bionic (1) x86_64-linux-gnu-strings.1.gz
NAZWA
strings - drukuje łańcuchy drukowalnych znaków z plików
SKŁADNIA
strings [-afovV] [-min-len]
[-n min-len] [--bytes=min-len]
[-t radix] [--radix=radix]
[-e kodowanie] [--encoding=kodowanie]
[-] [--all] [--print-file-name]
[-T bfdname] [--target=nazwabfd]
[-w] [--include-all-whitespace]
[-s] [--output-separatorłańcuch_sep]
[--help] [--version] plik...
OPIS
Dla każdego podanego pliku, GNU strings wyświetla drukowalne sekwencje znaków, mające co najmniej 4 znaki
długości (lub liczbę podaną przez opcje opisane niżej), za którymi występuje znak niedrukowalny.
W zależności od tego, jak program strings został skonfigurowany, domyślnie będzie wyświetlał albo
wszystkie sekwencje drukowalnych znaków znajdujące się w każdym z plików, albo tylko te sekwencje, które
znajdują się w ładowalnych i zainicjowanych sekcjach danych. Jeśli nie można rozpoznać typu pliku lub gdy
strings czyta ze standardowego wejścia, to zawsze będzie wyświetlał wszystkie znalezione sekwencje
drukowalnych znaków.
W celu zachowania zgodności z poprzednimi wersjami każdy plik, który występuje po opcji - linii poleceń
zostanie także całkowicie przeszukany, niezależnie od tego, czy występuje jakakolwiek opcja -d.
strings jest przydatny do określania zawartości nietekstowych plików.
OPCJE
-a
--all
- Czyta cały plik, niezależnie od tego, jakie sekcje zawiera, ani od tego, czy te sekcje są załadowane
lub zainicjowane. Zazwyczaj jest do zachowanie domyślne, ale strings może być skonfigurowany w ten
sposób, że domyślną opcją jest -d.
Opcja - zależy od pozycji i wymusza na programie strings przeprowadzanie pełnych wyszukiwań w każdym
z plików występujących w linii poleceń po -, nawet jeśli podano również opcję -d.
-d
--data
Wyświetla tylko łańcuchy znaków z zainicjowanych i ładowalnych sekcji pliku. Opcja ta pozwala na
zmniejszenie ilości śmieci wyświetlanych na wyjściu, ale także naraża program strings na wszystkie
zagrożenia bezpieczeństwa, które mogą być obecne w bibliotece BFD używanej do znajdowania i ładowania
sekcji. Strings może być tak skonfigurowany, że ta opcja jest domyślnym zachowaniem. W takim
przypadku za pomocą opcji -a można wyłączyć używanie biblioteki BFD i zamiast tego wypisać wszystkie
łańcuchy znaków znalezione w pliku.
-f
--print-file-name
Wyświetla nazwę pliku przed każdym łańcuchem znaków.
--help
Wypisuje sposób użycia programu i kończy pracę.
-min-len
-n min-len
--bytes=min-len
Drukuje sekwencje znaków, które mają przynajmniej min-len znaków, zamiast domyślnych 4.
-o To samo, co -t o. Niektóre inne wersje strings mają -o, które działa jak -t d, a nie jak -t o.
Ponieważ nie możemy zapewnić zgodności z oboma znaczeniami, po prostu wybraliśmy jedno z nich.
-t radix
--radix=radix
Drukuje offset w pliku przed każdym łańcuchem. Pojedynczy argument znakowy określa format offsetu: o
- ósemkowy, x - szesnastkowy, d - dziesiętny.
-e kodowanie
--encoding=kodowanie
Wybiera kodowanie znaków dla znalezionych łańcuchów. Możliwe wartości kodowania to: s - pojedyncze
znaki 7-bitowe (ASCII, ISO 8859, itp., jest kodowanie domyślne), S - pojedyncze znaki 8-bitowe, b -
16-bitowe, big endian, l = 16-bitowe, little endian, B - 32-bitowe, big endian, L - 32-bitowe, little
endian. Opcja te jest przydatna do wyszukiwania łańcuchów stworzonych z szerokich znaków (l oraz b
aplikują się na przykład do kodowań Unicode UTF-16/UCS-2).
-T nazwabfd
--target=nazwabfd
Podaje format kodu obiektowego inny niż domyślny format w systemie, na którym jest uruchomiony
strings.
-v
-V
--version
Wyświetla numer wersji programu na standardowe wyjście i kończy działanie.
-w
--include-all-whitespace
Domyślnie wyjściowe łańcuchy mogą zawierać znaki spacji i tabulacji, ale nie inne białe znaki, jak na
przykład znaki nowej linii i powrotu karetki. Opcja -w pozwala na to, by wszystkie białe znaki były
uważane za część łańcucha znaków.
-s
--output-separator
Domyślnie wyjściowe łańcuchy znaków są rozdzielane znakami nowej linii. Ta opcja pozwala na podanie
dowolnego łańcucha znaków, który będzie użyty jako separator rekordów wyjściowych. Użyteczne z opcją
--include-all-whitespace, które może wypisywać łańcuchy znaków już zawierające znaki nowej linii.
@plik
Czyta opcje linii poleceń z podanego pliku. Przeczytane opcje są wstawiane w miejsce oryginalnej
opcji @plik. Jeśli plik nie istnieje lub nie może być odczytany ta opcja jest traktowana dosłownie i
nie jest usuwana.
Opcje w pliku są rozdzielane białymi znakami. Biały znak może wystąpić w opcji, jeśli cała opcja
zostanie ujęta w pojedyncze albo podwójne cudzysłowy. Można dodać dowolny znak (włączając w to znak
odwrotnego ukośnika), poprzedzając go znakiem odwrotnego ukośnika. Plik może również zawierać
dodatkowe opcje @plik - w takim przypadku każda z takich opcji będzie przetwarzana rekurencyjnie.
ZOBACZ TAKŻE
ar(1), nm(1), objdump(1), ranlib(1), readelf(1) oraz wpisy info binutils.
PRAWA AUTORSKIE
Copyright (c) 1991-2017 Free Software Foundation, Inc.
Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego dokumentu na warunkach Licencji
Wolnej Dokumentacji GNU (GNU Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji
opublikowanej przez Fundację Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami niezmiennymi są "GNU General
Public License" i "GNU Free Documentation License", bez treści przedniej lub tylnej strony okładki.
Egzemplarz licencji zamieszczono w sekcji zatytułowanej "GNU Free Documentation License".
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM)
<pborys@dione.ids.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 2.27.90.20170124 oryginału.