany katalog jest głównym katalogiem kopii Linuksa do sprawdzenia.

       -x, --hex
           Używa masek szesnastkowych do zestawów CPU (np. "ff"). Domyślnie, zestawy są
           wypisywane w postaci listy (np. 0,1). Proszę zauważyć, że w wersjach starszych niż
           v2.30 maski były wyświetlane z prefiksem 0x.

       -y, --physical
           Wypisuje identyfikatory fizyczne dla wszystkich kolumn zawierających elementy
           topologii (rdzeń, gniazdo itp.). W przeciwieństwie do identyfikatorów logicznych,
           które są nadawane przez lscpu, identyfikatory fizyczne są wartościami udostępnianymi
           przez jądro, zależnymi od architektury. Nie muszą być unikatowe, ani mieć kolejnych
           numerów. Jeśli jądro nie może pobrać identyfikatora fizycznego dla danego elementu,
           lscpu wypisze znak minusa (-).

           Opcja nie ma wpływu na logiczne numery procesorów.

       -V, --version
           Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

       --output-all
           Wypisuje wszystkie dostępne kolumny. Opcję tę należy łączyć z --extended, --parse lub
           --caches.

BŁĘDY

       Ogólne informacje o rodzinie, modelu itp. procesora są dostępne zawsze jedynie dla
       pierwszego procesora.

       Niekiedy w Xen Dom0 jądro zwraca nieprawidłowe dane.

       Na wirtualnym sprzęcie liczba rdzeni na gniazdo itp. może być nieprawidłowa.

AUTORZY

       Cai Qian <qcai@redhat.com>, Karel Zak <kzak@redhat.com>, Heiko Carstens
       <heiko.carstens@de.ibm.com>

ZOBACZ TAKŻE

       chcpu(8)

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

       Raporty o błędach proszę zgłaszać pod adresem
       https://github.com/karelzak/util-linux/issues.

DOSTĘPNOŚĆ

       Polecenie lscpu jest częścią pakietu util-linux i można je pobrać ze strony Linux Kernel
       Archive <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

T◈UMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Michał Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
       można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.