NAZWA

       fmax, fmaxf, fmaxl - wyznaczają maksimum z dwóch liczb zmiennoprzecinkowych

SKŁADNIA

       #include <math.h>

       double fmax(double x, double y);
       float fmaxf(float x, float y);
       long double fmaxl(long double x, long double y);

       Proszę linkować z -lm.

   Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

       fmax(), fmaxf(), fmaxl():
           _XOPEN_SOURCE >= 600 || _ISOC99_SOURCE || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L;
           lub cc -std=c99

OPIS

       Funkcje te zwracają większą spośród wartości liczb  x i y.

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Funkcje te zwracają maksimum z liczb  x i y.

       Jeśli jednym z argumentów jest NaN, to zwracany jest drugi argument.

       Jeśli oba argumenty są NaN, to zwracane jest NaN.

BŁĘDY

       Nie występują.

WERSJE

       Funkcje te pojawiły się po raz pierwszy w wersji 2.1 biblioteki glibc.

ZGODNE Z

       C99, POSIX.1-2001.

ZOBACZ TAKŻE

       fmin(3)

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej  strony  pochodzi  z  wydania  3.52  projektu Linux man-pages. Opis
       projektu  oraz  informacje  dotyczące  zgłaszania  błędów  można   znaleźć   pod   adresem
       http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorem  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony  podręcznika  man  jest Robert Luberda
       <robert@debian.org>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest   zgodne   z  wersją   3.52
       oryginału.

                                            2010-09-20                                    FMAX(3)