Ubuntu Manpage: init, telinit - sterowanie procesu inicjującego

NAZWA

       init, telinit - sterowanie procesu inicjującego

SKŁADNIA

       /sbin/init [ -a ] [ -s ] [ -b ] [ -z xxx] [ 0123456Ss ]
       /sbin/telinit [ -t SEKUNDY ] [ 0123456sSQqabcUu ]
       /sbin/telinit [ -e ZMIENNA[=WARTOŚĆ] ]

OPIS

   Init
       Init  jest przodkiem wszystkich procesów. Jego głównym zadaniem jest stworzenie procesów w
       oparciu o skrypt zapisany w pliku /etc/inittab (patrz też inittab(5)).  Ten  plik  zawiera
       zwykle  pozycje,  które  każą  procesowi  init  pomnażać  getty  na każdej linii, na które
       użytkownicy mogą się zalogować. Kontroluje też samodzielne procesy, których istnienie jest
       konieczne w danym systemie.

POZIOMY PRACY

Runlevel (poziom pracy) jest to konfiguracja oprogramowania systemu, która pozwala
zaistnieć tylko wytypowanym grupom procesów. Procesy tworzone przez init dla każdego z
tych poziomów są zdefiniowane w pliku /etc/inittab. Init może być w jednym z ośmiu
poziomów pracy: 0–6 i S (inaczej s). Poziom pracy jest zmieniany przez uruchomienie
telinit przez uprzywilejowanego użytkownika. telinit wysyła odpowiednie sygnały do init,
mówiące, w jaki tryb ma przejść.

Tryby pracy S, 0, 1, oraz 6 są zarezerwowane. Tryb S jest używany do zainicjowania
systemu, podczas jego rozruchu. Gdy uruchamiany jest tryb pracy S (w czasie rozruchu) lub
tryb pracy 1 (przełączanie się z trybu wielu użytkowników), system jest wprowadzany w tryb
pracy jednego użytkownika ("single-user mode"), po którym bieżącym poziomem pracy jest S.
Tryb 0 jest używany, by zatrzymać system; tryb 6, by przeładować system (reboot).

Po zakończeniu rozruchu w poziomie S, system jest automatycznie wprowadzany w jeden z
trybów wielu użytkowników, od 2 do 5, chyba że wystąpił problem, który musi zostać
naprawiony przez administratora, w trybie jednego użytkownika. Po przejściu w tryb jednego
użytkownika administrator zwykle zajmuje się konserwacją, a następnie przeładowuje system.

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, proszę zapoznać się ze stronami podręcznika
shutdown(8) i inittab(5).

Tryby pracy 7-9 również są poprawne, choć niezbyt dobrze udokumentowane. Wynika to z
faktu, że "tradycyjne" warianty Uniksa nie używają ich.

Poziomy S i s są w rzeczywistości takie same. Wewnętrznie są to tylko zastępcze nazwy dla
tego samego trybu pracy.

ROZRUCH

Po tym jak init jest wywołany w ostatnim kroku sekwencji rozruchowej jądra, szuka pliku
/etc/inittab w celu znalezienia w nim pola typu initdefault (patrz też inittab(5)). Pole
initdefault określa początkowy poziom pracy systemu. Jeśli nie ma tam takiego pola (lub
wcale nie istnieje /etc/inittab), poziom pracy musi być podany z konsoli systemowej.

Poziom S lub s wprowadza system w tryb jednego użytkownika i nie wymaga pliku
/etc/initttab.

W trybie jednego użytkownika, wywoływany jest /sbin/sulogin na urządzeniu /dev/console.

Podczas wchodzenia w tryb jednego użytkownika, proces init inicjuje ustawienia stty
konsoli na bezpieczne wartości. Ustawiany jest tryb clocal. Prędkość sprzętu i handshaking
nie są zmieniane.

Podczas wchodzenia w tryb wielu użytkowników po raz pierwszy, init wykonuje pozycje boot i
bootwait, by pozwolić systemom plików zamontować się zanim użytkownicy będą mogli się
zalogować. Potem wykonywane są wszystkie pozycje przypisane danemu poziomowi pracy.

Kiedy nowy proces startuje, init sprawdza najpierw, czy istnieje plik /etc/initscript.
Jeśli tak, używa tego skryptu by ten proces zacząć.

Za każdym razem, gdy proces potomny się zakończy, init zapamiętuje ten fakt i powód
śmierci procesu jest zapisany w /var/run/utmp i /var/log/wtmp, pod warunkiem, że te pliki
istnieją.

ZMIENIANIE TRYBÓW PRACY

Po tym jak "namnożone" zostaną wszystkie wyszczególnione procesy, init czeka na śmierć
każdego swojego procesu potomnego, sygnał braku energii lub zasygnalizowanie przez telinit
zmiany poziomu działania systemu. Gdy wystąpi jeden spośród tych trzech warunków,
ponownie sprawdzany jest plik /etc/inittab, ponieważ nowe pola mogą być do niego dodane w
każdej chwili. Jednakowoż, init wciąż oczekuje na wystąpienie jednego z tych trzech
warunków. By przygotować się na natychmiastową odpowiedź, telinit Q albo użyta komenda q
może obudzić proces init, by jeszcze raz przeczytał plik /etc/inittab.

Jeśli init nie jest w trybie jednego użytkownika i odbiera sygnał zaniku energii (SIGPWR),
czyta plik /etc/powerstatus. Następnie uruchamia polecenie zależne od zawartości tego
pliku:

F(AIL) Zawodzi zasilanie, UPS dostarcza mocy. Wykonuje wpisy powerwait i powerfail.

O(K) Zasilanie powróciło, uruchamia wpisy powerokwait.

L(OW) Zasilanie zawodzi, a UPS-owi wyczerpuje się bateria. Wykonuje wpisy powerfailnow.

Jeżeli plik /etc/powerstatus nie istnieje lub zawiera cokolwiek innego niż jedną z liter
F, O lub L, init zachowa się tak, jakby przeczytał F.

Używanie SIGPWR i /etc/powerstatus nie jest zalecane. Jeżeli ktoś chce współdziałać z
initem, powinien użyć kanału kontroli /run/initctl - proszę przeczytać kod źródłowy
pakietu sysvinit po więcej dokumentacji dotyczącej tego kanału.

Gdy init jest proszony o zmianę poziomu działania, wysyła sygnał ostrzegawczy SIGTERM do
wszystkich procesów, które nie są zdefiniowane w nowym poziomie pracy. Potem czeka 5
sekund zanim "na siłę" zakończy te procesy poprzez sygnał SIGKILL. Zauważ, że init
zakłada, że wszystkie te procesy (i ich potomki) pozostają w tej samej grupie procesów,
którą init oryginalnie im utworzył. Jeżeli jakikolwiek proces zmienił swą przynależność do
grupy procesów to nie odbierze tych sygnałów. Tego typu procesy muszą być kończone osobno
(np. demony wszelakie - przyp. tłum.).

TELINIT

/sbin/telinit jest symbolicznym dowiązaniem do /sbin/init. Pobiera on jednoznakowy
argument i sygnały init, by podjął stosowne działanie. Poniższe argumenty można stosować
jako rozkazy dla telinit:

0,1,2,3,4,5 lub 6
mówią procesowi init by przełączył w odpowiedni poziom działania.

a,b,c każą procesowi init by przetwarzał tylko te pola pliku /etc/inittab, które odnoszą
się do poziomu pracy a,b lub c.

Q lub q
każą procesowi init jeszcze raz przeczytać plik /etc/inittab.

S lub s
mówią żeby init przełączył w tryb jednego użytkownika.

U lub u
każą procesowi init przeładować się (zachowując obecny stan). Nie występuje ponowne
odczytywanie pliku /etc/inittab. Poziom pracy powinien być ustawiony na Ss0123456,
w przeciwnym wypadku żądanie może być "delikatnie" zignorowane.

telinit może także powiedzieć procesowi init, jak długo powinien on czekać między
wysyłaniem sygnałów SIGTERM i SIGKILL. Domyślną wartością jest 5 sekund, ale może być ona
zmieniona za pomocą opcji -t.

telinit -e mówi procesowi init, aby zmienił środowisko procesów, które mnoży. Argumenty do
-e mogą mieć postać ZMIENNA=WARTOŚĆ, która ustawia zmiennej ZMIENNA wartość WARTOŚĆ lub
postać ZMIENNA (bez znaku równości), która usuwa zmienną ZMIENNA.

telinit może być wywoływany tylko przez użytkowników uprzywilejowanych.

Wywołany init sprawdza czy jest procesem inicjującym init czy też jest wywołany jako
telinit poprzez wgląd w swój identyfikator procesu; prawdziwy identyfikator procesu init
ma zawsze wartość 1. Teraz już wiadomo, że zamiast wywoływać telinit możesz też po prostu
użyć init, a nie skrótu.

ŚRODOWISKO

       Init ustawia następujące zmienne środowiskowe dla wszystkich swoich dzieci:

       PATH   /bin:/usr/bin:/sbin:/usr/sbin

       INIT_VERSION
              Jak mówi nazwa - wersja programu. Użyteczne dla określenia, jeśli skrypt  uruchamia
              się bezpośrednio z init.

       RUNLEVEL
              Obecny poziom pracy systemu.

       PREVLEVEL
              Poprzedni poziom pracy systemu (użyteczne po zmianie poziomów).

       CONSOLE
              Konsola  systemu.  Tak  naprawdę ta wartość jest przyjmowana od jądra; jednak jeśli
              nie jest ustawiona init ustawi ją domyślnie na /dev/console.

FLAGI STARTOWE

       Jest możliwe by przekazać pewne flagi do procesu init z monitora  startowego  (np.  LILO).
       Init dopuszcza stosowanie następujących flag:

       -s, S, single
            Rozruch  w  trybie  jednego  użytkownika.  W  tym trybie /etc/inittab jest sprawdzany
            (wczytywany) i skrypty startowe rc są zwykle uruchamiane zanim wystartuje powłoka dla
            trybu jednego użytkownika.

       1-5  Poziom działania w jakim system ma wystartować.

       -b, emergency
            Wejście  bezpośrednio  w  tryb  jednego  użytkownika  bez uruchamiania żadnych innych
            skryptów startowych.

       -a, auto
            Program ładujący LILO dodaje słowo "auto" do linii poleceń, jeżeli uruchomił jądro  z
            domyślną linią poleceń (użytkownik jej nie zmieniał).  Jeżeli init znajdzie to słowo,
            ustawi zmienną środowiskową "AUTOBOOT" na "yes". Proszę zauważyć, że nie  można  tego
            użyć  jako  środka bezpieczeństwa - oczywiści użytkownik mógł ręcznie w linii poleceń
            wpisać "auto" użyć opcji -a.

       -z xxx
            Argument opcji -z jest ignorowany. Może być użyta do wydłużenia  linii  poleceń,  tak
            żeby  zajmowała  więcej miejsca na stosie. Init może wtedy manipulować linią poleceń,
            tak żeby ps(1) pokazywało bieżący tryb uruchomienia.

INTERFEJS

       Init nasłuchuje wiadomości na łączu fifo w /run,  /run/initctl.   Telinit  używa  tego  do
       komunikacji  z  procesem  init.  Ten  interfejs  nie  jest  zbyt dobrze udokumentowany czy
       skończony. Zainteresowani powinni przestudiować plik initreq.h w podkatalogu src/ archiwum
       tarowego z kodem źródłowym init.

SYGNAŁY

       Init reaguje na następujące sygnały:

       SIGHUP
            Ma ten sam efekt co telinit q.

       SIGUSR1
            Po  odebraniu  tego  sygnału,  init  zamyka  i ponownie otwiera swoją kontrolkę fifo,
            /run/initctl.

       SIGINT
            Zwykle ten  sygnał  jest  wysyłany  z  jądra  by  powiedzieć,  że  wciśnięta  została
            kombinacja klawiszy CTRL-ALT-DEL. Powoduje to rozpoczęcie akcji ctrlaltdel.

       SIGWINCH
            Jądro  wysyła  ten sygnał jeśli wciśnięty został klawisz KeyboardSignal.  Aktywuje to
            akcję kbrequest.

ZGODNE Z

       Init jest kompatybilny z init obecnym System V. Działa razem  ze  skryptami  w  katalogach
       /etc/init.d  i  /etc/rc{poziom_działania}.d.   Jeśli  twój  system używa tej konwencji, to
       powinien być obecny plik README  w  katalogu  /etc/init.d  wyjaśniający,  jak  te  skrypty
       działają.

PLIKI

       /etc/inittab
       /etc/initscript
       /dev/console
       /var/run/utmp
       /var/log/wtmp
       /run/initctl

OSTRZEŻENIA

       Init  zakłada,  że  procesy  i  ich procesy potomne pozostają w tej samej grupie procesów,
       która  była  dla  nich  oryginalnie  stworzona.  Jeżeli  jakikolwiek  proces  zmienił  swą
       przynależność  do  grupy  procesów, init nie może ich zabić i może skończyć się na tym, że
       zostaną dwa procesy czytające z jednego wiersza terminala.

       W systemie Debian, wejście w  poziom  pracy  1  powoduje  zabicie  wszystkich  procesów  z
       wyjątkiem  wątków  jądra  i  skryptu  który wykonuje zabijanie oraz innych procesów w jego
       sesji. W konsekwencji, powracanie z poziomu 1 do poziomu pracy  trybu  wielu  użytkowników
       nie  jest  bezpieczne:  demony,  które  zostały  uruchomione w poziomie S i są wymagane do
       normalnego działania  nie  są  dłużej  uruchomione.  System  powinien  zostać  uruchomiony
       ponownie.

DIAGNOSTYKA

       Jeśli  init  zorientuje się, że wciąż powtarza namnażanie zadanego procesu częściej niż 10
       razy w ciągu 2 minut, wtedy założy,  że  gdzieś  w  wywołaniu  komendy  jest  błąd,  wyśle
       wiadomość  o błędzie na konsolę systemu, i przerwie pomnażanie danego pola do upłynięcia 5
       minut lub do odebrania sygnału. Zapobiega to "zjadaniu" zasobów systemu gdy  ktoś  popełni
       literówkę w pliku /etc/inittab lub gdy program normalnie uruchamiany dla danego wpisu jest
       usunięty.

AUTOR

       Miquel van Smoorenburg (miquels@cistron.nl), pierwszą wersję  strony  podręcznika  napisał
       Michael Haardt (u31b3hs@pool.informatik.rwth-aachen.de).

ZOBACZ TAKŻE

       getty(1),  login(1),  sh(1), runlevel(8), shutdown(8), kill(1), inittab(5), initscript(5),
       utmp(5)

TŁUMACZENIE

       Tłumaczenie opisuje tradycyjną wersję init z SystemV, używaną domyślnie przez  Debiana.  W
       przypadku  korzystania  z init udostępnianego przez wywodzący się z Ubuntu upstart, proszę
       wydać polecenie man --locale=C 8 init, aby  zapoznać  się  z  właściwym  opisem  w  języku
       angielskim.

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony  podręcznika man są: Paweł Wilk (PTM)
       <siewca@dione.ids.pl>,  Robert  Luberda  (PTM)   <robert@debian.org>   i   Michał   Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie  tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
       stronie  http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.  Jest   zgodne   z   wersją    2.88
       oryginału.

                                          29 lipca 2004                                   INIT(8)