Ubuntu Manpage: init, telinit - sterowanie procesu inicjującego

NAZWA

       init, telinit - sterowanie procesu inicjującego

SKŁADNIA

       /sbin/init [ -a ] [ -s ] [ -b ] [ -z xxx] [ 0123456Ss ]
       /sbin/telinit [ -t SEKUNDY ] [ 0123456sSQqabcUu ]
       /sbin/telinit [ -e ZMIENNA[=WARTOŚĆ] ]

OPIS

   Init
       Init  jest  przodkiem  wszystkich  procesów.  Jego  głównym zadaniem jest stworzenie procesów w oparciu o
       skrypt zapisany w pliku /etc/inittab (patrz też inittab(5)). Ten plik zawiera zwykle pozycje, które  każą
       procesowi  init  pomnażać  getty na każdej linii, na które użytkownicy mogą się zalogować. Kontroluje też
       samodzielne procesy, których istnienie jest konieczne w danym systemie.

POZIOMY PRACY

Runlevel (poziom pracy) jest to konfiguracja oprogramowania systemu, która pozwala zaistnieć tylko
wytypowanym grupom procesów. Procesy tworzone przez init dla każdego z tych poziomów są zdefiniowane w
pliku /etc/inittab. Init może być w jednym z ośmiu poziomów pracy: 0–6 i S (inaczej s). Poziom pracy jest
zmieniany przez uruchomienie telinit przez uprzywilejowanego użytkownika. telinit wysyła odpowiednie
sygnały do init, mówiące, w jaki tryb ma przejść.

Tryby pracy S, 0, 1, oraz 6 są zarezerwowane. Tryb S jest używany do zainicjowania systemu, podczas jego
rozruchu. Gdy uruchamiany jest tryb pracy S (w czasie rozruchu) lub tryb pracy 1 (przełączanie się z
trybu wielu użytkowników), system jest wprowadzany w tryb pracy jednego użytkownika ("single-user mode"),
po którym bieżącym poziomem pracy jest S. Tryb 0 jest używany, by zatrzymać system; tryb 6, by
przeładować system (reboot).

Po zakończeniu rozruchu w poziomie S, system jest automatycznie wprowadzany w jeden z trybów wielu
użytkowników, od 2 do 5, chyba że wystąpił problem, który musi zostać naprawiony przez administratora, w
trybie jednego użytkownika. Po przejściu w tryb jednego użytkownika administrator zwykle zajmuje się
konserwacją, a następnie przeładowuje system.

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, proszę zapoznać się ze stronami podręcznika shutdown(8) i
inittab(5).

Tryby pracy 7-9 również są poprawne, choć niezbyt dobrze udokumentowane. Wynika to z faktu, że
"tradycyjne" warianty Uniksa nie używają ich.

Poziomy S i s są w rzeczywistości takie same. Wewnętrznie są to tylko zastępcze nazwy dla tego samego
trybu pracy.

ROZRUCH

       Po tym jak init jest wywołany w ostatnim kroku sekwencji rozruchowej jądra, szuka  pliku  /etc/inittab  w
       celu  znalezienia w nim pola typu initdefault (patrz też inittab(5)). Pole initdefault określa początkowy
       poziom pracy systemu. Jeśli nie ma tam takiego pola (lub wcale nie istnieje /etc/inittab),  poziom  pracy
       musi być podany z konsoli systemowej.

       Poziom S lub s wprowadza system w tryb jednego użytkownika i nie wymaga pliku /etc/initttab.

       W trybie jednego użytkownika, wywoływany jest /sbin/sulogin na urządzeniu /dev/console.

       Podczas wchodzenia w tryb jednego użytkownika, proces init inicjuje ustawienia stty konsoli na bezpieczne
       wartości. Ustawiany jest tryb clocal. Prędkość sprzętu i handshaking nie są zmieniane.

       Podczas wchodzenia w tryb wielu użytkowników po raz pierwszy, init wykonuje pozycje boot i  bootwait,  by
       pozwolić  systemom  plików zamontować się zanim użytkownicy będą mogli się zalogować. Potem wykonywane są
       wszystkie pozycje przypisane danemu poziomowi pracy.

       Kiedy nowy proces startuje, init sprawdza najpierw, czy istnieje plik /etc/initscript. Jeśli  tak,  używa
       tego skryptu by ten proces zacząć.

       Za  każdym razem, gdy proces potomny się zakończy, init zapamiętuje ten fakt i powód śmierci procesu jest
       zapisany w /var/run/utmp i /var/log/wtmp, pod warunkiem, że te pliki istnieją.

ZMIENIANIE TRYBÓW PRACY

Po tym jak "namnożone" zostaną wszystkie wyszczególnione procesy, init czeka na śmierć każdego swojego
procesu potomnego, sygnał braku energii lub zasygnalizowanie przez telinit zmiany poziomu działania
systemu. Gdy wystąpi jeden spośród tych trzech warunków, ponownie sprawdzany jest plik /etc/inittab,
ponieważ nowe pola mogą być do niego dodane w każdej chwili. Jednakowoż, init wciąż oczekuje na
wystąpienie jednego z tych trzech warunków. By przygotować się na natychmiastową odpowiedź, telinit Q
albo użyta komenda q może obudzić proces init, by jeszcze raz przeczytał plik /etc/inittab.

Jeśli init nie jest w trybie jednego użytkownika i odbiera sygnał zaniku energii (SIGPWR), czyta plik
/etc/powerstatus. Następnie uruchamia polecenie zależne od zawartości tego pliku:

F(AIL) Zawodzi zasilanie, UPS dostarcza mocy. Wykonuje wpisy powerwait i powerfail.

O(K) Zasilanie powróciło, uruchamia wpisy powerokwait.

L(OW) Zasilanie zawodzi, a UPS-owi wyczerpuje się bateria. Wykonuje wpisy powerfailnow.

Jeżeli plik /etc/powerstatus nie istnieje lub zawiera cokolwiek innego niż jedną z liter F, O lub L, init
zachowa się tak, jakby przeczytał F.

Używanie SIGPWR i /etc/powerstatus nie jest zalecane. Jeżeli ktoś chce współdziałać z initem, powinien
użyć kanału kontroli /run/initctl - proszę przeczytać kod źródłowy pakietu sysvinit po więcej
dokumentacji dotyczącej tego kanału.

Gdy init jest proszony o zmianę poziomu działania, wysyła sygnał ostrzegawczy SIGTERM do wszystkich
procesów, które nie są zdefiniowane w nowym poziomie pracy. Potem czeka 5 sekund zanim "na siłę" zakończy
te procesy poprzez sygnał SIGKILL. Zauważ, że init zakłada, że wszystkie te procesy (i ich potomki)
pozostają w tej samej grupie procesów, którą init oryginalnie im utworzył. Jeżeli jakikolwiek proces
zmienił swą przynależność do grupy procesów to nie odbierze tych sygnałów. Tego typu procesy muszą być
kończone osobno (np. demony wszelakie - przyp. tłum.).

TELINIT

/sbin/telinit jest symbolicznym dowiązaniem do /sbin/init. Pobiera on jednoznakowy argument i sygnały
init, by podjął stosowne działanie. Poniższe argumenty można stosować jako rozkazy dla telinit:

0,1,2,3,4,5 lub 6
mówią procesowi init by przełączył w odpowiedni poziom działania.

a,b,c każą procesowi init by przetwarzał tylko te pola pliku /etc/inittab, które odnoszą się do poziomu
pracy a,b lub c.

Q lub q
każą procesowi init jeszcze raz przeczytać plik /etc/inittab.

S lub s
mówią żeby init przełączył w tryb jednego użytkownika.

U lub u
każą procesowi init przeładować się (zachowując obecny stan). Nie występuje ponowne odczytywanie
pliku /etc/inittab. Poziom pracy powinien być ustawiony na Ss0123456, w przeciwnym wypadku żądanie
może być "delikatnie" zignorowane.

telinit może także powiedzieć procesowi init, jak długo powinien on czekać między wysyłaniem sygnałów
SIGTERM i SIGKILL. Domyślną wartością jest 5 sekund, ale może być ona zmieniona za pomocą opcji -t.

telinit -e mówi procesowi init, aby zmienił środowisko procesów, które mnoży. Argumenty do -e mogą mieć
postać ZMIENNA=WARTOŚĆ, która ustawia zmiennej ZMIENNA wartość WARTOŚĆ lub postać ZMIENNA (bez znaku
równości), która usuwa zmienną ZMIENNA.

telinit może być wywoływany tylko przez użytkowników uprzywilejowanych.

Wywołany init sprawdza czy jest procesem inicjującym init czy też jest wywołany jako telinit poprzez
wgląd w swój identyfikator procesu; prawdziwy identyfikator procesu init ma zawsze wartość 1. Teraz już
wiadomo, że zamiast wywoływać telinit możesz też po prostu użyć init, a nie skrótu.

ŚRODOWISKO

       Init ustawia następujące zmienne środowiskowe dla wszystkich swoich dzieci:

       PATH   /bin:/usr/bin:/sbin:/usr/sbin

       INIT_VERSION
              Jak  mówi  nazwa  -  wersja  programu.  Użyteczne  dla  określenia,  jeśli  skrypt  uruchamia  się
              bezpośrednio z init.

       RUNLEVEL
              Obecny poziom pracy systemu.

       PREVLEVEL
              Poprzedni poziom pracy systemu (użyteczne po zmianie poziomów).

       CONSOLE
              Konsola systemu. Tak naprawdę ta  wartość  jest  przyjmowana  od  jądra;  jednak  jeśli  nie  jest
              ustawiona init ustawi ją domyślnie na /dev/console.

FLAGI STARTOWE

       Jest  możliwe  by  przekazać pewne flagi do procesu init z monitora startowego (np. LILO). Init dopuszcza
       stosowanie następujących flag:

       -s, S, single
            Rozruch w trybie jednego użytkownika. W tym  trybie  /etc/inittab  jest  sprawdzany  (wczytywany)  i
            skrypty startowe rc są zwykle uruchamiane zanim wystartuje powłoka dla trybu jednego użytkownika.

       1-5  Poziom działania w jakim system ma wystartować.

       -b, emergency
            Wejście bezpośrednio w tryb jednego użytkownika bez uruchamiania żadnych innych skryptów startowych.

       -a, auto
            Program  ładujący LILO dodaje słowo "auto" do linii poleceń, jeżeli uruchomił jądro z domyślną linią
            poleceń (użytkownik jej nie zmieniał).  Jeżeli init znajdzie to słowo, ustawi  zmienną  środowiskową
            "AUTOBOOT"  na "yes". Proszę zauważyć, że nie można tego użyć jako środka bezpieczeństwa - oczywiści
            użytkownik mógł ręcznie w linii poleceń wpisać "auto" użyć opcji -a.

       -z xxx
            Argument opcji -z jest ignorowany. Może być użyta do wydłużenia linii poleceń,  tak  żeby  zajmowała
            więcej  miejsca  na  stosie.  Init  może  wtedy manipulować linią poleceń, tak żeby ps(1) pokazywało
            bieżący tryb uruchomienia.

INTERFEJS

       Init nasłuchuje wiadomości na łączu fifo w /run, /run/initctl.   Telinit  używa  tego  do  komunikacji  z
       procesem  init.  Ten  interfejs nie jest zbyt dobrze udokumentowany czy skończony. Zainteresowani powinni
       przestudiować plik initreq.h w podkatalogu src/ archiwum tarowego z kodem źródłowym init.

SYGNAŁY

       Init reaguje na następujące sygnały:

       SIGHUP
            Ma ten sam efekt co telinit q.

       SIGUSR1
            Po odebraniu tego sygnału, init zamyka i ponownie otwiera swoją kontrolkę fifo, /run/initctl.

       SIGINT
            Zwykle ten sygnał jest wysyłany z jądra by powiedzieć,  że  wciśnięta  została  kombinacja  klawiszy
            CTRL-ALT-DEL. Powoduje to rozpoczęcie akcji ctrlaltdel.

       SIGWINCH
            Jądro wysyła ten sygnał jeśli wciśnięty został klawisz KeyboardSignal.  Aktywuje to akcję kbrequest.

ZGODNE Z

       Init  jest  kompatybilny  z  init  obecnym System V. Działa razem ze skryptami w katalogach /etc/init.d i
       /etc/rc{poziom_działania}.d.  Jeśli twój system używa tej konwencji, to powinien być obecny plik README w
       katalogu /etc/init.d wyjaśniający, jak te skrypty działają.

PLIKI

       /etc/inittab
       /etc/initscript
       /dev/console
       /var/run/utmp
       /var/log/wtmp
       /run/initctl

OSTRZEŻENIA

       Init zakłada, że procesy i ich procesy potomne pozostają w tej samej grupie procesów, która była dla nich
       oryginalnie stworzona. Jeżeli jakikolwiek proces zmienił swą przynależność do grupy  procesów,  init  nie
       może ich zabić i może skończyć się na tym, że zostaną dwa procesy czytające z jednego wiersza terminala.

       W systemie Debian, wejście w poziom pracy 1 powoduje zabicie wszystkich procesów z wyjątkiem wątków jądra
       i skryptu który wykonuje zabijanie oraz innych procesów  w  jego  sesji.  W  konsekwencji,  powracanie  z
       poziomu  1  do  poziomu  pracy  trybu  wielu  użytkowników  nie  jest  bezpieczne:  demony, które zostały
       uruchomione w poziomie S i są wymagane do normalnego działania nie są dłużej uruchomione. System powinien
       zostać uruchomiony ponownie.

DIAGNOSTYKA

       Jeśli  init  zorientuje się, że wciąż powtarza namnażanie zadanego procesu częściej niż 10 razy w ciągu 2
       minut, wtedy założy, że gdzieś w wywołaniu komendy jest  błąd,  wyśle  wiadomość  o  błędzie  na  konsolę
       systemu,  i  przerwie pomnażanie danego pola do upłynięcia 5 minut lub do odebrania sygnału. Zapobiega to
       "zjadaniu" zasobów systemu gdy ktoś popełni literówkę w pliku  /etc/inittab  lub  gdy  program  normalnie
       uruchamiany dla danego wpisu jest usunięty.

AUTOR

       Miquel  van  Smoorenburg  (miquels@cistron.nl), pierwszą wersję strony podręcznika napisał Michael Haardt
       (u31b3hs@pool.informatik.rwth-aachen.de).

ZOBACZ TAKŻE

       getty(1), login(1), sh(1), runlevel(8), shutdown(8), kill(1), inittab(5), initscript(5), utmp(5)

TŁUMACZENIE

       Tłumaczenie opisuje tradycyjną wersję init z  SystemV,  używaną  domyślnie  przez  Debiana.  W  przypadku
       korzystania  z  init  udostępnianego  przez  wywodzący  się  z Ubuntu upstart, proszę wydać polecenie man
       --locale=C 8 init, aby zapoznać się z właściwym opisem w języku angielskim.

       Autorami   polskiego   tłumaczenia   niniejszej   strony   podręcznika   man   są:   Paweł   Wilk   (PTM)
       <siewca@dione.ids.pl>,     Robert     Luberda     (PTM)     <robert@debian.org>     i    Michał    Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią  projektu  manpages-pl;  uwagi,  pomoc,  zgłaszanie  błędów  na  stronie
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją  2.88 oryginału.

                                                  29 lipca 2004                                          INIT(8)