Provided by: manpages-pl_4.28.0-2_all 
NAZWA
strings - drukuje sekwencje drukowalnych znaków z plików
SKŁADNIA
strings [-afovV] [-min-dług]
[-n min-dług] [--bytes=min-dług]
[-t format] [--radix=format]
[-e kodowanie] [--encoding=kodowanie]
[-U metoda] [--unicode=metoda]
[-] [--all] [--print-file-name]
[-T nazwa-bfd] [--target=nazwa-bfd]
[-w] [--include-all-whitespace]
[-s] [--output-separatorłańcuch_sep]
[--help] [--version] plik...
OPIS
Dla każdego podanego pliku, GNU strings wyświetla drukowalne sekwencje znaków, mające co najmniej 4 znaki
długości (lub liczbę podaną przez opcje opisane niżej), za którymi występuje znak niedrukowalny.
W zależności od tego, jak program strings został skonfigurowany, domyślnie będzie wyświetlał albo
wszystkie sekwencje drukowalnych znaków znajdujące się w każdym z plików, albo tylko te sekwencje, które
znajdują się w ładowalnych i zainicjowanych sekcjach danych. Jeśli nie można rozpoznać typu pliku lub gdy
strings czyta ze standardowego wejścia, to zawsze będzie wyświetlał wszystkie znalezione sekwencje
drukowalnych znaków.
W celu zachowania zgodności z poprzednimi wersjami każdy plik, który występuje po opcji - wiersza poleceń
zostanie także całkowicie przeszukany, niezależnie od tego, czy występuje jakakolwiek opcja -d.
strings jest przydatny do określania zawartości nietekstowych plików.
OPCJE
-a
--all
- Czyta cały plik, niezależnie od tego, jakie sekcje zawiera, ani od tego, czy te sekcje są załadowane
lub zainicjowane. Zazwyczaj jest do zachowanie domyślne, ale strings może być skonfigurowany w ten
sposób, że domyślną opcją jest -d.
Opcja - zależy od pozycji i wymusza na programie strings przeprowadzanie pełnych wyszukiwań w każdym
z plików występujących w wierszu poleceń po -, nawet jeśli podano również opcję -d.
-d
--data
Wyświetla tylko łańcuchy znaków z zainicjowanych i ładowalnych sekcji pliku. Opcja ta pozwala na
zmniejszenie ilości śmieci wyświetlanych na wyjściu, ale także naraża program strings na wszystkie
zagrożenia bezpieczeństwa, które mogą być obecne w bibliotece BFD używanej do znajdowania i ładowania
sekcji. Strings może być tak skonfigurowany, że ta opcja jest domyślnym zachowaniem. W takim
przypadku za pomocą opcji -a można wyłączyć używanie biblioteki BFD i zamiast tego wypisać wszystkie
łańcuchy znaków znalezione w pliku.
-f
--print-file-name
Wyświetla nazwę pliku przed każdym łańcuchem znaków.
--help
Wypisuje sposób użycia programu i kończy pracę.
-min-dług
-n min-dług
--bytes=min-dług
Wypisuje sekwencje znaków, mogących być wyświetlonych, które mają co najmniej min-dług długości.
Jeśli nie poda się długości, używana jest wielkość domyślna 4 znaków. Rozróżnienie pomiędzy znakami,
które mogą, lub nie mogą, być wyświetlone, zależy od ustawienia opcji -e i -U. Sekwencje zawsze
kończą się znakami kontrolnymi, takimi jak znak nowego wiersza i powrotu karetki, ale nie znakiem
tabulacji.
-o To samo, co -t o. Niektóre inne wersje strings mają -o, które działa jak -t d, a nie jak -t o.
Ponieważ nie możemy zapewnić zgodności z oboma znaczeniami, po prostu wybraliśmy jedno z nich.
-t format
--radix=format
Drukuje przesunięcie w pliku przed każdym łańcuchem. Pojedynczy argument znakowy określa format
przesunięcia: o - ósemkowy, x - szesnastkowy, d - dziesiętny.
-e kodowanie
--encoding=kodowanie
Wybiera kodowanie znaków dla znalezionych łańcuchów. Możliwe wartości kodowania to: s - pojedyncze
znaki 7-bitowe (domyślnie), S - pojedyncze znaki 8-bitowe, b - 16-bitowe, big endian, l = 16-bitowe,
little endian, B - 32-bitowe, big endian, L - 32-bitowe, little endian. Opcja te jest przydatna do
wyszukiwania łańcuchów stworzonych z szerokich znaków (l oraz b stosują się na przykład do kodowań
Unicode UTF-16/UCS-2.
-U [d|i|l|e|x|h]
--unicode=[default|invalid|locale|escape|hex|highlight]
Kontroluje wyświetlanie wielobajtowych znaków kodowanych w UTF-8 w łańcuchach. Domyślnie
(--unicode=default) nie są traktowane specjalnie, lecz zachowanie zależy od ustawienia opcji
--encoding. Inne wartości tej opcji automatycznie włączą --encoding=S.
Opcja --unicode=invalid traktuje takie znaki jako niegraficzne, zatem niebędące częścią prawidłowego
łańcucha. Wszelkie pozostałe opcje traktują je jako prawidłowe znaki łańcucha.
Opcja --unicode=locale wyświetla je w aktualnych ustawieniach regionalnych (locale), które mogą, lecz
nie muszą, obsługiwać kodowania UTF-8. Opcja --unicode=hex wyświetla je jako sekwencje bajtów
szesnastkowych, otoczonych znakami <>. Opcja --unicode=escape wyświetla je jako sekwencje ucieczki
(\uxxxx), a opcja --unicode=highlight wyświetla je jako sekwencje ucieczki podświetlone na czerwono
(jeśli obsługuje to urządzenie wyjściowe). Kolorowanie ma za zadanie przyciągnąć uwagę do obecności
sekwencji unikodu tam, gdzie mogą nie być oczekiwane.
-T nazwa-bfd
--target=nazwa-bfd
Podaje format kodu obiektowego inny niż domyślny format w systemie, na którym jest uruchomiony
strings.
-v
-V
--version
Wyświetla numer wersji programu na standardowe wyjście i kończy działanie.
-w
--include-all-whitespace
Domyślnie wyjściowe łańcuchy mogą zawierać znaki spacji i tabulacji, ale nie inne białe znaki, jak na
przykład znaki nowego wiersza i powrotu karetki. Opcja -w pozwala na to, by wszystkie białe znaki
były uważane za część łańcucha znaków.
-s
--output-separator
Domyślnie wyjściowe łańcuchy znaków są rozdzielane znakami nowego wiersza. Ta opcja pozwala na
podanie dowolnego łańcucha znaków, który będzie użyty jako separator rekordów wyjściowych. Użyteczne
z opcją --include-all-whitespace, które może wypisywać łańcuchy znaków już zawierające znaki nowego
wiersza.
@plik
Czyta opcje wiersza poleceń z podanego pliku. Przeczytane opcje są wstawiane w miejsce oryginalnej
opcji @plik. Jeśli plik nie istnieje lub nie może być odczytany, ta opcja jest traktowana dosłownie i
nie jest usuwana.
Opcje w pliku są rozdzielane białymi znakami. Biały znak może wystąpić w opcji, jeśli cała opcja
zostanie ujęta w pojedyncze albo podwójne cudzysłowy. Można dodać dowolny znak (włączając w to znak
odwrotnego ukośnika), poprzedzając go znakiem odwrotnego ukośnika. Plik może również zawierać
dodatkowe opcje @plik - w takim przypadku każda z takich opcji będzie przetwarzana rekurencyjnie.
ZOBACZ TAKŻE
ar(1), nm(1), objdump(1), ranlib(1), readelf(1) oraz wpisy info binutils.
PRAWA AUTORSKIE
Copyright (c) 1991-2025 Free Software Foundation, Inc.
Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego dokumentu na warunkach Licencji
Wolnej Dokumentacji GNU (GNU Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji
opublikowanej przez Fundację Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami niezmiennymi są „GNU General
Public License” i „GNU Free Documentation License”, bez treści przedniej lub tylnej strony okładki.
Egzemplarz licencji zamieszczono w sekcji zatytułowanej „GNU Free Documentation License”.
TŁUMACZENIE
Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda
<robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-
list@lists.sourceforge.net.
binutils-2.45 28 sierpnia 2025 r. STRINGS(1)