NAZWA

       term - zasady nazywania typów terminali

OPIS

       Zmienna  środowiskowa  TERM powinna standardowo zawierać nazwę typu terminala, konsoli lub
       urządzenia  wyświetlającego,  który  jest  używany.  Informacja  ta  jest  niezbędna   dla
       wszystkich  programów wyświetlających wyniki na ekranie, włączając w to edytor czy program
       pocztowy.

       Standardowa wartość zmiennej TERM będzie ustawiona  poprzez  inicjalizację  linii  poprzez
       plik  /etc/inittab (Linux i podobne do Systemu V Uniksy) lub plik /etc/ttys (BSD UNIX). To
       prawie zawsze wystarczy dla stacji roboczych czy konsoli mikrokomputerów.

       If you use a dialup line, the type of device attached to it may vary.  Older UNIX  systems
       pre-set a very dumb terminal type like “dumb” or “dialup” on dialup lines.  Newer ones may
       pre-set  “vt100”,  reflecting  the  prevalence  of  DEC  VT100-compatible  terminals   and
       personal-computer emulators.

       Modern  telnets pass your TERM environment variable from the local side to the remote one.
       There can be problems if the remote terminfo  or  termcap  entry  for  your  type  is  not
       compatible  with  yours,  but  this  situation is rare and can almost always be avoided by
       explicitly exporting “vt100” (assuming you are in fact  using  a  VT100-superset  console,
       terminal, or terminal emulator).

       W  każdym  razie,  można  dowolnie zmieniać zmienną TERM ustawioną przez system na dowolną
       wartość w profilu powłoki. Program tset(1)  może być w tym pomocny; można mu  podać  zbiór
       reguł  aby  wydedukował  lub  zażądał  podania  typu terminala bazując na urządzeniu tty i
       prędkości przesyłu danych (baud rate).

       Ustawienie zmiennej TERM własną wartością może być także użyteczne jeśli stworzono  własną
       definicję  terminala włączając opcje (takie jak widzialny dzwonek (czyli błyśnięcie ekranu
       lub podświetlenie) które mają zamienić standardowe ustawienia systemu.

       Opisy  typów  terminali  są  przechowywane  jako  pliki  zawierające  dane  opisujące  ich
       możliwości  w  katalogu  /etc/terminfo.  Aby  przejrzeć  listę  wszystkich  nazw terminali
       rozpoznawanych przez system, proszę wykonać

               toe | more

       z poziomu powłoki. Pliki te, opisujące możliwości terminali są  przechowywane  w  formacie
       binarnym  aby  zapewnić  optymalną  prędkość  dostępu  do  nich (odwrotnie niż w przypadku
       starego bazującego na tekście pliku termcap,  który  zastępują);  aby  sprawdzić  jedną  z
       pozycji należy użyć polecenia infocmp(1).  Wywołać można go następująco:

               infocmp entry_name

       gdzie  nazwa  jest  nazwą typu terminala, który ma być sprawdzony (i zarazem nazwą pliku w
       podkatalogu /etc/terminfo  nazwanym  od  pierwszej  litery  typu  terminala).  Komenda  ta
       wyświetla plik z opisem terminala w formacie tekstowym opisanym przez terminfo(5).

       The  first  line  of  a  terminfo(5) description gives the names by which terminfo knows a
       terminal, separated by “|” (pipe-bar) characters with the last name field terminated by  a
       comma.   The  first  name  field  is  the  type's primary name, and is the one to use when
       setting TERM.  The last name field (if distinct from the first) is actually a  description
       of  the  terminal  type  (it  may  contain blanks; the others must be single words).  Name
       fields between the first and last (if present)  are  aliases  for  the  terminal,  usually
       historical names retained for compatibility.

       Istnieją pewne konwencje jak dobierać podstawowe nazwy terminala, które pozwalają aby były
       unikalne,  a  zarazem  niosły  w  sobie  pewną  informację.   Poniżej  zamieszczony   jest
       przewodnik, który krok po kroku wyjaśnia jak nazywać a także jak je rozumieć:

       Najpierw   proszę  wybrać  główną  nazwę.  Powinna  się  ona  składać  z  małej  litery  i
       następujących po niej do siedmiu małych liter  bądź  cyfr.  Powinno  się  unikać  używania
       znaków  przestankowych  w  głównych nazwach, ponieważ są one używane i interpretowane jako
       nazwy plików i meta-znaków powłoki (np. takie jak !, $, *, ?  itp.),  umieszczone  w  nich
       mogą  spowodować  dziwne i kłopotliwe zachowanie.  Ukośnik (/), czy jakikolwiek inny znak,
       który może zostać zinterpretowany przez czyjś system plików (\, $, [, ]), jest szczególnie
       niebezpieczny  (terminfo jest niezależne od platformy, więc wybór nazwy zawierającej znaki
       specjalne może któregoś dnia spowodować pewne problemy dla przyszłych użytkowników).  Znak
       kropki  (.)  jest względnie bezpieczny o ile występuje co najwyżej jedna w nazwie głównej;
       niektóre starsze nazwy terminfo wykorzystują ją.

       Nazwa główna terminala lub typu konsoli stacji roboczej powinna prawie zawsze zaczynać się
       od  przedrostka sprzedawcy (np. hp dla Hewlett-Packard, wy dla Wyse, czy att dla terminali
       AT&T), lub popularną nazwą linii terminala (vt dla terminali typu VT od DEC-a, czy sun dla
       konsoli  stacji  roboczych  Suna lub regent dla modeli ADDS Regent).  Można wypisać drzewo
       terminfo aby zobaczyć jakie przedrostki są już w powszechnym użyciu.   Po  nazwie  głównej
       powinien znajdować się, jeśli to potrzebne, numer modelu; a więc vt100, hp2621, wy50.

       Nazwą  główną  dla  konsoli typu PC-Unix powinna być nazwa systemu operacyjnego np. linux,
       bsdos, freebsd, netbsd.  Nie powinna to być nazwa typu console czy jakakolwiek inna ogólna
       nazwa  która  może  spowodować zamieszanie w środowisku o wielu platformach. Jeśli później
       następuje numer modelu, powinien wskazywać albo  numer  wersji  systemu  operacyjnego  lub
       numer wersji sterownika konsoli.

       Nazwą  główna  dla  emulatora terminala (zakładając że nie pasuje do któregoś ze standardu
       ANSI lub typu vt100) powinna być nazwa programu lub z łatwością rozpoznawalny  skrót  (np.
       versaterm, ctrm).

       Po  nazwie  głównej,  można  dodać  dowolną, lecz rozsądną, ilość rozdzielonych łącznikiem
       przyrostków określających specjalne właściwości.

       2p   Ma dwie strony pamięci.  Podobnie 4p, 8p, itd.

       mc   Magic-cookie.  Niektóre terminale (szczególnie starsze Wyse)  mogą  obsługiwaćjedynie
            jeden  atrybut  bez  utraty  magic-cookie.  Ich  definicja  w terminfo zazwyczaj jest
            sparowana z inną (która posiada ten przyrostek) aby wspierać dużą ilość atrybutów.

       -am  Włącza auto-margines (prawostronne zawijanie)

       -m   Tryb mono - wyłączenie obsługi kolorów

       -na  Bez strzałek - termcap ignoruje strzałki które w rzeczywistości są na terminalu, więc
            użytkownik może używać ich lokalnie.

       -nam Bez auto-marginesu - Wyłącza opcję am

       -nl  Bez etykiet - wyłącza miękkie etykiety

       -nsl Bez linii statusu - likwiduje linię statusu

       -pp  Ma port drukarki który jest używany

       -rv  Terminal w odwróconym trybie video (czarny na białym)

       -s   Używa linii statusu.

       -vb  Używa widzialnego dzwonka (błysk) a nie krótkiego dźwięku.

       -w   Wide; terminal is in 132-column mode.

       Conventionally, if your terminal type is a variant intended to specify a line height, that
       suffix should go first.  So, for a hypothetical FuBarCo model  2317  terminal  in  30-line
       mode with reverse video, best form would be fubar-30-rv (rather than, say, “fubar-rv-30”).

       Typy  terminali,  które nie są opisane jako samodzielne sekcje, a raczej jako składniki do
       dołączenia do innych sekcji poprzez use, są rozróżniane poprzez użycie znaków plus  (+)  a
       nie minus (-).

       Komendy,  które używają typu terminala aby kontrolować wyświetlanie często akceptują opcję
       -T, która pozwala podać typ terminala jako argument.  Takie programy powinny skorzystać ze
       zmiennej środowiskowej TERM kiedy opcja -T jest nie podana.

PRZENOŚNOŚĆ

       Dla maksymalnej kompatybilności ze starszymi Uniksami System V, nazwy i aliasy powinny być
       unikalne w pierwszych 14 znakach.

PLIKI

       /etc/terminfo
            compiled terminal description database

       /etc/inittab
            inicjalizacja linii tty (Uniksy podobne do AT&T).

       /etc/ttys
            inicjalizacja linii tty (Uniksy podobne do BSD).

ZOBACZ TAKŻE

       curses(3X), term(5), terminfo(5)

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony  podręcznika   są:   Marcin   Mazurek
       <mazek@capella.ae.poznan.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze  tłumaczenie  jest  wolną  dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
       można   uzyskać   zapoznając   się   z   GNU   General   Public   License   w   wersji   3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩   lub   nowszej.   Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.