Provided by: manpages-pl_4.13-4_all 

NAZWA
lsblk - wypisuje urządzenia blokowe
SKŁADNIA
lsblk [opcje] [urządzenie...]
OPIS
lsblk wypisuje informacje o wszystkich dostępnych lub podanych urządzeniach blokowych. Polecenie lsblk
odczytuje system plików sysfs i udev db w celu zebrania informacji. Jeśli baza udev jest niedostępna lub
skompilowano lsblk bez obsługi udev, stara się on odczytać etykiety, UUID-y i typy systemów plików z
urządzenia blokowego. W tym przypadku uprawnienia roota nie są wymagane.
Domyślnie polecenie wypisuje informacje o wszystkich urządzeniach (z wyjątkiem dysków RAM) w postaci
drzewa. Za pomocą lsblk --help można uzyskać listę dostępnych kolumn.
Domyślny wynik, jak również domyślny wynik z opcji takich jak --fs i --topology może ulec zmianie. Gdy to
tylko możliwe należy unikać używania domyślnych wyników w swoich skryptach. Proszę zawsze jawnie określać
oczekiwane kolumny opcją --output lista oraz --list w środowiskach wymagającego stabilnego wyniku.
Proszę zauważyć, że lsblk może być wykonane w momencie, gdy udev nie ma jeszcze wszystkich informacji o
ostatnio dodanych lub zmodyfikowanych urządzeniach. W takim przypadku zaleca się użycie najpierw udevadm
settle, aby dokonać synchronizacji z udev.
Relacja pomiędzy urządzeniem blokowym a systemem plików nie zawsze jest jak jeden do jednego. System
plików może używać więcej urządzeń blokowych lub ten sam system plików może być dostępny w kilku
lokalizacjach. Jest to powód, dla którego lsblk udostępnia kolumny MOUNTPOINT i MOUNTPOINTS (odpowiednio:
punkt i punkty montowania). Kolumna MOUNTPOINT wyświetla pojedynczy punkt montowania (zwykle ostatnio
zamontowany system plików), a kolumna MOUNTPOINTS wyświetla wielowierszową komórkę zawierającą wszystkie
punkty montowania związane z urządzeniem.
OPCJE
-a, --all
Wypisuje również puste urządzenia oraz dyski RAM.
-b, --bytes
Wypisuje kolumnę SIZE w bajtach zamiast w formacie czytelnym dla ludzi.
-D, --discard
Wypisuje informacje o funkcjach "discard" (TRIM, UNMAP) przy każdym urządzeniu.
-d, --nodeps
Nie wypisuje urządzeń nadrzędnych ani podrzędnych. Przykładowo lsblk --nodeps /dev/sda wypisze
informacje tylko o urządzeniu sda.
-E, --dedup kolumna
Kolumna jest kluczem deduplikującym, służącym do usunięcia duplikatów z wynikowego drzewa. Jeśli dla
urządzenia nie jest dostępny klucz, lub urządzenie jest partycją, a nadrzędne urządzenie zawierające
cały dysk udostępnia ten sam klucz, to urządzenie zawsze zostanie wyświetlone.
Typowym zastosowaniem jest uniknięcie duplikatów w systemach z urządzeniami dostępnymi w wielu
ścieżkach, np. za pomocą opcji -E WWN.
-e, --exclude lista
Pomija urządzenia podane w liście urządzeń określonych głównymi numerami urządzeń i oddzielonych
przecinkami. Domyślnie pomijane są dyski RAM (główny numer urządzenia równy 1), jeśli nie podano
opcji --all. Filtr ma zastosowanie jedynie do urządzeń najwyższego poziomu. Może być to mylące, w
przypadku formatu wynikowego --list, w którym hierarchia urządzeń nie jest oczywista.
-f, --fs
Wypisuje informacje o systemach plików. Jest to odpowiednik -o
NAME,FSTYPE,FSVER,LABEL,UUID,FSAVAIL,FSUSE%,MOUNTPOINTS. Pełne informacje o systemach plików i
macierzach RAID są udostępniane przez polecenie blkid(8).
-h, --help
Wyświetla ten tekst i kończy pracę.
-I, --include lista
Obejmuje urządzenia podane w liście urządzeń określonych głównymi numerami urządzeń i oddzielonych
przecinkami. Filtr ma zastosowanie jedynie do urządzeń najwyższego poziomu. Może być to mylące w
przypadku formatu wynikowego --list, w którym hierarchia urządzeń nie jest oczywista.
-i, --ascii
Do formatowania drzewa używa znaków ASCII.
-J, --json
Używa formatu wyjściowego JSON. Zdecydowanie zaleca się używanie opcji --output oraz -tree, jeśli są
potrzebne.
-l, --list
Wypisuje wynik w postaci listy. Brak w nim informacji o powiązaniach pomiędzy urządzeniami, a od
wersji 2.34 każde urządzenie jest pokazane tylko raz, o ile nie podano opcji --pairs lub --raw
(wyniki nadające się do automatycznego przetwarzania są wstecznie kompatybilne).
-M, --merge
Grupuje urządzenia nadrzędne dla poddrzew, aby uczynić wynik czytelniejszym w przypadku urządzeń RAID
i urządzeń o wielu ścieżkach. Wymagany jest wynik w postaci drzewa.
-m, --perms
Wypisuje informacje o posiadaczu, grupie i trybie urządzenia. Jest to odpowiednik -o
NAME,SIZE,OWNER,GROUP,MODE.
-n, --noheadings
Nie wypisuje nagłówka.
-o, --output lista
Określa wypisywane kolumny. Ich listę można poznać podając opcję --help. Kolumny mogą mieć wpływ na
wynik w postaci drzewa. Domyślnie drzewo jest używane do kolumny "NAME" (zob. też --tree).
Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli listę poda się w formacie +lista (np. lsblk -o +UUID).
-O, --output-all
Wypisuje wszystkie dostępne kolumny.
-P, --pairs
Produkuje wynik w formie par klucz="wartość". Wynikowe wiersze są wciąż posortowane wg powiązań
między urządzeniami. Wszystkie potencjalnie niebezpieczne znaki są cytowane szesnastkowo (\x<kod>).
Klucz (nazwę zmiennej) można zmodyfikować, aby zawierał tylko znaki dozwolone jako nazwy zmiennych
powłoki np. zamiast MIN-IO i FSUSE% można podać MIN_IO i FSUSE_PCT.
-p, --paths
Wypisuje pełne ścieżki urządzeń.
-r, --raw
Produkuje wynik w formacie surowym. Wynikowe wiersze są wciąż posortowane wg powiązań między
urządzeniami. Wszystkie potencjalnie niebezpieczne znaki są cytowane szesnastkowo (\x<kod>) w
kolumnach NAME, KNAME, LABEL, PARTLABEL i MOUNTPOINT.
-S, --scsi
Wypisuje informacje jedynie o urządzeniach SCSI. Wszystkie partycje, urządzenia podrzędne i kieszenie
na urządzenia są ignorowane.
-s, --inverse
Wypisuje zależności w odwróconej kolejności. Jeśli zażądano formatu --list, to wiersze są wciąż
posortowane wg powiązań między urządzeniami.
-T, --tree[=kolumna]
Wymusza format w postaci drzewa. Jeśli podano kolumnę, to drzewo jest wyświetlone w danej kolumnie.
Domyślnie jest to kolumna NAME.
-t, --topology
Wypisuje informacje o topologii urządzenia blokowego. Jest to odpowiednik
-o NAME,ALIGNMENT,MIN-IO,OPT-IO,PHY-SEC,LOG-SEC,ROTA,SCHED,RQ-SIZE,RA,WSAME.
-V, --version
Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.
-w, --width liczba
Określa szerokość wyjścia jako liczbę znaków. Domyślnie jest to liczba kolumn terminala, a jeśli
polecenie nie jest wykonywane w terminalu, to szerokość nie jest domyślnie limitowana. Opcja wymusza
również przyjęcie przez lsblk, że znaki kontrolne terminala i niebezpieczne znaki nie są dozwolone.
Zakładanym zastosowaniem tej opcji jest np. użycie lsblk przez polecenie watch(1).
-x, --sort kolumna
Sortuje wynik według kolumny. Opcja ta włącza domyślnie format wyjściowy --list. Można również
połączyć ją z opcją --tree, aby wymusić format w postaci drzewa; wówczas jego gałęzie są posortowane
według kolumny.
-z, --zoned
Wypisuje model strefy dla każdego urządzenia.
--sysroot katalog
Pozyskuje dane dla systemu Linux innego niż ten, z którego uruchomiono lsblk. Podany katalog jest
korzeniem systemu Linux, który ma być sprawdzony. Rzeczywiste węzły urządzenia w katalogu docelowym
można zastąpić plikami tekstowymi z atrybutami udev.
KOD ZAKOŃCZENIA
0
sukces
1
niepowodzenie
32
nie znaleziono żadnych podanych urządzeń
64
znaleziono jedynie część podanych urządzeń
ŚRODOWISKO
LSBLK_DEBUG=all
włącza wyjście debugowania lsblk.
LIBBLKID_DEBUG=all
włącza wyjście debugowania libblkid.
LIBMOUNT_DEBUG=all
włącza wyjście debugowania libmount.
LIBSMARTCOLS_DEBUG=all
włącza wyjście debugowania libsmartcols.
LIBSMARTCOLS_DEBUG_PADDING=on
używa widocznych znaków wypełniających.
UWAGI
W przypadku partycji część informacji (np. atrybuty kolejki) jest dziedziczona z urządzenia nadrzędnego.
Polecenie lsblk musi być w stanie odszukać każde urządzenie blokowe przez nr-główny:nr-poboczny
(major:minor), co jest dokonywane za pomocą /sys/dev/block. Ten katalog urządzeń blokowych sysfs pojawił
się w wersji jądra 2.6.27 (październik 2008). Jeśli z tak odpowiednio nowym jądrem występują problemy,
proszę sprawdzić, czy jądro zbudowano z włączoną opcją CONFIG_SYSFS.
AUTORZY
Milan Broz <mbroz@redhat.com>, Karel Zak <kzak@redhat.com>
ZOBACZ TAKŻE
ls(1), blkid(8), findmnt(8)
ZGŁASZANIE BŁĘDÓW
Raporty o błędach proszę zgłaszać pod adresem https://github.com/karelzak/util-linux/issues.
DOSTĘPNOŚĆ
Polecenie lsblk jest częścią pakietu util-linux i można je pobrać ze strony Linux Kernel Archive
<https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.
T◈UMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-
list@lists.sourceforge.net.
util-linux 2.37.3 24 stycznia 2022 r. LSBLK(8)