Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all 
NAZWA
find - szuka plików w hierarchii katalogowej
SKŁADNIA
find [-H] [-L] [-P] [-D opcje-debugowania] [-Opoziom] [punkt-początkowy...] [wyrażenie]
OPIS
Ta strona podręcznika man opisuje wersję GNU programu find. GNU find przeszukuje drzewo
katalogowe, zakorzenione w każdej z podanych punktów początkowych. Wykonuje przy tym
podane wyrażenie od lewej do prawej, zgodnie z zasadami priorytetów (rozdział OPERATORY),
aż do ustalenia wyniku (lewa strona jest fałszywa dla operacji and, a prawdziwa dla or),
co powoduje przejście do następnej nazwy pliku. Jeśli nie podano punktu początkowego,
przyjmuje się ".".
W przypadku używania find w środowisku, w którym istotne jest bezpieczeństwo (np. przy
przeszukiwaniu katalogów, które są zapisywalne dla innych użytkowników), należy zapoznać
się z rozdziałem "Security Considerations" w dokumentacji findutils, pod nazwą Finding
Files. Dokument ten (w języku angielskim) jest bardziej szczegółowy i opisowy niż
niniejsza strona podręcznika systemowego, więc może okazać się przydatniejszym źródłem
informacji.
OPCJE
Opcje -H, -L i -P kontrolują sposób traktowania dowiązań symbolicznych. Kolejne argumenty
wiersza poleceń powinny być plikami lub katalogami do przeszukania, aż do pierwszego
argumentu rozpoczynającego się znakiem "-" albo argumentu "(" lub "!". Argumenty te (razem
z następnymi) są rozpoznawane jako wyrażenie opisujące to, co ma zostać przeszukane. Jeśli
nie zostanie podana ścieżka, użyty będzie bieżący katalog. W przypadku braku wyrażenia,
używane jest domyślne wyrażenie -print (lecz wówczas i tak zapewne lepsze byłoby
skorzystanie z -print0).
This manual page talks about `options' within the expression list. These options control
the behaviour of find but are specified immediately after the last path name. The five
`real' options -H, -L, -P, -D and -O must appear before the first path name, if at all. A
double dash -- could theoretically be used to signal that any remaining arguments are not
options, but this does not really work due to the way find determines the end of the
following path arguments: it does that by reading until an expression argument comes
(which also starts with a `-'). Now, if a path argument would start with a `-', then find
would treat it as expression argument instead. Thus, to ensure that all start points are
taken as such, and especially to prevent that wildcard patterns expanded by the calling
shell are not mistakenly treated as expression arguments, it is generally safer to prefix
wildcards or dubious path names with either `./' or to use absolute path names starting
with '/'. Alternatively, it is generally safe though non-portable to use the GNU option
-files0-from to pass arbitrary starting points to find.
-P Nigdy nie podąża za dowiązaniami symbolicznymi. Jest to zachowanie domyślne. Gdy
find sprawdza lub wypisuje informacje o plikach, a jest on dowiązaniem
symbolicznym, to użyta informacja powinna być wzięta z właściwości samego
dowiązania symbolicznego.
-L Podąża za dowiązaniami symbolicznymi. Gdy find sprawdza lub wypisuje informacje o
plikach, to powinny być one wzięte z właściwości pliku, na który wskazuje
dowiązanie symboliczne, a nie z samego dowiązania (chyba, że jest to zerwane
dowiązanie symboliczne lub find nie może sprawdzić pliku, na który wskazuje
dowiązanie). Użycie tej opcji implikuje -noleaf. Jeśli użyje się później -P, to
-noleaf wciąż będzie działać. Jeśli działa -L, a find podczas wyszukiwania odkryje
dowiązanie symboliczne do podkatalogu, to przeszukany zostanie podkatalog, na który
wskazuje dowiązanie.
When the -L option is in effect, the -type predicate will always match against the
type of the file that a symbolic link points to rather than the link itself (unless
the symbolic link is broken). Actions that can cause symbolic links to become
broken while find is executing (for example -delete) can give rise to confusing
behaviour. Using -L causes the -lname and -ilname predicates always to return
false.
-H Nie podąża za dowiązaniami symbolicznymi, z wyjątkiem przetwarzania argumentów
wiersza polecenia. Gdy find sprawdza lub wypisuje informacje o plikach, powinny być
one brane z właściwości samego dowiązania symbolicznego. Jedynym wyjątkiem jest
sytuacja, gdy plik podany w wierszu polecenia jest dowiązaniem symbolicznym i może
być ono rozwiązane. Wówczas informacja jest brana z tego, na co wskazuje dowiązanie
(tj. podąża się za dowiązaniem). Informacja z samego dowiązania jest używana w
razie, gdy plik, na który wskazuje dowiązanie nie może być sprawdzony. Gdy działa
-H i jedna ze ścieżek podanych w wierszu polecenia jest dowiązaniem symbolicznym do
katalogu, sprawdzana jest zawartość tego katalogu (zapobiegnie temu skorzystanie z
-maxdepth 0).
Jeśli podano więcej niż jedną z opcji -H, -L i -P, każda przesłania poprzednią - liczy się
ostatnia podana w wierszu polecenia, Ponieważ opcja -P jest domyślna, powinno się ją uznać
za działającą, chyba że podano -H lub -L.
GNU find często sprawdza status plików podczas przetwarzania samego wiersza polecenia,
przed rozpoczęciem właściwego przeszukiwania. Opcje te mogą również wpływać na sposób
przetworzenia argumentów. Co więcej, istnieje wiele testów, które porównują pliki z
wiersza polecenia do aktualnie rozważanego pliku. W każdym przypadku, plik podany w
wierszu polecenia będzie sprawdzony i niektóre z jego właściwości zostaną zachowane.
Jeżeli nazwany plik jest w rzeczywistości dowiązaniem symbolicznym, a działa opcja -P (lub
nie podano -H, ani -L), to informacja użyta do porównania zostanie wzięta z właściwości
dowiązania symbolicznego. W przeciwnym razie, właściwości będą wzięte z pliku, na który
wskazuje dowiązanie. Jeżeli find nie może podążyć za dowiązaniem (np. ponieważ ma
niewystarczające uprawnienia lub dowiązanie wskazuje na nieistniejący plik) zostaną użyte
właściwości samego dowiązania.
When the -H or -L options are in effect, any symbolic links listed as the argument of
-newer will be dereferenced, and the timestamp will be taken from the file to which the
symbolic link points. The same consideration applies to -newerXY, -anewer and -cnewer.
Opcja -follow ma podobne działanie do -L, choć działa tylko w miejscu pojawienia się (tj.
jeśli -L nie jest użyte, a skorzystano z -follow, to wszystkie dowiązania symboliczne
pojawiające się w wierszu poleceń za -follow zostaną rozwiązane, lecz umieszczone
wcześniej - nie).
-D debugopts
Wyświetla informacje diagnostyczne - może okazać się przydatna do zdiagnozowania
przypadków, gdy find nie robi tego czego od niego oczekujemy. Lista opcji
debugowania powinna być oddzielona przecinkami. Nie gwarantuje się kompatybilności
opcji debugowania pomiędzy wydaniami findutils. Pełną listę prawidłowych opcji
debugowania wyświetli polecenie find -D help. Są to między innymi:
exec Wyświetla informacje diagnostyczne związane z -exec, -execdir, -ok i -okdir.
opt Wyświetla informacje diagnostyczne związane z optymalizację drzewka wyrażeń;
patrz opcja -O.
rates Wyświetla podsumowanie wskazujące częstość sukcesu lub porażki każdego
wskazania.
search Informuje o przechodzeniu przez drzewo katalogów.
stat Wyświetla komunikaty o plikach sprawdzanych przez wywołania systemowe stat i
lstat. Program find stara się zminimalizować liczbę takich wywołań.
tree Wyświetla drzewko wyrażeń w formie oryginalnej i zoptymalizowanej.
all Włącza wszystkie inne opcje debugowania (poza help).
help Objaśnia opcje debugowania.
-Opoziom
Włącza optymalizację zapytań. Program find zmienia kolejność testów, aby
przyspieszyć wykonanie przy zachowaniu efektu końcowego; tj. nie zmienia się
wskazań z efektami ubocznymi w stosunku do każdego innego. Optymalizacje są
przeprowadzane zgodnie z poniższymi poziomami optymalizacji.
0 Odpowiednik poziomu optymalizacji 1.
1 Jest to domyślny poziom optymalizacji i odnosi się do tradycyjnego
zachowania. Kolejność wyrażeń jest zmieniana w ten sposób, że testy
działające tylko na nazwach plików (np. -name lub -regex) są wykonywane jako
pierwsze.
2 Any -type or -xtype tests are performed after any tests based only on the
names of files, but before any tests that require information from the
inode. On many modern versions of Unix, file types are returned by
readdir() and so these predicates are faster to evaluate than predicates
which need to stat the file first. If you use the -fstype FOO predicate and
specify a filesystem type FOO which is not known (that is, present in
`/etc/mtab') at the time find starts, that predicate is equivalent to
-false.
3 Na tym poziomie optymalizacji, włączona jest pełna optymalizacja, działająca
w oparciu o koszt zapytań. Kolejność testów jest modyfikowana w taki sposób,
aby tanie (szybkie) testy były przeprowadzane wcześniej, a droższe -
później, jeśli to konieczne. Wewnątrz każdej grupy kosztowej, wskazania są
przeprowadzane wcześniej lub później, zgodnie z prawdopodobieństwem ich
powodzenia. Przy -o, wskazania o większym prawdopodobieństwie sukcesu są
przeprowadzane wcześniej, a przy -a, wcześniej wykonywane są wskazania o
większym prawdopodobieństwie niepowodzenia.
Optymalizator działający w oparciu o koszty, ma z góry przyjęte założenie o
prawdopodobieństwie powodzenia danego testu. W niektórych przypadkach,
prawdopodobieństwo bierze pod uwagę naturę testu (np. -type f powinien kończyć się
sukcesem częściej niż -type c). Optymalizator jest jeszcze w fazie kalkulacji.
Jeśli nie poprawi to wydajności programu find, zostanie ponownie usunięty.
Podobnie, optymalizacje, które udowodnią swą rzetelność, spójność i efektywność,
mogą w przyszłości zostać włączone na niższym poziomie optymalizacyjnym. Jednak
domyślne zachowanie (poziom optymalizacji 1) nie zmieni się w wydaniach 4.3.x.
Zestaw testów findutils wykonuje wszystkie testy find na każdym poziomie
optymalizacji, aby mieć pewność, że wyniki pozostają te same.
WYRAŻENIE
Część wiersza poleceń po liście punktów początkowych jest wyrażeniem. Jest to rodzaj
określenia zapytania, opisującego w jaki sposób dopasowywać pliki i co z nimi zrobić po
dopasowaniu. Wyrażenie składa się z kilku rzeczy:
Testy Testy zwracają prawdę lub fałsz, zwykle na podstawie jakiejś własności rozważanego
pliku. Na przykład test -empty jest prawdziwy tylko, gdy bieżący plik jest pusty.
Akcje Akcje mają efekty poboczne (takie jak wypisywanie czegoś na standardowym wyjściu) i
zwracają prawdę lub fałsz, zwykle w zależności od tego, czy się powiodą. Akcje
-print wypisuje na przykład nazwę bieżącego pliku na standardowym wyjściu.
Opcje globalne
Opcje globalne wpływają na działanie testów i akcji podanych w dowolnej części
wiersza poleceń. Opcje globalne zawsze zwracają prawdę. Na przykład opcja -depth
powoduje, że find przechodzi przez system plików, zagłębiając się najpierw w
katalogach.
Opcje pozycyjne
Opcje pozycyjne wpływają tylko na testy lub akcje, które występują za nimi. Opcja
pozycyjne zawsze zwracają prawdę. Na przykład opcja -regextype jest pozycyjna,
określa dialekt wyrażeń regularnych, dla wyrażeń regularnych, które pojawią się
dalej w wierszu polecenia.
Operatory
Operatory łączą inne rzeczy w wyrażeniu. Obejmują na przykład -o (oznaczające
logiczne LUB — OR) oraz -a (oznaczające logiczne ORAZ — AND). Tam, gdzie nie podano
operatora, przyjmowane jest -a.
Akcja -print jest wykonywana na wszystkich plikach, dla których prawdziwe jest całe
wyrażenie, chyba że zawiera ono akcję inną niż -prune lub -quit. Akcjami wstrzymującymi
domyślne -print są: -delete, -exec, -execdir, -ok, -okdir, -fls, -fprint, -fprintf, -ls,
-print i -printf.
Akcja -delete działa również jak opcja (ponieważ wymusza -depth).
OPCJE POZYCYJNE
Opcje pozycyjne zawsze zwracają prawdę. Wpływają jedynie na testy, które znajdują się za
nimi w wierszu polecenia.
-daystart
Mierzy czasy (dla -amin, -atime, -cmin, -ctime, -mmin i -mtime) od dziś, a nie od
24 godzin temu. Opcja ta wpływa jedynie na testy, pojawiające się później w wierszu
polecenia.
-follow
Przestarzałe, proszę zamiast tego użyć opcji -L. Rozwiązuje dowiązania symboliczne.
Implikuje -noleaf. Opcja -foolow działa jedynie na testy pojawiające się w wierszu
polecenia za nią. O ile nie poda się opcji -H lub -L, pozycja opcji -follow zmienia
zachowanie wskazania -newer - pliki będące argumentami -newer zostaną rozwiązane,
jeśli są dowiązaniami symbolicznymi. To samo dotyczy opcji -newerXY, -anewer and
-cnewer. Podobnie, wskazanie -type zostanie zawsze dopasowane do pliku wskazanego
przez dowiązanie symboliczne, zamiast do samego dowiązania. Użycie -follow
powoduje, że wskazania -lname i -ilname zawsze zwracają fałsz.
-regextype typ
Changes the regular expression syntax understood by -regex and -iregex tests which
occur later on the command line. To see which regular expression types are known,
use -regextype help. The Texinfo documentation (see SEE ALSO) explains the
meaning of and differences between the various types of regular expression.
-warn, -nowarn
Turn warning messages on or off. These warnings apply only to the command line
usage, not to any conditions that find might encounter when it searches
directories. The default behaviour corresponds to -warn if standard input is a
tty, and to -nowarn otherwise. If a warning message relating to command-line usage
is produced, the exit status of find is not affected. If the POSIXLY_CORRECT
environment variable is set, and -warn is also used, it is not specified which, if
any, warnings will be active.
OPCJE GLOBALNE
Opcje globalne zawsze zwracają prawdę. Opcje globalne działają nawet wobec testów, które
występują wcześniej w wierszu polecenia. Aby uniknąć zamieszania, opcje globalne należy
podawać w wierszu polecenia po liście punktów początkowych, a przed pierwszymi testami,
opcjami pozycyjnymi lub akcjami. Jeśli poda się opcję globalną w innym miejscu, find
wypisze ostrzeżenie, wyjaśniające że może być to mylące.
Opcje globalne pojawiają się po liście punktów początkowych, zatem nie są opcjami tego
samego typu jak np. -L.
-d Synonim -depth, ze względu na kompatybilność z FreeBSD, NetBSD, MacOS X i OpenBSD.
-depth Przetwarza zawartość każdego katalogu przed samym katalogiem jako takim. Akcja
-delete implikuje także -depth.
-files0-from plik
Read the starting points from file instead of getting them on the command line. In
contrast to the known limitations of passing starting points via arguments on the
command line, namely the limitation of the amount of file names, and the inherent
ambiguity of file names clashing with option names, using this option allows to
safely pass an arbitrary number of starting points to find.
Using this option and passing starting points on the command line is mutually
exclusive, and is therefore not allowed at the same time.
The file argument is mandatory. One can use -files0-from - to read the list of
starting points from the standard input stream, and e.g. from a pipe. In this
case, the actions -ok and -okdir are not allowed, because they would obviously
interfere with reading from standard input in order to get a user confirmation.
The starting points in file have to be separated by ASCII NUL characters. Two
consecutive NUL characters, i.e., a starting point with a Zero-length file name is
not allowed and will lead to an error diagnostic followed by a non-Zero exit code
later.
In the case the given file is empty, find does not process any starting point and
therefore will exit immediately after parsing the program arguments. This is
unlike the standard invocation where find assumes the current directory as starting
point if no path argument is passed.
The processing of the starting points is otherwise as usual, e.g. find will
recurse into subdirectories unless otherwise prevented. To process only the
starting points, one can additionally pass -maxdepth 0.
Further notes: if a file is listed more than once in the input file, it is
unspecified whether it is visited more than once. If the file is mutated during
the operation of find, the result is unspecified as well. Finally, the seek
position within the named file at the time find exits, be it with -quit or in any
other way, is also unspecified. By "unspecified" here is meant that it may or may
not work or do any specific thing, and that the behavior may change from platform
to platform, or from findutils release to release.
-help, --help
Wypisuje sposób użycia find z wiersza poleceń i kończy pracę programu.
-ignore_readdir_race
Zwykle find wyświetla błąd, gdy nie uda mu się pobrać statusu pliku. Po podaniu tej
opcji i usunięciu pliku pomiędzy odczytem przez find nazwy pliku z katalogu i
momentem próby pobrania statusu, błąd nie zostanie wyświetlony. Dotyczy to również
plików i katalogów podanych w wierszu polecenia. Opcja ta zaczyna działać już przy
odczycie wiersza polecenia, co oznacza, że nie da się przeszukiwać systemu plików
częściowo z opcją włączoną i częściowo z wyłączoną (aby to zrobić, konieczne jest
dwukrotne uruchomienie polecenia find, jeden raz z opcją włączoną, a drugi - z
wyłączoną).
Furthermore, find with the -ignore_readdir_race option will ignore errors of the
-delete action in the case the file has disappeared since the parent directory was
read: it will not output an error diagnostic, and the return code of the -delete
action will be true.
-maxdepth głębokość
Descend at most levels (a non-negative integer) levels of directories below the
starting-points. Using -maxdepth 0 means only apply the tests and actions to the
starting-points themselves.
-mindepth głębokość
Nie stosuje testów lub akcji w poziomach niższych niż głębokość (nieujemna liczba
całkowita). Użycie mindepth 1 oznacza przetwarzanie wszystkich plików poza punktami
początkowymi.
-mount Nie zagłębia się w katalogi na innych systemach plików. Jest to alternatywna nazwa
dla -xdev, stworzona dla zgodności z innymi wersjami find.
-noignore_readdir_race
Wyłącza efekt opcji -ignore_readdir_race.
-noleaf
Zakazuje optymalizacji wykonywanej przez zakładanie, że katalogi zawierają o dwa
podkatalogi mniej niż ich licznik dowiązań zwykłych (twardych). Opcja ta jest
wymagana podczas przeszukiwania systemów plików, które nie używają uniksowej
konwencji wiązania katalogów, takich jak systemy plików CD-ROM, MS-DOS czy wolumeny
AFS. Każdy katalog w normalnym systemie uniksowym zawiera przynajmniej dwa twarde
dowiązania: jego nazwę i ".". Dodatkowo, jego podkatalogi będą do niego dowiązane
za pomocą ".." każdy. Gdy find testuje katalog po zbadaniu funkcją stat o 2 mniej
podkatalogów niż licznik dowiązań, wie, że reszta wpisów jest niekatalogowa (są to
"liście" - "leaf" w drzewie katalogów). Jeśli testowane mają być tylko nazwy
plików, to nie ma potrzeby ich sprawdzać; daje to znaczące przyspieszenie.
-version, --version
Wypisuje wersję i kończy pracę.
-xdev Nie zagłębia się w katalogi na innych systemach plików.
TESTY
Niektóre testy np. -newerXY i -samefile pozwalają na porównanie pomiędzy aktualnie
sprawdzanym plikiem i plikiem odniesienia podanym w wierszu polecenia. Gdy te testy są
używane, interpretacja pliku odniesienia zależy od opcji -H, -L i -P i podanej wcześniej
-follow, lecz plik odniesienia jest sprawdzany tylko raz, przy przetwarzaniu wiersza
polecenia. Jeśli plik odniesienia nie może zostać sprawdzony (np. wywołanie systemowe
stat(2) nie powiedzie się na nim), wyświetlany jest błąd, a find wychodzi z niezerowym
kodem zakończenia.
Do testów (takich jak -amin, -mtime, -gid, -inum, -links, -size, -uid i -used) można podać
argument numeryczny n jako
+n dla większych niż n,
-n dla mniejszych niż n,
n dla równych n.
Obsługiwane testy:
-amin n
Dostęp do pliku nastąpił ostatnio wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n minut
temu.
-anewer odniesienie
Time of the last access of the current file is more recent than that of the last
data modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the
-H option or the -L option is in effect, then the time of the last data
modification of the file it points to is always used.
-atime n
Dostęp do pliku miał miejsce wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n*24 godzin
temu. Gdy find dowie się jak wiele okresów 24-godzinnych temu dostano się do pliku,
ignorowana jest część ułamkowa; tak więc aby dopasować -atime +1, dostęp do pliku
musiał być co najwyżej dwa dni temu.
-cmin n
Status pliku został zmieniony wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n minut
temu.
-cnewer odniesienie
Time of the last status change of the current file is more recent than that of the
last data modification of the reference file. If reference is a symbolic link and
the -H option or the -L option is in effect, then the time of the last data
modification of the file it points to is always used.
-ctime n
Status pliku został zmieniony wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n*24 godzin
temu. Proszę zapoznać się z komentarzami do -atime, aby zrozumieć wpływ
zaokrąglenia na interpretację czasu modyfikacji pliku.
-empty Plik jest pusty i jest albo zwykłym plikiem, albo katalogiem.
-executable
Dopasowuje pliki, które są wykonywalne i katalogi, które są przeszukiwalne (w
sensie tłumaczenia nazw pliku) dla bieżącego użytkownika. Bierze pod uwagę listy
kontroli dostępu (ACL) i inne zasady praw dostępu, które są ignorowane przez test
-perm. Ten test używa wywołania systemowego access(2) i może być zmylony przez
serwery NFS używające mapowania UID (lub root-squashing), gdyż wiele systemów
implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć informacji mapowania UID po
stronie serwera. Ponieważ test ten działa tylko w oparciu o wywołanie systemowe
access(2), nie ma gwarancji, że plik dla którego test się powiódł, może być w
rzeczywistości wykonany.
-false Zawsze fałszywe.
-fstype typ
Plik jest na systemie plików o typie typ. Prawidłowe typy systemów plików różnią
się na różnych wersjach Uniksa; ich niekompletna lista, która jest przyjmowana w
części systemów to: ufs, 4.2, 4.3, nfs, tmp, mfs, S51K, S52K. Aby zobaczyć typy
swoich systemów plików, należy użyć -printf z dyrektywą %F.
-gid n Numeryczny GID pliku, który wynosi mniej niż, więcej niż lub dokładnie n.
-group nazwag
Plik należy do grupy nazwag (numeryczny GID jest dopuszczalny).
-ilname wzorzec
Podobnie jak -lname, lecz dopasowanie jest niezależne od wielkości znaków. Jeśli
działa opcja -L lub -follow, test zwraca fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne
jest zerwane.
-iname pattern
Like -name, but the match is case insensitive. For example, the patterns `fo*' and
`F??' match the file names `Foo', `FOO', `foo', `fOo', etc. The pattern `*foo*`
will also match a file called '.foobar'.
-inum n
Plik ma numer i-węzła mniejszy niż, większy niż lub dokładnie równy n. Zwykle
łatwiej jest użyć testu -samefile.
-ipath wzorzec
Podobne do -path, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.
-iregex wzorzec
Podobne do -regex, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.
-ilname pattern
Patrz -ipath. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.
-links n
Plik ma mniej niż, więcej niż lub dokładnie n dowiązań zwykłych (twardych).
-lname wzorzec
Plik jest dowiązaniem symbolicznym, którego zawartość odpowiada wzorcowi powłoki
wzorzec. Metaznaki nie traktują specjalnie "/" i ".". Jeśli działa opcja -L lub
-follow, to test zwraca fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne jest zerwane.
-mmin n
Dane pliku były ostatnio modyfikowane wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n
minut temu.
-mtime n
File's data was last modified less than, more than or exactly n*24 hours ago. See
the comments for -atime to understand how rounding affects the interpretation of
file modification times.
-name wzorzec
Base of file name (the path with the leading directories removed) matches shell
pattern pattern. Because the leading directories are removed, the file names
considered for a match with -name will never include a slash, so `-name a/b' will
never match anything (you probably need to use -path instead). A warning is issued
if you try to do this, unless the environment variable POSIXLY_CORRECT is set. The
metacharacters (`*', `?', and `[]') match a `.' at the start of the base name (this
is a change in findutils-4.2.2; see section STANDARDS CONFORMANCE below). To
ignore a directory and the files under it, use -prune rather than checking every
file in the tree; see an example in the description of that action. Braces are not
recognised as being special, despite the fact that some shells including Bash imbue
braces with a special meaning in shell patterns. The filename matching is
performed with the use of the fnmatch(3) library function. Don't forget to
enclose the pattern in quotes in order to protect it from expansion by the shell.
-newer odniesienie
Time of the last data modification of the current file is more recent than that of
the last data modification of the reference file. If reference is a symbolic link
and the -H option or the -L option is in effect, then the time of the last data
modification of the file it points to is always used.
-newerXY odniesienie
Succeeds if timestamp X of the file being considered is newer than timestamp Y of
the file reference. The letters X and Y can be any of the following letters:
a Czas dostępu (ang. access) pliku odniesienie
B Czas powstania (ang. birth) pliku odniesienie
c Czas zmiany (ang. change) statusu i-węzła odniesienia
m Czas modyfikacji pliku odniesienie
t odniesienie jest interpr. bezpośrednio jako czas (ang. time)
Niektóre kombinacje są nieprawidłowe, np. X nie może być t. Część kombinacji nie
jest zaimplementowanych we wszystkich systemach, do takich należy np. B. Jeśli poda
się nieprawidłową lub nieobsługiwaną kombinację XY, otrzymuje się błąd krytyczny.
Określenia czasowe są interpretowane jak argument do opcji -d GNU date. Jeżeli czas
powstania pliku odniesienia nie może być ustalony, to przy próbie użycia go
wynikiem jest komunikat o błędzie krytycznym. Jeśli poda się test, odnoszący się do
czasu powstania sprawdzanych plików, to test ten nie powiedzie się dla wszystkich
plików, których czas ten jest nieznany.
-nogroup
Do numerycznego GID pliku nie pasuje żadna grupa.
-nouser
Do numerycznego UID pliku nie pasuje żaden użytkownik.
-path wzorzec
Nazwa pliku odpowiada wzorcowi powłoki wzorzec. Metaznaki nie traktują specjalnie
"/" lub "."; tak więc na przykład,
find . -path "./sr*sc"
will print an entry for a directory called ./src/misc (if one exists). To ignore a
whole directory tree, use -prune rather than checking every file in the tree. Note
that the pattern match test applies to the whole file name, starting from one of
the start points named on the command line. It would only make sense to use an
absolute path name here if the relevant start point is also an absolute path. This
means that this command will never match anything:
find bar -path /foo/bar/myfile -print
Find compares the -path argument with the concatenation of a directory name and the
base name of the file it's examining. Since the concatenation will never end with
a slash, -path arguments ending in a slash will match nothing (except perhaps a
start point specified on the command line). The predicate -path is also supported
by HP-UX find and is part of the POSIX 2008 standard.
-perm prawa
File's permission bits are exactly mode (octal or symbolic). Since an exact match
is required, if you want to use this form for symbolic modes, you may have to
specify a rather complex mode string. For example `-perm g=w' will only match
files which have mode 0020 (that is, ones for which group write permission is the
only permission set). It is more likely that you will want to use the `/' or `-'
forms, for example `-perm -g=w', which matches any file with group write
permission. See the EXAMPLES section for some illustrative examples.
-perm -prawa
Wszystkie bity praw pliku są ustawione dla pliku. Akceptowane są tryby w postaci
symbolicznej i jest to zwykle wygodniejsza forma do użycia. W przypadku korzystania
z postaci symbolicznej trzeba podać "u", "g" lub "o". Lepsze przykłady podano w
rozdziale PRZYKŁADY.
-perm /prawa
Ustawiony jest dowolny z bitów praw pliku. Akceptowane są tryby w postaci
symbolicznej. W przypadku korzystania z postaci symbolicznej trzeba podać "u", "g"
lub "o". Lepsze przykłady podano w rozdziale PRZYKŁADY. Jeśli nie ustawiono bitów
praw w trybie, to test dopasuje każdy plik (zgodnie z zamysłem, aby pozostać w
zgodzie z zachowaniem -perm -000).
-perm +prawa
Nie jest już obsługiwane (a było przestarzałe od 2005 roku). Proszę użyć w zamian
-perm /tryb.
-readable
Dopasowuje pliki odczytywalne przez bieżącego użytkownika. Bierze się tu pod uwagę
listy kontroli dostępu (ACL) i inne sprawy związane z uprawnieniami, które -perm
ignoruje. Ten test używa wywołania systemowego access(2) i może być zmylony przez
serwery NFS używające mapowania UID (lub root-squashing), gdyż wiele systemów
implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć informacji mapowania UID po
stronie serwera.
-regex wzorzec
Nazwa pliku odpowiada wyrażeniu regularnemu wzorzec. Dopasowanie stosuje się do
całej ścieżki, nie dla przeszukiwanej. Na przykład, aby dopasować plik o nazwie
./fubar3, można użyć wyrażenia regularnego ".*bar" lub ".*b.*3", lecz nie "f.*r3".
Wyrażenia regularne rozumiane przez find są domyślnie wyrażeniami regularnymi
Emacsa (z tym wyjątkiem, że "." dopasowuje nowy wiersz), lecz można to zmienić
opcją -regextype.
-samefile nazwa
Plik odnosi się do tego samego i-węzła co nazwa. Gdy działa opcja -L, obejmuje to
dowiązania symboliczne.
-size n[c|w|b|k|M|G]
Plik używa mniej niż, więcej niż lub dokładnie n jednostek miejsca, zaokrąglając w
górę. Można dodać następujące przyrostki:
b bloki 512-bajtowe (wartość domyślna, gdy nie użyto przyrostka)
c bajty
w słowa dwubajtowe
k kibibajty (KiB, jednostka 1024 bajtów)
M mebibajty (MiB, jednostka 1024 * 1024 = 1048576 bajtów)
G gibibajty (GiB, jednostka 1024 * 1024 * 1024 = 1073741824 bajtów)
The size is simply the st_size member of the struct stat populated by the lstat (or
stat) system call, rounded up as shown above. In other words, it's consistent with
the result you get for ls -l. Bear in mind that the `%k' and `%b' format
specifiers of -printf handle sparse files differently. The `b' suffix always
denotes 512-byte blocks and never 1024-byte blocks, which is different to the
behaviour of -ls.
The + and - prefixes signify greater than and less than, as usual; i.e., an exact
size of n units does not match. Bear in mind that the size is rounded up to the
next unit. Therefore -size -1M is not equivalent to -size -1048576c. The former
only matches empty files, the latter matches files from 0 to 1,048,575 bytes.
-true Zawsze prawda.
-type c
Plik jest typu c:
b blokowy (buforowany) plik specjalny
c znakowy (niebuforowany) plik specjalny (ang. character)
d katalog (ang. directory)
p łącze nazwane (FIFO, ang. pipe)
f zwykły plik
l dowiązanie symboliczne (link); nigdy nie jest to prawda, gdy działa opcja -L
lub -foolow, chyba że dowiązanie jest zerwane. Aby wyszukiwać dowiązania
symboliczne przy korzystaniu z opcji -L, należy użyć -xtype.
s gniazdo
D door (Solaris)
To search for more than one type at once, you can supply the combined list of type
letters separated by a comma `,' (GNU extension).
-uid n Numeryczny UID pliku wynosi mniej niż, więcej niż lub dokładnie n.
-used n
Do pliku ostatnio dostano się wcześniej niż, dawniej niż lub dokładnie n dni po
zmianie jego statusu.
-user unazwa
Właścicielem pliku jest użytkownik unazwa (numeryczny UID jest tu dozwolony).
-wholename wzorzec
Patrz -path. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.
-writable
Dopasowuje pliki zapisywalne dla bieżącego użytkownika. Bierze pod uwagę listy
kontroli dostępu (ACL) i inne zasady praw dostępu, które są ignorowane przez test
-perm. Ten test używa wywołania systemowego access(2) i może być zmylony przez
serwery NFS używające mapowania UID (lub root-squashing), gdyż wiele systemów
implementuje access(2) w jądrze klienta i nie może użyć informacji mapowania UID po
stronie serwera.
-xtype c
Jest to to samo co -type, chyba że plik jest dowiązaniem symbolicznym. Dla dowiązań
symbolicznych: jeśli podano -H lub -P, jest prawdziwe gdy plik jest dowiązaniem do
pliku typu c; jeśli podano -L, jest prawdziwe, jeśli c to "l". Innymi słowy, dla
dowiązań symbolicznych -xtype sprawdza typ pliku, którego nie sprawdza -type.
-context wzorzec
(tylko SELinux) Kontekst bezpieczeństwa pliku dopasowanego przez wzorzec typu glob.
AKCJE
-delete
Usuwa pliki lub katalogi; prawdziwe gdy usunięcie powiedzie się. Jeśli nie, to
wypisywany jest błąd, a kod zakończenia find będzie niezerowy (gdy program
ostatecznie się zakończy).
Warning: Don't forget that find evaluates the command line as an expression, so
putting -delete first will make find try to delete everything below the starting
points you specified.
The use of the -delete action on the command line automatically turns on the -depth
option. As in turn -depth makes -prune ineffective, the -delete action cannot
usefully be combined with -prune.
Often, the user might want to test a find command line with -print prior to adding
-delete for the actual removal run. To avoid surprising results, it is usually
best to remember to use -depth explicitly during those earlier test runs.
The -delete action will fail to remove a directory unless it is empty.
Together with the -ignore_readdir_race option, find will ignore errors of the
-delete action in the case the file has disappeared since the parent directory was
read: it will not output an error diagnostic, not change the exit code to nonzero,
and the return code of the -delete action will be true.
-exec polecenie ;
Wykonuje polecenie; prawdziwe jeśli zwrócony został status 0. Wszelkie następne
argumenty find są brane za argumenty polecenia, aż nie zostanie napotkany argument,
składający się z ";". Łańcuch "{}' jest podmieniany na obecnie przetwarzaną nazwę
pliku, wszędzie, gdzie wystąpi ona w wierszu polecenia, nie tylko w argumentach,
gdzie jest ona sama, jak w niektórych wersjach find. Obydwie te konstrukcje być
może będą wymagały zacytowania (znakiem "\") aby uchronić je przed rozwinięciem
przez powłokę. Więcej informacji na temat użycia opcji -exec, zawiera rozdział
PRZYKŁADY. Polecenie jest wykonywane w katalogu startowym. W związku z akcją -exec
występują pewne nieuniknione zagrożenia związane z bezpieczeństwem, należy zamiast
niej używać -execdir.
-exec polecenie {} +
This variant of the -exec action runs the specified command on the selected files,
but the command line is built by appending each selected file name at the end; the
total number of invocations of the command will be much less than the number of
matched files. The command line is built in much the same way that xargs builds
its command lines. Only one instance of `{}' is allowed within the command, and it
must appear at the end, immediately before the `+'; it needs to be escaped (with a
`\') or quoted to protect it from interpretation by the shell. The command is
executed in the starting directory. If any invocation with the `+' form returns a
non-zero value as exit status, then find returns a non-zero exit status. If find
encounters an error, this can sometimes cause an immediate exit, so some pending
commands may not be run at all. For this reason -exec my-command ... {} + -quit
may not result in my-command actually being run. This variant of -exec always
returns true.
-execdir polecenie ;
-execdir polecenie {} +
Like -exec, but the specified command is run from the subdirectory containing the
matched file, which is not normally the directory in which you started find. As
with -exec, the {} should be quoted if find is being invoked from a shell. This a
much more secure method for invoking commands, as it avoids race conditions during
resolution of the paths to the matched files. As with the -exec action, the `+'
form of -execdir will build a command line to process more than one matched file,
but any given invocation of command will only list files that exist in the same
subdirectory. If you use this option, you must ensure that your PATH environment
variable does not reference `.'; otherwise, an attacker can run any commands they
like by leaving an appropriately-named file in a directory in which you will run
-execdir. The same applies to having entries in PATH which are empty or which are
not absolute directory names. If any invocation with the `+' form returns a
non-zero value as exit status, then find returns a non-zero exit status. If find
encounters an error, this can sometimes cause an immediate exit, so some pending
commands may not be run at all. The result of the action depends on whether the +
or the ; variant is being used; -execdir command {} + always returns true, while
-execdir command {} ; returns true only if command returns 0.
-fls plik
Prawda; podobne do -ls, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest
tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE
NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprint plik
Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku do pliku. Jeśli plik nie istnieje w czasie
działania find, zostanie utworzony; jeśli istnieje, zostanie obcięty. Nazwy plików
/dev/stdout i /dev/stderr są traktowane osobno; odnoszą się one odpowiednio do
standardowego wyjścia i standardowego wyjścia błędów. Plik wyjściowy jest tworzony
zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW
znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprint0 plik
Prawda; podobne do -print0, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest
tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE
NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-fprintf plik format
Prawda; podobne do -printf, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest
tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE
NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-ls Prawdziwe; wypisuje plik bieżący w formacie ls -dils na standardowe wyjście.
Liczniki bloków są 1K blokami, chyba że ustawiono zmienną środowiskową
POSIXLY_CORRECT, gdy używane będą 512-bajtowe bloki. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY
PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.
-ok polecenie ;
Jak -exec, lecz najpierw pyta użytkownika. Jeśli się on zgodzi - uruchamia
polecenie. W przeciwnym wypadku jedynie zwraca fałsz. Gdy polecenie jest
uruchomione, standardowe wejście jest przekierowane z /dev/null. Akcji nie można
podać równocześnie z opcją -files0-from.
Odpowiedź na pytanie jest dopasowywane do pary wyrażeń regularnych, aby określić,
czy jest pozytywna czy negatywna. Wyrażenie to jest pozyskiwane z systemu, jeśli
ustawiona jest zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT, a w przeciwnym wypadku - z
katalogu tłumaczeń komunikatów find. Jeśli system nie posiada odpowiednich
definicji, użyta będzie własna definicja finda. W każdym przypadku, interpretacja
wyrażenia regularnego będzie zależała od zmiennej środowiskowej LC_CTYPE (klasy
znakowe) i LC_COLLATE (przedziały znaków i klasy równoważności).
-okdir polecenie ;
Like -execdir but ask the user first in the same way as for -ok. If the user does
not agree, just return false. If the command is run, its standard input is
redirected from /dev/null. This action may not be specified together with the
-files0-from option.
-print Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku na standardowe wyjście razem ze znakiem
nowego wiersza. Jeśli wyjście finda jest przekierowane za pomocą potoku do innego
programu i istnieje choć najmniejsza możliwość, że nazwa jednego z przeszukiwanych
plików może zawierać znak nowego wiersza, należy się poważnie zastanowić, czy
lepszym wyjściem nie będzie skorzystanie z opcji -print0, zamiast -print. Rozdział
NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW zawiera informacje nt. obsługi nietypowych znaków.
-print0
Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku na standardowe wyjście. Za nazwą daje znak
null (zamiast znaku nowego wiersza używanego przez -print. Umożliwia to poprawne
wyświetlenie plików, zawierających w nazwach znaki nowej linii w programach,
przetwarzających wyjście finda. Opcja ta odpowiada opcji -0 programu xargs.
-printf format
Prawdziwe; wypisuje format na standardowe wyjście, interpretując sekwencje
specjalne "\" i dyrektywy "%". Szerokości pól i precyzje mogą być podawane
dokładnie jak w funkcji printf(3) z C. Proszę zauważyć, że wiele z pól jest
wypisywanych jako %s, a nie jako %d - może to oznaczać, że flagi nie będą działać
zgodnie z oczekiwaniami. Oznacza to również, że flaga "-" działa (wymusza
wyrównanie do lewej pól). W przeciwieństwie do -print, -printf nie dodaje znaku
nowego wiersza do końca łańcucha. Sekwencje specjalne i dyrektywy to:
\a Dzwonek.
\b Backspace.
\c Wstrzymuje wypisywanie tego formatu i natychmiast wymiata wyjście.
\f Wysuw wiersza.
\n Nowy wiersz.
\r Powrót karetki.
\t Tabulacja pozioma.
\v Tabulacja pionowa.
\0 ASCII NUL.
\\ Literalny lewy ukośnik ("\").
\NNN Znak o kodzie ASCII NNN (ósemkowo).
"\", za którym następuje dowolny inny znak, jest traktowany jak zwykły znak, więc
są wypisywane obydwa.
%% Literalny znak procenta.
%a Ostatni czas dostępu do pliku w formacie zwracanym przez funkcję ctime(3) C.
%Ak File's last access time in the format specified by k, which is either `@' or
a directive for the C strftime(3) function. The following shows an
incomplete list of possible values for k. Please refer to the documentation
of strftime(3) for the full list. Some of the conversion specification
characters might not be available on all systems, due to differences in the
implementation of the strftime(3) library function.
@ Sekundy od 1 stycznia, 1970, 00:00 GMT, z częścią ułamkową.
Pola czasowe:
H godzina (00..23)
I godzina (01..12)
k godzina ( 0..23)
l godzina ( 1..12)
M minuta (00..59)
p przetłumaczone AM lub PM
r czas, 12-godzinny (gg:mm:ss)
S Sekundy (00.00 .. 61.00). Jest tu część ułamkowa.
T czas, 24-godzinny (gg:mm:ss.xxxxxxxxxx)
+ Data i czas, oddzielona "+" np "2004-04-28+22:22:05.0". Jest to
rozszerzenie GNU. Czas jest podany w bieżącej strefie czasowej (na
którą wpływ może mieć ustawiona zmienna środowiskowa TZ). Pole
sekundowe zawiera część ułamkową.
X lokalna reprezentacja czasu (G:M:S). Drugie pole zawiera część
ułamkową.
Z strefa czasowa (np. EDT), lub nic jeśli nie da się jej określić
Pola daty:
a lokalny skrót nazwy tygodnia (nie..sob)
A lokalna pełna nazwa tygodnia, zmiennej długości (niedziela..sobota)
b lokalna skrócona nazwa miesiąca (sty..gru)
B lokalna pełna nazwa miesiąca, zmiennej długości (styczeń..grudzień)
c data i czas zgodnie z ustawieniami regionalnymi (sob, 4 lis 1989,
12:02:33). Format ten jest taki sam w przypadku ctime(3) i w celu
zachowania z nim kompatybilności, nie ma tu części ułamkowej w polu
sekund.
d dzień miesiąca (01..31)
D data (mm/dd/rr)
F data (rrrr-mm-dd)
h to samo co b
j dzień roku (001..366)
m miesiąc (01..12)
U numer tygodnia w roku, z niedzielą liczoną jako pierwszy dzień
tygodnia (00..53)
w dzień tygodnia (0..6)
W numer tygodnia w roku, licząc z poniedziałkiem, jako pierwszym dniem
tygodnia (00..53)
x lokalna reprezentacja daty (mm.dd.rrrr)
y ostatnie dwie cyfry roku (00..99)
Y rok (1970...)
%b Wielkość przestrzeni dysku, użyta dla tego pliku w blokach 512-bajtowych.
Ponieważ przestrzeń dyskowa jest alokowana w wielokrotnościach rozmiaru
bloku systemu plików, jest to zwykle więcej niż %s/512, lecz może być to
również mniej, gdy plik jest tzw. plikiem rzadkim.
%Bk File's birth time, i.e., its creation time, in the format specified by k,
which is the same as for %A. This directive produces an empty string if the
underlying operating system or filesystem does not support birth times.
%c Ostatni czas zmiany statusu pliku, w formacie zwróconym przez funkcję
ctime(3) z C.
%Ck Ostatni czas zmiany statusu pliku w formacie określonym przez k, w taki sam
sposób, jak dla %A.
%d Głębokość pliku w drzewie katalogowym; 0 oznacza plik będący punktem
startowym.
%D Numer urządzenia, na którym istnieje plik (pole st_dev ze stat struct),
dziesiętnie.
%f Print the basename; the file's name with any leading directories removed
(only the last element). For /, the result is `/'. See the EXAMPLES
section for an example.
%F Rodzaj systemu plików, na którym znajduje się plik; wartość ta może być
używana do -fstype.
%g Nazwa grupy pliku lub numeryczny GID, jeśli grupa nie ma nazwy.
%G Numeryczny GID pliku.
%h Dirname; the Leading directories of the file's name (all but the last
element). If the file name contains no slashes (since it is in the current
directory) the %h specifier expands to `.'. For files which are themselves
directories and contain a slash (including /), %h expands to the empty
string. See the EXAMPLES section for an example.
%H Punkt początkowy, pod którym plik został znaleziony.
%i Numer i-węzła pliku (dziesiętnie).
%k Wielkość przestrzeni dysku, użyta dla tego pliku w blokach o wielkości 1K
bajtów. Ponieważ przestrzeń dyskowa jest alokowana w wielokrotnościach
rozmiaru bloku systemu plików, jest to zwykle więcej niż %s/1024, lecz może
być to również mniej, gdy plik jest tzw. plikiem rzadkim.
%l Obiekt dowiązania symbolicznego (pusty łańcuch, jeśli plik nie jest
dowiązaniem symbolicznym).
%m Bity praw pliku (ósemkowo). Ta opcja korzysta z "tradycyjnych" liczb,
używanych przez większość implementacji Uniksowych, lecz jeśli dana, używana
obecnie implementacja, wykorzystuje dziwną kolejność ósemkowych bitów
uprawnień, widoczna będzie różnica pomiędzy prawami pliku i wynikiem %m.
Zwykle chce się tu użyć początkowego zera i aby to zrobić należy skorzystać
z flagi # (np. "%#m")
%M Uprawnienia pliku (w postaci symbolicznej, jak w ls). Ta dyrektywa jest
obsługiwana przez findutils 4.2.5 i późniejsze.
%n Liczba twardych dowiązań do pliku.
%p Nazwa pliku.
%P File's name with the name of the starting-point under which it was found
removed.
%s Rozmiar pliku w bajtach.
%S File's sparseness. This is calculated as (BLOCKSIZE*st_blocks / st_size).
The exact value you will get for an ordinary file of a certain length is
system-dependent. However, normally sparse files will have values less than
1.0, and files which use indirect blocks may have a value which is greater
than 1.0. In general the number of blocks used by a file is file system
dependent. The value used for BLOCKSIZE is system-dependent, but is usually
512 bytes. If the file size is zero, the value printed is undefined. On
systems which lack support for st_blocks, a file's sparseness is assumed to
be 1.0.
%t Ostatni czas modyfikacji pliku w formacie zwróconym przez funkcję ctime(3) z
C.
%Tk Ostatni czas modyfikacji pliku, w formacie określonym przez k, podobnie jak
dla %A.
%u Nazwa użytkownika pliku, lub numeryczny UID, jeśli użytkownik nie ma nazwy.
%U Numeryczny UID pliku.
%y Typ pliku (podobnie jak w ls -l), "U" to typ nieznany (ang. unknown, nie
powinien wystąpić).
%Y File's type (like %y), plus follow symbolic links: `L'=loop,
`N'=nonexistent, `?' for any other error when determining the type of the
target of a symbolic link.
%Z (SELinux only) file's security context.
%{ %[ %(
Reserved for future use.
Znak "%" po którym występuje dowolny inny znak jest ignorowany, lecz ten drugi znak
jest wypisywany (nie należy na tym polegać, gdyż mogą zostać wprowadzone nowe znaki
formatu). Symbol "%" na końcu argumentu formatu skutkuje niezdefiniowanym
zachowaniem, ponieważ brak jest następnego znaku. W niektórych ustawieniach
regionalnych opcja ta może ukryć klucz do domu, w innych usunąć ostatnią stronicę
czytanej powieści. Ostrzegaliśmy!
Dyrektywy %m i %d obsługują flagi #, 0 i +, lecz inne dyrektywy nie, nawet jeśli
wyświetlają liczby. Do dyrektyw liczbowych, które nie obsługują tych flag, należą
G, U, b, D, k i n. Flaga formatu "-" jest obsługiwana i zmienia wyrównanie pól z
prawego (domyślnego) na lewy.
Rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW zawiera informacje nt. obsługi nietypowych nazw
plików.
-prune True; if the file is a directory, do not descend into it. If -depth is given, then
-prune has no effect. Because -delete implies -depth, you cannot usefully use
-prune and -delete together. For example, to skip the directory src/emacs and all
files and directories under it, and print the names of the other files found, do
something like this:
find . -path ./src/emacs -prune -o -print
-quit Exit immediately (with return value zero if no errors have occurred). This is
different to -prune because -prune only applies to the contents of pruned
directories, while -quit simply makes find stop immediately. No child processes
will be left running. Any command lines which have been built by -exec ... + or
-execdir ... + are invoked before the program is exited. After -quit is executed,
no more files specified on the command line will be processed. For example,
`find /tmp/foo /tmp/bar -print -quit` will print only `/tmp/foo`.
One common use of -quit is to stop searching the file system once we have found
what we want. For example, if we want to find just a single file we can do this:
find / -name needle -print -quit
OPERATORY
Wymienione według malejącego priorytetu:
( wyraż )
Wymusza pierwszeństwo. Ponieważ nawiasy są znakami specjalnymi dla powłoki, trzeba
je zwykle cytować. Wiele przykładów z niniejszej strony podręcznika używa do tego
celu odwrotnych ukośników: "\(...\)" zamiast "(...)".
! wyraż
Prawda, jeśli wyraż jest fałszywe. Znak ten zwykle wymaga również ochrony przed
interpretacją przez powłokę.
-not wyraż
Jak ! wyraż, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 wyraż2
Dwa wyrażenia z rzędu są traktowane, jakby były połączone jawnym -a; wyraż2 nie
jest analizowany jeśli wyraż1 jest fałszywe.
wyraż1 -a wyraż2
To samo, co wyraż1 wyraż2.
wyraż1 -and wyraż2
To samo, co wyraż1 wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 -o wyraż2
Lub ("or"); wyraż2 nie jest analizowane jeśli wyraż1 jest prawdziwe.
wyraż1 -or wyraż2
To samo, co wyraż1 -o wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.
wyraż1 , wyraż2
Lista; zarówno wyraż1 jak i wyraż2 są zawsze analizowane. Wartość wyraż1 jest
pomijana; wartością listy jest wartość wyraż2. Operator w formie przecinka może być
przydatny do wyszukiwania wielu różnych typów rzeczy, lecz przechodząc przez
hierarchię systemu plików tylko raz. Do wypisania różnych dopasowań do wielu
różnych plików wyjściowych, można użyć akcji -fprintf.
Please note that -a when specified implicitly (for example by two tests appearing without
an explicit operator between them) or explicitly has higher precedence than -o. This
means that find . -name afile -o -name bfile -print will never print afile.
NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW
Wiele akcji find skutkuje wypisywaniem danych, będących pod kontrolą innych użytkowników.
Dotyczy to nazw plików, rozmiarów, czasów modyfikacji itp. Nazwy plików są potencjalnym
problemem, ponieważ mogą zawierać dowolne znaki oprócz "\0" i "/". Nietypowe znaki w
nazwach plików mogą robić nieoczekiwane i często nieprzewidywalne rzeczy z terminalem
użytkownika (np. zmieniać ustawienia klawiszy funkcyjnych niektórych terminali). Nietypowe
znaki są obsługiwane w różny sposób, w zależności od akcji, zgodnie z poniższym opisem.
-print0, -fprint0
Zawsze wypisuje dokładne nazwy plików, niezmienione, nawet jeśli wynik trafia na
terminal
-ls, -fls
Nietypowe znaki są zawsze cytowane. Białe znaki, odwrotny ukośnik i znak podwójnego
cudzysłowu jest wypisywany za pomocą cytowania w stylu C (np \f lub \" ). Inne
nietypowe znaki są wypisywane za pomocą cytowania ósemkowego. Inne znaki drukowalne
(dla -ls i -fls są to znaki pomiędzy ósemkowym 041 i 0176) są wypisywane bez zmian.
-printf, -fprintf
Jeśli wynik nie trafia na terminal, nic nie jest zmieniane. W przeciwnym razie,
wynik zależy od używanej dyrektywy. Dyrektywy %D, %F, %g, %G, %H, %Y i %y są
rozwijane do wartości, które nie są pod kontrolą właścicieli plików, są więc
wypisywane bez zmian. Dyrektywy %a, %b, %c, %d, %i, %k, %m, %M, %n, %s, %t, %u i %U
mają wartości będące pod kontrolą właścicieli plików, lecz nie mogą być one użyte
do wysłania dowolnych danych na terminal, dlatego są wypisywane bez zmian.
Dyrektywy %f, %h, %l, %p i %P są cytowane. Cytowanie jest wykonywane w ten sam
sposób, jak w GNU ls. Nie jest to ten sam mechanizm, co używany przez -ls i -fls.
Jeśli można zdecydować o formacie wyniku find lepiej jest zwykle skorzystać z "\0"
jako ogranicznika, zamiast używać znaku nowego wiersza, ponieważ nazwy plików mogą
zawierać białe znaki i znaki nowego wiersza. Ustawienie zmiennej środowiskowej
LC_CTYPE jest używane do określenia tego, które znaki mają być cytowane.
-print, -fprint
Cytowanie jest obsługiwane w ten sam sposób co w -printf i -fprintf. Jeśli używa
się find w skrypcie lub w sytuacji, gdzie dopasowywane pliki mogą mieć dowolne
nazwy, powinno się rozważyć skorzystanie z -print0 zamiast z -print.
Akcje -ok i -okdir wypisują bieżące nazwy plików bez zmian. Może się to zmienić w
kolejnych wydaniach.
ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI
W celu najściślejszej zgodności ze standardem POSIX, należy ustawić zmienną środowiskową
POSIXLY_CORRECT. W standardzie POSIX (IEEE Std 1003.1-2008, 2016 Edition) określono
następujące opcje:
-H Opcja jest obsługiwana.
-L Opcja jest obsługiwana.
-name Opcja jest obsługiwana, lecz zgodność z POSIX zależy od zgodności z POSIX
systemowej funkcji bibliotecznej fnmatch(3). Od wersji findutils-4.2.2 metaznaki
powłoki (np. "*", "?", "[]") dopasują początkowe ".", ponieważ wymaga tego
interpretacja 126 IEEE PASC. Jest to zmiana w stosunku do poprzednich wersji
findutils.
-type Supported. POSIX specifies `b', `c', `d', `l', `p', `f' and `s'. GNU find also
supports `D', representing a Door, where the OS provides these. Furthermore, GNU
find allows multiple types to be specified at once in a comma-separated list.
-ok Obsługiwane. Interpretacja odpowiedzi jest zgodna z wzorcami "yes" i "no" wybranymi
przez ustawienie zmiennej środowiskowej LC_MESSAGES. Gdy ustawiona jest zmienna
środowiskowa POSIXLY_CORRECT, wzorce te są wzięte z systemowych definicji
odpowiedzi pozytywnej (yes) lub negatywnej (no). Proszę zapoznać się z systemową
dokumentacją nl_langinfo(3), w szczególności YESEXPR i NOEXPR. Gdy POSIXLY_CORRECT
nie jest ustawiona, wzorce są brane z własnego katalogu komunikatów find.
-newer Obsługiwane. Jeśli podany plik jest dowiązaniem symbolicznym, jest zawsze
rozwiązywany. Jest to zmiana w stosunku do wcześniejszego zachowania, gdy
odpowiedni czas był brany z samego dowiązania; patrz poniższy rozdział HISTORIA.
-perm Obsługiwane. Jeśli zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, część
argumentów trybu (np. +a+x), która nie jest prawidłowa w POSIX, jest obsługiwana w
celu zachowania kompatybilności wstecznej.
Other primaries
The primaries -atime, -ctime, -depth, -exec, -group, -links, -mtime, -nogroup,
-nouser, -ok, -path, -print, -prune, -size, -user and -xdev are all supported.
Standard POSIX określa nawiasy "(", ")", negację "!" i operatory logiczne ORAZ/LUB -a i
-o.
Wszystkie inne opcje, wskazania, wyrażenia itd. są rozszerzeniami wykraczającymi poza
standard POSIX. Wiele z nich nie jest jednak unikalnych dla GNU find.
Standard POSIX wymaga wykrywania przez find pętli:
Narzędzie find powinno wykrywać pętle nieskończone, tj. gdy wchodzi do wcześniej
odwiedzonego katalogu, będącego przodkiem pliku, który wystąpił jako ostatni. Gdy
pętla nieskończona jest wykrywana, find powinien wypisać informację diagnostyczną
na standardowe wyjście błędów i powinien albo odzyskać swą pozycję w hierarchii
albo wyjść.
GNU find jest zgodny z tymi wymaganiami. Liczba dowiązań katalogów zawierających wpisy
będące dowiązaniami zwykłymi (twardymi) do katalogu nadrzędnego będzie często niższa, niż
powinna być. Oznacza to, że GNU find czasami zoptymalizuje liczbę sprawdzeń podkatalogów
będących dowiązaniem do katalogu nadrzędnego. Ponieważ find nie wchodzi w rzeczywistości
do każdego podkatalogu, może unikać wyświetlania komunikatu diagnostycznego. Choć to
zachowanie może być niekiedy mylące, jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek na nim
polegał. Jeśli optymalizacja "liściowa" (ang. leaf optimisation) zostanie wyłączona za
pomocą -noleaf, wpis katalogu zostanie zawsze sprawdzony, a gdy to będzie konieczne,
zostanie wypisany komunikat diagnostyczny. Dowiązanie symboliczne nie może być użyte do
tworzenia podobnych cykli systemu plików, lecz jeśli działa opcja -L lub -follow,
komunikat diagnostyczny zostanie wypisany, gdy find natrafi na pętlę dowiązań
symbolicznych. Podobnie jak w przypadku pętli z dowiązaniami zwykłymi (twardymi),
optymalizacja liściowa często będzie oznaczać, że find wie, iż nie musi wywoływać stat()
lub chdir() na dowiązaniu symbolicznym, więc taka diagnostyka często nie jest konieczna.
Opcja -d jest obsługiwana w celu kompatybilności z różnymi systemami BSD, lecz powinno się
w zamian używać zgodną z POSIX opcję -depth.
Zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT nie wpływa na zachowanie testów -regex ani -iregex,
ponieważ opcje te nie są określone w standardzie POSIX.
ZMIENNE ŚRODOWISKOWE
LANG Dostarcza domyślną wartość do zmiennych dotyczących umiędzynarodowienia, które nie
są ustawione lub są puste.
LC_ALL Jeśli jest ustawiona na niepusty łańcuch, przesłania wartość wszystkich innych
zmiennych dotyczących umiędzynarodowienia.
LC_COLLATE
Standard POSIX określa, że ta zmienna wpływa na dopasowanie wzorców używanych przez
opcję -name. GNU find używa funkcji bibliotecznej fnmatch(3), w związku z tym
obsługa LC_COLLATE zależy od biblioteki systemowej. Zmienna ta wpływa również na
interpretację odpowiedzi na -ok - podczas gdy zmienna LC_MESSAGES wybiera
rzeczywisty wzorzec używany do interpretacji odpowiedzi na -ok, interpretacja
wyrażeń klamrowych we wzorcu będzie zależna od LC_COLLATE.
LC_CTYPE
Zmienna wpływa na traktowanie klas znaków używanych w wyrażeniach regularnych, jak
również w teście -name, jeśli obsługuje to systemowa funkcja biblioteczna
fnmatch(3). Zmienna wpływa również na interpretację klas znakowych w wyrażeniach
regularnych używanych do interpretacji odpowiedzi na pytanie wydane przez -ok.
Zmienna środowiskowa LC_CTYPE wpływa również na to, które znaki są uważane za
niedrukowalne przy wypisywaniu nazw plików; patrz rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW.
LC_MESSAGES
Określa język (lokale) komunikatów. Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa
POSIXLY_CORRECT, to określa również interpretację na odpowiedź na pytanie zadane
przez akcję -ok.
NLSPATH
Określa lokalizację katalogów z przetłumaczonymi komunikatami.
PATH Wpływa na katalogi, które są przeszukiwane przez find w celu wykonania plików
wywołanych przez -exec, -execdir, -ok i -okdir.
POSIXLY_CORRECT
Określa rozmiar bloku używany przez -ls i -fls. Jeśli ustawiona jest zmienna
POSIXLY_CORRECT, bloki mają po 512 bajtów. W przeciwnym wypadku - 1024 bajtów.
Ustawienie tej zmiennej domyślnie wyłącza również ostrzeżenia (tzn. implikuje
-nowarn), ponieważ niezależnie od wyniku -ok, POSIX wymaga aby wszystkie komunikaty
wypisywane na standardowe wyjście błędów były diagnostyczne i wynikał z nich
niezerowy kod zakończenia.
Gdy POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, -perm +zzz jest traktowane jak -perm /zzz
jeśli +zzz nie jest prawidłowym trybem symbolicznym. Gdy POSIXLY_CORRECT jest
ustawiona, takie konstrukcje są traktowane jako błąd.
Gdy POSIXLY_CORRECT jest ustawiona, odpowiedź na pytanie zadane przez akcję -ok
jest interpretowane zgodnie z katalogiem systemowym wiadomości, a nie zgodnie z
własnymi tłumaczeniami komunikatów programu find.
TZ Wpływa na strefę czasową używaną przez część związanych z czasem dyrektyw formatu
opcji -printf i -fprintf.
PRZYKŁADY
Prostsze podejście "find|xargs"
• Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je.
$ find /tmp -name core -type f -print | xargs /bin/rm -f
Proszę zauważyć, że przykład nie będzie działał poprawnie, jeśli w którejś z nazw
są znaki nowego wiersza, pojedyncze lub podwójne cudzysłowy lub spacje.
Bezpieczniejsze podejście "find -print0 | xargs -0"
• Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je, przetwarzając
nazwy plików w ten sposób, że nazwy zawierające pojedyncze lub podwójne cudzysłowy,
spacji lub znaki nowego wiersza są obsługiwane poprawnie.
$ find /tmp -name core -type f -print0 | xargs -0 /bin/rm -f
Test -name jest wykonywany przed testem -type, aby zapobiec wywoływaniu stat(2) na
każdym pliku.
Note that there is still a race between the time find traverses the hierarchy printing the
matching filenames, and the time the process executed by xargs works with that file.
Processing arbitrary starting points
• Given that another program proggy pre-filters and creates a huge NUL-separated list
of files, process those as starting points, and find all regular, empty files among
them:
$ proggy | find -files0-from - -maxdepth 0 -type f -empty
The use of `-files0-from -` means to read the names of the starting points from
standard input, i.e., from the pipe; and -maxdepth 0 ensures that only explicitly
those entries are examined without recursing into directories (in the case one of
the starting points is one).
Wykonywanie polecenia dla każdego pliku
• Uruchamia file na każdym pliku w lub poniżej katalogu bieżącego.
$ find . -type f -exec plik '{}' \;
Proszę zwrócić uwagę, że nawiasy klamrowe są ujęte w pojedyncze cudzysłowy, aby
ochronić je przed interpretację przez interpunkcję skryptów powłoki. Średnik jest
również chroniony, przez odwrotny ukośnik, choć pojedyncze cudzysłowy byłyby równie
dobre.
In many cases, one might prefer the `-exec ... +` or better the `-execdir ... +` syntax
for performance and security reasons.
Przechodzenie przez system plików jednokrotnie - wykonując 2 różne akcje
• Przeszukuje system plików jeden raz, wypisując pliki i katalogi z set-user-ID do
pliku /root/suid.txt, a duże pliki do /root/big.txt.
$ find / \
\( -perm -4000 -fprintf /root/suid.txt '%#m %u %p\n' \) , \
\( -size +100M -fprintf /root/big.txt '%-10s %p\n' \)
This example uses the line-continuation character '\' on the first two lines to
instruct the shell to continue reading the command on the next line.
Wyszukiwanie plików według wieku
• Wyszukuje pliki w katalogu domowym użytkownika, które zostały zmodyfikowane w ciągu
ostatnich 24 godzin.
$ find $HOME -mtime 0
To polecenie działa w ten sposób, ponieważ czas od ostatniej modyfikacji pliku jest
podzielony przez 24 godziny, a reszta jest odrzucana. Oznacza to, że aby pasować do
-mtime 0, plik musiał być zmodyfikowany mniej niż 24 godziny temu.
Wyszukiwanie plików według uprawnień
• Wyszukuje pliki wykonywalne, lecz nieodczytywalne.
$ find /sbin /usr/sbin -executable \! -readable -print
• Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które
dla innych są odczytywalne, lecz nie są zapisywalne.
$ find . -perm 664
Pliki, które spełniają te kryteria lecz mają ustawione inne bity praw (np.
wykonywalności) nie są dopasowane.
• Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które
dla innych są odczytywalne, bez względu na obecność jakichś dodatkowych bitów praw
(np. bitu wykonywalności).
$ find . -perm -664
Dopasowany będzie też np. plik z trybem 0777.
• Wyszukuje pliki, które są przez kogoś zapisywalne (dla ich właściciela, grupy lub
innych).
$ find . -perm /222
• Wyszukuje pliki, które są przez zapisywalne dla ich właściciela lub dla ich grupy.
$ find . -perm /220
$ find . -perm /u+w,g+w
$ find . -perm /u=w,g=w
Wszystkie trzy polecenia wykonują to samo, lecz pierwsze używa reprezentacji
ósemkowej praw lików, a pozostałe dwa - postaci symbolicznej. Pliki nie muszą być
zapisywalne zarówno przez właściciela jak i grupę, aby zostać dopasowane; wystarczy
spełnić jeden warunek.
• Wyszukuje pliki, które są zapisywalne dla ich właściciela oraz dla ich grupy.
$ find . -perm -220
$ find . -perm -g+w,u+w
Oba te polecenia robią to samo.
• Bardziej skomplikowane przeszukiwanie uprawnień.
$ find . -perm -444 -perm /222 \! -perm /111
$ find . -perm -a+r -perm /a+w \! -perm /a+x
Oba polecenia wyszukują pliki odczytywalne dla wszystkich (-perm -444 lub -perm
-a+r), mające ustawiony co najmniej jeden bit zapisu (-perm /222 lub -perm /a+w),
lecz nie będące wykonywalne dla kogokolwiek (odpowiednio ! -perm /111 lub ! -perm
/a+x).
Wycinanie - pomijanie plików i podkatalogów
• Polecenie to kopiuje zawartość /source-dir do /dest-dir, lecz pomija pliki lub
katalogi o nazwach .snapshot (i wszystko wewnątrz ich). Pomija również pliki lub
katalogi o nazwach kończących się na "~", lecz nie ich zawartość.
$ cd /source-dir
$ find . -name .snapshot -prune -o \( \! -name '*~' -print0 \) \
| cpio -pmd0 /dest-dir
Konstrukcja -prune -o \( ... -print0 \) jest dość częsta. Pomysł jest taki, że
wyrażenie przed -prune dopasowuje rzeczy, które mają być wycięte. Jednak sama akcja
-prune zwraca prawdę, więc kolejna -o upewnia się, że prawa strona jest obliczana
tylko dla niewyciętych katalogów (zawartość wycinanych katalogów nie jest nawet
sprawdzana, więc ich zawartość jest nieistotna). Wyrażenie po prawej stronie -o,
znajduje się w nawiasach jedynie dla przejrzystości. Podkreśla, że akcja -print0 ma
miejsce jedynie do rzeczy, do których nie zastosowano -prune. Ponieważ domyślna
zależność "and" (i) jest ściślejsza niż -o, tak jest domyślnie, lecz nawiasy
pomagają pokazać o co chodzi.
• Podając następujący katalog projektu i powiązany katalog administracyjny SCM,
wykonuje wydajne wyszukiwanie korzeni projektów:
$ find repo/ \
\( -exec test -d '{}/.svn' \; \
-or -exec test -d '{}/.git' \; \
-or -exec test -d '{}/CVS' \; \
\) -print -prune
Przykładowe wyjście:
repo/project1/CVS
repo/gnu/project2/.svn
repo/gnu/project3/.svn
repo/gnu/project3/src/.svn
repo/project4/.git
W tym przykładzie, -prune zapobiega niepotrzebnemu zagłębianiu się w już odkryte
katalogi (np. nie szuka się w project3/src, ponieważ znaleziono już project3/.svn),
lecz znajduje katalogi sąsiednie (project2 i project3).
Inne przydatne przykłady
• Wyszukiwanie różnych typów plików.
$ find /tmp -type f,d,l
Search for files, directories, and symbolic links in the directory /tmp passing
these types as a comma-separated list (GNU extension), which is otherwise
equivalent to the longer, yet more portable:
$ find /tmp \( -type f -o -type d -o -type l \)
• Search for files with the particular name needle and stop immediately when we find
the first one.
$ find / -name needle -print -quit
• Demonstrate the interpretation of the %f and %h format directives of the -printf
action for some corner-cases. Here is an example including some output.
$ find . .. / /tmp /tmp/TRACE compile compile/64/tests/find -maxdepth 0 -printf '[%h][%f]\n'
[.][.]
[.][..]
[][/]
[][tmp]
[/tmp][TRACE]
[.][compile]
[compile/64/tests][find]
STATUS ZAKOŃCZENIA
find wychodzi ze statusem 0, gdy pomyślnie przetworzono wszystkie pliki i większym niż 0,
gdy wystąpił błąd. Jest to bardzo ogólny opis, lecz gdy zwracaną wartością nie jest zero,
nie powinno się po prostu polegać na poprawności wyników find.
When some error occurs, find may stop immediately, without completing all the actions
specified. For example, some starting points may not have been examined or some pending
program invocations for -exec ... {} + or -execdir ... {} + may not have been performed.
HISTORIA
Od findutils-4.2.2, metaznaki powłoki (np. "*", "?" lub "[]") używane we wzorcach nazw
plików dopasują początkowe ".", ponieważ wymaga tego interpretacja 126 IEEE POSIX.
Od findutils-4.3.3, -perm /000 dopasowuje wszystkie pliki, zamiast żadnego.
W findutils-4.3.3 zaimplementowano nanosekundową rozdzielczość znaczników czasu.
Od findutils-4.3.11, akcja -delete ustawia kod zakończenia find na wartość niezerową,
jeśli się nie powiedzie. find nie wyjdzie jednak od razu. Wcześniej, kod zakończenia find
nie zmieniał się pod wpływem niepowodzenia -delete.
Funkcja Dodana w Pojawia się też w
-files0-from 4.9.0
-newerXY 4.3.3 BSD
-D 4.3.1
-O 4.3.1
-readable 4.3.0
-writable 4.3.0
-executable 4.3.0
-regextype 4.2.24
-exec ... + 4.2.12 POSIX
-execdir 4.2.12 BSD
-okdir 4.2.12
-samefile 4.2.11
-H 4.2.5 POSIX
-L 4.2.5 POSIX
-P 4.2.5 BSD
-delete 4.2.3
-quit 4.2.3
-d 4.2.3 BSD
-wholename 4.2.0
-iwholename 4.2.0
-ignore_readdir_race 4.2.0
-fls 4.0
-ilname 3.8
-iname 3.8
-ipath 3.8
-iregex 3.8
The syntax -perm +MODE was removed in findutils-4.5.12, in favour of -perm /MODE. The
+MODE syntax had been deprecated since findutils-4.2.21 which was released in 2005.
TO NIE SĄ BŁĘDY
Zaskakująca kolejność operatorów
The command find . -name afile -o -name bfile -print will never print afile because this
is actually equivalent to find . -name afile -o \( -name bfile -a -print \). Remember
that the precedence of -a is higher than that of -o and when there is no operator
specified between tests, -a is assumed.
“paths must precede expression” error message
$ find . -name *.c -print
find: paths must precede expression
find: possible unquoted pattern after predicate `-name'?
This happens when the shell could expand the pattern *.c to more than one file name
existing in the current directory, and passing the resulting file names in the command
line to find like this:
find . -name frcode.c locate.c word_io.c -print
That command is of course not going to work, because the -name predicate allows exactly
only one pattern as argument. Instead of doing things this way, you should enclose the
pattern in quotes or escape the wildcard, thus allowing find to use the pattern with the
wildcard during the search for file name matching instead of file names expanded by the
parent shell:
$ find . -name '*.c' -print
$ find . -name \*.c -print
USTERKI
Występują pewne zagrożenia związane z bezpieczeństwem, będące wynikiem tego, co standard
POSIX przewiduje dla find - dlatego nie mogą być naprawione. Na przykład akcja -exec jest
niebezpieczna i powinno się używać w zamian -execdir.
Zmienna środowiskowa LC_COLLATE nie ma wpływu na akcję -ok.
ZGŁASZANIE BŁĘDÓW
Strona internetowa z pomocą GNU findutils:
<https://www.gnu.org/software/findutils/#get-help>
O błędach tłumaczenia programu prosimy poinformować przez
<https://translationproject.org/team/pl.html>
Wszelkie inne problemy prosimy zgłaszać za pomocą systemu śledzenia błędów GNU Savannah:
<https://savannah.gnu.org/bugs/?group=findutils>
Do ogólnej dyskusji na tematy związane z pakietem GNU findutils służy lista dyskusyjna
bug-findutils:
<https://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug-findutils>
PRAWA AUTORSKIE
Copyright © 1990-2022 Free Software Foundation, Inc. Licencja GPLv3+: GNU GPL w wersji 3
lub późniejszej <https://gnu.org/licenses/gpl.html>.
Jest to wolne oprogramowanie: można je zmieniać i rozpowszechniać. Nie ma
ŻADNEJ GWARANCJI, w granicach określonych przez prawo.
ZOBACZ TAKŻE
chmod(1), locate(1), ls(1), updatedb(1), xargs(1), lstat(2), stat(2), ctime(3)
fnmatch(3), printf(3), strftime(3), locatedb(5), regex(7)
Pełna dokumentacja: <https://www.gnu.org/software/findutils/find>
albo dostępna lokalnie przez: info find
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys
<pborys@dione.ids.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.
FIND(1)