Provided by: manpages-pl-dev_0.5-1_all 
NAZWA
execl, execlp, execle, execv, execvp, execvpe - uruchomienie pliku
SKŁADNIA
#include <unistd.h>
extern char **environ;
int execl(const char *path, const char *arg, ...);
int execlp(const char *file, const char *arg, ...);
int execle(const char *path, const char *arg,
..., char * const envp[]);
int execv(const char *path, char *const argv[]);
int execvp(const char *file, char *const argv[]);
int execvpe(const char *file, char *const argv[],
char *const envp[]);
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):
execvpe(): _GNU_SOURCE
OPIS
Rodzina funkcji exec() zastępuje w pamięci obraz bieżącego procesu obrazem nowego procesu.
Funkcje opisane na tej stronie podręcznika są tylko nakładkami dla funkcji execve(2).
(Dodatkowe informacje na temat nadpisywania bieżącego procesu można znaleźć na stronie
podręcznika execve(2)).
Pierwszym argumentem tych funkcji jest ścieżka do pliku, który ma być uruchomiony.
Kolejne wyrażenia const char *arg w funkcjach execl(), execlp() i execle() można traktować
jako arg0, arg1, ..., argn. Razem opisują one listę jednego lub więcej wskaźników do
zakończonych znakiem NUL łańcuchów, reprezentujących listę argumentów udostępnianych
wykonywanemu programowi. Pierwszy argument, zgodnie z konwencją, powinien wskazywać na
nazwę pliku powiązaną z wykonywanym plikiem. Lista argumentów musi być zakończona
wskaźnikiem NULL, a ponieważ te funkcje są funkcjami o zmiennej liczbie argumentów,
wskaźnik ten musi być rzutowany na (char *) NULL.
Funkcje execv(), execvp oraz execvpe() używają tablicy wskaźników do zakończonych znakami
NUL łańcuchów reprezentujących listę argumentów dostępnych dla wykonywanego programu.
Pierwszy argument, zgodnie z konwencją, powinien wskazywać na nazwę pliku powiązaną z
wykonywanym plikiem. Tablica wskaźników musi być zakończona wskaźnikiem NULL.
Funkcje execle() i execvpe() pozwalają na podanie w parametrze envp środowiska
wykonywanego procesu. Parametr envp jest tablicą wskaźników do zakończonych znakiem NUL
łańcuchów znaków. Tablica ta musi być zakończona wskaźnikiem NULL. Pozostałe funkcje
pobierają środowisko dla nowego procesu z zewnętrznej zmiennej environ procesu
wywołującego te funkcje.
Specjalna składnia execlp() i execvp()
Funkcje execlp(), execvp() oraz execvpe() wykonują zadania powłoki, szukając pliku
wykonywalnego, jeśli nazwa pliku nie zawiera znaku ukośnika (/). Plik jest wyszukiwany w
rozdzielonej dwukropkami liście ścieżek do katalogów podanej w zmiennej środowiskowej
PATH. Jeśli ta zmienna nie jest zdefiniowana, wartością domyślną jest lista katalogów
składająca się z katalogu bieżącego oraz listy katalogów zwróconej przez Ścieżka
confstr(_CS_PATH). (To wywołanie confstr(3) zazwyczaj zwraca wartość "/bin:/usr/bin").
Jeśli podana nazwa pliku zawiera znak ukośnika, to wartość zmiennej PATH jest ignorowana i
wykonywany jest plik z podanej lokalizacji.
Dodatkowo pewne błędy są traktowane w specjalny sposób.
Jeśli dostęp do pliku został zabroniony (wywołanie execve(2) zakończyło się błędem
EACCES), funkcje te będą przeszukiwać resztę ścieżki. Jeśli jednak nie odnajdą innego
pliku, powrócą i ustawią wartość zmiennej errno na EACCES.
Jeśli nagłówek nie zostanie rozpoznany (wywołanie execve(2) zakończy się błędem ENOEXEC),
funkcje te spróbują uruchomić powłokę (/bin/sh) ze ścieżką do pliku jako pierwszym
argumentem. (Jeśli i ta próba się nie powiedzie, przeszukiwanie zostanie zakończone).
WARTOŚĆ ZWRACANA
Funkcje exec() powracają tylko wtedy, gdy wystąpi błąd. Zwracana jest wartość -1 i
ustawiana jest zmienna errno, określająca rodzaj błędu.
BŁĘDY
Każda z tych funkcji może zakończyć się niepowodzeniem i ustawić jako wartość errno
dowolny błąd określony dla execve(2).
WERSJE
Funkcja execvpe() pojawiła się po raz pierwszy w wersji 2.11 biblioteki glibc.
ZGODNE Z
POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.
execvpe() jest rozszerzeniem GNU.
UWAGI
W niektórych systemach domyślna ścieżka (używana, gdy środowisko nie zawiera zmiennej
PATH) zawiera bieżący katalog na samym końcu listy, po /bin oraz /usr/bin, aby zapobiec
koniom trojańskim. Linux korzysta tu z tradycyjnej domyślnej ścieżki z bieżącym katalogiem
umieszczonym na początku.
Zachowanie execlp() oraz execvp() w przypadku wystąpienia błędów podczas uruchamiania
pliku jest przyjęte jako tradycyjne, ale nie jest udokumentowane przez standard POSIX. BSD
(a być może także inne systemy) po napotkaniu błędu ETXTBSY czeka przez chwilę i próbuje
ponownie. Linux traktuje to jako błąd i powraca natychmiast.
Tradycyjnie funkcje execlp() oraz execvp() ignorowały wszystkie błędy oprócz podanych
powyżej oraz ENOMEM i E2BIG, po których powracały. Obecnie powracają także wtedy, gdy
wystąpi dowolny błąd inny od opisanych powyżej.
ZOBACZ TAKŻE
sh(1), execve(2), fork(2), ptrace(2), fexecve(3), environ(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 3.52 projektu Linux man-pages. Opis
projektu oraz informacje dotyczące zgłaszania błędów można znaleźć pod adresem
http://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Adam Byrtek (PTM)
<abyrtek@priv.onet.pl>, Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda
<robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.52
oryginału.