NAZWA

       ping - wysyła pakiety ICMP ECHO_REQUEST do hostów sieciowych

SKŁADNIA

       ping [-aAbBdDfhLnOqrRUvV46] [-c count] [-F flowlabel] [-i interval] [-I interface]
            [-l preload] [-m mark] [-M pmtudisc_option] [-N nodeinfo_option] [-w deadline]
            [-W timeout] [-p pattern] [-Q tos] [-s packetsize] [-S sndbuf] [-t ttl]
            [-T timestamp option] [hop...] {destination}

OPIS

       ping uses the ICMP protocol's mandatory ECHO_REQUEST datagram to elicit an ICMP
       ECHO_RESPONSE from a host or gateway. ECHO_REQUEST datagrams (“pings”) have an IP and ICMP
       header, followed by a struct timeval and then an arbitrary number of “pad” bytes used to
       fill out the packet.

       ping works with both IPv4 and IPv6. Using only one of them explicitly can be enforced by
       specifying -4 or -6.

       ping can also send IPv6 Node Information Queries (RFC4620). Intermediate hops may not be
       allowed, because IPv6 source routing was deprecated (RFC5095).

OPCJE

       -4
           Use IPv4 only.

       -6
           Use IPv6 only.

       -a
           Ping dźwiękowy.

       -A
           Adaptive ping. Interpacket interval adapts to round-trip time, so that effectively not
           more than one (or more, if preload is set) unanswered probe is present in the network.
           Minimal interval is 200msec unless super-user. On networks with low RTT this mode is
           essentially equivalent to flood mode.

       -b
           Pozwala na wysyłanie pingów na adresy rozgłoszeniowe.

       -B
           Nie pozwala programowi ping zmieniać źródłowego adresu wysyłanych pakietów. Adres jest
           przypisywany do wyboru dokonanego przy starcie programu.

       -c liczba
           Kończy po wysłaniu liczby pakietów ECHO_REQUEST. Z podanym limitem program ping czeka
           na liczbę pakietów ECHO_RESPONSE, aż do czasu upłynięcia limitu.

       -d
           Ustawia opcję SO_DEBUG na używanym gnieździe. Ta opcja gniazda nie jest używana przez
           jądro Linux.

       -D
           Wypisuje znacznik czasowy (w czasie uniksa + mikrosekundy jak w gettimeofday) przed
           każdym wierszem.

       -f
           Flood ping. For every ECHO_REQUEST sent a period “.” is printed, while for every
           ECHO_REPLY received a backspace is printed. This provides a rapid display of how many
           packets are being dropped. If interval is not given, it sets interval to zero and
           outputs packets as fast as they come back or one hundred times per second, whichever
           is more. Only the super-user may use this option with zero interval.

       -F etykieta przepływu
           Tylko IPv6. Przypisuje i ustawia 20-bitową etykietę przepływu (szesnastkowo) w
           pakietach żądania odpowiedzi. Jeśli wartość wynosi zero, jądro przypisuje losową
           etykietę przepływu.

       -h
           Wyświetla pomoc.

       -i interwał
           Wait interval seconds between sending each packet. Real number allowed with dot as a
           decimal separator (regardless locale setup). The default is to wait for one second
           between each packet normally, or not to wait in flood mode. Only super-user may set
           interval to values less than 2 ms.

       -I interfejs
           interface is either an address, an interface name or a VRF name. If interface is an
           address, it sets source address to specified interface address. If interface is an
           interface name, it sets source interface to specified interface. If interface is a VRF
           name, each packet is routed using the corresponding routing table; in this case, the
           -I option can be repeated to specify a source address. NOTE: For IPv6, when doing ping
           to a link-local scope address, link specification (by the '%'-notation in destination,
           or by this option) can be used but it is no longer required.

       -L liczba-pakietów
           Jeśli podana jest liczba-pakietów, ping wysyła tyle pakietów, nie czekając na
           odpowiedź, po czym przechodzi do normalnego trybu działania. Tylko użytkownik z
           uprawnieniami administratora może wybrać więcej niż 3 pakiety.

       -L
           Uniemożliwia powracanie zapętlonych pakietów rozgłoszeniowych. Opcja ta ma znaczenie
           jedynie gdy adresem docelowym jest adres rozgłoszeniowy.

       -m znacznik
           Używa znacznika do oznaczenia wychodzących pakietów. Jest to przydatne w wielu
           przypadkach dotyczących jądra, takich jak używanie zasad trasowania do wybrania
           określonego przetwarzania danych wychodzących.

       -M opcje-pmtudisc
           Wybiera strategię Path MTU Discovery (badania MTU ścieżki). opcja-pmtudisc może być
           jedną z następujących: do (zapobiega fragmentacji, nawet lokalnej), want (wykonuje
           badanie MTU ścieżki, następuje lokalna fragmentacja gdy rozmiary pakietów są znaczne)
           lub dont (nie ustawia flagi DF).

       -N opcje-nodeinfo
           IPv6 only. Send ICMPv6 Node Information Queries (RFC4620), instead of Echo Request.
           CAP_NET_RAW capability is required.

           help
               Pokazuje pomoc do obsługi NI.

           name
               Zapytania nazw węzłów.

           ipv6
               Zapytania adresów IPv6. Istnieje kilka flag dotyczących wyłącznie IPv6.

               ipv6-global
                   Żądania adresów globalnych IPv6.

               ipv6-sitelocal
                   Żądania adresów lokalnych IPv6.

               ipv6-linklocal
                   Żądania adresów lokalnych dla łącza IPv6.

               ipv6-all
                   Żądanie adresów IPv6 na innych interfejsach.

           ipv4
               Żądanie adresów IPv4. Istnieje jedna flaga dotycząca wyłącznie IPv4.

               ipv4-all
                   Żądanie adresów IPv4 na innych interfejsach.

           subject-ipv6=adres-ipv6
               Przedmiotowy adres IPv6.

           subject-ipv4=adres-ipv4
               Przedmiotowy adres IPv4.

           subject-name=nazwa-węzła
               Przedmiotowa nazwa. Jeśli zawiera więcej niż jedną kropkę, zakłada się że jest to
               pełna, jednoznaczna nazwa domenowa (FQDN)6.

           subject-fqdn=nazwa-węzła
               Przedmiotowa nazwa. Zawsze zakłada się że jest to pełna, jednoznaczna nazwa
               domenowa (FQDN).

       -n
           Tylko wyjście numeryczne. Nie będą dokonywane próby odczytania nazw symbolicznych
           adresów hostów.

       -O
           Zgłasza bieżącą odpowiedź ICMP ECHO przed wysyłaniem następnego pakietu. Jest to
           przydatne razem ze znacznikiem czasu -D do zapisywania wyniku programu do pliku
           diagnostycznego w celu wyszukania brakujących odpowiedzi.

       -p etykieta
           You may specify up to 16 “pad” bytes to fill out the packet you send. This is useful
           for diagnosing data-dependent problems in a network. For example, -p ff will cause the
           sent packet to be filled with all ones.

       -q
           Ciche wyjście. Poza wierszami podsumowania na starcie/końcu nic nie jest wyświetlane.

       -Q tos
           Ustawia bity związane z funkcją Quality of Service (jakość usługi). tos może być
           liczbą dziesiętną (tylko ping) lub szesnastkową.

           W RFC2474, pola te są interpretowane jako ośmiobitowe Differentiated Service (DS),
           składające się z : bitów 0-1 (2 najniższe bity) oddzielnych danych i bity 2-7
           (najwyższe 6 bitów) Differentiated Services Codepoint (DSCP). W RFC2481 i RFC3168 bity
           0-1 są używane do ECN.

           Historycznie (RFC1349, zastąpione przez RFC2474) były one interpretowane jako: bit 0
           (najniższy) - zarezerwowany (obecnie: kontrola ograniczenia przesyłu), 1-4 jako Type
           of Service (typ usługi), a bity 5-7 (najwyższe) jako Precedence (pierwszeństwo).

       -r
           Pomija normalne tabele trasowania i wysyła pakiety bezpośrednio do hosta w
           przyłączonej sieci. Jeśli host nie jest w sieci podłączonej bezpośrednio, zwracany
           jest błąd. Opcja ta może być używana do pingowania hosta lokalnego poprzez interfejs,
           przez który nie ma trasy, o ile użyto również opcji -I.

       -R
           Tylko program ping. Nagrywa trasę. Zawiera w pakiecie ECHO_REQUEST opcję RECORD_ROUTE
           i wyświetla bufor trasy zwróconych pakietów.  Proszę zauważyć, że nagłówek IP
           wystarcza jedynie na 9 takich tras. Wiele hostów ignoruje lub zarzuca tę opcję.

       -s rozmiar-pakietu
           Określa liczbę wysyłanych bajtów danych. Domyślną wartością jest 56, co tłumaczy się
           na 64 bajty ICMP po połączeniu z 8 bajtami nagłówka ICMP.

       -S sndbuf
           Ustawia sndbuf gniazda. Jeśli nie określono dokładniej, buforowany jest nie więcej niż
           jeden pakiet.

       -t ttl
           Tylko ping. Ustawia TTL (IP Time to Live).

       -T opcje znacznika-czasu
           Ustawia specjalne opcje znacznika czasu IP. opcje znacznika-czasu mogą przyjąć jedną z
           następujących wartości: tsonly (tylko znaczniki czasu), tsandaddr (znaczniki czasu i
           adresy) lub tsprespec host1 [host2 [host3 [host4]]] (wstępnie określone przeskoki
           znacznika czasu).

       -U
           Wypisuje pełne opóźnienie użytkownik-użytkownik (stare zachowanie). ping wypisuje
           zwykle czas podróży pakietu w sieci, który może się różnić np. ze względu na błędy
           DNS.

       -v
           Verbose output. Do not suppress DUP replies when pinging multicast address.

       -V
           Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

       -w limit
           Określa czas (w sekundach) po jakim ping zakończy pracę niezależnie od liczby
           wysłanych czy odebranych pakietów. W takim przypadku ping nie wychodzi po liczbie
           wysłanych pakietów - czeka albo na minięcie limitu albo na liczbę otrzymanych
           odpowiedzi lub też na jakiś sygnał o błędzie z sieci.

       -W czas-oczekiwania
           Time to wait for a response, in seconds. The option affects only timeout in absence of
           any responses, otherwise ping waits for two RTTs. Real number allowed with dot as a
           decimal separator (regardless locale setup). 0 means infinite timeout.

       When using ping for fault isolation, it should first be run on the local host, to verify
       that the local network interface is up and running. Then, hosts and gateways further and
       further away should be “pinged”. Round-trip times and packet loss statistics are computed.
       If duplicate packets are received, they are not included in the packet loss calculation,
       although the round trip time of these packets is used in calculating the
       minimum/average/maximum/mdev round-trip time numbers.

       Population standard deviation (mdev), essentially an average of how far each ping RTT is
       from the mean RTT. The higher mdev is, the more variable the RTT is (over time). With a
       high RTT variability, you will have speed issues with bulk transfers (they will take
       longer than is strictly speaking necessary, as the variability will eventually cause the
       sender to wait for ACKs) and you will have middling to poor VoIP quality.

       When the specified number of packets have been sent (and received) or if the program is
       terminated with a SIGINT, a brief summary is displayed. Shorter current statistics can be
       obtained without termination of process with signal SIGQUIT.

       Jeśli ping nie otrzyma w ogóle pakietów odpowiedzi zakończy się z kodem 1. Jeśli podano
       liczbę pakietów oraz limit i są one mniejsze niż liczba pakietów otrzymanych po
       osiągnięciu limitu kodem zakończenia również będzie 1. W przypadku innego błędu program
       wychodzi z kodem 2. W przeciwnym wypadku kończy się z kodem 0. W ten sposób można na
       podstawie kodu zakończenia sprawdzić czy host odpowiada, czy też nie.

       Program ten jest przeznaczony do testowania sieci, pomiarów i zarządzania.  Z powodu
       obciążenia, jakie może wywołać w sieci, niemądre jest używanie pinga podczas normalnych
       operacji z zautomatyzowanych skryptów.

SZCZEGÓŁY PAKIETU ICMP

       Nagłówek IP bez opcji ma 20 bajtów.  Pakiet ICMP ECHO_REQUEST zawiera dodatkowych 8 bajtów
       nagłówka ICMP, za którymi następuje określona ilość danych.  Gdy podany jest
       rozmiar-pakietu, to określa on rozmiar dodatkowego bloków danych (domyślnie 56). Tak więc
       ilość danych znajdujących się wewnątrz pakietu IP typu ICMP ECHO_REPLY jest zawsze 8
       bajtów większa niż żądana ilość danych (nagłówek ICMP).

       Jeśli rozmiar danych ma wielkość przynajmniej struktury timeval ping używa pierwszych 8
       bajtów do włączania znacznika czasowego, którego używa do obliczeń czasów podróży. Jeśli
       podano mniej niż 8 bajtów wypełnienia, nie są podawane czasy podróży.

ZDUPLIKOWANE I USZKODZONE PAKIETY

       Program ping zgłasza pakiety uszkodzone i zduplikowane. Pakiety zduplikowane nigdy nie
       powinny się pojawiać i prawdopodobnie są powodowane przez nieprawidłowe retransmisje
       poziomu połączenia (link-level). Mogą się one pojawiać w wielu sytuacjach i rzadko są
       dobrym znakiem, choć obecność niskiej liczby duplikatów nie musi być zawsze powodem
       alarmu.

       Pakiety uszkodzone są oczywiście poważną przyczyną alarmu i często wskazują na uszkodzenie
       sprzętu na drodze pakietu ping (w sieci lub w komputerze).

UŻYWANIE RÓŻNYCH WZORCÓW DANYCH

       Poziom (inter)sieci nigdy nie powinien traktować pakietów odmiennie w zależności od danych
       zawartych w części danych. Niestety problemy zależne od danych czasem pojawiają się w
       sieciach i pozostają długo niezauważane. W wielu przypadkach konkretny wzorzec powodujący
       problemy jest czymś, co nie posiada wystarczającej liczby "zmian", np. jest samymi
       jedynkami lub samymi zerami, lub wzorcem na samym krańcu, prawie wypełnionym zerami.
       Niekoniecznie jednak musi wystarczyć podanie wzorca z samymi zerami w wierszu poleceń,
       gdyż interesujący wzorzec jest na poziomie połączenia i związek między tym co się wpisze,
       a tym co transmituje kontroler może być złożony.

       Znaczy to, że jeśli występuje problem zależny od danych, to będzie to wymagało wielu
       testów do jego izolacji. Jeśli ma się szczęście, można znaleźć plik, który nie może być
       przesłany przez sieć lub który wymaga dużo więcej czasu do przesłania niż inne podobnej
       długości pliki. Można następnie taki plik przetestować w poszukiwaniu powtarzalnych
       wzorców z użyciem opcji -p programu ping.

SZCZEGÓŁY TTL

       Wartość TTL pakietu IP reprezentuje maksymalną liczbę routerów IP, którą pakiet może minąć
       nim zostanie wyrzucony. W obecnej sytuacji, można oczekiwać że każdy router internetowy
       obniży wartość TTL o jeden.

       Specyfikacja TCP/IP określa, że pole TTL pakietu TCP powinno być ustawiane na 60, lecz
       wiele systemów używa mniejszych wartości (4.3 BSD używa 30, 4.2 używało 15).

       Maksymalna możliwa wartość tego pola to 255 i większość systemów uniksowych ustawia
       wartość TTL pakietów ICMP ECHO_REQUEST na 255. Oto dlaczego da się pingować pewne hosty,
       lecz nie można ich osiągnąć poprzez telnet(1) czy ftp(1).

       W normalnym działaniu, ping wypisuje wartości TTL odbieranych pakietów. Gdy system zdalny
       otrzymuje pakiet ping, może on zrobić jedną z trzech rzeczy z polem TTL:

           • Nie zmienić go; jest to właściwość systemów Berkeley Unix przed wydaniem 4.3BSD
           Tahoe. W tym wypadku wartość TTL odebranego pakietu wyniesie 255 minus liczba routerów
           na trasie podróży.

           • Ustawić ją na 255: jest to właściwość obecnego Berkeley Unix. W tym wypadku wartość
           TTL odebranego pakietu wyniesie 255 minus liczbę routerów na trasie od systemu
           zdalnego do hosta pingującego.

           • Ustawić na inną wartość. Niektóre komputery używają dla pakietów ICMP tej samej
           wartości co dla pakietów TCP, np. 30 lub 60. Inne mogą używać jeszcze bardziej
           abstrakcyjnych wartości.

BŁĘDY

           • Wiele hostów i bram ignoruje opcję RECORD_ROUTE.

           • Maksymalna długość nagłówka IP jest zbyt mała dla całkowitej użyteczności opcji w
           rodzaju RECORD_ROUTE. Jednak nie można z tym praktycznie nic zrobić.

           • Szybkie pingowanie nie jest ogólnie zalecanie, a w szczególności pingowanie adresu
           rozgłoszeniowego powinno być wykonywane w ściśle kontrolowanych warunkach.

ZOBACZ TAKŻE

       ip(8), ss(8).

HISTORIA

       Komenda ping pojawiła się w 4.3BSD.

       Niniejsza wersja jest jej następcą charakterystycznym dla Linuksa.

       As of version s20150815, the ping6 binary doesn't exist anymore. It has been merged into
       ping. Creating a symlink named ping6 pointing to ping will result in the same
       functionality as before.

BEZPIECZEŃSTWO

       ping requires CAP_NET_RAW capability to be executed 1) if the program is used for non-echo
       queries (See -N option), or 2) if kernel does not support non-raw ICMP sockets, or 3) if
       the user is not allowed to create an ICMP echo socket. The program may be used as set-uid
       root.

DOSTĘPNOŚĆ

       ping is part of iputils package.

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys
       <pborys@dione.ids.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
       można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.