NAZWA

       lsblk - wypisuje urządzenia blokowe

SKŁADNIA

       lsblk [opcje] [urządzenie...]

OPIS

       lsblk wypisuje informacje o wszystkich dostępnych lub podanych urządzeniach blokowych.
       Polecenie lsblk odczytuje system plików sysfs i udev db w celu zebrania informacji. Jeśli
       baza udev jest niedostępna lub skompilowano lsblk bez obsługi udev, stara się on odczytać
       etykiety, UUID-y i typy systemów plików z urządzenia blokowego. W tym przypadku
       uprawnienia roota nie są wymagane.

       Domyślnie polecenie wypisuje informacje o wszystkich urządzeniach (z wyjątkiem dysków RAM)
       w postaci drzewa. Za pomocą lsblk --help można uzyskać listę dostępnych kolumn.

       Domyślny wynik, jak również domyślny wynik z opcji takich jak --fs i --topology może ulec
       zmianie. Gdy to tylko możliwe należy unikać używania domyślnych wyników w swoich
       skryptach. Proszę zawsze jawnie określać oczekiwane kolumny opcją --output lista oraz
       --list w środowiskach wymagającego stabilnego wyniku.

       Proszę zauważyć, że lsblk może być wykonane w momencie, gdy udev nie ma jeszcze wszystkich
       informacji o ostatnio dodanych lub zmodyfikowanych urządzeniach. W takim przypadku zaleca
       się użycie najpierw udevadm settle, aby dokonać synchronizacji z udev.

       Relacja pomiędzy urządzeniem blokowym a systemem plików nie zawsze jest jak jeden do
       jednego. System plików może używać więcej urządzeń blokowych lub ten sam system plików
       może być dostępny w kilku lokalizacjach. Jest to powód, dla którego lsblk udostępnia
       kolumny MOUNTPOINT i MOUNTPOINTS (odpowiednio: punkt i punkty montowania). Kolumna
       MOUNTPOINT wyświetla pojedynczy punkt montowania (zwykle ostatnio zamontowany system
       plików), a kolumna MOUNTPOINTS wyświetla wielowierszową komórkę zawierającą wszystkie
       punkty montowania związane z urządzeniem.

OPCJE

       -a, --all
           Wypisuje również puste urządzenia oraz dyski RAM.

       -b, --bytes
           Wypisuje kolumnę SIZE w bajtach zamiast w formacie czytelnym dla ludzi.

       -D, --discard
           Wypisuje informacje o funkcjach "discard" (TRIM, UNMAP) przy każdym urządzeniu.

       -d, --nodeps
           Nie wypisuje urządzeń nadrzędnych ani podrzędnych. Przykładowo lsblk --nodeps /dev/sda
           wypisze informacje tylko o urządzeniu sda.

       -E, --dedup kolumna
           Kolumna jest kluczem deduplikującym, służącym do usunięcia duplikatów z wynikowego
           drzewa. Jeśli dla urządzenia nie jest dostępny klucz, lub urządzenie jest partycją, a
           nadrzędne urządzenie zawierające cały dysk udostępnia ten sam klucz, to urządzenie
           zawsze zostanie wyświetlone.

           Typowym zastosowaniem jest uniknięcie duplikatów w systemach z urządzeniami dostępnymi
           w wielu ścieżkach, np. za pomocą opcji -E WWN.

       -e, --exclude lista
           Pomija urządzenia podane w liście urządzeń określonych głównymi numerami urządzeń i
           oddzielonych przecinkami. Domyślnie pomijane są dyski RAM (główny numer urządzenia
           równy 1), jeśli nie podano opcji --all. Filtr ma zastosowanie jedynie do urządzeń
           najwyższego poziomu. Może być to mylące, w przypadku formatu wynikowego --list, w
           którym hierarchia urządzeń nie jest oczywista.

       -f, --fs
           Wypisuje informacje o systemach plików. Jest to odpowiednik -o
           NAME,FSTYPE,FSVER,LABEL,UUID,FSAVAIL,FSUSE%,MOUNTPOINTS. Pełne informacje o systemach
           plików i macierzach RAID są udostępniane przez polecenie blkid(8).

       -h, --help
           Wyświetla ten tekst i kończy pracę.

       -I, --include lista
           Obejmuje urządzenia podane w liście urządzeń określonych głównymi numerami urządzeń i
           oddzielonych przecinkami. Filtr ma zastosowanie jedynie do urządzeń najwyższego
           poziomu. Może być to mylące w przypadku formatu wynikowego --list, w którym hierarchia
           urządzeń nie jest oczywista.

       -i, --ascii
           Do formatowania drzewa używa znaków ASCII.

       -J, --json
           Używa formatu wyjściowego JSON. Zdecydowanie zaleca się używanie opcji --output oraz
           -tree, jeśli są potrzebne.

       -l, --list
           Wypisuje wynik w postaci listy. Brak w nim informacji o powiązaniach pomiędzy
           urządzeniami, a od wersji 2.34 każde urządzenie jest pokazane tylko raz, o ile nie
           podano opcji --pairs lub --raw (wyniki nadające się do automatycznego przetwarzania są
           wstecznie kompatybilne).

       -M, --merge
           Grupuje urządzenia nadrzędne dla poddrzew, aby uczynić wynik czytelniejszym w
           przypadku urządzeń RAID i urządzeń o wielu ścieżkach. Wymagany jest wynik w postaci
           drzewa.

       -m, --perms
           Wypisuje informacje o posiadaczu, grupie i trybie urządzenia. Jest to odpowiednik -o
           NAME,SIZE,OWNER,GROUP,MODE.

       -n, --noheadings
           Nie wypisuje nagłówka.

       -o, --output lista
           Określa wypisywane kolumny. Ich listę można poznać podając opcję --help. Kolumny mogą
           mieć wpływ na wynik w postaci drzewa. Domyślnie drzewo jest używane do kolumny "NAME"
           (zob. też --tree).

           Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli listę poda się w formacie +lista (np.
           lsblk -o +UUID).

       -O, --output-all
           Wypisuje wszystkie dostępne kolumny.

       -P, --pairs
           Produkuje wynik w formie par klucz="wartość". Wynikowe wiersze są wciąż posortowane wg
           powiązań między urządzeniami. Wszystkie potencjalnie niebezpieczne znaki są cytowane
           szesnastkowo (\x<kod>). Klucz (nazwę zmiennej) można zmodyfikować, aby zawierał tylko
           znaki dozwolone jako nazwy zmiennych powłoki np. zamiast MIN-IO i FSUSE% można podać
           MIN_IO i FSUSE_PCT.

       -p, --paths
           Wypisuje pełne ścieżki urządzeń.

       -r, --raw
           Produkuje wynik w formacie surowym. Wynikowe wiersze są wciąż posortowane wg powiązań
           między urządzeniami. Wszystkie potencjalnie niebezpieczne znaki są cytowane
           szesnastkowo (\x<kod>) w kolumnach NAME, KNAME, LABEL, PARTLABEL i MOUNTPOINT.

       -S, --scsi
           Wypisuje informacje jedynie o urządzeniach SCSI. Wszystkie partycje, urządzenia
           podrzędne i kieszenie na urządzenia są ignorowane.

       -s, --inverse
           Wypisuje zależności w odwróconej kolejności. Jeśli zażądano formatu --list, to wiersze
           są wciąż posortowane wg powiązań między urządzeniami.

       -T, --tree[=kolumna]
           Wymusza format w postaci drzewa. Jeśli podano kolumnę, to drzewo jest wyświetlone w
           danej kolumnie. Domyślnie jest to kolumna NAME.

       -t, --topology
           Wypisuje informacje o topologii urządzenia blokowego. Jest to odpowiednik

           -o NAME,ALIGNMENT,MIN-IO,OPT-IO,PHY-SEC,LOG-SEC,ROTA,SCHED,RQ-SIZE,RA,WSAME.

       -V, --version
           Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

       -w, --width liczba
           Określa szerokość wyjścia jako liczbę znaków. Domyślnie jest to liczba kolumn
           terminala, a jeśli polecenie nie jest wykonywane w terminalu, to szerokość nie jest
           domyślnie limitowana. Opcja wymusza również przyjęcie przez lsblk, że znaki kontrolne
           terminala i niebezpieczne znaki nie są dozwolone. Zakładanym zastosowaniem tej opcji
           jest np. użycie lsblk przez polecenie watch(1).

       -x, --sort kolumna
           Sortuje wynik według kolumny. Opcja ta włącza domyślnie format wyjściowy --list. Można
           również połączyć ją z opcją --tree, aby wymusić format w postaci drzewa; wówczas jego
           gałęzie są posortowane według kolumny.

       -z, --zoned
           Wypisuje model strefy dla każdego urządzenia.

       --sysroot katalog
           Pozyskuje dane dla systemu Linux innego niż ten, z którego uruchomiono lsblk. Podany
           katalog jest korzeniem systemu Linux, który ma być sprawdzony. Rzeczywiste węzły
           urządzenia w katalogu docelowym można zastąpić plikami tekstowymi z atrybutami udev.

KOD ZAKOŃCZENIA

       0
           sukces

       1
           niepowodzenie

       32
           nie znaleziono żadnych podanych urządzeń

       64
           znaleziono jedynie część podanych urządzeń

ŚRODOWISKO

       LSBLK_DEBUG=all
           włącza wyjście debugowania lsblk.

       LIBBLKID_DEBUG=all
           włącza wyjście debugowania libblkid.

       LIBMOUNT_DEBUG=all
           włącza wyjście debugowania libmount.

       LIBSMARTCOLS_DEBUG=all
           włącza wyjście debugowania libsmartcols.

       LIBSMARTCOLS_DEBUG_PADDING=on
           używa widocznych znaków wypełniających.

UWAGI

       W przypadku partycji część informacji (np. atrybuty kolejki) jest dziedziczona z
       urządzenia nadrzędnego.

       Polecenie lsblk musi być w stanie odszukać każde urządzenie blokowe przez
       nr-główny:nr-poboczny (major:minor), co jest dokonywane za pomocą /sys/dev/block. Ten
       katalog urządzeń blokowych sysfs pojawił się w wersji jądra 2.6.27 (październik 2008).
       Jeśli z tak odpowiednio nowym jądrem występują problemy, proszę sprawdzić, czy jądro
       zbudowano z włączoną opcją CONFIG_SYSFS.

AUTORZY

       Milan Broz <mbroz@redhat.com>, Karel Zak <kzak@redhat.com>

ZOBACZ TAKŻE

       ls(1), blkid(8), findmnt(8)

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

       Raporty o błędach proszę zgłaszać pod adresem
       https://github.com/karelzak/util-linux/issues.

DOSTĘPNOŚĆ

       Polecenie lsblk jest częścią pakietu util-linux i można je pobrać ze strony Linux Kernel
       Archive <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

T◈UMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Michał Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
       można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.