Ubuntu Manpage: screen - menedżer ekranu z emulacją VT100/ANSI

NAZWA

       screen - menedżer ekranu z emulacją VT100/ANSI

SKŁADNIA

       screen [-opcje] [komenda [argumenty]]
       screen -r [[pid.]tty[.host]]
       screen -r właścicielsesji/[[pid.]tty[.host]]

OPIS

Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

Screen jest pełnoekranowym menedżerem okien, który dzieli fizyczny terminal między kilkoma
procesami (zwykle interaktywnymi powłokami). Każdy z wirtualnych terminali daje
funkcjonalność terminala DEC VT100, a dodatkowo również pewne funkcje sterujące ze
standardów ISO 6492 (ECMA 48, ANSI X3.64) oraz ISO 2022 (np. wstaw/usuń linię i obsługę
wielu zestawów znaków). Dla każdego wirtualnego terminala istnieje bufor przewijania oraz
mechanizm wycinania i wklejania, który umożliwia przenoszenie obszarów tekstów między
oknami.

W momencie, gdy screen jest wywoływany, tworzy pojedyncze okno z powłoką (lub z podaną
komendą), a następnie znika z drogi, abyś mógł używać programu w normalny sposób. W
dowolnej chwili możesz utworzyć nowe pełnoekranowe okna z innymi programami (również z
dodatkowymi powłokami), zabić istniejące okna, zobaczyć listę okien, włączyć raportowanie
wyjścia, wklejać między nimi tekst, oglądać historię przewijania, przełączać się między
oknami, itd. Wszystkie okna uruchamiają swoje programy zupełnie niezależnie od
pozostałych. Programy pracują również wtedy, gdy ich okna są niewidoczne, a nawet wtedy,
gdy cała sesja screen jest odłączona od terminala użytkownika. Gdy program się kończy,
screen (domyślnie) zabija okno, które go zawierało. Jeśli okno to było na pierwszym
planie, wyświetlacz przełącza się na okno poprzednie; jeśli żadne już nie pozostanie,
screen kończy działanie.

Wszystko co wstukasz, jest przesyłane do programu pracującego w bieżącym oknie. Wyjątkiem
jest jedna sekwencja, która jest używana do inicjalizacji komendy menedżera okien.
Domyślnie każda komenda rozpoczyna się od control-a (dalej skracane do C-a), po którym
występuje drugi klawisz. Znak komendy i inne powiązania mogą być w pełni dostosowywane do
twoich potrzeb, choć mogą być zawsze tylko dwuznakowe.

Screen nie rozumie przedrostka "C-", oznaczającego control. Jako argumenty do np. komendy
escape lub opcji -e używaj proszę notacji daszkowej ("^A" zamiast "C-a") . Screen drukuje
znaki sterujące (złożone z Ctrl) również w notacji daszkowej.

Standardowym sposobem utworzenia nowego okna jest wstukanie "C-a c". Tworzy to nowe okno
z powłoką i przełącza się na nie natychmiast, niezależnie od stanu procesu z bieżącego
okna. Podobnie można tworzyć nowe okno z własną komendą. Trzeba najpierw powiązać komendę
z klawiszem (w twoim pliku .screenrc, lub w linii komend "C-a :") a następnie użyć jej
zupełnie tak, jak komendy "C-a c". Poza tym, nowe okna można tworzyć również z pomocą
komend w rodzaju:

screen emacs prog.c

spod znaku zachęty powłoki z poprzednio utworzonego okna. Nie spowoduje to uruchomienia
kolejnej kopii screen, lecz przekaże nazwę komendy i jej argumenty menedżerowi okien
(określonemu w zmiennej środowiskowej $STY), który użyje jej do utworzenia nowego okna.
Powyższy przykład uruchomiłby edytor emacs (edytujący prog.c) i przełączył się do jego
okna.

Jeśli "/var/run/utmp" jest zapisywalny przez screen, to dla każdego okna zostanie zapisany
odpowiedni rekord, który będzie usuwany po zakończeniu pracy okna. Jest to przydatne do
pracy z "talk", "script", "shutdown", "rsend", "sccs" i innymi podobnymi programami, które
używają pliku utmp do określenia, kim jesteś. Dopóki screen jest aktywny na twoim
terminalu, własny rekord terminala jest usuwany z pliku utmp. Zobacz też "C-a L".

PODSTAWY

Zanim zaczniesz używać screen musisz upewnić się, że prawidłowo wybrałeś sobie rodzaj
terminala, podobnie zresztą, jak dla każdego innego programu termcap/terminfo. (Możesz
tego dokonać, używając np. tset(1).)

Jeśli jesteś niecierpliwy i chcesz rozpocząć pracę bez szczególnego wczytywania się w
instrukcję, powinieneś zapamiętać jedną komendę: "C-a ?". Wpisanie tych dwóch znaków
spowoduje wyświetlenie listy dostępnych komend screen oraz ich powiązania. Każdy klawisz
jest omówiony w sekcji "DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY". Sekcja podręcznika "DOSTOSOWYWANIE"
zajmuje się zawartością twojego .screenrc.

Jeśli twój terminal jest "prawdziwym" terminalem auto-marginesowym (nie pozwala ostatniej
pozycji ekranu na bycie poprawionej bez przewinięcia ekranu), możesz rozważyć użycie
wersji terminala, która ma wyłączone automatyczne marginesy. Zapewni to właściwe i
optymalne odświeżanie ekranu we wszystkich przypadkach. Większość dzisiejszych terminali
ma "magiczne" marginesy (automatyczne marginesy plus używalna ostatnia kolumna). Jest to
typ w stylu VT100 i jest doskonale przystosowany dla screen. Jeśli wszystko co masz to
"prawdziwy" automarginesowy terminal, screen będzie w stanie go wykorzystać, jednak
odświeżenie znaku wstawionego na ostatnią pozycję ekranu może nie być możliwe do czasu
przewinięcia ekranu, lub przesunięcia znaku do innej bezpiecznej pozycji. Opóźnienie to
może być skrócone przy użyciu terminala z właściwością wstawiania znaków (insert-
character).

OPCJE LINII KOMEND

Screen ma następujące opcje linii komend:

-a włącz wszystkie właściwości (z pewnymi wyjątkami) w termcapie każdego okna, nawet
jeśli screen musi przerysowywać części wyświetlacza aby zaimplementować daną funkcję.

-A Dostosuj rozmiary wszystkich okien do rozmiaru bieżącego terminala. Domyślnie,
screen próbuje odtworzyć stare rozmiary swojego okna podczas podwieszania pod
terminale zmiennej wielkości (te z "WS" w swoim opisie, np. suncmd lub jakiś xterm).

-c plik
przesłoń domyślny plik konfiguracyjny "$HOME/.screenrc" plikem plik.

-d|-D [pid.tty.host]
nie uruchamia screen, lecz odłącza pracującą gdzie indziej sesję screen. Ma to taki
sam efekt jak wpisanie "C-a d" z terminala sterującego screen'a. -D jest
odpowiednikiem klawisza odłączenia zasilania (power detach). Jeśli żadna sesja nie
może być odłączona, opcja ta jest ignorowana. W połączeniu z -r/-R można osiągnąć
ciekawsze efekty:

-d -r Podłącz na nowo (reattach) sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz.

-d -R Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw ją odłącz, lub nawet utwórz.

-d -RR Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, odłącz ją lub utwórz. Użyj pierwszej
sesji jeśli dostępnych jest więcej niż jedna.

-D -r Podłącz na nowo sesję, a jeśli to konieczne, najpierw odłącz i wyloguj się
zdalnie.

-D -R Podłącz tu i teraz. Znaczy to: jeśli sesja działa, to podłącz na nowo. Jeśli to
konieczne, najpierw odłącz i zdalnie się wyloguj. Jeśli nie działała, utwórz ją i
poinformuj użytkownika. Jest to ulubiony sposób autora.

-D -RR Podłącz tu i teraz. Cokolwiek to znaczy, po prostu to zrób.

Uwaga: Zawsze jest dobrym pomysłem sprawdzenie statusu twoich sesji z pomocą "screen
-list".

-e xy
określa, że znak komendy to x, a znak generujący literalny znak komendy to y.
Domyślnym ustawieniem jest "C-a" i `a', co może być przekazane jako "-e^Aa". Podczas
tworzenia sesji screen opcja ta ustawia domyślny znak komendy. W sesji
wieloużytkownikowej, wszyscy dodani użytkownicy rozpoczną z tym znakiem komendy.
Jednak podczas podłączenia do już działającej sesji, opcja ta zmienia tylko znak
komendy podłączającego się użytkownika. Opcja ta jest równoważna odpowiednio
komendom "defescape" lub "escape".

-f, -fn, i -fa
włącza lub wyłącza albo wchodzi w "automatyczny tryb przełączania" kontroli
przepływu. Może to być też zdefiniowane poprzez "defflow" w pliku .screenrc.

-h num
Ustawia bufor przewijania historii na num linii.

-i powoduje, że klawisz przerwania (zwykle C-c) przerywa wyświetlanie natychmiast gdy
włączona jest kontrola przepływu. Zobacz komendę "defflow" z .screenrc dla
szczegółów. Używanie tej opcji nie jest zalecane.

-l i -ln
włącza/wyłącza tryb zgłoszeniowy (dla odświeżania /var/run/utmp). Można to
zdefiniować też poprzez komendę "deflogin" pliku .screenrc.

-ls i -list
nie uruchamia sesji screen, lecz drukuje listę łańcuchów pid.tty.host określających
twoje sesje screen. Sesje oznaczone jako `detached' (odłączone) mogą być wznowione z
pomocą "screen -r". Te, zaznaczone jako `attached' (podłączone) działają i mają
terminal sterujący. Jeśli sesja działa w trybie wieloużytkownikowym, jest zaznaczona
jako `multi'. Sesje oznaczone jako `unreachable' (nieosiągalne) żyją albo na innych
hostach, albo są `martwe'. Sesja nieosiągalna jest uważana za martwą jeśli jej nazwa
odpowiada albo nazwie hosta lokalnego, albo podanemu parametrowi. Zobacz flagę -r dla
opisu konstruowania porównań. Sesje zaznaczone jako `dead' (martwe), powinny być
sprawdzane i usuwane. Zapytaj administratora jeśli nie jesteś pewien. Sesje usuwa
się opcją -wipe.

-L mówi screenowi że twój automarginesowy terminal ma zapisywalną ostatnią pozycję
ekranu. Możesz to ustawić również w swoim .screenrc, podając `LP' w komendzie
"termcap".

-m powoduje, że screen ignoruje zmienną środowiskową $STY. "screen -m" wymusza tworzenie
nowej sesji, niezależnie od tego, czy screen jest wywołany z wewnątrz innej sesji
screen czy nie. Flaga ta ma specjalne znaczenie w połączeniu z opcją `-d':

-m -d Uruchom screen w trybie "odłączonym". Tworzy to nową sesję, lecz nie podłącza do
niej. Jest to przydatne dla skryptów startowych systemu.

-m -D To również uruchamia screen w trybie "odłączonym", lecz nie rozwidla nowego
procesu. Komenda kończy działanie gdy kończy się sesja.

-O wybiera bardziej optymalny tryb wyjściowy dla twojego terminala niż prawdziwy VT100
(tyczy się tylko terminali automarginesowych bez `LP'). Może to być ustawione w
twoim .screenrc przez podanie `OP' w komendzie "termcap".

-q Powstrzymuje drukowanie komunikatów o błędach. W połączeniu z "-ls", kod wyjścia jest
następujący: 9 wskazuje katalog bez sesji. 10 wskazuje katalog z pracującymi, lecz
niepodłączalnymi sesjami. 11 (lub więcej) wskazuje na jedną (lub więcej) nadających
się do użycia sesji. W połączenie z "-r", kod wyjścia jest następujący: 10 oznacza,
że nie ma sesji do wznowienia. 12 (lub więcej) oznacza, że istnieją 2 (lub więcej)
sesje do wznowienia i że powinieneś podać, którą wybrać. W innych wypadkach "-q" nie
daje efektu.

-r [pid.tty.host]
-r właścicielsesji/[pid.tty.host]
wznawia odłączoną sesję screen. Nie można podawać żadnych innych opcji (poza
kombinacjami z -d/-D), choć może być wymagany opcjonalny przedrostek [pid.]tty.host
(w celu rozróżnienia wielu odłączonych sesji screen). Druga postać jest używana do
podłączenia do sesji screen innego użytkownika, który pracuje w trybie
wieloużytkownikowym. Oznacza to, że screen powinien szukać sesji w katalogu innego
użytkownika. Wymaga to setuid-root.

-R próbuje wznowić pierwszą odłączoną sesję screen, którą znajdzie. Po sukcesie
wszystkie inne opcje linii komend są ignorowane. Jeśli żadna z odłączonych sesji nie
istnieje, uruchamiana jest nowa sesja z użyciem podanych opcji, zupełnie jakby -R nie
zostało podane. Opcja ta jest ustawiana domyślnie gdy screen jest uruchamiany jako
powłoka zgłoszeniowa.

-s ustawia domyślną powłokę na podany program. Normalnie używana jest wartość zmiennej
środowiskowej $SHELL (lub "/bin/sh" jeśli jej nie zdefiniowano). Może to być też
zdefiniowane poprzez komendę "shell" pliku .screenrc.

-S nazwasesji
Podczas tworzenia nowej sesji, opcja ta może być użyta do podania znaczącej nazwy
sesji. Nazwa ta identyfikuje sesję dla akcji "screen -list" i "screen -r". Podmienia
domyślny przyrostek [tty.host].

-t nazwa
ustawia tytuł (a.k.a.) dla domyślnej powłoki, lub podanego programu. Zobacz też
komendę "shelltitle" pliku .screenrc.

-v Wydrukuj numer wersji.

-wipe [dopasowanie]
robi to samo co "screen -ls", lecz usuwa sesje zamiast zaznaczać je jako martwe
('dead'). Nieosiągalna sesja jest uważana za martwą, jeśli jej nazwa odpowiada
nazwie hosta lokalnego, lub jakiegoś jawnie podanego parametru. Zobacz opis flagi -r
dla opisu konstruowania dopasowań.

-x Podłącz do nieodłączonej sesji screen. (Tryb wielowyświetlaczowy).

DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWISZY

       Jak wspomniano, każda komenda screen składa się z "C-a",  za  którym  następuje  określony
       znak.  Dla  wygody,  wszystkie komendy, które są powiązane z małymi literami, powiązane są
       też z ich odpowiednikami złożonymi z Ctrl (z wyjątkiem "C-a a"; zobacz  niżej);  tak  więc
       "C-a  c"  zarówno  jak  "C-a  C-c"  może  być  używany  do  utworzenia okna. Zobacz sekcję
       "DOSTOSOWYWANIE" dla opisu komendy.

       Następująca tablica pokazuje domyślne wiązania klawiszy:

       C-a '
       C-a "       (select)      Zapytaj o nazwę okna, do którego chcesz się  przełączyć,  lub  o
                                 jego numer.

       C-a 0       (select 0)
        ...           ...
       C-a 9       (select 9)
       C-a -       (select -)    Przełącz na okno numer 0 - 9 lub na puste okno.

       C-a tab     (focus)       Przełącz ogniskowanie wejścia na następny region.

       C-a C-a     (other)       Włącz  poprzednio  wyświetlane  okno.   Zauważ, że to połączenie
                                 jest równoważne dwukrotnemu wpisaniu  znaku  komendy  (chyba  że
                                 jest  to przesłonięte). Na przykład, jeśli używasz opcji "-e]x",
                                 ta komenda stanie się "]]".

       C-a a       (meta)        Wyślij znak komendy (C-a) do okna. Zobacz komendę escape.

       C-a A       (title)       Zezwól użytkownikowi ustawić nazwę dla bieżącego okna.

       C-a b
       C-a C-b     (break)       Wyślij do okna przerwanie (break).

       C-a B       (pow_break)   Otwórz na nowo linię terminala i wyślij przerwanie (break).

       C-a c
       C-a C-c     (screen)      Utwórz nowe okno z powłoka i przełącz się na nie.

       C-a C       (clear)       Wyczyść ekran.

       C-a d
       C-a C-d     (detach)      Odłącz screen od tego terminala.

       C-a D D     (pow_detach)  Odłącz i się wyloguj.

       C-a f
       C-a C-f     (flow)        Włącz, wyłącz, lub ustaw automatyczny przepływ.

       C-a F       (fit)         Zmień rozmiar okna na obecny rozmiar regionu.

       C-a C-g     (vbell)       Włącza tryb wizualnego dzwonka screen'a.

       C-a h       (hardcopy)    Zapisz twardą kopię bieżącego okna do pliku "hardcopy.n".

       C-a H       (log)         Rozpoczyna/kończy   raportowanie   bieżącego   okna   do   pliku
                                 "screenlog.n".

       C-a i
       C-a C-i     (info)        Pokaż informację o tym oknie.

       C-a k
       C-a C-k     (kill)        Zniszcz bieżące okno.

       C-a l
       C-a C-l     (redisplay)   Całkowicie odśwież bieżące okno.

       C-a L       (login)       Włącz  slot  zgłoszeniowy tego okna. Dostępne tylko jeśli screen
                                 jest skonfigurowany do odświeżania bazy utmp.

       C-a m
       C-a C-m     (lastmsg)     Powtórz ostatnią wiadomość, wyświetloną w linii komunikatów.

       C-a M       (monitor)     Włącza monitorowanie bieżącego okna.

       C-a space
       C-a n
       C-a C-n     (next)        Przełącz na następne okno.

       C-a N       (number)      Pokaż numer (i tytuł) bieżącego okna.

       C-a backspace
       C-a h
       C-a p
       C-a C-p     (prev)        Przełącz na poprzednie okno (odwrotne do C-a n).

       C-a q
       C-a C-q     (xon)         Wyślij control-q do bieżącego okna.

       C-a Q       (only)        Skasuj wszystkie regiony poza bieżącym.

       C-a r
       C-a C-r     (wrap)        Włącz ustawienie  zawijania  linii  (line-wrap)  bieżącego  okna
                                 (włącz automatyczne marginesy okna).

       C-a s
       C-a C-s     (xoff)        Wyślij do bieżącego okna control-s.

       C-a S       (split)       Podziel bieżący region na dwa nowe.

       C-a t
       C-a C-t     (time)        Pokaż informację systemową.

       C-a v       (version)     Wyświetl wersję i datę kompilacji.

       C-a C-v     (digraph)     Wstaw dwuznak.

       C-a w
       C-a C-w     (windows)     Pokaż listę okien.

       C-a W       (width)       Włącz 80/132 kolumny.

       C-a x
       C-a C-x     (lockscreen)  Zablokuj (lock) ten terminal.

       C-a X       (remove)      Zabij bieżący region.

       C-a z
       C-a C-z     (suspend)     Zwieś  screen.   Twój  system  musi  obsługiwać kontrolę zadań w
                                 stylu BSD.

       C-a Z       (reset)       Zresetuj terminal wirtualny na jego wartości "power-on".

       C-a .       (dumptermcap) Zapisz plik ".termcap".

       C-a ?       (help)        Pokaż wiązania klawiszowe.

       C-a C-\     (quit)        Zabij wszystkie okna i zakończ screen.

       C-a :       (colon)       Wejdź do trybu linii komend.

       C-a [
       C-a C-[
       C-a esc     (copy)        Wejdź w tryb kopiowania/przewijania.

       C-a ]       (paste .)     Zapisz  zawartość  bufora  wklejania  na  kolejkę  standardowego
                                 wejścia bieżącego okna.

       C-a {
       C-a }       (history)     Kopiuj i wklej poprzednią linię (komend).

       C-a >       (writebuf)    Zapisz bufor wklejania do pliku.

       C-a <       (readbuf)     Wczytuje plik wymiany screena do bufora wklejania.

       C-a =       (removebuf)   Usuwa plik, używany przez C-a < i C-a >.

       C-a ,       (license)     Pokazuje,  skąd screen pochodzi, dokąd poszedł i dlaczego możesz
                                 go używać.

       C-a _       (silence)     Rozpoczyna/kończy monitorowanie bieżącego okna na nieaktywność.

       C-a *       (displays)    Pokaż listing wszystkich obecnie podłączonych wyświetlaczy.

DOSTOSOWYWANIE

"Katalog gniazd" (socket directory) domyślnie jest w $HOME/.screen lub zwyczajnie w
/tmp/screens. Jeśli screen jest zainstalowany z setuid-root, to administrator powinien
skompilować go z odpowiednim (nie zamontowanym przez NFS) katalogiem gniazd. Jeśli screen
nie działa jako setuid-root, użytkownik może podać dowolny katalog o prawach 700 poprzez
zmienną środowiskową $SCREENDIR.

W momencie, gdy screen jest uruchamiany, wykonuje on komendy inicjalizacyjne z plików
"/etc/screenrc" i ".screenrc" z katalogu domowego użytkownika. Są to "domyślne wartości
programisty", które można przesłonić w następujące sposoby: dla znalezienia globalnego
pliku screenrc, screen poszukuje zmiennej środowiskowej $SYSSCREENRC (ta właściwość
przesłaniania może być wyłączona podczas kompilacji). Plik screenrc konkretnego
użytkownika jest szukany w $SCREENRC, a potem w $HOME/.screenrc. Opcja -c linii komend ma
jeszcze większy priorytet.

Komendy w tych plikach są używane do ustawiania opcji, wiązania funkcji do klawiszy i do
automatycznego zestawiania jednego lub więcej okien na starcie twojej sesji screen.
Komendy są wymieniane jedna na linie; puste linie są ignorowane. Argumenty komend są
rozdzielane tabulacjami lub spacjami i mogą być otaczane pojedynczymi lub podwójnymi
cudzysłowami. Znak `#' zmienia resztę linii w komentarz, poza sytuacją gdy jest cytowany.
Niezrozumiałe linie są ignorowane z wydaniem ostrzeżenia. Komendy mogą zawierać
odniesienia do zmiennych środowiskowych. Składnia jest podobna do powłokowej "$VAR" lub
"${VAR}". Zauważ, że wprowadza to niekompatybilność z poprzednimi wersjami screen, jako że
teraz znak '$' musi być chroniony przez '\' jeśli nie chcemy dokonać podstawienia
zmiennej. Łańcuch w pojedynczych cudzysłowach jest również chroniony od podstawienia
zmiennych.

Jako przykłady z dystrybucją screena są przekazywane dwa pliki konfiguracyjne:
"etc/screenrc" i "etc/etcscreenrc". Zawierają one wiele przydatnych przykładów różnych
komend.

Dostosowywanie można również wykonywać 'on-line'. Aby wejść w tryb komend, wciśnij `C-a
:'. Zauważ, że komendy rozpoczynające się od "def" zmieniają wartości domyślne, podczas
gdy inne zmieniają ustawienia bieżące.

Dostępne są następujące komendy:

acladd nazwyużytkowników [crypted-pw]
addacl nazwyużytkowników

Umożliw użytkownikom pełny dostęp do tej sesji screen. Nazwyużytkowników mogą być jednym
użytkownikiem, lub rozdzieloną przecinkami listą użytkowników. Opcja ta umożliwia
podłączenie do sesji screen i wykonuje równoważnik `aclchg nazwyużytkowników +rwx "#?"'.
Aby dodać użytkownika o ograniczonym dostępie, użyj niżej opisanej komendy `aclchg'. Jeśli
podany jest opcjonalny drugi parametr, to powinno to być zakodowane (crypted) hasło dla
podanego użytkownika. `Addacl' jest synonimem `acladd'. Przydatne tylko w trybie
wieloużytkownikowym.

aclchg nazwyużytkowników bityuprawnień lista
chacl nazwyużytkowników bityuprawnień lista

Zmień uprawnienia rozdzielonej przecinkami listy użytkowników. Bity uprawnień są
reprezentowane jako `r', `w' i `x'. Poprzedzenie symbolu `+' zapewnia uprawnienie, `-'
odbiera je. Trzeci parametr jest rozdzieloną przecinkami listą komend i/lub okien
(podawanych albo przez numer, albo przez tytuł). Specjalna lista `#' odnosi się do
wszystkich okien, `?' do wszystkich komend. Jeśli nazwyużytkowników składają się z
pojedynczej `*', akcja będzie dotyczyć wszystkich znanych użytkowników. Komenda może być
przez użytkownika wykonywana gdy ma dla niej bit `x'. Użytkownik może do okna wprowadzać
dane wejściowe jeśli ma bit `w', i żaden inny użytkownik nie blokuje tego okna do zapisu.
Inne bity są obecnie ignorowane. Aby wycofać blokadę zapisu z okna 2: `aclchg
nazwaużytkownika -w+w 2'. Aby zezwolić na dostęp tylko dla odczytu do sesji: `aclchg
nazwaużytkownika -w "#"'. Gdy tylko użytkownik staje się znany dla programu screen , może
on dołączać się do sesji i (domyślnie) ma pełne uprawnienia do wszystkich komend i okien.
Uprawnienia wywoływania dla komend acl, `at' i innych również powinny być usuwane; w
przeciwnym wypadku użytkownik może odzyskać prawa zapisu. Uprawnień specjalnego
użytkownika nobody nie można zmieniać tą komendą (zobacz komendę "su"). `Chacl' jest
synonimem `aclchg'. Działa jedynie w trybie wieloużytkownikowym.

acldel nazwaużytkownika

Usuń użytkownika z listy kontrolnej screena. Jeśli jest on obecnie podłączony, wszystkie
wyświetlacze użytkownika są odłączane od sesji. Nie może się znów podłączyć. Działa
jedynie w trybie wieloużytkownikowym.

aclgrp nazwaużytkownika [nazwagrupy]

Tworzy grupy użytkowników, które dzielą wspólne prawa dostępu. Nazwa grupy jest nazwą
użytkownika lidera grupy. Znaczy to, że jeśli użytkownik nie przejdzie kontroli dostępu,
robiona jest kontrola dla lidera grupy. Użytkownika można usunąć ze wszystkich grup,
używając specjalnej wartości "none" jako nazwygrupy. Jeśli drugi parametr jest pominięty,
wyświetlane są wszystkie grupy, do których należy użytkownik.

aclumask [[użytkownicy]+bity |[użytkownicy]-bity .... ] umask [[użytkownicy]+bity
|[użytkownicy]-bity .... ]

Określa to dostęp, jaki będą mieli inni użytkownicy do okien tworzonych przez wołającego
komendę. Użytkownicy mogą nie być podani, może być jeden, lub rozdzielona przecinkami
lista nazw użytkowników. Jeśli nie podano użytkowników, zakładana jest lista wszystkich
znanych obecnie użytkowników. Bity są dowolną kombinacją bitów kontroli dostępu,
zdefiniowanych komendą "aclchg". Specjalna nazwa użytkownika "?" predefiniuje dostęp do
dowolnego okna, jaki na starcie dostaną nieznani obecnie użytkownicy. Specjalna nazwa
użytkownika "??" predefiniuje dostęp do komend, jaki na starcie dostaną nieznani obecnie
użytkownicy. Praw specjalnego użytkownika nobody nie można zmieniać (zobacz komendę
"su"). `Umask' jest synonimem `aclumask'.

activity wiadomość

Gdy w monitorowanym oknie z tła pojawi się jakaś aktywność, screen wyświetla informację w
linii komunikatów. Powiadomienie może być przedefiniowywane komendą "activity". Znaki
`%' w wiadomości są zamieniane na numer okna, w którym zaistniała aktywność, a `~' na
definicję dzwonka w twoim termcapie. Domyślną wiadomością jest

'Activity in window %'

Zauważ, że domyślnie monitorowanie jest wyłączone, lecz można to zmienić komendą "monitor"
(C-a M).

allpartial on|off

Jeśli jest to włączone, po zmianie okna odświeżana jest tylko bieżąca linia kursora. Ma to
wpływ na wszystkie okna i jest przydatne na powolnych terminalach. Poprzednie ustawienie
pełnego/częściowego odświeżania dla okna można przywrócić poprzez "allpartial off". Jest
to flaga globalna, która natychmiast zaczyna działać we wszystkich oknach, przesłaniając
ustawienia "partial". Nie zmienia domyślnego zachowania odświeżania nowo tworzonych okien.

at [identyfikator][#|*|%] komenda [arg ... ]

Wywołaj komendę na innych wyświetlaczach lub oknach tak, jakby zostały one tam
wprowadzone. "At" zmienia kontekst (`bieżące okno' lub `bieżący wyświetlacz') komendy.
Jeśli pierwszy parametr opisuje nieunikalny kontekst, komenda zostanie wykonania wiele
razy. Jeśli pierwszy parametr jest w postaci `identyfikator*', to identyfikator jest
dopasowywany do nazw użytkowników. Komenda jest wykonywana raz na każdym wyświetlaczu
wybranego użytkownika(ków). Jeśli pierwszy parametr jest postaci `identyfikator%', to
identyfikator jest dopasowywany do wyświetlaczy. Wyświetlacze są nazywane według tty, do
których są podłączone. Prefiks `/dev/' lub `/dev/tty' można pominąć. Jeśli identyfikator
zawiera `#', lub nie ma nic doklejonego, jest dopasowywany do numerów okien i tytułów.
Pominięcie identyfikatora na początku `#', `*' lub `%' wybiera wszystkich użytkowników,
wszystkie wyświetlacze, lub wszystkie okna. Dzieje się tak dlatego, że dokonywane jest
dopasowanie prefiksowe. Zauważ, że na dotkniętych wyświetlaczach pojawi się krótki
komunikat, określający co się stało. Prawa są sprawdzane dla inicjatora komendy "at", a
nie dla właścicieli dotkniętych wyświetlaczy. Zauważ, że znak '#' gdy poprzedza go biała
spacja działa jak komentarz. Można go wycytować, poprzedzając znakiem `\'. Prawa są
sprawdzane dla inicjatora komendy "at", a nie dla właścicieli dotkniętych wyświetlaczy.
Zastrzeżenie: Podczas dopasowywania okien, komenda jest wykonywana przynajmniej raz na
okno. Komendy, które zmieniają wewnętrzną aranżację okien (jak "other") mogą być wywołane
ponownie. Uważaj więc przy wywoływaniu komend w rodzaju "login"!. Niektóre komendy (np.
"stuff", "process" lub "paste") wymagają by z docelowymi oknami był związany wyświetlacz.
Komendy te mogą nie działać właściwie dla "at" krążącego po oknach.

autodetach on|off

Ustawia czy screen ma się automatycznie odłączać po odwieszeniu (hangup), co zachowuje
wszystkie twoje pracujące programy aż do ich wznowienia komendą screen -r. Gdy właściwość
jest wyłączona, sygnał odwieszenia (wysyłany przy wylogowywaniu się--przyp. tłum.)
zakończy screen i wszystkie procesy, które on zawiera. Autoodłączanie jest domyślnie
włączone.

autofixterm on|off

Ustawia czy screen będzie dodawał brakujące właściwości do wpisów termcap/info. Jest to
domyślnie włączone.

autonuke on|off

Ustawia czy sekwencja czyszczenia ekranu powinna niszczyć całe wyjście, które jeszcze nie
zostało wypisane na terminal. Zobacz też "obuflimit".

bell_msg [wiadomość]

Gdy w oknie z tła wysłany jest znak dzwonka, screen wyświetla informację w linii
komunikatów. Informacja może być dzięki tej komendzie redefiniowana. Znaki `%' wiadomości
są zamieniane numerem dzwoniącego okna, `~' jest zamieniana na definicję dzwonka w twoim
termcapie. Domyślną wiadomością jest

'Bell in window %'

W celu powstrzymania drukowania linii informacyjnej, można nadać jej wartość pustą
(bell_msg ""). Bez parametrów, pokazywana jest wiadomość obecna.

bind klawisz [komenda [arg]]

Wiąże komendę do klawisza. Domyślnie, większość komend udostępnianych przez screen jest
przywiązana do jednego lub większej ilości klawiszy, wg opisu sekcji "DOMYŚLNE WIĄZANIA
KLAWISZY", np. komenda tworzenia nowego okna jest dowiązana do "C-c" i "c". W celu
przedefiniowania i definiowania nowych wiązań używana jest komenda "bind". Argument
klawisz jest albo pojedynczym znakiem, albo dwuznakową sekwencją w postaci "^x"
(oznaczającą "C-x"), albo lewym ukośnikiem z liczbą ósemkową (oznaczającą kod ASCII
znaku), albo lewym ukośnikiem z dołączonym znakiem, jak "\^" czy "\\". Argument jeśli
chcesz może być również cytowany. Jeśli nie ma podanego dalszego argumentu, wszystkie
poprzednio zestawione wiązania dla tego klawisza są usuwane. Komenda może być dowolną
komendą wymienioną w tej sekcji.

Przykłady:

bind ' ' windows
bind ^k
bind k
bind K kill
bind ^f screen telnet foobar
bind \033 screen -ln -t root -h 1000 9 su

przywiąże spację do komendy, która wyświetla listę okien (więc komenda normalnie
wywoływana przez "C-a C-w" będzie również dostępna jako "C-a spacja"). Następne trzy linie
usuwają domyślne wiązanie zabijania z "C-a C-l" i "C-a l". Następnie do komendy zabijania
wiązane jest "C-a K". Następnie klawisz "C-f" jest wiązany z komendą tworzenia okna z
połączeniem telnetowym do foobar, a klawisz "escape" jest wiązany do komendy, która tworzy
niezgłoszeniowe okno z a.k.a. "root" w slocie #9, z powłoką superużytkownika i buforem
przewijania na 1000 linii.

bindkey [-d] [-m] [-a] [[-k|-t] łańcuch [kmd arg]]

Komenda ta zarządza wejściowymi tablicami translacji screena. Każdy wpis w jednej z tablic
mówi mu jak reagować gdy pojawi się określona sekwencja znaków. Istnieją trzy tablice:
jedna, która powinna zawierać akcje zaprogramowane przez użytkownika, druga dla domyślnych
akcji emulacji terminala i trzecia dla trybu kopiowania screena do zajmowania się
poruszaniem kursora. Zobacz sekcję "TRANSLACJA WEJŚCIOWA" dla listy domyślnych wiązań
klawiszowych.
Jeśli podana jest opcja -d, bindkey modyfikuje domyślną tablicę, -m zmienia tablicę trybu
kopiowania, a bez żadnej opcji wybierana jest tablica użytkownika. Argument łańcuch jest
sekwencją znaków, do której przywiązana jest akcja. Może to być albo skończony napis, albo
nazwa właściwości klawiaturowej z termcap (wybierana opcją -k).
Niektóre klawisze terminala VT100 mogą wysyłać inne łańcuchy gdy włączony jest tryb
aplikacji (np. ruchy kursora). Takie klawisze mają dwa wpisy w tablicy translacji. Możesz
wybrać wpisy trybu aplikacji podając opcję -a.
Opcja -t mówi screenowi by nie dokonywał międzyznakowego pomiaru czasu. Nie można go
wyłączyć jeśli używana jest właściwość termcap.
Kmd może być dowolną z komend screena o określonej liczbie argumentów. Jeśli kmd jest
pominięta, wiązanie klawiszowe jest usuwane z tablicy.
Oto kilka przykładów wiązań klawiaturowych:

bindkey -d
Pokaż wszystkie domyślne wiązania klawiaturowe. Wpisy trybu aplikacji są zaznaczone [A].

bindkey -k k1 select 1
Upewnij się, że klawisz "F1" przełącza na okno numer 1.

bindkey -t foo stuff barfoo
Uczyń z "foo" skrót dla słowa "barfoo". Czas oczekiwania jest wyłączony, więc użytkownicy
mogą się guzdrać z wklepywaniem.

bindkey "\024" mapdefault
To wiązanie klawiszowe powoduje, że "^T" staje się znakiem specjalnym wiązań
klawiaturowych. Jeśli dokonałeś powyższego wiązania "stuff barfoo", możesz wprowadzić
słowo "foo" naciskając "^Tfoo". Jeśli chcesz wprowadzić "^T", musisz nacisnąć go
dwukrotnie.

bindkey -k F1 command
Uczyń F11 (nie F1!) alternatywnym znakiem specjalnym screena (poza ^A).

break [czas]

Wysyłaj do tego okna przez czas*0.25 sekund sygnał przerwania. Dla systemów
nieposixowych, interwał czasowy może być zaokrąglany w górę do pełnych sekund. Jest to
przydatne jeśli do okna jest podłączone urządzenie znakowe (a nie proces powłokowy)
(Zobacz też rozdział "RODZAJE OKIEN"). Maksymalny czas trwania sygnału przerwania jest
ograniczony do 15 sekund.

breaktype [tcsendbreak|TIOCSBRK |TCSBRK]

Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania dla urządzeń
terminalowych. Komenda ta powinna dotykać jedynie bieżącego okna. Wciąż jednak zachowuje
się identycznie do "defbreaktype". W przyszłości będzie to zmienione. Wołanie "breaktype"
bez parametrów wyświetla metody przerywania dostępne dla bieżącego okna.

bufferfile [exchange-file]

Zmień nazwę pliku używaną do odczytywania i zapisywania buforu wklejania. Jeśli pominięty
jest opcjonalny argument plikowy, reaktywowane jest domyślne ustawienie ("/tmp/screen-
exchange"). Następujący przykład przekopiuje plik z hasłami systemowymi na okno screen:

C-a : bufferfile /etc/passwd
C-a < C-a ]
C-a : bufferfile

c1 [on|off]

Zmień przetwarzanie kodu c1. "C1 on" mówi screenowi by traktował znaki wejściowe z
przedziału 128..159 jako funkcje sterujące. Takie 8-bitowe kody są normalnie takie same
jak ESC z dołączonym kodem 7-bitowym. Domyślne ustawienie przetwarza kody c1 i może być
zmienione komendą "defc1". Użytkownicy z fontami, które mają użyteczne znaki w pozycjach
c1 mogą to wyłączyć.

caption always|splitonly [łańcuch]
caption string [łańcuch]

Komenda ta kontroluje wyświetlanie tytułów okien. Normalnie tytuł jest używany tylko jeśli
na wyświetlaczu pokazywanych jest więcej niż jedno okno (tryb podzielonego
ekranu--splitonly). Jeśli typ jest ustawiony na always screen pokazuje tytuł nawet jeśli
wyświetlane jest tylko jedno okno. Wartością domyślną jest splitonly.

Druga postać zmienia tekst używany na tytuł. Możesz używać wszystkich znaków specjalnych z
rozdziału "ZNAKI SPECJALNE TEKSTOWE". Screen używa wartości domyślnej, `%3n %t'.

Możesz łączyć obie formy, dając łańcuch jako argument dodatkowy.

charset zestaw

Zmień desygnację obecnego slotu zestawu znaków i mapowania zestawu znaków. Pierwsze
cztery znaki zestawu są traktowane jako desygnatory zestawu znaków, podczas gdy piąty i
szósty znak, będące w zakresie '0' do '3', ustawiają mapowanie zestawu znaków GL/GR. Na
każdej pozycji można użyć znaku '.', co oznacza, że odpowiadający mu zestaw
znaków/mapowanie nie powinno być zmieniane. (zestaw jest wewnętrznie dopełniany do
sześciu znaków przez doklejenie znaków '.'). Domyślnym zestawem znaków dla nowych okien
jest "BBBB02", chyba że aktywna jest komenda "kanji".
Bieżące ustawienia można obejrzeć komendą "info".

chdir [katalog]

Zmień katalog bieżący screena na podany katalog lub, jeśli wywołane bez argumentów, na
twój katalog domowy (zawartość zmiennej środowiskowej $HOME). Wszystkie okna, tworzone
komendą "screen" z wewnątrz ".screenrc" lub poprzez "C-a : screen ..." czy "C-a c" będą go
używały jako katalogu domyślnego. Bez używania chdir, katalogiem tym byłby katalog, z
którego wywołano screen. Pliki twardych kopii (hardcopy files) i pliki raportowe zawsze
są zapisywane do domyślnego katalogu okna, a nie do katalogu bieżącego procesu,
pracującego w oknie. Możesz używać tej komendy w swoim .screenrc wielokrotnie. Umożliwia
to uruchamianie różnych okien w różnych katalogach. Jednakże ostatnie chdir będzie
dotyczyć wszystkich okien tworzonych interaktywnie.

clear

Czyści bieżące okno i zapisuje jego obraz w buforze przewijania.

colon [prefiks]

Umożliwia wpisywanie linii poleceniowych ".screenrc". Przydatne do podręcznej modyfikacji
wiązań klawiszowych, specyficznego tworzenia okien i zmieniania ustawień. Zauważ, że słowo
kluczowe "set" już nie istnieje! Zazwyczaj komendy tyczą się bieżącego okna, a nie
domyślnych ustawień dla przyszłych okien. Wartości domyślne zmienia się komendami,
rozpoczynającymi się od 'def...'.

command

Komenda ta ma taki sam skutek, jak wpisanie znaku specjalnego (^A). Jest chyba przydatna
jedynie dla wiązań klawiaturowych. Zobacz też "bindkey".

compacthist [on|off]

Mówi to screenowi czy powstrzymywać doczepione puste linie podczas przewijania tekstu w
górę w buforze historii.

console [on|off]

Zbiera lub "od-zbiera" (ungrabs) wyjście konsoli do okna. Uwaga: Jedynie właściciel
/dev/console może zbierać wyjście konsoli. Komenda ta jest dostępna jeśli maszyna
obsługuje ioctl TIOCCONS.

copy

Wejdź w tryb kopiowania/przewijania wstecz. Umożliwia to kopiowanie z bieżącego okna (i
jego historii) tekstu do buforu wklejania. W trybie tym dostępny jest vi-podobny
pełnoekranowy edytor:
Poruszanie się:
h, j, k, l przesuń linię kursora o linię lub kolumnę o kolumnę.
0, ^ i $ przesuń do krańcowo lewej kolumny, do pierwszego lub ostatniego różnego od
białej spacji znaku linii.
H, M i L przesuń kursor do krańcowo lewej kolumny na górze, środku, lub dole okna.
+ i - przesuwa o jedną linię w górę i w dół.
G przesuwa do podanej linii absolutnej (domyślnie: koniec bufora).
| przesuwa do podanej kolumny absolutnej.
w, b, e przesuwaj kursor słowo po słowie.
C-u i C-d przewijaj wyświetlacz w górę i w dół o podaną ilość linii, zachowując pozycję
kursora. (Domyślnie: połowa ekranu).
C-b i C-f przewijaj wyświetlacz w górę/dół o pełny ekran.
g przesuwa na początek bufora.
% skacze do podanego procentu bufora.

Uwaga:
Komendą .screenrc można dostosować klawisze do stylu emacsa. (Np. markkeys
"h=^B:l=^F:$=^E") Nie ma prostej metody na pełną mapę klawiszy w stylu emacsa, gdyż
wymaga to wieloznakowych kodów.

Zaznaczanie:
Zakres kopiowania jest ustalany przez ustawienie dwóch znaczników. Tekst między nimi
zostaje podświetlany. Naciśnij
spację do ustawienia pierwszego lub drugiego znacznika.
Y i y są używane do zaznaczania całej linii lub do zaznaczania od początku linii.
W zaznacza dokładnie jedno słowo.
Licznik powtórzeń:
Każdą z tych komend można poprzedzić licznikiem powtórzeń, naciskając cyfry
0..9, które są następnie uważane za liczniki powtórzeń.
Przykład: "C-a C-[ H 10 j 5 Y" skopiuje linie 11 do 15 do bufora wklejania.
Szukanie:
/ Vi-podobne szukanie naprzód.
? Vi-podobne szukanie wstecz.
C-a s Emacsopodobne inkrementalne szukanie naprzód.
C-r Emacsopodobne odwrócone i-szukanie.
Specjalności:
Istnieje kilka klawiszy, zachowujących się inaczej niż w vi. Vi nie umożliwia
zaznaczania prostokątnych bloków tekstu, lecz screen to umożliwia. naciśnij
c lub C aby ustawić lewy lub prawy margines. Jeśli nie podano licznika powtórzeń, obydwa
odnoszą się do bieżącej pozycji kursora.
Przykład: Wypróbuj to na zapełnionym tekstem ekranie: "C-a [ M 20 l SPACE c 10 l 5 j C
SPACE".

Przechodzi to na środkową linię ekranu, przesuwa się 20 kolumn w lewo, zaznacza
początek bufora wklejania, ustawia lewą kolumnę, przesuwa 5 kolumn w dół (w
prawo?--przyp. tłum.), zaznacza prawą kolumnę, a następnie zaznacza koniec bufora
wklejania. Wypróbuj teraz:
"C-a [ M 20 l SPACE 10 l 5 j SPACE"

i zwróć uwagę na różnicę w ilości skopiowanego tekstu.
J łączy linie. Przełącza się między 4 trybami: linie rozdzielane znakiem nowej linii
(012), linie sklejone bez szwów (lines glued seamless), linie rozdzielone pojedynczą
białą spacją, linie rozdzielone przecinkami. Zauważ, że możesz poprzedzać znak nowej
linii znakiem CR, używając "crlf on".
v jest dla wszystkich użytkowników vi z ":set numbers" - włącza lewy margines między
kolumną 9 a 1. Naciśnij
a przed ostatnim klawiszem spacji aby włączyć tryb doklejania. W ten sposób bufor
wklejania nie będzie nadpisywany, lecz zostanie do niego dopisana nowa treść.
A włącza tryb doklejania i ustawia (drugi) znacznik.
> ustawia (drugi) znacznik i zapisuje zawartość bufora wklejania do pliku wymiany
screena (domyślnie /tmp/screen-exchange) po zakończeniu trybu kopiowania.
Przykład ten demonstruje jak wrzucić do tego pliku cały bufor przewijania: "C-A [ g
SPACE G $ >".
C-g podaje informację o bieżącej linii i kolumnie.
x wymienia pierwszy znacznik i pozycję kursora. Możesz używać tego do dostrajania już
ustawionego znacznika.
@ nie robi nic. Nawet nie kończy trybu kopiowania.
Wszystkie nie opisane tutaj klawisze kończą tryb kopiowania.

copy_reg [klucz]

Już nie istnieje, użyj zamiast tego "readreg".

crlf [on|off]

Ma to wpływ na kopiowanie regionów tekstu komendą `C-a ['. Jeśli jest włączone, linie będą
rozdzielane sekwencją znaków `CR' - `LF'. W przeciwnym wypadku (domyślnie) używane będzie
tylko `LF'. Bez parametrów, stan jest włączany.

debug on|off

Włącza lub wyłącza debuggowanie czasu działania.

defc1 on|off

To samo co komenda c1 lecz domyślne ustawienie dla nowych okien jest zmieniane.
Początkowym ustawieniem jest `on'.

defautonuke on|off

To samo co autonuke, lecz domyślne ustawienie dla nowych wyświetlaczy jest zmieniane.
Początkowe ustawienie to `off'. Zauważ, że jeśli chcesz być zależnym od typu terminala,
możesz użyć specjalnej właściwości `AN' terminala.

defbreaktype [tcsendbreak|TIOCSBRK |TCSBRK]

Wybierz jedną z dostępnych metod generowania sygnału przerwania (break) dla urządzeń
terminalowych. Preferowanymi metodami są tcsendbreak oraz TIOCSBRK. Trzecia, TCSBRK,
blokuje całą sesję screen na czas przerywania, lecz może być jedynym sposobem generowania
dłuższych przerwań. Tcsendbreak i TIOCSBRK mogą (lub nie) dawać długie przerwania ze
szpicami (z przerwami?--with spikes) (np. 4 na sekundę). Jest to nie tylko zależne od
systemu, lecz zależy również od sterowników układów szeregowych. Wywoływanie
"defbreaktype" bez parametru wyświetla bieżące ustawienie.

defcharset [zestaw]

Podobne do komendy charset, lecz domyślne ustawienie dla nowych okien jest też zmieniane.
Po wywołaniu bez argumentu, pokazuje bieżącą wartość domyślną.

defescape xy

Ustaw domyślne znaki komend. Jest to równoważne "escape", ale jest przydatne tylko w
sesjach wieloużytkownikowych. W takiej sesji "escape" zmienia znaki komend użytkownika,
który wywołał to polecenia, podczas gdy "defescape" zmienia domyślne znaki komend dla
użytkowników, którzy będą dodawani później.

defflow on|off|auto [interrupt]

To samo co komenda flow, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest `auto'. Podanie "defflow auto interrupt" jest równoważne
opcjom linii komend -fa i -i.

defgr on|off

To samo co komenda gr, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest `off'.

defhstatus [status]

Linia twardego status, którą otrzymają wszystkie nowe okna jest ustawiana na status.
Komenda ta jest przydatna do wyświetlenia poprzez status każdego okna jego numeru, tytułu,
itp. Status może zawierać te same dyrektywy co komunikaty okna, lecz znakiem specjalnym
(escape character) dyrektywy jest '^E' (ósemkowe 005) zamiast '%'. Zrobione jest to w celu
uniemożliwienia złej interpretacji generowanych przez program linii statusu. Jeśli
parametr status jest pominięty, wyświetlany jest bieżący łańcuch domyślny. Domyślnie,
linie statusu nowych okien są puste.

defkanji jis|sjis|euc

To samo co komenda kanji, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest `off', np. `jis'.

deflogin on|off

To samo co komenda login, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. W
dystrybucji inicjalizowane jest to na `on' (zobacz config.h.in).

defmode prawa

Prawa każdego z nowo zaalokowanych pseudo-tty są ustawiane na prawa. Prawa są liczbą
ósemkową. Początkowo, używane są prawa 0622. (prawa dostępu, tryb, mode -- przyp. tłum.)

defmonitor on|off

To samo co komenda monitor, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest `off'.

defobuflimit limit

To samo co obuflimit, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych wyświetlaczy.
Początkowym ustawieniem jest 256 bajtów. Zauważ, że jeśli chcesz być zależnym od typu
terminala, możesz użyć właściwości 'OL'.

defscrollback num

To samo co scrollback, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest 100.

defshell komenda

Synonim komendy shell. Patrz tam.

defsilence on|off

To samo co komenda silence, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest `off'.

defslowpaste msec"

To samo co slowpaste, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien.
Początkowym ustawieniem jest 0 milisekund, co oznacza wyłączenie.

defwrap on|off

To samo co wrap, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowo
zawijanie linii jest włączone i może być przełączane komendą "wrap" ("C-a r") lub poprzez
"C-a : wrap on|off".

defwritelock on|off|auto

To samo co writelock, lecz zmieniane jest domyślne ustawienie dla nowych okien. Początkowo
blokady zapisu są wyłączone.

defzombie [keys]

Synonim komendy zombie. Obie w chwili obecnej zmieniają wartość domyślną. Patrz tam.

detach

Odłącz sesję screen (odłącz ją od terminala i wrzuć w tło). Powracasz wtedy do powłoki, z
której wywołałeś screen. Odłączonego screena można wznowić, wywołując screen z opcją -r.
(Zobacz też sekcję "OPCJE LINII KOMEND".)

displays

Pokazuje tabularyczny listing wszystkich obecnie podłączonych front-endów użytkownika
(wyświetlaczy). Jest to przydatne w sesjach wieloużytkownikowych.

digraph [preset]

Komenda ta bierze użytkownika o sekwencję dwuznakową. Wpisane dwa znaki są sprawdzane we
wbudowanej tablicy, a znak wynikowy jest wstawiany do strumienia wejściowego. Na przykład,
jeśli użytkownik wprowadzi 'a"', wstawiony zostanie a-umlaut. Jeśli pierwszym wprowadzonym
znakiem jest 0, screen potraktuje następne znaki (do trzech) jako liczbę ósemkową.
Opcjonalny argument preset jest traktowany jako wejście użytkownika. Można więc zrobić
sobie klawisz "umlaut". Na przykład, komenda "bindkey ^K digraph '"'" umożliwia
użytkownikowi generowanie a-umlaut przez wpisanie CTRL-K a.

dumptermcap

Zapisz wpis termcap dla wirtualnego terminala, zoptymalizowanego dla aktualnie aktywnego
okna. Zapis nastąpi do pliku ".termcap" w katalogu "$HOME/.screen" użytkownika (lub tam,
gdzie screen przechowuje swoje gniazda. Zobacz sekcję "PLIKI"). Ten wpis termcap jest
identyczny z wartością zmiennej środowiskowej $TERMCAP, która jest ustawiana przez screen
dla każdego okna. Dla systemów opartych na terminfo, możesz potrzebować konwertera w
rodzaju captoinfo oraz kompilować wpis z pomocą tic.

echo [-n] wiadomość

komenda echo może być używana do denerwowania użytkowników screen 'wiadomościami dnia'.
Zazwyczaj jest to instalowane w globalnym /etc/screenrc. Opcja "-n" powoduje zatrzymanie
wciągania nowej linii. Zobacz też "sleep". Echo jest też przydatne do testowania online
zmiennych środowiskowych.

escape xy

Ustaw znak komendy na x, a znak generujący literalny znak komendy (przez wywołanie komendy
"meta") na y (podobne do opcji -e). Każdy argument może być albo pojedynczym znakiem,
albo dwuznakową sekwencją w postaci "^x" (oznaczającą "C-x"), albo lewym ukośnikiem z
liczbą ósemkową (kod ASCII znaku), albo lewym ukośnikiem z drugim znakiem, w rodzaju "\^"
czy "\\". Domyślną wartością jest "^Aa".

exec [[fdpat] nowakomenda [arg ...]]

Uruchom w bieżącym oknie podproces unixowy (określony przez ścieżkę wykonywalną
nowakomenda i jej argumenty). Przepływ danych między stdin/stdout/stderr nowejkomendy,
procesem początkowo uruchomionym w oknie (powiedzmy "procesem-aplikacji") i screenem
(oknem) jest kontrolowany przez wzorzec deskryptora plików fdpat. Wzorzec jest sekwencją
trójznakową, reprezentującą stdin, stdout i stderr nowejkomendy. Kropka (.) łączy
deskryptor pliku do screena. Znak wykrzyknika (!) powoduje, że deskryptor jest podłączany
do procesu-aplikacji. Dwukropek (:) łączy obydwa te zadania. Do nowej komendy będzie
przechodziło wejście użytkownika, chyba że komenda otrzymuje wyjście procesu-aplikacji
(pierwszym znakiem fdpat jest `!' lub `:') lub do końca fdpat (jako czwarty znak) dodano
znak potoku (|).
Wywoływanie `exec' bez argumentów pokazuje nazwę i argumenty bieżącego podprocesu
aktualnego okna. W każdym oknie naraz może działać tylko jeden podproces.
Gdy podproces akurat wykonuje się, komenda `kill' będzie dotyczyć jego, a nie procesów
okien.
Dla ciężkostrawnej ilustracji wszystkich 21 kombinacji, zobacz `doc/fdpat.ps'. Każdy
rysunek pokazuje cyfry 2,1,0, odwzorowujące trzy deskryptory nowejkomendy. Skrzynka
oznaczona jako `W' jest normalnym pty, który na stronie biernej (slave) ma proces-
aplikacji. Skrzynka zaznaczona jako `P' jest drugorzędnym pty, który po swojej stronie
nadrzędnej (master) ma screen.

Skróty:
Biała spacja między słowem `exec', fdpat i komendą może być opuszczona. Fdpat składający
się z samych kropek, lub jego końcowe kropki można pominąć. Prosty `|' jest synonimem do
wzorca `!..|'; słowo exec można tu pominąć, a zawsze można je zastąpić `!'.

Przykłady:

exec ... /bin/sh
exec /bin/sh
!/bin/sh

Tworzy nową powłokę w tym samym oknie, podczas gdy powłoka wyjściowa wciąż działa. Wyjście
obydwu powłok jest wyświetlane, a wejście użytkownika jest wysyłane do nowego /bin/sh.

exec !.. stty 19200
exec ! stty 19200
!!stty 19200

Ustaw szybkość tty okna. Jeśli twoja komenda stty operuje na stdout, dodaj kolejny `!'.

exec !..| less
|less

Dodaje to przeglądarkę do wyjścia okna. Znak specjalny `|' jest potrzebny do uzyskania
kontroli użytkownika nad przeglądarką, choć dostaje ona swoje wejście z procesu okna.
Działa to, ponieważ less nasłuchuje stderr (zachowanie, którego screen nie oczekiwałby bez
`|') kiedy jego stdin nie jest tty. Wersje less, nowsze niż 177 wypadają tu żałośnie;
jednak stary, dobry pg wciąż działa.

!:sed -n s/.*Error.*/\007/p

Wysyła wyjście okna do użytkownika i komendy sed. Sed wstawia do wyjścia okna widzianego
przez screen dodatkowy znak dzwonka (ósemkowy 007). Spowoduje to wyświetlenie komunikatu
"Bell in window x", za każdym łańcuchem "Error", który pojawi się w oknie.

fit

Zmień rozmiar okna na rozmiar bieżącego regionu. Komenda ta jest wymagana, gdyż screen
automatycznie nie adaptuje rozmiaru okna jeśli okno jest wyświetlane więcej niż raz.

flow [on|off|auto]

Ustawia tryb kontroli przepływu dla tego okna. Bez parametrów, przesuwa on kontrolę
bieżącego okna z "automatic" na "on" na "off". Zobacz dyskusję o "KONTROLI-PRZEPŁYWU",
opisanej niżej w tym dokumencie dla pełnych szczegółów i odpowiednich uwag. Wartość
domyślna jest ustawiana przez `defflow'.

focus

Przenieś ognisko wejściowe na następny region. Jest to dokonywane w cykliczny sposób tak,
że region górny jest wybierany po dolnym.

gr [on|off]

Włącza/wyłącza przełączanie zestawu znaków GR (ang. GR charset switching). Za każdym
razem, gdy screen zauważy znak wejściowy z ustawionym ósmym bitem, skorzysta ze znaku ze
slotu GR i wydrukuje znak z obciętym ósmym bitem. Domyślną wartością (zobacz też "defgr")
jest nieprzetwarzanie przełączania GR, gdyż może to spowodować niedziałanie zestawu znaków
ISO-8859-1.

hardcopy

Zapisuje obecnie wyświetlany obraz do pliku hardcopy.n (w katalogu domyślnym okna), gdzie
n jest numerem bieżącego okna. Komenda może albo doklejać, albo nadpisywać istniejący
plik. Patrz niżej.

hardcopy_append on|off

Jeśli jest to ustawione na "on", screen będzie doklejał dane do plików "hardcopy.n"
komendy "C-a h". W przeciwnym wypadku, pliki te będą za każdym razem nadpisywane.
Domyślnie doklejanie jest wyłączone.

hardcopydir katalog

Definiuje katalog plików hardcopy. Jeśli jest to nieustawione, pliki te lądują w bieżącym
katalogu roboczym screena.

hardstatus [on|off]
hardstatus [always]lastline|message|ignore [łańcuch]
hardstatus string [łańcuch]

Komenda ta konfiguruje używanie i emulację terminalowej linii twardego statusu (hardstatus
line). Pierwsza postać przełącza czy screen powinien używać sprzętowej linii statusu do
wyświetlania komunikatów. Jeśli flaga jest wyłączona, komunikaty te są nakładane w trybie
inwersyjnym na linię wyświetlania. Domyślnym ustawieniem jest `on' (włączone).

Druga postać mówi screenowi co robić, jeśli terminal nie posiada linii twardego statusu
(np. gdy właściwości termcap/terminfo "hs", "ts", "fs" i "ds" nie są ustawione). W wypadku
użycia typu "lastline", screen Zarezerwuje ostatnią linię wyświetlacza na twardy status.
Typ "message" używa screenowego mechanizmu komunikatów, a "ignore" mówi by screen nigdy
nie wyświetlał twardego statusu. Jeśli do typu dokleisz słowo "always", screen użyje tego
typu nawet jeśli terminal posiada twardy status.

Trzecia postać określa zawartość linii twardego statusu. Domyślnym łańcuchem jest '%h',
tj. wyświetlany jest zachowany twardy status okna (ustawialny poprzez \E]0;^G or \E_\\).
Możesz to dostosować do dowolnego łańcucha, jaki zechcesz, łącznie ze znakami specjalnymi
z rozdziału "ZNAKI SPECJALNE ŁAŃCUCHÓW". Jeśli pominiesz argument łańcuch, wyświetlony
zostanie łańcuch bieżący.

Możesz łączyć drugą i trzecią postać, podając łańcuch jako argument dodatkowy.

height [wiersze]

Ustaw wysokość wyświetlacza na podaną liczbę wierszy. Bez argumentów następuje
przełączanie między wyświetlaczem 24-liniowym i 42-liniowym.

help

Nie jest to naprawdę pomoc online, lecz wyświetlanie okna pomocy, pokazującego wszystkie
wiązania klawiszowe. Pierwsze strony wymieniają wszystkie wewnętrzne komendy wraz z ich
obecnymi wiązaniami. Dalsze strony pokazują zwyczajowe komendy, po jednej na klawisz.
Przewijanie następuje przez naciskanie spacji, a koniec oglądania to return. Wszystkie
inne znaki są ignorowane. Zobacz też sekcję "DOMYŚLNE WIĄZANIA KLAWIATUROWE".

history

Użytkownicy zwykle pracują z powłokami, umożliwiającymi łatwy dostęp do poprzednich
komend. Na przykład w csh komenda "!!" służy do powtarzania ostatniej wywołanej komendy.
Screen udostępnia prosty sposób przywoływania "komendy, która rozpoczęła się ...": Wpisuje
się po prostu pierwszą literę komendy, następnie naciska `C-a {' i screen zaczyna szukać
poprzedniej linii, która zostanie dopasowana do `znaku zachęty' na lewo od kursora. Linia
ta jest wklejana do kolejki wejściowej okna. W ten sposób masz brutalną historię komend
(stworzoną z widzialnego okna i jego bufora przewijania).

hstatus status

Zmień linię twardego statusu na łańcuch status.

info

Używa linii komunikatów do wyświetlania informacji o bieżącym oknie: są to pozycja kursora
w postaci "(kolumna,wiersz)" (rozpoczynająca się od "(1,1)") szerokość i wysokość
terminala plus rozmiar bufora przewijania w wierszach (np. "(80,24)+50"), bieżący stan
kontroli przepływu XON/XOFF okna pokazany następująco (Zobacz też sekcję KONTROLA
PRZEPŁYWU):

+flow automatyczna kontrola przepływu, aktualnie włączona.
-flow automatyczna kontrola przepływu, aktualnie wyłączona.
+(+)flow włączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.
-(+)flow wyłączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
+(-)flow włączona kontrola przepływu. Nie zgadza się z kontrolą automatyczną.
-(-)flow wyłączona kontrola przepływu. Zgadza się z kontrolą automatyczną.

Bieżące ustawienie zawijania linii (`+wrap' oznacza włączenie, `-wrap' wyłączenie) jest
także pokazywane. Wyświetlane są też flagi `ins', `org', `app', `log', `mon' lub `nored'.
Odpowiadają one trybom pracy: wstawiania (insert), origin, aplikacji-keypadu oraz stanom
pracy: raportowanie wyjścia (log), monitorowanie aktywności (mon), lub częściowe
odświeżanie (nored).

Wyświetlany jest również aktywny obecnie zestaw znaków (G0, G1, G2, lub G3) oraz w
nawiasach kwadratowych zestawy znaków terminala, desygnowane obecnie jako G0 do G3.

Na końcu linii statusu wyświetlane są też dodatkowe tryby, zależne od rodzaju okna (Zobacz
rozdział "RODZAJE OKIEN").
Jeśli maszyna stanu emulatora terminala nie jest w stanie domyślnym, to linia info jest
rozpoczynana łańcuchem określającym bieżący stan.
Dla informacji o systemie użyj komendy "time".

ins_reg [klucz]

Już nie istnieje, użyj "paste".

kanji jis|euc|sjis [jis|euc|sjis]

Powiedz screenowi, jak przetwarzać wejście/wyjście kanji. Pierwszy argument ustawia typ
kanji bieżącego okna. Każde okno może emulować inny typ. Dodatkowy drugi parametr mówi,
jak zapisywać kody kanji na podłączonym terminalu. Preferowaną metodą ustawiania typu
wyświetlacza jest używanie wpisu "KJ" termcapu. Zobacz też "defkanji", który zmienia
domyślne ustawienie dla nowych okien.

kill

Zabij bieżące okno.
Jeśli pracuje w nim komenda `exec', to jest ona zabijana. W przeciwnym wypadku, proces
(powłoka) okna otrzymuje sygnał HANGUP, struktura okna jest usuwana, a screen (twój
wyświetlacz) przełącza się na inne okno. Gdy niszczone jest ostatnie okno, screen kończy
pracę. Po komendzie kill, screen przełącza się na poprzednio wyświetlane okno.
Uwaga: Użytkownicy emacsa powinni pamiętać o tej komendzie przy zabijaniu linii. Zalecane
jest nie używać "C-a" jako klawisza specjalnego screena, lub przewiązywać kill do "C-a K".

lastmsg

Wyświetl na nowo ostatnią zawartość linii komunikatów/statusu. Przydatne, jeśli wpisujesz
coś podczas pojawiania się komunikatu. Wiadomość bowiem znika gdy przyciśnie się jakiś
klawisz (chyba że terminal ma sprzętową linię statusu). W celu dostrajania, zobacz komendy
"msgwait" i "msgminwait".

license

Wyświetl stronę opisową. Jest to dokonywane za każdym razem, gdy screen jest uruchamiany
bez opcji, co powinno wystarczać. Zobacz tez komendę "startup_message".

lockscreen

Zablokuj ten wyświetlacz. Wywołaj program blokujący screena (/usr/bin/lock lub wbudowany
ekwiwalent jeśli nie ma nic innego). Screen nie przyjmuje żadnych klawiszy komend dopóki
program ten nie zakończy działania. W międzyczasie procesy okien mogą kontynuować
działanie, gdyż okna są w stanie `odłączonym'. Program blokujący może być zmieniony
poprzez zmienną środowiskową $LOCKPRG (która musi być ustawiana w powłoce, z której screen
jest uruchamiany). Program ten jest uruchamiany z uid i gid użytkownika.
Uwaga: Gdy inne powłoki zostawisz niezablokowane i nie masz ustawionego hasła dla screen,
blokowanie jest puste: możnaby łatwo podłączyć się na nowo z niezablokowanej powłoki.
Właściwość ta powinna być raczej nazywana `lockterminal'.

log [on|off]

Uruchom/zakończ zapisywanie wyjścia bieżącego okna do pliku "screenlog.n" w domyślnym
katalogu okna, gdzie n jest numerem bieżącego okna. Nazwa pliku może być zmieniana komendą
`logfile'. Bez podanych parametrów, raportowanie jest przełączane. Raport sesji jest
doklejany do poprzedniej zawartości wcześniej istniejącego pliku (jeśli plik nie istniał,
tworzony jest nowy). Bieżąca zawartość i zawartość historii przewijania nie jest
uwzględniana w raporcie sesji. Domyślnie wyłączone.

logfile nazwapliku
logfile flush sekundy

Definiuje nazwę plików raportowych. Domyślną nazwą jest "screenlog.%n". Druga postać
zmienia liczbę sekund, którą screen odczekuje przed wypróżnieniem bufora pliku raportowego
do systemu plików. Domyślną wartością jest 10 sekund.

Dodaje lub usuwa wpis z bazy utmp dla bieżącego okna. Kontroluje to czy okno jest
`wlogowane'. Bez parametrów, stan zgłoszeniowy okna jest przełączany. Dodatkowo do tego
przełączania, dobrze jest mieć klawisze `log in' i `log out'. Np. `bind I login on' i
`bind O login off' zmapuje te klawisze na C-a I i C-a O. Domyślne ustawienie (w
config.h.in) powinno być włączone dla screena, pracującego z suid-root. Użyj komendy
"deflogin" do zmieniania domyślnego stanu zgłoszeniowego nowych okien. Obydwie komendy
obecne są tylko jeśli screen został skompilowany z obsługą utmp.

logtstamp [on|off]
logtstamp after [sekundy]
logtstamp string [łańcuch]

Ta komenda kontroluje mechanizm pieczątek czasowych (time stamp) screena. Jeśli pieczątki
są włączone, screen po dwóch minutach nieaktywności do pliku raportowego dodaje łańcuch,
zawierający bieżący czas. Gdy natomiast wyjście zaczyna się na nowo, doklejana jest nowa
pieczątka, określająca moment restartu emitowania wyjścia. Czas opóźnienia można zmieniać
drugą postacią tej komendy. Trzecia postać jest używana do dostosowywania łańcucha
pieczątki czasowej. (domyślnie `-- %n:%t -- time-stamp -- %M/%d/%y %c:%s --\n').

mapdefault

Powiedz screenowi, że następny znak wejściowy powinien zostać sprawdzony w domyślnej
tablicy wiązań klawiszowych bindkey. Zobacz też "bindkey".

mapnotnext

Podobne do mapdefault, lecz w ogóle nie zagląda do domyślnej tablicy bindkey.

maptimeout [timo]

Ustawia opóźnienie międzyznakowe dla sekwencji wejściowych do wykrywania czasu opóźnienia
timo ms. Domyślnym czasem jest 300ms. Maptimeout bez argumentów pokazuje bieżące
ustawienie. Zobacz też "bindkey".

markkeys łańcuch

Jest to metoda zmieniania mapy klawiszowej, używanej w trybie kopiowania/historii. Łańcuch
jest złożony z par staryznak=nowyznak, które są rozdzielone znakami `:'. Na przykład:
Łańcuch "B=^B:F=^F" zmieni klawisze `C-b' i `C-f' na wiązania w stylu vi. Komenda
"markkeys h=^B:l=^F:$=^E" ustawiłaby tryb na wiązania w stylu emacsa. Jeśli twój terminal
wysyła znaki, które powodują, że przerywasz tryb kopiowania, to komenda ta może być
pomocna w wiązaniu tych znaków do nie robienia niczego. Znak braku operacji to `@' i jest
używany następująco: "markkeys @=L=H". Komenda ta powoduje odłączenie komend `H' i `L'.
Jak pokazano w tym przykładzie, w pojedynczej instrukcji do pojedynczej funkcji można
przywiązać wiele klawiszy.

LINIA KOMUNIKATÓW

       Dodatkowe  komunikaty  i  diagnostyki są wyświetlane w linii komunikatów.  Zwykle linia ta
       znajduje się na dole ekranu, jednak można to przedefiniować na  górę  podczas  kompilacji.
       Jeśli  twój terminal ma w termcapie zdefiniowaną linię statusu, screen skorzysta właśnie z
       niej. W przeciwnym wypadku,  linia  bieżącego  ekranu  będzie  tymczasowo  nadpisywana,  a
       wyjście  będzie  chwilowo przerywane. Linia komunikatów jest automatycznie usuwana po paru
       sekundach przerwy. Może być też usuwana wcześniej poprzez rozpoczęcie naciskania klawiszy.

       Urządzenie linii komunikatów może być używane przez aplikacje, pracujące w bieżącym oknie.
       Narzędziem  w  tym  celu  jest  sekwencja sterująca ANSI, Privacy message.  Na przykład, z
       powłoki możesz wpisać coś takiego:

              echo '<esc>^Hello world from window '$WINDOW'<esc>\\'

       Gdzie '<esc>' to escape, '^' to literalna strzałka w górę, a '\\' zmienia się w pojedynczy
       lewy ukośnik.

TYPY OKIEN

Screen daje trzy rodzaje okien. Nowe okna można utworzyć z pomocą komendy screen (zobacz
też opis w rozdziale "DOSTOSOWYWANIE"). Pierwszy parametr komendy screen określa typ
tworzonego okna. Inne typy okien są szczególnymi przypadkami typu normalnego. Zostały one
dodane, aby umożliwić efektywne wykorzystanie screena jako multiplekser (powielacz)
konsolowy ze 100 lub więcej oknami.

• Normalne okno zawiera powłokę, lub dowolną inną komendę systemową, jaką można uruchomić
z powłoki (np. slogin, itd...)

• Jeśli jako pierwszy parametr podana jest nazwa tty (urządzenie znakowe, np.
"/dev/ttya"), to okno jest podłączane bezpośrednio do tego urządzenia. Typ tego okna
jest podobny do "screen cu -l /dev/ttya". Dla używania węzła urządzenia wymagane są
prawa zapisu i odczytu. Dodatkowo, screen próbuje użyć otwarcia na wyłączność, aby
zaznaczyć zajęcie linii połączenia. Dozwolony jest dodatkowy parametr, składający się z
rozdzielonej przecinkami listy flag w notacji używanej przez stty(1):

<szybkość>
Zwykle 300, 1200, 9600 lub 19200. Dotyczy to tak transmisji, jak i odbierania.

cs8 or cs7
Określa transmisję ośmiu (lub siedmiu) bitów na bajt.

ixon or -ixon
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu (CTRL-S/CTRL-Q) nadawania.

ixoff or -ixon
Włącza (lub wyłącza) programową kontrolę przepływu odbierania.

istrip or -istrip
Czyści (lub zatrzymuje) ósmy bit w każdym odebranym bajcie.

Możesz podać tyle opcji, ile potrzeba. Niepodane opcje powodują, że sterownik terminala
pobiera wartości parametrów z połączenia. Wartości te są zależne od systemu i mogą być
wartościami domyślnymi, lub wartościami zachowanymi z poprzedniego połączenia.

Dla okien tty, komenda info pokazuje w linii statusu część linii kontroli modemu. Mogą
one zawierać `RTS', `CTS', 'DTR', `DSR', `CD' i więcej. Zależy to od dostępnych
ioctl() oraz nagłówków systemu i fizycznych właściwości układu szeregowego. Sygnały,
które są w stanie niskim (nieaktywne) mają nazwy poprzedzone znakiem wykrzyknika. W
przeciwnym wypadku są one w stanie wysokim. Sygnały nieobsługiwane przez sprzęt, lecz
znane interfejsowi ioctl() są zwykle wyświetlane jako niskie.
Gdy bit statusu CLOCAL jest ustawiony, cały zestaw sygnałów modemowych jest umieszczany
w nawiasach klamrowych ({ i }). Gdy ustawiony jest bit CRTSCTS lub TIOCSOFTCAR, sygnały
`CTS' lub `CD' są pokazywane w nawiasach.

Dla okien tty, komenda break powoduje obniżenie sygnału linii transmisji danych (TxD)
na podany okres czasu. Ma to być interpretowane jako sygnał przerwania po drugiej
stronie. Podczas wykonywania tej komendy nie przesyłane są dane i nie są zmieniane
linie kontroli modemu.

• Jeśli pierwszym parametrem jest "//telnet", to drugim powinna być nazwa hosta, a
opcjonalny trzeci parametr może podawać numer portu TCP (domyślnie dziesiętne 23).
Screen podłączy się do serwera na zdalnym hoście i użyje protokołu telnet do
komunikacji.
Dla okien telnet, komenda info wyświetla szczegóły o połączeniu w nawiasach
kwadratowych ([ i ]) na końcu linii statusu.

b BINARY. Połączenie jest w trybie binarnym.

e ECHO. Wyłączone lokalne echo.

c SGA. Połączenie jest w `trybie znakowym' (domyślnie: `tryb wierszowy').

t TTYPE. Zdalny host zażądał typu terminala. Screen wysyła nazwę "screen", chyba
że został inaczej pouczony (zobacz też komendę `term').

w NAWS. Zdalny host jest powiadamiany o zmianach rozmiaru okna.

f LFLOW. Zdalny host będzie przesyłał informacje kontroli przepływu. (Obecnie
ignorowane.)

Dodatkowymi flagami, przeznaczonymi do debuggowania są x,t i n (XDISPLOC, TSPEED i
NEWENV).

Dla okien telnet, komenda break wysyła kod telnet IAC BREAK (dziesiętne 243) do
zdalnego hosta.

Ten rodzaj okien jest dostępny tylko jeśli screen został skompilowany ze zdefiniowaną
opcją BUILTIN_TELNET.

ŁAŃCUCHOWE SEWKENCJE SPECJALNE

       Screen daje specjalny mechanizm wstawiania do komunikatów  lub  nazw  pliku  informacji  w
       rodzaju  bieżącego  czasu.  Znakiem  specjalnym  jest  '%',  z jednym wyjątkiem: w obrębie
       twardego statusu okna używane jest '^%' ('^E').

       Oto pełna lista obsługiwanych sekwencji:

       %      znak procentu

       a      'am' albo 'pm'

       A      'AM' albo 'PM'

       c      bieżący czas, GG:MM w postaci 24h

       C      bieżący czas, GG:MM w postaci 12h

       d      numer dnia

       D      nazwa dnia tygodnia

       h      twardy status okna

       l      bieżące obciążenie systemu

       m      numer miesiąca

       M      nazwa miesiąca

       n      numer okna

       s      sekundy

       t      tytuł okna

       u      wszyscy inni użytkownicy tego okna

       w      wszystkie numery okien i nazwy

       W      wszystkie numery okien i nazwy poza bieżącą

       y      ostatnie dwie cyfry roku

       Y      pełny rok

       ?      część do następnego '%?' jest wyświetlana tylko  jeśli  sekwencja  rozwija  się  do
              niezerowego łańcucha

       :      część else '%?'

       Sekwencje  'c'  i  'C'  mogą  być kwalifikowane przez '0', powodując, że screen użyje zera
       zamiast spacji jako znaku wypełnienia. Sekwencja 'n' rozumie  kwalifikator  długości  (np.
       '%3n').

KONTROLA PRZEPŁYWU

Każde okno ma ustawienie kontroli przepływu, które określa jak traktować znaki XON i XOFF
(oraz prawdopodobnie znak przerwania (interrupt)). Gdy kontrola jest wyłączona, znaki te
są ignorowane, co umożliwia użytkownikom przesyłanie ich w prosty sposób do programów
(przydatne np. dla edytora emacs). Minusem jest to, że trzeba będzie dłużej czekać aż
wyjście z "normalnego" programu zapauzuje w odpowiedzi na XOFF. Przy włączonej kontroli
przepływu, znaki XON i XOFF są używane do natychmiastowego przerywania wyjścia z bieżącego
okna. Znaki te można wciąż przesyłać do bieżącego programu, lecz musisz używać
odpowiednich dwuznakowych komend screena (zwykle "C-a q" (xon) oraz "C-a s" (xoff)).
Komendy xon/xoff są też przydatne do wpisywania C-s i C-q obok terminala, przechwytującego
te znaki.

Każde okno ma początkową wartość kontroli przepływu ustawianą albo opcją -f, albo komendą
"defflow" .screenrc. Domyślnie, okna są ustawiane na automatyczne przełączanie przepływu.
Może to być potem przełączane między trzema stanami--'włączony ustalony' (fixed on),
'wyłączony ustalony' (fixed off) i 'automatyczny' (automatic)--służy do tego komenda
"flow", podwiązana do "C-a f".

Tryb automatycznego przełączania przepływu zajmuje się kontrolą przepływu przy użyciu
trybu TIOCPKT (podobnie jak "rlogin"). Jeśli sterownik tty nie obsługuje TIOCPKT, screen
próbuje znaleźć prawidłowy tryb w oparciu o bieżące ustawienie keypadu aplikacji - gdy
jest włączony, kontrola przepływu jest wyłączona i odwrotnie. Oczywiście, w wypadku
zajścia potrzeby, wciąż można manipulować kontrolą ręcznie.

Jeśli pracujesz z włączoną kontrolą przepływu i zauważysz, że naciskanie klawisza
przerwania (zwykle C-c) nie przerywa wyświetlania aż do następnych 6-8 linii, spróbuj
uruchomić screena z opcją "interrupt" (dodaj flagę "interrupt" do komendy "flow" w
.screenrc, lub użyj opcji -i linii komend). Powoduje to, że wyjście, które screen zebrał
z przerwanego programu jest wypróżniane. Wadą tego jest to, że pamięć terminala zawiera
niewypróżnioną wersję wyjścia, co w rzadkich przypadkach może powodować pewne
niedokładności wyjścia. Na przykład, jeśli przełączasz ekrany i powrócisz, lub odświeżysz
ekran z pomocą "C-a l", to zobaczysz wersję wyjścia, która pojawiłaby się bez włączonego
"interrupt". Poza tym, być może podczas pracy z programem, który oczekuje wpisywania jako
wejście znaku przerwania (interrupt), będzie trzeba wyłączyć kontrolę przepływu (lub użyć
trybu automatycznego), ponieważ jest możliwe przypadkowe przerwanie wyjścia wirtualnego
terminala na twój terminal fizyczny. Jeśli zajdzie takie zdarzenie, zwykłe odświeżenie
ekranu "C-a l" powinno go odtworzyć.

TYTUŁY (nazywanie okien)

Nazwę każdego okna w wyświetlaczu (widzianą w komendzie "windows" (C-a w)) można zmienić
poprzez ustawianie jej jedną z komend title. Normalnie, wyświetlaną nazwą jest nazwa
polecenia programu, utworzonego w oknie. Czasem jednak przydatne jest rozróżnić różne
programy o tej samej nazwie, lub zmieniać nazwę w locie, aby odzwierciedlać bieżący stan
okna.

Domyślna nazwa okien powłokowych może być ustawiana komendą "shelltitle" pliku .screenrc,
podczas gdy inne okna są tworzone komendą "screen" i mogą mięć ustawianą nazwę poprzez
opcję -t. Interaktywnie, istnieje sekwencja specjalna łańcuchu tytułowego
(<esc>knazwa<esc>\) oraz komenda "title" (C-a A). Pierwsze może być wysyłane przez
aplikację w celu kontrolowania nazwy okna, a drugie zapyta o nazwę po wciśnięciu. Można
też przywiązać nazwy predefiniowane do klawiszy z komendą "title" i ustawiać tak wszystko
w sposób zgrabny i bez zapytywania.

Screen ma pewne mechanizmy specyficznej dla powłok heurystyki, włączanej przez ustawienie
nazwy okna na "szukaj|nazwa" i zaaranżowanie zerowej sekwencji specjalnej tytułu jako
części znaku zachęty. Część szukaj określa szukany łańcuch końca-znaku-zachęty, podczas
gdy część nazwa określa domyślną nazwę powłoki dla okna. Jeśli nazwa kończy się
dwukropkiem, screen spróbuje dodać do końca nazwy powłoki nazwę komendy, uruchomionej w
oknie (np. "nazwa:kmd"). W przeciwnym wypadku, nazwa bieżącej komendy poprzedza podczas
działania nazwę powłoki.

Oto jak to działa: musisz zmodyfikować zachętę powłoki tak, by emitowała zerową sekwencję
specjalną tytułu (<esc>k</esc>\). Ostatnia część znaku zachęty musi być identyczna z
łańcuchem, podanym w części szukaj tytułu. Gdy jest to ustawione, screen będzie używał
sekwencji specjalnej tytułu do czyszczenia poprzedniej nazwy komendy i przygotowywał się
na następną komendę. Potem, po odebraniu z powłoki nowej linii, nastąpi szukanie końca
znaku zachęty. Po jego znalezieniu, pobrane zostanie pierwsze słowo, znajdujące się za nim
i zostanie użyte jako nazwa komendy. Jeśli nazwa komendy rozpoczyna się od '!', '%', lub
'^', to screen użyje pierwszego słowa następnej linii, preferując je nad właśnie
znalezioną nazwę. Pomaga to użytkownikom csh w uzyskiwaniu lepszych nazw komend przy
używaniu kontroli zadań lub historii.

Oto kilka przykładów .screenrc:

screen -t top 2 nice top

Dodanie tej linii do .screenrc uruchomi znicowaną wersję komendy "top" w oknie 2 o nazwie
"top" (a nie "nice").

shelltitle '> |csh'
screen 1

Komendy te uruchamiają powłokę o podanym tytule powłokowym. Tytuł jest podany jako auto-
tytuł, który oczekuje, że znak zachęty i wpisana komenda będą wyglądać podobnie do
następującego:

/usr/joe/src/dir> trn

(za znakiem '> ' następuje szukanie nazwy komendy). Status okna pokaże podczas działania
komendy wartość "trn", a po jej zakończeniu powróci do "csh".

bind R screen -t '% |root:' su

To polecenie wiąże sekwencję klawiszową "C-a R" do komendy "su" i przekazuje jej auto-
tytuł "root:". Aby ten tytuł zadziałał, ekran powinien wyglądać następująco:

% !em
emacs file.c

Użytkownik wpisał tu komendę "!em" historii csh, która uruchomiła poprzednio wpisaną
komendę "emacs". Status okna pokaże "root:emacs" podczas wykonywania komendy, a po
zakończeniu po prostu "root:".

bind o title
bind E title ""
bind u title (unknown)

Pierwsze wiązanie nie ma żadnych argumentów, więc zapyta cię o tytuł (C-a o). Drugie
wiązanie wyczyści bieżące ustawienie auto-tytułu (C-a E). Trzecie wiązanie ustawi tytuł
bieżącego okna na "(unknown)" (C-a u).

Ważną rzeczą do pamiętania przy dodawaniu zerowej sekwencji specjalnej tytułu do znaku
zachęty jest to, że niektóre powłoki (np. csh) zliczają wszystkie niesterujące znaki jako
długość znaku zachęty. Jeśli znaki niewidzialne nie są wielokrotnością 8, to backspace po
tabulacji spowoduje nieprawidłowe wyświetlanie. Sposobem ominięcia tego jest użycie
następującego znaku zachęty:

set prompt='^[[0000m^[k^[\% '

Sekwencja specjalna "<esc>[0000m" nie tylko normalizuje atrybuty znakowe, lecz dodatkowo
wszystkie zera zaokrąglają długość znaków niewidzialnych do 8. Użytkownicy basha
prawdopodobnie będą chcieli wyświetlać sekwencję specjalną przy użyciu PROMPT_COMMAND:

PROMPT_COMMAND='echo -n -e "\033k\033\134"'

(Do wysyłania `\' używałem "134" z uwagi na błąd w bash 1.04).

TERMINAL WIRTUALNY

       Każde okno w sesji screen emuluje terminal vt100 z dodanymi  kilkoma  funkcjami.  Emulator
       vt100 jest wkodowany na sztywno; nie ma emulacji innych terminali.
       Zazwyczaj  screen  usiłuje  emulować  tak  dużo ze standardu vt100/ansi ile tylko możliwe.
       Jeśli jednak twój terminal nie ma pewnych właściwości, emulacja może nie być kompletna.  W
       tych  wypadkach,  screen  musi powiedzieć aplikacją, że niektórych właściwości nie ma. Nie
       jest to problem dla maszyn używających termcapa, gdyż screen może używać zmiennej $TERMCAP
       do dostosowywania standardowego termcapu screena.

       Jeśli  jednak  wykonujesz  rlogin  na  inną  maszynę,  lub  twoja  maszyna obsługuje tylko
       terminfo, metoda ta nie zadziała. Z tego powodu, screen daje pewien sposób na zajęcie  się
       tymi przypadkami. Oto jak to działa:

       Gdy   screen   próbuje   znaleźć   dla   siebie  nazwę  terminala,  najpierw  szuka  wpisu
       "screen.<term>", gdzie <term> jest zawartością twojej zmiennej $TERM.  Jeśli wpis taki nie
       istnieje,  próbowany jest "screen" (lub "screen-w" jeśli terminal jest szeroki (132 kolumn
       lub więcej)).  Jeśli nawet ten wpis nie został znaleziony,  jako  substytut  używany  jest
       "vt100".

       Pomysłem  jest  to,  że  jeśli  masz terminal, który nie obsługuje ważnej właściwości (np.
       kasowanie znaku, lub czyszczenie do  EOS),  to  możesz  zbudować  dla  screena  nowy  wpis
       termcap/terminfo  (o  nazwie  "screen.<dumbterm>"), w którym właściwość ta jest wyłączona.
       Jeśli ten wpis jest zainstalowany na twoich maszynach, to możesz wykonywać rlogin i  wciąż
       zachowywać  poprawny  wpis  termcap/terminfo.   Nazwa terminala jest wstawiana do zmiennej
       $TERM wszystkich nowych okien.   Dodatkowo  też,  screen  ustawia  zmienną  $TERMCAP,  aby
       odzwierciedlała  właściwości  emulowanego  wirtualnego   terminala.  Zauważ  jednak, że na
       maszynach z bazami terminfo, zmienna ta nie  ma  efektu.  Ponadto,  zmienna  $WINDOW  jest
       ustawiana na numer okna każdego okna.

       Rzeczywisty   zestaw   właściwości,  obsługiwanych  przez  terminal  wirtualny  zależy  od
       właściwości obsługiwanych przez terminal fizyczny. Jeśli na przykład terminal fizyczny nie
       obsługuje  trybu  podkreślania,  screen  nie  będzie  wstawiał  właściwości `us' i `ue' do
       $TERMCAP.  Jednak do samego uruchomienia screena potrzeba minimalnego zestawu właściwości;
       są  to  przewijanie,  czyszczenie  ekranu  i  bezpośrednie adresowanie kursora (dodatkowo,
       screen nie działa na terminalach hardcopy i na terminalach, które nadstukują).

       Wartość $TERMCAP można też dostosowywać, korzystając z komendy  .screenrc  "termcap",  lub
       definiując   przed   startem   zmienną   środowiskową  $SCREENCAP.   Gdy  to  drugie  jest
       zdefiniowane, jego zawartość będzie dosłownie kopiowana do zmiennej $TERMCAP każdego okna.
       Może to być albo pełna definicja terminala, albo plik, w którym zdefiniowany jest terminal
       "screen" (lub/i "screen-w").

       Zauważ, że screen honoruje komendę "terminfo" .screenrc, jeśli system używa bazy terminfo.

       Gdy we wpisie termcap obecna  jest  właściwość  logiczna  `G0',  to  terminal,  z  którego
       uruchomiono  screena  obsługuje wiele zestawów znaków. Umożliwia to aplikacji np. używanie
       grafiki vt100 lub narodowych zestawów znaków.  Obsługiwane są następujące  komendy  z  ISO
       2022:  lock  shift G0 (SI), lock shift G1 (SO), lock shift G2, lock shift G3, single shift
       G2, oraz single shift G3.  Gdy tworzony (lub resetowany) jest terminal  wirtualny,  zestaw
       ASCII  jest  oznaczany  jako  G0 do G3.  Gdy obecna jest właściwość `G0', screen analizuje
       (jeśli są obecne) właściwości `S0', `E0' i `C0'.  `S0'  jest  sekwencją,  której  terminal
       używa  do  włączania  zestawu  znaków  graficznych  zamiast  SI.  `E0' jest odpowiadającym
       zamiennikiem dla SO.  `C0' daje  łańcuch  translacji  znaku  na  znak,  używany  w  trybie
       semigrafiki.  Łańcuch ten jest zbudowany podobnie do właściwości `acsc' terminfo.

       Gdy  we  wpisie  terminala  obecne  są  właściwości  `po'  i `pf', aplikacje pracujące pod
       screenem mogą wysyłać wyjście na port  drukarki  terminala.   Umożliwia  to  użytkownikowi
       posiadanie  w  jednym  oknie  aplikacji,  wysyłającej  wyjście do drukarki, podłączonej do
       terminala, podczas gdy inne okna są wciąż aktywne (port drukarki jest włączany i wyłączany
       dla  każdego  fragmentu wyjścia).  Jako efekt uboczny, programy pracujące w różnych oknach
       mogą równocześnie wysyłać wyjście na drukarkę .  Dane wysyłane do drukarki  nie  pojawiają
       się  w  oknie. Komenda info wyświetla w czasie aktywności drukarkowej linię rozpoczynającą
       się od `PRIN'.

       Screen Obsługuje linię twardego statusu każdego okna. Jeśli okno zostanie wybrane,  twardy
       status wyświetlacza jest odświeżany, aby odpowiadał statusowi tego okna. Jeśli wyświetlacz
       nie posiada twardego statusu, to  linia  będzie  wyświetlana  jako  standardowy  komunikat
       screena.   Linię  twardego  statusu można zmienić komendą ANSI Application Program Command
       (APC): "ESC_<łańcuch>ESC\". Jako ukłon w stronę użytkowników xterma, przyjmowana jest  też
       sekwencja "ESC]0..2;<string>^G".

       Niektóre  właściwości  są wstawiane do zmiennej $TERMCAP terminala wirtualnego tylko jeśli
       można je  efektywnie  zaimplementować  na  terminalu  fizycznym.  Na  przykład  `dl'  jest
       wstawiane  tylko jeśli terminal obsługuje albo kasowanie linii, albo przewijanie regionów.
       Zauważ, że  może  to  spowodować  zakłopotanie  gdy  sesja  zostanie  wznowiona  na  innym
       terminalu, gdyż wartość $TERMCAP nie może być zmieniona przez proces rodzicielski.

       Poniżej  znajduje  się  lista sekwencji sterujących, rozpoznawanych przez screen.  "(V)" i
       "(A)" określają VT100-specyficzne oraz ANSI- lub ISO-specyficzne funkcje.

       ESC E                      Następna linia.

       ESC D                      Indeks

       ESC M                      Odwróć indeks

       ESC H                      Ustaw tabulację poziomą

       ESC Z                      Wyślij łańcuch identyfikacji vt100

       ESC 7                 (V)  Zachowaj kursor i atrybuty

       ESC 8                 (V)  Odtwórz kursor i atrybuty

       ESC [s                (A)  Zachowaj kursor i atrybuty

       ESC [u                (A)  Odtwórz kursor i atrybuty

       ESC c                      Resetuj do stanu początkowego

       ESC g                      Dzwonek wizualny

       ESC Pn p                   Widzialność kursora (97801)

           Pn = 6                 Niewidzialny

                7                 Widzialny

       ESC =                 (V)  Tryb keypad aplikacji

       ESC >                 (V)  Tryb numerycznego keypadu

       ESC # 8               (V)  Wypełnij ekran E.

       ESC \                 (A)  Terminator łańcucha

       ESC ^                 (A)  Łańcuch prywatnego komunikatu (linia komunikatów)

       ESC !                      Łańcuch globalnego komunikatu (linia komunikatów)

       ESC k                      Łańcuch definicji A.k.a.

       ESC P                 (A)  Łańcuch kontroli urządzenia.  Wysyła bezpośrednio do  hostowego
                                  terminala łańcuch bez interpretacji.

       ESC _                 (A)  Komenda programu aplikacji (twardy status)

       ESC ]                 (A)  Komenda systemu operacyjnego (twardy status, hack tytułu xterm)

       Control-N             (A)  Zablokuj Shift G1 (SO)

       Control-O             (A)  Zablokuj Shift G0 (SI)

       ESC n                 (A)  Zablokuj Shift G2

       ESC o                 (A)  Zablokuj Shift G3

       ESC N                 (A)  Pojedynczy Shift G2

       ESC O                 (A)  Pojedynczy Shift G3

       ESC ( Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G0

       ESC ) Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G1

       ESC * Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G2

       ESC + Pcs             (A)  Desygnuj zestaw znaków jako G3

       ESC [ Pn ; Pn H            Bezpośrednie adresowanie kursora

       ESC [ Pn ; Pn f            jak wyżej

       ESC [ Pn J                 Kasuj w wyświetlaczu

             Pn = None or 0       Od kursora do końca ekranu

                  1               Od początku ekranu do kursora

                  2               Cały ekran

       ESC [ Pn K                 Kasuj w linii

             Pn = None or 0       Od kursora do końca linii

                  1               Od początku linii do kursora

                  2               Całą linię

       ESC [ Pn A                 Kursor w górę

       ESC [ Pn B                 Kursor w dół

       ESC [ Pn C                 Kursor w prawo

       ESC [ Pn D                 Kursor w lewo

       ESC [ Pn E                 Kursor na następną linię

       ESC [ Pn F                 Kursor na poprzednią linię

       ESC [ Pn G                 Pozioma pozycja kursora

       ESC [ Pn `                 jak wyżej

       ESC [ Pn d                 Pionowa pozycja kursora

       ESC [ Ps ;...; Ps m        Wybierz interpretację grafiki

             Ps = None or 0       Domyślna interpretacja

                  1               Pogrubienie

                  2          (A)  Mdły

                  3          (A)  Tryb standout (ANSI: kursywa)

                  4               Podkreślenie

                  5               Migotanie

                  7               Negatyw

                  22         (A)  Normalna intensywność

                  23         (A)  Wyłączenie trybu standout (ANSI: wyłączenie kursywy)

                  24         (A)  Nie podkreślone

                  25         (A)  Nie migoczące

                  27         (A)  Obraz pozytywowy

                  30         (A)  Pierwszy plan czarny

                  31         (A)  Pierwszy plan czerwony

                  32         (A)  Pierwszy plan zielony

                  33         (A)  Pierwszy plan żółty

                  34         (A)  Pierwszy plan niebieski

                  35         (A)  Pierwszy plan fioletowy

                  36         (A)  Pierwszy plan cyjankowy

                  37         (A)  Pierwszy plan biały

                  39         (A)  Pierwszy plan domyślny

                  40         (A)  Tło czarne

                  ...             ...

                  49         (A)  Tło domyślne

       ESC [ Pn g                 Czyszczenie tab

             Pn = None or 0       Czyszczenie tab w pozycji bieżącej

                  3               Czyszczenie wszystkich tabów

       ESC [ Pn ; Pn r       (V)  Ustaw region przewijania

       ESC [ Pn I            (A)  Tabulacja pozioma

       ESC [ Pn Z            (A)  Tabulacja wsteczna

       ESC [ Pn L            (A)  Wstaw linię

       ESC [ Pn M            (A)  Skasuj linię

       ESC [ Pn @            (A)  Wstaw znak

       ESC [ Pn P            (A)  Skasuj znak

       ESC [ Pn S                 Przewiń region przewijania w górę

       ESC [ Pn T                 Przewij region przewijania w dół

       ESC [ Pn ^                 jak wyżej

       ESC [ Ps ;...; Ps h        Ustaw tryb

       ESC [ Ps ;...; Ps l        Resetuj tryb

             Ps = 4          (A)  Tryb wstawiania

                  20         (A)  Tryb automatycznego linefeed

                  34              Normalna widzialność kursora

                  ?1         (V)  Klawisze kursora aplikacji

                  ?3         (V)  Zmień szerokość terminala na 132 kolumny

                  ?5         (V)  Tryb reverse video

                  ?6         (V)  Tryb origin

                  ?7         (V)  Tryb zawijania

                  ?25        (V)  Widzialny kursor

       ESC [ 5 i             (A)  Zacznij transmitować do drukarki (ANSI Media Copy)

       ESC [ 4 i             (A)  Przerwij transmisję do drukarki (ANSI Media Copy)

       ESC [ 8 ; Ph ; Pw t        Zmień  rozmiar  okna  na  `Ph'  linii  i  `Pw'  kolumn (SunView
                                  special)

       ESC [ c                    Wyślij łańcuch identyfikacji VT100

       ESC [ x                    Wyślij raport parametrów terminala

       ESC [ > c                  Wyślij łańcuch atrybutów drugorzędnego urządzenia VT220

       ESC [ 6 n                  Wyślij raport pozycji kursora

TRANSLACJA WEJŚCIA

       Aby spełniać pełną  emulację  VT100,  screen  musi  wykryć,  że  w  strumieniu  wejściowym
       wygenerowano sekwencję znaków i wstawić sekwencję specjalną VT100. Screen robi to w bardzo
       elastyczny sposób, umożliwiając zmapowanie arbitralnych  komand  na  arbitralne  sekwencje
       znakowe. Dla standardowej emulacji VT100, komenda będzie zawsze wstawiać łańcuch do bufora
       wejściowego okna (zobacz też opis komendy stuff).  Z uwagi na to, że sekwencje  generowane
       przez  naciśnięcie  klawisza  mogą się zmienić po ponownym podłączeniu z innego terminala,
       można wiązać komendy  do  nazw  termcapowych  klawiszy.  Screen  wstawi  wtedy  prawidłowe
       wiązanie  po każdym wznowieniu. Zobacz też komendę bindkey dla dalszych szczegółów składni
       i przykładów.

       Oto tablica domyślnych wiązań klawiszowych. (A) oznacza, że komenda jest wykonywana  jeśli
       klawiatura jest w trybie aplikacji.

       Nazwa klawisza    Nazwa termcap   Komenda
       ______________________________________________________
       Kursor w górę         ku          stuff \033[A
                                         stuff \033OA    (A)
       Kursor w dół          kd          stuff \033[B
                                         stuff \033OB    (A)
       Kursor w prawo        kr          stuff \033[C
                                         stuff \033OC    (A)
       Kursor w lewo         kl          stuff \033[D
                                         stuff \033OD    (A)
       Klawisz funkc 0       k0          stuff \033[10~
       Klawisz funkc 1       k1          stuff \033OP
       Klawisz funkc 2       k2          stuff \033OQ
       Klawisz funkc 3       k3          stuff \033OR
       Klawisz funkc 4       k4          stuff \033OS
       Klawisz funkc 5       k5          stuff \033[15~
       Klawisz funkc 6       k6          stuff \033[17~
       Klawisz funkc 7       k7          stuff \033[18~
       Klawisz funkc 8       k8          stuff \033[19~
       Klawisz funkc 9       k9          stuff \033[20~
       Klawisz funk 10       k;          stuff \033[21~
       Klawisz funk 11       F1          stuff \033[22~
       Klawisz funk 12       F2          stuff \033[23~
       Backspace             kb          stuff \010
       Home                  kh          stuff \033[1~
       End                   kH          stuff \033[4~
       Insert                kI          stuff \033[2~
       Delete                kD          stuff \033[3~
       Page up               kP          stuff \033[5~
       Page down             kN          stuff \033[6~
       Keypad 0              f0          stuff 0
                                         stuff \033Op    (A)
       Keypad 1              f1          stuff 1
                                         stuff \033Oq    (A)
       Keypad 2              f2          stuff 2
                                         stuff \033Or    (A)
       Keypad 3              f3          stuff 3
                                         stuff \033Os    (A)
       Keypad 4              f4          stuff 4
                                         stuff \033Ot    (A)
       Keypad 5              f5          stuff 5
                                         stuff \033Ou    (A)
       Keypad 6              f6          stuff 6
                                         stuff \033Ov    (A)
       Keypad 7              f7          stuff 7
                                         stuff \033Ow    (A)
       Keypad 8              f8          stuff 8
                                         stuff \033Ox    (A)
       Keypad 9              f9          stuff 9
                                         stuff \033Oy    (A)
       Keypad +              f+          stuff +
                                         stuff \033Ok    (A)
       Keypad -              f-          stuff -
                                         stuff \033Om    (A)
       Keypad *              f*          stuff *
                                         stuff \033Oj    (A)
       Keypad /              f/          stuff /
                                         stuff \033Oo    (A)
       Keypad =              fq          stuff =
                                         stuff \033OX    (A)
       Keypad .              f.          stuff .
                                         stuff \033On    (A)
       Keypad ,              f,          stuff ,
                                         stuff \033Ol    (A)
       Keypad enter          fe          stuff \015
                                         stuff \033OM    (A)

SPECJALNE WŁAŚCIWOŚCI TERMINALA

       Następująca  tablica  opisuje wszystkie właściwości terminala, które są rozpoznawane przez
       screen, a których nie ma w podręczniku termcap(5).  Możesz  umieszczać  te  właściwości  w
       swoich  wpisach  termcap  (w  /etc/termcap)  lub  używać  komend  `termcap',  `terminfo' i
       `termcapinfo' w plikach screenrc.  Często nie jest możliwe wstawienie tych właściwości  do
       bazy terminfo.

       LP   (bool)  Terminal  ma  marginesy  w  stylu VT100 (`magiczne marginesy'). Zauważ, że ta
                    właściwość jest przedawniona, gdyż screen używa  zamiast  tego  standardowego
                    'xn'.

       Z0   (str)   Zmień szerokość na 132 kolumny.

       Z1   (str)   Zmień szerokość na 80 kolumn.

       WS   (str)   Zmień  rozmiar  wyświetlacza.  Właściwość ta jako argumenty bierze oczekiwaną
                    szerokość i wysokość. Przykład SunView(tm): '\E[8;%d;%dt'.

       NF   (bool)  Terminal nie potrzebuje kontroli przepływu. Przesyłaj ^S i ^Q bezpośrednio do
                    aplikacji. To samo co 'flow off'. Przeciwieństwem tej właściwości jest 'nx'.

       G0   (bool)  Terminal daje sobie radę z sekwencjami wyboru fontu ISO 2022.

       S0   (str)   Przełącz zestaw znaków 'G0' na podany zestaw. Domyślnym jest '\E(%.'.

       E0   (str)   Przełącz  zestaw  znaków  'G0' z powrotem na standardowy zestaw. Domyślnie to
                    '\E(B'.

       C0   (str)   Użyj łańcucha jako tablicy konwersji dla fontu '0'.  Zobacz  właściwość  'ac'
                    dla dalszych szczegółów.

       CS   (str)   Przełącz klawisze-kursora w tryb aplikacji.

       CE   (str)   Przełącz klawisze-kursora z powrotem do trybu normalnego.

       AN   (bool)  Włącz autonuke. Zobacz komendę 'autonuke' dla dalszych szczegółów.

       OL   (num)   Ustaw  limit  bufora  wyjściowego.  Zobacz  komendę  'obuflimit' dla dalszych
                    szczegółów.

       KJ   (str)   Ustaw typ kanji terminala. Prawidłowe ustawienia to "jis", "euc" i "sjis".

       AF   (str)   Zmień kolor pierwszego planu znaków w postaci zgodnej z ANSI.  Właściwość  ta
                    jest   prawie  zawsze  ustawiana  na  '\E[3%dm'  ('\E[3%p1%dm'  na  maszynach
                    terminfo).

       AB   (str)   To samo co 'AF', lecz zmienia kolor tła.

       AX   (bool)  Rozumie włączanie domyślnego  koloru  pierwszego  planu/tła  ANSI  (\E[39m  /
                    \E[49m).

       XC   (str)   Opisuje  translację  znaków  na łańcuchy, zależnie od bieżącego fontu. Więcej
                    detali w następnej sekcji.

       TF   (bool)  Dodaj brakujące właściwości termcap/info. (Domyślnie ustawione).

TRANSLACJA ZNAKÓW

       Screen ma potężny  mechanizm  tłumaczenia  znaków  na  arbitralne  łańcuchy,  zależnie  od
       bieżącego fontu i typu terminala.

       Składnia:
           XC=<mapowanie-znaków>{,,<mapowanie-znaków>}
           <mapowanie-znaków> := <desygnator><wzorzec>{,<mapowanie>}
           <mapowanie> := <znak-do-zmapowania><arg-wzorca>

       Elementy w nawiasach mogą być powtarzane wielokrotnie.

       <mapowanie-znaków>  mówi  screenowi jak mapować znaki fontu <desygnator> ('B': Ascii, 'A':
       UK, 'K': niemiecki,  itd.)  na  łańcuchy.   Każde  <mapowanie<  opisuje  na  jaki  łańcuch
       tłumaczyć  pojedynczy  znak.   Z  uwagi  na  wiele  wspólnego  różnych kodów, używany jest
       mechanizm wzorców (np. łańcuchy przełączające do  i  z  jakiegoś  zestawu  znaków).  Każde
       pojawienie  się  we  <wzorcu>  znaku  '%'  jest podmieniane na <arg-wzorca> podany wraz ze
       znakiem. Jeśli twoje łańcuchy nie są w ogóle podobne, użyj jako wzorca '%' i umieść  pełny
       łańcuch  w  <arg-wzorca>. Aby umożliwić używanie rzeczywistego '%', udostępniono mechanizm
       cytowania. Znak '\' cytuje znaki specjalne '\', '%' i ','.

       Here is an example:

           termcap hp700 'XC=B\E(K%\E(B,\304[,\326\\\\,\334]'

       Mówi to screenowi jak tłumaczyć duże znaki umlaut z  ISOlatin1  (zestaw  znaków  'B')   na
       terminalu  hp700,  który  posiada  niemiecki  zestaw  znaków.  '\304' będzie tłumaczone na
       '\E(K[\E(B' itd. Zauważ, że linia  ta  jest  przetwarzana  *trzykrotnie*  zanim  zbudowana
       zostanie  wewnętrzna  tablica  sprawdzania. Dlatego do uzyskania pojedynczego '\' potrzeba
       sporo cytowania.

       Aby umożliwić dalszą emulację, dodano jeszcze jedno rozszerzenie: jeśli mapowanie tłumaczy
       niecytowany znak '%', to będzie on wysyłany na terminal za każdym razem, gdy screen włączy
       odpowiedni <desygnator>. W tym specjalnym przypadku, wzorzec jest  przyjmowany  jako  '%',
       ponieważ zazwyczaj sekwencja przełączania znaków i mapowania nie mają wiele wspólnego

       Poniższy przykład pokazuje zastosowanie tego rozszerzenia:

           termcap xterm 'XC=K%,%\E(B,[\304,\\\\\326,]\334'

       W  tym  wypadku,  na xtermie emulowana jest część niemieckiego zestawu znaków ('K'). Jeśli
       screen musi zmienić zestaw znaków na 'K', to wyśle  do  terminala  sekwencję  '\E(B',  tj.
       zamiast  używany będzie zestaw ASCII. Wzorzec to sam znak '%', więc mapowanie jest proste:
       '[' na '\304', '\' na '\326', i ']' na '\334'.

ŚRODOWISKO

       COLUMNS        Liczba kolumn terminala (przesłania wpis termcap).
       HOME           Katalog, w którym szukać .screenrc.
       LINES          Liczba wierszy terminala (przesłania wpis termcap).
       LOCKPRG        Program blokujący screena.
       NETHACKOPTIONS Włącza opcję nethack.
       PATH           Używane do lokalizowania uruchamianych programów.
       SCREENCAP      Dla dostosowywania terminalowej wartości TERMCAP.
       SCREENDIR      Alternatywny katalog gniazd.
       SCREENRC       Alternatywny plik screenrc.
       SHELL          Domyślny program powłokowy dla otwierania okien (domyślnie "/bin/sh").
       STY            Alternatywna nazwa gniazda.
       SYSSCREENRC    Alternatywny systemowy plik screenrc.
       TERM           Nazwa terminala.
       TERMCAP        Opis terminala.

PLIKI

       .../screen-3.?.??/etc/screenrc
       .../screen-3.?.??/etc/etcscreenrc Przykłady dystrybucyjne prywatnych i  globalnych  plików
                                         inicjalizacji
       $SYSSCREENRC
       /etc/screenrc                     komendy inicjalizacji screena
       $SCREENRC
       $HOME/.screenrc                   Wczytywane po /etc/screenrc
       $SCREENDIR/S-<login>
       /tmp/screens/S-<login>            Katalogi gniazdowe (domyślnie)
       <socket directory>/.termcap       Zapisywane przez funkcję wyjściową "termcap"
       /tmp/screens/screen-exchange      lub
       /tmp/screen-exchange              bufor komunikacji międzyprocesowej screena
       hardcopy.[0-9]                    Obrazy ekranów, stworzone funkcją hardcopy
       screenlog.[0-9]                   Wyjściowe pliki raportowe, utworzone funkcją log
       /usr/share/terminfo/?/*           lub
       /var/run/utmp                     Wpisy zgłoszeniowe
       $LOCKPRG                          Program, blokujący terminal.

ZOBACZ TAKŻE

       termcap(5), utmp(5), vi(1), captoinfo(1), tic(1)

AUTORZY

       Oryginalnie  stworzone  przez  Oliviera  Laumanna.  Najnowsza  wersja  wydana  przez Wayne
       Davisona, Juergena Weigerta i Michaela Schroedera.

KOPIOWANIE

       Copyright (C) 1999
            Juergen Weigert (jnweiger@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
            Michael Schroeder (mlschroe@immd4.informatik.uni-erlangen.de)
       Copyright (C) 1987 Oliver Laumann
       Program ten jest programem wolnodostępnym; możesz go dystrybuować i/lub modyfikować według
       GNU  General  Public  License, opublikowanej przez FSF; wersja 2, lub (wg uznania) dowolna
       wersja późniejsza.
       Program ten jest dystrybuowane w nadziei, że będzie przydatny, lecz bez ŻADNEJ  GWARANCJI.
       Zobacz GNU GPL dla dalszych szczegółów.
       Powinieneś  wraz  z tym programem otrzymać kopię GNU GPL (zobacz plik COPYING); jeśli nie,
       napisz do Free Software Foundation,  Inc.,  59  Temple  Place  -  Suite  330,  Boston,  MA
       02111-1307, USA

KONTRYBUTORZY

       Ken Beal (kbeal@amber.ssd.csd.harris.com),
       Rudolf Koenig (rfkoenig@immd4.informatik.uni-erlangen.de),
       Toerless Eckert (eckert@immd4.informatik.uni-erlangen.de),
       Wayne Davison (davison@borland.com),
       Patrick Wolfe (pat@kai.com, kailand!pat),
       Bart Schaefer (schaefer@cse.ogi.edu),
       Nathan Glasser (nathan@brokaw.lcs.mit.edu),
       Larry W. Virden (lvirden@cas.org),
       Howard Chu (hyc@hanauma.jpl.nasa.gov),
       Tim MacKenzie (tym@dibbler.cs.monash.edu.au),
       Markku Jarvinen (mta@{cc,cs,ee}.tut.fi),
       Marc Boucher (marc@CAM.ORG),
       Doug Siebert (dsiebert@isca.uiowa.edu),
       Ken Stillson (stillson@tsfsrv.mitre.org),
       Ian Frechett (frechett@spot.Colorado.EDU),
       Brian Koehmstedt (bpk@gnu.ai.mit.edu),
       Don Smith (djs6015@ultb.isc.rit.edu),
       Frank van der Linden (vdlinden@fwi.uva.nl),
       Martin Schweikert (schweik@cpp.ob.open.de),
       David Vrona (dave@sashimi.lcu.com),
       E. Tye McQueen (tye%spillman.UUCP@uunet.uu.net),
       Matthew Green (mrg@mame.mu.oz.au),
       Christopher Williams (cgw@unt.edu),
       Matt Mosley (mattm@access.digex.net),
       Gregory Neil Shapiro (gshapiro@wpi.WPI.EDU).

WERSJA

       Jest  to  wersja  3.9.  Jej  korzenie  są  złączeniem wersji 2.3PR7 Wayne Davisona i wielu
       rozszerzeń wersji 2.0 Olivera Laumanna. Zauważ, że wszystkie wersje numerowane jako 2.x są
       autorstwa Oliviera Laumanna.

DOSTĘPNOŚĆ

       Najnowsza  oficjalna  wersja  screena jest dostępna przez anonimowy ftp z prep.ai.mit.edu,
       nic.funet.fi lub dowolnego innego hosta dystrybucji  GNU.   Domowym  hostem  screena  jest
       ftp.uni-erlangen.de  (131.188.3.71),  katalog  pub/utilities/screen.  Podkatalog `private'
       zawiera najnowsze wersje  beta.  Jeśli  chcesz  pomóc,  wyślij  wiadomość  na  screen@uni-
       erlangen.de.

BŁĘDY

• `dm' (tryb kasowania) i `xs' nie są obsługiwane (są ignorowane). `xn' jest traktowany
jako wskaźnik magicznych marginesów.

• Screen nie wie nic o znakach podwojonej wysokości lub szerokości. Jest to jednak jedyne
miejsce, w którym vttest ma prawo się nie powieść.

• Nie jest możliwe zmienienie zmiennej środowiskowej $TERMCAP podczas ponownego
podłączania z innego terminala.

• Obsługa systemów opartych o terminfo jest bardzo ograniczona. Dodawanie właściwości do
$TERMCAP może nie mieć żadnych efektów.

• Screen nie używa sprzętowych tabów.

• Screen musi być na większości systemów instalowany jako suid root. Inaczej nie będzie w
stanie w odpowiedni sposób zmienić właściciela pliku urządzenia tty dla każdego okna.
Wymaga także specjalnych uprawnień do zapisu do pliku "/var/run/utmp".

• Wpisy z "/var/run/utmp" nie są usuwane gdy screen jest zbijany SIGKILL. Powoduje to,
że niektóre programy ("w", "rwho") mówią, że użytkownik jest zalogowany, choć wcale tak
nie jest.

• Screen może dawać dziwne ostrzeżenia jeśli twój tty nie ma wpisu utmp.

• Gdy linia modemu zostanie odwieszona, screen nie zawsze automatycznie się odłączy (lub
zakończy działanie), chyba że sterownik urządzenia wysyła sygnał HANGUP. Aby odłączyć
sesję screena, użyj opcji -d lub -D linii komend.

• Jeśli ustawione jest hasło, opcje -d, -D linii komend wciąż odłączają sesję bez
pytania.

• Zarówno "breaktype" jak i "defbreaktype" zmieniają metodę generowania przerwania,
używaną przez wszystkie urządzenia terminalowe. Pierwszy powinien zmienić tylko
ustawienie okna a drugi tylko wartość domyślną dla nowych okien.

• Podczas podłączania do sesji wieloużytkownikowej, plik .screenrc użytkownika nie jest
oglądany. Ustawienia prywatne użytkowników muszą być włączane do pliku .screenrc, z
którego uruchomiono sesję, lub zmieniane ręcznie.

• Dziwna wyobraźnia jest bardzo przydatna do zrozumienia wszystkich właściwości.

• Wysyłaj raporty o błędach, usprawnienia, koszulki, pieniądze, piwo & pizzę do
screen@uni-erlangen.de.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 screen

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.