NAZWA

       nearbyint, nearbyintf, nearbyintl, rint, rintf, rintl - zaokrąglenie do najbliższej liczby
       całkowitej

SKŁADNIA

       #include <math.h>

       double nearbyint(double x);
       float nearbyintf(float x);
       long double nearbyintl(long double x);

       double rint(double x);
       float rintf(float x);
       long double rintl(long double x);

       Proszę linkować z -lm.

   Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

       nearbyint(), nearbyintf(), nearbyintl():
           _XOPEN_SOURCE >= 600 || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L || _ISOC99_SOURCE
           lub cc -std=c99
       rint():
           _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE || _XOPEN_SOURCE >= 500 ||
           _XOPEN_SOURCE && _XOPEN_SOURCE_EXTENDED || _ISOC99_SOURCE ||
           _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
           lub cc -std=c99
       rintf(), rintl():
           _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE || _XOPEN_SOURCE >= 600 || _ISOC99_SOURCE ||
           _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
           lub cc -std=c99

OPIS

       Funkcje  nearbyint(),  nearbyintf()  oraz  nearbyintl()  zaokrąglają  swoje  argumenty  do
       wartości całkowitej  w  postaci  zmiennoprzecinkowej,  korzystając  z  bieżącego  kierunku
       zaokrąglania (patrz fesetround(3)) i nie powodując wystąpienia wyjątku inexact.

       Funkcje  rint(),  rintf()  oraz  rintl()  robią  to samo, ale powodują wystąpienie wyjątku
       inexact (FE_INEXACT, wystąpienie wyjątku można sprawdzić za pomocą  fetestexcept(3)),  gdy
       wynik ma inną wartość niż argument.

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Funkcje te zwracają zaokrągloną wartość całkowitą.

       Jeśli x jest całkowite, +0, -0, NaN lub nieskończoność, to zwracane jest x.

BŁĘDY

       Nie występują. POSIX.1-2001 dokumentuje błąd zakresu przy przepełnieniu — patrz UWAGI.

ATRYBUTY

   Wielowątkowość (patrz pthreads(7))
       Funkcje  nearbyint(),  nearbyintf(), nearbyintl(), rint(), rintf() i rintl() są bezpieczne
       dla wątków.

ZGODNE Z

       C99, POSIX.1-2001.

UWAGI

       SUSv2 oraz POSIX.1-2001 zawierają tekst dotyczący  przepełnienia  (które  może  spowodować
       ustawienie  errno na ERANGE lub spowodować wyjątek FE_OVERFLOW). W praktyce wynik nie może
       spowodować przepełnienia na żadnej współczesnej maszynie, więc obsługa tego błędu jest  po
       prostu bezsensowna. (Dokładniej, przepełnienie może wystąpić, tylko gdy wartość maksymalna
       wykładnika jest mniejsza niż liczba bitów mantysy. Według  standardu  IEEE-754  dla  32  i
       64-bitowych   liczb   zmiennoprzecinkowych   wartość   maksymalna  wykładnika  wynosi  128
       (odpowiednio 1024), a liczba bitów mantysy wynosi 24 (odpowiednio 53)).

       Aby przechowywać zaokrągloną wartość w typie całkowitym,  należy  użyć  jednej  z  funkcji
       opisanych w podręczniku lrint(3).

ZOBACZ TAKŻE

       ceil(3), floor(3), lrint(3), round(3), trunc(3)

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej  strony  pochodzi  z  wydania  3.71  projektu Linux man-pages. Opis
       projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą  wersję  oryginału  można
       znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami   polskiego   tłumaczenia   niniejszej   strony   podręcznika   man  są:  Andrzej
       Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest   zgodne   z  wersją   3.71
       oryginału.

                                            2013-08-26                                    RINT(3)