NAZWA

       outb,  outw,  outl,  outsb, outsw, outsl, inb, inw, inl, insb, insw, insl, outb_p, outw_p,
       outl_p, inb_p, inw_p, inl_p - wejście/wyjście portów

SKŁADNIA

       #include <sys/io.h>

       unsigned char inb(unsigned short port);
       unsigned char inb_p(unsigned short port);
       unsigned short inw(unsigned short port);
       unsigned short inw_p(unsigned short port);
       unsigned int inl(unsigned short port);
       unsigned int inl_p(unsigned short port);

       void outb(unsigned char value, unsigned short port);
       void outb_p(unsigned char value, unsigned short port);
       void outw(unsigned short value, unsigned short port);
       void outw_p(unsigned short value, unsigned short port);
       void outl(unsigned int value, unsigned short port);
       void outl_p(unsigned int value, unsigned short port);

       void insb(unsigned short port, void *addr,
                  unsigned long count);
       void insw(unsigned short port, void *addr,
                  unsigned long count);
       void insl(unsigned short port, void *addr,
                  unsigned long count);
       void outsb(unsigned short port, const void *addr,
                  unsigned long count);
       void outsw(unsigned short port, const void *addr,
                  unsigned long count);
       void outsl(unsigned short port, const void *addr,
                  unsigned long count);

OPIS

       Ta rodzina funkcji jest używana do wykonywania niskopoziomowych odczytów z portu i zapisów
       do  portu.  Funkcje  "out*"  zapisują do portu, funkcje "in*" odczytują z portu; funkcje z
       sufiksem "b" operują na bajtach, a z sufiksem "w" — na słowach;  funkcje  z  sufiksem  "p"
       czekają na zakończenie operacji wejścia/wyjścia.

       Są  przeznaczone  głównie  do  użytku wewnątrz jądra, lecz mogą być też używane w warstwie
       użytkownika.

       Trzeba je kompilować z -O lub -O2 lub z czymś podobnym. Funkcje te  są  zdefiniowane  jako
       makra inline i nie będą podstawione bez włączonej optymalizacji, powodując niezdefiniowane
       referencje podczas konsolidacji.

       Aby przekazać jądru, że warstwa użytkownika chce uzyskać dostęp do żądanych portów, należy
       użyć  ioperm(2)  lub iopl(2). Błąd podczas wykonywanie tej operacji spowoduje błąd ochrony
       pamięci.

ZGODNE Z

       outb() i przyjaciele są zależne od sprzętu, na którym  działają.  Pierwszym  przekazywanym
       argumentem  jest  value,  a  drugim  —  port,  czyli  kolejność argumentów jest odwrotna w
       stosunku do większości implementacji DOS-owych.

ZOBACZ TAKŻE

       ioperm(2), iopl(2)

O STRONIE

       Angielska wersja tej strony  pochodzi  z  wydania  5.13  projektu  Linux  man-pages.  Opis
       projektu,  informacje  dotyczące  zgłaszania  błędów oraz najnowszą wersję oryginału można
       znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony   podręcznika   są:   Przemek   Borys
       <pborys@dione.ids.pl>,  Andrzej  Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda
       <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe  informacje  o  warunkach  licencji
       można   uzyskać   zapoznając   się   z   GNU   General   Public   License   w   wersji   3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩  lub  nowszej.  Nie   przyjmuje   się   ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy  w  tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres listy dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.