NAME

       freetable - program ułatwiający tworzenie HTML-owych tabeli

WERSJA

       Ten dokument opisuje freetable w wersji 2.3.

       Może być nie w pełni prawidłowy jeśli używasz innej wersji.

SYNOPSIS

       freetable [opcje] nazwapliku

       lub

       freetable [opcje]

       Dostępne opcje to :

       -h, --help    Program wydrukuje informację o sposobie użycia i skończy

       -V, --version Program wydrukuje numer wersji i skończy

       -c, --comment Program wstawi przed każdą komórką komentarz o jej pozycji

       -b, --no-nbsp Program nie wstawi   do pustych komórek celem wizualnego ich obniżenia
       na graficznych przeglądarkach

       -w, --warning Program wstawi ostrzeżenie że powinnaś raczej zmieniać źródło niż tabelę
       przed każdą tabelą, którą stworzy.

       -l, --location Program zamieni tagi lokacyjne <row> i <col> wewnątrz tabeli na pozycję
       komórki, w której wystąpią.

       -m, --macro [program]
                      Program przepuści tabelę przez makroprocesor (domyślnie: m4)

OSTRZEŻENIE

        NIE UŻYWAJ MAKROPROCESORA NA NIEPEWNYM ŹRÓDLE
        M4 MOŻE ZOSTAĆ UŻYTE DO NARUSZENIA TWEGO BEZPIECZEŃSTWA
        WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIESZ URUCHAMIAJĄC :

       info m4 'UNIX commands' syscmd

DESCRIPTION

       Ten program jest wyzwolonym (wolnodostępnym) następcą wwwtable.

       HTML to świetny język, ale ma straszną niedoróbę : tabele.  Spędziłem wiele czasu
       wpatrując się w HTMLowy kod i próbując zgadnąć, która komórka kodu odpowiada której w
       przeglądarce.

       Jeśli również miałeś ten problem, to być może za chwilę zostanie rozwiązany.

       Program czyta z pliku lub ze stdin. Szuka linii zaczynającej opis tabeli :

           <wwwtable [opcje]>

       Analizuje ten opis, wstawia poprawną HTML-ową tabelę i szuka następnego opis, aż plik się
       skończy.

SKŁADNIA TABELI

       Jest bardzo prosta :

           wwwtable
           <wwwtable [opcje]>
           [preambuła]
           [komórka]
           [komórka]
           ...
           </wwwtable>

       opcje będą przekazane do taga <table>.  Preambuła to dowolny HTML-owy text. Będzie
       umieszczony bezpośrednio przed tabelą.

       komórka to albo normalna_komórka (tag <td>) albo nagłówkowa_komórka (tag <th>).  Tak
       przynajmniej było w starszych wersjach freetable.  W następnej sekcji są opisane nowe
       metody adresowania komórek.

           normalna_komórka :
           (rząd,kolumna) opcje
           zawartość

           nagłówkowa_komórka :
           ((rząd,kolumna)) opcje
           zawartość

       opcje będą przekazane do komórkowego taga. Atrybuty colspan i rowspan są uwzględniane
       podczas tworzenia tabeli.

       zawartość maże zawierać text, tagi a nawet osadzoną tabelę.

       Jeśli używasz opcji -m (lub --macro), zawartość będzie przerobiona przez m4(1), z <row> i
       <col> ustawionymi na adres aktualnej komórki

       rząd i kolumna mogą być zarówno liczbami, wyrażeniami względnymi, albo regex'ami.  W
       przeciwieństwie do wwwtable, z freetable możesz używać regex'ów również dla komórek
       nagłówka.  Możesz również używać *, co znaczy dokładnie tyle co .*.

       Wyrażenia względne to :

       = albo pusta znaczy : tyle samo co w poprzedniej komórce

       + albo +X znaczy : o 1 lub X więcej niż w poprzedniej komórce

       - albo -X znaczy : o 1 lub X więcej niż w poprzedniej komórce

       Jeśli wiele definicji adresuje tą samą komórkę zarówno opcje jak i zawartość są doklejane
       w kolejności wystąpienia.

       Jeśli chcesz używać tylko regex'ów musisz powiedzieć programowi o adresie ostatniej
       komórki :

           <wwwtable>
           (*,1)
           to są piewsze kolumny
           (1,*)
           to są piewsze rzędy
           (4,4)
           </wwwtable>

ALTERNATYWNE ADRESY KOMÓREK

       Adresowanie komórek za pomocą wyrażeń regularnych jest bardzo niewygodne. Z tego powodu, w
       freetable 2.0 zostały wprowadzone dwie nowe  metody.  Obie mogą być użyte zarówno do
       komórek normalnych jak i nagłówkowych.

       Zachowana jest pełna wsteczna kompatybilność.  W tym celu została wprowadzona nowa
       składnia.  Niestety, nie możesz adresować rzędu i kolumny używając odmiennych metod.  Żeby
       obejść ten problem, obie nowe metody są bardzo tolerancyjne i pozwalają na użycie =, +, -,
       +X -X oraz pustego łańcucha z tym samym znaczeniem, jakie mają one w starej metodzie.

       Nowe metody potrafią samodzielnie ustalić rozmiar tabeli.

   ZASIĘGI
           (zasięg rzędów;zasięg kolumn) opcje
           zawartość

       Składnia wygląda jak: 1-2,4-7,9,12.  Zduplikowane adresy zostają wyeliminowane.  Dla
       potrzeb adresowania relatywnego, użyty jest ostatni podany numer. A więc jeśli napiszesz

           (1-100,32;1)
           foo
           (+,)
           bar

       Komórka (33,1) będzie zawierać `foobar' a wszystkie pozostałe tylko `foo'.

   DOWOLNY KOD PERL
           ({kod dla rzędów},{kod dla kolumn}) opcje
           zawartość

       Możesz używać dowolnego kodu Perl o ile zmieści się w jednej linijce, pasuje do naszego
       wyrażenia regularnego i da w wyniku listę.  Niestety, nie istnieje wyrażenie regularne
       pasujące do dowolnego kodu Perl, ale dopóki twój kod nie zawiera },{ ani }), powinno
       działać.  Przykład:

           <wwwtable>
           ({grep {$_%3 == 1} 1..100},{1..2,4})
           foo
           </wwwtable>

       Da tabele 100 rzędów x 4 kolumny z `foo' w każdej 1wszej, 2giej i 4tej kolumnie każdego
       rzędu o numerze dającym reszte 1 w dzieleniu przez 3.

       Jeśli chcesz użyć "dowolnego kodu" w jednej częsci adresu a zasięgu w drugiej zastąp w
       definicji zasięgu - przez .. i włóż zasięg między { i }.

       Jeśli chcesz użyć "dowolnego kodu" w jednej częsci adresu a wyrażenia regulernego w
       drugiej, musisz napisać {grep {/wyrażenie/} od..do}.  Niestety, w tym wypadku musisz podać
       rozmiar tablicy.

NIEZGODNOŚCI Z WWWTABLE

       Jeśli poprzednio używałeś wwwtable, a teraz chcesz się przesiąść, powinieneś przeczytać
       ten rozdział. Większość jest o regex'ach.  Zauważ również, że wwwtable nie mógł używać
       podstawiania tagów lokacyjnych ani makroprocesora.

       Opcja -w ma przeciwne znaczenie. Domyślnie żadne ostrzeżenie nie jest drukowane, a -w albo
       --warning służą wymuszeniu takiego ostrzażenia.

       Komórki nagłówkowe mogą być zdefiniowane za pomocą regex'ów :

           ((1,*))

       Nie było to możliwe z wwwtable.

       Liczniki pozycji na osiach są 100%-owo niezależne. Wynika z tego że kod :

           (*,1) width=30
           (*,2) width=35
           (*,3) width=40
           (=,=)
           Cośś

       umieści Cośś w 3ciej kolumnie. Jeśli chcesz, by było w 1wszej, napisz :

           (*,1) width=30
           (*,2) width=35
           (*,3) width=40
           (=,1)
           Cośś

       albo

           (*,) width=30
           (*,+) width=35
           (*,+) width=40
           (=,1)
           Cośś

       W freetable 2.0 zostały wprowadzone dwie nowe metody adresowania komórek. Są całkowicie
       niezgodne z wwwtable.

BUGS

       Adres typu "Dowolny Kod Perl" może nie działać ze skomplikowanym kodem.

ZOBACZ RÓWNIEŻ

       m4(1)

AUTOR

       Tomasz Wegrzanowski <taw@users.sourceforge.net>

       (zarówno angielska jak i polska wersja)