Provided by: manpages-pl_0.7-1_all 
NAZWA
mkfs.fat - pod kontrolą Linuksa tworzy system plików MS-DOS
SKŁADNIA
mkfs.fat [-a] [-A] [-b sector-of-backup] [-c] [-l filename] [-C] [-f number-of-FATs] [-F FAT-size] [-h
number-of-hidden-sectors] [-i volume-id] [-I] [-m message-file] [-n volume-name] [-r root-dir-entries]
[-R number-of-reserved-sectors] [-s sectors-per-cluster] [-S logical-sector-size] [-D drive-number] [-M
FAT-media-type] [-v] device [block-count]
OPIS
mkfs.fat służy do tworzenia pod kontrolą Linuksa systemu plików MS-DOS na zadanym urządzeniu (zwykle
partycji dysku). device jest plikiem specjalnym odpowiadającym danemu urządzeniu (np. /dev/sdXX).
block-count jest liczbą bloków na tym urządzeniu. Jeśli jej nie podano, to mkfs.fat automatycznie określi
rozmiar systemu plików.
OPCJE
-a Zwyczajowo mkfs.fat dla wszystkich systemów plików z wyjątkiem tych małych wyrówna wszystkie
struktury danych do rozmiaru klastra, aby mieć pewność, że jeśli patrycja jest poprawnie wyrównana,
to tak samo wyrównane będą wszystkie struktury danych systemu plików. Ta opcja wyłącza wyrównywanie i
może dostarczyć dodatkowych klastrów do przechowywania danych, jednakże będzie to okupione znaczącym
spadkiem wydajności w przypadku dysków RAID, dysków flash lub dysków twardych o dużych sektorach.
-A Używa wariantu Atari systemu plików MS-DOS. Jest to opcja domyślna, gdy mkfs.fat jest uruchamiany na
Atari - w takim przypadku opcja ta wyłącza format Atari. Różnice pomiędzy formatem Atari a zwykłym:
Jeśli użytkownik nie zażądał inaczej mkfs.fat użyje 2 sektorów na klaster, ponieważ GEMDOS nie lub
innych wartości. Będzie także przestrzegał maksymalnej liczby sektorów, którą może obsłużyć GEMDOS.
Większe systemy plików są tworzone przez zwiększanie logicznego rozmiaru sektora. Format Atari
generuje zgodny z Atari numer seryjny systemu plików i 12-bitowy FAT jest używany tylko do systemu
plików, które mają jeden ze zwyczajowych rozmiarów dyskietek (720k, 1.2M, 1.44M, 2.88M); w przeciwnym
wypadku używany jest FAT 16-bitowy. Można to nadpisać opcją -F. Niektóre specyficzne dla PC pola boot
sektorów nie są zapisywana, a komunikat startowy (opcja -m) jest ignorowany.
-b sector-of-backup
Wybiera lokalizację kopii boot sektora FAT32. Wartość domyślna zależy od liczby zarezerwowanych
sektorów, ale zwyczajowo jest to sektor 6. Sektor kopii musi zawierać się w zakresie zarezerwowanych
sektorów.
-c Sprawdza obecność błędnych bloków na urządzeniu przed tworzeniem systemu plików.
-C Tworzy plik podany w linii poleceń jako device i zapisuje w nim system plików do utworzenia. Można
tego użyć do utworzenia nowego systemu plików w pliku zamiast w rzeczywistym urządzeniu i do
uniknięcia używania polecenia dd do utworzenia pliku o wymaganym rozmiarze. Opcja ta wymaga podania
parametru block-count, ponieważ w przeciwnym wypadku nie byłby znany rozmiar tworzonego systemu
plików. Plik jest tworzony jako plik z dziurami (sparse file) zawierający tylko metadane (boot
sektor, tablice FAT i katalog główny). Porcje danych nie są zapisywane na dysk, ale mimo to plik
będzie miał poprawny rozmiar. Plik wynikowy może być potem skopiowany na dyskietkę lub inne
urządzenie albo zamontowany poprzez urządzenie loop.
-D drive-number
Określa numer urządzenia BIOS do zapisania w sektorze ładowania FAT. Wartością zazwyczaj jest 0x80
dla dysków twardych i 0x00 dla dyskietek lub partycji używanych do emulowania dyskietek.
-f number-of-FATs
Określa liczbę tablic alokacji plików (FAT) w systemie plików. Domyślnie 2. Obecnie linuksowy system
plików MS-DOS nie obsługuje więcej niż dwu tablic FAT.
-F FAT-size
Określa typ używanej tablicy alokacji plików (12-, 16- lub 32-bitowa). Jeśli nie podano tej opcji, to
mkfs.fat automatycznie wybiera najlepszy rozmiar FAT dla danego systemu plików.
-h number-of-hidden-sectors
Ustawia liczbę ukrytych sektorów w wolumenie. Niektóre cyfrowe aparaty fotograficzne dostają
niestrawności, jeśli włoży się do nich kartę CF niezawierającą takich ukrytych sektorów. Ta opcja
pozwala je usatysfakcjonować.
-i volume-id
Ustawia identyfikator wolumenu nowo utworzonego systemu plików; volume-id jest 32-bitową liczbą
szesnastkową (na przykład, 2e24ec82). Domyślnie jest to liczba zależna od czasu utworzenia systemu
plików.
-I Zazwyczaj dyski twarde są partycjonowane, więc domyślnie nie można tworzyć systemu plików na całym
urządzeniu. mkfs.fat w takim przypadku wypisze ostrzeżenie i odmówi współpracy. W przypadku dysków MO
jest inaczej - nie zawsze są one partycjonowane, a system plików może pokrywać cały dysk. Inne
systemy operacyjne nazywają to formatem "superdyskietki". Opcja ta pozwoli programowi mkfs.fat
działać na takich dyskach.
-l filename
Odczytuje listę błędnych bloków z pliku o nazwie filename.
-m message-file
Ustawia komunikat, jaki otrzymuje użytkownik podczas próby startu (boot) tego systemu plików bez
poprawnie zainstalowanego systemu operacyjnego. Komunikat nie może przekraczać 418 bajtów po
konwersji znaków końca linii na kombinacje powrót karetki+koniec linii i rozwinięciu znaków
tabulacji. Jeżeli nazwą pliku jest myślnik ("-"), to tekst jest pobierany ze standardowego wejścia.
-M FAT-media-type
Określa typ mediów do zapisania w sektorze ładowania FAT. Wartością zazwyczaj jest 0xF8 dla dysków
twardych i wartość z przedziału od 0xF9 do 0xFF dla dyskietek lub partycji używanych do emulowania
dyskietek.
-n volume-name
Ustawia nazwę wolumenu (etykietę - label) systemu plików. Nazwa wolumenu może mieć długość do 11
znaków. Domyślnie nazwa nie jest nadawana.
-r root-dir-entries
Określa liczbę pozycji dostępnych w głównym katalogu. Domyślnie jest to 112 lub 224 dla dyskietek
oraz 512 dla dysków twardych.
-R number-of-reserved-sectors
Ustawia liczbę zarezerwowanych sektorów. Format FAT32 wymaga co najmniej 2 zarezerwowanych sektorów,
domyślną wartością jest 32. W przypadku innych systemów wartością domyślną jest 1 (tylko sektor
ładowania).
-s sectors-per-cluster
Określa liczbę sektorów dysku przypadających na jeden klaster. Musi być potęgą 2, tj. 1, 2, 4, 8, ...
128.
-S logical-sector-size
Określa liczbę sektorów dysku przypadających na jeden klaster. Musi być potęgą 2 większą lub równą
512, tj. 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16384 lub 32768.
-v Wykonywanie gadatliwe.
BŁĘDY
mkfs.fat nie potrafi utworzyć bootowalnych systemów plików. Z różnych powodów utworzenie takiego systemu
plików nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać i mkfs.fat nie będzie tego wspierał ;)
ZOBACZ TAKŻE
fatlabel(8)
fsck.fat(8)
STRONA INTERNETOWA
Więcej informacji na temat fsck.fat i dosfstools można znaleźć na stronie
<http://daniel-baumann.ch/software/dosfstools/>.
AUTORZY
Narzędzia dosfstools zostały napisane przez Wernera Almesbergera <werner.almesberger@lrc.di.epfl.ch>,
Romana Hodka <Roman.Hodek@informatik.uni-erlangen.de> i innych. Obecnie opiekuje się nimi Daniel Baumann
<mail@daniel-baumann.ch>.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
<wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.0.26 oryginału.
3.0.26 2014-03-07 MKFS.FAT(8)