Provided by: manpages-pl_0.7-1_all 
NAZWA
debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4
SKŁADNIA
debugfs [ -DVwci ] [ -b rozmiar-bloku ] [ -s superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda ] [ -d
urządzenie-źródła-danych ] [ urządzenie ]
OPIS
Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i zmiany stanu systemu
plików typu ext2, ext3 lub ext4.
Urządzenie jest plikiem specjalnym odpowiadającym urządzeniu zawierającemu system plików (np. /dev/hdXX).
OPCJE
-w Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write). Bez tej opcji
system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).
-c Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie
i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla
znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.
-i Powoduje, że urządzenie reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image. Ponieważ obraz
ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i-węzłów oraz
tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie działało poprawnie. Ostrzeżenie: nie ma żadnych
bezpiecznych sprawdzeń, dlatego debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak ls,
dump, itd. debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!
-d data_source_device
W użyciu z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do odczytu bloków
nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.
-b rozmiar-bloku
Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików zamiast, tak jak normalnie, wykrywać
odpowiedni rozmiar.
-s superblok
Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie
1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję -s, konieczne jest również podanie
rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji -b.
-f plik_komend
Powoduje, że debugfs odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania
tych komend debugfs kończy pracę.
-D Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory.
Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia
(device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).
-R komenda
Powoduje wykonanie pojedynczej komendy (żądania - request), i zakończenie pracy.
-V Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.
OKREŚLANIE PLIKÓW
Wiele komend debugfs pobiera określ-pliku jako argument określający i-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy
ścieżkowej) systemu plików, aktualnie otwartego przez debugfs. Argument określ-pliku może być podany w
dwu postaciach. Pierwszą jest numer i-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np. <2>. Drugą postać stanowi
nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu
głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez debugfs. Jeśli nie, to interpretowana będzie
względem bieżącego katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony w danym momencie w debugfs. Można go
zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.
KOMENDY
debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.
blocks określ-pliku
Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.
bmap określ-pliku blok-logiczny
Wypisuje numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o numerze blok-logiczny w
i-węźle określ-pliku.
block_dump [-f plik-wyjściowy] numer-bloku
Zrzuca blok systemu plików podany jako numer-bloku szesnastkowo i w formacie ASCII na konsolę.
Jeśli podano opcję -f, to numer bloku jest liczony od początku podanego pliku-wyjściowego.
cat określ-pliku
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.
cd określ-pliku
Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.
chroot określ-pliku
Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.
close [-a]
Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję -a, to wypisywane są wszystkie
zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w
stosunku do głównego.
clri określ-pliku
Czyści zawartość i-węzła określ-pliku.
dirsearch określ-pliku nazwa-pliku
Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.
dirty Oznacza system plików jako "brudny", dzięki czemu superblok zostanie zapisany przy wyjściu.
dump [-p] określ-pliku plik-wyjściowy
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy. Jeśli podano opcję -p,
to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.
dump_mmp
Wyświetla wartości pola zabezpieczającego przed wielokrotnymi montowaniami (ang. multiple-mount
protection - mmp).
dx_hash [-h algorytm-hasz] [-s ziarno-hasz] nazwa-pliku
Oblicza hasz katalogu nazwa-pliku. Algorytmem haszowania podanym z -h może być: legacy, half_md4
lub tea. Ziarno haszowania podane z -s musi być w formacie UUID.
dump_extents [-n] [-l] określ-pliku
Zrzuca drzewo ekstentów i-węzła określ-pliku. Flaga -n spowoduje, że dump_extents wyświetli
jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga -l spowoduje, że opcja wyświetli jedynie
liście drzewa ekstentów.
Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle wewnętrznym są
przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych systemu
plików. Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub
uszkodzenia w systemie plików.
expand_dir określ-pliku
Rozwija katalog określ-pliku.
feature [cecha] [-cecha] ...
Ustawia (lub czyści - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a następnie wyświetla
aktualny stan cech systemu plików.
filefrag [-dvr] określ-pliku
Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w określ-pliku. Jeśli określ-pliku jest katalogiem, a nie
podano opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja -v
spowoduje, że filefrag wypisze tabelaryczną listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja -r oznacza
rekurencyjne wypisanie katalogu.
find_free_block [liczba [cel]]
Znajduje pierwsze liczba wolnych bloków, poczynając od cel i alokuje je. Dostępne również jako
ffb.
find_free_inode [katalog [tryb]]
Znajduje wolny i-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog określa numer i-węzła
katalogu, w którym ma zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny argument tryb określa prawa
nowego i-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji będzie
działać odmiennie). Dostępne również jako ffi.
freeb blok [liczba]
Zaznacza blok o numerze blok jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument
liczba, to liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako
niezaalokowana.
freefrag [-c część_kb ]
Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie plików. Jeśli poda się
opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze część_kb. Rozmiar części
musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.
freei określ-pliku [numer]
Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku. Jeśli poda się numer, to czyści również numer-1
i-węzłów po podanym i-węźle.
help Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.
htree_dump określ-pliku
Zrzuca indeksowany za pomocą haszy katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę drzewa.
icheck blok ...
Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń.
inode_dump określ-pliku
Wypisuje zawartość struktury i-węzła szesnastkowo i w formacie ASCII.
imap określ-pliku
Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.
init_filesys urządzenie rozmiar-bloku
Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem urządzenia rozmiar-bloku. Proszę
zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać
program mke2fs(8). Ta komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która
ustawia superblok i deskryptory bloków.
kill_file określ-pliku
Zwalnia (dealokuje) i-węzeł określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie usuwa to żadnych
wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła. Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę
zapoznać się z poleceniem rm(1).
lcd katalog
Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie plików.
ln określ-pliku plik-docelowy
Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę zauważyć,
że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.
logdump [-acs] [-bblok] [-iokreśl-pliku] [-fdziennik] [plik-wyjściowy]
Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i-węzeł dziennika brany z superbloku. Można
przesłonić ten wybór za pomocą opcji -i, która zrzuca dziennik z wewnętrznego i-węzła podanego
jako określ-pliku. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji -f. Opcja -s
wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.
Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją -b logdump
wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się do podanego bloku. Opcja -c wypisuje
zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje -a i -b.
ls [-d] [-l] [-p] określ-pliku
Wypisuje listę plików w katalogu określ-pliku. Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga
-l wypisuje pliki za pomocą bardziej szczegółowego formatu. Opcja -p wypisze pliki w formacie,
który jest łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje
i inne znaki niedrukowalne na końcu nazw plików.
list_deleted_inodes [limit]
Wypisuje usunięte i-węzły, opcjonalnie ograniczone do usuniętych limit sekund temu. Dostępne
również jako lsdel.
Polecenie było przydatne do usuwania przypadkowo skasowanych plików z systemu plików ext2.
Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych
i-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i-węzła.
modify_inode określ-pliku
Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku. Dostępne również jako mi.
mkdir określ-pliku
Tworzy katalog.
mknod określ-pliku [p|[[c|b] główny poboczny]]
Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub blokowego). Jeżeli
tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany główny (major) i poboczny
(minor) numer urządzenia.
ncheck [-c] numer-i-węzła ...
Za pomocą żądanej listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych i-węzłów. Flaga -c
włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że pasuje on do
typu i-węzła.
open [-weficD] [-b rozmiar_bloku] [-s superblok] urządzenie
Otwiera system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy posiada
on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu. Opcja -e powoduje,
że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje -b -c, -i, -s, -w i -D zachowują się tak
samo jak te z debugfs.
punch określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
Usuwa bloki w i-węźle, poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego. Jeśli nie poda się
bloku-końcowego, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane
będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca pliku.
symlink określ-pliku cel
Tworzy dowiązanie symboliczne.
pwd Pokazuje bieżący katalog roboczy.
quit Kończy pracę debugfs.
rdump katalog[...] miejsce-docelowe
Zrzuca rekurencyjnie katalog lub wiele katalogów wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania
symboliczne i inne katalogi) w miejsce_docelowe, które powinno być istniejącym katalogiem na
pierwotnym systemie plików.
rm ścieżka
Usuwa (ang. unlink) ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez ścieżka nie będzie
posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().
rmdir określ-pliku
Usuwa katalog określ-pliku.
setb blok [liczba]
Zaznacza blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba,
to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako zaalokowana.
set_block_group num-dgb pole wartość
Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez num-dgb tak, że pole deskryptora pole będzie
miało wartość wartość. Dostępne również jako set_bg.
seti określ-pliku [liczba]
Oznacza i-węzeł określ-pliku, jako użyty w mapie bitów i-węzła. Jeśli poda się liczbę, to
oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.
set_inode_field określ-pliku pole wartość
Modyfikuje i-węzeł określony przez określ-pliku tak, że pole pole na wartość wartość. Lista
prawidłowych pól i-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą:
set_inode_field -l. Dostępne również jako sif.
set_mmp_value pole wartość
Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount protection - MMP) tak,
że pole mmp pole, ma wartość wartość. Lista poprawnych pól MMP, które mogą być ustawione tą
komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: set_mmp_value -l. Dostępne również jako smmp.
set_super_value pole wartość
Ustawia pole superbloku pole na wartość wartość. Wszystkie prawidłowe pola superbloku, które mogą
być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą: set_super_value -l. Dostępne również
jako ssv.
show_super_stats [-h]
Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga -h, wypisywana
jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako stats.
stat określ-pliku
Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.
testb blok [liczba]
Sprawdza, czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku. Jeżeli
podany jest opcjonalny argument liczba, wtedy zostanie sprawdzona liczba bloków zaczynając od
bloku o numerze blok.
testi okresl-pliku
Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.
undel <numer-i-węzła> [ścieżka]
Odwołuje usunięcie podanego numeru i-węzła (który musi być ujęty w nawiasy trójkątne), dzięki
czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i-węzeł do podanej
ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych
plików.
Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i-węzła do
katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej
użyty przez jeden z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i-węzły bez
podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje
i-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć e2fsck do sprawdzenia systemu plików i dowiązania
wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.
unlink ścieżka
Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to
odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.
write plik-źródłowy plik-wyjściowy
Kopiuje zawartość pliku-źródłowego do nowo tworzonego pliku w systemie plików, o nazwie
plik-wyjściowy.
zap_block [-f plik] [-o przesunięcie] [-l długość] [-p wzorzec] numer-bloku
Nadpisuje blok podany jako
numer-bloku bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję -p bajtami określonymi we wzorcu. Jeśli
podano -f, to numer-bloku jest liczony w odniesieniu do początku pliku podanego jako określ-pliku.
Opcje -o i -l ograniczają przedział bajtów do wyczyszczenia do podanego przesunięcia i długości w
odniesieniu do początku bloku.
zap_block [-f określ-pliku] [-b bit] numer-bloku
Zamienia porcje bitów fizycznego numeru-bloku. Jeśli podano -f, numer bloku jest blokiem logicznym
liczonym od początku określ-pliku.
ZMIENNE ŚRODOWISKA
DEBUGFS_PAGER, PAGER
Program debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący. Są
to następujące komendy: show_super_stats (stats), list_directory (ls), show_inode_info (stat),
list_deleted_inodes (lsdel) i htree_dump. Można podać określony program stronicujący za pomocą
zmiennej środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest ustawiona, PAGER.
Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze, to less(1) nie jest
szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po
wyjściu programu stronicującego. Wielu użytkowników preferuje używanie less(1) do większości
zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna środowiskowa DEBUGFS_PAGER, która
przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową PAGER.
AUTOR
debugfs zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.
ZOBACZ TAKŻE
dumpe2fs(8), tune2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8), ext4(5)
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
<wkotwica@post.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 1.42.12 oryginału.
E2fsprogs wersja 1.42.12 sierpień 2014 DEBUGFS(8)