Provided by: manpages-tr_2.0.6-2_all 
İSİM
patch - yama dosyasını uygular
KULLANIM
patch [seçenekler] [özgün [yama]]
Genellikle şöyle kullanılır:
patch -psayı < yama
AÇIKLAMA
patch, diff(1) ile üretilmiş bir fark listesi içeren bir yama dosyası alır ve bu yama
dosyasındaki farkları bir veya daha fazla özgün dosyaya uygulayarak özgün dosyaların
yamalı sürümlerini üretir. Normalde yamalı sürümler özgün dosyalara yazılarak oluşturulur.
Yedekler oluşturulabilir; -b ve --backup seçeneklerine bakınız. Yamanacak dosyaların
isimleri normalde yama dosyasından alınır, ancak eğer sadece bir yamanacak dosya varsa
ismi komut satırında özgün olarak belirtilebilir.
patch çalıştırıldığında fark listesinin türü -c (--context), -e (--ed), -n (--normal) veya
-u (--unified) seçenekleri ile belirtilmemişse önce fark listesinin türünü saptamaya
çalışır. ed fark dosyaları bir boru ile ed(1) metin düzenleyicisine uygulanırken,
bağlamsal fark dosyaları (eski, yeni ve birleşik) ve normal fark dosyaları doğrudan patch
tarafından uygulanır.
patch yama dosyasındaki olası bozuk alanları atlayarak yamayı uygulamaya çalışır. Bu
özelliğinden yararlanarak yama dosyası içine bir açıklama yerleştirebilirsiniz ve buna
rağmen yama uygulanır. Eğer diff dosyasının içeriği sürekli aynı biçimde girintilenmişse
veya bir bağlamsal fark dpsyasında satırlar CRLF ile bitiyorsa ya da Internet RFC 934’de
"-" için belirtildiği gibi "-" ile başlayan satırlar varsa bunlar hesaba katılır.
Bağlamsal fark dosyaları ile ve bir daha az genişletme yapan normal fark dosyaları ile
patch, yama içindeki satır numaraları yanlış olduğunda bunu saptayabilir ve yama
listesinin her elemanının uygulanacağı doğru yeri bulmaya çalışır. Önce listedeki her
eleman ile ilgili satır numaralarını alır ve yamanın uygulanmasında kullanılan artı ve
eksi ile belirlenmiş satırlara bakar. Eğer satır numaraları doğru yeri belirtmiyorsa, eksi
ile belirtilmiş satırları bulmak üzere metni ileri ve geri her iki yönde tarar. patch ilk
taramada değiştirilecek satırların tamamı için bir eşleşme arar. Böyle bir eşleşme
bulamazsa, yama dosyası bir bağlamsal yama dosyası ise ve belirsizlik faktörü de 1 ise
değiştirilecek satırların ilkini ve sonuncusunu yok sayarak bir arama daha yapar.
Bulamazsa ve belirsizlik faktörü 2 veya 2 den büyükse bu kez ilk ve son iki satırı yok
sayarak bir arama daha yapar. (Öntanımlı belirsizlik faktörü 2’dir.)
Sonek bağlamından daha az önek içeriğine sahip olan yama parçaları (belirsizlik
uygulandıktan sonra), ilk satır numarası 1 ise dosyanın başlangıcına uygulanmalıdır. Önek
bağlamından daha az sonek içeriğine sahip olan yama parçaları ise (belirsizlik
uygulandıktan sonra) dosyanın sonuna uygulanmalıdır.
patch yamanın uygulanacağı yeri bulamazsa, uygulayamadığı bölümü bir red dosyasına yazar.
Bu dosyanın ismi normalde yama dosyasının ismine .rej eklenerek elde edilir. Eğer .rej eki
çok uzun bir dosya ismi oluşturacaksa dosya isminin sonuna # eklenir, bu karakter de fazla
geliyorsa dosya isminin son karakteri # ile değiştirilir. (Rededdilen kısım yamanın
biçiminden bağımsız olarak sıradan bağlamsal fark biçiminde çıktılanır. Eğer girdi bir
normal fark dosyası ise bağlamın çoğu basitçe boş olur.)
Reddedilen parça, birleşik veya bağlam farkı biçeminde çıkar. Girdi normal bir farksa,
bağlamların çoğu basitçe boştur. Red dosyasındaki reddedilen kısımlarla ilgili satır
numaraları yama dosyasındaki satır numaralarından farklı olabilir: yeni satır numaraları
yamanın eski dosyada değil de yeni (yamanmış) dosyada bulunabileceği yaklaşık yeri
belirtecek şekilde oluşturulur.
Her yama parçası tamamlandığında, eğer parçanın uygulanması başarısız olmuşsa (yeni
dosyadaki) hangi satırdan itibaren devam edeceğini size bildirilir. Eğer yama parçası fark
dosyasında belirtilen satırdan farklı numaralı bir satıra uygulanmışsa size yeni konumu
bildirir. Yeni konumun çok farklı olması parçanın yanlış yeri yamamakta kullanıldığını
belirtebilir. Bir eşleşme bulunurken belirsizlik faktörü kullanmak gerekmişse, biraz kuşku
duyasınız diye bu da ayrıca bildirilir. --verbose seçeneğini belirtmişseniz başarıyla
uygulanan yama parçaları hakkında da bilgi verilir.
Komut satırında özgün dosya belirtilmemişse patch, yama dosyasındaki yama olarak
uygulanabilecek alanların dışındaki alanları değerlendirerek aşağıdaki kurallara bağlı
olarak yamanın uygulanacağı dosyanın ismini tespit etmeye çalışır.
Önce, aday dosya isimlerinin listesini elde etmeye çalışır. Bunu şöyle yapar:
• Başlık bir bağlamsal fark dosyası başlığı ise, patch eski ve yeni dosya isimlerini
başlıktan alır. Eğer isimdeki bölü çizgilerinin sayısı -psayı veya --strip=sayı
seçenekleri ile belirtilen kadar değilse bu isim yoksayılır. /dev/null ismi de ayrıca
yoksayılır.
• Yama olarak uygulanacak alanların dışında Index: ile başlayan satırlar varsa ve hem
yeni hem de eski dosya isimleri belirtilmemişse veya patch POSIX uyumlu ise, patch
dosya isimlerini Index: ile başlayan satırlardan alır.
• Bundan sonraki kurallara uygun olmak üzere, aday dosya isimlerinin, başlıkta
göründükleri sıraya bakılmaksızın, (eski, yeni, index) düzeninde olacakları
varsayılır.
patch bir dosya ismini aday dosya listesinden şu kurallara göre seçer:
• Bazı isimli dosyalar mevcutsa, patch POSIX uyumluysa ilk dosya ismi değilse en iyi
isim seçilir.
• Eğer patch RCS, ClearCase, Perforce ve SCCS’yi yoksaymıyorsa (-g sayı veya --get=sayı
seçeneklerine bakınız) ve belirtilen dosya mevcut değilse ama bir RCS, ClearCase,
Perforce veya SCCS ana dosyası varsa patch belirtilen ilk dosyayı RCS, ClearCase,
Perforce veya SCCS ana dosyası ile seçer.
• Belirtilen dosya mevcut değilse, bir RCS, ClearCase, Perforce veya SCCS ana dosyası
da yoksa ama bazı dosya isimleri verilmişse, patch POSIX uyumlu değilse ve yamanın
bir dosya oluşturması gerekiyorsa, patch en az dizin oluşturulacak şekilde en iyi
dosya ismini seçer.
• Şimdiye dek bahsedilen kurallarla bir dosya ismi seçilememişse, yamanacak dosyanın
ismi size sorulur ve patch dosya ismini buna göre seçer.
Belirtilen dosyalar listesinden "en iyi" dosya ismi şöyle seçilir: önce en az sayıda
dizini dosya yolu olarak alır, bundan sonra, uzantısız en kısa dosya isimleri, bunlardan
sonra en kısa isimlerin tümü ve son olarak da kalan ilk isim alınır.
Ek olarak, Yama olarak uygulanacak alanların dışında Prereq: ile başlayan bir satır varsa,
patch bu öngereklilikler satırındaki ilk sözcüğü (normalde bir sürüm numarasıdır) alır ve
özgün dosyaya bu sözcük var mı diye bakar. Yoksa patch işine devam etmeden önce bir
doğrulama isteği yapar.
Tüm bunların nihayetinde, şöyle bir bildirim de yapabilirsiniz:
| patch -d /usr/src/local/blurfl
ve, blurfl dizinindeki dosya yama dosyasıyla yamanır.
Eğer yama dosyası bir yamadan fazlasını içeriyorsa patch onların her birini farklı birer
yama dosyasından geliyormuşçasına uygular. Yama olarak uygulanabilecek her satır grubundan
önce gelen satırlarda bulunan dosya isimleri ve sürüm numaralarından yukarıda bahsedildiği
gibi yamanacak dosyanın ismi saptanarak bu işlem gerçekleştirilir.
SEÇENEKLER
Uzun seçenekler için zorunlu olan girdiler kısa seçenekler için de zorunludur.
-b, --backup
Dosyaların yedeğini oluşturur. Bir dosya yamanırken özgün dosya silinmez, ya başka bir
yere kopyalanır ya da ismi değiştirilir. Mevcut olmayan bir dosyanın yedeği
yapılırken, olmayan dosyayı belirtmek için sadece ismi olan cismi olmayan (boş) bir
dosya oluşturulur. Yedek dosya isimlerinin nasıl oluşturulduğu -V veya --version-
control seçeneklerinin açıklamalarında bulunabilir.
--backup-if-mismatch
Yama bir dosya ile tam uyuşmazsa ve yedekleme istenmese de dosya yedeklenir. patch
POSIX uyumlu değilse bu seçenek öntanımlı olarak uygulanır.
--no-backup-if-mismatch
Yama bir dosya ile tam uyuşmazsa ve yedekleme istense de dosya yedeklenmez. patch
POSIX uyumlu değilse bu seçenek öntanımlı olarak uygulanır.
-B, --prefix=önek
Basit yedek dosya ismi oluşturulurken dosya isminin önüne önek getirilir. Örneğin, -B
/junk/ ile dosya ismi src/patch/util.c olan bir dosyanın basit yedeği yapılırken dosya
ismi /junk/src/patch/util.c yapılır.
--binary
Standart çıktı veya /dev/tty dışında tüm dosyalar için okuma ve yazma işlemleri ikil
kipte yapılır. Bu seçenek POSIX uyumlu sistemlerde etkisizdir. DOS benzeri sistemlerde
ise bu seçeneğin bir fark oluşturması için yama diff -a --binary ile üretilmiş
olmalıdır.
-c, --context
Yama dosyası sıradan bir bağlamsal fark dosyası olarak yorumlanır.
-d, --directory=dizin
Hiçbir şey yapmadan, hemen dizine geçilir.
-D , --ifdef=tanım
Değişiklikleri işaretlemede #ifdef ... #endif yapısı tanım farklılaştırma simgesi ile
kullanılır.
--dry-run
Hiçbir dosyada değişiklik yapmaksızın uygulanan yamaların sonuçları basılır.
-e, --ed
Yama dosyası bir ed betiği olarak yorumlanır.
-E, --remove-empty-files
Yama uygulandıktan sonra boşalan dosyalar silinir. Aslında, bu seçenek gereksizdir,
çünkü patch yamadıktan sonra dosyanın varolup olmayacağını saptamak için başlıktaki
tarih damgasını inceler. Buna rağmen, girdi bir bağlamsal fark dosyası değilse ya da
patch POSIX uyumlu ise, patch bu seçenek verilmedikçe yamandıktan sonra boşalan
dosyaları silmez. patch böyle bir dosyayı sildikten sonra boşalmışsa dosyanın
bulunduğu dizini de silmeye çalışır.
-f, --force
Kullanıcının ne yaptığını tam olarak bildiği varsayılır ve kullanıcıya herhangi bir
soru yöneltilmez. Hangi dosyaların yamanacağını belirtmeyen başlıklar içeren yamalar
atlanır; Prereq: ile başlayan satırlarda yanlış sürüm bilgisi olsa bile dosya yamanır;
eski ve yeni dosyaların yer değiştirilmesi gerekse bile yamaların bu işlem yapılmadan
uygulanacağı varsayılır. Bu seçenek açıklamaları engellemez, bunun için -s seçeneğine
bakınız.
-F , --fuzz=sayı
En büyük belirsizlik faktörünü belirtmekte kullanılır. Bu seçenek sadece bağlamsal
fark dosyalarına uygulanır ve patch yamanacak yeri bulurken yama olarak kullanılacak
satırların baştan ve sondan bu kadarını yoksayar. Çok büyük belirsizlik faktörlerinin
yamanın başarısızlığını arttıracağını unutmayın. Öntanımlı belirsizlik faktörü 2’dir
ve bağlamsal fark dosyalarında bağlamsal satır sayısından daha yüksek bir değer
(genelde 3’tür) atanmamalıdır.
-g , --get=sayı
Bir dosya RCS veya SCCS denetimindeyken, böyle bir dosya yoksa veya salt-okunursa ya
da öntanımlı sürümüyle eşleşiyorsa; veya ClearCase denetimindeyken, böyle bir dosya
yoksa, bu seçenek, patch’in eylemlerini denetlemekte kullanılır. sayı pozitifse, patch
dosyayı sürüm denetim sisteminden alır; sıfırsa, RCS, SCCS veya ClearCase yoksayılır
ve dosya alınmaz; negatifse dosyanın alınıp alınmayacağı kullanıcıya sorulur. Bu
seçeneğin öntanımlı değeri eğer atanmışsa, PATCH_GET ortam değişkeninden alınır;
atanmamışsa öntanımlı değer sıfırdır.
--help
Seçeneklerin bir özetini basar ve çıkar.
-i, --input=yamadosyası
Yama yamadosyası dosyasından okunur. yamadosyası olarak - verilmişse öntanımlı olarak
standart girdi okunur.
-l, --ignore-whitespace
Yamanacak dosyaların içindeki sekmeler ve boşluklar için yama içindeki boşluklarla
birebir eşleşme aranmaz, ancak herhangi bir uzunlukta boşluğun her iki dosyada da
karşılıklı varlığı şarttır, satır sonlarındaki boşluklar eşleşme açısından yoksayılır.
Normal karakterler tam olarak eşleştirilir. Bağlamsal her satır yamanacak dosyadaki
satırlarla daima eşleştirilir.
--merge, -merge=merge, -merge=diff3
< Yama dosyasını özgün dosyaya diff3(1) veya merge(1) gibi uygular. Bir çelişki
bulunursa patch bir uyarı çıktılar ve çelişkiyi <<<<<<< ve >>>>>>> satırları arasına
yerleştirir. Bir çelişki genelde şuna benzer:
<<<<<<<
özgün dosyadaki satırlar
|||||||
yamadaki özgün satırlar
=======
yamadaki yeni satırlar
>>>>>>>
--merge seçeneğinin seçimlik girdisi çelişkinin çıktılanma biçemini değiştirir: diff3
biçeminde ||||||| bölümünden sonra yamadaki özgün satırlar gösterilir; merge
biçeminde, bu bölüm olmaz. merge biçemi öntanımlıdır.
Bu seçenek --forward seçeneğini de uygularken --fuzz=sayı seçeneğini yok sayar.
-n, --normal
Yama dosyası, normal yama dosyası olarak yorumlanır.
-N, --forward
Eski ve yeni dosyaların yer değiştirileceği görünen veya zaten uygulanmış yamalar
yoksayılır. -R seçeneğine de bakınız.
-o, --output=çıktıdosyası
Dosyaların yerinde yamanması yerine çıktı, çıktıdosyası dosyasına gönderilir.
-p, --strip=sayı
Yama dosyasında bulunan her dosya isminin başından sayı ile belirtilen sayıda bölü
çizgisi içeren dizge yoksayılır. Birden fazla yanyana bölü çizgisi varsa bunlar tek
bir bölü çizgisi sayılır. Yama dosyasının yamanacak dosyalardan farklı bir dizinde
tutulması durumunda yamanacak dosyaların nasıl bulunacağını belirtmek amacıyla
kullanılır. Örneğin, yama dosyasında yamanacak dosya isminin şöyle verildiğini
varsayalım:
/u/howard/src/blurfl/blurfl.c
Seçenek -p0 olarak verilirse bu dizge olduğu gibi ele alınır, -p1 verilirse,
u/howard/src/blurfl/blurfl.c
baştaki bölü çizgisi atılır, -p4 verilirse,
blurfl/blurfl.c
olur. -p hiç belirtilmezse sonuç blurfl.c olacaktır. Bu durumda dosya yamanın
bulunduğu dizinde aranacağından dosya daha farklı bir yerdeyse bu da -d seçeneği ile
belirtilebilir.
--posix
POSIX standardına kesinlikle uyulur:
• Fark dosyası başlıklarından dosya isimleri öğrenilirken, listedeki (eski, yeni,
birleşik) ilk mevcut dosya alınır.
• Yamandıktan sonra boşalan dosyalar silinmez.
• RCS, ClearCase veya SCCS’deki dosyalar için alınacak mı diye sormaz.
• Komut satırında seçeneklerin dosyalardan önce verilmesi gerekir.
• Eşleşmeyen dosyaların yedeklemesi yapılmaz.
--quoting-style=sözcük
Çıktılanan isimler sarmalanırken sözcük ile belirtilen tarz kullanılır. sözcük
şunlardan biri olabilir:
literal
İsimler olduğu gibi çıktılanır.
shell
İsimler kabuk metakarakterleri içeriyorsa kabuk için sarmalanır yoksa anlamı
belirsiz çıktılama yapılır.
shell-always
Normalde sarmalanmaları gerekmese bile isimler daima kabuk için sarmalanır.
c İsimler C dilinde dizgelere uygulandığı gibi sarmalanır.
escape
İsimler çevreleyen çifttırnakların ihmal edilmesi dışında c tarzındaki gibi
sarmalanır.
--quoting-style seçeneği için öntanımlı değeri QUOTING_STYLE ortam değişkeninde
belirtebilirsiniz. Bu ortam değikeni atanmamışsa öntanımlı değer shell’dir.
-r, --reject-file=reddosyası
Reddedilenler öntanımlı .rej dosyası yerine reddosyasına konulur. reddosyası olarak -
belirtilmişse reddedilenler yok sayılır.
-R, --reverse
Bu yamanın eski ve yeni dosyalar yer değiştirilerek uygulanacağı varsayılır. Yama
olarak kullanılacak her bölümdeki eski ve yeni satırlar yer değiştirilerek uygulanmaya
çalışılır. Yer değiştirildiğinde anlamsız olan kısımlar reddedilir. -R seçeneği ed
fark betikleri ile çalışmaz, çünkü yer değiştirme işlemini gerçekleştirmek için çok az
bilgi içerirler.
Yama içindeki kısımlardan ilkinin uygulanması başarısız olursa, patch bu kısmın eski
ve yeni satırlarını yer değiştirerek böyle uygulanabiliyor mu diye bakar. Böyle
uygulanabiliyorsa kullanıcıya -R seçeneğinin uygulanmasını isteyip istemediğini sorar.
Uygulanamıyorsa, patch normal olarak uygulamaya devam eder. (Bilgi: Eğer yama bir
normal yama ise ve boş bir içerik bile daima eşleşeceğinden ilk komut yamanın bir ek
uygulanacağını belirtiyorsa bu yöntem yer değiştirmeli yamayı saptayamaz. Tesadüfen,
çoğu yama bir satırın tamamen silinmesini değil ya bir ek ya da bir değişiklik
yapılmasını gerektirir, bu durumda yer değiştirmeli normal fark dosyalarından silme
işlemi ile başlayanlar başarıyı arttıran kuralların uygulanmasına bağlı olarak
başarısız olur.)
--read-only=davranış
Salt-okunur bir dosyada değişiklik yapılırken belirtilen davranışa uyulur: ignore ise
olası sorunlar yok sayılır, warn ise bu konuda uyarır, fail ise işlem başarısız olur.
reject-format=biçem
Reddedilenler dosyaları belirtilen biçemde üretir (context veya unified). Bu seçenek
olmaksızın yama unified (birleşik) ise reddedilen parçalar da unified diff biçeminde
olur. Aksi takdirde, context (bağlamsal) diff biçeminde olur.
-s, --silent, --quiet
Bir hata oluşmadıkça bilgilendirici hiçbir şey çıktılanmaz.
--follow-symlinks
Girdi dosyalarını aranırken sembolik bağlar izlenir. Sembolik bağların işaret ettiği
dosyaları değiştirmek yerine sembolik bağları değiştirir. Sembolik bağlara Git tarzı
yamalar artık uygulanmamaktadır. Bu seçenek, yamanın önceki sürümleriyle geriye dönük
uyumluluk için mevcuttur; kullanımı önerilmez.
-t, --batch
-f seçeneğinde olduğu gibi sorular engellenir ama bu biraz farklı kabulllerle yapılır:
başlıklarında dosya isimlerini içermeyen yamalar atlanır (-f ile aynı); yamanın
Prereq: satırında yanlış sürüm belirtilen dosyalar için yamalar atlanır; ve yer
değiştirme uygulanması gerekliliği saptanan yamaların yer değiştirme ile uygulanacağı
varsayılır.
-T, --set-time
Yamanmış dosyaların erişim ve değiştirme zamanları, bağlamsal fark dosyalarının
başlıklarındaki zaman bilgisinin yerel zamanı gösterdiği varsayımıyla bu zamana
ayarlanır.
Bu seçeneğin kullanılması önerilmez, çünkü yerel zaman kullanılarak uygulanan yamaları
diğer zaman dilimlerindeki kulanıcılar kolayca kullanamazlar, ayrıca yaz saati
uygulamasından dolayı yerel zaman damgaları yamanın geçmişte uygulanması gibi
tuhaflıklara sebep olabilir. Bu seçenek yerine -Z veya --set-utc seçeneklerini
kullanarak zamanı UTC’ye göre belirtmeyi tercih edin.
-u, --unified
Yama dosyası birleşik bağlamsal fark dosyası olarak yorumlanır.
-v, --version
patch’in sürümünü ve yama seviyesini basar ve çıkar.
-V, --version-control=yöntem
Yedek dosya isimleri saptanırken yöntem kullanılır. Bu yöntem ayrıca bu seçenek ile
gerektiğinde değiştirilmek üzere PATCH_VERSION_CONTROL (veya bu atanmamışsa
VERSION_CONTROL) ortam değişkeni ile atanabilir. Burada bir yöntemin atanması
yedekleme yapılacağı anlamına gelmez, sadece yedekleme yapılacaksa yedek dosyalarının
ismi bu yöntem kullanılarak saptanır.
yöntem değeri GNU Emacs’ın ’version-control’ değişkeni gibidir; farklı olarak patch
daha açıklayıcı olan eşanlamlılarını da tanır. Geçerli yöntem değerleri şunlardır
(eşsiz kısaltmalar da kabul edilir):
existing, nil
Zaten varolan dosyaların numaralı yedekleri yapılır, aksi takdirde basit yedekleme
yapılır. Bu öntanımlıdır.
numbered, t
Numaralı yedekleme yapılır. F dosyasının yedek dosyası N sürüm numarasını
belirtmek üzere F.~N~ biçiminde isimlendirilir.
simple, never
Basit yedekleme yapılır. -B (--prefix), -Y (--basename-prefix) ve -z (--suffix)
seçenekleri ile basit yedek dosyası ismi belirtilebilir. Bu seçeneklerin hiçbiri
belirtilmemişse, basit yedekleme soneki kullanılır; sonek değeri
SIMPLE_BACKUP_SUFFIX ortam değişkeni ile belirtilmemişse öntanımlı olarak .orig
soneki kullanılır.
Numaralı ve basit yedeklemede dosya ismi çok uzun olursa bunlar yerine sonek olarak ~
kullanılır, bu işlem de dosya isminin çok uzun olmasına sebep oluyorsa dosya ismindeki
son karakter ~ karakteri ile değiştirilir.
--verbose
Yapılan işlem hakkında daha ayrıntılı bilgi verilir.
-x, --debug=sayı
Sadece patch yamacılarını ilgilendiren hata ayıklama seçeneklerini belirtmek için
kullanılır.
-Y, --basename-prefix=önek
Basit yedek dosyası ismi oluşturulurken dizinlerden arındırılmış dosya isminin önüne
önek getirilir. Örneğin basit yedek dosya ismi -Y .del/ ile belirtilmişse
src/patch/util.c dosyasının ismi src/patch/.del/util.c yapılır.
-z, --suffix=sonek
Basit yedek dosyası ismi oluşturulurken dosya isminin sonuna sonek getirilir. Örneğin
basit yedek dosya ismi -z - ile belirtilmişse src/patch/util.c dosyasının ismi
src/patch/util.c- yapılır. Yedekleme soneki gerektiğinde bu seçenek ile değiştirilmek
üzere SIMPLE_BACKUP_SUFFIX ortam değişkeni ile de atanabilir.
-Z, --set-utc
Yamanmış dosyaların erişim ve değiştirme zamanları, bağlamsal fark dosyalarının
başlıklarındaki zaman bilgisinin koordinatlı evrensel zamanı (UTC; GMT olarak da
bilinir) gösterdiği varsayımıyla bu zamana ayarlanır. Ayrıca -T veya --set-time
seçeneklerinin açıklamasına da bakınız.
Dosyanın özgün zamanı yama başlığında belirtilen zamanla eşleşmezse ya da onun içeriği
yama ile tam olarak eşleşmezse, -Z (--set-utc) ve -T (--set-time) seçenekleri bir
dosyanın zamanını ayarlamaktan kaçınır. Buna rağmen -f (--force) seçeneği
belirtilmişse dosyanın zamanı ne olursa olsun ayarlanır.
diff çıktı biçiminin sınırlamalarından dolayı, dosyaları içeriği değiştirilmeyecekse,
bu seçeneklerle bu dosyaların zamanı güncellenemez. Ayrıca, bu seçenekleri
kullandığınız takdirde, zamanları güncellenmiş dosyalara bağımlı dosyaları
kaldırmalısınız (make clean gibi). Böylece sonraki make çağrılarında yamanmış
dosyaların zamanlarından dolayı hatalarla/uyarılarla karşılaşmazsınız.
ORTAM DEĞİŞKENLERİ
PATCH_GET
Eksik ya da salt-okunur dosyaların RCS, ClearCase, Perforce veya SCCS’den öntanımlı
olarak alınıp alınmayacağını belirtmek için kullanılır. -g (--get) seçeneğinin
açıklamasına bakınız.
POSIXLY_CORRECT
Bu değişken atanmışsa patch öntanımlı olarak POSIX standardına uyumlu davranır.
--posix seçeneğinin açıklamasına bakınız.
QUOTING_STYLE
--quoting-style seçeneğinin öntanımlı değeridir.
SIMPLE_BACKUP_SUFFIX
Bu ortam değişkeninin değeri basit yedekleme dosyalarında .orig soneki yerine
kullanılacak sonektir.
TMPDIR, TMP, TEMP
Geçici dosyaları konulacağı dizindir. patch bu listeden atanmış değerlerden ilkinin
değeri kullanır. Hiçbiri atanmamışsa sisteme bağlı öntanımlı değer kullanılır. Unix
makinalar için bu değer normalde /tmp dizinidir.
VERSION_CONTROL, PATCH_VERSION_CONTROL
Sürüm denetim tarzını belirtir. -v (--version-control) seçeneğinin açıklamasına
bakınız.
İLGİLİ DOSYALAR
/dev/tty
denetim uçbirimi; kullanıcıya sorulan soruların yanıtlarını almak için kullanılır
$TMPDIR/p*
geçici dosyalar
İLGİLİ BELGELER
diff(1), ed(1).
Marshall T. Rose ve Einar A. Stefferud, Proposed Standard for Message Encapsulation,
Internet RFC 934 <URL: http://ftp.isi.edu/innotes/rfc934.txt> (1985-01).
YAMA GÖNDERENLER İÇİN
Yama göndermeye hazırlanıyorsanız, hatırlamanız gereken bir sürü şey olacaktır.
Yamanızı sistemli olarak oluşturmalısınız. İyi bir yöntem
diff -Naur eski yeni komutunu kullanmaktır. Burada eski ve yeni ile eski ve yeni dizin
isimleri belirtilir. Bu isimler herhangi bir eğik çizgi çizgisi içermemelidir. diff
komutunun başlıkları yama uygulayıcıların yamayı -Z (--set-utc) seçeneği ile
uygulayabilecekleri şekilde Evrensel Zamanda geleneksel Unix tarih ve zaman biçeminde
içermelidir. Bu örnekte, komut Bourne kabuğu (bash) sözdizimiyle yazılmıştır:
LC_ALL=C TZ=UTC0 diff -Naur gcc-2.7 gcc-2.8
Yamanızı uygulayacak olanlara hangi dizine geçip hangi patch seçeneğini kullanacağını
söyleyin. Seçenek dizgesi olarak -Np1 önerilir. Yaptığınız yamayı kendinizi yamayı
alacakların yerine koyarak deneyin, yani özgün dosyaların bir kopyasına bu yamayı
uygulayın.
İlk diff’e göre yama seviyesini arttırmak için yamanmış bir patchlevel.h dosyası tutmaktan
dolayı çok üzgün kişileri gönderdiğiniz yama sayesinde kazanabilirsiniz. Yama içine bir
Prereq: satırı koyarsanız onların sıradışı yamaları uygularken bazı uyarılar almamasını
sağlamış olursunuz.
Bir dosyanın yama uygulanırken oluşturulmasını isterseniz, oluşturulacak dosyayı /dev/null
ile ya da zaman damgası Unix çağ başlangıcına (Epoch: 1970-01-01 00:00:00 UTC) ayarlanmış
boş bir dosya ile karşılaştırılarak yapılmış bir fark dosyası ile bunu sağlayabilirsiniz.
Bu sadece, oluşturulacak dosya hedef dizinde yoksa çalışır. Tersine, yama uygulanıren
mevcut bir dosyanın silinmesini isterseniz, silinecek dosyayı yine zaman damgası Unix çağ
başlangıcına ayarlanmış boş bir dosya ile karşılaştırılarak yapılmış bir fark dosyası ile
bunu sağlayabilirsiniz. Silinmesini istediğiniz dosya, patch POSIX uyumlu değilse ve -E
(--remove-empty-files) seçeneği verilmişse, silinecektir. Dosyaları oluşturan ya da silen
yamalar üretmenin kolay bir yolu GNU diff’in -N (--new-file) seçeneğini kullanmaktır.
Alıcıların -pN seçeneğini kullanacağını varsayıyorsanız, böyle bir çıktıya sahip yamayı
göndermeyin:
diff -Naur v2.0.29/prog/README prog/README
--- v2.0.29/prog/README Mon Mar 10 15:13:12 1997
+++ prog/README Mon Mar 17 14:58:22 1997
Çünkü burada eski ve yeni dosya isimleri farklı sayıda bölü çizgisi içermektedir ve
patch’in farklı sürümleri dosya isimlerini farklı yorumlarlar. Karışıklığı önlemek için
böyle bir çıktı üreten yamalar gönderin:
diff -Naur v2.0.29/prog/README v2.0.30/prog/README
--- v2.0.29/prog/README Mon Mar 10 15:13:12 1997
+++ v2.0.30/prog/README Mon Mar 17 14:58:22 1997
README.orig gibi yedek dosya ismi olarak kullanılabilecek bir dosya ismi ile
karşılaştırılarak üretilmiş yamalar göndermekten kaçının. Böyle bir yama patch’in gerçek
dosyayı değil yedekleme dosyasını yamamasına yol açabilir. Bunun yerine old/README ve
new/README gibi farklı dizinlerde bulunan aynı isimli iki dosyayı karşılaştırın.
Yer değiştirmeli yamalar göndermemeye çalışın. Böyle bir yama zaten uygulanmış bir yama
gibi görüneceğinden insanları şaşırtır.
Yamanızın türetilerek elde edilen dosyaları yamamasına dikkat edin (makefile’ınızın içinde
configure: configure.in diye bir satır var diye configure dosyasını yamamak gibi.).
Alıcılar bu tür türetilerek elde edilen dosyaları zaten kendileri türetebilmelidir.
Türetilen dosyalar için fark dosyaları göndermek zorundaysanız, fark dosyalarını UTC
kullanarak üretin. Böylece alıcılar yamayı -Z (--set-utc) seçeneği ile uygulayıp yamanmış
dosyalara bağımlı yamanmamış dosyaları kaldırmak zorunda kalırlar (make clean yapmak
gibi).
Beş yüz bilmem kaç farklık bir listeyi tek bir dosyaya koymaktan kaçınmak iyi olurdu.
Birbiriyle ilgileri nedeniyle gruplanabilen dosyalarla ilgili yamaları farklı dosyalara
koymak akıllıca olur.
TANI İLETİLERİ
Tanı iletilerinin varlığı genellikle patch’in yama dosyanızı çözümleyemediğini belirtir.
--verbose seçeneği verilmişse bir Hmm... iletisi, yama dosyasında işlenemeyen bir metinin
varlığını ve patch’in bu metin içinde bir yama var mı acaba, varsa bu ne tür bir yamadır
acaba diye bir saptama yapmaya çalıştığını gösterir.
patch’in çıkış durumu 0 ise, listedeki yamaların hepsi başarıyla uygulanmış demektir. 1
ise bazıları uygulanamamıştır. 2 ise biraz daha fazla sorun vardır. Bir döngü içinde çok
sayıda yama uyguluyorsanız her seferinde bu çıkış durumuna bakmanız icabeder, böylece
kısmen yamanmış dosyalara sonraki yamayı uygulamamış olursunuz.
YETERSİZLİKLER
Bağlamsal fark dosyaları boş dosyaların ve boş dizinlerin ya da sembolik bağ gibi özel
dosyaların oluşturulması ve silinmesi için güvenilir bir içerik sunamazlar. Sahiplik,
dosya izinleri gibi dosyaların temel verilerinde bir değişiklik bilgisi sunamadıkları gibi
bir dosyanın başka bir dosyaya sabit bağ mı olacağı gibi bilgileri de içeremezler. Bu tür
değişiklikler gerekliyse, bunları gerçekleştirecek bir betik yamaya eşlik etmelidir.
patch, bir ed betiğinde olmayan satır numaraları hakkında birşey söyleyemediği gibi, bir
normal fark dosyasında da sadece bir değişiklik ya da silme işlemi bulursa hatalı satır
numaralarını saptayabilir. Belirsizlik faktörü olarak 3 verildiğinde bağlamsal fark
dosyaları da sorun yaratabilir. Elverişli bir etkileşimli arayüz eklenene kadar, bir
bağlamsal fark dosyasının böyle bir durumda sorun çıkarıp çıkarmayacağını kendiniz
saptamalısınız. Şüphesiz, hatasız gerçekleşen bir derleme işlemi yamanın hatasız
uygulandığını gösteriyor gibi görünse de bu daima böyle olmaz.
patch, bazan biraz fazla tahmin yapması gerekse bile genellikle doğru sonuçlar üretir.
Yine de, yamanın üretildiği dosya ile yamanın uygulandığı dosya aynı sürüme ait olduğu
zaman sonuçların doğru olacağı garanti edilmiştir.
UYUMLULUK BİLGİLERİ
POSIX standardı, patch’in geleneksel davranışından farklı davranışlar belirtir. patch’in
POSIX uyumluluğu olmayan 2.1 ve daha önceki sürümleri ile çalışmak zorundaysanız bu
farklardan haberdar olmanız gerekir.
• Geleneksel patch’de -p seçeneğinin terimi isteğe bağlıdır. Yalnız başına -p seçeneği
-p0’a eşdeğerdir. Şimdiki durumda ise -p seçeneğinin bir terime sahip olması
zorunludur ve -p 0 seçeneği -p0 seçeneğine eşdeğerdir. En yüksek derecede uyumluluk
adına seçeneği -p0 ve -p1 gibi kullanın.
Ayrıca, geleneksel patch dosya yolunu saptarken bölü çizgilerinin sayısına bakarken
yeni sürümleri dosya yolunu oluşturan elemanların sayısına bakmaktadır. Bundan dolayı,
birden fazla yanyana bölü çizgisi tek bir bölü çizgisi olarak ele alınmaktadır. En
yüksek derecede uyumluluk adına gönderilen yamaların içindeki dosya isimlerinde //
olmamasına dikkat edin.
• Geleneksel patch’de yedekleme öntanımlı olarak etkindir. Bu davranış şimdi sadece -b
(--backup) seçeneği ile etkin kılınabilmektedir.
Bunun tersine, POSIX patch’de bir eşleşmeme olsa bile yedekleme asla yapılmaz. GNU
patch’de bu davranış --posix seçeneği kullanılarak yahut POSIXLY_CORRECT ortam
değişkeninin varlığı sayesinde POSIX uyumluluğu sağlanarak aksi takdirde --no-backup-
if-mismatch seçeneği ile etkinleştirilir.
Geleneksel patch’in -b sonek seçeneği ile GNU patch’in -b -z sonek seçenekleri
eşdeğerdir.
• Geleneksel patch yama başlığından yamanacak dosyanın ismini öğrenmek için karmaşık (ve
iyi belgelenmemiş) bir yöntem kullanır. Bu yöntem POSIX ile uyumlu olmadığı gibi,
birkaç yanlış gibi görünmeyen yanlış içerir. Şimdi patch aynı karmaşıklıkta (ama daha
iyi belgelenmiş) ve isteğe bağlı olarak POSIX uyumlu olabilen bir yöntem
kullanmaktadır; onun artık daha az yanlış gibi görünmeyen yanlış içerdiğini
düşünüyoruz. Bağlamsal fark dosyasının başlığında ve Index: satırında dosya
isimlerinden önek ayırması yapıldıktan sonra kalan dosya isimleri aynı ise bu iki
yöntem birbiriyle uyumludur. Yamanız, her başlıktaki dosya isimleri eşit sayıda bölü
çizgisi içeriyorsa, normal olarak uyumludur.
• Geleneksel patch kullanıcıya bir soru yönelteceği zaman soruyu standart hataya
gönderir ve yanıtı bir uçbirim olarak sırayla şu dosyalarda arar: standart hata,
standart çıktı, /dev/tty ve standard girdi. Şimdi ise patch soruyu standart çıtıya
gönderip yanıtı /dev/tty’den okur. Bazı soruların öntanımlı yanıtları
değiştirilmiştir, böyle öntanımlı yanıtları olan sorularda patch artık sonsuz bir
döngüye girip yanıt beklememektedir.
• Geleneksel patch gerçek bir hata durumunda 1 ile dönerken, uygulanamayan yamalar
olduğunda bunların sayısını belirten bir çıkış değeri ile döner. Şimdi ise patch
uygulanamayan yamalar olduğunda 1 ile, gerçek bir sorun olması durumunda 2 çıkış
değeri ile döner.
• GNU patch, geleneksel patch ve POSIX uyumlu patch için ortak olan seçeneklerle
kendinizi sınırlarsanız iyi olur. Bu seçenekler aşağıda listelenmiştir. Terimli
seçeneklerde terimler zorunludur ve terim ile seçenek arasındaki boşluğun olup
olmaması önemlidir.
-c
-d dizin
-D tanım
-e
-l
-n
-N
-o çıktıdosyası
-psayı
-R
-r reddosyası
YAZILIM HATALARI
Yazılım hatalarını lütfen eposta ile <bug-patch (at) gnu.org> adresine bildiriniz.
Kod eğer yinelenmişse (örneğin, #ifdef ESKİKOD ... #else ... #endif ile) patch her iki
sürümüde yamayamayacatır ve bu her ikisi için de uygulanabiliyorsa, yanlış sürüm
yamanabilecek ve size işlemin başarılı olduğunu söylececektir.
Evvelce uygulanmış bir yamayı uygularsanız, patch yamanın yer değiştirmeli yama olarak
uygulanacağını varsayabilir ve size bu yamayı uygulamamayı teklif eder. Bu bir özellik
olarak yorumlanabilirdi.
Bir yama parçasının nasıl birleştirileceğini hesaplamak, standart bulanık algoritmayı
kullanmaktan çok daha zordur. Daha büyük parçalar, daha fazla bağlam, özgün konumdan daha
büyük bir sapma ve daha kötü bir eşleşme, algoritmayı yavaşlatır.
TELİF HAKKI VE LİSANS
Telif Hakkı © 1984, 1985, 1986, 1988 Larry Wall.
Telif hakkı © 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000,
2001, 2002, 2009 Free Software Foundation, Inc. Lisans GPLv3+: GNU GPL sürüm 3 veya üstü
<http://gnu.org/licenses/gpl.html>. Bu bir özgür yazılımdır: yazılımı değiştirmek ve
dağıtmakta özgürsünüz. Yasaların izin verdiği ölçüde HİÇBİR GARANTİ YOKTUR.
YAZARLAR
patch’in özgün sürümü Larry Wall tarafından yazılmıştır. Paul Eggert patch’in keyfî
sınırlarını kaldırdı; ikilik dosyaların desteklenmesi, dosya zamanlarının ayarlanması,
dosyaları silinmesi özelliklerini ekledi; ve daha iyi POSIX uyumluluğu sağladı. Diğer
destekleyicilerden Wayne Davison unidiff desteğini, David MacKenzie yapılandırma ve
yedekleme desteklerini sağladı. Andreas Grünbacher birleştirme desteğini sağladı.
ÇEVİREN
© 2022 Nilgün Belma Bugüner
Bu çeviri özgür yazılımdır: Yasaların izin verdiği ölçüde HİÇBİR GARANTİ YOKTUR.
Lütfen, çeviri ile ilgili bildirimde bulunmak veya çeviri yapmak için
https://github.com/TLBP/manpages-tr/issues adresinde "New Issue" düğmesine tıklayıp yeni
bir konu açınız ve isteğinizi belirtiniz.