NAZWA

       ceil,  ceilf,  ceill  -  funkcja  zaokrąglająca  w górę: najmniejsza wartość całkowita nie
       mniejsza od argumentu

SKŁADNIA

       #include <math.h>

       double ceil (double x);
       float ceilf(float x);
       long double ceill(long double x);

       Proszę linkować z -lm.

   Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

       ceilf(), ceill():
           _ISOC99_SOURCE || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
               || /* Od glibc 2.19: */ _DEFAULT_SOURCE
               || /* Glibc w wersji <= 2.19: */ _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE

OPIS

       Funkcje te zwracają najmniejszą wartość całkowitą nie mniejszą od x.

       Na przykład ceil(0.5) zwraca 1.0, a ceil(-0.5) zwraca -0.0.

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Funkcje te zwracają zaokrągloną w górę wartość x.

       Jeśli x jest całkowite, +0, -0, NaN lub nieskończoność, to zwracane jest x.

BŁĘDY

       Nie występują. POSIX.1-2001 dokumentuje błąd zakresu przy przepełnieniu — patrz UWAGI.

ATRYBUTY

       Informacje  o  pojęciach  używanych  w  tym  rozdziale   można   znaleźć   w   podręczniku
       attributes(7).

       ┌─────────────────────────┬────────────────────────┬─────────┐
       │Interfejs                │ Atrybut                │ Wartość │
       ├─────────────────────────┼────────────────────────┼─────────┤
       │ceil(), ceilf(), ceill() │ Bezpieczeństwo wątkowe │ MT-Safe │
       └─────────────────────────┴────────────────────────┴─────────┘

ZGODNE Z

       C99, POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.

       Wariant zwracający wartość typu double jest zgodny również z SVr4, 4.3BSD, C89.

UWAGI

       SUSv2  oraz  POSIX.1-2001  zawierają  tekst dotyczący przepełnienia (które może spowodować
       ustawienie errno na ERANGE lub spowodować wyjątek FE_OVERFLOW). W praktyce wynik nie  może
       spowodować  przepełnienia na żadnej współczesnej maszynie, więc obsługa tego błędu jest po
       prostu bezsensowna. (Dokładniej, przepełnienie może wystąpić, tylko gdy wartość maksymalna
       wykładnika  jest  mniejsza  niż  liczba  bitów mantysy. Według standardu IEEE-754 dla 32 i
       64-bitowych  liczb  zmiennoprzecinkowych  wartość   maksymalna   wykładnika   wynosi   128
       (odpowiednio 1024), a liczba bitów mantysy wynosi 24 (odpowiednio 53)).

       Wartość  całkowita  zwracana przez te funkcje może być zbyt duża, by przechować ją w danym
       typie całkowitym int, long itp.). Aby uniknąć  przepełnienia,  które  powoduje,  że  wynik
       funkcji  jest  nieokreślony,  aplikacja powinna sprawdzać zakres zwróconej wartości, zanim
       przypisze ją do zmiennej całkowitej.

ZOBACZ TAKŻE

       floor(3), lrint(3), nearbyint(3), rint(3), round(3), trunc(3)

O STRONIE

       Angielska wersja tej strony  pochodzi  z  wydania  4.07  projektu  Linux  man-pages.  Opis
       projektu,  informacje  dotyczące  zgłaszania  błędów oraz najnowszą wersję oryginału można
       znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man  są:  Adam  Byrtek  (PTM)
       <abyrtek@priv.onet.pl>, Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda
       <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest   zgodne   z  wersją   4.07
       oryginału.

                                            2016-03-15                                    CEIL(3)