focal (3) execl.3.gz
NAZWA
execl, execlp, execle, execv, execvp, execvpe - uruchomienie pliku
SKŁADNIA
#include <unistd.h> extern char **environ; int execl(const char *path, const char *arg, ... /* (char *) NULL */); int execlp(const char *file, const char *arg, ... /* (char *) NULL */); int execle(const char *path, const char *arg, ... /*, (char *) NULL, char * const envp[] */); int execv(const char *path, char *const argv[]); int execvp(const char *file, char *const argv[]); int execvpe(const char *file, char *const argv[], char *const envp[]); Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)): execvpe(): _GNU_SOURCE
OPIS
Rodzina funkcji exec() zastępuje w pamięci obraz bieżącego procesu obrazem nowego procesu. Funkcje
opisane na tej stronie podręcznika są tylko nakładkami dla funkcji execve(2). (Dodatkowe informacje na
temat nadpisywania bieżącego procesu można znaleźć na stronie podręcznika execve(2)).
Pierwszym argumentem tych funkcji jest ścieżka do pliku, który ma być uruchomiony.
Kolejne wyrażenia const char *arg w funkcjach execl(), execlp() i execle() można traktować jako arg0,
arg1, ..., argn. Razem opisują one listę jednego lub więcej wskaźników do zakończonych znakiem NUL
łańcuchów, reprezentujących listę argumentów udostępnianych wykonywanemu programowi. Pierwszy argument,
zgodnie z konwencją, powinien wskazywać na nazwę pliku powiązaną z wykonywanym plikiem. Lista argumentów
musi być zakończona wskaźnikiem null, a ponieważ te funkcje są funkcjami o zmiennej liczbie argumentów,
wskaźnik ten musi być rzutowany na (char *) NULL.
Funkcje execv(), execvp oraz execvpe() używają tablicy wskaźników do zakończonych znakami NUL łańcuchów
reprezentujących listę argumentów dostępnych dla wykonywanego programu. Pierwszy argument, zgodnie z
konwencją, powinien wskazywać na nazwę pliku powiązaną z wykonywanym plikiem. Tablica wskaźników musi być
zakończona wskaźnikiem null.
Funkcje execle() i execvpe() pozwalają na podanie w parametrze envp środowiska wykonywanego procesu.
Parametr envp jest tablicą wskaźników do zakończonych znakiem NUL łańcuchów znaków. Tablica ta musi być
zakończona wskaźnikiem null. Pozostałe funkcje pobierają środowisko dla nowego procesu z zewnętrznej
zmiennej environ procesu wywołującego te funkcje.
Specjalna składnia execlp() i execvp()
Funkcje execlp(), execvp() oraz execvpe() wykonują zadania powłoki, szukając pliku wykonywalnego, jeśli
nazwa pliku nie zawiera znaku ukośnika (/). Plik jest wyszukiwany w rozdzielonej dwukropkami liście
ścieżek do katalogów podanej w zmiennej środowiskowej PATH. Jeśli ta zmienna nie jest zdefiniowana,
wartością domyślną jest lista katalogów składająca się z katalogu bieżącego oraz listy katalogów
zwróconej przez Ścieżka confstr(_CS_PATH). (To wywołanie confstr(3) zazwyczaj zwraca wartość
"/bin:/usr/bin").
Jeśli podana nazwa pliku zawiera znak ukośnika, to wartość zmiennej PATH jest ignorowana i wykonywany
jest plik z podanej lokalizacji.
Dodatkowo pewne błędy są traktowane w specjalny sposób.
Jeśli dostęp do pliku został zabroniony (wywołanie execve(2) zakończyło się błędem EACCES), funkcje te
będą przeszukiwać resztę ścieżki. Jeśli jednak nie odnajdą innego pliku, powrócą i ustawią wartość
zmiennej errno na EACCES.
Jeśli nagłówek nie zostanie rozpoznany (wywołanie execve(2) zakończy się błędem ENOEXEC), funkcje te
spróbują uruchomić powłokę (/bin/sh) ze ścieżką do pliku jako pierwszym argumentem. (Jeśli i ta próba się
nie powiedzie, przeszukiwanie zostanie zakończone).
WARTOŚĆ ZWRACANA
Funkcje exec() powracają tylko wtedy, gdy wystąpi błąd. Zwracana jest wartość -1 i ustawiana jest zmienna
errno, określająca rodzaj błędu.
BŁĘDY
Każda z tych funkcji może zakończyć się niepowodzeniem i ustawić jako wartość errno dowolny błąd
określony dla execve(2).
WERSJE
Funkcja execvpe() pojawiła się po raz pierwszy w wersji 2.11 biblioteki glibc.
ATRYBUTY
Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7). ┌──────────────────────────────┬────────────────────────┬─────────────┐ │Interfejs │ Atrybut │ Wartość │ ├──────────────────────────────┼────────────────────────┼─────────────┤ │execl(), execle(), execv() │ Bezpieczeństwo wątkowe │ MT-Safe │ ├──────────────────────────────┼────────────────────────┼─────────────┤ │execlp(), execvp(), execvpe() │ Bezpieczeństwo wątkowe │ MT-Safe env │ └──────────────────────────────┴────────────────────────┴─────────────┘
ZGODNE Z
POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.
execvpe() jest rozszerzeniem GNU.
UWAGI
W niektórych systemach domyślna ścieżka (używana, gdy środowisko nie zawiera zmiennej PATH) zawiera
bieżący katalog na samym końcu listy, po /bin oraz /usr/bin, aby zapobiec koniom trojańskim. Linux
korzysta tu z tradycyjnej domyślnej ścieżki z bieżącym katalogiem umieszczonym na początku.
Zachowanie execlp() oraz execvp() w przypadku wystąpienia błędów podczas uruchamiania pliku jest przyjęte
jako tradycyjne, ale nie jest udokumentowane przez standard POSIX. BSD (a być może także inne systemy) po
napotkaniu błędu ETXTBSY czeka przez chwilę i próbuje ponownie. Linux traktuje to jako błąd i powraca
natychmiast.
Tradycyjnie funkcje execlp() oraz execvp() ignorowały wszystkie błędy oprócz podanych powyżej oraz ENOMEM
i E2BIG, po których powracały. Obecnie powracają także wtedy, gdy wystąpi dowolny błąd inny od opisanych
powyżej.
ZOBACZ TAKŻE
sh(1), execve(2), execveat(2), fork(2), ptrace(2), fexecve(3), system(3), environ(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem
https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Adam Byrtek (PTM)
<abyrtek@priv.onet.pl>, Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda
<robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.