Ubuntu Manpage: screen - menedżer ekranu z emulacją VT100/ANSI

NAZWA

       screen - menedżer ekranu z emulacją VT100/ANSI

SKŁADNIA

       screen [-opcje] [komenda [argumenty]]
       screen -r [[pid.]tty[.host]]
       screen -r właścicielsesji/[[pid.]tty[.host]]

OPIS

Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

Screen jest pełnoekranowym menedżerem okien, który dzieli fizyczny terminal między kilkoma procesami
(zwykle interaktywnymi powłokami). Każdy z wirtualnych terminali daje funkcjonalność terminala DEC
VT100, a dodatkowo również pewne funkcje sterujące ze standardów ISO 6492 (ECMA 48, ANSI X3.64) oraz ISO
2022 (np. wstaw/usuń linię i obsługę wielu zestawów znaków). Dla każdego wirtualnego terminala istnieje
bufor przewijania oraz mechanizm wycinania i wklejania, który umożliwia przenoszenie obszarów tekstów
między oknami.

W momencie, gdy screen jest wywoływany, tworzy pojedyncze okno z powłoką (lub z podaną komendą), a
następnie znika z drogi, abyś mógł używać programu w normalny sposób. W dowolnej chwili możesz utworzyć
nowe pełnoekranowe okna z innymi programami (również z dodatkowymi powłokami), zabić istniejące okna,
zobaczyć listę okien, włączyć raportowanie wyjścia, wklejać między nimi tekst, oglądać historię
przewijania, przełączać się między oknami, itd. Wszystkie okna uruchamiają swoje programy zupełnie
niezależnie od pozostałych. Programy pracują również wtedy, gdy ich okna są niewidoczne, a nawet wtedy,
gdy cała sesja screen jest odłączona od terminala użytkownika. Gdy program się kończy, screen (domyślnie)
zabija okno, które go zawierało. Jeśli okno to było na pierwszym planie, wyświetlacz przełącza się na
okno poprzednie; jeśli żadne już nie pozostanie, screen kończy działanie.

Wszystko co wstukasz, jest przesyłane do programu pracującego w bieżącym oknie. Wyjątkiem jest jedna
sekwencja, która jest używana do inicjalizacji komendy menedżera okien. Domyślnie każda komenda
rozpoczyna się od control-a (dalej skracane do C-a), po którym występuje drugi klawisz. Znak komendy i
inne powiązania mogą być w pełni dostosowywane do twoich potrzeb, choć mogą być zawsze tylko dwuznakowe.

Screen nie rozumie przedrostka "C-", oznaczającego control. Jako argumenty do np. komendy escape lub
opcji -e używaj proszę notacji daszkowej ("^A" zamiast "C-a") . Screen drukuje znaki sterujące (złożone
z Ctrl) również w notacji daszkowej.

Standardowym sposobem utworzenia nowego okna jest wstukanie "C-a c". Tworzy to nowe okno z powłoką i
przełącza się na nie natychmiast, niezależnie od stanu procesu z bieżącego okna. Podobnie można tworzyć
nowe okno z własną komendą. Trzeba najpierw powiązać komendę z klawiszem (w twoim pliku .screenrc, lub w
linii komend "C-a :") a następnie użyć jej zupełnie tak, jak komendy "C-a c". Poza tym, nowe okna można
tworzyć również z pomocą komend w rodzaju:

screen emacs prog.c

spod znaku zachęty powłoki z poprzednio utworzonego okna. Nie spowoduje to uruchomienia kolejnej kopii
screen, lecz przekaże nazwę komendy i jej argumenty menedżerowi okien (określonemu w zmiennej
środowiskowej $STY), który użyje jej do utworzenia nowego okna. Powyższy przykład uruchomiłby edytor
emacs (edytujący prog.c) i przełączył się do jego okna.

Jeśli "/var/run/utmp" jest zapisywalny przez screen, to dla każdego okna zostanie zapisany odpowiedni
rekord, który będzie usuwany po zakończeniu pracy okna. Jest to przydatne do pracy z "talk", "script",
"shutdown", "rsend", "sccs" i innymi podobnymi programami, które używają pliku utmp do określenia, kim
jesteś. Dopóki screen jest aktywny na twoim terminalu, własny rekord terminala jest usuwany z pliku
utmp. Zobacz też "C-a L".

PODSTAWY

Zanim zaczniesz używać screen musisz upewnić się, że prawidłowo wybrałeś sobie rodzaj terminala, podobnie
zresztą, jak dla każdego innego programu termcap/terminfo. (Możesz tego dokonać, używając np. tset(1).)

Jeśli jesteś niecierpliwy i chcesz rozpocząć pracę bez szczególnego wczytywania się w instrukcję,
powinieneś zapamiętać jedną komendę: "C-a ?". Wpisanie tych dwóch znaków spowoduje wyświetlenie listy
dostępnych komend screen oraz ich powiązania. Każdy klawisz jest omówiony w sekcji "DOMYŚLNE WIĄZANIA
KLAWISZY". Sekcja podręcznika "DOSTOSOWYWANIE" zajmuje się zawartością twojego .screenrc.

Jeśli twój terminal jest "prawdziwym" terminalem auto-marginesowym (nie pozwala ostatniej pozycji ekranu
na bycie poprawionej bez przewinięcia ekranu), możesz rozważyć użycie wersji terminala, która ma
wyłączone automatyczne marginesy. Zapewni to właściwe i optymalne odświeżanie ekranu we wszystkich
przypadkach. Większość dzisiejszych terminali ma "magiczne" marginesy (automatyczne marginesy plus
używalna ostatnia kolumna). Jest to typ w stylu VT100 i jest doskonale przystosowany dla screen. Jeśli
wszystko co masz to "prawdziwy" automarginesowy terminal, screen będzie w stanie go wykorzystać, jednak
odświeżenie znaku wstawionego na ostatnią pozycję ekranu może nie być możliwe do czasu przewinięcia
ekranu, lub przesunięcia znaku do innej bezpiecznej pozycji. Opóźnienie to może być skrócone przy użyciu
terminala z właściwością wstawiania znaków (insert-character).

OPCJE LINII KOMEND

Screen ma następujące opcje linii komend:

-a włącz wszystkie właściwości (z pewnymi wyjątkami) w termcapie każdego okna, nawet jeśli screen musi
przerysowywać części wyświetlacza aby zaimplementować daną funkcję.

-A Dostosuj rozmiary wszystkich okien do rozmiaru bieżącego terminala. Domyślnie, screen próbuje
odtworzyć stare rozmiary swojego okna podczas podwieszania pod terminale zmiennej wielkości (te z
"WS" w swoim opisie, np. suncmd lub jakiś xterm).

-c plik
przesłoń domyślny plik konfiguracyjny "$HOME/.screenrc" plikem plik.

-d|-D [pid.tty.host]
nie uruchamia screen, lecz odłącza pracującą gdzie indziej sesję screen. Ma to taki sam efekt jak
wpisanie "C-a d" z terminala sterującego screen'a. -D jest odpowiednikiem klawisza odłączenia
zasilania (power detach). Jeśli żadna sesja nie może być odłączona, opcja ta jest ignorowana. W
połączeniu z -r/-R można osiągnąć ciekawsze efekty:

-d -r Podłącz na nowo (reattach) sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz.

-d -R Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz, lub nawet utwórz.

-d -RR Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, odłącz ją lub utwórz. Użyj pierwszej sesji jeśli
dostępnych jest więcej niż jedna.

-D -r Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw odłącz i wyloguj się zdalnie.

-D -R Podłącz tu i teraz. Znaczy to: jeśli sesja działa, to podłącz na nowo. Jeśli to konieczne,
najpierw odłącz i zdalnie się wyloguj. Jeśli nie działała, utwórz ją i poinformuj użytkownika.
Jest to ulubiony sposób autora.

-D -RR Podłącz tu i teraz. Cokolwiek to znaczy, po prostu to zrób.

Uwaga: Zawsze jest dobrym pomysłem sprawdzenie statusu twoich sesji z pomocą "screen -list".

-e xy
określa, że znak komendy to x, a znak generujący literalny znak komendy to y. Domyślnym ustawieniem
jest "C-a" i `a', co może być przekazane jako "-e^Aa". Podczas tworzenia sesji screen opcja ta
ustawia domyślny znak komendy. W sesji wieloużytkownikowej, wszyscy dodani użytkownicy rozpoczną z
tym znakiem komendy. Jednak podczas podłączenia do już działającej sesji, opcja ta zmienia tylko
znak komendy podłączającego się użytkownika. Opcja ta jest równoważna odpowiednio komendom
"defescape" lub "escape".

-f, -fn, i -fa
włącza lub wyłącza albo wchodzi w "automatyczny tryb przełączania" kontroli przepływu. Może to być
też zdefiniowane poprzez "defflow" w pliku .screenrc.

-h num
Ustawia bufor przewijania historii na num linii.

-i powoduje, że klawisz przerwania (zwykle C-c) przerywa wyświetlanie natychmiast gdy włączona jest
kontrola przepływu. Zobacz komendę "defflow" z .screenrc dla szczegółów. Używanie tej opcji nie
jest zalecane.

-l i -ln
włącza/wyłącza tryb zgłoszeniowy (dla odświeżania /var/run/utmp). Można to zdefiniować też poprzez
komendę "deflogin" pliku .screenrc.

-ls i -list
nie uruchamia sesji screen, lecz drukuje listę łańcuchów pid.tty.host określających twoje sesje
screen. Sesje oznaczone jako `detached' (odłączone) mogą być wznowione z pomocą "screen -r". Te,
zaznaczone jako `attached' (podłączone) działają i mają terminal sterujący. Jeśli sesja działa w
trybie wieloużytkownikowym, jest zaznaczona jako `multi'. Sesje oznaczone jako `unreachable'
(nieosiągalne) żyją albo na innych hostach, albo są `martwe'. Sesja nieosiągalna jest uważana za
martwą jeśli jej nazwa odpowiada albo nazwie hosta lokalnego, albo podanemu parametrowi. Zobacz
flagę -r dla opisu konstruowania porównań. Sesje zaznaczone jako `dead' (martwe), powinny być
sprawdzane i usuwane. Zapytaj administratora jeśli nie jesteś pewien. Sesje usuwa się opcją -wipe.

-L mówi screenowi że twój automarginesowy terminal ma zapisywalną ostatnią pozycję ekranu. Możesz to
ustawić również w swoim .screenrc, podając `LP' w komendzie "termcap".

-m powoduje, że screen ignoruje zmienną środowiskową $STY. "screen -m" wymusza tworzenie nowej sesji,
niezależnie od tego, czy screen jest wywołany z wewnątrz innej sesji screen czy nie. Flaga ta ma
specjalne znaczenie w połączeniu z opcją `-d':

-m -d Uruchom screen w trybie "odłączonym". Tworzy to nową sesję, lecz nie podłącza do niej. Jest to
przydatne dla skryptów startowych systemu.

-m -D To również uruchamia screen w trybie "odłączonym", lecz nie rozwidla nowego procesu. Komenda
kończy działanie gdy kończy się sesja.

-O wybiera bardziej optymalny tryb wyjściowy dla twojego terminala niż prawdziwy VT100 (tyczy się tylko
terminali automarginesowych bez `LP'). Może to być ustawione w twoim .screenrc przez podanie `OP' w
komendzie "termcap".

-q Powstrzymuje drukowanie komunikatów o błędach. W połączeniu z "-ls", kod wyjścia jest następujący: 9
wskazuje katalog bez sesji. 10 wskazuje katalog z pracującymi, lecz niepodłączalnymi sesjami. 11
(lub więcej) wskazuje na jedną (lub więcej) nadających się do użycia sesji. W połączenie z "-r",
kod wyjścia jest następujący: 10 oznacza, że nie ma sesji do wznowienia. 12 (lub więcej) oznacza, że
istnieją 2 (lub więcej) sesje do wznowienia i że powinieneś podać, którą wybrać. W innych wypadkach
"-q" nie daje efektu.

-r [pid.tty.host]
-r właścicielsesji/[pid.tty.host]
wznawia odłączoną sesję screen. Nie można podawać żadnych innych opcji (poza kombinacjami z -d/-D),
choć może być wymagany opcjonalny przedrostek [pid.]tty.host (w celu rozróżnienia wielu odłączonych
sesji screen). Druga postać jest używana do podłączenia do sesji screen innego użytkownika, który
pracuje w trybie wieloużytkownikowym. Oznacza to, że screen powinien szukać sesji w katalogu innego
użytkownika. Wymaga to setuid-root.

-R próbuje wznowić pierwszą odłączoną sesję screen, którą znajdzie. Po sukcesie wszystkie inne opcje
linii komend są ignorowane. Jeśli żadna z odłączonych sesji nie istnieje, uruchamiana jest nowa
sesja z użyciem podanych opcji, zupełnie jakby -R nie zostało podane. Opcja ta jest ustawiana
domyślnie gdy screen jest uruchamiany jako powłoka zgłoszeniowa.

-s ustawia domyślną powłokę na podany program. Normalnie używana jest wartość zmiennej środowiskowej
$SHELL (lub "/bin/sh" jeśli jej nie zdefiniowano). Może to być też zdefiniowane poprzez komendę
"shell" pliku .screenrc.

-S nazwasesji
Podczas tworzenia nowej sesji, opcja ta może być użyta do podania znaczącej nazwy sesji. Nazwa ta
identyfikuje sesję dla akcji "screen -list" i "screen -r". Podmienia domyślny przyrostek [tty.host].

-t nazwa
ustawia tytuł (a.k.a.) dla domyślnej powłoki, lub podanego programu. Zobacz też komendę
"shelltitle" pliku .screenrc.

-v Wydrukuj numer wersji.

-wipe [dopasowanie]
robi to samo co "screen -ls", lecz usuwa sesje zamiast zaznaczać je jako martwe ('dead').
Nieosiągalna sesja jest uważana za martwą, jeśli jej nazwa odpowiada nazwie hosta lokalnego, lub
jakiegoś jawnie podanego parametru. Zobacz opis flagi -r dla opisu konstruowania dopasowań.

-x Podłącz do nieodłączonej sesji screen. (Tryb wielowyświetlaczowy).

DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY

       Jak  wspomniano, każda komenda screen składa się z "C-a", za którym następuje określony znak. Dla wygody,
       wszystkie komendy, które są powiązane z małymi literami, powiązane są też z ich odpowiednikami  złożonymi
       z  Ctrl  (z  wyjątkiem "C-a a"; zobacz niżej); tak więc "C-a c" zarówno jak "C-a C-c" może być używany do
       utworzenia okna. Zobacz sekcję "DOSTOSOWYWANIE" dla opisu komendy.

       Następująca tablica pokazuje domyślne wiązania klawiszy:

       C-a '
       C-a "       (select)      Zapytaj o nazwę okna, do którego chcesz się przełączyć, lub o jego numer.

       C-a 0       (select 0)
        ...           ...
       C-a 9       (select 9)
       C-a -       (select -)    Przełącz na okno numer 0 - 9 lub na puste okno.

       C-a tab     (focus)       Przełącz ogniskowanie wejścia na następny region.

       C-a C-a     (other)       Włącz poprzednio wyświetlane okno.  Zauważ, że to  połączenie  jest  równoważne
                                 dwukrotnemu  wpisaniu  znaku  komendy  (chyba  że  jest  to  przesłonięte).  Na
                                 przykład, jeśli używasz opcji "-e]x", ta komenda stanie się "]]".

       C-a a       (meta)        Wyślij znak komendy (C-a) do okna. Zobacz komendę escape.

       C-a A       (title)       Zezwól użytkownikowi ustawić nazwę dla bieżącego okna.

       C-a b
       C-a C-b     (break)       Wyślij do okna przerwanie (break).

       C-a B       (pow_break)   Otwórz na nowo linię terminala i wyślij przerwanie (break).

       C-a c
       C-a C-c     (screen)      Utwórz nowe okno z powłoka i przełącz się na nie.

       C-a C       (clear)       Wyczyść ekran.

       C-a d
       C-a C-d     (detach)      Odłącz screen od tego terminala.

       C-a D D     (pow_detach)  Odłącz i się wyloguj.

       C-a f
       C-a C-f     (flow)        Włącz, wyłącz, lub ustaw automatyczny przepływ.

       C-a F       (fit)         Zmień rozmiar okna na obecny rozmiar regionu.

       C-a C-g     (vbell)       Włącza tryb wizualnego dzwonka screen'a.

       C-a h       (hardcopy)    Zapisz twardą kopię bieżącego okna do pliku "hardcopy.n".

       C-a H       (log)         Rozpoczyna/kończy raportowanie bieżącego okna do pliku "screenlog.n".

       C-a i
       C-a C-i     (info)        Pokaż informację o tym oknie.

       C-a k
       C-a C-k     (kill)        Zniszcz bieżące okno.

       C-a l
       C-a C-l     (redisplay)   Całkowicie odśwież bieżące okno.

       C-a L       (login)       Włącz  slot  zgłoszeniowy  tego  okna.  Dostępne  tylko   jeśli   screen   jest
                                 skonfigurowany do odświeżania bazy utmp.

       C-a m
       C-a C-m     (lastmsg)     Powtórz ostatnią wiadomość, wyświetloną w linii komunikatów.

       C-a M       (monitor)     Włącza monitorowanie bieżącego okna.

       C-a space
       C-a n
       C-a C-n     (next)        Przełącz na następne okno.

       C-a N       (number)      Pokaż numer (i tytuł) bieżącego okna.

       C-a backspace
       C-a h
       C-a p
       C-a C-p     (prev)        Przełącz na poprzednie okno (odwrotne do C-a n).

       C-a q
       C-a C-q     (xon)         Wyślij control-q do bieżącego okna.

       C-a Q       (only)        Skasuj wszystkie regiony poza bieżącym.

       C-a r
       C-a C-r     (wrap)        Włącz ustawienie zawijania linii (line-wrap) bieżącego okna (włącz automatyczne
                                 marginesy okna).

       C-a s
       C-a C-s     (xoff)        Wyślij do bieżącego okna control-s.

       C-a S       (split)       Podziel bieżący region na dwa nowe.

       C-a t
       C-a C-t     (time)        Pokaż informację systemową.

       C-a v       (version)     Wyświetl wersję i datę kompilacji.

       C-a C-v     (digraph)     Wstaw dwuznak.

       C-a w
       C-a C-w     (windows)     Pokaż listę okien.

       C-a W       (width)       Włącz 80/132 kolumny.

       C-a x
       C-a C-x     (lockscreen)  Zablokuj (lock) ten terminal.

       C-a X       (remove)      Zabij bieżący region.

       C-a z
       C-a C-z     (suspend)     Zwieś screen.  Twój system musi obsługiwać kontrolę zadań w stylu BSD.

       C-a Z       (reset)       Zresetuj terminal wirtualny na jego wartości "power-on".

       C-a .       (dumptermcap) Zapisz plik ".termcap".

       C-a ?       (help)        Pokaż wiązania klawiszowe.

       C-a C-\     (quit)        Zabij wszystkie okna i zakończ screen.

       C-a :       (colon)       Wejdź do trybu linii komend.

       C-a [
       C-a C-[
       C-a esc     (copy)        Wejdź w tryb kopiowania/przewijania.

       C-a ]       (paste .)     Zapisz  zawartość  bufora  wklejania na kolejkę standardowego wejścia bieżącego
                                 okna.

       C-a {
       C-a }       (history)     Kopiuj i wklej poprzednią linię (komend).

       C-a >       (writebuf)    Zapisz bufor wklejania do pliku.

       C-a <       (readbuf)     Wczytuje plik wymiany screena do bufora wklejania.

       C-a =       (removebuf)   Usuwa plik, używany przez C-a < i C-a >.

       C-a ,       (license)     Pokazuje, skąd screen pochodzi, dokąd poszedł i dlaczego możesz go używać.

       C-a _       (silence)     Rozpoczyna/kończy monitorowanie bieżącego okna na nieaktywność.

       C-a *       (displays)    Pokaż listing wszystkich obecnie podłączonych wyświetlaczy.

DOSTOSOWYWANIE

"Katalog gniazd" (socket directory) domyślnie jest w $HOME/.screen lub zwyczajnie w /tmp/screens. Jeśli
screen jest zainstalowany z setuid-root, to administrator powinien skompilować go z odpowiednim (nie
zamontowanym przez NFS) katalogiem gniazd. Jeśli screen nie działa jako setuid-root, użytkownik może
podać dowolny katalog o prawach 700 poprzez zmienną środowiskową $SCREENDIR.

W momencie, gdy screen jest uruchamiany, wykonuje on komendy inicjalizacyjne z plików "/etc/screenrc" i
".screenrc" z katalogu domowego użytkownika. Są to "domyślne wartości programisty", które można
przesłonić w następujące sposoby: dla znalezienia globalnego pliku screenrc, screen poszukuje zmiennej
środowiskowej $SYSSCREENRC (ta właściwość przesłaniania może być wyłączona podczas kompilacji). Plik
screenrc konkretnego użytkownika jest szukany w $SCREENRC, a potem w $HOME/.screenrc. Opcja -c linii
komend ma jeszcze większy priorytet.

Komendy w tych plikach są używane do ustawiania opcji, wiązania funkcji do klawiszy i do automatycznego
zestawiania jednego lub więcej okien na starcie twojej sesji screen. Komendy są wymieniane jedna na
linie; puste linie są ignorowane. Argumenty komend są rozdzielane tabulacjami lub spacjami i mogą być
otaczane pojedynczymi lub podwójnymi cudzysłowami. Znak `#' zmienia resztę linii w komentarz, poza
sytuacją gdy jest cytowany. Niezrozumiałe linie są ignorowane z wydaniem ostrzeżenia. Komendy mogą
zawierać odniesienia do zmiennych środowiskowych. Składnia jest podobna do powłokowej "$VAR" lub
"${VAR}". Zauważ, że wprowadza to niekompatybilność z poprzednimi wersjami screen, jako że teraz znak '$'
musi być chroniony przez '\' jeśli nie chcemy dokonać podstawienia zmiennej. Łańcuch w pojedynczych
cudzysłowach jest również chroniony od podstawienia zmiennych.

Jako przykłady z dystrybucją screena są przekazywane dwa pliki konfiguracyjne: "etc/screenrc" i
"etc/etcscreenrc". Zawierają one wiele przydatnych przykładów różnych komend.

Dostosowywanie można również wykonywać 'on-line'. Aby wejść w tryb komend, wciśnij `C-a :'. Zauważ, że
komendy rozpoczynające się od "def" zmieniają wartości domyślne, podczas gdy inne zmieniają ustawienia
bieżące.

Dostępne są następujące komendy:

acladd nazwyużytkowników [crypted-pw]
addacl nazwyużytkowników

Umożliw użytkownikom pełny dostęp do tej sesji screen. Nazwyużytkowników mogą być jednym użytkownikiem,
lub rozdzieloną przecinkami listą użytkowników. Opcja ta umożliwia podłączenie do sesji screen i wykonuje
równoważnik `aclchg nazwyużytkowników +rwx "#?"'. Aby dodać użytkownika o ograniczonym dostępie, użyj
niżej opisanej komendy `aclchg'. Jeśli podany jest opcjonalny drugi parametr, to powinno to być
zakodowane (crypted) hasło dla podanego użytkownika. `Addacl' jest synonimem `acladd'. Przydatne tylko w
trybie wieloużytkownikowym.

aclchg nazwyużytkowników bityuprawnień lista
chacl nazwyużytkowników bityuprawnień lista

Zmień uprawnienia rozdzielonej przecinkami listy użytkowników. Bity uprawnień są reprezentowane jako `r',
`w' i `x'. Poprzedzenie symbolu `+' zapewnia uprawnienie, `-' odbiera je. Trzeci parametr jest
rozdzieloną przecinkami listą komend i/lub okien (podawanych albo przez numer, albo przez tytuł).
Specjalna lista `#' odnosi się do wszystkich okien, `?' do wszystkich komend. Jeśli nazwyużytkowników
składają się z pojedynczej `*', akcja będzie dotyczyć wszystkich znanych użytkowników. Komenda może być
przez użytkownika wykonywana gdy ma dla niej bit `x'. Użytkownik może do okna wprowadzać dane wejściowe
jeśli ma bit `w', i żaden inny użytkownik nie blokuje tego okna do zapisu. Inne bity są obecnie
ignorowane. Aby wycofać blokadę zapisu z okna 2: `aclchg nazwaużytkownika -w+w 2'. Aby zezwolić na
dostęp tylko dla odczytu do sesji: `aclchg nazwaużytkownika -w "#"'. Gdy tylko użytkownik staje się
znany dla programu screen , może on dołączać się do sesji i (domyślnie) ma pełne uprawnienia do
wszystkich komend i okien. Uprawnienia wywoływania dla komend acl, `at' i innych również powinny być
usuwane; w przeciwnym wypadku użytkownik może odzyskać prawa zapisu. Uprawnień specjalnego użytkownika
nobody nie można zmieniać tą komendą (zobacz komendę "su"). `Chacl' jest synonimem `aclchg'. Działa
jedynie w trybie wieloużytkownikowym.

acldel nazwaużytkownika

Usuń użytkownika z listy kontrolnej screena. Jeśli jest on obecnie podłączony, wszystkie wyświetlacze
użytkownika są odłączane od sesji. Nie może się znów podłączyć. Działa jedynie w trybie
wieloużytkownikowym.

aclgrp nazwaużytkownika [nazwagrupy]

Tworzy grupy użytkowników, które dzielą wspólne prawa dostępu. Nazwa grupy jest nazwą użytkownika lidera
grupy. Znaczy to, że jeśli użytkownik nie przejdzie kontroli dostępu, robiona jest kontrola dla lidera
grupy. Użytkownika można usunąć ze wszystkich grup, używając specjalnej wartości "none" jako nazwygrupy.
Jeśli drugi parametr jest pominięty, wyświetlane są wszystkie grupy, do których należy użytkownik.

aclumask [[użytkownicy]+bity |[użytkownicy]-bity .... ] umask [[użytkownicy]+bity |[użytkownicy]-bity
.... ]

Określa to dostęp, jaki będą mieli inni użytkownicy do okien tworzonych przez wołającego komendę.
Użytkownicy mogą nie być podani, może być jeden, lub rozdzielona przecinkami lista nazw użytkowników.
Jeśli nie podano użytkowników, zakładana jest lista wszystkich znanych obecnie użytkowników. Bity są
dowolną kombinacją bitów kontroli dostępu, zdefiniowanych komendą "aclchg". Specjalna nazwa użytkownika
"?" predefiniuje dostęp do dowolnego okna, jaki na starcie dostaną nieznani obecnie użytkownicy.
Specjalna nazwa użytkownika "??" predefiniuje dostęp do komend, jaki na starcie dostaną nieznani obecnie
użytkownicy. Praw specjalnego użytkownika nobody nie można zmieniać (zobacz komendę "su"). `Umask' jest
synonimem `aclumask'.

activity wiadomość

Gdy w monitorowanym oknie z tła pojawi się jakaś aktywność, screen wyświetla informację w linii
komunikatów. Powiadomienie może być przedefiniowywane komendą "activity". Znaki `%' w wiadomości są
zamieniane na numer okna, w którym zaistniała aktywność, a `~' na definicję dzwonka w twoim termcapie.
Domyślną wiadomością jest

'Activity in window %'

Zauważ, że domyślnie monitorowanie jest wyłączone, lecz można to zmienić komendą "monitor" (C-a M).

allpartial on|off

Jeśli jest to włączone, po zmianie okna odświeżana jest tylko bieżąca linia kursora. Ma to wpływ na
wszystkie okna i jest przydatne na powolnych terminalach. Poprzednie ustawienie pełnego/częściowego
odświeżania dla okna można przywrócić poprzez "allpartial off". Jest to flaga globalna, która
natychmiast zaczyna działać we wszystkich oknach, przesłaniając ustawienia "partial". Nie zmienia
domyślnego zachowania odświeżania nowo tworzonych okien.

at [identyfikator][#|*|%] komenda [arg ... ]

Wywołaj komendę na innych wyświetlaczach lub oknach tak, jakby zostały one tam wprowadzone. "At" zmienia
kontekst (`bieżące okno' lub `bieżący wyświetlacz') komendy. Jeśli pierwszy parametr opisuje nieunikalny
kontekst, komenda zostanie wykonania wiele razy. Jeśli pierwszy parametr jest w postaci `identyfikator*',
to identyfikator jest dopasowywany do nazw użytkowników. Komenda jest wykonywana raz na każdym
wyświetlaczu wybranego użytkownika(ków). Jeśli pierwszy parametr jest postaci `identyfikator%', to
identyfikator jest dopasowywany do wyświetlaczy. Wyświetlacze są nazywane według tty, do których są
podłączone. Prefiks `/dev/' lub `/dev/tty' można pominąć. Jeśli identyfikator zawiera `#', lub nie ma
nic doklejonego, jest dopasowywany do numerów okien i tytułów. Pominięcie identyfikatora na początku
`#', `*' lub `%' wybiera wszystkich użytkowników, wszystkie wyświetlacze, lub wszystkie okna. Dzieje się
tak dlatego, że dokonywane jest dopasowanie prefiksowe. Zauważ, że na dotkniętych wyświetlaczach pojawi
się krótki komunikat, określający co się stało. Prawa są sprawdzane dla inicjatora komendy "at", a nie
dla właścicieli dotkniętych wyświetlaczy. Zauważ, że znak '#' gdy poprzedza go biała spacja działa jak
komentarz. Można go wycytować, poprzedzając znakiem `\'. Prawa są sprawdzane dla inicjatora komendy
"at", a nie dla właścicieli dotkniętych wyświetlaczy.
Zastrzeżenie: Podczas dopasowywania okien, komenda jest wykonywana przynajmniej raz na okno. Komendy,
które zmieniają wewnętrzną aranżację okien (jak "other") mogą być wywołane ponownie. Uważaj więc przy
wywoływaniu komend w rodzaju "login"!. Niektóre komendy (np. "stuff", "process" lub "paste") wymagają by
z docelowymi oknami był związany wyświetlacz. Komendy te mogą nie działać właściwie dla "at" krążącego po
oknach.

autodetach on|off

Ustawia czy screen ma się automatycznie odłączać po odwieszeniu (hangup), co zachowuje wszystkie twoje
pracujące programy aż do ich wznowienia komendą screen -r. Gdy właściwość jest wyłączona, sygnał
odwieszenia (wysyłany przy wylogowywaniu się--przyp. tłum.) zakończy screen i wszystkie procesy, które on
zawiera. Autoodłączanie jest domyślnie włączone.

autofixterm on|off

Ustawia czy screen będzie dodawał brakujące właściwości do wpisów termcap/info. Jest to domyślnie
włączone.

autonuke on|off

Ustawia czy sekwencja czyszczenia ekranu powinna niszczyć całe wyjście, które jeszcze nie zostało
wypisane na terminal. Zobacz też "obuflimit".

bell_msg [wiadomość]

Gdy w oknie z tła wysłany jest znak dzwonka, screen wyświetla informację w linii komunikatów. Informacja
może być dzięki tej komendzie redefiniowana. Znaki `%' wiadomości są zamieniane numerem dzwoniącego okna,
`~' jest zamieniana na definicję dzwonka w twoim termcapie. Domyślną wiadomością jest

'Bell in window %'

W celu powstrzymania drukowania linii informacyjnej, można nadać jej wartość pustą (bell_msg ""). Bez
parametrów, pokazywana jest wiadomość obecna.

bind klawisz [komenda [arg]]

Wiąże komendę do klawisza. Domyślnie, większość komend udostępnianych przez screen jest przywiązana do
jednego lub większej ilości klawiszy, wg opisu sekcji "DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY", np. komenda tworzenia
nowego okna jest dowiązana do "C-c" i "c". W celu przedefiniowania i definiowania nowych wiązań używana
jest komenda "bind". Argument klawisz jest albo pojedynczym znakiem, albo dwuznakową sekwencją w postaci
"^x" (oznaczającą "C-x"), albo lewym ukośnikiem z liczbą ósemkową (oznaczającą kod ASCII znaku), albo
lewym ukośnikiem z dołączonym znakiem, jak "\^" czy "\\". Argument jeśli chcesz może być również
cytowany. Jeśli nie ma podanego dalszego argumentu, wszystkie poprzednio zestawione wiązania dla tego
klawisza są usuwane. Komenda może być dowolną komendą wymienioną w tej sekcji.

Przykłady:

bind ' ' windows
bind ^k
bind k
bind K kill
bind ^f screen telnet foobar
bind \033 screen -ln -t root -h 1000 9 su

przywiąże spację do komendy, która wyświetla listę okien (więc komenda normalnie wywoływana przez "C-a C-
w" będzie również dostępna jako "C-a spacja"). Następne trzy linie usuwają domyślne wiązanie zabijania z
"C-a C-l" i "C-a l". Następnie do komendy zabijania wiązane jest "C-a K". Następnie klawisz "C-f" jest
wiązany z komendą tworzenia okna z połączeniem telnetowym do foobar, a klawisz "escape" jest wiązany do
komendy, która tworzy niezgłoszeniowe okno z a.k.a. "root" w slocie #9, z powłoką superużytkownika i
buforem przewijania na 1000 linii.

bindkey [-d] [-m] [-a] [[-k|-t] łańcuch [kmd arg]]

Komenda ta zarządza wejściowymi tablicami translacji screena. Każdy wpis w jednej z tablic mówi mu jak
reagować gdy pojawi się określona sekwencja znaków. Istnieją trzy tablice: jedna, która powinna zawierać
akcje zaprogramowane przez użytkownika, druga dla domyślnych akcji emulacji terminala i trzecia dla trybu
kopiowania screena do zajmowania się poruszaniem kursora. Zobacz sekcję "TRANSLACJA WEJŚCIOWA" dla listy
domyślnych wiązań klawiszowych.
Jeśli podana jest opcja -d, bindkey modyfikuje domyślną tablicę, -m zmienia tablicę trybu kopiowania, a
bez żadnej opcji wybierana jest tablica użytkownika. Argument łańcuch jest sekwencją znaków, do której
przywiązana jest akcja. Może to być albo skończony napis, albo nazwa właściwości klawiaturowej z termcap
(wybierana opcją -k).
Niektóre klawisze terminala VT100 mogą wysyłać inne łańcuchy gdy włączony jest tryb aplikacji (np. ruchy
kursora). Takie klawisze mają dwa wpisy w tablicy translacji. Możesz wybrać wpisy trybu aplikacji podając
opcję -a.
Opcja -t mówi screenowi by nie dokonywał międzyznakowego pomiaru czasu. Nie można go wyłączyć jeśli
używana jest właściwość termcap.
Kmd może być dowolną z komend screena o określonej liczbie argumentów. Jeśli kmd jest pominięta,
wiązanie klawiszowe jest usuwane z tablicy.
Oto kilka przykładów wiązań klawiaturowych:

bindkey -d
Pokaż wszystkie domyślne wiązania klawiaturowe. Wpisy trybu aplikacji są zaznaczone [A].

bindkey -k k1 select 1
Upewnij się, że klawisz "F1" przełącza na okno numer 1.

bindkey -t foo stuff barfoo
Uczyń z "foo" skrót dla słowa "barfoo". Czas oczekiwania jest wyłączony, więc użytkownicy mogą się
guzdrać z wklepywaniem.

bindkey "\024" mapdefault
To wiązanie klawiszowe powoduje, że "^T" staje się znakiem specjalnym wiązań klawiaturowych. Jeśli
dokonałeś powyższego wiązania "stuff barfoo", możesz wprowadzić słowo "foo" naciskając "^Tfoo". Jeśli
chcesz wprowadzić "^T", musisz nacisnąć go dwukrotnie.

bindkey -k F1 command
Uczyń F11 (nie F1!) alternatywnym znakiem specjalnym screena (poza ^A).

break [czas]

Wysyłaj do tego okna przez czas*0.25 sekund sygnał przerwania. Dla systemów nieposixowych, interwał
czasowy może być zaokrąglany w górę do pełnych sekund. Jest to przydatne jeśli do okna jest podłączone
urządzenie znakowe (a nie proces powłokowy) (Zobacz też rozdział "RODZAJE OKIEN"). Maksymalny czas
trwania sygnału przerwania jest ograniczony do 15 sekund.

breaktype [tcsendbreak|TIOCSBRK |TCSBRK]

Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania dla urządzeń terminalowych. Komenda ta
powinna dotykać jedynie bieżącego okna. Wciąż jednak zachowuje się identycznie do "defbreaktype". W
przyszłości będzie to zmienione. Wołanie "breaktype" bez parametrów wyświetla metody przerywania dostępne
dla bieżącego okna.

bufferfile [exchange-file]

Zmień nazwę pliku używaną do odczytywania i zapisywania buforu wklejania. Jeśli pominięty jest
opcjonalny argument plikowy, reaktywowane jest domyślne ustawienie ("/tmp/screen-exchange"). Następujący
przykład przekopiuje plik z hasłami systemowymi na okno screen:

C-a : bufferfile /etc/passwd
C-a < C-a ]
C-a : bufferfile

c1 [on|off]

Zmień przetwarzanie kodu c1. "C1 on" mówi screenowi by traktował znaki wejściowe z przedziału 128..159
jako funkcje sterujące. Takie 8-bitowe kody są normalnie takie same jak ESC z dołączonym kodem 7-bitowym.
Domyślne ustawienie przetwarza kody c1 i może być zmienione komendą "defc1". Użytkownicy z fontami,
które mają użyteczne znaki w pozycjach c1 mogą to wyłączyć.

caption always|splitonly [łańcuch]
caption string [łańcuch]

Komenda ta kontroluje wyświetlanie tytułów okien. Normalnie tytuł jest używany tylko jeśli na
wyświetlaczu pokazywanych jest więcej niż jedno okno (tryb podzielonego ekranu--splitonly). Jeśli typ
jest ustawiony na always screen pokazuje tytuł nawet jeśli wyświetlane jest tylko jedno okno. Wartością
domyślną jest splitonly.

Druga postać zmienia tekst używany na tytuł. Możesz używać wszystkich znaków specjalnych z rozdziału
"ZNAKI SPECJALNE TEKSTOWE". Screen używa wartości domyślnej, `%3n %t'.

Możesz łączyć obie formy, dając łańcuch jako argument dodatkowy.

charset zestaw

Zmień desygnację obecnego slotu zestawu znaków i mapowania zestawu znaków. Pierwsze cztery znaki zestawu
są traktowane jako desygnatory zestawu znaków, podczas gdy piąty i szósty znak, będące w zakresie '0' do
'3', ustawiają mapowanie zestawu znaków GL/GR. Na każdej pozycji można użyć znaku '.', co oznacza, że
odpowiadający mu zestaw znaków/mapowanie nie powinno być zmieniane. (zestaw jest wewnętrznie dopełniany
do sześciu znaków przez doklejenie znaków '.'). Domyślnym zestawem znaków dla nowych okien jest "BBBB02",
chyba że aktywna jest komenda "kanji".
Bieżące ustawienia można obejrzeć komendą "info".

chdir [katalog]

Zmień katalog bieżący screena na podany katalog lub, jeśli wywołane bez argumentów, na twój katalog
domowy (zawartość zmiennej środowiskowej $HOME). Wszystkie okna, tworzone komendą "screen" z wewnątrz
".screenrc" lub poprzez "C-a : screen ..." czy "C-a c" będą go używały jako katalogu domyślnego. Bez
używania chdir, katalogiem tym byłby katalog, z którego wywołano screen. Pliki twardych kopii (hardcopy
files) i pliki raportowe zawsze są zapisywane do domyślnego katalogu okna, a nie do katalogu bieżącego
procesu, pracującego w oknie. Możesz używać tej komendy w swoim .screenrc wielokrotnie. Umożliwia to
uruchamianie różnych okien w różnych katalogach. Jednakże ostatnie chdir będzie dotyczyć wszystkich okien
tworzonych interaktywnie.

clear

Czyści bieżące okno i zapisuje jego obraz w buforze przewijania.

colon [prefiks]

Umożliwia wpisywanie linii poleceniowych ".screenrc". Przydatne do podręcznej modyfikacji wiązań
klawiszowych, specyficznego tworzenia okien i zmieniania ustawień. Zauważ, że słowo kluczowe "set" już
nie istnieje! Zazwyczaj komendy tyczą się bieżącego okna, a nie domyślnych ustawień dla przyszłych
okien. Wartości domyślne zmienia się komendami, rozpoczynającymi się od 'def...'.

command

Komenda ta ma taki sam skutek, jak wpisanie znaku specjalnego (^A). Jest chyba przydatna jedynie dla
wiązań klawiaturowych. Zobacz też "bindkey".

compacthist [on|off]

Mówi to screenowi czy powstrzymywać doczepione puste linie podczas przewijania tekstu w górę w buforze
historii.

console [on|off]

Zbiera lub "od-zbiera" (ungrabs) wyjście konsoli do okna. Uwaga: Jedynie właściciel /dev/console może
zbierać wyjście konsoli. Komenda ta jest dostępna jeśli maszyna obsługuje ioctl TIOCCONS.

copy

Wejdź w tryb kopiowania/przewijania wstecz. Umożliwia to kopiowanie z bieżącego okna (i jego historii)
tekstu do buforu wklejania. W trybie tym dostępny jest vi-podobny pełnoekranowy edytor:
Poruszanie się:
h, j, k, l przesuń linię kursora o linię lub kolumnę o kolumnę.
0, ^ i $ przesuń do krańcowo lewej kolumny, do pierwszego lub ostatniego różnego od białej spacji znaku
linii.
H, M i L przesuń kursor do krańcowo lewej kolumny na górze, środku, lub dole okna.
+ i - przesuwa o jedną linię w górę i w dół.
G przesuwa do podanej linii absolutnej (domyślnie: koniec bufora).
| przesuwa do podanej kolumny absolutnej.
w, b, e przesuwaj kursor słowo po słowie.
C-u i C-d przewijaj wyświetlacz w górę i w dół o podaną ilość linii, zachowując pozycję kursora.
(Domyślnie: połowa ekranu).
C-b i C-f przewijaj wyświetlacz w górę/dół o pełny ekran.
g przesuwa na początek bufora.
% skacze do podanego procentu bufora.

Uwaga:
Komendą .screenrc można dostosować klawisze do stylu emacsa. (Np. markkeys "h=^B:l=^F:$=^E") Nie ma
prostej metody na pełną mapę klawiszy w stylu emacsa, gdyż wymaga to wieloznakowych kodów.

Zaznaczanie:
Zakres kopiowania jest ustalany przez ustawienie dwóch znaczników. Tekst między nimi zostaje
podświetlany. Naciśnij
spację do ustawienia pierwszego lub drugiego znacznika.
Y i y są używane do zaznaczania całej linii lub do zaznaczania od początku linii.
W zaznacza dokładnie jedno słowo.
Licznik powtórzeń:
Każdą z tych komend można poprzedzić licznikiem powtórzeń, naciskając cyfry
0..9, które są następnie uważane za liczniki powtórzeń.
Przykład: "C-a C-[ H 10 j 5 Y" skopiuje linie 11 do 15 do bufora wklejania.
Szukanie:
/ Vi-podobne szukanie naprzód.
? Vi-podobne szukanie wstecz.
C-a s Emacsopodobne inkrementalne szukanie naprzód.
C-r Emacsopodobne odwrócone i-szukanie.
Specjalności:
Istnieje kilka klawiszy, zachowujących się inaczej niż w vi. Vi nie umożliwia zaznaczania
prostokątnych bloków tekstu, lecz screen to umożliwia. naciśnij
c lub C aby ustawić lewy lub prawy margines. Jeśli nie podano licznika powtórzeń, obydwa odnoszą się do
bieżącej pozycji kursora.
Przykład: Wypróbuj to na zapełnionym tekstem ekranie: "C-a [ M 20 l SPACE c 10 l 5 j C SPACE".

Przechodzi to na środkową linię ekranu, przesuwa się 20 kolumn w lewo, zaznacza początek bufora
wklejania, ustawia lewą kolumnę, przesuwa 5 kolumn w dół (w prawo?--przyp. tłum.), zaznacza prawą
kolumnę, a następnie zaznacza koniec bufora wklejania. Wypróbuj teraz:
"C-a [ M 20 l SPACE 10 l 5 j SPACE"

i zwróć uwagę na różnicę w ilości skopiowanego tekstu.
J łączy linie. Przełącza się między 4 trybami: linie rozdzielane znakiem nowej linii (012), linie
sklejone bez szwów (lines glued seamless), linie rozdzielone pojedynczą białą spacją, linie
rozdzielone przecinkami. Zauważ, że możesz poprzedzać znak nowej linii znakiem CR, używając "crlf
on".
v jest dla wszystkich użytkowników vi z ":set numbers" - włącza lewy margines między kolumną 9 a 1.
Naciśnij
a przed ostatnim klawiszem spacji aby włączyć tryb doklejania. W ten sposób bufor wklejania nie będzie
nadpisywany, lecz zostanie do niego dopisana nowa treść.
A włącza tryb doklejania i ustawia (drugi) znacznik.
> ustawia (drugi) znacznik i zapisuje zawartość bufora wklejania do pliku wymiany screena (domyślnie
/tmp/screen-exchange) po zakończeniu trybu kopiowania.
Przykład ten demonstruje jak wrzucić do tego pliku cały bufor przewijania: "C-A [ g SPACE G $ >".
C-g podaje informację o bieżącej linii i kolumnie.
x wymienia pierwszy znacznik i pozycję kursora. Możesz używać tego do dostrajania już ustawionego
znacznika.
@ nie robi nic. Nawet nie kończy trybu kopiowania.
Wszystkie nie opisane tutaj klawisze kończą tryb kopiowania.

copy_reg [klucz]

Już nie istnieje, użyj zamiast tego "readreg".

crlf [on|off]

Ma to wpływ na kopiowanie regionów tekstu komendą `C-a ['. Jeśli jest włączone, linie będą rozdzielane
sekwencją znaków `CR' - `LF'. W przeciwnym wypadku (domyślnie) używane będzie tylko `LF'. Bez parametrów,
stan jest włączany.

debug on|off

Włącza lub wyłącza debuggowanie czasu działania.

defc1 on|off

To samo co komenda c1 lecz domyślne ustawienie dla nowych okien jest zmieniane. Początkowym ustawieniem
jest `on'.

defautonuke on|off

To samo co autonuke, lecz domyślne ustawienie dla nowych wyświetlaczy jest zmieniane. Początkowe
ustawienie to `off'. Zauważ, że jeśli chcesz być zależnym od typu terminala, możesz użyć specjalnej
właściwości `AN' terminala.

defbreaktype [tcsendbreak|TIOCSBRK |TCSBRK]

Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania (break) dla urządzeń terminalowych.
Preferowanymi metodami są tcsendbreak oraz TIOCSBRK. Trzecia, TCSBRK, blokuje całą sesję screen na czas
przerywania, lecz może być jedynym sposobem generowania dłuższych przerwań. Tcsendbreak i TIOCSBRK mogą
(lub nie) dawać długie przerwania ze szpicami (z przerwami?--with spikes) (np. 4 na sekundę). Jest to nie
tylko zależne od systemu, lecz zależy również od sterowników układów szeregowych. Wywoływanie
"defbreaktype" bez parametru wyświetla bieżące ustawienie.

defcharset [zestaw]

Podobne do komendy charset, lecz domyślne ustawienie dla nowych okien jest też zmieniane. Po wywołaniu
bez argumentu, pokazuje bieżącą wartość domyślną.

defescape xy

Ustaw domyślne znaki komend. Jest to równoważne "escape", ale jest przydatne tylko w sesjach
wieloużytkownikowych. W takiej sesji "escape" zmienia znaki komend użytkownika, który wywołał to
polecenia, podczas gdy "defescape" zmienia domyślne znaki komend dla użytkowników, którzy będą dodawani
później.

defflow on|off|auto [interrupt]

To samo co komenda flow, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym
ustawieniem jest `auto'. Podanie "defflow auto interrupt" jest równoważne opcjom linii komend -fa i -i.

defgr on|off

To samo co komenda gr, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym ustawieniem
jest `off'.

defhstatus [status]

Linia twardego status, którą otrzymają wszystkie nowe okna jest ustawiana na status. Komenda ta jest
przydatna do wyświetlenia poprzez status każdego okna jego numeru, tytułu, itp. Status może zawierać te
same dyrektywy co komunikaty okna, lecz znakiem specjalnym (escape character) dyrektywy jest '^E'
(ósemkowe 005) zamiast '%'. Zrobione jest to w celu uniemożliwienia złej interpretacji generowanych przez
program linii statusu. Jeśli parametr status jest pominięty, wyświetlany jest bieżący łańcuch domyślny.
Domyślnie, linie statusu nowych okien są puste.

defkanji jis|sjis|euc

To samo co komenda kanji, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym
ustawieniem jest `off', np. `jis'.

deflogin on|off

To samo co komenda login, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. W dystrybucji
inicjalizowane jest to na `on' (zobacz config.h.in).

defmode prawa

Prawa każdego z nowo zaalokowanych pseudo-tty są ustawiane na prawa. Prawa są liczbą ósemkową.
Początkowo, używane są prawa 0622. (prawa dostępu, tryb, mode -- przyp. tłum.)

defmonitor on|off

To samo co komenda monitor, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym
ustawieniem jest `off'.

defobuflimit limit

To samo co obuflimit, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych wyświetlaczy. Początkowym
ustawieniem jest 256 bajtów. Zauważ, że jeśli chcesz być zależnym od typu terminala, możesz użyć
właściwości 'OL'.

defscrollback num

To samo co scrollback, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym ustawieniem
jest 100.

defshell komenda

Synonim komendy shell. Patrz tam.

defsilence on|off

To samo co komenda silence, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym
ustawieniem jest `off'.

defslowpaste msec"

To samo co slowpaste, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowym ustawieniem
jest 0 milisekund, co oznacza wyłączenie.

defwrap on|off

To samo co wrap, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowo zawijanie linii
jest włączone i może być przełączane komendą "wrap" ("C-a r") lub poprzez "C-a : wrap on|off".

defwritelock on|off|auto

To samo co writelock, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowo blokady zapisu
są wyłączone.

defzombie [keys]

Synonim komendy zombie. Obie w chwili obecnej zmieniają wartość domyślną. Patrz tam.

detach

Odłącz sesję screen (odłącz ją od terminala i wrzuć w tło). Powracasz wtedy do powłoki, z której
wywołałeś screen. Odłączonego screena można wznowić, wywołując screen z opcją -r. (Zobacz też sekcję
"OPCJE LINII KOMEND".)

displays

Pokazuje tabularyczny listing wszystkich obecnie podłączonych front-endów użytkownika (wyświetlaczy).
Jest to przydatne w sesjach wieloużytkownikowych.

digraph [preset]

Komenda ta bierze użytkownika o sekwencję dwuznakową. Wpisane dwa znaki są sprawdzane we wbudowanej
tablicy, a znak wynikowy jest wstawiany do strumienia wejściowego. Na przykład, jeśli użytkownik
wprowadzi 'a"', wstawiony zostanie a-umlaut. Jeśli pierwszym wprowadzonym znakiem jest 0, screen
potraktuje następne znaki (do trzech) jako liczbę ósemkową. Opcjonalny argument preset jest traktowany
jako wejście użytkownika. Można więc zrobić sobie klawisz "umlaut". Na przykład, komenda "bindkey ^K
digraph '"'" umożliwia użytkownikowi generowanie a-umlaut przez wpisanie CTRL-K a.

dumptermcap

Zapisz wpis termcap dla wirtualnego terminala, zoptymalizowanego dla aktualnie aktywnego okna. Zapis
nastąpi do pliku ".termcap" w katalogu "$HOME/.screen" użytkownika (lub tam, gdzie screen przechowuje
swoje gniazda. Zobacz sekcję "PLIKI"). Ten wpis termcap jest identyczny z wartością zmiennej
środowiskowej $TERMCAP, która jest ustawiana przez screen dla każdego okna. Dla systemów opartych na
terminfo, możesz potrzebować konwertera w rodzaju captoinfo oraz kompilować wpis z pomocą tic.

echo [-n] wiadomość

komenda echo może być używana do denerwowania użytkowników screen 'wiadomościami dnia'. Zazwyczaj jest to
instalowane w globalnym /etc/screenrc. Opcja "-n" powoduje zatrzymanie wciągania nowej linii. Zobacz też
"sleep". Echo jest też przydatne do testowania online zmiennych środowiskowych.

escape xy

Ustaw znak komendy na x, a znak generujący literalny znak komendy (przez wywołanie komendy "meta") na y
(podobne do opcji -e). Każdy argument może być albo pojedynczym znakiem, albo dwuznakową sekwencją w
postaci "^x" (oznaczającą "C-x"), albo lewym ukośnikiem z liczbą ósemkową (kod ASCII znaku), albo lewym
ukośnikiem z drugim znakiem, w rodzaju "\^" czy "\\". Domyślną wartością jest "^Aa".

exec [[fdpat] nowakomenda [arg ...]]

Uruchom w bieżącym oknie podproces unixowy (określony przez ścieżkę wykonywalną nowakomenda i jej
argumenty). Przepływ danych między stdin/stdout/stderr nowejkomendy, procesem początkowo uruchomionym w
oknie (powiedzmy "procesem-aplikacji") i screenem (oknem) jest kontrolowany przez wzorzec deskryptora
plików fdpat. Wzorzec jest sekwencją trójznakową, reprezentującą stdin, stdout i stderr nowejkomendy.
Kropka (.) łączy deskryptor pliku do screena. Znak wykrzyknika (!) powoduje, że deskryptor jest
podłączany do procesu-aplikacji. Dwukropek (:) łączy obydwa te zadania. Do nowej komendy będzie
przechodziło wejście użytkownika, chyba że komenda otrzymuje wyjście procesu-aplikacji (pierwszym znakiem
fdpat jest `!' lub `:') lub do końca fdpat (jako czwarty znak) dodano znak potoku (|).
Wywoływanie `exec' bez argumentów pokazuje nazwę i argumenty bieżącego podprocesu aktualnego okna. W
każdym oknie naraz może działać tylko jeden podproces.
Gdy podproces akurat wykonuje się, komenda `kill' będzie dotyczyć jego, a nie procesów okien.
Dla ciężkostrawnej ilustracji wszystkich 21 kombinacji, zobacz `doc/fdpat.ps'. Każdy rysunek pokazuje
cyfry 2,1,0, odwzorowujące trzy deskryptory nowejkomendy. Skrzynka oznaczona jako `W' jest normalnym pty,
który na stronie biernej (slave) ma proces-aplikacji. Skrzynka zaznaczona jako `P' jest drugorzędnym
pty, który po swojej stronie nadrzędnej (master) ma screen.

Skróty:
Biała spacja między słowem `exec', fdpat i komendą może być opuszczona. Fdpat składający się z samych
kropek, lub jego końcowe kropki można pominąć. Prosty `|' jest synonimem do wzorca `!..|'; słowo exec
można tu pominąć, a zawsze można je zastąpić `!'.

Przykłady:

exec ... /bin/sh
exec /bin/sh
!/bin/sh

Tworzy nową powłokę w tym samym oknie, podczas gdy powłoka wyjściowa wciąż działa. Wyjście obydwu powłok
jest wyświetlane, a wejście użytkownika jest wysyłane do nowego /bin/sh.

exec !.. stty 19200
exec ! stty 19200
!!stty 19200

Ustaw szybkość tty okna. Jeśli twoja komenda stty operuje na stdout, dodaj kolejny `!'.

exec !..| less
|less

Dodaje to przeglądarkę do wyjścia okna. Znak specjalny `|' jest potrzebny do uzyskania kontroli
użytkownika nad przeglądarką, choć dostaje ona swoje wejście z procesu okna. Działa to, ponieważ less
nasłuchuje stderr (zachowanie, którego screen nie oczekiwałby bez `|') kiedy jego stdin nie jest tty.
Wersje less, nowsze niż 177 wypadają tu żałośnie; jednak stary, dobry pg wciąż działa.

!:sed -n s/.*Error.*/\007/p

Wysyła wyjście okna do użytkownika i komendy sed. Sed wstawia do wyjścia okna widzianego przez screen
dodatkowy znak dzwonka (ósemkowy 007). Spowoduje to wyświetlenie komunikatu "Bell in window x", za
każdym łańcuchem "Error", który pojawi się w oknie.

fit

Zmień rozmiar okna na rozmiar bieżącego regionu. Komenda ta jest wymagana, gdyż screen automatycznie nie
adaptuje rozmiaru okna jeśli okno jest wyświetlane więcej niż raz.

flow [on|off|auto]

Ustawia tryb kontroli przepływu dla tego okna. Bez parametrów, przesuwa on kontrolę bieżącego okna z
"automatic" na "on" na "off". Zobacz dyskusję o "KONTROLI-PRZEPŁYWU", opisanej niżej w tym dokumencie
dla pełnych szczegółów i odpowiednich uwag. Wartość domyślna jest ustawiana przez `defflow'.

focus

Przenieś ognisko wejściowe na następny region. Jest to dokonywane w cykliczny sposób tak, że region górny
jest wybierany po dolnym.

gr [on|off]

Włącza/wyłącza przełączanie zestawu znaków GR (ang. GR charset switching). Za każdym razem, gdy screen
zauważy znak wejściowy z ustawionym ósmym bitem, skorzysta ze znaku ze slotu GR i wydrukuje znak z
obciętym ósmym bitem. Domyślną wartością (zobacz też "defgr") jest nieprzetwarzanie przełączania GR,
gdyż może to spowodować niedziałanie zestawu znaków ISO-8859-1.

hardcopy

Zapisuje obecnie wyświetlany obraz do pliku hardcopy.n (w katalogu domyślnym okna), gdzie n jest numerem
bieżącego okna. Komenda może albo doklejać, albo nadpisywać istniejący plik. Patrz niżej.

hardcopy_append on|off

Jeśli jest to ustawione na "on", screen będzie doklejał dane do plików "hardcopy.n" komendy "C-a h". W
przeciwnym wypadku, pliki te będą za każdym razem nadpisywane. Domyślnie doklejanie jest wyłączone.

hardcopydir katalog

Definiuje katalog plików hardcopy. Jeśli jest to nieustawione, pliki te lądują w bieżącym katalogu
roboczym screena.

hardstatus [on|off]
hardstatus [always]lastline|message|ignore [łańcuch]
hardstatus string [łańcuch]

Komenda ta konfiguruje używanie i emulację terminalowej linii twardego statusu (hardstatus line).
Pierwsza postać przełącza czy screen powinien używać sprzętowej linii statusu do wyświetlania
komunikatów. Jeśli flaga jest wyłączona, komunikaty te są nakładane w trybie inwersyjnym na linię
wyświetlania. Domyślnym ustawieniem jest `on' (włączone).

Druga postać mówi screenowi co robić, jeśli terminal nie posiada linii twardego statusu (np. gdy
właściwości termcap/terminfo "hs", "ts", "fs" i "ds" nie są ustawione). W wypadku użycia typu "lastline",
screen Zarezerwuje ostatnią linię wyświetlacza na twardy status. Typ "message" używa screenowego
mechanizmu komunikatów, a "ignore" mówi by screen nigdy nie wyświetlał twardego statusu. Jeśli do typu
dokleisz słowo "always", screen użyje tego typu nawet jeśli terminal posiada twardy status.

Trzecia postać określa zawartość linii twardego statusu. Domyślnym łańcuchem jest '%h', tj. wyświetlany
jest zachowany twardy status okna (ustawialny poprzez \E]0;^G or \E_\\). Możesz to dostosować do
dowolnego łańcucha, jaki zechcesz, łącznie ze znakami specjalnymi z rozdziału "ZNAKI SPECJALNE
ŁAŃCUCHÓW". Jeśli pominiesz argument łańcuch, wyświetlony zostanie łańcuch bieżący.

Możesz łączyć drugą i trzecią postać, podając łańcuch jako argument dodatkowy.

height [wiersze]

Ustaw wysokość wyświetlacza na podaną liczbę wierszy. Bez argumentów następuje przełączanie między
wyświetlaczem 24-liniowym i 42-liniowym.

help

Nie jest to naprawdę pomoc online, lecz wyświetlanie okna pomocy, pokazującego wszystkie wiązania
klawiszowe. Pierwsze strony wymieniają wszystkie wewnętrzne komendy wraz z ich obecnymi wiązaniami.
Dalsze strony pokazują zwyczajowe komendy, po jednej na klawisz. Przewijanie następuje przez naciskanie
spacji, a koniec oglądania to return. Wszystkie inne znaki są ignorowane. Zobacz też sekcję "DOMYŚLNE
WIĄZANIA KLAWIATUROWE".

history

Użytkownicy zwykle pracują z powłokami, umożliwiającymi łatwy dostęp do poprzednich komend. Na przykład w
csh komenda "!!" służy do powtarzania ostatniej wywołanej komendy. Screen udostępnia prosty sposób
przywoływania "komendy, która rozpoczęła się ...": Wpisuje się po prostu pierwszą literę komendy,
następnie naciska `C-a {' i screen zaczyna szukać poprzedniej linii, która zostanie dopasowana do `znaku
zachęty' na lewo od kursora. Linia ta jest wklejana do kolejki wejściowej okna. W ten sposób masz
brutalną historię komend (stworzoną z widzialnego okna i jego bufora przewijania).

hstatus status

Zmień linię twardego statusu na łańcuch status.

info

Używa linii komunikatów do wyświetlania informacji o bieżącym oknie: są to pozycja kursora w postaci
"(kolumna,wiersz)" (rozpoczynająca się od "(1,1)") szerokość i wysokość terminala plus rozmiar bufora
przewijania w wierszach (np. "(80,24)+50"), bieżący stan kontroli przepływu XON/XOFF okna pokazany
następująco (Zobacz też sekcję KONTROLA PRZEPŁYWU):

+flow automatyczna kontrola przepływu, aktualnie włączona.
-flow automatyczna kontrola przepływu, aktualnie wyłączona.
+(+)flow włączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.
-(+)flow wyłączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
+(-)flow włączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
-(-)flow wyłączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.

Bieżące ustawienie zawijania linii (`+wrap' oznacza włączenie, `-wrap' wyłączenie) jest także pokazywane.
Wyświetlane są też flagi `ins', `org', `app', `log', `mon' lub `nored'. Odpowiadają one trybom pracy:
wstawiania (insert), origin, aplikacji-keypadu oraz stanom pracy: raportowanie wyjścia (log),
monitorowanie aktywności (mon), lub częściowe odświeżanie (nored).

Wyświetlany jest również aktywny obecnie zestaw znaków (G0, G1, G2, lub G3) oraz w nawiasach kwadratowych
zestawy znaków terminala, desygnowane obecnie jako G0 do G3.

Na końcu linii statusu wyświetlane są też dodatkowe tryby, zależne od rodzaju okna (Zobacz rozdział
"RODZAJE OKIEN").
Jeśli maszyna stanu emulatora terminala nie jest w stanie domyślnym, to linia info jest rozpoczynana
łańcuchem określającym bieżący stan.
Dla informacji o systemie użyj komendy "time".

ins_reg [klucz]

Już nie istnieje, użyj "paste".

kanji jis|euc|sjis [jis|euc|sjis]

Powiedz screenowi, jak przetwarzać wejście/wyjście kanji. Pierwszy argument ustawia typ kanji bieżącego
okna. Każde okno może emulować inny typ. Dodatkowy drugi parametr mówi, jak zapisywać kody kanji na
podłączonym terminalu. Preferowaną metodą ustawiania typu wyświetlacza jest używanie wpisu "KJ" termcapu.
Zobacz też "defkanji", który zmienia domyślne ustawienie dla nowych okien.

kill

Zabij bieżące okno.
Jeśli pracuje w nim komenda `exec', to jest ona zabijana. W przeciwnym wypadku, proces (powłoka) okna
otrzymuje sygnał HANGUP, struktura okna jest usuwana, a screen (twój wyświetlacz) przełącza się na inne
okno. Gdy niszczone jest ostatnie okno, screen kończy pracę. Po komendzie kill, screen przełącza się na
poprzednio wyświetlane okno.
Uwaga: Użytkownicy emacsa powinni pamiętać o tej komendzie przy zabijaniu linii. Zalecane jest nie
używać "C-a" jako klawisza specjalnego screena, lub przewiązywać kill do "C-a K".

lastmsg

Wyświetl na nowo ostatnią zawartość linii komunikatów/statusu. Przydatne, jeśli wpisujesz coś podczas
pojawiania się komunikatu. Wiadomość bowiem znika gdy przyciśnie się jakiś klawisz (chyba że terminal ma
sprzętową linię statusu). W celu dostrajania, zobacz komendy "msgwait" i "msgminwait".

license

Wyświetl stronę opisową. Jest to dokonywane za każdym razem, gdy screen jest uruchamiany bez opcji, co
powinno wystarczać. Zobacz tez komendę "startup_message".

lockscreen

Zablokuj ten wyświetlacz. Wywołaj program blokujący screena (/usr/bin/lock lub wbudowany ekwiwalent
jeśli nie ma nic innego). Screen nie przyjmuje żadnych klawiszy komend dopóki program ten nie zakończy
działania. W międzyczasie procesy okien mogą kontynuować działanie, gdyż okna są w stanie `odłączonym'.
Program blokujący może być zmieniony poprzez zmienną środowiskową $LOCKPRG (która musi być ustawiana w
powłoce, z której screen jest uruchamiany). Program ten jest uruchamiany z uid i gid użytkownika.
Uwaga: Gdy inne powłoki zostawisz niezablokowane i nie masz ustawionego hasła dla screen, blokowanie jest
puste: możnaby łatwo podłączyć się na nowo z niezablokowanej powłoki. Właściwość ta powinna być raczej
nazywana `lockterminal'.

log [on|off]

Uruchom/zakończ zapisywanie wyjścia bieżącego okna do pliku "screenlog.n" w domyślnym katalogu okna,
gdzie n jest numerem bieżącego okna. Nazwa pliku może być zmieniana komendą `logfile'. Bez podanych
parametrów, raportowanie jest przełączane. Raport sesji jest doklejany do poprzedniej zawartości
wcześniej istniejącego pliku (jeśli plik nie istniał, tworzony jest nowy). Bieżąca zawartość i zawartość
historii przewijania nie jest uwzględniana w raporcie sesji. Domyślnie wyłączone.

logfile nazwapliku
logfile flush sekundy

Definiuje nazwę plików raportowych. Domyślną nazwą jest "screenlog.%n". Druga postać zmienia liczbę
sekund, którą screen odczekuje przed wypróżnieniem bufora pliku raportowego do systemu plików. Domyślną
wartością jest 10 sekund.

Dodaje lub usuwa wpis z bazy utmp dla bieżącego okna. Kontroluje to czy okno jest `wlogowane'. Bez
parametrów, stan zgłoszeniowy okna jest przełączany. Dodatkowo do tego przełączania, dobrze jest mieć
klawisze `log in' i `log out'. Np. `bind I login on' i `bind O login off' zmapuje te klawisze na C-a I i
C-a O. Domyślne ustawienie (w config.h.in) powinno być włączone dla screena, pracującego z suid-root.
Użyj komendy "deflogin" do zmieniania domyślnego stanu zgłoszeniowego nowych okien. Obydwie komendy
obecne są tylko jeśli screen został skompilowany z obsługą utmp.

logtstamp [on|off]
logtstamp after [sekundy]
logtstamp string [łańcuch]

Ta komenda kontroluje mechanizm pieczątek czasowych (time stamp) screena. Jeśli pieczątki są włączone,
screen po dwóch minutach nieaktywności do pliku raportowego dodaje łańcuch, zawierający bieżący czas. Gdy
natomiast wyjście zaczyna się na nowo, doklejana jest nowa pieczątka, określająca moment restartu
emitowania wyjścia. Czas opóźnienia można zmieniać drugą postacią tej komendy. Trzecia postać jest
używana do dostosowywania łańcucha pieczątki czasowej. (domyślnie `-- %n:%t -- time-stamp -- %M/%d/%y
%c:%s --\n').

mapdefault

Powiedz screenowi, że następny znak wejściowy powinien zostać sprawdzony w domyślnej tablicy wiązań
klawiszowych bindkey. Zobacz też "bindkey".

mapnotnext

Podobne do mapdefault, lecz w ogóle nie zagląda do domyślnej tablicy bindkey.

maptimeout [timo]

Ustawia opóźnienie międzyznakowe dla sekwencji wejściowych do wykrywania czasu opóźnienia timo ms.
Domyślnym czasem jest 300ms. Maptimeout bez argumentów pokazuje bieżące ustawienie. Zobacz też "bindkey".

markkeys łańcuch

Jest to metoda zmieniania mapy klawiszowej, używanej w trybie kopiowania/historii. Łańcuch jest złożony z
par staryznak=nowyznak, które są rozdzielone znakami `:'. Na przykład: Łańcuch "B=^B:F=^F" zmieni
klawisze `C-b' i `C-f' na wiązania w stylu vi. Komenda "markkeys h=^B:l=^F:$=^E" ustawiłaby tryb na
wiązania w stylu emacsa. Jeśli twój terminal wysyła znaki, które powodują, że przerywasz tryb
kopiowania, to komenda ta może być pomocna w wiązaniu tych znaków do nie robienia niczego. Znak braku
operacji to `@' i jest używany następująco: "markkeys @=L=H". Komenda ta powoduje odłączenie komend `H' i
`L'. Jak pokazano w tym przykładzie, w pojedynczej instrukcji do pojedynczej funkcji można przywiązać
wiele klawiszy.

LINIA KOMUNIKATÓW

       Dodatkowe  komunikaty  i diagnostyki są wyświetlane w linii komunikatów.  Zwykle linia ta znajduje się na
       dole ekranu, jednak można to przedefiniować  na  górę  podczas  kompilacji.  Jeśli  twój  terminal  ma  w
       termcapie  zdefiniowaną  linię  statusu,  screen  skorzysta  właśnie  z niej. W przeciwnym wypadku, linia
       bieżącego ekranu będzie tymczasowo nadpisywana, a wyjście będzie chwilowo przerywane.  Linia  komunikatów
       jest  automatycznie usuwana po paru sekundach przerwy. Może być też usuwana wcześniej poprzez rozpoczęcie
       naciskania klawiszy.

       Urządzenie linii komunikatów może być używane przez aplikacje, pracujące w bieżącym oknie.  Narzędziem  w
       tym  celu  jest  sekwencja  sterująca  ANSI,  Privacy  message.  Na przykład, z powłoki możesz wpisać coś
       takiego:

              echo '<esc>^Hello world from window '$WINDOW'<esc>\\'

       Gdzie '<esc>' to escape, '^' to literalna strzałka w górę, a '\\' zmienia się w pojedynczy lewy ukośnik.

TYPY OKIEN

Screen daje trzy rodzaje okien. Nowe okna można utworzyć z pomocą komendy screen (zobacz też opis w
rozdziale "DOSTOSOWYWANIE"). Pierwszy parametr komendy screen określa typ tworzonego okna. Inne typy
okien są szczególnymi przypadkami typu normalnego. Zostały one dodane, aby umożliwić efektywne
wykorzystanie screena jako multiplekser (powielacz) konsolowy ze 100 lub więcej oknami.

• Normalne okno zawiera powłokę, lub dowolną inną komendę systemową, jaką można uruchomić z powłoki (np.
slogin, itd...)

• Jeśli jako pierwszy parametr podana jest nazwa tty (urządzenie znakowe, np. "/dev/ttya"), to okno
jest podłączane bezpośrednio do tego urządzenia. Typ tego okna jest podobny do "screen cu -l
/dev/ttya". Dla używania węzła urządzenia wymagane są prawa zapisu i odczytu. Dodatkowo, screen
próbuje użyć otwarcia na wyłączność, aby zaznaczyć zajęcie linii połączenia. Dozwolony jest dodatkowy
parametr, składający się z rozdzielonej przecinkami listy flag w notacji używanej przez stty(1):

<szybkość>
Zwykle 300, 1200, 9600 lub 19200. Dotyczy to tak transmisji, jak i odbierania.

cs8 or cs7
Określa transmisję ośmiu (lub siedmiu) bitów na bajt.

ixon or -ixon
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu (CTRL-S/CTRL-Q) nadawania.

ixoff or -ixon
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu odbierania.

istrip or -istrip
Czyści (lub zatrzymuje) ósmy bit w każdym odebranym bajcie.

Możesz podać tyle opcji, ile potrzeba. Niepodane opcje powodują, że sterownik terminala pobiera
wartości parametrów z połączenia. Wartości te są zależne od systemu i mogą być wartościami domyślnymi,
lub wartościami zachowanymi z poprzedniego połączenia.

Dla okien tty, komenda info pokazuje w linii statusu część linii kontroli modemu. Mogą one zawierać
`RTS', `CTS', 'DTR', `DSR', `CD' i więcej. Zależy to od dostępnych ioctl() oraz nagłówków systemu i
fizycznych właściwości układu szeregowego. Sygnały, które są w stanie niskim (nieaktywne) mają nazwy
poprzedzone znakiem wykrzyknika. W przeciwnym wypadku są one w stanie wysokim. Sygnały nieobsługiwane
przez sprzęt, lecz znane interfejsowi ioctl() są zwykle wyświetlane jako niskie.
Gdy bit statusu CLOCAL jest ustawiony, cały zestaw sygnałów modemowych jest umieszczany w nawiasach
klamrowych ({ i }). Gdy ustawiony jest bit CRTSCTS lub TIOCSOFTCAR, sygnały `CTS' lub `CD' są
pokazywane w nawiasach.

Dla okien tty, komenda break powoduje obniżenie sygnału linii transmisji danych (TxD) na podany okres
czasu. Ma to być interpretowane jako sygnał przerwania po drugiej stronie. Podczas wykonywania tej
komendy nie przesyłane są dane i nie są zmieniane linie kontroli modemu.

• Jeśli pierwszym parametrem jest "//telnet", to drugim powinna być nazwa hosta, a opcjonalny trzeci
parametr może podawać numer portu TCP (domyślnie dziesiętne 23). Screen podłączy się do serwera na
zdalnym hoście i użyje protokołu telnet do komunikacji.
Dla okien telnet, komenda info wyświetla szczegóły o połączeniu w nawiasach kwadratowych ([ i ]) na
końcu linii statusu.

b BINARY. Połączenie jest w trybie binarnym.

e ECHO. Wyłączone lokalne echo.

c SGA. Połączenie jest w `trybie znakowym' (domyślnie: `tryb wierszowy').

t TTYPE. Zdalny host zażądał typu terminala. Screen wysyła nazwę "screen", chyba że został
inaczej pouczony (zobacz też komendę `term').

w NAWS. Zdalny host jest powiadamiany o zmianach rozmiaru okna.

f LFLOW. Zdalny host będzie przesyłał informacje kontroli przepływu. (Obecnie ignorowane.)

Dodatkowymi flagami, przeznaczonymi do debuggowania są x,t i n (XDISPLOC, TSPEED i NEWENV).

Dla okien telnet, komenda break wysyła kod telnet IAC BREAK (dziesiętne 243) do zdalnego hosta.

Ten rodzaj okien jest dostępny tylko jeśli screen został skompilowany ze zdefiniowaną opcją
BUILTIN_TELNET.

ŁAŃCUCHOWE SEWKENCJE SPECJALNE

       Screen  daje  specjalny mechanizm wstawiania do komunikatów lub nazw pliku informacji w rodzaju bieżącego
       czasu. Znakiem specjalnym jest '%', z jednym wyjątkiem: w obrębie twardego statusu okna używane jest '^%'
       ('^E').

       Oto pełna lista obsługiwanych sekwencji:

       %      znak procentu

       a      'am' albo 'pm'

       A      'AM' albo 'PM'

       c      bieżący czas, GG:MM w postaci 24h

       C      bieżący czas, GG:MM w postaci 12h

       d      numer dnia

       D      nazwa dnia tygodnia

       h      twardy status okna

       l      bieżące obciążenie systemu

       m      numer miesiąca

       M      nazwa miesiąca

       n      numer okna

       s      sekundy

       t      tytuł okna

       u      wszyscy inni użytkownicy tego okna

       w      wszystkie numery okien i nazwy

       W      wszystkie numery okien i nazwy poza bieżącą

       y      ostatnie dwie cyfry roku

       Y      pełny rok

       ?      część do następnego '%?' jest  wyświetlana  tylko  jeśli  sekwencja  rozwija  się  do  niezerowego
              łańcucha

       :      część else '%?'

       Sekwencje 'c' i 'C' mogą być kwalifikowane przez '0', powodując, że screen użyje zera zamiast spacji jako
       znaku wypełnienia. Sekwencja 'n' rozumie kwalifikator długości (np. '%3n').

KONTROLA PRZEPŁYWU

Każde okno ma ustawienie kontroli przepływu, które określa jak traktować znaki XON i XOFF (oraz
prawdopodobnie znak przerwania (interrupt)). Gdy kontrola jest wyłączona, znaki te są ignorowane, co
umożliwia użytkownikom przesyłanie ich w prosty sposób do programów (przydatne np. dla edytora emacs).
Minusem jest to, że trzeba będzie dłużej czekać aż wyjście z "normalnego" programu zapauzuje w odpowiedzi
na XOFF. Przy włączonej kontroli przepływu, znaki XON i XOFF są używane do natychmiastowego przerywania
wyjścia z bieżącego okna. Znaki te można wciąż przesyłać do bieżącego programu, lecz musisz używać
odpowiednich dwuznakowych komend screena (zwykle "C-a q" (xon) oraz "C-a s" (xoff)). Komendy xon/xoff są
też przydatne do wpisywania C-s i C-q obok terminala, przechwytującego te znaki.

Każde okno ma początkową wartość kontroli przepływu ustawianą albo opcją -f, albo komendą "defflow"
.screenrc. Domyślnie, okna są ustawiane na automatyczne przełączanie przepływu. Może to być potem
przełączane między trzema stanami--'włączony ustalony' (fixed on), 'wyłączony ustalony' (fixed off) i
'automatyczny' (automatic)--służy do tego komenda "flow", podwiązana do "C-a f".

Tryb automatycznego przełączania przepływu zajmuje się kontrolą przepływu przy użyciu trybu TIOCPKT
(podobnie jak "rlogin"). Jeśli sterownik tty nie obsługuje TIOCPKT, screen próbuje znaleźć prawidłowy
tryb w oparciu o bieżące ustawienie keypadu aplikacji - gdy jest włączony, kontrola przepływu jest
wyłączona i odwrotnie. Oczywiście, w wypadku zajścia potrzeby, wciąż można manipulować kontrolą ręcznie.

Jeśli pracujesz z włączoną kontrolą przepływu i zauważysz, że naciskanie klawisza przerwania (zwykle C-c)
nie przerywa wyświetlania aż do następnych 6-8 linii, spróbuj uruchomić screena z opcją "interrupt"
(dodaj flagę "interrupt" do komendy "flow" w .screenrc, lub użyj opcji -i linii komend). Powoduje to, że
wyjście, które screen zebrał z przerwanego programu jest wypróżniane. Wadą tego jest to, że pamięć
terminala zawiera niewypróżnioną wersję wyjścia, co w rzadkich przypadkach może powodować pewne
niedokładności wyjścia. Na przykład, jeśli przełączasz ekrany i powrócisz, lub odświeżysz ekran z pomocą
"C-a l", to zobaczysz wersję wyjścia, która pojawiłaby się bez włączonego "interrupt". Poza tym, być
może podczas pracy z programem, który oczekuje wpisywania jako wejście znaku przerwania (interrupt),
będzie trzeba wyłączyć kontrolę przepływu (lub użyć trybu automatycznego), ponieważ jest możliwe
przypadkowe przerwanie wyjścia wirtualnego terminala na twój terminal fizyczny. Jeśli zajdzie takie
zdarzenie, zwykłe odświeżenie ekranu "C-a l" powinno go odtworzyć.

TYTUŁY (nazywanie okien)

Nazwę każdego okna w wyświetlaczu (widzianą w komendzie "windows" (C-a w)) można zmienić poprzez
ustawianie jej jedną z komend title. Normalnie, wyświetlaną nazwą jest nazwa polecenia programu,
utworzonego w oknie. Czasem jednak przydatne jest rozróżnić różne programy o tej samej nazwie, lub
zmieniać nazwę w locie, aby odzwierciedlać bieżący stan okna.

Domyślna nazwa okien powłokowych może być ustawiana komendą "shelltitle" pliku .screenrc, podczas gdy
inne okna są tworzone komendą "screen" i mogą mięć ustawianą nazwę poprzez opcję -t. Interaktywnie,
istnieje sekwencja specjalna łańcuchu tytułowego (<esc>knazwa<esc>\) oraz komenda "title" (C-a A).
Pierwsze może być wysyłane przez aplikację w celu kontrolowania nazwy okna, a drugie zapyta o nazwę po
wciśnięciu. Można też przywiązać nazwy predefiniowane do klawiszy z komendą "title" i ustawiać tak
wszystko w sposób zgrabny i bez zapytywania.

Screen ma pewne mechanizmy specyficznej dla powłok heurystyki, włączanej przez ustawienie nazwy okna na
"szukaj|nazwa" i zaaranżowanie zerowej sekwencji specjalnej tytułu jako części znaku zachęty. Część
szukaj określa szukany łańcuch końca-znaku-zachęty, podczas gdy część nazwa określa domyślną nazwę
powłoki dla okna. Jeśli nazwa kończy się dwukropkiem, screen spróbuje dodać do końca nazwy powłoki nazwę
komendy, uruchomionej w oknie (np. "nazwa:kmd"). W przeciwnym wypadku, nazwa bieżącej komendy poprzedza
podczas działania nazwę powłoki.

Oto jak to działa: musisz zmodyfikować zachętę powłoki tak, by emitowała zerową sekwencję specjalną
tytułu (<esc>k</esc>\). Ostatnia część znaku zachęty musi być identyczna z łańcuchem, podanym w części
szukaj tytułu. Gdy jest to ustawione, screen będzie używał sekwencji specjalnej tytułu do czyszczenia
poprzedniej nazwy komendy i przygotowywał się na następną komendę. Potem, po odebraniu z powłoki nowej
linii, nastąpi szukanie końca znaku zachęty. Po jego znalezieniu, pobrane zostanie pierwsze słowo,
znajdujące się za nim i zostanie użyte jako nazwa komendy. Jeśli nazwa komendy rozpoczyna się od '!',
'%', lub '^', to screen użyje pierwszego słowa następnej linii, preferując je nad właśnie znalezioną
nazwę. Pomaga to użytkownikom csh w uzyskiwaniu lepszych nazw komend przy używaniu kontroli zadań lub
historii.

Oto kilka przykładów .screenrc:

screen -t top 2 nice top

Dodanie tej linii do .screenrc uruchomi znicowaną wersję komendy "top" w oknie 2 o nazwie "top" (a nie
"nice").

shelltitle '> |csh'
screen 1

Komendy te uruchamiają powłokę o podanym tytule powłokowym. Tytuł jest podany jako auto-tytuł, który
oczekuje, że znak zachęty i wpisana komenda będą wyglądać podobnie do następującego:

/usr/joe/src/dir> trn

(za znakiem '> ' następuje szukanie nazwy komendy). Status okna pokaże podczas działania komendy wartość
"trn", a po jej zakończeniu powróci do "csh".

bind R screen -t '% |root:' su

To polecenie wiąże sekwencję klawiszową "C-a R" do komendy "su" i przekazuje jej auto-tytuł "root:". Aby
ten tytuł zadziałał, ekran powinien wyglądać następująco:

% !em
emacs file.c

Użytkownik wpisał tu komendę "!em" historii csh, która uruchomiła poprzednio wpisaną komendę "emacs".
Status okna pokaże "root:emacs" podczas wykonywania komendy, a po zakończeniu po prostu "root:".

bind o title
bind E title ""
bind u title (unknown)

Pierwsze wiązanie nie ma żadnych argumentów, więc zapyta cię o tytuł (C-a o). Drugie wiązanie wyczyści
bieżące ustawienie auto-tytułu (C-a E). Trzecie wiązanie ustawi tytuł bieżącego okna na "(unknown)" (C-a
u).

Ważną rzeczą do pamiętania przy dodawaniu zerowej sekwencji specjalnej tytułu do znaku zachęty jest to,
że niektóre powłoki (np. csh) zliczają wszystkie niesterujące znaki jako długość znaku zachęty. Jeśli
znaki niewidzialne nie są wielokrotnością 8, to backspace po tabulacji spowoduje nieprawidłowe
wyświetlanie. Sposobem ominięcia tego jest użycie następującego znaku zachęty:

set prompt='^[[0000m^[k^[\% '

Sekwencja specjalna "<esc>[0000m" nie tylko normalizuje atrybuty znakowe, lecz dodatkowo wszystkie zera
zaokrąglają długość znaków niewidzialnych do 8. Użytkownicy basha prawdopodobnie będą chcieli wyświetlać
sekwencję specjalną przy użyciu PROMPT_COMMAND:

PROMPT_COMMAND='echo -n -e "\033k\033\134"'

(Do wysyłania `\' używałem "134" z uwagi na błąd w bash 1.04).

TERMINAL WIRTUALNY

       Każde  okno  w  sesji  screen  emuluje  terminal  vt100 z dodanymi kilkoma funkcjami. Emulator vt100 jest
       wkodowany na sztywno; nie ma emulacji innych terminali.
       Zazwyczaj screen usiłuje emulować tak dużo ze standardu vt100/ansi ile tylko możliwe. Jeśli  jednak  twój
       terminal  nie  ma  pewnych  właściwości,  emulacja  może nie być kompletna. W tych wypadkach, screen musi
       powiedzieć aplikacją, że niektórych właściwości nie ma.  Nie  jest  to  problem  dla  maszyn  używających
       termcapa, gdyż screen może używać zmiennej $TERMCAP do dostosowywania standardowego termcapu screena.

       Jeśli jednak wykonujesz rlogin na inną maszynę, lub twoja maszyna obsługuje tylko terminfo, metoda ta nie
       zadziała. Z tego powodu, screen daje pewien sposób na zajęcie się tymi przypadkami. Oto jak to działa:

       Gdy screen próbuje znaleźć dla siebie nazwę terminala, najpierw szuka wpisu "screen.<term>", gdzie <term>
       jest  zawartością  twojej  zmiennej  $TERM.   Jeśli  wpis taki nie istnieje, próbowany jest "screen" (lub
       "screen-w" jeśli terminal jest szeroki (132 kolumn  lub  więcej)).   Jeśli  nawet  ten  wpis  nie  został
       znaleziony, jako substytut używany jest "vt100".

       Pomysłem  jest  to,  że jeśli masz terminal, który nie obsługuje ważnej właściwości (np. kasowanie znaku,
       lub  czyszczenie  do  EOS),  to  możesz  zbudować  dla  screena  nowy  wpis  termcap/terminfo  (o  nazwie
       "screen.<dumbterm>"),  w którym właściwość ta jest wyłączona. Jeśli ten wpis jest zainstalowany na twoich
       maszynach, to możesz wykonywać rlogin i wciąż zachowywać poprawny wpis termcap/terminfo.  Nazwa terminala
       jest wstawiana do zmiennej  $TERM  wszystkich  nowych  okien.   Dodatkowo  też,  screen  ustawia  zmienną
       $TERMCAP,  aby  odzwierciedlała  właściwości  emulowanego  wirtualnego   terminala.  Zauważ jednak, że na
       maszynach z bazami terminfo, zmienna ta nie ma efektu. Ponadto, zmienna $WINDOW jest ustawiana  na  numer
       okna każdego okna.

       Rzeczywisty   zestaw   właściwości,   obsługiwanych   przez  terminal  wirtualny  zależy  od  właściwości
       obsługiwanych  przez  terminal  fizyczny.  Jeśli  na  przykład  terminal  fizyczny  nie  obsługuje  trybu
       podkreślania,  screen  nie  będzie  wstawiał  właściwości  `us'  i  `ue'  do  $TERMCAP.  Jednak do samego
       uruchomienia screena potrzeba minimalnego zestawu właściwości; są to przewijanie,  czyszczenie  ekranu  i
       bezpośrednie  adresowanie kursora (dodatkowo, screen nie działa na terminalach hardcopy i na terminalach,
       które nadstukują).

       Wartość $TERMCAP można też dostosowywać, korzystając z komendy .screenrc "termcap", lub definiując  przed
       startem  zmienną  środowiskową  $SCREENCAP.   Gdy  to  drugie  jest  zdefiniowane,  jego zawartość będzie
       dosłownie kopiowana do zmiennej $TERMCAP każdego okna. Może to być albo pełna definicja  terminala,  albo
       plik, w którym zdefiniowany jest terminal "screen" (lub/i "screen-w").

       Zauważ, że screen honoruje komendę "terminfo" .screenrc, jeśli system używa bazy terminfo.

       Gdy  we  wpisie  termcap obecna jest właściwość logiczna `G0', to terminal, z którego uruchomiono screena
       obsługuje wiele zestawów znaków. Umożliwia  to  aplikacji  np.  używanie  grafiki  vt100  lub  narodowych
       zestawów  znaków.  Obsługiwane są następujące komendy z ISO 2022: lock shift G0 (SI), lock shift G1 (SO),
       lock shift G2, lock shift G3, single shift G2, oraz single shift G3.  Gdy tworzony (lub resetowany)  jest
       terminal  wirtualny,  zestaw ASCII jest oznaczany jako G0 do G3.  Gdy obecna jest właściwość `G0', screen
       analizuje (jeśli są obecne) właściwości `S0', `E0' i `C0'. `S0' jest sekwencją, której terminal używa  do
       włączania zestawu znaków graficznych zamiast SI. `E0' jest odpowiadającym zamiennikiem dla SO.  `C0' daje
       łańcuch  translacji  znaku na znak, używany w trybie semigrafiki.  Łańcuch ten jest zbudowany podobnie do
       właściwości `acsc' terminfo.

       Gdy we wpisie terminala obecne są właściwości `po' i `pf', aplikacje pracujące pod screenem mogą  wysyłać
       wyjście  na  port  drukarki  terminala.   Umożliwia to użytkownikowi posiadanie w jednym oknie aplikacji,
       wysyłającej wyjście do drukarki, podłączonej do terminala, podczas gdy inne okna są wciąż  aktywne  (port
       drukarki  jest  włączany  i  wyłączany  dla  każdego  fragmentu  wyjścia).   Jako efekt uboczny, programy
       pracujące w różnych oknach mogą równocześnie wysyłać wyjście na drukarkę .  Dane wysyłane do drukarki nie
       pojawiają się w oknie. Komenda info wyświetla w czasie aktywności drukarkowej linię rozpoczynającą się od
       `PRIN'.

       Screen Obsługuje linię twardego  statusu  każdego  okna.  Jeśli  okno  zostanie  wybrane,  twardy  status
       wyświetlacza  jest odświeżany, aby odpowiadał statusowi tego okna. Jeśli wyświetlacz nie posiada twardego
       statusu, to linia będzie wyświetlana jako standardowy komunikat screena.  Linię  twardego  statusu  można
       zmienić  komendą  ANSI  Application  Program  Command  (APC):  "ESC_<łańcuch>ESC\".  Jako  ukłon w stronę
       użytkowników xterma, przyjmowana jest też sekwencja "ESC]0..2;<string>^G".

       Niektóre właściwości są wstawiane do  zmiennej  $TERMCAP  terminala  wirtualnego  tylko  jeśli  można  je
       efektywnie  zaimplementować  na terminalu fizycznym. Na przykład `dl' jest wstawiane tylko jeśli terminal
       obsługuje albo kasowanie linii, albo przewijanie regionów. Zauważ, że może to spowodować zakłopotanie gdy
       sesja zostanie wznowiona na innym terminalu, gdyż wartość $TERMCAP nie może być  zmieniona  przez  proces
       rodzicielski.

       Poniżej  znajduje  się lista sekwencji sterujących, rozpoznawanych przez screen.  "(V)" i "(A)" określają
       VT100-specyficzne oraz ANSI- lub ISO-specyficzne funkcje.

       ESC E                      Następna linia.

       ESC D                      Indeks

       ESC M                      Odwróć indeks

       ESC H                      Ustaw tabulację poziomą

       ESC Z                      Wyślij łańcuch identyfikacji vt100

       ESC 7                 (V)  Zachowaj kursor i atrybuty

       ESC 8                 (V)  Odtwórz kursor i atrybuty

       ESC [s                (A)  Zachowaj kursor i atrybuty

       ESC [u                (A)  Odtwórz kursor i atrybuty

       ESC c                      Resetuj do stanu początkowego

       ESC g                      Dzwonek wizualny

       ESC Pn p                   Widzialność kursora (97801)

           Pn = 6                 Niewidzialny

                7                 Widzialny

       ESC =                 (V)  Tryb keypad aplikacji

       ESC >                 (V)  Tryb numerycznego keypadu

       ESC # 8               (V)  Wypełnij ekran E.

       ESC \                 (A)  Terminator łańcucha

       ESC ^                 (A)  Łańcuch prywatnego komunikatu (linia komunikatów)

       ESC !                      Łańcuch globalnego komunikatu (linia komunikatów)

       ESC k                      Łańcuch definicji A.k.a.

       ESC P                 (A)  Łańcuch kontroli  urządzenia.   Wysyła  bezpośrednio  do  hostowego  terminala
                                  łańcuch bez interpretacji.

       ESC _                 (A)  Komenda programu aplikacji (twardy status)

       ESC ]                 (A)  Komenda systemu operacyjnego (twardy status, hack tytułu xterm)

       Control-N             (A)  Zablokuj Shift G1 (SO)

       Control-O             (A)  Zablokuj Shift G0 (SI)

       ESC n                 (A)  Zablokuj Shift G2

       ESC o                 (A)  Zablokuj Shift G3

       ESC N                 (A)  Pojedynczy Shift G2

       ESC O                 (A)  Pojedynczy Shift G3

       ESC ( Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G0

       ESC ) Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G1

       ESC * Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G2

       ESC + Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G3

       ESC [ Pn ; Pn H            Bezpośrednie adresowanie kursora

       ESC [ Pn ; Pn f            jak wyżej

       ESC [ Pn J                 Kasuj w wyświetlaczu

             Pn = None or 0       Od kursora do końca ekranu

                  1               Od początku ekranu do kursora

                  2               Cały ekran

       ESC [ Pn K                 Kasuj w linii

             Pn = None or 0       Od kursora do końca linii

                  1               Od początku linii do kursora

                  2               Całą linię

       ESC [ Pn A                 Kursor w górę

       ESC [ Pn B                 Kursor w dół

       ESC [ Pn C                 Kursor w prawo

       ESC [ Pn D                 Kursor w lewo

       ESC [ Pn E                 Kursor na następną linię

       ESC [ Pn F                 Kursor na poprzednią linię

       ESC [ Pn G                 Pozioma pozycja kursora

       ESC [ Pn `                 jak wyżej

       ESC [ Pn d                 Pionowa pozycja kursora

       ESC [ Ps ;...; Ps m        Wybierz interpretację grafiki

             Ps = None or 0       Domyślna interpretacja

                  1               Pogrubienie

                  2          (A)  Mdły

                  3          (A)  Tryb standout (ANSI: kursywa)

                  4               Podkreślenie

                  5               Migotanie

                  7               Negatyw

                  22         (A)  Normalna intensywność

                  23         (A)  Wyłączenie trybu standout (ANSI: wyłączenie kursywy)

                  24         (A)  Nie podkreślone

                  25         (A)  Nie migoczące

                  27         (A)  Obraz pozytywowy

                  30         (A)  Pierwszy plan czarny

                  31         (A)  Pierwszy plan czerwony

                  32         (A)  Pierwszy plan zielony

                  33         (A)  Pierwszy plan żółty

                  34         (A)  Pierwszy plan niebieski

                  35         (A)  Pierwszy plan fioletowy

                  36         (A)  Pierwszy plan cyjankowy

                  37         (A)  Pierwszy plan biały

                  39         (A)  Pierwszy plan domyślny

                  40         (A)  Tło czarne

                  ...             ...

                  49         (A)  Tło domyślne

       ESC [ Pn g                 Czyszczenie tab

             Pn = None or 0       Czyszczenie tab w pozycji bieżącej

                  3               Czyszczenie wszystkich tabów

       ESC [ Pn ; Pn r       (V)  Ustaw region przewijania

       ESC [ Pn I            (A)  Tabulacja pozioma

       ESC [ Pn Z            (A)  Tabulacja wsteczna

       ESC [ Pn L            (A)  Wstaw linię

       ESC [ Pn M            (A)  Skasuj linię

       ESC [ Pn @            (A)  Wstaw znak

       ESC [ Pn P            (A)  Skasuj znak

       ESC [ Pn S                 Przewiń region przewijania w górę

       ESC [ Pn T                 Przewij region przewijania w dół

       ESC [ Pn ^                 jak wyżej

       ESC [ Ps ;...; Ps h        Ustaw tryb

       ESC [ Ps ;...; Ps l        Resetuj tryb

             Ps = 4          (A)  Tryb wstawiania

                  20         (A)  Tryb automatycznego linefeed

                  34              Normalna widzialność kursora

                  ?1         (V)  Klawisze kursora aplikacji

                  ?3         (V)  Zmień szerokość terminala na 132 kolumny

                  ?5         (V)  Tryb reverse video

                  ?6         (V)  Tryb origin

                  ?7         (V)  Tryb zawijania

                  ?25        (V)  Widzialny kursor

       ESC [ 5 i             (A)  Zacznij transmitować do drukarki (ANSI Media Copy)

       ESC [ 4 i             (A)  Przerwij transmisję do drukarki (ANSI Media Copy)

       ESC [ 8 ; Ph ; Pw t        Zmień rozmiar okna na `Ph' linii i `Pw' kolumn (SunView special)

       ESC [ c                    Wyślij łańcuch identyfikacji VT100

       ESC [ x                    Wyślij raport parametrów terminala

       ESC [ > c                  Wyślij łańcuch atrybutów drugorzędnego urządzenia VT220

       ESC [ 6 n                  Wyślij raport pozycji kursora

TRANSLACJA WEJŚCIA

       Aby  spełniać pełną emulację VT100, screen musi wykryć, że w strumieniu wejściowym wygenerowano sekwencję
       znaków i wstawić sekwencję specjalną VT100. Screen robi  to  w  bardzo  elastyczny  sposób,  umożliwiając
       zmapowanie  arbitralnych komand na arbitralne sekwencje znakowe. Dla standardowej emulacji VT100, komenda
       będzie zawsze wstawiać łańcuch do bufora wejściowego okna (zobacz też opis komendy stuff).   Z  uwagi  na
       to,  że sekwencje generowane przez naciśnięcie klawisza mogą się zmienić po ponownym podłączeniu z innego
       terminala, można wiązać komendy do nazw termcapowych klawiszy. Screen wstawi wtedy prawidłowe wiązanie po
       każdym wznowieniu. Zobacz też komendę bindkey dla dalszych szczegółów składni i przykładów.

       Oto tablica domyślnych wiązań klawiszowych. (A) oznacza, że komenda jest wykonywana jeśli klawiatura jest
       w trybie aplikacji.

       Nazwa klawisza    Nazwa termcap   Komenda
       ______________________________________________________
       Kursor w górę         ku          stuff \033[A
                                         stuff \033OA    (A)
       Kursor w dół          kd          stuff \033[B
                                         stuff \033OB    (A)
       Kursor w prawo        kr          stuff \033[C
                                         stuff \033OC    (A)
       Kursor w lewo         kl          stuff \033[D
                                         stuff \033OD    (A)
       Klawisz funkc 0       k0          stuff \033[10~
       Klawisz funkc 1       k1          stuff \033OP
       Klawisz funkc 2       k2          stuff \033OQ
       Klawisz funkc 3       k3          stuff \033OR
       Klawisz funkc 4       k4          stuff \033OS
       Klawisz funkc 5       k5          stuff \033[15~
       Klawisz funkc 6       k6          stuff \033[17~
       Klawisz funkc 7       k7          stuff \033[18~
       Klawisz funkc 8       k8          stuff \033[19~
       Klawisz funkc 9       k9          stuff \033[20~
       Klawisz funk 10       k;          stuff \033[21~
       Klawisz funk 11       F1          stuff \033[22~
       Klawisz funk 12       F2          stuff \033[23~
       Backspace             kb          stuff \010
       Home                  kh          stuff \033[1~
       End                   kH          stuff \033[4~
       Insert                kI          stuff \033[2~
       Delete                kD          stuff \033[3~
       Page up               kP          stuff \033[5~
       Page down             kN          stuff \033[6~
       Keypad 0              f0          stuff 0
                                         stuff \033Op    (A)
       Keypad 1              f1          stuff 1
                                         stuff \033Oq    (A)
       Keypad 2              f2          stuff 2
                                         stuff \033Or    (A)
       Keypad 3              f3          stuff 3
                                         stuff \033Os    (A)
       Keypad 4              f4          stuff 4
                                         stuff \033Ot    (A)
       Keypad 5              f5          stuff 5
                                         stuff \033Ou    (A)
       Keypad 6              f6          stuff 6
                                         stuff \033Ov    (A)
       Keypad 7              f7          stuff 7
                                         stuff \033Ow    (A)
       Keypad 8              f8          stuff 8
                                         stuff \033Ox    (A)
       Keypad 9              f9          stuff 9
                                         stuff \033Oy    (A)
       Keypad +              f+          stuff +
                                         stuff \033Ok    (A)
       Keypad -              f-          stuff -
                                         stuff \033Om    (A)
       Keypad *              f*          stuff *
                                         stuff \033Oj    (A)
       Keypad /              f/          stuff /
                                         stuff \033Oo    (A)
       Keypad =              fq          stuff =
                                         stuff \033OX    (A)
       Keypad .              f.          stuff .
                                         stuff \033On    (A)
       Keypad ,              f,          stuff ,
                                         stuff \033Ol    (A)
       Keypad enter          fe          stuff \015
                                         stuff \033OM    (A)

SPECJALNE WŁAŚCIWOŚCI TERMINALA

       Następująca tablica opisuje wszystkie właściwości  terminala,  które  są  rozpoznawane  przez  screen,  a
       których  nie  ma  w podręczniku termcap(5).  Możesz umieszczać te właściwości w swoich wpisach termcap (w
       /etc/termcap) lub używać komend `termcap', `terminfo' i `termcapinfo' w  plikach  screenrc.   Często  nie
       jest możliwe wstawienie tych właściwości do bazy terminfo.

       LP   (bool)  Terminal  ma  marginesy  w stylu VT100 (`magiczne marginesy'). Zauważ, że ta właściwość jest
                    przedawniona, gdyż screen używa zamiast tego standardowego 'xn'.

       Z0   (str)   Zmień szerokość na 132 kolumny.

       Z1   (str)   Zmień szerokość na 80 kolumn.

       WS   (str)   Zmień rozmiar wyświetlacza. Właściwość ta  jako  argumenty  bierze  oczekiwaną  szerokość  i
                    wysokość. Przykład SunView(tm): '\E[8;%d;%dt'.

       NF   (bool)  Terminal  nie potrzebuje kontroli przepływu. Przesyłaj ^S i ^Q bezpośrednio do aplikacji. To
                    samo co 'flow off'. Przeciwieństwem tej właściwości jest 'nx'.

       G0   (bool)  Terminal daje sobie radę z sekwencjami wyboru fontu ISO 2022.

       S0   (str)   Przełącz zestaw znaków 'G0' na podany zestaw. Domyślnym jest '\E(%.'.

       E0   (str)   Przełącz zestaw znaków 'G0' z powrotem na standardowy zestaw. Domyślnie to '\E(B'.

       C0   (str)   Użyj łańcucha jako tablicy konwersji dla fontu '0'.  Zobacz  właściwość  'ac'  dla  dalszych
                    szczegółów.

       CS   (str)   Przełącz klawisze-kursora w tryb aplikacji.

       CE   (str)   Przełącz klawisze-kursora z powrotem do trybu normalnego.

       AN   (bool)  Włącz autonuke. Zobacz komendę 'autonuke' dla dalszych szczegółów.

       OL   (num)   Ustaw limit bufora wyjściowego. Zobacz komendę 'obuflimit' dla dalszych szczegółów.

       KJ   (str)   Ustaw typ kanji terminala. Prawidłowe ustawienia to "jis", "euc" i "sjis".

       AF   (str)   Zmień  kolor  pierwszego  planu  znaków  w postaci zgodnej z ANSI. Właściwość ta jest prawie
                    zawsze ustawiana na '\E[3%dm' ('\E[3%p1%dm' na maszynach terminfo).

       AB   (str)   To samo co 'AF', lecz zmienia kolor tła.

       AX   (bool)  Rozumie włączanie domyślnego koloru pierwszego planu/tła ANSI (\E[39m / \E[49m).

       XC   (str)   Opisuje translację znaków  na  łańcuchy,  zależnie  od  bieżącego  fontu.  Więcej  detali  w
                    następnej sekcji.

       TF   (bool)  Dodaj brakujące właściwości termcap/info. (Domyślnie ustawione).

TRANSLACJA ZNAKÓW

       Screen ma potężny mechanizm tłumaczenia znaków na arbitralne łańcuchy, zależnie od bieżącego fontu i typu
       terminala.

       Składnia:
           XC=<mapowanie-znaków>{,,<mapowanie-znaków>}
           <mapowanie-znaków> := <desygnator><wzorzec>{,<mapowanie>}
           <mapowanie> := <znak-do-zmapowania><arg-wzorca>

       Elementy w nawiasach mogą być powtarzane wielokrotnie.

       <mapowanie-znaków>  mówi  screenowi  jak  mapować  znaki  fontu  <desygnator>  ('B': Ascii, 'A': UK, 'K':
       niemiecki, itd.) na łańcuchy.  Każde <mapowanie< opisuje na jaki łańcuch tłumaczyć  pojedynczy  znak.   Z
       uwagi na wiele wspólnego różnych kodów, używany jest mechanizm wzorców (np. łańcuchy przełączające do i z
       jakiegoś  zestawu  znaków).  Każde  pojawienie się we <wzorcu> znaku '%' jest podmieniane na <arg-wzorca>
       podany wraz ze znakiem. Jeśli twoje łańcuchy nie są w ogóle podobne, użyj jako wzorca '%' i umieść  pełny
       łańcuch  w <arg-wzorca>. Aby umożliwić używanie rzeczywistego '%', udostępniono mechanizm cytowania. Znak
       '\' cytuje znaki specjalne '\', '%' i ','.

       Here is an example:

           termcap hp700 'XC=B\E(K%\E(B,\304[,\326\\\\,\334]'

       Mówi to screenowi jak tłumaczyć duże znaki umlaut z ISOlatin1 (zestaw znaków 'B')   na  terminalu  hp700,
       który  posiada  niemiecki zestaw znaków. '\304' będzie tłumaczone na '\E(K[\E(B' itd. Zauważ, że linia ta
       jest przetwarzana *trzykrotnie* zanim zbudowana  zostanie  wewnętrzna  tablica  sprawdzania.  Dlatego  do
       uzyskania pojedynczego '\' potrzeba sporo cytowania.

       Aby  umożliwić  dalszą  emulację, dodano jeszcze jedno rozszerzenie: jeśli mapowanie tłumaczy niecytowany
       znak '%', to będzie on wysyłany na terminal za każdym razem, gdy screen włączy odpowiedni <desygnator>. W
       tym specjalnym przypadku, wzorzec jest przyjmowany jako '%', ponieważ  zazwyczaj  sekwencja  przełączania
       znaków i mapowania nie mają wiele wspólnego

       Poniższy przykład pokazuje zastosowanie tego rozszerzenia:

           termcap xterm 'XC=K%,%\E(B,[\304,\\\\\326,]\334'

       W  tym  wypadku,  na  xtermie  emulowana  jest część niemieckiego zestawu znaków ('K'). Jeśli screen musi
       zmienić zestaw znaków na 'K', to wyśle do terminala sekwencję '\E(B', tj. zamiast używany  będzie  zestaw
       ASCII.  Wzorzec  to  sam  znak  '%',  więc  mapowanie jest proste: '[' na '\304', '\' na '\326', i ']' na
       '\334'.

ŚRODOWISKO

       COLUMNS        Liczba kolumn terminala (przesłania wpis termcap).
       HOME           Katalog, w którym szukać .screenrc.
       LINES          Liczba wierszy terminala (przesłania wpis termcap).
       LOCKPRG        Program blokujący screena.
       NETHACKOPTIONS Włącza opcję nethack.
       PATH           Używane do lokalizowania uruchamianych programów.
       SCREENCAP      Dla dostosowywania terminalowej wartości TERMCAP.
       SCREENDIR      Alternatywny katalog gniazd.
       SCREENRC       Alternatywny plik screenrc.
       SHELL          Domyślny program powłokowy dla otwierania okien (domyślnie "/bin/sh").
       STY            Alternatywna nazwa gniazda.
       SYSSCREENRC    Alternatywny systemowy plik screenrc.
       TERM           Nazwa terminala.
       TERMCAP        Opis terminala.

PLIKI

       .../screen-3.?.??/etc/screenrc
       .../screen-3.?.??/etc/etcscreenrc Przykłady dystrybucyjne prywatnych i globalnych plików inicjalizacji
       $SYSSCREENRC
       /etc/screenrc                     komendy inicjalizacji screena
       $SCREENRC
       $HOME/.screenrc                   Wczytywane po /etc/screenrc
       $SCREENDIR/S-<login>
       /tmp/screens/S-<login>            Katalogi gniazdowe (domyślnie)
       <socket directory>/.termcap       Zapisywane przez funkcję wyjściową "termcap"
       /tmp/screens/screen-exchange      lub
       /tmp/screen-exchange              bufor komunikacji międzyprocesowej screena
       hardcopy.[0-9]                    Obrazy ekranów, stworzone funkcją hardcopy
       screenlog.[0-9]                   Wyjściowe pliki raportowe, utworzone funkcją log
       /usr/share/terminfo/?/*           lub
       /var/run/utmp                     Wpisy zgłoszeniowe
       $LOCKPRG                          Program, blokujący terminal.

ZOBACZ TAKŻE

       termcap(5), utmp(5), vi(1), captoinfo(1), tic(1)

AUTORZY

       Oryginalnie stworzone przez Oliviera Laumanna. Najnowsza wersja wydana  przez  Wayne  Davisona,  Juergena
       Weigerta i Michaela Schroedera.

KOPIOWANIE

       Copyright (C) 1999
            Juergen Weigert (jnweiger@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
            Michael Schroeder (mlschroe@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
       Copyright (C) 1987 Oliver Laumann
       Program  ten  jest  programem wolnodostępnym; możesz go dystrybuować i/lub modyfikować według GNU General
       Public License, opublikowanej przez FSF; wersja 2, lub (wg uznania) dowolna wersja późniejsza.
       Program ten jest dystrybuowane w nadziei, że będzie przydatny, lecz bez ŻADNEJ GWARANCJI. Zobacz GNU  GPL
       dla dalszych szczegółów.
       Powinieneś  wraz  z tym programem otrzymać kopię GNU GPL (zobacz plik COPYING); jeśli nie, napisz do Free
       Software Foundation, Inc., 59 Temple Place - Suite 330, Boston, MA  02111-1307, USA

KONTRYBUTORZY

       Ken Beal (kbeal@amber.ssd.csd.harris.com),
       Rudolf Koenig (rfkoenig@immd4.informatik.uni-erlangen.de),
       Toerless Eckert (eckert@immd4.informatik.uni-erlangen.de),
       Wayne Davison (davison@borland.com),
       Patrick Wolfe (pat@kai.com, kailand!pat),
       Bart Schaefer (schaefer@cse.ogi.edu),
       Nathan Glasser (nathan@brokaw.lcs.mit.edu),
       Larry W. Virden (lvirden@cas.org),
       Howard Chu (hyc@hanauma.jpl.nasa.gov),
       Tim MacKenzie (tym@dibbler.cs.monash.edu.au),
       Markku Jarvinen (mta@{cc,cs,ee}.tut.fi),
       Marc Boucher (marc@CAM.ORG),
       Doug Siebert (dsiebert@isca.uiowa.edu),
       Ken Stillson (stillson@tsfsrv.mitre.org),
       Ian Frechett (frechett@spot.Colorado.EDU),
       Brian Koehmstedt (bpk@gnu.ai.mit.edu),
       Don Smith (djs6015@ultb.isc.rit.edu),
       Frank van der Linden (vdlinden@fwi.uva.nl),
       Martin Schweikert (schweik@cpp.ob.open.de),
       David Vrona (dave@sashimi.lcu.com),
       E. Tye McQueen (tye%spillman.UUCP@uunet.uu.net),
       Matthew Green (mrg@mame.mu.oz.au),
       Christopher Williams (cgw@unt.edu),
       Matt Mosley (mattm@access.digex.net),
       Gregory Neil Shapiro (gshapiro@wpi.WPI.EDU).

WERSJA

       Jest to wersja 3.9. Jej korzenie są złączeniem wersji 2.3PR7 Wayne Davisona i wielu rozszerzeń wersji 2.0
       Olivera Laumanna. Zauważ, że wszystkie wersje numerowane jako 2.x są autorstwa Oliviera Laumanna.

DOSTĘPNOŚĆ

       Najnowsza oficjalna wersja screena jest dostępna przez anonimowy ftp z prep.ai.mit.edu, nic.funet.fi  lub
       dowolnego  innego hosta dystrybucji GNU.  Domowym hostem screena jest ftp.uni-erlangen.de (131.188.3.71),
       katalog pub/utilities/screen.  Podkatalog `private' zawiera najnowsze wersje beta.  Jeśli  chcesz  pomóc,
       wyślij wiadomość na screen@uni-erlangen.de.

BŁĘDY

• `dm' (tryb kasowania) i `xs' nie są obsługiwane (są ignorowane). `xn' jest traktowany jako wskaźnik
magicznych marginesów.

• Screen nie wie nic o znakach podwojonej wysokości lub szerokości. Jest to jednak jedyne miejsce, w
którym vttest ma prawo się nie powieść.

• Nie jest możliwe zmienienie zmiennej środowiskowej $TERMCAP podczas ponownego podłączania z innego
terminala.

• Obsługa systemów opartych o terminfo jest bardzo ograniczona. Dodawanie właściwości do $TERMCAP może
nie mieć żadnych efektów.

• Screen nie używa sprzętowych tabów.

• Screen musi być na większości systemów instalowany jako suid root. Inaczej nie będzie w stanie w
odpowiedni sposób zmienić właściciela pliku urządzenia tty dla każdego okna. Wymaga także specjalnych
uprawnień do zapisu do pliku "/var/run/utmp".

• Wpisy z "/var/run/utmp" nie są usuwane gdy screen jest zbijany SIGKILL. Powoduje to, że niektóre
programy ("w", "rwho") mówią, że użytkownik jest zalogowany, choć wcale tak nie jest.

• Screen może dawać dziwne ostrzeżenia jeśli twój tty nie ma wpisu utmp.

• Gdy linia modemu zostanie odwieszona, screen nie zawsze automatycznie się odłączy (lub zakończy
działanie), chyba że sterownik urządzenia wysyła sygnał HANGUP. Aby odłączyć sesję screena, użyj
opcji -d lub -D linii komend.

• Jeśli ustawione jest hasło, opcje -d, -D linii komend wciąż odłączają sesję bez pytania.

• Zarówno "breaktype" jak i "defbreaktype" zmieniają metodę generowania przerwania, używaną przez
wszystkie urządzenia terminalowe. Pierwszy powinien zmienić tylko ustawienie okna a drugi tylko
wartość domyślną dla nowych okien.

• Podczas podłączania do sesji wieloużytkownikowej, plik .screenrc użytkownika nie jest oglądany.
Ustawienia prywatne użytkowników muszą być włączane do pliku .screenrc, z którego uruchomiono sesję,
lub zmieniane ręcznie.

• Dziwna wyobraźnia jest bardzo przydatna do zrozumienia wszystkich właściwości.

• Wysyłaj raporty o błędach, usprawnienia, koszulki, pieniądze, piwo & pizzę do screen@uni-erlangen.de.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne.
       W  razie  zauważenia  różnic  między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub
       funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 screen

       Prosimy  o  pomoc  w  aktualizacji  stron  man  -   więcej   informacji   można   znaleźć   pod   adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

4th Berkeley Distribution                        10 czerwca 1999                                       SCREEN(1)