NAZWA

       mkswap - konfiguruje linuksowy obszar wymiany

SKŁADNIA

       mkswap [opcje] urządzenie [rozmiar]

OPIS

       mkswap konfiguruje linuksowy obszar wymiany na urządzeniu lub w pliku.

       Argument  urządzenie zwykle jest partycją dyskową (czymś w stylu /dev/sdb7), lecz może być
       również plikiem. Jądro Linux nie zważa na identyfikatory  partycji,  lecz  wiele  skryptów
       instalacyjnych  zakłada,  że  partycje  typu  (szesnastkowo) 82 (LINUX_SWAP) są partycjami
       wymiany. (Uwaga: Solaris również używa tego typu. Proszę uważać, aby nie zniszczyć  swoich
       partycji solarisowych.)

       Parametr  rozmiar  jest  niepotrzebny,  lecz  został zachowany w celu zgodności wstecznej.
       Określa on  potrzebny  rozmiar  wymiany  w  blokach  1024-bajtowych.  mkswap  w  przypadku
       pominięcia  tego parametru używa całej partycji lub całego pliku. Podawanie tego parametru
       jest niemądre - literówka może zniszczyć dysk.

       Po utworzeniu obszaru wymiany, konieczne jest użycie polecenia swapon, aby  go  aktywować.
       Obszary  wymiany  są  zwykle  uwzględniane  w /etc/fstab, więc mogą być włączane do użytku
       podczas rozruchu poleceniem swapon -a w jakimś skrypcie startowym.

OSTRZEŻENIE

       Nagłówek obszaru wymiany nie używa  pierwszego  bloku.  Może  znajdować  się  tam  program
       rozruchowy   lub  etykieta  partycji,  ale  nie  jest  to  polecane  ustawienie.  Zalecaną
       konfiguracją linuksowej przestrzeni wymiany jest użycie oddzielnej partycji.

       mkswap, podobnie jak wiele innych narzędzi mkfs usuwa pierwszy  blok  partycji  aby  ukryć
       istniejący wcześniej system plików.

       mkswap  odmówi jednak usunięcia pierwszego bloku urządzenia na urządzeniu z etykietą dysku
       (SUN, BSD, ... - nie mylić z etykietą partycji) i na całym dysku (np. /dev/sda).

OPCJE

       -c, --check
              Sprawdza urządzenie (jeśli jest ono blokowe)  w  poszukiwaniu  uszkodzonych  bloków
              przed  utworzeniem  obszaru wymiany. Jeśli jakieś zostaną znalezione, to ich liczba
              zostanie wypisana.

       -f, --force
              Wymusza działanie, nawet jeśli polecenie jest idiotyczne. Umożliwia  to  utworzenie
              obszaru wymiany większego niż plik lub partycja, na którym się ono znajduje.

              Poza  tym,  bez  tej  opcji  mkswap odmówi usunięcia pierwszego bloku urządzenia na
              urządzeniu z etykietą dysku (SUN, BSD, ... - nie mylić z etykietą  partycji)  i  na
              całym dysku (np. /dev/sda).

       -L, --label etykieta
              Określa etykietę urządzenia, pozwalając wykonać swapon podając etykietę.

       -p, --pagesize rozmiar
              Określa  rozmiar  (w  bajtach)  używanej  strony.  Podanie  tej  opcji  jest zwykle
              niepotrzebne - mkswap odczyta odpowiedni rozmiar z jądra.

       -U, --uuid UUID
              Podaje UUID do użycia. Domyślnie, UUID jest generowany.

       -v, --swapversion 1
              Podaje wersję przestrzeni wymiany. Opcja ta  jest  obecnie  bezużyteczna,  jako  że
              stara  opcja -v 0 stała się przestarzała i obecnie obsługiwana jest wyłącznie -v 1.
              Jądro nie obsługuje przestrzeni wymiany w formacie v0 od  wersji  2.5.22  (czerwiec
              2002). Nowa wersja v1 jest obsługiwana od jądra 2.1.117 (sierpień 1998).

       -h, --help
              Wyświetla ten tekst i kończy pracę.

       -V, --version
              Wyświetla informacje o wersji i wychodzi.

UWAGI

       Maksymalny,  używalny  rozmiar  przestrzeni wymiany zależy od architektury i wersji jądra.
       Jest to około 2 GiB na i386, PPC, m68k i ARM; 1 GiB na sparc; 512  na  mips,  128  GiB  na
       alpha  i  3  TiB  na  sparc64.  Jądra  od  wersji  2.3.3  (maj  1999) nie posiadają takich
       ograniczeń.

       Proszę zauważyć, że przed wersją 2.1.117 jądra, alokowało ono po jednym  bajcie  na  każdą
       stronę,  natomiast obecnie alokowane są dwa bajty. Oznacza to, że przestrzeń wymiany 2 GiB
       może wymagać 2 MiB pamięci jądra.

       Aktualnie, Linux pozwala na 32 przestrzenie wymiany (8  przed  Linuksem  2.4.10  (wrzesień
       2001). Używane przestrzenie można zobaczyć w pliku /proc/swaps (od jądra 2.1.25 - sierpień
       1997).

       mkswap odmówi działania w przypadku przestrzeni wymiany mniejszych niż 10 stron.

       Jeśli używany rozmiar strony jest nieznany, można go znaleźć za pomocą "cat /proc/cpuinfo"
       (lub nie - zawartość tego pliku zależy od architektury i wersji jądra).

       Aby  skonfigurować plik wymiany, konieczne jest utworzenie tego pliku przed zainicjowaniem
       przy użyciu mkswap, np. korzystając z polecenia w stylu

              # dd if=/dev/zero of=plikswap bs=1024 count=65536

       Proszę zauważyć, że plik wymiany nie może zawierać żadnych dziur (więc użycie np. cp(1) do
       utworzenia go, nie jest możliwe).

ZOBACZ TAKŻE

       fdisk(8), swapon(8)

DOSTĘPNOŚĆ

       Polecenie   mkswap   jest   częścią   pakietu  util-linux  i  jest  dostępne  pod  adresem
       ftp://ftp.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/.

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek  Borys  (PTM)
       <pborys@dione.ids.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie  tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
       stronie  http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.  Jest  zgodne  z   wersją    2.20.1
       oryginału.