Provided by: manpages-tr_1.0.5.1-2_all 
İSİM
rsync - rcp yerine daha hızlı ve esnek bir araç
KULLANIM
rsync [seçenek]... kaynak [kaynak]... [kullanıcı@]konak:hedef
rsync [seçenek]... [kullanıcı@]konak:kaynak hedef
rsync [seçenek]... kaynak [kaynak]... hedef
rsync [seçenek]... [kullanıcı@]konak::kaynak [hedef]
rsync [seçenek]... kaynak [kaynak]... [kullanıcı@]konak::hedef
rsync [seçenek]... rsync://[kullanıcı@]konak[:port]/kaynak [hedef]
AÇIKLAMA
rsync çoğunlukla rcp gibi davranan bir uygulamadır, ancak daha fazla seçenek içerir ve
özellikle hedefteki dosyanın mevcut olması halinde dosya aktarımını çok daha hızlı
gerçekleştiren rsync uzak güncelleme protokolünü kullanır.
rsync uzak güncelleme protokolü rsync'in ağ bağlantısı üzerinden sadece iki dosya grubu
arasındaki farkları aktarmasını mümkün kılar. Bunu bu pakete eşlik eden teknik raporda
açıklanan verimli bir toplama sağlaması arama algoritmasını kullanarak yapar.
rsync'e özgü bazı ek özellikler:
o bağların, aygıtların, sahip, grup ve izinlerin kopyalanmasını destekler
o GNU tar'a benzer exclude ve exclude-from seçenekleri
o CVS'nin yok sayacağı dosyaların yoksayılmasını sağlayan CVS dışlama (exclude) kipi
o rsh, ssh gibi uzak şeffaf kabukları kullanabilir
o root kullanıcısının yetkilerine ihtiyaç duymaz
o görünmeyen maliyetleri asgari düzeyde tutmak için dosya aktarımlarında borulama yapar
o hem anonim hem de kimlik doğrulamalı rsync sunucu desteği (yansılama için ideal)
GENEL
rsync sekiz farklı yöntemle kullanılabilir:
o yerel dosyaları kopyalamak için. Bu çağrıda ne kaynak ne de hedef dosya yolu bir :
ayracı içermez.
o yerel makineden uzaktaki bir makineye bir uzak kabuk uygulaması (ssh veya rsh gibi)
kullanarak dosyaları kopyalamak için. Bu çağrıda sadece hedef dosya yolu tek bir :
ayracı içerir.
o uzaktaki bir makineden yerel makineye bir uzak kabuk uygulaması (ssh veya rsh gibi)
kullanarak dosyaları kopyalamak için. Bu çağrıda sadece kaynak dosya yolu bir : ayracı
içerir.
o uzaktaki bir rsync sunucusundan yerel makineye kopyalama yapmak için. Bu çağrıda sadece
kaynak dosya yolu bir :: ayracı veya bir rsync:// URL'si içerir.
o yerel makineden uzaktaki bir rsync sunucusuna kopyalama yapmak için. Bu çağrıda sadece
hedef dosya yolu bir :: ayracı veya bir rsync:// URL'si içerir.
o uzaktaki makinede bulunan rsync sunucusunu ve bir uzak kabuk uygulamasını kullanarak,
uzaktaki makineden yerel makineye kopyalama yapmak için. Bu çağrıda kaynak dosya
yolunun bir :: ayracı içermesi yanında --rsh=komut (ya da -e komut) seçeneği de
kullanılır.
o uzaktaki makinede bulunan rsync sunucusunu ve bir uzak kabuk uygulamasını kullanarak,
uzaktaki makineye yerel makineden kopyalama yapmak için. Bu çağrıda hedef dosya yolunun
bir :: ayracı içermesi yanında --rsh=komut (ya da -e komut) seçeneği de kullanılır.
o uzaktaki makinede bulunan dosyaların listesini almak için. Bu işlem uzaktaki makineden
kopyalama işlemindeki gibi ancak yerel hedefi belirtmeden yapılır.
Tüm durumlarda (burada listelenenler dışında kalanlar dahil) kaynak ve hedef
belirtimlerinden biri daima yerel olmalıdır (yani rsync ile iki uzak makine arasında işlem
yapamazsınız).
AYARLAR
Kurulum işlemleri için README dosyasına bakınız.
Kurduktan sonra, bir uzak kabuk üzerinden eriştiğiniz (veya rsync artalan kipi protokolü
kullanarak eriştiğiniz) her makinede rsync kullanabilirsiniz. Uzak dosya aktarımları için,
günümüzde rsync iletişimde ssh kullanmasına rağmen öntanımlı olarak kullanacağı uzak kabuk
rsh veya remsh gibi bir kabuk olarak da ayarlanabilir.
Bundan başka -e komut satırı seçeneğinin argümanı olarak veya RSYNC_RSH ortam değişkenine
atayarak da istediğiniz bir uzak kabuk uygulamasını belirtebilirsiniz.
Yüksek derecede güvenlik istendiğinde ortak kanaat ssh kullanmaktır.
Yalnız, rsync'in hem yerel hem de uzak makine üzerinde kurulu olması gerektiğini
unutmayın.
KULLANIMI
rsync'i rcp'yi nasıl kullanıyorsanız öyle kullanabilirsiniz. Biri uzak makine olmak üzere
bir kaynak ve bir hedef belirtmelisiniz.
Şüphesiz sözdizimini açıklamanın en kolay yolu bir örnek vermektir:
rsync -t *.c foo:src/
Bu komut çalışma dizinindeki *.c kalıbı ile eşleşen tüm dosyaları foo makinesinin src
dizinine kopyalayacaktır. Bu dosyalardan uzak makinede mevcut olanları için rsync uzak
güncelleme protokolü kullanılarak sadece farklar gönderilir. Bu konuda daha ayrıntılı
bilgi için teknik rapora bakınız.
rsync -avz foo:src/bar /data/tmp
Bu komut, foo makinesindeki src/bar dizinindeki tüm dosyaları varsa altdizinlerdekileri de
içererek yerel makinenin /data/tmp dizinine kopyalar. Dosyaların, sembolik bağların,
aygıtların, özniteliklerinin, izinlerinin, sahiplerinin, v.s.sinin korunmasını sağlayan
"arşiv" kipinde aktarım yapılır. Buna ek olarak, aktarım işleminin verileri içeren
kısımlarının boyutunu küçültmek için sıkıştırma uygulanır.
rsync -avz foo:src/bar/ /data/tmp
Kaynak yolunun sonuna eklenen / işareti hedefte ek bir dizin oluşturmaktan kaçınılması
davranışını değiştirir. Sona eklenen bu / işaretinin "dizini ismiyle kopyala" davranışının
zıddı olarak "bu dizinin içeriğini kopyala" anlamına geldiğini düşünebilirsiniz, fakat her
iki durumda da dizinin öznitelikleri hedefteki dizine kopyalanacaktır. Başka bir deyişle,
aşağıdaki komutların her biri ile dosyalar aynı şekilde, /dest/foo dizininin öznitelikleri
ayarlanarak kopyalanır:
rsync -av /src/foo /dest
rsync -av /src/foo/ /dest/foo
Ayrıca, rsync'i sadece yerel kipte de kullanabilirsiniz. Bu durumda hedef ve kaynak dosya
yollarının ikisi de isimlerinde ':' içermeyecektir. Kopyalama işlemi güçlendirilmiş bir
kopyalama komutu verilmiş gibi yürüyecektir.
rsync somehost.mydomain.com::
Bu komut, somehost.mydomain.com makinesindeki kullanılabilecek tüm anonim rsync
modüllerini listeleyecektir. (Daha fazla bilgi için aşağıdaki bölümlere bakınız.)
İLERİ DÜZEY KULLANIM
Bir uzak makineden çok sayıda dosya için istek yaparken aralarında boşluk bırakılmış
kaynak dosya yollarını tırnak içine alarak belirtebilirsiniz. Bazı örnekler:
rsync makine::'modülismi/dizin1/dosya1 modülismi/dizin2/dosya2' /hedef
Bu komut, bir rsync sunucusundan /hedef dizinine dosya1 ve dosya2 dosyalarını
kopyalayacaktır. Her argüman aynı "modülismi/" önekini içermeli ve arada sadece bir boşluk
karakteri bulunmalıdır. Diğer tüm boşlukların dosya isimlerine ekleneceği varsayılır.
rsync -av makine:'dizin1/dosya1 dizin2/dosya2' /hedef
Bu komut dosya1 ve dosya2 dosyalarını /hedef dizinine kopyalayacaktır. Sözcük ayırma
işlemi uzak kabuk tarafından yapılır, yani eğer sözcük ayırma gerçekleşmemişse, bunun
sebebi uzak kabuğun bu işlem için yapılandırılmamış olmasıdır (nedendir bilinmez, çok
yaygındır). İsmi boşluk içeren bir dosyayı kopyalamak isterseniz, ya bunu uzak kabuğun
anlayabileceği bir yöntemle yapmalı ya da boşlukların yerine dosya ismi kalıpları
kullanmalısınız. İki örnek:
rsync -av makine:'isminde\ boşluk\ olan\ dosya' /hedef
rsync -av makine:isminde?boşluk?olan?dosya /hedef
İkinci örnekte, eşleşmeyen kalıpları kabuğunuzun anlayacağı varsayılmıştır. Bu takdirde
bunları tersbölü öncelemeli hale getirecektir.
BİR RSYNC SUNUCUSUNA BAĞLANMAK
Dosya aktarımı için rsync'i bir uzak kabuk olmaksızın da kullanmak mümkündür. Bu durumda,
TCP 873. port üzerinde çalışan bir uzak rsync sunucusuna bağlanacaksınız.
RSYNC_PROXY ortam değişkenine bir makine:port çifti belirterek bir vekil sunucu üzerinden
de bağlantı sağlayabilirsiniz. Burada, vekil sunucunuzun yapılandırmasının 873. port
üzerinden bağlantıya izin verdiğinden emin olmalısınız.
rsync'i bu yöntemle kullanmanın bir uzak kabuk üzerinden kullanmaya farkları şunlardır:
o ya makine ismini dosya yolundan ayırmak için tek bir : yerine :: kullanırsınız ya da
bir rsync:// URL biçimini kullanırsınız.
o uzak sunucu bağlandığınızda günün iletisini basabilir.
o uzak sunucu için bir dosya yolu belirtmezseniz, sunucu üzerinde erişilebilir olan dosya
yollarının listesini alırsınız.
o bir yerel hedef belirtmezseniz, uzak sunucu istediğiniz dosyaların bir listesini
yollar.
Uzak sunucu üzerindeki bazı dosya depoları kimlik doğrulaması gerektirebilir. Böyle bir
durumda bağlanmak istediğinizde sizden parola istenecektir. Parola istemi almamak için
parolanızı RSYNC_PASSWORD ortam değişkenine kaydedebileceğiniz gibi, --password-file
seçeneğini de kullanabilirsiniz. Bu kullanım rsync'i bir betik ile kullandığınız
durumlarda yararlıdır.
Uyarı: Bazı sistemlerde ortam değişkenlerini tüm kullanıcılar görebilmektedir. Bu tür
sistemlerde --password-file seçeneğinin tercih edilmesi önerilir.
BİR RSYNC SUNUCUSUNA BİR UZAK KABUKTAN BAĞLANMAK
Bağlantı için ssh veya rsh kullanarak ve dosya aktarımını rsync sunucusunun
yeteneklerinden yararlanarak yapmanın mümkün olması bazan kullanışlı olabilmektedir.
Özellikle, bir uzak makineye ssh üzerinden bağlanmak istediğinizde (şifreleme için ya da
güvenlik duvarından geçebilmek için) ama bunun yanında rsync sunucusunun yeteneklerinden
de yararlanmak istediğiniz durumlarda bu yararlıdır (BİR UZAK KABUKTAN BİR RSYNC SUNUCUSU
ÇALIŞTIRMAK bölümüne bakınız).
Kullanıcı açısından, rsync'in bu yöntemle kullanılması, komut satırından uzak kabuk
uygulamasının --rsh=komut ile belirtilmesi dışında bir rsync sunucusuna bağlanmaktan
farksızdır. (Burada, RSYNC_RSH ortam değişkenine bir atama yaparak uzak kabuk uygulaması
belirtmek, beklenen işlevselliği sağlamayacaktır.)
Uzak kabuk kullanıcısını, rsync sunucu kullanıcısından ayırmak için uzak kabuk komutunda
'-l kullanıcı' seçeneğini kullanabilirsiniz:
rsync -av --rsh="ssh -l ssh-kullanıcısı" \
rsync-kullanıcısı@makine::modül[/yol] yerel-yol
"ssh-kullanıcısı" ssh seviyesinde kullanılmalıdır; "rsync-kullanıcısı" ise uzak makinenin
rsyncd.conf dosyasından sınanacaktır.
BİR RSYNC SUNUCUSU ÇALIŞTIRMAK
Bir rsync sunucusu bir yapılandırma dosyası kullanılarak yapılandırılır. Daha ayrıntılı
bilgi için rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasına bakınız. rsync'i bir uzak kabuk uygulaması
üzerinden ve root olarak çalıştırmadıkça, öntanımlı olarak /etc/rsyncd.conf dosyası
kullanılır. Aksi takdirde, uzak makinedeki çalışma dizininde (genellikle $HOME) bulunan
rsyncd.conf öntanımlıdır.
BİR UZAK KABUKTAN BİR RSYNC SUNUCUSU ÇALIŞTIRMAK
rsync sunucusu yapılandırma dosyası ile ilgili tüm bilgiyi rsyncd.conf(5) kılavuz
sayfasında bulabilirsiniz.
Uzak kullanıcı root (chroot, setuid/setgid, v.s.) olmadıkça bazı yapılandırma seçenekleri
kullanılamaz olacaktır. Eğer rsync sunucusunu bir uzak kabuk uygulaması üzerinden
kullanıyorsanız, services dosyasında rsync sunucu portunun bulunması ya da inetd'nin
yapılandırılması gerekli değildir.
Bir tek kullanımlık ssh anahtarı dışında bir rsync sunucusu çalıştırmak için
rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasındaki bu bölüme bakınız.
ÖRNEKLER
Burada rsync kullanımıyla ilgili bazı örnekler bulacaksınız.
Büyük MS Word dosyaları ve eposta dizinlerinden oluşan eşimin ev dizinini yedeklemek için
şöyle bir cron işi çalıştırıyorum:
rsync -Cavz . arvidsjaur:backup
Her gece bir PPP bağlantısı üzerinden bu dizini ayrıca, kendi makinemin arvidsjaur
dizinine kopyalıyorum.
Samba kaynak ağacını eşzamanlı tutmak için şu Makefile hedeflerini kullanıyorum:
get:
rsync -avuzb --exclude '*~' samba:samba/ .
put:
rsync -Cavuzb . samba:samba/
sync: get put
Bu sayede bağlantının öbür ucundaki bir CVS diziniyle benimkini güncellememi sağlıyor.
Uzak makinede bir takım CVS işlemleri yaptıktan sonra uzak CVS protokolü ile bunları kendi
makinemde güncellemek gecikmelerden dolayı pek verimli olmuyor.
"eski" ve "yeni" ftp sitelerim arasında bir dizini şu komutla yansılıyorum:
rsync -az -e ssh --delete ~ftp/pub/samba nimbus:"~ftp/pub/tridge"
Bu komut her saat başı cron'dan çalıştırılıyor.
ÖZETLE SEÇENEKLER
Burada rsync'de kullanılabilen seçeneklerin bir özetine yer verilmiştir (rsync --help
komutu bu listeyi çıktılar). Bu seçenekler bir sonraki bölümde ayrıntılı olarak
açıklanmıştır.
-v, --verbose çıktı daha ayrıntılı olur
-q, --quiet hatalar dışında bilgi verilmez
-c, --checksum sadece toplam sağlamaya bakılır, zaman ve
boyut değişikliklerine bakılmaz
-a, --archive arşiv kipi; -rlptgoD (-H'sız) ile aynı
-r, --recursive dizinlerin alt dizinlerine inilir
-R, --relative göreli dosya yolları kullanılır
--no-relative --relative kapatılır
--no-implied-dirs -R uygulanmış dizinler gönderilmez
-b, --backup yedekleme yapılır (--suffix ve
--backup-dir seçeneklerine bakın)
--backup-dir=DİZİN sadece belirtilen dizinin içeriği
yedeklenir
--suffix=SONEK yedekleme soneki
(--backup-dir yoksa ~ öntanımlıdır)
-u, --update hedeftekiler daha yeniyse bu dosyalar
atlanır
--inplace hedef dosyaları yerinde günceller
-d, --dirs altdizinlere inmeden dizinleri aktarır
-l, --links sembolik bağları sembolik bağ olarak
kopyalar
-L, --copy-links sembolik bağ değil bağın son hedefi
kopyalanır
--copy-unsafe-links sadece güvensiz sembolik bağlar
dönüştürülür
--safe-links ağacın dışını hedefleyen sembolik
bağlar yoksayılır
-H, --hard-links sabit bağlar korunur
-K, --keep-dirlinks sembolik bağlı dizinler alıcıda dizin
yapılır
-p, --perms izinler korunur
-o, --owner sahip korunur (sadece root)
-g, --group grup korunur
-D, --devices aygıtlar korunur (sadece root)
-t, --times zamanlar korunur
-O, --omit-dir-times zamanlar korunurken dizinler bunun
dışında tutulur
-S, --sparse seyrek dosyaları en verimli şekilde
elde eder
-n, --dry-run işlemi yapıyormuş gibi gösterir ama yapmaz
-W, --whole-file dosyaları tamamen kopyalar
(rsync algoritması ile farkları değil)
--no-whole-file daima arttırımlı rsync algoritması
kullanılır
-x, --one-file-system dosya sistemi sınırlarının dışına çıkılmaz
-B, --block-size=BOYUT sabit bir blok boyunda sağlama toplamına
zorlar
-e, --rsh=KOMUT kullanılacak uzak kabuk uygulaması
belirtilir
--rsync-path=UYGULAMA uzak makinede rsnc'in çalıştıracağı
uygulama
--existing sadece hedefte mevcut olan dosyalar
güncellenir
--ignore-existing hedefte mevcut olan dosyalar yoksayılır
--remove-sent-files alınan dosyalar/sembolik bağlar
göndericide silinir
--del --delete-during ile aynı
--delete göndericide olmayan dosyalar alıcıda
silinir
--delete-before alıcıda aktarım öncesi silme yapılır
(öntanımlı)
--delete-during alıcıda aktarım sırasında silme yapılır
--delete-after alıcıda aktarım sonrası silme yapılır
--delete-excluded alıcıda ayrıca dışlanmış dosyalar da
silinir
--ignore-errors G/Ç hataları olsa da siler
--force dizinler boş olmasa bile silinir
--max-delete=SAYI SAYIdan fazla dosya silinmez
--max-size=BOYUT BOYUTtan daha büyük dosyalar aktarılmaz
--partial kısmen aktarılmış dosyalar tutulur
--partial-dir=DİZİN kısmen aktarılmış dosyalar DİZİNde tutulur
--delay-updates güncellenecek tüm dosyalar sona bırakılır
--numeric-ids kullanıcı/grup kimliklerini isimlerle
eşleştirmez
--timeout=SÜRE G/Ç zamanaşımını SÜRE saniyeye ayarlar
-I, --ignore-times zaman ve boyut bakımından eşleşen dosyalar
atlanmaz
--size-only boyutları aynı olan dosyalar atlanır
--modify-window=SAYI doğruluğu arttırmak için değişiklik
zamanları karşılaştırılır
-T, --temp-dir=DİZİN geçici dosyaları DİZİNde oluşturur
-y, --fuzzy hedefte dosya yoksa benzerini bulur
--compare-dest=DİZİN alınan dosyaları ayrıca DİZİNdekilerle
karşılaştırır
--link-dest=DİZİN değişmediyse DİZİNdeki dosyalara sabit bağ
-z, --compress aktarım sırasında dosya verisi sıkıştırılır
-C, --cvs-exclude dosyalar CVS'nin yaptığı gibi yoksayılır
-f, --filter=KURAL bir dosya süzme kuralı ekler
-F --filter='dir-merge /.rsync-filter' ve
yinelemeli: --filter='- .rsync-filter'
ile aynı
--exclude=KALIP KALIP ile eşleşen dosyalar dışlanır
--exclude-from=DOSYA dışlama kalıpları DOSYAdan okunur
--include=KALIP KALIP ile eşleşen dosyalar dışlanmaz
--include-from=DOSYA dışlanmayan kalıplar DOSYAdan okunur
--files-from=DOSYA aktarılacak dosyaların isimlerinin listesi
DOSYAdan okunur
-0, --from0 *from seçeneklerindeki dosya listeleri boş
karakter sonlandırmalı kabul edilir
--version sürüm numarasını basar
--port=PORT başka bir port belirtmek için
--blocking-io uzak kabukta engellemeli G/Ç kullanılır
--no-blocking-io engellemeli G/Ç öntanımlı olduğunda bunu
iptal eder
--stats dosya aktarımı sırasında durum bilgileri
verir
--progress aktarım sırasında gelişimi gösterir
-P --partial --progress ile aynı
-i, --itemize-changes tüm güncellemeler için bir değişiklik
özeti çıktılar
--log-format=BİÇİM aktarımları belirtilen biçimde günlükler
--password-file=DOSYA parola DOSYAdan okunur
--list-only dosyaları kopyalamaz, sadece listeler
--bwlimit=KBPS saniyede kBayt cinsinden G/Ç band genişliği
--write-batch=DOSYA bir betikli güncellemeyi DOSYAya yazar
--read-batch=DOSYA bir betikli güncellemeyi DOSYAdan okur
--checksum-seed=SAYI blok/dosya sağlama toplamı tohumunu ayarlar
-4, --ipv4 IPv4 tercih edilir
-6, --ipv6 IPv6 tercih edilir
-h, --help bu yardım iletisini gösterir
rsync ayrıca bir artalan süreci olarak da çalıştırılabilir. Bu durumda şu seçenekleri
kabul eder:
--daemon bir rsync artalan süreci olarak çalışır
--address=ADRES belirtilen adres kullanılır
--bwlimit=KBPS saniyede kBayt cinsinden G/Ç band genişliği
--config=DOSYA rsyncd.conf yerine kullanılacak DOSYA
--no-detach üst süreçten ayrık çalışmaz
--port=PORT belirtilen PORTu dinler
-v, --verbose ayrıntı düzeyini arttırır
-4, --ipv4 IPv4 tercih edilir
-6, --ipv6 IPv6 tercih edilir
-h, --help bu yardım iletisini gösterir
AÇIKLAMALARIYLA SEÇENEKLER
rsync GNU uzun seçenekler paketini kullanır. Çoğu komut satırı seçeneği hem kısa hem de
uzun seçenek içerir. Bazı seçenekler ise sadece uzun seçeneklerden oluşur. `=' işareti
içeren seçeneklerdeki parametreler isteğe bağlıdır; `=' yerine boşluk kullanılabilir.
-h, --help
rsync tarafından kabul edilen seçenekleri açıklayan kısa bir yardım iletisi basar.
--version
rsync sürüm numarasını basar ve çıkar.
-v, --verbose
Bu seçenek aktarım sırasında verilen bilgi miktarını arttırır. rsync öntanımlı
olarak sessiz çalışır. Tek -v belirtildiğinde, hangi dosyaların aktarıldığını
gösterip sonunda bir özet basar. İki -v belirtildiğinde atlanan dosyaları gösterir
ve sonunda daha fazla bilgi verir. İkiden fazla -v kullanımı sadece rsync hata
ayıklaması yapıyorsanız anlamlıdır.
Aktarılan dosya isimlerinin çıktılanmasında --log-format seçeneğinin öntanımlı
olarak "%n%L" ile kullanıldığı varsayılarak sadece dosyaların isimleri ve varsa
sembolik bağlar hedefleri ile belirtilir. Tek -v seviyesinden bir ayrıntıda bir
dosyanın öznitelikleri değişmişse bu gösterilmez. Değiştirilen özniteliklerin
öğelere göre listelenmesi isterseniz (--itemize-changes seçeneğiyle ya da
--log-format seçeneğine "%i" ekleyerek), istemcideki çıktıda değiştirilen tüm
öğelerin ayrıntı düzeyi arttırılır. Daha fazla bilgi için --log-format seçeneğinin
açıklamasına bakınız.
-q, --quiet
Bu seçenek aktarım sırasında verilen bilgi miktarını azaltır. Özellikle uzak
sunucudaki bilgi iletileri baskılanır. Bu seçenek rsync'i cron'dan çalıştırırken
yararlıdır.
-I, --ignore-times
Normalde rsync hedefte de aynı boyutta ve aynı değişiklik zamanına sahip dosyalar
varsa bunları atlayacaktır. Bu seçenek bu "hızlı sınama" davranışını kapatır.
--size-only
Normalde rsync hedefte de aynı boyutta ve aynı değişiklik zamanına sahip dosyalar
varsa bunları atlayacaktır. Bu seçenekle, dosyaların zamanlarına bakılmaksızın
hedefte de aynı boyutta iseler aktarılmazlar. Zaman değerlerinin doğru tutulmadığı
başka bir yansılama sistemini kullandıktan sonra rsync'i kullanmaya başlayacaksanız
bu seçenek yararlıdır.
--modify-window=sayı
İki zaman değerini karşılaştırırken, fark sayı'ya eşitse rsync bu değerleri eşit
kabul eder. Bu fark normalde 0 dır (tam eşitlik), ancak bu farkı bazı durumlarda
daha büyük bir değere ayarlamak daha yararlıdır. Örneğin, MS Windows FAT dosya
sistemi (zaman değerleri 2 saniyelik çözünürlüğe sahiptir) taraflardan biri
olduğunda --modify-window=1 yararlıdır (1 saniyelik farklara izin vermek).
-c, --checksum
Bu seçenek göndericiyi aktarımdan önce tüm dosyaları 128 bitlik MD4 sağlama
toplamını kullanarak sınamaya zorlar. Sağlama toplamı doğrudan alıcıda sınanır ve
mevcut olanlar arasında aynı sağlama toplamlı, aynı boyutlu ve aynı isimli olanlar
aktarılmaz. Bu seçenek aktarım işlemini oldukça yavaşlatabilir.
-a, --archive
Bu seçenek -rlptgoD seçeneklerine eşdeğerdir. Alt dizinlere inerek işlem
yapılmasını ve hemen hemen herşeyin korunmasını istemenin en kestirme yoludur; bir
şey dışında: --files-from belirtilmişse -r uygulanmayacaktır.
Çok sayıda bağlı dosyanın varlığı pahalıya mal olacağından -a seçeneği sabit
bağları korumaz. Bunu istiyorsanız -H seçeneğini ayrıca belirtmelisiniz.
-r, --recursive
Bu seçenek alt dizinlerinde ardışık olarak kopyalanmasını sağlar. Ayrıca --dirs
(-d) seçeneğine de bakınız.
-R, --relative
Göreli dosya yolları kullanılır. Yani, komut satırının gönderici kısmında
belirtilen dosya yolunun son parçası değil, dosya yolunun tamamı kopyalanır. Bu
seçenek aynı anda çok sayıda dizini göndermek için yararlıdır. Örneğin şöyle bir
komut,
rsync /foo/bar/foo.c remote:/tmp/
uzak makinede /tmp/foo.c dosyasını oluşturur. Bunun yerine şu komutu
kullansaydınız,
rsync -R /foo/bar/foo.c remote:/tmp/
uzak makinede /tmp/foo/bar/foo.c dosyası oluşturulacaktı (dosya yolunun tamamı
kopyalanır). Karşıya yollanacak yol uzunluğunu sınırlamak için şöyle
yapabilirsiniz:
cd /foo
rsync -R bar/foo.c remote:/tmp/
Bu komut uzak makinede /tmp/bar/foo.c dosyasını oluşturur.
--no-relative
--relative seçeneğini iptal eder. Bu özellikle --files-from seçeneğinin gerektiği
durumlarda --relative seçeneği uygulanmaksızın dosyaları işleme sokmakta
yararlıdır.
--no-implied-dirs
--relative seçeneği ile birlikte kullanıldığında her dosya yolundaki dolaylı
dizinler, aktarımın parçası olarak yinelenmez. Bu dosya aktarımını daha elverişli
yaptığı gibi ayrıca dosya yolunun dolaylı parçalarında iki tarafta eşleşmeyen
sembolik bağların varlığını mümkün kılar. Örneğin, "/path/foo/file" dosyasını -R
ile aktarırsanız, hedefte "/path" ve "/path/foo" ile kaynağın dizin ve sembolik
bağları tamamen eşleştirilecektir. --no-implied-dirs seçeneğinin kullanımı bu
dolaylı dizinlerin her ikisinin de atlanmasına yol açar. Yani, eğer "/path" bir
makine üzerinde gerçek bir dizin, ancak diğer makinede bir sembolik bağ ise, rsync
bunu değiştirmeye çalışmayacaktır.
-b, --backup
Bu seçenekle, evvelce mevcut hedef dosyaların her aktarımında ya da silinmesinde bu
dosyaların isimleri değiştirilir. Yedek dosyaların nereye gideceğini ve nasıl bir
sonek alacaklarını --backup-dir ve --suffix seçenekleri ile belirtebilirsiniz.
Eğer --backup-dir seçeneğini belirtmezseniz, --omit-dir-times seçeneği etkin
kılınacaktır.
--backup-dir=dizin
--backup seçeneği ile birlikte kullanıldığında bu seçenekle yedek dosyaların hangi
dizinde saklanacağı belirtilebilir. Bu, arttırımlı yedekleme yaparken çok
yararlıdır. Buna ek olarak --suffix seçeneğini kullanarak bir yedek soneki de
belirtebilirsiniz (aksi takdirde dosyalar belirtilen dizine kendi isimleri ile
yedeklenir).
--suffix=sonek
Bu seçenek --backup (-b) ile kullanıldığında, belirtilen sonek öntanımlı yedekleme
sonekinin yerine kullanılır. --backup-dir belirtilmemişse, öntanımlı sonek ~
işaretidir, aksi takdirde boş bir dizgedir.
-u, --update
Bu seçenek, hedefte mevcut olan bir dosyanın değişiklik zamanının kaynak
dosyanınkinden daha yeni olduğu durumda atlanmasını sağlar. (Eğer hedef dosyanın
değişiklik zamanı kaynağınkiyle aynıysa, ama boyutları farklıysa güncelleme
yapılacaktır.)
--update seçeneğinin şu anki gerçekleniminde gönderici ve alıcı arasında dosya
biçimlerinde bir fark varsa, bu, güncelleme için tarihlerden daha önemli olarak ele
alınır. Başka bir deyişle, hedef bir dosyaya sahipken, kaynak bir dizin veya bir
sembolik bağa sahipse, aktarım dosyalarını zaman değerlerine bakılmaksızın yapılır.
Bu davranış ileride değişebilir (bu konuda bir fikriniz varsa, eposta listesinde
bunu açıklamaktan çekinmeyin).
--inplace
Bu seçenek rsync'in dosyanın yeni bir kopyasının oluşturulmamasına ve yerine
taşınmamasına sebep olur. Bunun yerine rsync mevcut dosyanın üzerine
yazacaktır,yani rsync algoritması ağ yükünü tamamen azaltmayı başaramaz (henüz
veriyi uyumlu sıralamayı denemediğinden). Buna bir istisna, rsync yedek dosyaları
aktarımda temel dosya olarak kullanma yeterliğinde olduğundan, seçeneğin --backup
ile birlikte kullanılmasıdır.
Bu seçenek blok temelli değişiklikler olan ya da sonuna ekleme yapılan çok büyük
dosyalarla, disk ve ağ bakımından sınırlı sistemlerde yararlıdır.
Bu seçenek --partial (kesilmeye uğramış bir aktarımda dosya silinmez) seçeneğini
uygular, fakat --partial-dir ve --delay-updates seçenekleriyle çelişir. rsync
2.6.4 öncesinde --inplace ayrıca --compare-dest ve --link-dest seçenekleriyle de
çelişiyordu.
Uyarı: Dosya verisi aktarım sırasında kararsız bir durumda olacaktır (ve büyük
ihtimalle aktarım kesintiye uğradıktan sonra da), dolayısıyla, kullanılmakta
olan dosyaları bu seçeneği kullanarak güncellememelisiniz. Ayrıca, alıcı
kullanıcının yazma izni olmayan dosyaların rsync tarafından yerinde
güncellenemeyeceğini de unutmayın.
-d, --dirs
Gönderen tarafın saptanan her dizini içereceğini söyler. --recursive seçeneğinin
tersine, bir dizinin içeriği, dizin komut satırında "." ya da bir bölü çüzgisi ile
biten bir isim ("foo/" gibi) ile belrtilmedikçe kopyalanmaz. Bu seçenek ya da
--recursive seçeneği olmaksızın, rsync saptadığı tüm dizinleri atlayacaktır (ve
herbiri için bir ileti çıktılayacaktır).
-l, --links
Saptanan her sembolik bağ hedefte oluşturulur.
-L, --copy-links
Sembolik bağ saptandığında sembolik bağ değil, hedefindeki dosya kopyalanır.
rsync'in eski sürümlerinde, bu seçenek ayrıca alıcı tarafa, dizin sembolik bağı
gibi sembolik bağları izlemesini söylemek gibi bir yan etkiye sahipti. Günümüzde
ise, rsync, böyle bir durumda, bu ek davranışı sağlamak için sizin --keep-dirlinks
(-K) seçeneğini belirtmenizi gerektirir. Buna tek istisna, -K seçeneğini anlayacak
çok eski bir rsync ile dosyaların gönderilmesidir -- bu durumda -L seçeneği daha
eski bir rsync ile hala -K seçeneğinin yan etkisine sahip olacaktır.
--copy-unsafe-links
Bu seçenek rsync'e, kopyalanan ağacın dışındaki bir hedefi gösteren sembolik
bağları kopyalamasını söyler. Mutlak sembolik bağlar ayrıca sıradan dosyalar olarak
ele alınır, böylece bunlar --relative kullanıldığında kaynak dosya yolunun
kendindeki sembolik bağlar olurlar.
safe-links
Bu seçenek rsync'e, kopyalanan ağacın dışındaki bir hedefi gösteren sembolik
bağları yoksaymasını söyler. Bu seçeneğin --relative seçeneğiyle birlikte
kullanılması beklenmedik sonuçlara yol açabilir.
-H, --hard-links
Bu seçenek rsync'e, sabit bağları aynı kaynak sistemdeki gibi yeniden oluşturmasını
söyler. Bu seçenek olmaksızın sabit bağlar sıradan dosyalar olarak ele alınırlar.
rsync'in, eğer bağın her iki parçası da dosya listesi ile gönderilmişse, sabit
bağları saptayabileceğini unutmayın.
Bu seçenek işlemi yavaşlatabilir, gerçekten bu işlevselliğe ihtiyacınız varsa
kullanın.
-K, --keep-dirlinks
Alıcı tarafta, bir sembolik bağ bir dizini gösteriyorsa, bunun gönderici tarafta
bir dizinle eşleştiği varsayılacaktır.
-W, --whole-file
Bu seçenekle arttırımlı rsync algortiması kullanılmaz ve bunun yerine dosya olduğu
gibi gönderilir. Eğer kaynak ile hedef arasındaki band genişliği diskin band
genişliğinden (özellikle disk, ağ dosya sisteminin bir parçası ise) daha yüksekse
bu seçenek daha hızlı olabilir. Kaynak ve hedef, yerel dosya yolları olarak
belirtilmişse bu seçenek öntanımlıdır.
--no-whole-file
--whole-file öntanımlı olduğunda bu seçenek onu kapatır.
-p, --perms
Bu seçenek rsync'e, izinleri hedefte aynı kaynak sistemdeki gibi belirlemesini
söyler.
Bu seçenek olmaksızın, her yeni dosya izinlerini kaynak dosyanın izinlerine ve
alıcı taraftaki umask'a göre belirlenir, diğer tüm dosyalar (güncellenenler dahil)
kendi mevcut izinleriyle kalır (bu, cp gibi diğer dosya kopyalama araçlarında da
böyledir).
-o, --owner
Bu seçenek rsync'e, hedef dosyanın sahibini aynı kaynak dosyadaki gibi
belirlemesini söyler. Çoğu sistemde sadece ayrıcalıklı kullanıcı dosya aidiyetini
belirleyebilir. Öntanımlı olarak, koruma isim tarafında yapılır, fakat bazı
durumlarda son çare olarak kullanıcı kimliği kullanılır. Bu konu --numeric-ids
seçeneğinin açıklamasında daha ayrıntılı incelenmiştir.
-g, --group
Bu seçenek rsync'e, hedef dosyanın grubunu aynı kaynak dosyadaki gibi belirlemesini
söyler. Alıcı tarafta rsync'i ayrıcalıklı kullanıcı çalıştırmıyorsa, sadece
alıcının üyesi olduğu gruplar için bu yapılabilir. Öntanımlı olarak işlem grup
ismine göre yapılır, ancak bazı durumlarda son çare olarak grup kimliği de
kullanıabilir. Bu konu --numeric-ids seçeneğinin açıklamasında daha ayrıntılı
incelenmiştir.
-D, --devices
Aktarılan karakter ve blok aygıtları hedefte yeniden oluşturulur. Bu seçeneği
sadece ayrıcalıklı kullanıcı kullanabilir.
-t, --times
Bu seçenek rsync'e, dosyaları değişiklik zamanlarına göre aktarmasını ve bunları
uzak sistemde güncellemesini söyler. Bu seçenek kullanılmazsa, eniyileme yüzünden
değiştirilmemiş dosyaların dışlanması verimli olamaz; başka bir deyişle, -t veya -a
seçeneğinin yokluğu sonraki aktarımda -I kullanılmış gibi tüm dosyaların
güncellenmesine yol açar (rsync algoritması güncellemeyi oldukça verimli
yapacağından, eğer dosyalar gereçekten değişmemişse, -t kullanmanız çok daha iyi
olacaktır).
-O, --omit-dir-times
Eğer rsnc değişiklik zamanlarını güncelliyorsa (--times ile), bu seçenek
belirtildiğinde dizinleri bunun dışında tutar. Eğer alıcı tarafta NFS dizinleri
paylaştırıyorsa, -O seçeneğini kullanmak daha iyidir. Bu seçenek --backup seçeneği
--backup-dir olmaksızın kullanılmış gibi sonuç verir.
-n, --dry-run
Bu seçenek rsync'e, herhangi bir dosya aktarımı yapmamasını, sadece yapıyormuş gibi
işlemleri raporlamasını söyler.
-S, --sparse
Bu seçenekle rsync, seyrek dosyaların hedefte daha az yer kaplayacak şekilde elde
edilmesini sağlamaya çalışır.
Bilgi: Bu seçeneği hedefteki dosya sistemi Solaris "tmpfs" ise kullanmayın. Boş
bölgelerin düzgünce atlanmasını sağlayamaz ve dosya sonunda bozulmalar
oluşur.
-x, --one-file-system
Bu seçenek rsync'e, aktarım sırasında dosya sistemi sınırlarının dışına çıkmamasını
söyler. Bu seçenek, tek bir dosya sisteminin içeriğini aktarmak için yararlıdır.
--existing
Bu seçenek rsync'e, hedefte yeni dosya oluşturulmasını gerektirecek aktarımları
yapmamasını sadece güncelleme yapmasını söyler.
--ignore-existing
Bu seçenek rsync'e, hedefte mevcut olan dosyaları güncellememesini söyler.
--remove-sent-files
Bu seçenek rsync'e, hedefte yeni oluşturulan dosyalarla içeriği güncellenenleri,
gönderen taraftan silmesini söyler. Dizinler ve aygıtlar ile sadece öznitelikleri
değiştirilmiş dosyalar silinmez.
--delete
Bu seçenek rsync'e, hedefte olup kaynakta olmayan dosyaları hedeften silmesini
söyler, fakat sadece dosyalar dizinleri ile belirtilmişse bu yapılır. Yani,
rsync'den tüm dizini ("dir" veya "dir/" gibi) göndermesini istemeli, dizin
içeriğini belirten dosya kalıpları ("dir/*" gibi) belirtmemelisiniz. Dosya
kalıpları belirtildiğinde kalıp kabuk tarafından yorumlanır ve kabuk rsync'den
dosyaları kapsayan dizini değil, tek tek dosyaları aktarmasını ister. Aktarımdan
dışlanan dosyalardan biriyse, --delete-excluded kullanılmamışsa ya da kurallar
sadece gönderen tarafla eşleşenleri imliyorsa hedefte silinecek olanlar da dışlanır
(SÜZME KURALLARI bölümündeki içerme/dışlama belirteçlerine bakınız).
Alt dizinlere inilmiyorsa bu seçenek etkisizdir.
Bu seçenek doğru şekilde kullanılmazsa tehlikeli olabilir. Önce --dry-run (-n)
seçeneğiyle silinecek dosyaları görüp, önemli dosyaların silinmeyeceğinden emin
olduktan sonra asıl işlemi başlatmak çok daha iyidir.
Gönderen tarafta bir G/Ç hatası saptandığında hedefteki dosya silme işlemi iptal
edilir. Bu, gönderen tarafın alıcı taraftaki dosyaları tümden silmesi gibi geçici
dosya sistemi hatalarına karşı (NFS hataları gibi) bir önlemdir. Bu davranışı
--ignore-errors seçeneğiyle iptal edebilirsiniz.
--delete seçeneği silme zamanını belirten --delete-* seçenekleriyle,
--delete-excluded dahil, herhangi bir sorun olmaksızın birleştirilebilir. Ancak,
silme zamanını belirten --delete-* seçeneklerinden biri belirtilmemişse, rsync
öntanımlı olarak --delete-before algoritmasını seçer. İleri sürümlerde bu seçim
--delete-during algoritmasıyla değiştirilebilir. Ayrıca, --delete-after seçeneğine
de bakınız.
--delete-before
Alıcı taraftaki dosya silme işlemlerinin aktarımın başlangıcında yapılmasını
sağlar. Bu seçenek --delete veya --delete-excluded seçeneği ile birlikte silme
zamanını belirten --delete-* seçeneklerinden biri belirtilmemişse öntanımlıdır.
Dosya silinmesi ile ilgili daha ayrıntılı bilgi için --delete seçeneğinin
açıklamasına bakınız.
Aktarımın başında silme yapılması, eğer dosya sistemi doluluk bakımından sınırda
ise ve ancak fazlalıkların kaldırılmasıyla dosya aktarımı mümkün olabilecekse
yararlıdır. Ancak, bu seçenek aktarımın başlamasını geciktirdiğinden aktarımın
zamanaşımına uğramasına (--timeout belirtilmişse) sebep olabilir.
--delete-during, --del
Alıcı taraftaki dosya silme işlemlerinin aktarımı sırasında yapılmasını sağlar. Bu
yöntem silme işleminin aktarımdan önce ve sonra yapıldığı algoritmalardan daha
hızlıdır. Fakat ilk olarak rsync'in 2.6.4 sürümüyle kullanılabilir olmuştur. Dosya
silinmesi ile ilgili daha ayrıntılı bilgi için --delete seçeneğinin açıklamasına
bakınız.
--delete-after
Alıcı taraftaki dosya silme işlemlerinin aktarım tamamlandıktan sonra yapılmasını
sağlar. Eğer aktarımın bir parçası olarak dizin bazında yeni dosya birleşimleri
yapıyorsanız ve bunların ihracının aktarımın silme fazında etkin olmasını
istiyorsanız bu seçenek yararlı olacaktır. Dosya silinmesi ile ilgili daha
ayrıntılı bilgi için --delete seçeneğinin açıklamasına bakınız.
--delete-excluded
Alıcı tarafta olup, gönderici tarafta olmayan dosyaların alıcı tarafta silinmesine
ek olarak, alıcı tarafta dışlanan dosyalarında silinmesini sağlar (--exclude
seçeneğine bakınız). Alıcı tarafta tek tek dosyaların dışlanmasının bu yöntemle
silinmesi ve silinmesi istenmeyen dosyaların bu seçenekten korunması ile ilgili
bilgiler için SÜZME KURALLARI bölümüne bakınız. Dosya silinmesi ile ilgili daha
ayrıntılı bilgi için ise --delete seçeneğinin açıklamasına bakınız.
--ignore-errors
G/Ç hataları olsa bile --delete işleminin sürdürülmesini sağlar.
--force
Gönderici tarafta olmayan ancak alıcı tarafta olan dizinlerin içleri dolu bile olsa
silnmesini sağlar. Bu sadece --delete seçeneği olmaksızın böyledir, çünkü silme
işlemleri artık içiçe dizinler içeren bir tepe dizinin silinmesi şeklinde
yapılmaktadır. Etkin olması için --recursive seçeneği (-a tarafından uygulanır)
gerekir.
--max-delete=sayı
sayı'dan fazla dosya ya da dizin silinmez. Yansılama yapılırken çok büyük ağaçların
yıkıma yol açmaması için yararlıdır.
--max-size=boyut
boyut bayttan dha büyük dosyalar aktarılmaz. boyut belirtilirken, sonek olarak K,
M, G gibi bayt çarpanları belirtilebileceği gibi kesirli değerler de belirtilebilir
(--max-size=1.5m gibi).
-B, --block-size=blokboyu
rsync algoritmasında sabit bir blok boyunun kullanımına zorlar. Normalde, bu değer
güncellenen her dosya için ayrı ayrı seçilir. Daha ayrıntılı bilgi için teknik
rapora bakınız.
-e, --rsh=komut
Bu seçenek rsync'in yerel ve uzak kopyaların arasında iletişim için bir uzak kabuk
uygulaması belirleyebilmeyi sağlar. Genelde, rsync öntanımlı olarak ssh kullanacak
şekilde yapılandırılır, fakat bir yerel ağda rsh kullanmayı da tercih
edebilirsiniz.
Bu seçenek [kullanıcı@]makine::modül/yol ile kullanılırsa, uzak makinedeki rsync
sunucusunu çalıştırmak için belirtilen uzak kabuk komut'u kullanılacak ve aktarım
için uzak makinede çalışan rsync suncusunun soket bağlantısı değil, uzak kabuk
bağlantısı kullanılacaktır. Ayrıca, yukarıdaki BİR RSYNC SUNUCUSUNA BİR UZAK
KABUKTAN BAĞLANMAK bölümüne de bakınız.
komut içinde rsync sadece tek bir argümana izin verir. Örnek:
-e "ssh -p 2234"
Bilgi: ssh kullanıcıları makineye özel bağlantı seçeneklerini kendi .ssh/config
dosyası ile kişiselleştirebilirler.
Uzak kabuk uygulamasını seçmek için RSYNC_RSH ortam değişkenini, -e seçeneğinde
belirtilebilen bir değeri atayarak kullanabilirsiniz.
Ayrıca, bu seçenekten etkilenen --blocking-io seçeneğinin açıklamasına da bakınız.
--rsync-path=uygulama
Uzak makinede başlangıçta hangi uygulamanın çalıştırılacağını belirtmek için
kullanılır. Çoğunlukla, rsync'in uzak kabuğun öntanımlı yolları dışında bulunduğu
durumda kullanılır (--rsync-path=/usr/local/bin/rsync gibi). uygulama kabuk
tarafından çalıştırılacağından herhengi bir uygulama, betik ya da bir dizi komut
olabilir. Bir dizi komut belirtiyorsanız rsync'in iletişimde kullanacağı standart
girdi ve standart çıktının devredışı kalmamasına dikkat etmelisiniz.
Aşağıdaki örnekte uzak makinede --relative seçeneği ile kullanmak için farklı bir
öntanımlı yol belirtilmektedir:
rsync -avR --rsync-path="cd /a/b && rsync" makine:c/d /e/
-C, --cvs-exclude
Sistemler arasında aktarımı istenmeyen geniş bir dosya kümesinin dışlanması için
bir kısayol olarak kullanışlıdır. CVS'nin yoksayılacak dosyaları saptamakta
kullandığı algoritma kullanılır.
Dışlanan dosyaların listesi şöyle ilklendirilmiş olsun:
RCS SCCS CVS CVS.adm RCSLOG cvslog.* tags TAGS
.make.state .nse_depinfo *~ #* .#* ,* _$* *$ *.old *.bak
*.BAK *.orig *.rej .del-* *.a *.olb *.o *.obj *.so *.exe
*.Z *.elc *.ln core .svn/
$HOME/.cvsignore içindeki dosyalarla CVSIGNORE ortam değişkeninde (tüm isimler bir
boşlukla ayrılarak belirtilir) listelenen her dosya bu listeye eklenecektir.
Son olarak, .cvsignore dosyası ile aynı dizindeki dosyalardan .cvsignore dosyasında
listelenmiş kalıplarla eşleşen dosyalar yok sayılır. rsync'in süzme ve dışlama
uyguladığı dosyaların aksine bu kalıplar boşluklarla ayrılır. Daha fazla bilgi için
cvs(1) kılavuz sayfasına bakınız.
Bu seçeneği kendi --filter kurallarınızla birlikte belirtirseniz, -C seçeneğinin
komut satırının neresinde olduğuna bakılmaksızın, CVS dışlananlarının sizin
kurallarınızın sonuna ekleneceğini unutmayın. Bu, onlara sizin belirttiğiniz
kurallara göre daha düşük öncelik verir. CVS dışlananlarının süzme kurallarınız
arasındaki yerini kendiniz belirlemek isterseniz, komut satırı seçeneği olarak -C
belirtmek yerine --filter=:C ve --filter=-C seçeneklerini belirtmelisiniz (bu
şekilde komut satırında belirtebileceğiniz gibi bir süzme dosyasına ":C" ve "-C"
kurallarını yerleştirerek de belirtebilirsiniz). İlk kural her dizinde .cvsignore
dosyalarına bakılmasını, ikinci kural ise yukarıda bahsedilen CVS dışlananlarını
bir seferliğine dahil edilmesini sağlar.
-f, --filter=kural
Bu seçenek aktarılacak dosyalar listesinden belli dosyaların seçilerek dışlanması
için kurallar eklemenizi mümkün kılar. Bu seçenek alt dizinlerin ardışık
aktarıldığı aktarımlarda kullanıldığında çok yararlıdır.
Dışlanacak dosyaların listesini oluşturmak içim komut satırında çok sayıda --filter
seçeneği belirtebilirsiniz.
Bu seçenek hakkında daha ayrıntılı bilgi için SÜZME KURALLARI bölümüne bakınız.
-F Bu seçenek iki defa belirtildiğinde komuta iki --filter kuralı eklemeye eşdeğerdir.
İlk seçenek şu kuralı ekler:
--filter=': /.rsync-filter'
Bu kural, rsync'in dizin hiyerarşisi dahilinde serpiştirilmiş .rsync-filter
dosyalarına bakmasını ve aktarımda bu dosyalardaki süzme kurallarını kullanmasını
sağlar. -F seçeneği ikinci kez kullanılmışsa şu kuralı uygular:
--filter='- .rsync-filter'
Bu kural .rsync-filter dosyalarının aktarılmamasını sağlar.
Bu seçenek hakkında daha ayrıntılı bilgi için SÜZME KURALLARI bölümüne bakınız.
--exclude=kalıp
Bu seçenek bir dışlama kuralı tanımlanmasını sağlayan --filter seçeneğinin
basitleştirilmiş bir biçimidir. Seçenek, normal süzme kurallarının kural çözümleme
sözdizimine izin vermez.
Bu seçenek hakkında daha ayrıntılı bilgi için SÜZME KURALLARI bölümüne bakınız.
--exclude-from=dosya
Bu seçenek, dışlama kurallarının belirtilen dosyadan alınmasını sağlaması dışında
--exclude seçeneğinin benzeridir. dosya içindeki boş satırlar ile ';' veya '#'
ile başlayan satırlar yoksayılır. dosya olarak - belirtilmişse girdiler standart
girdiden okunur.
--include=kalıp
Bu seçenek bir içerme kuralı tanımlanmasını sağlayan --filter seçeneğinin
basitleştirilmiş bir biçimidir. Seçenek, normal süzme kurallarının kural çözümleme
sözdizimine izin vermez.
Bu seçenek hakkında daha ayrıntılı bilgi için SÜZME KURALLARI bölümüne bakınız.
--include-from=dosya
Bu seçenek, içerme kurallarının belirtilen dosyadan alınmasını sağlar. dosya olarak
- belirtilmişse girdiler standart girdiden okunur.
--files-from=dosya
Bu seçeneği kullanarak aktarılacak dosyaların tam listesini belirtebilirsiniz.
Liste dosya'dan ya da "-" belirtilmişse standart girdiden okunur. Ayrıca, bu
seçenekle birlikte öntanımlı uygulanan seçeneklere bağlı olarak rsync'in öntanımlı
davranışını kolayca değiştirebilirsiniz:
o --relative (-R) seçeneği uygulanarak dosya içindeki her öğede belirtilen yol
bilgisi korunmuştur (bu davranışı kapatmak için --no-relative seçeneğini
kullanın).
o --dirs (-d) seçeneği uygulanarak listede belirtilen dizinlerin atlanmayıp,
hedefte oluşturulması sağlanmıştır.
o --archive (-a) seçeneği uygulanmasına rağmen bu seçeneğin uygulamalarından biri
olan --recursive (-r) seçeneği uygulanmadığından, bu davranışın uygulanmasını
istiyorsanız --recursive (-r) seçeneğini ayrıca belirtmelisiniz.
dosya'dan okunan dosya isimlerinin hepsi kaynak dizine göre değerlendirilir --
öğelerin başındaki "/"lar ile daha üst dizinlere çıkılmasını sağlayan "../"lar
kaldırılır. Örnek:
rsync -a --files-from=/tmp/foo /usr uzak:/yedek
/tmp/foo içinde "bin" (hatta "/bin") diye bir girdi varsa, /usr/bin dizini hedefte
/yedek/bin dizini olarak oluşturulur (ancak, dosya içinde dosyalar açıkça
listelenmemişse ya da komut satırında -r seçeneği yoksa /usr/bin dizinindeki
dosyalar aktarılmaz). Ayrıca, --relative seçeneğinin etkisini (öntanımlı olarak
etkindir) sadece dosyadan okunan yol bilgisini yinelemek için saklar ancak, kaynak
için belirtilmiş yolun yinelenmesine zorlamaz (örnekte /usr).
Ek olarak, eğer dosya'yı "uzak:" öneki ile belirtirseniz, bu dosya yerel makineden
değil, uzak makineden okunur (uzak: ile belirtilen makine, aktarımın yapıldığı
makine olmalıdır). Bir kısaltma olarak, "aktarımın yapıldığı uzak makine" anlamında
sadece ":" önekini de kullanabilirsiniz. Örnek:
rsync -a --files-from=:/yol/dosya-listesi uzak:/ /tmp/kopya
Bu komut "uzak" makinesindeki /yol/dosya-listesi dosyasında listelenmiş dosyaları
kopyalayacaktır.
-0, --from0
Bu seçenek rsync'e, bir dosyadan okunan dosya isimlerinin sonlandırılmasının
satırsonu karakteri (LF) veya satırbaşı karakteri (CR) ya da her bu ikisinin
birlikte kullanılmasıyla (CR+LF) değil sadece boş karakterle ('\0') yapıldığını
belirtir. Bu seçenek --exclude-from, --include-from, --files-from ve bir --filter
kuralı ile belirtilen dosyaları etkiler. Dosya isimlerinin boşluk ile ayrıldığı
.cvsignore dosyalarını kullanan --cvs-exclude seçeneğini etkilemez.
-T, --temp-dir=dizin
Bu seçenekle, dosyalar aktarılırken alıcı tarafta geçici olarak oluşturulan
dosyaların nereye konulacağını belirtmek için kullanılır. Öntanımlı davranış,
geçici dosyaların alıcı dizinde oluşturulmasıdır.
-y, --fuzzy
Bu seçenekle, hedefte bulunmayan bir dosya için benzer bir dosya aranacağını
belirtilir. Şimdiki algoritma, hedef dosya için aynı dizinde, aynı boyda ve aynı
değişiklik zamanlı ya da aynı isimli bir dosya arar. Böyle bir dosya varsa, bu
dosya bulanık bir hedef dosya olarak aktarımın hızlandırılması amacıyla kullanılır.
Bilgi: --delete seçeneği bu amaçla kullanılabilecek bir dosyanın işlem öncesinde
silinmesine yol açabileceğinden, bunun yerine ya --delete-after seçeneğini
kullanın ya da dosyanın silme işlemine konu olmayacak şekilde olmasına
dikkat edin.
--compare-dest=dizin
Bu seçenekle, alıcı makinede hedef dizinde olmayan dosyalar için karşılaştırmanın
dizin dizinine göre yapılacağı belirtilir. Eğer dizin içinde göndericinin
dosyasının aynısı varsa bu dosya aktarılmaz. Bu, sadece bir önceki yedeklemeden
beri değişmiş dosyaların yedeklenmesi için kullanışlıdır.
2.6.4 sürümünden başlayarak, çok sayıda --compare-dest dizini belirtilebilmektedir.
Eğer hedefte bir eşleşme bulunamazsa, dosya bu dizinlerde aranır.
Eğer dizin göreli bir dizin olarak belirtilmişse bu dizinin hedef dizinde olduğu
kabul edilir. Ayrıca --link-dest seçeneğine de bakınız.
--link-dest=dizin
Bu seçenek, dizin içindeki değişmemiş dosyaların hedef dizine sabit bağlı yapılması
dışında --compare-dest seçeneği gibi davranır. Sabit bağlı yapılacak dosyalar
öznitelikleri (izinler, sahipler, v.s) bakımından kaynaktakilerle tamamen aynı
olmalıdır. Örnek:
rsync -av --link-dest=$PWD/öncü-dizin \
makine:kaynak-dzn/ yeni-dzn/
2.6.4 sürümünden başlayarak, çok sayıda --link-dest dizini belirtilebilmektedir.
Eğer hedefte bir eşleşme bulunamazsa, dosya bu dizinlerde aranır.
Eğer dizin göreli bir dizin olarak belirtilmişse bu dizinin hedef dizinde olduğu
kabul edilir. Ayrıca --compare-dest seçeneğine de bakınız.
Bilgi: 2.6.1 sürümünden önceki sürümlerde, -o seçeneği (-a seçeneği de bu seçeneği
uygular) belirtilmişse, --link-dest seçeneği root olmayan bir kullanıcı için
istendiği gibi çalışmayacaktır (yazılım hatası). Bu hatadan korunmak için
böyle bir rsync ile -o seçeneğini kullanmamalısınız.
-z, --compress
Bu seçenekle hedef makineye gönderilen dosyaların verilerini rsync, aktarım
miktarını azaltmak için sıkıştıracaktır. Özellikle, yavaş bağlantılar için çok
yararlıdır.
Bilgi: Hedef makinede sıkıştırma için aynı araçlar kullanılıyorsa, sıkıştırılmış
veri sıkıştırma ile ilgili dolaylı bilgileri içermeyeceğinden aktarımda daha
iyi sıkıştırma yapılabilmektedir.
--numeric-ids
Bu seçenekle rsync, her iki uçta kullanıcı ve grup isimlerini değil, kullanıcı ve
grup kimliklerini eşleştirmeye çalışacaktır.
Öntanımlı olarak rsync, dosyaların sahibini belirlemekte kullanıcı ve grup
isimlerini kullanır. Özel kullanıcı ve grup kimliği olan 0 kimliği, bu seçenek
belirtilmemiş olsa bile, kullanıcı ve grup isimleriyle asla eşleştirilmez.
Eğer kullanıcı ve grup isimleri her iki uçta eşleşmiyorsa, bunların yerine kaynak
sistemdeki kullanıcı ve grup kimlikleri kullanılır. chroot ayarlarının rsync'in
kullanıcı ve grup isimlerini arama yeteneklerini nasıl etkilediğini ve bunları
nasıl değiştirebileceğinizi öğrenmek için rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasındaki use
chroot modül seçeneğinin açıklamasına bakınız.
--timeout=süre
Bu seçenekle G/Ç zamanaşımını saniye cinsinden belirtebilirsiniz. Belirtilen süre
içinde bir aktarım gerçekleşmezse, rsync işlemi sonlandıracaktır. Öntanımlı değer,
bir zamanaşımı olmadığını belirten 0 değeridir.
--port=port
Öntanımlı 873. port yerine kullanılacak portu belirtmek için kullanılır. URL
sözdizimi port belirtmek için zaten bir yöntem içerdiğinden, bu sadece bir rsync
sunucusuna "::" kullanarak bağlanıyorsanız gerekir. Bu seçeneğin SUNUCU SEÇENEKLERİ
bölümündeki açıklamasına da bakınız.
blocking-io
Uzak kabuk aktarımı başlatılırken engellenebilen G/Ç kullanılmasını belirtir. Uzak
kabuk rsh veya remsh ise, rsync öntanımlı olarak engellenebilen G/Ç, aksi takdirde
engellenemeyen G/Ç kullanır (ssh ile engellenemeyen G/Ç tercih edilir).
no-blocking-io
Öntanımlı olarak engellenebilen G/Ç kullanılıyorsa, bunu kapatır.
-i, --itemize-changes
Her dosyanın öznitelik değişikliklerini de içererek yapılmış değişikliklerin
dosyalara göre tasnif edilmiş bir listesini ister. Bu, --log-format='%i %n%L'
belirtmekle aynıdır.
"%i" belirtimi 9 karakter uzunlukta şifresel bir çıktıya sahiptir. Genel biçimi
UXcstpoga dizgesine benzer. Burada U karakteri yapılan güncellemenin çeşidini, X
karakteri dosya türünü diğer karakterler ise güncellenmişlerse öznitelikleri
belirten bir karakterle değiştirilir.
U karakterinin yerini alan güncelleme türleri şunlardır:
o < karakteri yerel makineye aktarılan (alınan) bir dosyayı belirtir.
o > karakteri yerel makineye aktarılan (gönderilen) bir dosyayı belirtir.
o c karakteri yerel makinede değiştirilen/oluşturulan bir dosyayı belirtir (bir
dizin ya da sembolik bağın oluşturulması gibi).
o h karakteri başka bir öğeye sabit bağ olan bir öğeyi belirtir (--hard-links
gerektirir).
o . (nokta) karakteri sadece öznitelikleri değişmiş bir dosya belirtir.
o = karakteri öğenin iki uçta da aynı olduğunu belirtir (bu sadece ve sadece
yüksek bir ayrıntı seviyesinde çıktılanır).
X karakterinin yerini alan dosya türleri şunlardır: bir dosya için f, bir dizin
için d, bir sembolik bağ için L ve bir aygıt için D.
UXcstpoga dizgesinin diğer harfleri, gerçek karakterler olup, öğenin ilgili
öznitelikleri güncellenmişse çıktılanırlar, aksi takdirde "." ile değiştirilirler.
Bunun üç istisnası vardır:
1. yeni oluşturulmuş bir öğe için her harf bir "+" ile değiştirilir.
2. İki uçtada aynı olan öğelerde her harf bir boşlukla değiştirilir.
3. Bilinmeyen her öznitelik bir "?" ile değiştirilir (bu, daha eski bir rsync ile
konuşurken ortaya çıkar).
Harflerin belirttiği öznitelikler şunlardır:
o c dosyanın sağlama toplamlarının farklı olduğunu ve dosyanın aktarımla
güncelleneceğini belirtir (--checksum gerektirir).
o s dosyanın boyutlarının farklı olduğunu ve dosyanın aktarımla güncelleneceğini
belirtir
o t değişklik zamanlarının farklı olduğunu ve sunucudaki değer ile
güncelleneceğini belirtir (--times gerektirir). Bazan bu karakterin yerine T
kullanılır ve zamanın aktarım zamanına ayarlanacağını belirtir. T harfi, bir bir
dosya ya da dizin --times seçeneği belirtilmeksizin aktarılırken ya da bir
sembolik bağ aktarılırken çıktılanır.
o p izinlerin farklı olduğunu ve sunucudaki değer ile güncelleneceğini belirtir
(--perms gerektirir).
o o sahiplerin farklı olduğunu ve sunucudaki değer ile güncelleneceğini belirtir
(--owner ve root yetkileri gerektirir).
o g grupların farklı olduğunu ve sunucudaki değer ile güncelleneceğini belirtir
(--group ve grup yetkileri gerektirir).
o a harfi gelecekte ACL'ler gibi genişletilmiş dosya özniteliklerini desteklemek
üzere yedek olarak ayrılmıştır.
Olası diğer bir çıktı daha vardır: dosyalar silinirken silinecek her öğe için "%i"
belirtimi "deleting" dizgesini çıktılar (yeterince son sürüm bir rsync ile
konuşulduğu ve bunun silme işlemlerini bir ayrıntı olarak çıktılamayıp günlük kaydı
tuttuğu varsayımıyla).
--log-format=biçim
İşlenen her dosya için kullanıcıya rsync istemcisinin nasıl bir çıktı göstereceğini
belirlemenizi sağlar. biçim her biri % karakteri ile öncelenmiş tek karakterli
belirtimlerden oluşan bir dizgedir. Olası belirtimlerin listesi için rsyncd.conf(5)
kılavuz sayfasındaki log format seçeneğinin açıklamasına bakınız. (--log-format
seçeneği bir sunucunun günlük kaydında ne çıktılayacağını belirlemez.)
biçim dizgesinde --itemized-changes belirtimi (%i) kullanılmamışsa, belli bir yolla
(bir dosyanın aktarılması, bir sembolik bağ veya aygıtın yeniden oluşturulması, bir
dizine dokunulması) güncellenen her dosya için çıktı üretilecektir, aksi takdirde,
çıktılama herhangi bir yolla güncellenen her öğeye genişletilir (alıcı tarafın
sürümü en azından 2.6.4 ise). "%i" belirtiminin çıktısı ile ilgili ayrıntılar için
--itemized-changes seçeneğinin açıklamasına bakınız.
--verbose seçeneği "%n%L" biçiminin uygulanmasını sağlar. --log-format seçeneğini
isterseniz, -v (--verbose) seçeneğini belirtmeksizin kullanabileceğiniz gibi bu
seçeneği de kullanarak her dosya için bu biçimdeki bir çıktının üretimesini de
sağlayabilirsiniz.
Günlüklemenin aktarımın sonunda yapılmasını sağlayan aktarım istatistiği
belirtimlerinden biri belirtilmedikçe rsync, günlük biçimi dizgesini bir dosyanın
aktarımından önce çıktılayacaktır. Bu geç günlükleme etkin olduğunda ve ayrıca
--progress belirtilmişse rsync ayrıca aktarılan dosyanın ismini işlem bilgisinden
önce (şüphesiz, --log-format çıktısından sonra) çıktılayacaktır.
--stats
Bu seçenek rsync'e, rsync algoritmasının verileriniz için ne kadar verimli olduğunu
görmenizi sağlayacak dosya aktarım istatitiklerini ayrıntılı olarak basmasını
söyler.
--partial
Aktarım kesintiye uğramışsa, öntanımlı olarak rsync, aktarımı yarım kalmış dosyayı
silecektir. Bazı durumlarda kısmen aktarılmış dosyaları silinmemesi istenebilir.
Aktarımın bir sonraki bağlantıda tamamlanmasını hızlandırmak üzere kısmen
aktarılmış dosyaların silinmemesi için bu seçeneği kullanabilirsiniz.
--partial-dir=dizin
Aktarımı yarım kalmış dosyaların silinmesini önlemenin daha iyi bir yolu bu tür
dosyalar için ayrı bir dizin belirtmektir. Sonraki aktarımda, rsync bu dosyanın
aktarımını tamamlamak için belirtilen dizin içindeki dosyayı kullanacak ve dosyanın
aktarımı tamamlandıktan sonra bu dosyayı silecektir. Yalnız, eğer --whole-file
belirtilmişse (ya da dolaylı uygulanıyorsa), rsync arttırımlı algoritmayı
kullanmaksızın dosyaları göndereceğinden, dizin içinde tamamlanmayı bekleyen bir
dosya bulunursa basitçe silinecektir.
Eğer dizin mevcut değilse, rsync dizin'i oluşturacaktır (sadece son dizin, yolun
tamamı değil). Bu davranışın sonucu olarak, hedef dosyanın bir dizin oluşturmayı
gerektirdiği durumlarda göreli yol belirtmek (--partial-dir=.rsync-partial gibi)
daha iyidir, bu takdirde eksik dosya işlem sonunda silindiğinde bu dizin de
silinir.
Eğer dizin ile mutlak bir yol belirtilmemişse, mevcut dışlamalarınızın sonunda
rsync ayrıca --exclude değeri olarak bir dizin ekleyecektir. Böylece dizin içindeki
dosyaların aktarımı ve ayrıca alıcı tarafta bu dosyaların zamanından önce silinmesi
engellenecektir. Bir örnek: yukarıdaki --partial-dir seçeneği diğer süzme
kurallarının sonuna bir "--exclude=.rsync-partial/" kuralı ekleyecektir. Eğer
kendiniz bir takım süzme kuralları kullanıyorsanız, bu kuralın daha yüksek öncelik
alması için kendi kurallarınız içinde uygun bir yerde belirtebilirsiniz
(kurallarınızın sonunda bir --exclude='*' kuralı varsa, özdevimli eklenen bir kural
hiçbir zaman erişilebilir olmayacaktır).
Önemli:
--partial-dir ile belirtilen dizine diğer kullanıcılar yazamamalıdır, aksi
takdirde bu bir güvenlik açığı oluşturur. Yani "/tmp" gibi bir dizin
belirtmekten KAÇININ.
Ayrıca dizin değerini RSYNC_PARTIAL_DIR ortam değişkeninde belirtebilirsiniz. Bu
değişkene bir değerin atanmış olması --partial seçeneğinin etkin olmasını sağlamaz
ama komut satırında --partial seçeneğini belirtmekle --partial-dir seçeneğine dizin
belirtilmiş gibi işlem yapılması sağlanır. Örneğin, --partial-dir=.rsync-tmp ile
--progress seçeneğini birlikte kullanmak yerine, kabukta
RSYNC_PARTIAL_DIR=.rsync-tmp şeklinde bir atama yaptığınızı ve .rsync-tmp dizinini
eksik kalan aktarımı tamamlamak için komut satırında sadece -P seçeneğini
belirterek kullandığınızı varsayalım. --partial seçeneğinin bu ortam değişkenine
bakmadığı durumlar, (1) --inplace seçeneğinin belirtilmiş olması (--inplace
seçeneği --partial-dir ile çeliştiğinden), (2) --delay-updates seçeneğinin
belirtilmiş olmasıdır (aşağıya bakınız).
Sunucu yapılandırmasının refuse options ayarı, amacı gereği --partial-dir
seçeneğinin --partial seçeneğini uygulamamasına sebep olur. Bu, yani, --partial
seçeneğinin reddedilmesi, --partial-dir tarafından sağlanan daha güvenilir üsluba
hala izin veriyor olmakla, aktarımı yarım kalmış hedef dosyaların tekrar
yazılmasına izin vermemekte kullanılabilir.
--delay-updates
Bu seçenek, güncellenen her dosyayı aktarımın sonunda isimleri değiştirilmek
suretiyle yerine taşınmak üzere bir dizin içinde geçici bir dosyaya koyar. Bu
dosyaların güncellenmesini daha atomik yapmayı amaçlar. Öntanımlı olarak bu
dosyalar her dosyanın hedef dizini içindeki ".~tmp~" isimli bir dizine konur, fakat
bu davranışı --partial-dir seçeneğini belirterek değiştirebilirsiniz. Bu seçenek
--inplace seçeneği ile çelişir.
Bilgi: Bu seçeneğe özel olarak, --partial-dir yerine RSYNC_PARTIAL_DIR ile
--partial belirtmek RSYNC_PARTIAL_DIR değerinin kullanılmasını sağlamaz.
Ayrıca, sunucu yapılandırmasının refuse options ayarı, amacı gereği
--partial-dir seçeneğine özel uygulamalar da yapılmaz.
Bu seçenek alıcı tarafta biraz daha fazla bellek kullanımına (aktarılan dosya
başına bir bit) ve güncellenen tüm dosyaları tutacak kadar boş disk alanına
gereksinim duyar. Ayrıca, yol mutlak olduğunda güncellenen dosyaların hepsi tek bir
dizine konulacağından, aktarımda dosyaların herhangi birinin aynı isimde olma
olasılığının olmaması durumu dışında, --partial-dir ile mutlak dosya yolu
belirtmemelisiniz.
Ayrıca, çok daha atomik bir güncelleme algortiması içeren, rsync paketinin
"support" alt dizinindeki "atomic-rsync" perl betiğine de bakın (--link-dest
seçeneğini ve dosyalar için paralel bir hiyerarşi kullanır).
--progress
Aktarımın gelişimini gösteren çıktı üretilmesini sağlar. Bu, bezgin kullanıcıya
bazı şeyleri kollayabilme imkanı verir. Açıkça belirtilmemişse, --verbose
seçeneğini de uygulanır.
Bir dosya aktarılırken, üretilen çıktı şöyle görünür:
782448 63% 110.64kB/s 0:00:04
Bu çıktı kullanıcıya o anki dosya boyunu, aktarılmış verinin yüzdesini (hattaki
veri ile aktarılmış verinin toplamı olarak), aktarım hızını ve aktarımın
tamamlanması için gerekli kalan süreyi gösterir.
Bir dosya aktarıldıktan sonra, üretilen çıktı şöyle görünür:
1238099 100% 146.38kB/s 0:00:08 (5, 57.1% of 396)
Bu çıktı kullanıcıya aktarımı biten dosyanın son boyutunu, aktarımın %100
tamamlandığını, dosyanın son aktarım hızını, dosyanın aktarımı için kullanılan
süreyi ve ek olarak toplam aktarımın boyut ve adet olarak ne kadarının
tamamlandığını parantez içinde gösterir.
-P --partial --progress seçenkleri için kısayoldur. Amacı, kesintiye uğraması muhtemel
uzun bir aktarım için bu iki seçeneğin birlikte belirtilmesini kolaylaştırmaktır.
--password-file=dosya
Uzak rsync sunucusuna erişim için parola içeren bir dosya belirtebilmeyi sağlar. Bu
seçenek, aktarım için bir uzak kabuk kullanıldığında değil, sadece yerleşik aktarım
kullanarak bir rsync sunucusuna erişirken yararlıdır. Dosya herkesçe okunabilir
olmamalı ve içinde parolayı içerek tek bir satır bulunmalıdır.
--list-only
Bu seçenek dosyaların aktarılmasına değil, kaynak dosyaların listelenmesine sebep
olur. Bu seçenek, eğer bir hedef belirtilmezse çalışır, dolayısıyla doğrudan
kullanmaya ihtiyaç duymazsınız. Ancak, alt dizinlere inilmeyen bir liste üretmek
için tecrübeli bir kullanıcının -r --exclude='/*/*' seçeneklerini kullanmaktan
kaçınabilmesi için bir kolaylık sağlar.
--bwlimit=kbps
Azami aktarım hızının kB/s cinsinden belirtilebilmesini sağlar. rsync'i çok büyük
dosyaları (MB'larca) aktarmak için kullanırken oldukça verimlidir. rsync
aktarımlarının doğası gereği, veri bloklar halinde gönderilir, eğer rsync aktarımın
oldukça hızlı olduğunu saptarsa, sonraki bloku göndermeden önce bekler. Sonuçta,
aktarım hızının ortalaması belirtilen hıza eşit olur. Sıfır değeri bir sınırlama
olmadığı anlamına gelir.
--write-batch=dosya
Aynı hedefe yapılacak eşdeğer bir çağrı için --read-batch seçeneği ile kullanılmak
üzere bir dosya oluşturur. Ayrıntılar için BETİK KİPİ bölümüne bakınız.
--read-batch=dosya
Evvelce --write-batch ile oluşturulan dosya içindekileri uygular. Eğer dosya olarak
"-" belirtilirse betik verisi standart girdiden okunur. Ayrıntılar için BETİK KİPİ
bölümüne bakınız.
-4, --ipv4, --6, --ipv6
rsync'e soketleri oluştururken IPv4/IPv6 tercih etmesini söyler. Bu sadece rsync'in
doğrudan kendi denetimi altındaki soketleri etkiler. Ayrıca, bu seçeneklerin SUNUCU
SEÇENEKLERİ bölümündeki açıklamasına da bakınız.
--checksum-seed=tamsayı
MD4 sağlama toplamı tohumunun tamsayı olarak belirtilebilmesini sağlar. Bu 4
baytlık tohum her blok ve dosyanın MD4 sağlama hesaplamasında kullanılır. Öntanımlı
olarak bu tohum o anki zaman değeri olarak sunucu tarafından üretilir. Bu seçenek,
yinelenebilir blok ve dosya sağlamaları isteyen uygulamalar için ya da kullanıcının
daha bir rasgele tohum kullanmak istediği yerlerde kullanışlıdır. tamsayı olarak
sıfır değeri verilirse öntanımlı tohum kullanılacaktır.
SUNUCU SEÇENEKLERİ
Bir rsync sunucu başlatılırken kullanılan seçenekler:
--daemon
Bu seçenek rsync'in artalanda çalışacağını belirtir. Başlattığınız sunucuya bir
rsync istemcisi makine::modül veya rsync://makine/modül/ sözdizimini kullanarak
erişebilir.
Eğer standart girdi bir soket ise, rsync, inetd üzerinden çalıştığını
varsayacaktır, aksi takdirde, uçbirimini bırakıp bir artalan süreci haline
gelecektir. rsync istemcileri tarafından yapılan her bağlantı isteğinde süreç,
yapılandırma dosyasını (rsyncd.conf) okuduktan sonra isteğe yanıt verecektir. Daha
fazla bilgi için rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasına bakınız.
--address=adres
Öntanımlı olarak rsync, --daemon seçeneği ile başlatıldığında ya da bir rsync
sunucuya bağlanırken bir şablon adres kullanır. Bu seçenekle kullanılacak adres
olarak belli bir IP adresi (veya konakismi) belirtebilirsiniz. Bu --config seçeneği
ile birlikte kullanılarak sanal adresleme yapabilmeyi mümkün kılar. Ayrıca,
rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasındaki address seçeneğinin açıklamasına da bakınız.
--bwlimit=kbps
Sunucu sürecinin gönderdiği veri için kilobayt/s cinsinden azami aktarım hızını
belirtmek için kullanılır. İstemci bu durumda bile bir --bwlimit değeri
belirtebilir, ancak bu istemci taraftaki band genişliğini daraltmak için
yapılabilir. Eğer sunucunun belirttiği hız bu yolla aşılmak istenirse değer
aşağıya, sunucunu hızına yuvarlanır. Bazı ek ayrıntılar için bu seçeneğin istemci
seçeneklerindeki açıklamasına da bakınız.
--config=dosya
Öntanımlı yapılandırma dosyasında farklı bir yapılandırma dosyası belirtmek için
kullanılır. Sunucu süreci root dışında bir uzak kullanıcı tarafından, bir uzak
kabuk uygulaması üzerinden çalıştırılıyorsa öntanımlı yapılandırma dosyası çalışma
dizinindeki (genellikle $HOME) rsyncd.conf dosyası, aksi takdirde
/etc/rsyncd.conf'dur.
--no-detach
Bir sunucu olarak çalışmada rsync'in uçbirimini bırakıp bir artalan süreci haline
gelmesini engeller. Bu seçenek, rsync, Cygwin üzerinde bir hizmet olarak
çalıştırılırken gereklidir. Ayrıca, daemontools ya da AIX'in Sistem Özkaynak
Denetçisi gibi bir uygulama tarafından yönetildiğinde yararlıdır. Seçeneğin ayrıca,
rsync bir hata ayıklayıcı altında çalıştırılırken de kullanılması tavsiye edilir.
Bu seçenek, rsync, inetd veya sshd üzerinden çalışıyorsa etkisizdir.
--port=port
Sunucu tarafından öntanımlı olarak kullanılan 873. port yerine başka bir port
belirtmek için kullanılır. Ayrıca rsyncd.conf(5) kılavuz sayfasındaki port
seçeneğinin açıklamasına da bakınız.
-v, --verbose
Sunucu sürecinin başlatılması sırasında günlük bilgilerinin miktarını arttırmak
için kullanılır. Sunucunun, istemci bağlandıktan sonraki ayrıntı seviyesi istemci
tarafından kullanılan seçeneklerle ve modülün yapılandırma bölümündeki max
verbosity değeriyle denetlenir.
-4, --ipv4, --6, --ipv6
rsync sunucusunun bağlantıları dinleyeceği soketleri oluştururken IPv4/IPv6 tercih
etmesini sağlarlar. Çekirdekteki bir yazılım hatası nedeniyle Linux'un eski
sürümlerinde bu seçeneklerden biri gerekli olabilir (port kullanılacağı zaman bir
"adres zaten kullanımda" hatası alıyorsanız, rsync sunucusunu başlatırken --ipv6
veya --ipv4 belirtmeyi deneyin).
-h, --help
--daemon seçeneğinden sonra belirtilirse, rsync sunucusu başlatılırken
kullanılabilecek seçenekleri kısaca açıklayan bir yardım sayfası basar.
SÜZME KURALLARI
Süzme kuralları hangi dosyaların aktarılacağını (içerileceğini - include), hangi
dosyaların atlanacağını (dışlanacağını - exclude) seçmek için esnek bir yöntem sağlar.
Kurallar ya doğrudan include/exclude seçenekleri ile ya da daha hassas içerme/dışlama
kalıpları ile (bir dosyadan okuyarak) belirtilebilir.
rsync, aktarılacak dosya/dizinlerin listesindeki her isim için ayrı ayrı içerme/dışlama
kurallarını tarar ve ilk eşleşen kalıbı uygular: bir dışlama kalıbıyla eşleşen dosya
atlanır; bir içerme kalıbı ile eşleşen dosya atlanmaz; eşleşen bir kalıp yoksa dosya
atlanmaz.
rsync, komut satırında belirtilen include/exclude seçeneklerinden sıralı bir süzme
kuralları listesi oluşturur. Süzme kurallarının sözdizimi şöyledir:
kural [kalıp_veya_dosyaismi]
kural,belirteç [kalıp_veya_dosyaismi]
kural ismi olarak, aşağıda açıklanan kısa ya da uzun kural isimlerinden birini
kullanabilirsiniz. Eğer kısa isimli bir kural kullanırsanız, isteğe bağlı olan
belirteç'ten kuralı bir ',' ile ayırın. kalıp veya dosyaismi'ni (varsa) bir boşluk veya
altçizgiden sonra yazmalısınız. Kullanılabilecek kural önekleri:
uzun kısa açıklama
--------------------------
exclude - dışlama kalıbı belirtir
include + içerme kalıbı belirtir.
merge . ek kuralları okumak için katıştırılacak dosya,
dir-merge : bir dizin içi katıştırma dosyası belirtir.
hide H aktarımdan gizlenecek dosyalar için kalıp.
show S aktarımdan gizlenmeyecek dosyalar için kalıp.
protect P silinmekten koruncak dosyalar için kalıp.
risk R silinmekten korunmayacacak dosyalar için kalıp.
clear ! o anki include/exclude listesini temizler (argümansız)
Kurallar bir dosyadan okunduğunda, "#" ile başlayan açıklama satırları ile boş satırlar
yoksayılır.
--include ve --exclude komut satırı seçenekleri yukarıdaki kural sözdizimini değil, sadece
kalıplarla ek olarak listeyi temizleyen ünlem (!) imini (ve kalıplar bir dosyadan
okunuyorsa boş ve açıklama satırlarını) kabul ederler. Bir include seçeneği için, bir
kalıp "- " (tire ve boşluk) veya "+ " (artı ve boşluk) ile başlamıyorsa, kural bir "+ "
olarak değerlendirilir. Bir --exclude seçeneği için bir kalıp bir "- " ile başlamalıdır.
Bir --filter seçeneği ise kuralın başlangıcında daima bir uzun ya da kısa kural ismi
içermelidir.
Ayrıca, --filter, --include ve --exclude seçenekleri tek bir kalıp/kural alabilir. Çok
sayıda kalıp/kural eklemek için komut satırında bu seçenekleri tekrarlayabilir veya
--filter, --include-from ve --exclude-from seçeneklerinin dosya katıştırma sözdizimini
kullanabilirsiniz.
İçerme/Dışlama Kalıpları
Yukarıda SÜZME KURALLARI bölümünde bahsedildiği gibi dosyaları "+", "-" gibi kalıpları
kullanarak aktarabilir ya da atlayabilirsiniz. İçerme ve dışlama kurallarının herbirinde
aktarılacak dosyaların isimleriyle eşleşen kalıplar belirtilir. Bu kalıplar çeşitli
biçimler alabilir:
o Eğer kalıp bir / ile başlıyorsa, dosya hiyerarşisi içinde belli bir noktaya demirlenir,
aksi takdirde yol isminin sonuna eşlenir. Bu düzenli ifadelerde kalıbı ^ ile başlatmaya
benzer. Örneğin, "/foo" kalıbı ya "aktarımın kökü"ndeki (genel bir kural için) ya da
katıştırılan dosyanın dizinindeki (dir-merge kuralı için) "foo" isimli bir dosya ile
eşleşirdi. Nitelenmemiş bir "foo" ise, ağacın herhangi bir yerindeki "foo" isimli bir
dosya veya dizin ismi ile eşleşirdi, çünkü algoritma kökten uca doğru alt dizinlere
inilerek uygulanır; yani, her yol elemanı sonunda dosya ismi olacak bir sırada ele
alınır. "sub/foo" ise hiyerarşinin herhangi bir noktasındaki "sub" isimli bir dizin
içindeki bir "foo" ile eşleşirdi. Aktarımın kökü ile eşleşen bir kalıbın nasıl
belirtileceğinin ayrıntılı açıklaması için İçerme/Dışlama Kalıplarının Kök Dizinle
İlişklendirilmesi bölümüne bakınız..
o Eğer kalıp bir / ile bitiyorsa, sadece bir dizinle eşleşecektir, bir dosya, bağ ya da
aygıtla değil.
o Eğer kalıp *?[ dosyaismi kalıp karakterlerinden birini içeriyorsa, ifade kabuğun
dosyaismi eşleştirme kuralları kullanılarak eşleştirilir. Aksi takdirde basit bir dizge
eşleme kullanılır.
o Tek yıldızlı bir kalıp ("*") bölü çizgilerinde duracakken, çift yıldızlı kalıp ("**")
çok sayıda bölü çizgisi ile eşleşecektir.
o Eğer bir kalıp bir / (sonda değil) ya da bir "*" içeriyorsa baştan sona tüm dizinleri
dahil tam dosya yolu ile eşleştirilir. Eğer kalıp bir / ya da "**" içermiyorsa, sadece
dosyaisminin son bileşeni ile eşleştirilir (algoritmanın altdizinlere inilerek
uygulandığını hatırlayın, yani "tam dosyaismi" başlangıç dizininden başlayarak son
dizine kadar yolun herhangi bir parçası ile eşleşebilir).
Şuna dikkat edin, --recursive (-r) seçeneğini (-a ile uygulanan) kullandığınızda, her
yolun her alt bileşeni yukarıdan aşağıya ziyaret edilir, yani içerme/dışlama kalıpları
altdizinlere inilerek her alt bileşenin tam ismine uygulanır (örn, "/foo/bar/baz"
içerilirken "/foo" ve "/foo/bar" dışlanamaz). rsync göndereceği dosyaları ararken, dışlama
kalıpları aslında dizin basamaklama aşamasını kısadevre eder. Eğer bir kalıp belli bir üst
dizini dışlıyorsa, bir daha derin içerme kalıbını sonuçsuz bırakabilir, çünkü rsync,
hiyerarşinin dışlanan bir bölümünden daha derine inmez. Bu özellikle "*" ile biten bir
kural kullanırken önem kazanır. Örneğin, bu çalışmayacaktır:
+ /bir/yol/bu-dosya-bulunmaz
+ /bu-dosya-bulunur
- *
Bu kural listesi, "bir" üst dizini '*' kuralından dolayı dışlayacağından başarısız olur,
yani rsync, "bir" ve "bir/yol" dizinleri içindeki hiçbir dosyayı ziyaret etmez.
Hiyerarşideki tüm dizinleri ziyaret ettirmenin bir yolu tek bir kuralın listeye dahil
edilmesidir: "+ */" ("- *" kuralından önce herhangi bir yere yerleştirebilirsiniz). Diğer
bir çözüm ise ziyaret edilmesi gereken üst dizinlerin hepsi için belirli bir içerme kuralı
eklemektir. Örneğin, bu kural kümesi doğru çalışır:
+ /bir/
+ /bir/yol/
+ /bir/yol/bu-dosya-bulunur
+ /bu-dosya-da-bulunur
- *
Dışlama/içerme eşleştirme örnekleri:
o "- *.o" kalıbı *.o ile eşleşen tüm dosya isimlerini dışlar.
o "- /foo" kalıbı aktarımın kök dizinindeki "foo" isimli bir dosyayı dışlar.
o "- foo/" kalıbı "foo" isimli hehangi bir dizini dışlar.
o "- /foo/*/bar" kalıbı aktarımın kök dizinindeki "foo" dizininden iki seviye aşağıdaki
"bar" isimli dosyayı dışlar.
o "- /foo/**/bar" kalıbı aktarımın kök dizinindeki "foo" dizininden iki veya daha alt
seviyedeki "bar" isimli dosyayı dışlar.
o "+ */", "+ *.c" ve "- *" kalıplarının birleşimi tüm dizinler ve C kaynak dosyaları
dışında herşeyi dışlar.
o "+ foo/", "+ foo/bar.c" ve "- *" kalıplarının birleşimi sadece "foo" dizinini ve
"foo/bar.c" dosyasını içerecektir ("foo" dizini açıkça içerilmelidir yoksa "*"
tarafından dışlanırdı).
Katıştırma Dosyası Süzme Kuralları
Yukarıda SÜZME KURALLARI bölümünde bahsedildiği gibi dosyaları bir merge (.) ya da bir
dir-merge (:) süzme kuralı belirterek süzme kurallarınıza tüm dosyaları
katıştırablirsiniz.
İki çeşit katıştırma dosyası vardır: tek dosyalık ('.') ve diziniçi dosyalar (':'). Tek
dosyalık bir katıştırma dosyası bir defa okunur ve "." kuralındaki süzme listesi ile
birlikte işleme sokulur. Diziniçi katıştırma dosyası türünde ise, rsync adım adım bütün
altdizinleri tarayarak ismi belirtilen dosyayı buldukça dosya içeriğini o anki kural
listesine ekler. Bu diziniçi kural dosyaları aktarım alt dizinlerinde aranması gerektinden
gönderen tarafta oluşturulmalıdır. Ayrıca, bu kural dosyalarının silinmeyecek dosyaları
etkilemesi isteniyorsa, alıcı tarafa aktarılmaları gerekecektir (aşağıda, Diziniçi
Katıştırma Kuralları ve Silme bölümüne bakınız).
Bazı örnekler:
merge /etc/rsync/default.rules
. /etc/rsync/default.rules
dir-merge .per-dir-filter
dir-merge,n- .non-inherited-per-dir-excludes
:n- .non-inherited-per-dir-excludes
Bir merge veya dir-merge kuralı şu belirteçleri kabul eder:
o Bir - belirteci, dosyaiçi açıklamalar hariç başka bir kural çözümleme olmaksızın,
sadece dışlama kalıplarından oluşan bir dosya belirtir.
o Bir + belirteci, dosyaiçi açıklamalar hariç başka bir kural çözümleme olmaksızın,
sadece içerme kalıplarından oluşan bir dosya belirtir.
o Bir C belirteci, bir dosyanın CVS uyumluluğu anlamında okunması gerektiğini belirtir.
Bu 'n', 'w', ve '-' belirteçlerini etkin kılar, fakat ayrıca, belirtilecek liste
temizleme imine de (!) izin verir. Bir dosyaismi belirtilmemişse dosya isminin
".cvsignore" olduğu varsayılır.
o Bir e belirteci, katıştırma dosyasını aktarımdan dışlayacaktır; örneğin, "dir-merge,e
.rules" kuralı "dir-merge .rules" ve "- .rules" kuralları gibidir.
o Bir n belirteci, kuralların altdizinlerde miras alınmayacağını belirtir.
o Bir w belirteci, kurallar için satırlara göre değil boşluklara göre sözcük ayırma
uygulanacağını belirtir. Bu ayrıca açıklamalara da izin vermeyecektir.
Bilgi: Bir kuralın öneki olan boşluklar özel olarak ele alınır, yani "- foo + bar"
dizgesi iki kurala ayrılacaktır (ek olarak önek çözümlemesinin iptal edilmediği
varsayımıyla).
o Ayrıca, "+" veya "-" kuralı için aşağıdaki belirteçlerden herhangi birini
belirtebilirsiniz. Örneğin, "dir-merge,s .filt" ve ":sC" kurallarının herbiri sadece
sunucu tarafında uygulanacak diziniçi katıştırma kurallarını oluştururken, "merge,-/
.excl" kuralıyla .excl dosyasının içeriği mutlakyol dışlamaları olarak ele alınır.
Bir "+" veya "-" kuralından sonra kullanılabilecek belirteçler:
o Bir "/" belirteci kuralın dosya sisteminin köküne göre bir mutlak yol olarak ele
alınacağını belirtir. Örneğin, "-/ /etc/passwd" kuralı aktarım sırasında "/etc"
dizininden gönderilen dosyalardan passwd dosyasının dışlanacağını belirtir.
o Bir "!" belirteci kuralın, kalıbın eşleşmediğinde etkili olacağını belirtir. Örneğin,
"-! */" kuralı dizin olmayan herşeyi dışlayacaktır.
o Bir "C" belirteci, tüm genel CVS dışlama kurallarının yerinde "-C" dışlamaları olarak
yerleştirileceğini belirtmek için kullanılır. Bir argüman almaz.
o Bir "s" belirteci, kuralın sadece gönderen tarafta uygulanacağını belirtir. Bir kural
gönderen tarafta etkin olduğunda, dosyaların aktarılmasını engeller. --delete-excluded
belirtilmedikçe, bir kuralın her iki tarafı da etkilemesi öntanımlıdır, aksi takdirde
kuralın sadece gönderen tarafı etkilemesi öntanımlıdır. Sunucu tarafında etkili
içerme/dışlama kuralları belirtmenin diğer yolları için hide (H) ve show (S)
kurallarına da bakınız.
o Bir "C" belirteci, kuralın alıcı tarafa uygulanacağını belirtir. Bir kural alıcı
tarafta etkili olduğunda, dosyaların silinmesini engeller. Daha fazla bilgi için
üstteki "s" belirtecine bakınız. Ayrıca, alıcı tarafta etkili içerme/dışlama kuralları
belirtmenin diğer yolları için protect (P) ve risk (R) kurallarına da bakınız.
dir-merge kuralları n belirteci kullanılmadıkça katıştırma dosyasının bulunduğu her alt
dizinde miras alınır. Her alt dizinin kuralları, miras alınan kurallara göre daha yüksek
öncelik almak üzere üst dizindeki dir-merge kurallarının başına eklenir. Birleşik kural
kümesi katıştırma dosyasının bulunduğu noktalara göre gruplanır, böylece genel kurallar
listesinde evvelce belirtilmiş bir kuralın dir-merge kuralları ile değiştirilmesi mümkün
olur. Bir diziniçi katıştırma dosyasında bir liste temizleme kuralına rastlandığında,
sadece o katıştırma dosyasının bulunduğu noktaya kadar miras alınan kurallar temizlenir.
Bir tek dosyalık kuralın bir dir-merge dosyasından miras alınmasını engellemenin diğer bir
yolu, dosyanın başına bir / getirmektir. Bir diziniçi katıştırma dosyasındaki bu tür
kurallar katıştırma dosyasının bulunduğu dizine göre ele alınır, böylece bir "/foo" kalıbı
dir-merge süzme kuralı dosyasının bulunduğu dizindeki "foo" dosyasıyla eşleşir.
--filter=". dosya" üzerinden belirteceğiniz örnek süzme dosyası:
merge /home/user/.global-filter
- *.gz
dir-merge .rules
+ *.[ch]
- *.o
Bu, bu listenin başına /home/user/.global-filter dosyasının içeriğini ve ayrıca, bunu da
alt dizinde ".rules" dosyasının sonuna ekleyecektir. Her dizinin başında önce tüm kurallar
okunup üst dizinden alınan genel kurallar buna eklenir.
Eğer bir diziniçi katıştırma dosyası, ilk aktarım dizininin üst dizini olan bir dosya yolu
ile belirtilmişse, rsync belirtilen dosya için, aktarım dizininin başlangıcından itibaren
tüm üst dizinleri tarayacaktır. Örneğin, böyle bir süzgeç (-F seçeneğine bakınız),
--filter=': /.rsync-filter'
rsync'e .rsync-filter dosyasını kökten aşağı doğru, aktarımın bir parçası olarak
gönderilen dizinlerde dosyaı normal taramaya başlamadan önce aktarımın üst dizininden
itibaren tüm dizinlerde aramasını söyler (Bilgi: bir rsync sunucusu için kök dizin daima
modülün dizinidir).
Diziniçi katıştırma dosyaları için bu tür öntarama örnekleri:
rsync -avF /src/path/ /dest/dir
rsync -av --filter=': ../../.rsync-filter' /src/path/ /dest/dir
rsync -av --filter=': .rsync-filter' /src/path/ /dest/dir
İlk iki komut ".rsync-filter" dosyasını "/src/path" içinde aramaya başlamadan önce "/" ve
"/src" dizinlerinde arar. Son komut ise, üst dizin taramasından kaçınır ve ".rsync-filter"
dosyasını sadece aktarımın parçası olan dizinlerde arar.
Bir ".cvsignore" dosyasının içeriğini kalıplarınıza dahil etmek isterseniz, ":C" kuralını
kullanmalısınız. Bu kural, .cvsignore dosyalarını diziniçi katıştırma dosyaları haline
getirir, fakat dosya CVS uyumluluğu bağlamında ayrıştırılır. --cvs-exclude (-C)
seçeneğinin bulunduğu yerde etkili olmasını istiyorsanız kurallarınızın arasına bu noktada
":C" kuralını yerleştirebilirsiniz. Bu olmaksızın, rsync .cvsignore dosyası için
dir-merge kuralını diğer kurallarınızın sonuna ekleyecektir (komut satırı
seçeneklerinizden daha düşük bir öncelik vererek). Örnek:
cat <<EOT | rsync -avC --filter='. -' a/ b
+ foo.o
:C
- *.old
EOT
rsync -avC --include=foo.o -f :C --exclude='*.old' a/ b
Yukarıdaki rsync komutlarının ikisi de aynı işi yapar. Her ikisi de diziniçi .cvsignore
kurallarını listenin sonuna değil, ortasına katıştıracaktır. Bu, onların dizine özel
kurallarının sizin kurallarınızın tümünden daha düşük önemde olması yerine :C'ye kadar
olan kuralların yerine geçmesini mümkün kılar. Diğer CVS dışlama kurallarını etkilemek
için (örn, öntanımlı dışlananlar listesi, $HOME/.cvsignore dosyasının içeriği ve
$CVSIGNORE değişkeninin değeri), -C komut satırı seçeneğini belirtmemeli, onun yerine
kurallarınıza bir "-C" kuralı yerleştirmelisiniz; örn, "--filter=-C".
Liste Temizleyen Süzme Kuralı
Yukarıda SÜZME KURALLARI bölümünde bahsedildiği gibi mevcut içerme/dışlama listesini "!"
süzme kuralını kullanarak temizleyebilirsiniz. "Mevcut" liste ya genel kural listesi
(kural, süzme seçenekleri çözümlenirken saptanmışsa) ya da diziniçi katıştırma dosyası
kurallarından (bunlar kendi alt listelerinde miras alınırlar, dolayısıyla üst dizinin
kurallarını bu kuralla temizleyebilirsiniz) oluşur.
İçerme/Dışlama Kalıplarının Kök Dizinle İlişklendirilmesi
Evvelce de bahsedildiği gibi, genel içerme/dışlama kalıpları aktarımın kök dizini ile
ilişkilendirilebilir (katıştırma dosyasının dizini ile ilişklendirilen diziniçi
kalıplarının tersine). Aktarımı, göndericiden alıcıya bir isim altağacının gönderilmesi
olarak düşünürseniz, aktarımın kök dizini hedef dizinde yinelenecek olan ağaç
başlangıcıdır. Bu kök, bir / ile başlayan kalıplarla ilişkilendirilir.
Eşleşme aktarımın köküne göre yapıldığından, kaynak yolun sonundaki bölü çizgisini
değiştirmek ya da --relative seçeneğinin kullanımında değişiklik yapmak eşleştirmenizde
kullanılması gereken yolu etkiler. Aşağıdaki örneklerde bu davranış modellenmiştir.
Biri "/home/ben/foo/bar", diğeri "/home/sen/bar/baz" olan iki dosyamız olsun. Aşağıda bu
iki dosyanın çeşitli komut kullanımlarında nasıl farklı aktarıldıkları gösterilmiştir.
Örnek komut: rsync -a /home/ben /home/sen /hedef
+/- kalıbı: /ben/foo/bar
+/- kalıbı: /sen/bar/baz
Hedef dosya: /hedef/ben/foo/bar
Hedef dosya: /hedef/sen/bar/baz
Örnek komut: rsync -a /home/ben/ /home/sen/ /hedef
+/- kalıbı: /foo/bar (dikkat: "ben" yok)
+/- kalıbı: /bar/baz (dikkat: "sen" yok)
Hedef dosya: /hedef/foo/bar
Hedef dosya: /hedef/bar/baz
Örnek komut: rsync -a --relative /home/ben/ /home/sen /hedef
+/- kalıbı: /home/ben/foo/bar (dikkat: tam dosyayolu)
+/- kalıbı: /home/sen/bar/baz (keza bu da)
Hedef dosya: /hedef/home/ben/foo/bar
Hedef dosya: /hedef/home/sen/bar/baz
Örnek komut: cd /home; rsync -a --relative ben/foo sen/ /hedef
+/- kalıbı: /ben/foo/bar (belirtilen yolla başlar)
+/- kalıbı: /sen/bar/baz (keza bu da)
Hedef dosya: /hedef/ben/foo/bar
Hedef dosya: /hedef/sen/bar/baz
Hangi ismi süzdüğünüzü görmenin en kolay yolu, --verbose kullanarak çıktıya bakmak ve
ismin önüne bir / koymaktır (herhangi bir dosya kopyalamaya hazır değilseniz, --dry-run
seçeneğini kullanın).
Diziniçi Katıştırma Kuralları ve Silme
Bir silme seçeneği olmaksızın, diziniçi katıştırma dosyası kuralları sadece gönderen
tarafta konuyla ilgilidir, dolayısıyla aktarımı etkilemeksizin rahatça katıştırma
dosyalarını dışlayabilirsiniz. Bunu kolayca yapmanın yolu, örnekte görüldüğü gibi bu
dışlamaya 'e' belirtecini eklemektir:
rsync -av --filter=': .haric' --exclude=.haric mkn:kaynak/dizin /hedef
rsync -av --filter=':e .haric' mkn:kaynak/dizin /hedef
Buna rağmen, alıcı tarafta bir silme yapmak VE bazı dosyaların da silinerek dışlanmasını
isterseniz, alıcı tarafın dışlanacak dosyaları bilmesini sağlamanız gerekecektir. En
kolayı, aktarıma diziniçi katıştırma dosyalarını dahil etmek ve --delete-after
kullanmaktır. Bu yolla, birşeyleri silmeden önce alıcı tarafta gönderen taraftaki dışlama
kuralları alınmış olacaktır:
rsync -avF --delete-after mkn:kaynak/dizin /hedef
Yine de, katıştırma dosyaları aktarımın bir parçası değilse, ya bazı genel dışlama
kuralları belirtmeli (komut satırında belirtilebilir) ya da alıcı tarafta diziniçi
katıştırma dosyalarının bulunmasını kendiniz sağlamalısınız. İlkine bir örnek (uzak .kural
dosyalarının kendilerini dışladıkları varsayılıyor):
rsync -av --filter=': .kural' --filter='. /benim/ek.kuralım'
--delete mkn:kaynak/dizin /hedef
Bu örnekte ek.kuralım dosyası aktarımın her iki tarafını da etkileyebilir, fakat (gönderen
tarafta) kurallar diziniçi katıştırma kuralından sonra belirtildiğinden .kural dosyasından
katıştırılan kurallardan daha düşük öncelikli olurlar
Son örnekte, uzak taraf .rsync-filter dosyalarını aktarımdan dışlamaktadır, ancak biz
alıcı tarafta neyin silineceğini denetim altına almak için kendi .rsync-filter
dosyalarımızı kullanmak istiyoruz. Bunu yapmak için diziniçi katıştırma dosyalarını
özellikle dışlamalı (böylece silinmezler) ve neyin silinip silinmeyeceğini denetim altına
almak için kuralları yerel dosyalara koymalıyız. Bu komutlardan biri gibi:
rsync -av --filter=':e /.rsync-filter' --delete \
mkn:kaynak/dizin /hedef
rsync -avFF --delete mkn:kaynak/dizin /hedef
BETİK KİPİ
Betik kipi bir çok sistem için aynı olan güncellemeleri uygularken kullanılabilir. Bir
dizin ağacının çok sayıda makine üzerinde kopyalarının bulunduğunu varsayalım. Şimdi,
kaynak ağacında bazı değişiklikler olduğunu ve bunların diğer makinelere de aktarılması
gerektiğini varsayalım. Bu işlemi betik kipini kullarak yapmak için, rsync, kaynak
ağacındaki değişiklikleri hedef ağaçlardan birinde uygulayan --write-batch seçeneği ile
çalıştırılır. --write-batch seçeneği, yapılan işlemlerin aynı dizin ağacını içeren
hedeflerde uygulanmak üzere bir "betik dosyası" içinde saklanmasını sağlar.
Kaydedilen değişiklikleri diğer hedef ağaçlara uygulamak için rsync, bu dosyanın ismi
seçeneğe argüman olarak belirtilerek --read-batch seçeneği ile çalıştırılır. rsync, betik
dosyasında saklanmış bilgileri kullanarak hedef ağacı günceller.
Rahat olsun diye, --write-batch seçeneği kullanılırken ek bir dosya daha oluşturulur. Bu
dosyanın ismi, betik dosyasının isminin sonuna ".sh" eklenerek oluşturulur. Bu .sh dosyası
betik dosyasını kullanarak hedefi güncelleyecek komut satırını içerir. Bir
Bourne(-benzeri) kabuk kullanılarak çalıştırılabilir. İsteğe bağlı olarak özgün yol yerine
hedef ağacın dosya yolu aktarılabilir. Bu, hedef ağacın kaynak ağacının yolundan farklı
olduğu durumlarda yararlıdır.
Dosya durumu, sağlama toplamı sınanması ve veri bloklarının üretimi işlemleri betik
dosyasına bir kere kaydedildi mi, hedef ağaçlarda defalarca kullanılabilir. Aynı verileri
her konağa ayrı ayrı göndermek yerine çok sayıda konağı aynı anda güncelleyecek çok
görevli aktarım protolleri de kullanılabilir.
Örnekler:
$ rsync --write-batch=foo -a mkn:/kaynak/dzn/ /hedef1/dzn/
$ scp foo* uzak:
$ ssh uzak ./foo.sh /hedef2/dzn/
$ rsync --write-batch=foo -a /kaynak/dzn/ /hedef1/dzn/
$ ssh remote rsync --read-batch=- -a /hedef2/dzn/ <foo
Bu örneklerde, rsync /kaynak/dzn/'den /hedef1/dzn/'i güncellemekte kullanılmış ve bu
işlemi yinelemek için işlemler "foo" ve "foo.sh" dosyalarına kaydedilmiştir. "uzak" konağı
betiğe kayıtlı veri /hedef2/dzn/ dizinine gönderilerek güncellenir. Bu iki örnek
arasındaki farklar betik dosyalarının hangi esneklikte kullanılabileceğini göstermek
içindir:
o İlk örnek ilk kopyanın yerel olmayacağını gösterir -- her iki yönde de aktarım için
ister uzak kabuk sözdizimini, ister rsync sunucu sözdizimini kullanabilirsiniz.
o İlk örnek uzak makine üzerinde --read-batch seçenekli komutu çalıştırırken doğru rsync
seçeneklerini oluşturulan "foo.sh" dosyasından alır.
o İkinci örnek betik verisini standart girdiden okur, böylece betik dosyasının önce uzak
makineye kopyalanması gerekmez. Bu örnekte değiştirilmiş bir --read-batch seçeneği
kullanılmasını gerektirdiğinden "foo.sh" betiği kullanılmamıştır, fakat betiği
kullanmak için dosyayı kendiniz düzenleyebilirsiniz. (Ancak, başka bir seçeneğin
(--exclude-from=- gibi) standart girdiyi kullanmadığından emin olmalısınız.)
Yetersizlikler
Betik okuma seçeneği, hedef ağacın, betiğin oluşturulduğu hedefteki ağaçla aynı olacağı
kabulüne dayanır. Hedef ağaçta bir fark saptandığında işlem ya bir hata verilmeksizin
iptal edilir (dosya güncel görünüyorsa) ya da dosya güncellemesi yapılmaya çalışılır ve
bundan sonra eğer dosyanın doğrulanması başarısız olursa işlem bir hata üretilerek iptal
edilir. Bu, eğer işlem kesintiye uğratılırsa bir betik okuma işleminin yeniden
başlatılmasının güvenli olması gerektiği anlamına gelir. Eğer betikli güncellemenin
dosyanın boyutuna ve tarihine bakılmaksızın daima yapılabilmesini isterseniz, -I
seçeneğini kullanın (betik okunurken). Eğer bir hata oluşursa, hedef ağaç bir ihtimal,
kısmen güncellenmiş durumda olacaktır. Bu durumda, rsync betikli güncelleme ile değil,
normal işlemle kullanılarak hedef ağaç düzeltilebilir.
Tüm hedeflerde kullanılan rsync sürümü, betik dosyasını üretmekte kullanılandan en azından
biraz daha yeni olmalıdır. Eğer, betik dosyasının protokol sürümü onu okuyan rsync'in
sürümünden daha yeni ise rsync bir hata vererek sonlanacaktır.
--dry-run (-n) seçeneği betik kipinde çalışmaz ve bir çalışma anı hatası ile sonlanır.
Bir betik dosyası okunurken, siz belirtmemiş olsanız bile, betik dosyası üretilirken
kullanılan ve betik dosyasındaki veriler için gerekli olan bazı seçenekler zorunlu olarak
kullanılacaktır. Diğer seçenekler değiştirilebilir, hatta değiştirilmelidir de. Örneğin,
--write-batch seçeneği --read-batch seçeneği olarak değişmeli, --files-from
kullanılmamalıdır, bunun yanında --filter/--include/--exclude seçenekleri ise --delete
seçeneklerinden biri belirtilmedikçe gerekli olmaz.
betik.sh dosyasını oluşturan kod, kabuk betiğinin sonuna tek bir listeye dönüştürerek
--filter/--include/--exclude seçeneklerini bir belge niteliğinde ekler. Tecrübeli bir
kullanıcı bu bilgiyi --delete tarafından silinmesi istenenlerde bir değişiklik varsa,
dışlama listesini değiştirmekte kullanabilir. Normal bir kullanıcı ise, bu ayrıntıları
yoksayabilir ve betikli veriyi uygun --read-batch komutuyla çalıştıran kabuk betiğini
kullanabilir.
rsync'deki özgün betik kipi "rsync+" üzerine inşa edilmiş olsa da en son sürümde yeni bir
gerçeklenim kullanılmaktadır.
SEMBOLİK BAĞLAR
rsync kaynak dizini içinde bir sembolik bağ saptadığında üç temel davranış sözkonusudur:
· Öntanımlı olarak, sembolik bağlar oldukları gibi aktarılmazlar. Bir sembolik bağ varsa,
"skipping non-regular file" (normal dosya olmadığından atlanıyor) iletisini alırsınız
ve dosya atlanır.
· Eğer --links seçeneği belirtilmişse, sembolik bağlar alıcı tarafta aynı hedefle yeniden
oluşturulurlar. BİLGİ: --archive seçeneği dolaylı olarak --links seçeneğini uygular.
· Eğer --copy-links seçeneği belirtilmişse, alıcı tarafa sembolik bağın ismiyle
hedefindeki dosya aktarılır.
rsync ayrıca, "güvenilir" ve güvensiz" sembolik bağları ayrımsayabilir. Bunun kullanıldığı
yere bir örnek olarak, bir sanalyöre yansılaması yapılırken, yörenin genel bölümündeki
/etc/passwd sembolik bağının aktarımda içerilmediğinden emin olunmak istenmesi
gösterilebilir. --copy-unsafe-links seçeneğinin kullanımı sembolik bağların hedefindeki
dosyaların kopyalanmasına sebep olacaktır. --safe-links seçeneğinin kullanımı ise güvensiz
bağların atlanmasına sebep olacaktır.
Mutlak yol içeren (/ ile başlayan) sembolik bağlarla, bulunulan dizinden daha yukarıdaki
dizinleri gösteren ".." bileşenlerini içeren sembolik bağlar güvensiz olarak kabul edilir.
TANI KOYMA
rsync ara sıra biraz şifreli gibi görünen hata iletileri üretir. Bunlardan biri en kafa
karıştıcı olan "protocol version mismatch -- is your shell clean?" (protokol sürümü
yanlış -- kabuğunuz temiz mi?) iletisidir.
Bu ileti genellikle, rsync'in aktarım için kullandığı akım üzerinde istenmeyen veriler
üreten uzak kabul oluşumları ya da başlatma betiklerinizden kaynaklanır. Bu soruna tanı
koymanın yolu, uzak kabuğu şöyle çalıştırmaktır:
ssh uzakmakine /bin/true > out.dat
Bundan sonra oluşturulan out.dat dosyasına bakın. Herşey yolunda gitmişse dosya sıfır
uzunlukta olacaktır. Eğer yukarıdaki hatayı alıyorsanız, dosya bazı veriler içerecektir.
Dosyanın içeriğine bakarak bunları nelerin üretebileceğini bulmaya çalışın. Çok yapılan
bir hata, etkileşimsiz oturum açmak için komutlar içeren yanlış yapılandırılmış kabuk
betikleridir (.cshrc veya .profile gibi).
Süzme kalıplarında hata ayıklamak istiyorsanız, -vv seçeneğini belirtmeyi deneyin. rsync,
bu ayrıntı seviyesinde dosyaların tek tek neden içerildiğini veya dışlandığını
gösterecektir.
ÇIKIŞ DEĞERLERİ
0 Başarılı
1 Sözdizimi ya da kullanım hatası
2 Protokol uyumsuzluğu
3 girdi/çıktı dosyalarını, dizinlerini seçerken oluşan hatalar
4 İstenen eylem desteklenmiyor; 64 bitlik dosyaları desteklemeyen bir platformda bu
tür dosyalarla çalışılmak isteniyor; istemci tarafından desteklendiği halde sunucu
tarafından desteklenmeyen bir seçenek kullanılmış.
5 Sunucu/istmeci protokolü başlatılırken hata.
10 Soket G/Ç hatası
11 Dosya G/Ç hatası
12 rsync protokolü veri akımında hata
13 Uygulama tanılarında hata
14 Süreçlerarası iletişim (IPC) kodunda hata
20 Bir SIGUSR1 veya SIGINT alındı
21 waitpid() bazı hatalar döndürdü
22 nüve bellek tamponları ayrılırken hata
23 Hatadan dolayı kısmî aktarım
24 Gözden kaçan kaynak dosyalarından dolayı kısmî aktarım
30 Veri aktarımında zamanaşımı
ORTAM DEĞİŞKENLERİ
CVSIGNORE
.cvsignore dosyalarındaki gibi yoksayılacak kalıpları belirtmek için kullanılır.
Daha fazla bilgi için --cvs-exclude seçeneğinin açıklamasına bakınız.
RSYNC_RSH
rsync tarafından kullanılan öntanımlı kabuğun yerine kullanılacak kabuğu belirtmek
için kullanılır. Komut isminden sonra komut satırı seçeneği olarak sadece -e
seçeneği kullanılabilir.
RSYNC_PROXY
rsync sunucusuna bağlanırken rsync istemcisi tarafından kullanılacak vekil sunucuyu
belirtmek için kullanılır. Değeri bir konakadı:port çifti olarak belirtmelisiniz.
RSYNC_PASSWORD
Kimlik kanıtlaması gerektiren bir rsync sunucusuna bağlanırken komut satırında
parola belirtmek zorunda kalmamak için parola bu değişkene atanabilir. Aktarım ssh
gibi bir kabuk üzerinden gerçekleştiriliyorsa bu değişkene bakılmayacaktır.
USER veya LOGNAME
USER veya LOGNAME değişkenleri bir rsync sunucusuna gönderilecek kullanıcı ismini
saptamak için kullanılır. Böyle bir tanım yapılmamışsa, öntanımlı kullanıcı ismi
olarak "nobody" kullanılır.
HOME Kullanıcının öntanımlı .cvsignore dosyasını bulmakta kullanılır.
İLGİLİ DOSYALAR
/etc/rsyncd.conf veya rsyncd.conf
İLGİLİ BELGELER
rsyncd.conf(5)
HATALAR
Zamanlar unix time_t türünden değerler olarak aktarılır.
Dosyalar FAT dosya sistemine aktarılırken, rsync dosyalarda değişiklik yapmayabilir.
--modify-window seçeneğinin açıklamasına bakınız.
Dosya izinleri, aygıtlar, vs. temel sayısal değerleriyle aktarılır.
Ayrıca, --delete seçeneğinin açıklamasına da bakınız.
Lütfen hataları raporlayınız! Hataları raporlamak için http://rsync.samba.org/ adresine
bakınız.
RSYNC HAKKINDA
rsync GNU kamu lisansı altında dağıtılmaktadır. Ayrıntılar için COPYING dosyasına bakınız.
Sanalyöremize http://rsync.samba.org/ adresinden erişebilirsiniz. Bu kılavuz sayfasında
yanıtlarını bulamadığınız sorular için sanalyöremizde bir FAQ-O-Matic bulunmaktadır.
rsync'in ana ftp'si: ftp://rsync.samba.org/pub/rsync.
Bu uygulamayı istiyorsanız, sizden bunu duymak bizi mennun edecektir.
Bu uygulamada, Jean-loup Gailly ve Mark Adler tarafından yazılmış zlib sıkıştırma
kütüphanesi kullanılmaktadır.
TEŞEKKÜR
rsync'in yamanması, sınanması ve önerileri için Richard Brent, Brendan Mackay, Bill Waite,
Stephen Rothwell ve David Bell'e teşekkür ederiz. Burada bahsetmeyi unuttuğum kişiler
kalmışsa, affola.
Ayrıca, David Dykstra, Jos Backus, Sebastian Krahmer, Martin Pool, Wayne Davison ve J.W.
Schultz'a özellikle teşekkür ederiz.
YAZANLAR
rsync ilk olarak Andrew Tridgell ve Paul Mackerras tarafından yazıldı. Daha sonra bir çok
kişi tarafından geliştirildi.
Destek ve geliştirme için http://lists.samba.org adresindeki eposta listelerine bakınız.
ÇEVİREN
Nilgün Belma Bugüner <nilgun (at) belgeler·gen·tr>, Mart 2005
28 Şubat 2005 rsync(1)