Provided by: manpages-pl-dev_0.5-1_all bug

NAZWA

       accept - przyjmowanie połączenia na gnieździe

SKŁADNIA

       #include <sys/types.h>
       #include <sys/socket.h>

       int accept(int s, struct sockaddr *addr, socklen_t *addrlen);

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       Funkcja  accept jest używana z połączeniowymi typami gniazd (SOCK_STREAM, SOCK_SEQPACKET i
       SOCK_RDM).  Wyciąga ona pierwsze  żądanie  połączenia  z  kolejki  oczekujących  połączeń,
       tworzy nowo podłączone gniazdo o tych samych właściwościach co s i alokuje nowy deskryptor
       pliku dla gniazda, który to deskryptor jest zwracany. Nowo utworzone gniazdo nie jest  już
       w   stanie   nasłuchiwania.    Oryginalne   gniazdo  s  pozostaje  po  wywołaniiu  funkcji
       niezmienione. Należy zauważyć, że żadne znaczniki dotyczące deskryptora  pliku  (wszystko,
       co  można  ustawić  za  pomocą  F_SETFL,  jak stan nieblokujący czy asynchroniczny) nie są
       poprzez accept dziedziczone.

       Argument s jest gniazdem, które zostało utworzone wywołaniem  socket(2),  przywiązanym  do
       adresu lokalnego z pomocą bind(2), i nasłuchującym połączeń po wywołaniu listen(2).

       Argument  addr  jest  wskaźnikiem  do  struktury sockaddr. Do struktury tej jest wpisywany
       adres łączącej się jednostki, przekazany  przez  warstwę  komunikacyjną.  Dokładny  format
       adresu  przekazywanego  w  parametrze  addr jest określony poprzez rodzinę gniazda (zobacz
       socket(2) i strony podręcznika dotyczące odpowiedniego protokołu).  Argument addrlen  jest
       parametrem wartościowo-wynikowym: powinien początkowo zawierać rozmiar struktury, na którą
       wskazuje addr; po zakończeniu będzie zawierał rzeczywistą  długość  zwracanego  adresu  (w
       bajtach). Gdy addr jest równe NULL, to nic nie jest wypełniane.

       Jeśli  nie  ma  zalegających  połączeń  w  kolejce,  a  gniazdo  nie  jest zaznaczone jako
       nieblokujące, to accept blokuje proces wywołujący aż do uzyskania połączenia. Gdy  gniazdo
       jest  zaznaczone jako nieblokujące i nie ma zalegających połączeń w kolejce, accept zwraca
       EAGAIN.

       Aby być informowanym o nadchodzących do gniazda połączeniach,  można  użyć  select(2)  lub
       poll(2).   Podczas  próby nowego połączenia zostanie dostarczone zdarzenie odczytywalności
       (readable) i wtedy można wywołać accept aby  uzyskać  gniazdo  tego  połączenia.  Inaczej,
       można  ustawić  gniazdo  tak,  by  dostarczało  SIGIO  za każdym razem, gdy się na nim coś
       zacznie dziać; szczegóły można znaleźć w socket(7).

       Dla niektórych protokołów wymagających bezpośredniego potwierdzania,  takich  jak  DECNet,
       accept  może  być uważane za funkcję zdejmującą z kolejki następne żądanie połączenia, nie
       powodując potwierdzenia. Potwierdzenie można spowodować przez normalny odczyt,  lub  zapis
       na nowym deskryptorze pliku, a odrzucenie można spowodować, zamykając gniazdo. Obecnie pod
       Linuksem taką semantykę ma tylko DECNet.

UWAGI

       Nie zawsze po dostarczeniu SIGIO musi  istnieć  oczekujące  połączenie.  To  samo  dotyczy
       select(2)  i  poll(2),  zwracających  zdarzenie odczytywalności, ponieważ połączenie mogło
       zostać usunięte przez asynchroniczny błąd sieci lub inny wątek, przed  wywołaniem  accept.
       Jeśli  to  się zdarzy, to wywołanie będzie blokować, oczekując następnego połączenia.  Aby
       upewnić się, że accept nigdy nie będzie  blokowało,  s  powinno  mieć  ustawiony  znacznik
       O_NONBLOCK (zobacz socket(7)).

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Wywołanie  w przypadku błędu zwraca -1. Gdy zakończy sie pomyślnie zwraca nieujemną liczbę
       całkowitą, która jest deskryptorem przyjętego gniazda.

OBSŁUGA BŁĘDÓW

       Linuksowe accept przekazuje zalegające już na nowym  gnieździe  błędy  sieciowe  jako  kod
       błędu  z  accept.   Zachowanie  to różni się od implementacji gniazd w BSD. Dla sensownego
       działania, aplikacja powinna wykrywać po wykonaniu accept błędy sieciowe, zdefiniowane dla
       danego  protokołu  i traktować je jak EAGAIN, czyli ponawiać próbę. W wypadku TCP/IP są to
       ENETDOWN, EPROTO, ENOPROTOOPT, EHOSTDOWN, ENONET, EHOSTUNREACH, EOPNOTSUPP i ENETUNREACH.

BŁĘDY

       Funkcja accept musi zakończyć się niepomyślnie gdy:

       EAGAIN lub EWOULDBLOCK
              Gniazdo jest zaznaczone jako nieblokujące  a  brak  jest  połączeń,  które  mogłyby
              zostać przyjęte.

       EBADF  Deskryptor jest nieprawidłowy.

       ENOTSOCK
              Deskryptor odnosi się do pliku, zamiast do gniazda.

       EOPNOTSUPP
              Przekazane gniazdo nie jest typu SOCK_STREAM.

       EINTR  Funkcja  systemowa  została  przerwana  wskutek odebrania sygnału przed prawidłowym
              nawiązaniem połączenia.

       ECONNABORTED
              Połączenie zostało przerwane.

       EINVAL Gniazdo nie nasłuchuje połączeń.

       EMFILE Osiągnięte zostało ograniczenie liczby otwartych deskryptorów plików dla procesu.

       ENFILE Osiągnięte zostało systemowe ograniczenie liczby otwartych deskryptorów plików.

       Funkcja accept może zakończyć się niepomyślnie gdy:

       EFAULT Parametr addr nie znajduje się w przestrzeni  adresowej  dostępnej  do  zapisu  dla
              użytkownika.

       ENOBUFS, ENOMEM
              Jest  niedostateczna  ilość  wolnej  pamięci.   Oznacza  to  zazwyczaj, że istnieje
              ograniczenie dla przydzielania pamięci  na  bufory  gniazd,  nie  zaś  że  zabrakło
              pamięci w systemie.

       EPROTO Wystąpił błąd protokołu.

       W Linuksie accept może również zakończyć się niepomyślnie gdy:

       EPERM  Reguły firewalla zabraniają połączenia.

       Dodatkowo, dla nowego gniazda mogą być zwracane błędy sieciowe zdefiniowane
              dla danego protokołu. Różne jądra Linuksa mogą zwracać inne błędy, takie jak ENOSR,
              ESOCKTNOSUPPORT,  EPROTONOSUPPORT,  ETIMEDOUT.   Wartość   ERESTARTSYS   może   być
              obserwowana podczas śledzenia.

ZGODNE Z

       SVr4,  4.4BSD  (funkcja accept pojawiła się pierwotnie w BSD 4.2).  Strona podręcznika BSD
       opisuje pięć  możliwych  zwracanych  błędów  (EBADF,  ENOTSOCK,  EOPNOTSUPP,  EWOULDBLOCK,
       EFAULT).   SUSv3 opisuje błędy EAGAIN, EBADF, ECONNABORTED, EINTR, EINVAL, EMFILE, ENFILE,
       ENOBUFS, ENOMEM, ENOTSOCK, EOPNOTSUPP, EPROTO, EWOULDBLOCK.  SUSv2 opisuje dodatkowo błędy
       EFAULT i ENOSR.

       Linuksowe  accept  _nie_  dziedziczy  znaczników  gniazda,  takich  jak O_NONBLOCK.  Takie
       zachowanie różni się od innych implementacji gniazd BSD.  Przenośne programy  nie  powinny
       zakładać  takiego  zachowania  i  zawsze  ustawiać  dla  gniazda  zwracanego  przez accept
       wszystkie potrzebne znaczniki.

UWAGA

       Trzeci argument accept był pierwotnie zadeklarowany jako `int *' (i jest pod libc4 i libc5
       oraz  na  wielu  innych  systemach,  takich jak BSD 4.*, SunOS 4, SGI); W szkicu standardu
       POSIX 1003.1g chciano to zmienić na `size_t *' i tak jest w SunOS  5.   Późniejsze  szkice
       POSIX  używają  tu  `socklen_t  *'  i  tak  samo robią Single Unix Specification i glibc2.
       Cytując Linusa Torvaldsa: _Any_ sane library _must_ have "socklen_t" be the same  size  as
       int.   Anything  else  breaks any BSD socket layer stuff.  POSIX initially _did_ make it a
       size_t, and I (and hopefully others, but obviously not too many) complained to  them  very
       loudly  indeed.   Making  it  a  size_t  is completely broken, exactly because size_t very
       seldom is the same size as "int" on 64-bit architectures, for example.  And it _has_ to be
       the same size as "int" because that's what the BSD socket interface is.  Anyway, the POSIX
       people eventually got a clue, and created "socklen_t".  They shouldn't have touched it  in
       the  first  place,  but  once  they  did  they  felt  it had to have a named type for some
       unfathomable reason (probably somebody didn't  like  losing  face  over  having  done  the
       original stupid thing, so they silently just renamed their blunder).

ZOBACZ TAKŻE

       bind(2), connect(2), listen(2), select(2), socket(2)

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 2 accept

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.