Provided by: manpages-pl_0.6-2_all bug

NAZWA

       udp - Protokół datagramów użytkownika dla IPv4

SKŁADNIA

       #include <sys/socket.h>
       #include <netinet/in.h>
       #include <netinet/udp.h>

       udp_socket = socket(AF_INET, SOCK_DGRAM, 0);

OPIS

       Jest  to  implementacja opisanego w RFC 768 protokołu datagramów użytkownika. Implementuje
       usługę bezpołączeniowych, niepewnych pakietów datagramowych. Kolejność pakietów  może  się
       zmienić  przed  ich  dotarciem  do  celu,  mogą  one  też zostać powielone. UDP generuje i
       sprawdza sumy kontrolne, aby wykryć błędy transmisji.

       Podczas tworzenia gniazda UDP jego adresy: lokalny i  zdalny  są  nieokreślone.  Datagramy
       można  wysyłać  natychmiast  za  pomocą  sendto(2)  lub  sendmsg(2), podając jako argument
       prawidłowy adres docelowy. Gdy  dla  gniazda  jest  wywołane  connect(2),  ustawiany  jest
       domyślny  adres  docelowy  i od tego momentu można wysyłać datagramy za pomocą send(2) lub
       write(2), nie podając adresu docelowego. Nadal możliwe jest wysyłanie  do  innych  adresów
       docelowych,  przekazując adres do funkcji sendto(2) lub sendmsg(2).  Aby odbierać pakiety,
       gniazdo może  zostać  najpierw  przypisane  do  adresu  lokalnego  za  pomocą  bind(2).  W
       przeciwnym  przypadku,  warstwa  gniazd  automatycznie  przypisze wolny port lokalny spoza
       zakresu zdefiniowanego przez /proc/sys/net/ipv4/ip_local_port_range  i  przypisze  gniazdo
       do INADDR_ANY.

       Wszystkie  operacje  odbioru  zwracają  tylko  jeden  pakiet. Gdy pakiet jest mniejszy niż
       przekazany bufor, zwracane są tylko dane o rozmiarze pakietu; gdy pakiet jest większy  niż
       bufor,  pakiet  jest  obcinany  i  ustawiany jest znacznik MSG_TRUNC. MSG_WAITALL nie jest
       wspierane.

       Opcje IP mogą być wysyłane lub odbierane za pomocą opcji gniazda opisanych w ip(7). Są one
       przetwarzane  przez  jądro tylko wtedy, gdy włączony jest odpowiedni parametr w /proc (ale
       nadal są przekazywane do programu użytkownika, nawet gdy kontrolka jest wyłączona). Zobacz
       ip(7).

       Gdy  przy wysyłaniu ustawiony jest znacznik MSG_DONTROUTE, adres docelowy musi odnosić się
       do lokalnego adresu interfejsu i pakiet jest wysyłany jedynie do tego interfejsu.

       Domyślnie UDP pod Linuksem wykrywa MTU (Maximum Transmission Unit) ścieżki. Oznacza to, że
       jądro utrzymuje informacje o MTU określonego docelowego adresu IP i zwraca EMSGSIZE, jeśli
       pakiet UDP jest większy niż MTU. W takim  wypadku  aplikacja  powinna  zmniejszyć  rozmiar
       pakietu.  Wykrywanie  MTU  ścieżki można wyłączyć ustawiając opcję IP_MTU_DISCOVER gniazda
       lub używając pliku /proc/sys/net/ipv4/ip_no_pmtu_disc, szczegóły opisano  w  ip(7).  Jeśli
       jest  wyłączone,  UDP  podzieli wychodzące pakiety UDP, których rozmiar przekracza MTU, na
       mniejsze pakiety. Jednakże wyłączenie wykrywania MTU ścieżki nie jest  zalecane,  gdyż  ma
       negatywny wpływ na wydajność i niezawodność.

   Format adresu
       UDP stosuje format adresu IPv4 sockaddr_in opisany w ip(7).

   Obsługa błędów
       Wszystkie  błędy  krytyczne są przekazywane do programu użytkownika jako wartość zwracana,
       nawet  gdy  gniazdo  nie  jest  połączone.  Dotyczy  to  także   błędów   asynchronicznych
       otrzymywanych  z  sieci.  Można  też otrzymać błąd dotyczący pakietu wcześniej wysłanego z
       danego gniazda. To zachowanie różni się od wielu innych implementacji  gniazd  BSD,  które
       nie  przekazują  żadnych  błędów,  gdy  gniazdo  nie jest połączone. Zachowanie Linuksa ma
       oparcie w RFC 1122.

       Dla zgodności z kodem odziedziczonym w wersjach 2.0  i  2.2  jądra  Linuksa  było  możliwe
       ustawienie  opcji  SOL_SOCKET  SO_BSDCOMPAT,  aby otrzymywać błędy zdalne tylko wtedy, gdy
       gniazdo jest połączone (z wyjątkiem EPROTO i EMSGSIZE).  Błędy  wygenerowane  lokalnie  są
       zawsze  przekazywane.  Obsługa  tej  opcji  została  usunięta  w kolejnych wersjach jądra;
       szczegóły można znaleźć w socket(7).

       Gdy włączona jest opcja IP_RECVERR, wszystkie błędy  są  przechowywane  w  kolejce  błędów
       gniazda   i   mogą   być  odczytywane  za  pomocą  recvmsg(2)   z  ustawionym  znacznikiem
       MSG_ERRQUEUE.

   Interfejsy /proc
       Systemowe   ustawienia   parametrów   można   zmieniać,   używając   plików   z   katalogu
       /proc/sys/net/ipv4/.

       udp_mem (od Linuksa 2.6.25)
              Jest  wektorem  trzech liczb całkowitych zawierających numery stron, które mogą być
              kolejkowane  przez wszystkie gniazda UDP.

              min       Do chwili przekroczenia podanej  liczny  stron,  UDP  nie  przejmuje  się
                        zużyciem  pamięci.  Kiedy ilość pamięci zaalokowanej przez UDP przekroczy
                        tę liczbę, UDP zaczyna zmniejszać zużycie pamięci.

              pressure  Wartość została wprowadzona, naśladując tcp_mem (patrz tcp(7))

              max       Liczba stron, które mogą być kolejkowane przez wszystkie gniazda UDP.

              Domyślne wartości powyższych trzech pozycji są wyliczane podczas startu systemu  na
              podstawie ilości dostępnej pamięci.

       udp_rmem_min (liczba całkowita; wartość domyślna: PAGE_SIZE; od Linuksa 2.6.25)
              Minimalny  rozmiar,  bajtach, bufora otrzymywania używanego z umiarem przez gniazda
              UDP. Każde gniazdo UDP jest w stanie użyć tego  rozmiaru  do  otrzymywania  danych,
              nawet jeśli całkowita liczba stron gniazd UDP przekroczy udp_mem.

       udp_wmem_min (liczba całkowita; wartość domyślna: PAGE_SIZE; od Linuksa 2.6.25)
              Minimalny rozmiar, bajtach, bufora wysyłania używanego z umiarem przez gniazda UDP.
              Każde gniazdo UDP jest w stanie użyć tego rozmiaru do wysyłania danych, nawet jeśli
              całkowita liczba stron gniazd UDP przekroczy udp_mem.

   Opcje gniazda
       Aby  ustawić  lub pobrać opcję gniazda UDP, należy wywołać getsockopt(2) w celu odczytania
       lub  setsockopt(2)  w  celu  zapisania  opcji,  ustawiając  argument  poziomu   opcji   na
       IPPROTO_UDP. Jeśli nie zaznaczono inaczej, optval jest wskaźnikiem do int.

       UDP_CORK (od Linuksa 2.5.44)
              Jeśli  ta  opcja  zostanie  włączona,  to wszystkie dane na wyjściu tego gniazda są
              łączone do pojedynczego datagramu, który zostanie wysłany, kiedy ta opcja  zostanie
              wyłączona.  Opcja  ta  nie powinna być używana w kodzie, który w zamierzeniu ma być
              przenośny.

   Kontrolki systemowe (ioctl)
       Do poniższych kontrolek wejścia/wyjścia można uzyskać dostęp za pomocą  funkcji  ioctl(2).
       Prawidłowa składnia to:

              int value;
              error = ioctl(udp_socket, ioctl_type, &value);

       FIONREAD (SIOCINQ)
              Pobiera  jako argument wskaźnik do liczby całkowitej. Zwraca w tej zmiennej rozmiar
              następnego oczekującego datagramu lub 0, w  razie  braku  oczekujących  datagramów.
              Ostrzeżenie:  FIONREAD  nie daje możliwości rozróżnienia przypadku braku datagramów
              od przypadku, w którym następny oczekujący datagram  zawiera  zero  bajtów  danych.
              Żeby  rozróżnić  takie  sytuacje  bezpieczniej  jest  używać select(2), poll(2) lub
              epoll(7).

       TIOCOUTQ (SIOCOUTQ)
              Zwraca liczbę bajtów danych w lokalnej kolejce  pakietów  wychodzących.   Wspierane
              przez Linuksa 2.4 i późniejsze wersje.

       Ponadto wspierane są wszystkie kontrolki wejścia/wyjścia opisane w ip(7) i socket(7).

BŁĘDY

       Przy  wysyłaniu  lub  odbieraniu za pośrednictwem gniazd UDP mogą wystąpić wszystkie błędy
       zdefiniowane dla socket(7) lub ip(7).

       ECONNREFUSED
              Z adresem docelowym nie był skojarzony żaden  odbiorca.  Może  to  być  spowodowane
              przez uprzednie wysłanie pakietu za pośrednictwem danego gniazda.

WERSJE

       IP_RECVERR pojawiło się w Linuksie 2.2.

ZOBACZ TAKŻE

       ip(7), raw(7), socket(7), udplite(7)

       RFC 768 dla protokołu datagramów użytkownika.
       RFC 1122 dla wymagań hostów.
       RFC 1191 dla opisu badania MTU ścieżki.

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej  strony  pochodzi  z  wydania  3.71  projektu Linux man-pages. Opis
       projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą  wersję  oryginału  można
       znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami   polskiego   tłumaczenia   niniejszej   strony   podręcznika   man  są:  Andrzej
       Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda  <robert@debian.org>  i  Michał
       Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie  tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
       stronie  http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.  Jest   zgodne   z   wersją    3.71
       oryginału.