Ubuntu Manpage: setserial - pobierz/ustaw informacje o porcie szeregowym

NAZWA

       setserial - pobierz/ustaw informacje o porcie szeregowym

SKŁADNIA

       setserial [ -abqvVWz ] device [ parameter1 [ arg ] ] ...

       setserial -g [ -abGv ] device1 ...

OPIS

Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

setserial jest programem przeznaczonym do ustawiania i/lub raportowania danych
konfiguracyjnych związanych z portem szeregowym. Dane te zawierają port I/O, numer IRQ, to
czy klawisz break powinien być interpretowany jako Secure Attention Key, itd.

Podczas normalnego bootowania, inicjalizowane są jedynie porty COM 1-4; używane są przy
tym domyślne wartości portów I/O i IRQ. Aby zainicjalizować dodatkowe porty szeregowe, lub
aby zmienić konfiguracje portów 1-4, musisz użyć programu setserial. Zazwyczaj jest on
wołany ze skryptu rc.serial, który z kolei jest normalnie uruchamiany z /etc/rc.local.

Argument(y) device określa, które urządzenie szeregowe ma być skonfigurowane lub odpytane.
Zazwyczaj przyjmuje postać /dev/cua[0-3].

Bez parametrów, setserial drukuje rodzaj portu np. 8250, 16450, 16550, 16550A), sprzętowy
port I/O, sprzętową linię IRQ, szybkość i niektóre flagi operacyjne.

Przy podanej opcji -g, argumenty setserial są interpretowane jako lista urządzeń, dla
których należy wydrukować charakterystykę.

Bez opcji -g, pierwszy argument jest interpretowany jako urządzenie do zmodyfikowania lub
do wydrukowania charakterystyki, a dodatkowe argumenty interpretowane są jako parametry,
które powinny być zaaplikowane do tego urządzenia.

W większości wypadków wymagane są uprawnienia superużytkownika. Jednak kilka opcji portów
mogą ustawiać zwykli użytkownicy i opcje te zostaną zaznaczone jako wyjątki w tym
podręczniku.

OPCJE

       Setserial przyjmuje następujące opcje:

       -a     Podczas  raportowania konfiguracji urządzenia szeregowego, drukuj wszelkie dostępne
              informacje.

       -b     Podczas  raportowania  konfiguracji  urządzenia  szeregowego,  drukuj   zestawienie
              konfiguracji  urządzenia, które może być wystarczające do wypisania podczas procesu
              bootowania w skrypcie /etc/rc.

       -G     Wydrukuj informację o konfiguracji portu szeregowego w postaci, która  może  zostać
              zassana do setseriala jako argumenty linii poleceń.

       -q     Bądź cicho.  Setserial wydrukuje wtedy mniej linii na wyjściu.

       -v     Bądź gadatliwy.  Setserial wydrukuje wtedy dodatkowy status na wyjściu.

       -V     Wyświetl wersję i zakończ.

       -W     Dokonaj  dzikiej  inicjalizacji  przerwań  i  zakończ.  Opcja ta nie jest istotna w
              jądrach po wersji 2.1.

       -z     Zeruj flagi szeregowe  przed  rozpoczęciem  ich  ustawiania.  Jest  to  związane  z
              automatycznym zachowywaniem flag szeregowych z flagą -G.

PARAMETRY

Portowi szeregowemu można przyznać niżej wymienione parametry.

Wszystkie wartości argumentów są wartościami dziesiętnymi, chyba że poprzedzone są "0x".

port port_number
Opcja port ustawia port I/O, jak opisano wyżej.

irq irq_number
Opcja irq ustawia sprzętowe IRQ, jak opisano wyżej.

uart uart_type
Opcja ta jest używana do ustawienia typu UART-a. Dozwolone typy to none, 8250,
16450, 16550, 16550A, 16650, 16650V2, 16654, 16750, 16850, 16950, i 16954. Użycie
typu UART none wyłączy port.

Niektóre modemy wewnętrzne są oznaczone jako mające "UART 16550A z buforem 1K" Jest
to kłamstwo. Nie mają w rzeczywistości UART-a kompatybilnego z 16550A; zamiast
niego mają UART kompatybilny z 16450 z 1K buforem odbiorczym dla zapobiegania
spustoszeniom u odbiorcy. Jest to istotne, ponieważ nie mają one transmitującego
FIFO. Dlatego nie są kompatybilne z UART-em 16550A i proces autokonfiguracji
zidentyfikuje je prawidłowo jako 16450. Jeśli spróbujesz obejść to, używając
parametru uart, pojawią się porzucone znaki podczas transmisji plików. UART-y te
mają zwykle inne problemy: parametr skip_test powinien być również często podawany.

autoconfig
Gdy podano ten parametr, setserial poprosi jądro o próbę automatycznego
skonfigurowania portu szeregowego. Port I/O musi być ustawiony prawidłowo; jądro
spróbuje określić typ UART, a dodatkowo jeśli podano parametr auto_irq, Linux
spróbuje też automatycznie określić IRQ. Parametr autoconfig powinien być podawany
po parametrach port,auto_irq, i skip_test.

auto_irq
Spróbuj podczas autokonfiguracji określić IRQ. Właściwość ta nie zawsze musi dać
prawidłowy wynik; niektóre konfiguracje sprzętowe mogą ogłupić jądro. Ogólnie,
bezpieczniej jest nie używać właściwości auto_irq, lecz raczej samemu podawać
wartość IRQ, używając parametru irq.

^auto_irq
Nie próbuj określić IRQ podczas autokonfiguracji.

skip_test
Pomiń test UART podczas autokonfiguracji. Niektóre modemy wewnętrzne nie mają
UART-ów kompatybilnych z National Semiconductor, lecz zamiast nich tanie imitacje.
Niektóre z nich nie wspierają w pełni trybu detekcji loopback, którego używa jądro
do upewnienia się, czy pod podanym adresem jest rzeczywiście UART. Dlatego dla
niektórych modemów będzie trzeba podać ten parametr aby można było zainicjalizować
UART prawidłowo.

^skip_test
Nie pomijaj testu UART podczas autokonfiguracji.

baud_base baud_base
Opcja ta ustawia podstawową prędkość (baud rate), która jest częstotliwością zegara
podzieloną przez 16. Normalnie jest to 115200, co jest zarazem największą
prędkością wspieraną przez UART.

spd_hi Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 57.6kb. Parametr ten może być ustawiany przez
nieuprzywilejowanego użytkownika.

spd_vhi
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 115kb. Parametr ten może być ustawiany przez
nieuprzywilejowanego użytkownika.

spd_shi
Użyj 230kb gdy aplikacja żąda 38.4kb. Parametr ten może być podawany przez
użytkownika nieuprzywilejowanego.

spd_warp
Użyj 460kb gdy aplikacja żąda 38.4kb. Parametr ten może być podawany przez
użytkownika nieuprzywilejowanego.

spd_cust
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, użyj ustawionego dzielnika do ustawienia szybkości. W
tym wypadku, prędkość jest określona przez baud_base podzielone przez
divisor(dzielnik). Parametr ten może być podawany przez nieuprzywilejowanego
użytkownika.

spd_normal
Gdy aplikacja żąda 38.4kb, używaj 38.4kb. Parametr ten może być ustawiany przez
nieuprzywilejowanego użytkownika.

divisor divisor
Opcja ta ustawia konfigurowalny dzielnik. Dzielnik będzie używany gdy wybrana
zostanie opcja spd_cust, a port szeregowy będzie ustawiony przez aplikację na
38.4kb. Parametr ten może być podawany przez nieuprzywilejowanego użytkownika.

sak Ustaw klawisz break na Secure Attention Key.

^sak wyłącz Secure Attention Key.

fourport
Skonfiguruj port jako kartę AST Fourport.

^fourport
Wyłącz konfigurację AST Fourport.

close_delay delay
Podaj ilość czasu w setnych sekundy, podczas których DTR powinien zostać w stanie
obniżonym na linii szeregowej po tym, jak urządzenie wydzwaniające (callout device)
jest zamykane, zanim blokowane urządzenie wdzwaniające się (dialin device) znów
podniesie DTR. Domyślną wartością tej opcji jest 50 lub pół sekundy.

closing_wait opóźnienie
Podaj ilość czasu w setnych sekundy, podczas której jądro powinno czekać na dane
nadawane z portu szeregowego podczas jego zamykania. Jeśli podane zostanie "none",
nie będzie oczekiwania. Jeśli podane zostanie "infinite", jądro będzie czekać w
nieokreślenie długo na przybycie buforowanych danych. Domyślnym ustawieniem jest
3000 lub 30 sekund opóźnienia. Ta wartość domyślna jest wskazana dla większości
urządzeń. Jeśli wybrane zostanie długie opóźnienie, to port szeregowy może się
zawiesić na długi czas podczas zamykania. Jeśli wybrany będzie zbyt krótki czas, to
istnieje ryzyko utraty danych. Jeśli urządzenie jest bardzo wolne, jak w ploterze,
to można wybrać większe wartości.

session_lockout
Blokuj dostęp do portu wydzwaniającego (/dev/cuaXX) na przestrzeni różnych sesji.
To znaczy, że gdy proces otworzy port, to żaden inny proces nie może go już
otworzyć, dopóki pierwszy proces go nie zamknie.

^session_lockout
Nie blokuj portu wydzwaniającego na przestrzeni sesji.

pgrp_lockout
Blokuj port wydzwaniający (/dev/cuaXX) na przestrzeni różnych grup procesów. To
znaczy, że gdy proces otworzył port, to żaden inny proces z innej grupy procesów
nie może go otworzyć, dopóki ten proces go nie zamknie.

^pgrp_lockout
Nie blokuj portu wydzwaniającego na przestrzeni różnych grup procesów.

hup_notify
Poinformuj proces blokowany na otwieraniu linii wdzwaniającej, gdy proces skończy
używać linii wydzwaniającej (zarówno przez zamknięcie jej, lub przez zawieszenie
jej) przez zwrócenie (funkcji?) open EAGAIN.

Zastosowanie tego parametru odnosi się do getty, które są blokowane na liniach
wdzwaniających portów szeregowych. Umożliwia to getty zresetowanie modemu (który
może mieć dzięki aplikacji używającej urządzenia wydzwaniającego zmienioną
konfigurację) przed ponownym blokowaniem.

^hup_notify
Nie informuj procesu blokowanego na otwieraniu linii wdzwaniającej, gdy urządzenie
wydzwaniające jest odwieszone.

split_termios
Traktuj ustawienia termios używane przez urządzenie wydzwaniające i ustawienia
urządzenia wdzwaniającego osobno.

^split_termios
Używaj tej samej struktury termios do przechowywania ustawień urządzenia
wdzwaniającego i wydzwaniającego.

callout_nohup
Jeśli dany port szeregowy jest otworzony jako urządzenie wydzwaniające, nie
odwieszaj tty gdy porzucony zostanie CD.

^callout_nohup
Nie pomijaj odwieszania tty gdy port szeregowy jest otworzony jako urządzenie
wydzwaniające. Oczywiście musi być włączona flaga HUPCL termios, jeśli odwieszenie
ma się pojawić.

low_latency
Minimalizuj opóźnienia odbioru z urządzenia szeregowego kosztem większego
zaangażowania CPU. (Normalnie jest 5-10ms opóźnienie nim znaki zostaną przekazane
dyscyplinie linii.) Jest to domyślnie wyłączone, lecz niektóre aplikacje czasu
rzeczywistego mogą tego potrzebować.

^low_latency
Optymalizuj efektywne przetwarzanie przez CPU znaków szeregowych kosztem płacenia
średniego opóźnienia 5-10ms nim znaki zostaną przetworzone. Jest to domyślne.

ROZWAŻANIA O KONFIGUROWANIU PORTÓW SZEREGOWYCH

       Ważnym jest, by zauważyć iż  setserial  zwyczajnie  mówi  jądru  Linuksa,  gdzie  powinien
       spodziewać się znaleźć port I/O i linie IRQ określonego portu szeregowego. Nie konfiguruje
       on sprzętu! Aby to uczynić, musisz  fizycznie  zaprogramować  kartę  szeregową,  zazwyczaj
       przez przestawienie zworek, lub przełączenie przełączników DIP.

       Sekcja  ta  udostępni  pewne  wskazówki  pomocne  w  decydowaniu  jak  skonfigurować porty
       szeregowe.

       "Standardowe powiązania MS-DOS" zostały pokazane niżej:

              /dev/ttyS0 (COM1), port 0x3f8, irq 4
              /dev/ttyS1 (COM2), port 0x2f8, irq 3
              /dev/ttyS2 (COM3), port 0x3e8, irq 4
              /dev/ttyS3 (COM4), port 0x2e8, irq 3

       Z powodu ograniczeń w projekcie architektury szyn AT/ISA, normalnie linia IRQ nie może być
       dzielona  między  dwoma lub więcej portami szeregowymi. Jeśli spróbujesz tak zrobić, jeden
       lub obydwa z  tych  portów  staną  się  niedostępne,  gdy  spróbujesz  używać  ich  naraz.
       Ograniczenie  to  można  obejść  przez  specjalne  wieloportowe  karty szeregowe, które są
       skonstruowane do dzielenia wielu portów szeregowych na jednej linii IRQ.  Karty  wspierane
       przez  Linuksa  zawierają AST FourPort, Accent Async, Usenet Serial II, Bocaboard BB-1004,
       BB-1008, i BB-2016, oraz HUB-6.

       Wybór alternatywnej linii IRQ jest trudny, gdyż prawie wszystkie z nich są już  w  użytku.
       Następująca tabela zawiera wykaz "standardowych przydziałów MS-DOS" dla linii IRQ:

              IRQ 3: COM2
              IRQ 4: COM1
              IRQ 5: LPT2
              IRQ 7: LPT1

       Wiele  osób  uważa,  że IRQ 5 jest dobrym wyborem, zakładając że w komputerze aktywny jest
       tylko jeden port równoległy. Innym dobrym wyborem jest IRQ 2 (aka IRQ 9); chociaż  to  IRQ
       jest  czasem  używane przez karty sieciowe i bardzo rzadko przez karty VGA (dla przerwania
       vertical retrace). Jeśli twoja karta VGA jest tak skonfigurowana, spróbuj to wyłączyć, tak
       być  mógł  wykorzystać  to  IRQ  dla innej karty. Nie jest to niezbędne pod GNU/Linuksem i
       większością innych systemów operacyjnych.

       Jedynymi innymi dostępnymi liniami IRQ są 3, 4 i 7, a są one prawdopodobnie używane  przez
       inne  porty  szeregowe  i  równoległe.  (Jeśli  twoja  karta  szeregowa  ma 16-bitowy edge
       connector i wspiera wyższe numery IRQ, to dostępne sa też IRQ 10, 11, 12 i 15.)

       W maszynach klasy AT, IRQ 2 jest widziane jako IRQ 9 i Linux interpretuje je w ten sposób.

       Przerwania inne niż 2 (9), 3, 4, 5, 7, 10, 11, 12, i 15, nie powinny być używane, gdyż  są
       przyznane  innym  elementom sprzętowym i ogólnie nie mogą być zmieniane. Oto "standardowe"
       przyznania:

              IRQ  0      Kanał timera 0
              IRQ  1      Klawiatura
              IRQ  2      Kaskada kontrolera 2
              IRQ  3      Port szeregowy 2
              IRQ  4      Port szeregowy 1
              IRQ  5      Port równoległy 2 (Zarezerwowane w PS/2)
              IRQ  6      Stacja dysków
              IRQ  7      Port równoległy 1
              IRQ  8      Zegar czasu rzeczywistego
              IRQ  9      Przekierowane na IRQ2
              IRQ 10      Zarezerwowane
              IRQ 11      Zarezerwowane
              IRQ 12      Zarezerwowane (Pomocnicze urządzenie w PS/2)
              IRQ 13      Koprocesor matematyczny
              IRQ 14      Kontroler dysku twardego
              IRQ 15      Zarezerwowane

KONFIGURACJA WIELOPORTOWA

Niektóre wieloportowe układy szeregowe, dzielące wiele portów na jednym IRQ używają
jednego lub więcej portów do określania czy są tam aktywne porty, które należy obsłużyć.
Jeśli twój układ wieloportowy obsługuje te porty, to powinieneś z nich skorzystać aby
zapobiec potencjalnym zablokowaniom, gdy zginie przerwanie.

Aby ustawić te porty, musisz przekazać set_multiport jako parametr i wypisać za nim
parametry wieloportowe. Parametry wieloportowe przybierają postać podania sprawdzanego
portu, maski, wskazującej, które bity rejestru są znaczące oraz, ostatecznie parametru
dopasowania, (match), określającego, które bity znaczące tego rejestru muszą pasować, gdy
nie ma już niczego do zrobienia.

Można podać do czterech takich kombinacji. Pierwsze kombinacje powinny być podawane przez
ustawianie parametrów port1, mask1 i match1. Następne przez ustawianie port2, mask2 i
match2, itd. Aby wyłączyć sprawdzanie wieloportowe, ustaw port1 na zero.

Aby obejrzeć bieżące ustawienia wieloportowe, podaj w linii poleceń parametr
get_multiport.

Oto pewne ustawienia wieloportowe dla popularnych układów szeregowych:

AST FourPort port1 0x1BF mask1 0xf match1 0xf

Boca BB-1004/8 port1 0x107 mask1 0xff match1 0

Boca BB-2016 port1 0x107 mask1 0xff match1 0
port2 0x147 mask2 0xff match2 0

Konfiguracja ESP Hayesa

Setserial może być również używany do konfigurowania portów na układzie ESP Hayesa.

Można do tego używać następujących parametrów:

rx_trigger
Jest to poziom wyzwalania (w bajtach) FIFO odbiorczego. Większe wartości powodują
mniej przerwań i lepszą wydajność; jednak zbyt duże wartości powodują utratę
danych. Dostępne wartości to 1 do 1023.

tx_trigger
Jest to poziom wyzwalania (w bajtach) FIFO nadawczego. Większe wartości mogą
powodować mniej przerwań i lepszą wydajność; jednak zbyt duże wartości powodują
zdegradowaną wydajność nadawania. Dostępne wartości to 1 do 1023.

flow_off
Jest to poziom (w bajtach) przy którym port ESP zrobi "flow off" dla zdalnego
nadajnika (tj. powie mu by przestał nadawać więcej bajtów). Dostępne wartości to 1
do 1023. Wartość ta powinna być większa od poziomu wyzwalania odbiorczego i poziomu
flow on.

flow_on
Jest to poziom (w bajtach) przy którym port ESP zrobi "flow on" dla zdalnego
nadajnika (tzn. powie mu by wznowił nadawanie bajtów) po "flow off". Dostępne
wartości to 1 do 1023. Wartość ta powinna być mniejsza niż poziom "flow off", lecz
większa niż poziom wyzwalania odbiorczego.

rx_timeout
Jest to ilość czasu, przez którą port ESP powinien czekać po odebraniu ostatniego
znaku przed sygnalizowaniem przerwania. Prawidłowe wartości to 0 do 255. Zbyt duża
wartość zwiększy opóźnienia, a zbyt mała spowoduje niepotrzebne przerwania.

UWAGA

       UWAGA: Skonfigurowanie portu szeregowego tak, by używał  nieprawidłowego  portu  I/O  może
       zablokować twoją maszynę.

PLIKI

       /etc/rc.local /etc/rc.serial

ZOBACZ TAKŻE

       tty(4), ttys(4), kernel/chr_drv/serial.c

AUTOR

       Oryginalna  wersja  setserial  została napisana przez Ricka Sladkeya (jrs@world.std.com) i
       została zmodyfikowana przez Michaela K. Johnsona (johnsonm@stolaf.edu).

       Ta  wersja  została  od  tej  pory  napisana  ponownie  od  zera   przez   Theodore   Ts'o
       (tytso@mit.edu) 1/1/93. Wszelkie błędy i problemy są wyłącznie jego odpowiedzialnością.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 8 setserial

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.