Provided by: manpages-pl_0.7-1_all 
NAZWA
unix - gniazda lokalnej komunikacji międzyprocesowej
SKŁADNIA
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
unix_socket = socket(AF_UNIX, type, 0);
error = socketpair(AF_UNIX, type, 0, int *sv);
OPIS
Rodzina gniazd AF_UNIX (znana również jako AF_LOCAL) służy do wydajnej komunikacji
pomiędzy procesami na tej samej maszynie. Zgodnie z tradycją, gniazda domeny uniksowej
mogą być albo anonimowe (tworzone przez socketpair(2)), albo skojarzone z plikiem typu
gniazda. Linux wspiera również abstrakcyjną przestrzeń nazw, niezależną od systemu plików.
Poprawne typy gniazd w domenie Uniksa to: SOCK_STREAM dla gniazd strumieniowych,
SOCK_DGRAM dla gniazd datagramowych, które zachowują granice komunikatów (w przypadku
większości implementacji Uniksa gniazda uniksowe są zawsze niezawodne i nie zmieniają
kolejności datagramów), oraz (od wersji Linuksa 2.6.4) SOCK_SEQPACKET dla gniazd pakietów
sekwencyjnych zorientowanych połączeniowo, które zachowują granice komunikatu i
dostarczają komunikaty w kolejności ich wysyłania.
Za pośrednictwem pomocniczych danych można przez gniazda domeny uniksowej przekazywać do
innych procesów deskryptory plików i uwierzytelnienia procesów.
Format adresu
Adres gniazda domeny uniksowej jest reprezentowany przez następującą strukturę:
struct sockaddr_un {
sa_family_t sun_family; /* AF_UNIX */
char sun_path[108]; /* ścieżka dostępu */
};
Pole sun_family zawsze zawiera AF_UNIX. W Linuksie sun_path ma rozmiar 108 bajtów, zob.
też UWAGI poniżej.
Różne wywołania systemowe (np. bind(2), connect(2) i sendto(2)) przyjmują argument
sockaddr_un jako wejście. Niektóre inne wywołania systemowe (np. getsockname(2),
getpeername(2), recvfrom(2) i accept(2)) zwracają argument tego typu.
W strukturze sockaddr_un rozróżniane są trzy typy adresów:
* pathname: gniazdo domeny uniksowej może zostać związane z zakończoną znakiem NULL nazwą
ścieżki systemowej za pomocą bind(2). Jeśli adres ścieżki gniazda jest zwracany (przez
jedno z ww. wywołań systemowych) to jego długością jest
offsetof(struct sockaddr_un, sun_path) + strlen(sun_path) + 1
a sun_path zawiera zakończoną null ścieżkę. (W Linuksie powyższe wyrażenie offsetof()
jest równe tej samej wartości co sizeof(sa_family_t), lecz niektóre inne implementacje
dołączają inne pola przed sun_path, więc bardziej przenośnie, wyrażenie offsetof()
opisuje rozmiar struktury adresu).
Więcej informacji o ścieżkach gniazd znajduje się poniżej.
* unnamed: Gniazdo strumieniowe nie związane z nazwą ścieżki za pomocą bind(2) nie jest
nazwane. Podobnie dwa gniazda utworzone przez socketpair(2) nie są nazwane. Jeśli adres
nienazwanego gniazda jest zwracany, to jego długością jest sizeof(sa_family_t), a
zawartość sun_path nie powinna być sprawdzana.
* abstract: adres gniazda abstrakcyjnego jest rozróżniany (od adresu ścieżki) po tym, że
sun_path[0] jest bajtem NULL ("\0"). Adres gniazda znajduje się w przestrzeni nazw
podanej w dodatkowych bajtach w sun_path, które są pokryte przez długość struktury
adresu (Bajty NULL w nazwie nie mają żadnego specjalnego znaczenia). Nazwa nie ma
żadnego powiązania z nazwą pliku w systemie plików. Zwracany adres gniazda
abstrakcyjnego ma w polu addrlen ustawioną długość większą niż sizeof(sa_family_t) (tj.
większą niż 2), a nazwa gniazda zawarta jest w pierwszych (addrlen -
sizeof(sa_family_t)) bajtach pola sun_path. Przestrzeń nazw gniazd abstrakcyjnych jest
nieprzenaszalnym rozszerzeniem Linuksa.
Ścieżki gniazd
Przy przypisywaniu gniazda do ścieżki powinno się przestrzegać kilku zasad w celu
maksymalnej przenośności i łatwości programowania:
* Ścieżka w sun_path powinna być zakończona znakiem NULL.
* Długość ścieżki, w tym kończący bajt null nie powinna przekraczać rozmiaru sun_path.
* Argument addrlen opisujący obejmującą strukturę sockaddr_un powinien mieć wartość
przynajmniej:
offsetof(struct sockaddr_un, sun_path)+strlen(addr.sun_path)+1
lub, prościej, addrlen powinien być podany jako sizeof(struct sockaddr_un).
W różnych implementacjach różnie obsługiwane są adresy gniazd domen Uniksa, które nie
przestrzegają powyższych zaleceń. Na przykład niektóre (lecz nie wszystkie) implementacje
dodają kończący znak null, jeśli nie jest on obecny w przekazanej sun_path.
Przy programowaniu przenośnych aplikacji proszę wziąć pod uwagę, że niektóre implementację
mają sun_path o długości zaledwie 92 bajtów.
Różne wywołania systemowe (accept(2), recvfrom(2), getsockname(2), getpeername(2))
zwracają struktury adresów gniazd. Gdy chodzi o gniazda domeny Uniksa, wartość-rezultat
argumentu addrlen umieszczonego w wywołaniu powinna być zainicjowana jw. Gdy jest
zwracany, argument ten jest ustawiany aby przedstawiać aktualny rozmiar struktury adresu.
Wywołujący powinien sprawdzić wartość zwracaną w tym argumencie, jeśli wartość wyjściowa
przekracza wartość wejściową, to nie ma gwarancji, że kończący znak null jest obecny w
sun_path (zob PROBLEMY).
Opcje gniazda
Ze względów historycznych następujące opcje gniazd są podawane przy typie SOL_SOCKET,
pomimo że są one specyficzne dla AF_UNIX. Można je ustawić za pomocą setsockopt(2), a
odczytać za pomocą getsockopt(2), podając SOL_SOCKET jako rodzinę gniazd.
SO_PASSCRED
Włącza otrzymywanie uwierzytelnień od procesu wysyłającego komunikat pomocniczy.
Przy włączonej tej opcji i niepołączonym jeszcze gnieździe, unikatowa nazwa gniazda
z abstrakcyjnej przestrzeni nazw jest generowana automatycznie. Oczekiwany jest
logiczny znacznik typu całkowitego.
Automatyczne przypisywanie adresów
Jeśli w wywołaniu bind(2) podane zostanie addrlen równe sizeof(sa_family_t) lub opcja
SO_PASSCRED gniazda była ustawiona dla gniazda nieprzypisanego do adresu, wtedy gniazdo
jest automatycznie przypisywane do adresu abstrakcyjnego. Adres ten składa się z bajtu
NULL, po którym następuje 5 bajtów ze zbioru znaków [0-9a-f]. W związku z tym liczba
automatycznie przypisywanych adresów jest ograniczona przez 2^20. (W Linuksie 2.1.15, w
którym dodano możliwość automatycznego przypisywania adresów, i w kolejnych wersjach
używane było 8 bajtów, a limit wynosił 2^32 adresów. Zostało to zmienione na 5 bajtów w
Linuksie 2.3.15).
API gniazd
W kolejnych paragrafach opisano pewne szczegóły implementacji API gniazd domeny UNIX
specyficzne dla Linuksa oraz cechy niewspierane.
Gniazda z domeny uniksowej nie obsługują zawiadomienia o danych autonomicznych (flaga
MSG_OOB funkcji send(2) i recv(2)).
Flaga MSG_MORE funkcji send(2) nie jest obsługiwana dla gniazd domeny uniksowej.
Użycie MSG_TRUNC w argumencie flags funkcji recv(2) nie jest obsługiwane dla gniazd domeny
uniksowej.
Opcja SO_SNDBUF działa w przypadku gniazd domeny uniksowej, ale opcja SO_RCVBUF już nie.
Dla gniazd datagramowych wartość SO_SNDBUF nakłada górny limit na rozmiar wychodzących
datagramów. Limit ten jest liczony jako podwojona (patrz socket(7)) wartość opcji minus 32
bajty wymagane na informacje nie będące danymi.
Komunikaty pomocnicze
Dane pomocnicze są wysyłane i odbierane za pomocą sendmsg(2) i recvmsg(2). Ze względów
historycznych komunikaty pomocnicze poniższych typów są podawane przy typie SOL_SOCKET,
pomimo że są one specyficzne dla AF_UNIX. Aby je wysłać, należy ustawić pole cmsg_level
struktury cmsghdr na SOL_SOCKET, a pole cmsg_type na typ. Więcej informacji można znaleźć
w cmsg(3).
SCM_RIGHTS
Odbieranie od innego procesu lub wysyłanie do niego zbioru otwartych deskryptorów
plików. Porcja danych zawiera tablicę liczb całkowitych będących deskryptorami
plików. Przekazane deskryptory plików zachowują się tak, jakby zostały utworzone za
pomocą dup(2).
SCM_CREDENTIALS
Odbieranie lub wysyłanie uwierzytelnień uniksowych. Może służyć do autoryzacji.
Uwierzytelnienia są przekazywane jako komunikat pomocniczy typu struct ucred,
zdefiniowanego w <sys/socket.h> następująco:
struct ucred {
pid_t pid; /* identyfikator procesu wysyłającego */
uid_t uid; /* ident. użytkownika procesu wysyłającego */
gid_t gid; /* ident. grupy procesu wysyłającego */
};
Począwszy od wersji 2.8 biblioteki glibc, aby uzyskać dostęp do definicji powyższej
struktury, należy zdefiniować makro _GNU_SOURCE (przed dołączeniem jakichkolwiek
plików nagłówkowych).
Jądro sprawdza uwierzytelnienia podane przez wysyłającego. Proces o efektywnym ID
użytkownika równym 0 może podać wartości, które różnią się od jego własnych. W
pozostałych przepadkach wysyłający musi podać swój własny identyfikator procesu (o
ile nie ma ustawionego znacznika CAP_SYS_ADMIN), swój własny identyfikator
użytkownika, efektywny identyfikator użytkownika lub ustawiony identyfikator
użytkownika (o ile nie ma ustawionego znacznika CAP_SETUID) oraz swój własny
identyfikator grupy, efektywny identyfikator grupy lub ustawiony identyfikator
grupy (o ile nie ma ustawionego znacznika CAP_SETGID). Aby otrzymać komunikat typu
struct ucred, dla gniazda musi być włączona opcja SO_PASSCRED.
Kontrolki systemowe (ioctl)
Następujące wywołania ioctl(2) zwracają informacje w parametrze value. Poprawna składnia
to:
int value;
error = ioctl(unix_socket, ioctl_type, &value);
ioctl_type może przyjmować wartość:
SIOCINQ
Dla gniazda SOCK_STREAM funkcja zwraca ilość nieprzeczytanych jeszcze danych
znajdujących się w kolejce buforu odbierającego. Gniazdo nie może się znajdować w
stanie "LISTEN"; w przeciwnym wypadku zostanie zwrócony błąd (EINVAL). SIOCINQ jest
zdefiniowany w <linux/sockios.h>. Alternatywnie można użyć synonimu FIONREAD
zdefiniowanego w <sys/ioctl.h>. Dla gniazda SOCK_DGRAM, zwracana wartość jest taka
sama jak w przypadku datagramowego gniazda domeny Internet; zob. udp(7).
BŁĘDY
EADDRINUSE
Podany adres lokalny jest zajęty lub obiekt gniazda w systemie plików już istnieje.
ECONNREFUSED
Adres zdalny podany w connect(2) nie odnosił się do gniazda nasłuchującego. Błąd
może także wystąpić jeśli docelowa ścieżka nie jest gniazdem.
ECONNRESET
Zdalne gniazdo zostało nieoczekiwanie zamknięte.
EFAULT Nieprawidłowy adres pamięci użytkownika.
EINVAL Podano nieprawidłowy argument. Najczęstszą przyczyną jest brak ustawionego AF_UNIX
w polu sun_type przekazywanych gniazdu adresów lub nieprawidłowy dla danej operacji
stan gniazda.
EISCONN
Wywołano connect(2) dla już połączonego gniazda lub podano adres docelowy dla
połączonego gniazda.
ENOENT Nie istnieje ścieżka dla zdalnego adresu przekazanego do connect(2).
ENOMEM Brak pamięci.
ENOTCONN
Operacja na gnieździe wymaga adresu docelowego, a gniazdo nie jest połączone.
EOPNOTSUPP
Operacja strumieniowa wywołana dla gniazda niestrumieniowego lub próba użycia opcji
danych autonomicznych.
EPERM Wysyłający podał nieprawidłowe uwierzytelnienia w struct ucred.
EPIPE Zdalne gniazdo strumieniowe zostało zamknięte. Gdy włączone, wysyłany jest
jednocześnie sygnał SIGPIPE. Można tego uniknąć, przekazując znacznik MSG_NOSIGNAL
do sendmsg(2) lub recvmsg(2).
EPROTONOSUPPORT
Podanym protokołem nie jest AF_UNIX.
EPROTOTYPE
Typ gniazda zdalnego różni się od typu gniazda lokalnego (SOCK_DGRAM wobec
SOCK_STREAM)
ESOCKTNOSUPPORT
Nieznany typ gniazda.
Inne błędy mogą zostać wygenerowane przez podstawową warstwę gniazd lub przez system
plików podczas tworzenia obiektu gniazda w systemie plików. Więcej informacji można
znaleźć na odpowiednich stronach podręcznika.
WERSJE
SCM_CREDENTIALS oraz abstrakcyjna przestrzeń nazw zostały wprowadzone w Linuksie 2.2 i nie
należy ich używać w przenośnych programach. (Niektóre systemy wywodzące się z BSD również
wspierają przekazywanie uwierzytelnień, ale implementacje różnią się szczegółami).
UWAGI
W linuksowej implementacji dla gniazda widocznych w systemie plików są stosowane
uprawnienia katalogu, w którym się znajdują. Ich właściciela, grupę oraz prawa dostępu
można zmieniać. Gdy proces nie ma uprawnień do zapisu i przeszukiwania (uruchamiania) do
katalogu, w którym tworzone jest gniazdo, jego utworzenie się nie powiedzie. Połączenie z
obiektem gniazda wymaga praw odczytu/zapisu. Takie zachowanie różni się od zachowania
wielu systemów wywodzących się z BSD, które ignorują uprawnienia dla gniazd uniksowych.
Programy przenośne ze względów bezpieczeństwa nie powinny polegać na tej cesze.
W trakcie łączenia się z gniazdem mającym przypisaną nazwę pliku, tworzony jest plik
specjalny gniazda w systemie plików, który musi zostać usunięty (za pomocą unlink(2))
przez wywołującego, gdy już nie będzie potrzebny. Stosuje się tu zwykła uniksowa składnia
opóźnionego zamknięcia (ang. close-behind): gniazdo można skasować w dowolnym momencie,
ale zostanie ono ostatecznie usunięte z systemu plików po zamknięciu ostatniego odwołania
do niego.
Aby przekazać deskryptory plików lub uwierzytelnienia poprzez SOCK_STREAM trzeba
wysłać/odebrać co najmniej jeden bajt niepomocniczych danych w tym samym wywołaniu
sendmsg(2) lub recvmsg(2)
Gniazda strumieniowe z domeny uniksowej nie obsługują zawiadomienia o danych
autonomicznych.
PROBLEMY
Przy wiązaniu gniazda z adresem, Linux jest jedną z implementacji dodających kończące
null, jeśli nie poda się go w sun_path. Zwykle jest to bezproblemowe, gdy adres gniazda
jest pozyskiwany będzie on o jeden bajt dłuższy niż podawany początkowo. Jest jednak jeden
przypadek mogący spowodować mylące zachowanie: jeśli podany zostanie adres 108 bajtowy,
bez znaku null, to dodanie znaku null spowodowałoby przekroczenie długości ścieżki poza
sizeof(sun_path). W konsekwencji, przy pozyskiwaniu adresu gniazda (np. poprzez
accept(2)), jeśli wejściowy argument addrlen dla pozyskiwanego wywołania jest podany jako
sizeof(struct sockaddr_un), to zwrócona struktura adresu nie będzie miała kończącego null
w sun_path.
Dodatkowo, niektóre implementacje nie wymagają kończącego null przy wiązaniu gniazda
(argument addrlen jest używany do określenia długości sun_path), a gdy w tych
implementacjach jest pozyskiwany adres gniazda, to nie ma kończącego null w sun_path.
Aplikacje pozyskujące adresy gniazd mogą posiadać (przenośny) kod do obsługi możliwości,
że w sun_path nie ma kończącego null zauważając fakt, że liczba prawidłowych bajtów w
ścieżce to:
strnlen(addr.sun_path, addrlen - offsetof(sockaddr_un, sun_path))
Alternatywnie, aplikacja może pozyskać adres gniazda przez przydzielenie buforu o
rozmiarze sizeof(struct sockaddr_un)+1 który jest wyzerowany przed pozyskaniem.
Pobierające wywołanie może określić addrlen jako sizeof(struct sockaddr_un), a dodatkowy
bajt zero zapewnia, że w łańcuchu zwróconym w sun_path będzie kończące null:
void *addrp;
addrlen = sizeof(struct sockaddr_un);
addrp = malloc(addrlen + 1);
if (addrp == NULL)
/* Obsługa błędu */ ;
memset(addrp, 0, addrlen + 1);
if (getsockname(sfd, (struct sockaddr *) addrp, &addrlen)) == -1)
/* obsługa błędu */ ;
printf("sun_path = %s\n", ((struct sockaddr_un *) addrp)->sun_path);
Tego bałaganu można uniknąć, jeśli jest pewność, że aplikacja tworząca ścieżki gniazd
przestrzega reguł opisanych powyżej rozdziale Ścieżki gniazd.
PRZYKŁAD
Poniższy kod demonstruje użycie gniazd pakietów sekwencyjnych do lokalnej komunikacji
międzyprocesowej. Składa się z dwóch programów. Serwer czeka na połączenie z programu
klienckiego. Klient wysyła każdy ze swoich argumentów wiersza poleceń w oddzielnych
wiadomościach. Serwer traktuje przychodzące wiadomości jako liczby całkowite i dodaje je.
Klient wysyła łańcuch polecenia "END". Serwer odsyła komunikat zawierający sumę klienckich
liczb całkowitych. Klient wypisuje sumę i wychodzi. Serwer czeka na połączenie od
kolejnego klienta. Aby zatrzymać serwer, klient jest wywoływany z argumentem wiersza
poleceń "DOWN".
Podczas działania serwera w tle i kolejnych uruchomień klienta zarejestrowano następujące
wyjście. Wykonywanie programu serwera kończy się, gdy otrzymuje on polecenie "DOWN".
Przykładowe wyjście
$ ./server &
[1] 25887
$ ./client 3 4
Result = 7
$ ./client 11 -5
Result = 6
$ ./client DOWN
Result = 0
[1]+ Done ./server
$
Kod źródłowy programu
/*
* Plik connection.h
*/
#define SOCKET_NAME "/tmp/9Lq7BNBnBycd6nxy.socket"
#define BUFFER_SIZE 12
/*
* Plik server.c
*/
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
#include <unistd.h>
#include "connection.h"
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct sockaddr_un name;
int down_flag = 0;
int ret;
int connection_socket;
int data_socket;
int result;
char buffer[BUFFER_SIZE];
/*
* Jeśli program wyszedł niejawnie w ostatnim przebiegu,
* usuwa gniazdo.
*/
unlink(SOCKET_NAME);
/* Tworzenie lokalnego gniazda. */
connection_socket = socket(AF_UNIX, SOCK_SEQPACKET, 0);
if (connection_socket == -1) {
perror("socket");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Dla przenośności wyczyść całą strukturę, ponieważ niektóre
* implementacje mają dodatkowe (niestandardowe) pola
* w strukturze.
*/
memset(&name, 0, sizeof(struct sockaddr_un));
/* Wiązanie gniazda z nazwą gniazda. */
name.sun_family = AF_UNIX;
strncpy(name.sun_path, SOCKET_NAME, sizeof(name.sun_path) - 1);
ret = bind(connection_socket, (const struct sockaddr *) &name,
sizeof(struct sockaddr_un));
if (ret == -1) {
perror("bind");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Przygotowywanie do akceptowania połączeń. Rozmiar bufora jest
* ustawiany na 20. Podczas przetwarzania jednego żądania, inne
* mogą czekać.
*/
ret = listen(connection_socket, 20);
if (ret == -1) {
perror("listen");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* To główna pętla do obsługi połączeń. */
for (;;) {
/* Czekanie na połączenie przychodzące. */
data_socket = accept(connection_socket, NULL, NULL);
if (ret == -1) {
perror("accept");
exit(EXIT_FAILURE);
}
result = 0;
for(;;) {
/* Czekanie na następny pakiet danych. */
ret = read(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("read");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Upewnienie się, że bufor kończy się 0. */
buffer[BUFFER_SIZE - 1] = 0;
/* Obsługa poleceń. */
if (!strncmp(buffer, "DOWN", BUFFER_SIZE)) {
down_flag = 1;
break;
}
if (!strncmp(buffer, "END", BUFFER_SIZE)) {
break;
}
/* Dodawanie otrzymanej sumy. */
result += atoi(buffer);
}
/* Wysyłanie wyniku. */
sprintf(buffer, "%d", result);
ret = write(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("write");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Zamknięcie gniazda. */
close(data_socket);
/* Wyjście po poleceniu DOWN. */
if (down_flag) {
break;
}
}
close(connection_socket);
/* Usunięcie gniazda. */
unlink(SOCKET_NAME);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
/*
* Plik client.c
*/
#include <errno.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
#include <unistd.h>
#include "connection.h"
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct sockaddr_un addr;
int i;
int ret;
int data_socket;
char buffer[BUFFER_SIZE];
/* Tworzenie lokalnego gniazda. */
data_socket = socket(AF_UNIX, SOCK_SEQPACKET, 0);
if (data_socket == -1) {
perror("socket");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Dla przenośności wyczyść całą strukturę, ponieważ niektóre
* implementacje mają dodatkowe (niestandardowe) pola
* w strukturze.
*/
memset(&addr, 0, sizeof(struct sockaddr_un));
/* Łączenie gniazda z adresem gniazda */
addr.sun_family = AF_UNIX;
strncpy(addr.sun_path, SOCKET_NAME, sizeof(addr.sun_path) - 1);
ret = connect (data_socket, (const struct sockaddr *) &addr,
sizeof(struct sockaddr_un));
if (ret == -1) {
fprintf(stderr, "The server is down.\n");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Wysyłanie argumentów. */
for (i = 1; i < argc; ++i) {
ret = write(data_socket, argv[i], strlen(argv[i]) + 1);
if (ret == -1) {
perror("write");
break;
}
}
/* Żądanie wyniku. */
strcpy (buffer, "END");
ret = write(data_socket, buffer, strlen(buffer) + 1);
if (ret == -1) {
perror("write");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Otrzymanie wyniku. */
ret = read(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("read");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Upewnienie się, że bufor kończy się 0. */
buffer[BUFFER_SIZE - 1] = 0;
printf("Result = %s\n", buffer);
/* Zamknięcie gniazda. */
close(data_socket);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
Przykład użycia SCM_RIGHTS można znaleźć w cmsg(3).
ZOBACZ TAKŻE
recvmsg(2), sendmsg(2), socket(2), socketpair(2), cmsg(3), capabilities(7),
credentials(7), socket(7), udp(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.05 projektu Linux man-pages. Opis
projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można
znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Andrzej M.
Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał
Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.05
oryginału.