Ubuntu Manpage: apt.conf - Configuratiebestand van APT

NAME

       apt.conf - Configuratiebestand van APT

OMSCHRIJVING

/etc/apt/apt.conf is het hoofdconfiguratiebestand dat gebruikt wordt door alle
gereedschappen uit de gereedschappensuite van APT, maar het is bijlange na niet de enige
plaats waar opties ingesteld kunnen worden. De suite gebruikt ook een gemeenschappelijke
parser voor de commandoregel om zo een uniforme omgeving aan te bieden.

Als een gereedschap van APT opstart, zal het de configuratiebestanden in de volgende
volgorde lezen:

1. het bestand dat in de omgevingsvariabele APT_CONFIG gespecificeerd wordt (voor zover
dit het geval is)

2. alle bestanden uit Dir::Etc::Parts in oplopende alfabetische volgorde die ofwel geen
extensie of "conf" als extensie van de bestandsnaam hebben en waarvan de inhoud enkel
alfanumerieke tekens, koppeltekens (-), laag liggende streepjes (_) en punten (.)
bevat. Anders zal APT melding maken van het feit dat het een bestand genegeerd heeft,
tenzij dat bestand overeenkomt met een patroon uit de configuratielijst
Dir::Ignore-Files-Silently. In dat laatste geval zal het bestand stilzwijgend
genegeerd worden.

3. het hoofdconfiguratiebestand zoals bepaald door Dir::Etc::main

4. alle opties die in de subboom met binairspecifieke configuraties ingesteld waren,
worden verplaatst naar het basisniveau van de boomstructuur.

5. de opties die aan de commandoregel ingegeven werden om de configuratierichtlijnen te
overschrijven of om nog meer configuratiebestanden in te lezen.

SYNTAXIS

Het configuratiebestand is opgevat als een boom met opties die gegroepeerd worden in
functionele groepen. De notatie van optiespecificaties gebeurt aan de hand van dubbele
dubbelpunten. APT::Get::Assume-Yes bijvoorbeeld, is een optie binnen de gereedschapsgroep
APT voor het gereedschap Get. Opties worden niet overgeërfd van oudergroepen.

Op het vlak van de syntaxis volgt de configuratietaal het model dat gebruikt wordt door
gereedschappen als bind en dhcp. Regels die beginnen met // worden als commentaar
behandeld (genegeerd) evenals alle tekst tussen /* en */ naar het voorbeeld van commentaar
in C/C++. Elke regel heeft de vorm APT::Get::Assume-Yes "true";. De aanhalingstekens en de
afsluitende puntkomma zijn nodig. De waarde moet op een regel staan en er wordt geen vorm
van aaneenschakeling van tekenreeksen toegepast. Waarden mogen geen backslashes of extra
aanhalingstekens bevatten. Optienamen worden gevormd met behulp van alfanumerieke
lettertekens en de tekens "/-:._+". Een nieuw bereik wordt geopend met een accolade, op de
volgende manier:

APT {
Get {
Assume-Yes "true";
Fix-Broken "true";
};
};

en er worden regeleinden gebruikt om de leesbaarheid te verbeteren. Men kan een lijst
aanmaken door een bereik te openen dat een enkele tekenreeks bevat die tussen
aanhalingstekens staat en die gevolgd wordt door een puntkomma. Men kan meerdere items
opnemen die van elkaar gescheiden worden door een puntkomma.

DPkg::Pre-Install-Pkgs {"/usr/sbin/dpkg-preconfigure --apt";};

In het algemeen vormt het voorbeeldconfiguratiebestand
/usr/share/doc/apt/examples/configure-index.gz een goede richtlijn voor hoe een
configuratiebestand er moet uitzien.

In de namen van configuratie-items speelt het gebruik van hoofd- of kleine letters geen
rol. In het voorgaande voorbeeld zou u dus ook dpkg::pre-install-pkgs kunnen gebruiken.

Als een lijst gedefinieerd wordt zijn namen voor configuratie-items optioneel, zoals
hierboven in het voorbeeld DPkg::Pre-Install-Pkgs te zien is. Indien u geen naam opgeeft,
zal een nieuw item gewoon een nieuwe optie toevoegen aan de lijst. Indien u wel een naam
opgeeft kunt u de optie op dezelfde wijze overschrijven als om het even welke andere optie
door aan de optie een nieuwe waarde toe te kennen.

Er werden twee bijzondere commando's gedefinieerd: #include (dat afgeraden wordt en niet
ondersteund wordt door alternatieve toepassingen) en #clear. #include voegt het opgegeven
bestand in, tenzij de bestandsnaam op een slash eindigt. In dat laatste geval wordt de
hele map ingevoegd. #clear wordt gebruikt om een gedeelte van de configuratieboom te
wissen. Het opgegeven element en alle eronder vallende elementen worden verwijderd. (Merk
op dat ook deze regels op een puntkomma moeten eindigen).

Het commando #clear is de enige manier om een lijst of een volledig bereik te wissen. Een
bereik heropenen (of de hierna beschreven syntaxis met een toegevoegde :: gebruiken) zal
eerder ingevoerde items niet overschrijven. Opties kunnen enkel overschreven worden door
hen een nieuwe waarde te geven - lijsten en bereiken kunnen niet overschreven worden,
enkel gewist.

Alle APT-gereedschap kan overweg met de optie -o die toelaat om aan de commandoregel een
willekeurige configuratierichtlijn op te geven. De syntaxis is een volledige optienaam
(bijvoorbeeld APT::Get::Assume-Yes) gevolgd door een gelijkheidsteken en vervolgens de
nieuwe waarde voor de optie. Om een nieuw element aan een lijst toe te voegen, voegt u aan
het eind van de lijstnaam een ::. (Zoals u wellicht vermoedde, kan aan de commandoregel de
bereik-syntaxis niet gebruikt worden.)

Merk op dat het toevoegen van een item aan een lijst met :: enkel werkt met een item per
regel en dat u dit niet moet gebruiken in combinatie met de bereik-syntaxis (die impliciet
:: toevoegt). Beide syntactische vormen combineren lokt een fout uit waarop sommige
gebruikers ongelukkiglijk zullen voortbouwen: een optie met de ongewone naam "::" maar die
zich voorts gedraagt als elke andere optie die een naam heeft. Dit veroorzaakt veel
problemen. Vooreerst zullen gebruikers die meerdere regels in deze verkeerde syntaxis
schrijven in de hoop ze aan een lijst toe te voegen, het tegenovergestelde bereiken,
aangezien enkel de laatste waardetoekenning aan deze optie "::" gebruikt zal worden.
Toekomstige versies van APT zullen foutmeldingen geven en ophouden met werken als ze dit
foutieve gebruik tegenkomen. Gelieve voorlopig dergelijke opdrachten te corrigeren,
vermits APT zich er niet expliciet over beklaagt.

DE APT-GROEP

Deze groep opties regelt het algemeen gedrag van APT en bevat ook de opties die alle
gereedschappen gemeen hebben.

Architecture
Systeemarchitectuur; stelt de te gebruiken architectuur in bij het ophalen van
bestanden en het verwerken van pakketlijsten. De interne standaard is die architectuur
waarvoor apt gecompileerd werd.

Architectures
Alle door het systeem ondersteunde architecturen. Bijvoorbeeld zijn CPU's die de
instructieset amd64 (ook x86-64 genoemd) gebruiken, ook in staat om programma's uit te
voeren die gecompileerd werden voor de instructieset i386 (x86). Deze lijst wordt
gebruikt bij het ophalen van bestanden en het verwerken van pakketlijsten. De initiële
standaard is altijd de systeemeigen architectuur (APT::Architecture) en vreemde
architecturen worden aan de standaardlijst toegevoegd wanneer ze geregistreerd worden
via het commando dpkg --add-architecture.

Build-Profiles
Lijst met alle bouwprofielen die gebruikt worden bij het oplossen van de bouwvereisten
met weglating van het naamruimte-prefix "profile.". Standaard is deze lijst leeg.
DEB_BUILD_PROFILES, zoals het door dpkg-buildpackage(1) gebruikt wordt, overschrijft
de lijstnotatie.

Default-Release
De release waarvandaan pakketten standaard geïnstalleerd moeten worden als er meer dan
een versie van beschikbaar is. Bevat releasenaam, codenaam of releaseversie.
Voorbeelden: 'stable', 'testing', 'unstable', 'jessie', 'stretch', '4.0', '5.0*'. Zie
ook apt_preferences(5).

Ignore-Hold
Tegengehouden pakketten negeren. Deze globale optie doet de probleemoplosser
tegengehouden pakketten negeren bij zijn besluitvorming.

Clean-Installed
Staat standaard aan. Wanneer de functie autoclean (automatisch opruimen) aan staat,
zal ze automatisch alle pakketten verwijderen die niet langer gedownload kunnen worden
uit de cache. Als ze uitgezet staat, zullen ook pakketten die lokaal geïnstalleerd
werden, niet opgeruimd worden - maar merk wel op dat APT geen rechtstreeks middel ter
beschikking stelt om een dergelijk pakket opnieuw te installeren.

Immediate-Configure
Staat standaard aan, hetgeen APT ertoe aanzet om bij een
installatie/opwaarderingsoperatie essentiële en belangrijke pakketten zo snel mogelijk
te installeren om zo het effect van een falende aanroep van dpkg(1) te beperken.
Indien deze optie uitgezet werd, behandelt APT een belangrijk pakket op dezelfde
manier als een extra pakket: tussen het uitpakken van pakket A en de configuratie
ervan kunnen er vele andere uitpak- en configuratieoperaties uitgevoerd worden voor
andere niet-verwante pakketten B, C, enz. Indien een van deze operaties een mislukte
aanroep van dpkg(1) uitlokt (bijvoorbeeld omdat een script van de pakketonderhouder
van pakket B een fout produceert), zal dit een systeemtoestand opleveren waarbij
pakket A uitgepakt maar niet geconfigureerd is, waardoor er geen garantie meer bestaat
dat alle pakketten die van A afhangen, nog langer zullen werken, aangezien aan die
afhankelijkheid niet langer voldaan wordt.

Een markering voor onmiddellijke configuratie wordt ook toegepast in het potentieel
problematische geval van circulaire afhankelijkheden, aangezien een vereiste met de
vlag 'er onmiddellijk aan voldoen' het equivalent is van een voorvereiste. In theorie
laat dit APT toe om een situatie te herkennen waarin het geen onmiddellijke
configuratie kan uitvoeren, zijn werkzaamheden in dat geval af te breken en de
gebruiker voor te stellen om de optie tijdelijk uit te zetten zodat de operatie
voortgezet kan worden. Noteer dat hier het woord "theorie" gebruikt werd. In het echte
leven heeft men een dergelijk probleem slechts zelden ervaren en dan was het omdat in
een niet-stabiele versie van de distributie het pakket in kwestie foutieve vereisten
had of omdat het systeem zich reeds in een beschadigde toestand bevond. U zou deze
optie dus niet blindweg mogen uitschakelen, omdat het hierboven beschreven scenario
niet het enige probleem is dat deze optie in eerste instantie kan helpen voorkomen.

Voor u, met deze optie uitgezet, een grote operatie zoals dist-upgrade uitvoert, zou u
het pakket dat APT niet onmiddellijk kan configureren, expliciet moeten proberen te
installeren met install. Maar zorg er ook zeker voor om uw probleem te rapporteren aan
uw distributie en aan het APT-team met de onderstaande buglink. Zo kunnen zij werken
aan het verbeteren of het corrigeren van de opwaarderingsprocedure.

Force-LoopBreak
Zet deze optie nooit aan tenzij u echt weet wat u doet. Ze laat APT toe om tijdelijk
een essentieel pakket te verwijderen om een lus van Conflicts/Conflicts of
Conflicts/Pre-Depends tussen twee essentiële pakketten te doorbreken. Een dergelijke
lus zou nooit mogen voorkomen en is een zorgwekkende bug. Deze optie zal werken als
die essentiële pakketten niet tar, gzip, libc, dpkg, dash zijn of iets waarvan deze
pakketten afhankelijk zijn.

Cache-Start, Cache-Grow, Cache-Limit
Sinds versie 0.7.26 gebruikt APT een in het geheugen geladen cachebestand van
variabele grootte waarin de informatie over beschikbare bestanden opgeslagen ligt.
Cache-Start werkt als een hint voor de grootte die de cache uiteindelijk zal aannemen
en is daarom de hoeveelheid geheugen die APT bij het opstarten zal aanvragen. De
standaardwaarde is 20971520 bytes (~20 MB). Merk op dat dit volume geheugenruimte
beschikbaar moet zijn voor APT, anders zal het wellicht op een onelegante wijze falen.
Voor apparaten met beperkt geheugen zou deze waarde dus verlaagd moeten worden,
terwijl ze verhoogd zou moeten worden op systemen met veel geconfigureerde
pakketbronnen. Cache-Grow geeft aan, in bytes met een standaard van 1048576 (~1 MB),
hoeveel de cachegrootte uitgebreid zal worden in het geval de ruimte gedefinieerd door
Cache-Start niet volstaat. Steeds weer zal dit bijkomend geheugenvolume toegevoegd
worden totdat uiteindelijk de cachegrootte uitgebreid genoeg is om alle informatie in
op te slaan of totdat de Cache-Limit bereikt wordt. De standaardinstelling voor
Cache-Limit is 0, hetgeen staat voor geen limiet. Indien Cache-Grow ingesteld wordt op
0, wordt de automatische uitbreiding van de cache uitgeschakeld.

Build-Essential
Bepaalt welke pakketten beschouwd worden als essentiële bouwvereisten.

Get
De onderafdeling Get regelt het gereedschap apt-get(8) raadpleeg de documentatie
daarover voor meer informatie over de opties in kwestie.

Cache
De onderafdeling Cache regelt het gereedschap apt-cache(8) raadpleeg de documentatie
daarover voor meer informatie over de opties in kwestie.

CDROM
De onderafdeling CDROM regelt het gereedschap apt-cdrom(8) raadpleeg de documentatie
daarover voor meer informatie over de opties in kwestie.

DE ACQUIRE-GROEP

De opties die tot de groep Acquire behoren, regelen het downloaden van pakketten evenals
de verschillende ophaalmethodes ("acquire methods") die verantwoordelijk zijn voor het
downloaden zelf (zie ook sources.list(5)).

Check-Valid-Until
Deze met beveiliging verband houdende optie staat standaard ingesteld op waar (true),
aangezien het plaatsen van een vervaldatum op de validering van een Release-bestand
langdurige zogenaamde replay-aanvallen kan voorkomen. Ze kan gebruikers ook helpen om
spiegelservers te identificeren die niet langer bijgewerkt worden, al is deze
functionaliteit afhankelijk van een juist werkende klok op het systeem van de
gebruiker. Onderhouders van archieven worden aangemoedigd om Release-bestanden aan te
maken met een koptekst Valid-Until, maar als ze dat niet doen of indien er een
striktere waarde nodig is, kan de onderstaande optie Max-ValidTime gebruikt worden. In
plaats van deze globale vervanging zou bij voorkeur de optie Check-Valid-Until voor
regels in sources.list(5) gebruikt moeten worden om de toets op een selectieve manier
uit te zetten.

Max-ValidTime
Maximum tijd (in seconden) na het tijdstip waarop het Release-bestand aangemaakt werd
(zoals vermeld in de koptekst Date), dat het als geldig beschouwd moet worden. Indien
het Release-bestand zelf een koptekst Valid-Until bevat wordt de meest recente van
beide data als vervaldatum genomen. De standaardwaarde is 0 hetgeen staat voor
"onbeperkt geldig". Archiefspecifieke instellingen kunnen aangemaakt worden door de
naam van het archief toe te voegen aan de optienaam. Hetzelfde effect kan voor
specifieke regels uit sources.list(5) bereikt worden door daar de optie
Valid-Until-Max te gebruiken, wat bij voorkeur gedaan zou moeten worden.

Min-ValidTime
Minimum tijd (in seconden) na het tijdstip waarop het Release-bestand aangemaakt werd
(zoals vermeld in de koptekst Date), dat het als geldig beschouwd moet worden. Gebruik
dit indien u beroep moet doen op een zelden bijgewerkte (lokale) spiegelserver van een
vaker bijgewerkt archief met een koptekst Valid-Until. Dit is te verkiezen boven het
volledig uitschakelen van de controle van de vervaldatum. Archiefspecifieke
instellingen kunnen en zouden moeten gebruikt worden door de naam van het archief toe
te voegen aan de optienaam. Hetzelfde effect kan voor specifieke regels uit
sources.list(5) bereikt worden door daar de optie Valid-Until-Min te gebruiken, wat
bij voorkeur gedaan zou moeten worden.

PDiffs
Tracht de wijzigingen aan indexen (zoals de bestanden Packages), PDiffs genaamd, op te
halen in plaats van de volledige bestanden. Standaard ingesteld op waar. Dit kan voor
specifieke regels in sources.list(5) of specifieke indexbestanden ingesteld worden
door daar de optie PDiffs te gebruiken, wat bij voorkeur gedaan zou moeten worden.

Er zijn ook twee subopties beschikbaar om het gebruik van PDiffs te beperken:
FileLimit kan gebruikt worden om het maximum aantal PDiff-bestanden op te geven die
gedownload zouden mogen worden om een bestand bij te werken. SizeLimit van zijn kant
geeft aan hoe groot het percentage van alle patches samen mag zijn vergeleken met de
grootte van het bestand waarop ze betrekking hebben. Indien een van beide limieten
overschreden wordt, wordt het ganse bestand gedownload in plaats van de patches.

By-Hash
Tracht indexen te downloaden via een URI die opgebouwd wordt op basis van de
frommelcontrolesom van het verwachte bestand, eerder dan via een welbekende stabiele
bestandsnaam. Dit staat standaard ingesteld op waar (true), maar als de pakketbron
aangeeft dat dit niet ondersteund wordt, wordt het automatisch uitgeschakeld. Het
gebruik ervan kan verplicht worden met de bijzondere waarde "force". Dit kan voor
specifieke regels in sources.list(5) of specifieke indexbestanden ingesteld worden
door daar de optie By-Hash te gebruiken, wat bij voorkeur gedaan zou moeten worden.

Queue-Mode
Wachtrijmodus; Queue-Mode kan ofwel host ofwel access zijn en bepaalt hoe APT de
parallellisatie van uitgaande verbindingen organiseert. host betekent dat een
verbinding per doelcomputer geopend wordt, access wil zeggen dat een verbinding per
URI-type geopend wordt.

Retries
Aantal uit te voeren pogingen. Indien dit niet nul is, zal APT bij een mislukte poging
het opgegeven aantal nieuwe pogingen doen om een bestand op te halen.

Source-Symlinks
Gebruik symbolische koppelingen voor bronarchieven. Indien dit op true (waar)
ingesteld staat, zal geen kopie van een bronarchief gemaakt worden als een symbolische
koppeling mogelijk is. Waar is de standaardinstelling.

http
http::Proxy stelt de te gebruiken standaard-proxy in voor URI's van het type HTTP. De
standaardvorm ervan is http://[[user][:pass]@]host[:port]/. Proxy's kunnen ook per
computer ingesteld worden volgens het schema http::Proxy::<host>, waarbij het
bijzondere trefwoord DIRECT betekent dat geen proxy's gebruikt worden. Indien geen van
de bovenstaande instellingen opgegeven werd, zal de omgevingsvariabele http_proxy
gebruikt worden.

Er staan drie configuratieopties ter beschikking om HTTP/1.1-compatibele proxy-caches
te beheren. No-Cache zegt de proxy om in geen geval gebruik te maken van het in zijn
cache beschikbare antwoord. Max-Age stelt de maximum toegelaten leeftijd (in
seconden) in van een indexbestand in de cache van de proxy. No-Store geeft aan dat de
proxy de opgevraagde archiefbestanden niet in zijn cache moet opslaan. Zo kan men
voorkomen dat de cache van de proxy vervuild raakt met (grote) .deb-bestanden.

De optie timeout stelt de tijdslimiet in die gehanteerd moet worden door de timer die
door deze methode gebruikt wordt. Deze waarde is zowel van toepassing op de
tijdslimiet van de verbinding als op die van de data-overdracht.

De instelling Acquire::http::Pipeline-Depth kan gebruikt worden om de techniek van
HTTP pipelining (RFC 2616 sectie 8.1.2.2) toe te passen. Die kan bijvoorbeeld nuttig
zijn bij verbindingen met een hoge vertraging (high-latency connections). APT tracht
tijdens het uitvoeren van de bewerking webservers en proxy's die zich niet correct
gedragen, te ontdekken en te omzeilen, maar als u weet dat de uwe niet conform de
HTTP/1.1 specificatie is, kan het werken met een pijplijn uitgezet worden door de
waarde op 0 te zetten. Standaard is dit geactiveerd met de waarde 10.

Acquire::http::AllowRedirect regelt of APT eventuele omleidingen volgt. Standaard
staat dit aan.

De gebruikte bandbreedte kan beperkt worden via Acquire::http::Dl-Limit dat in gehele
getallen uitgedrukte waarden in kilobytes per seconde accepteert. De standaardwaarde
is 0 waardoor er geen limiet ingesteld wordt en er geprobeerd wordt om alle
beschikbare bandbreedte te gebruiken. Merk op dat deze optie impliciet het
gelijktijdig downloaden vanaf meerdere servers uitschakelt.

Acquire::http::User-Agent kan gebruikt worden om voor User-Agent een andere waarde in
te stellen om bij de http-downloadmethode te gebruiken. Sommige proxy's verlenen een
cliënt enkel toegang als die een gekende identificatie gebruikt.

Acquire::http::Proxy-Auto-Detect kan gebruikt worden om een extern commando op te
geven om de te gebruiken http-proxy te vinden. Apt verwacht dat het programma de proxy
op de standaarduitvoer weergeeft volgens het schema http://proxy:port/. Dit zal het
algemene Acquire::http::Proxy overschrijven, maar geen enkele specifieke
computerproxy-configuratie die via Acquire::http::Proxy::$HOST ingesteld werd.
Raadpleeg het pakket squid-deb-proxy-client(1) voor een voorbeeldtoepassing waarin
avahi gebruikt wordt. Deze optie heeft voorrang op de verouderde optienaam
ProxyAutoDetect.

https
De opties Cache-control, Timeout, AllowRedirect, Dl-Limit en proxy werken op dezelfde
manier voor URI's van het type HTTPS als voor de http-methode en hebben dezelfde
standaardwaarden als ze niet expliciet ingesteld werden. De optie Pipeline-Depth wordt
momenteel nog niet ondersteund.

De suboptie CaInfo specificeert de plaats waar het bestand zich bevindt dat informatie
bevat over vertrouwde certificaten. <host>::CaInfo is de overeenkomstige optie voor
een specifieke computer. De booleaanse suboptie Verify-Peer bepaalt of het
computercertificaat van de server al dan niet geverifieerd moet worden tegenover de
vertrouwde certificaten. <host>::Verify-Peer is de overeenkomstige optie voor een
specifieke computer. De booleaanse suboptie Verify-Host bepaalt of de computernaam van
de server wel of niet geverifieerd moet worden. <host>::Verify-Host is de
overeenkomstige optie voor een specifieke computer. SslCert bepaalt welk certificaat
gebruikt moet worden voor de authenticatie van de cliënt. <host>::SslCert is de
overeenkomstige optie voor een specifieke computer. SslKey bepaalt welke privésleutel
gebruikt moet worden voor de authenticatie van de cliënt. <host>::SslKey is de
overeenkomstige optie voor een specifieke computer. SslForceVersion overschrijft de
standaardinstelling voor de te gebruiken versie van SSL. Het kan ofwel 'TLSv1' of
'SSLv3' als tekenreeks bevatten. <host>::SslForceVersion is de overeenkomstige optie
voor een specifieke computer.

ftp
ftp::Proxy stelt de te gebruiken standaard-proxy in voor URI's van het type FTP. De
standaardvorm ervan is ftp://[[user][:pass]@]host[:port]/. Proxy's kunnen ook per
computer ingesteld worden volgens het schema ftp::Proxy::<host>, waarbij het
bijzondere trefwoord DIRECT betekent dat geen proxy's gebruikt worden. Indien geen van
de bovenstaande instellingen opgegeven werd, zal de omgevingsvariabele ftp_proxy
gebruikt worden. Om een FTP-proxy te gebruiken zult u het script ftp::ProxyLogin in
het configuratiebestand moeten instellen. Dit item omschrijft de te verzenden
commando's die de proxy-server moeten laten weten waarmee hij een verbinding moet
maken. Raadpleeg /usr/share/doc/apt/examples/configure-index.gz voor een voorbeeld van
hoe dit moet gedaan worden. De substitutievariabelen die de overeenkomstige
URI-component vertegenwoordigen, zijn $(PROXY_USER), $(PROXY_PASS), $(SITE_USER),
$(SITE_PASS), $(SITE) en $(SITE_PORT).

Meerdere instellingen zijn beschikbaar om de passieve modus te controleren. Over het
algemeen is het veilig om de passieve modus aan te laten staan. Hij werkt in praktisch
elke omgeving. Toch vereisen sommige situaties het uitschakelen van de passieve modus
en het gebruik in de plaats daarvan van FTP in poortmodus. Dit kan globaal gebeuren of
voor verbindingen die langs een proxy passeren of voor een specifieke computer.
(raadpleeg voor voorbeelden het voorbeeldconfiguratiebestand).

Het is mogelijk om proxy voor FTP over HTTP te laten verlopen door de
omgevingsvariabele ftp_proxy in te stellen op een URL van het type HTTP - zie de
eerdere bespreking van de http-methode voor de syntaxis. U kunt dit niet in het
configuratiebestand instellen en het gebruik van FTP over HTTP wordt niet aangeraden
omwille van zijn geringe efficiëntie.

De instelling ForceExtended regelt het gebruik van de RFC2428 commando's EPSV en EPRT.
Standaard staat ze uitgeschakeld (ingesteld op false), hetgeen betekent dat deze
commando's enkel gebruikt worden indien de controleverbinding van het type IPv6 is.
Deze instelling aanzetten (instellen op true) verplicht het gebruik van deze
commando's zelfs bij verbindingen van het type IPv4. Merk op dat de meeste FTP-servers
RFC2428 niet ondersteunen.

cdrom
Voor URI's die de methode cdrom gebruiken is het aankoppelpunt, cdrom::Mount, de enige
optie die geconfigureerd kan worden. Dit moet het aankoppelpunt voor het CD-station
(of DVD-station of wat dan ook) zijn zoals vermeld in /etc/fstab. Het is mogelijk om
te voorzien in vervangende commando's voor de aankoppelings- en afkoppelingsoperaties
als het niet mogelijk is om het aankoppelpunt in fstab op te nemen. De syntaxis is om

/cdrom/::Mount "foo";

binnen het cdrom-blok te plaatsen. Het is belangrijk dat ook de nakomende slash
gebruikt wordt. Afkoppelingsopdrachten kunnen opgegeven worden door UMount te
gebruiken.

gpgv
Voor URI's van het type GPGV is de enige optie die geconfigureerd kan worden
gpgv::Options. Ze geeft bijkomende parameters door aan gpgv.

CompressionTypes
Lijst van compressietypes die door de methodes voor het ophalen van pakketten begrepen
worden. Bestanden zoals Packages kunnen in verschillende compressieformaten
beschikbaar zijn. Standaard kunnen de ophaalmethodes gecomprimeerde bestanden
uitpakken van de typesbzip2, lzma en gzip. Met deze instelling kunnen direct andere
formaten toegevoegd worden of kan de gebruikte methode gewijzigd worden. De syntaxis
hiervoor is:

Acquire::CompressionTypes::FileExtension "Methodname";

Voorts kan de subgroep Order gebruikt worden om te bepalen in welke volgorde het
ophaalsysteem de gecomprimeerde bestanden zal trachten te downloaden. Eerst zal het
ophaalsysteem het eerste compressietype proberen en als dat mislukt het volgende uit
deze lijst. Om dus een type boven een ander te laten verkiezen moet u het gewoon
vooraan in de lijst plaatsen. Nog niet vermelde standaardtypes zullen impliciet aan
het einde van de lijst toegevoegd worden. Zo kan bijvoorbeeld

Acquire::CompressionTypes::Order:: "gz";

gebruikt worden om met gzip gecomprimeerde bestanden te verkiezen boven die welke met
bzip2 en lzma gecomprimeerd werden. Indien lzma moet verkozen worden boven gzip en
bzip2, moet de configuratie-instelling er als volgt uitzien:

Acquire::CompressionTypes::Order { "lzma"; "gz"; };

. Het is onnodig om bz2 expliciet aan de lijst toe te voegen, aangezien het er
automatisch aan toegevoegd zal worden.

Merk op dat op het ogenblik van uitvoering gekeken zal worden naar
Dir::Bin::Naam-van-de-Methode. Indien deze optie ingesteld werd, zal de methode enkel
gebruikt worden indien dat bestand bestaat. Voor de methode bzip2 is bijvoorbeeld de
(ingebouwde) instelling:

Dir::Bin::bzip2 "/bin/bzip2";

. Merk ook op dat de lijstitems die aan de commandoregel opgegeven worden, toegevoegd
zullen worden achteraan de lijst die in de configuratiebestanden vermeld wordt, maar
voorafgaand aan de standaarditems. Om in dit geval een type boven die uit de
configuratiebestanden te verkiezen, kunt u de optie rechtstreeks instellen - niet in
de lijstopmaak. Dit zal de gedefinieerde lijst niet overschrijven. Het zal de lijst
enkel laten beginnen met dat type.

Het bijzondere type uncompressed kan gebruikt worden om voorrang te geven aan
niet-gecomprimeerde bestanden. Maar u dient te weten dat de meeste archieven geen
niet-gecomprimeerde bestanden aanbieden, zodat dit type grotendeels enkel bruikbaar is
voor lokale spiegelservers.

GzipIndexes
Indexen (Packages, Sources, of Translations) die met gzip gecomprimeerd werden en die
u downloadt, laat u best in gecomprimeerde vorm op de lokale computer staan in plaats
van ze uit te pakken. Dit spaart heel wat schijfruimte, zij het ten koste van een
intensiever CPU-gebruik tijdens het opbouwen van de lokale pakketcaches. Standaard
staat dit uit.

Languages
De subsectie Languages regelt welke Translation-bestanden gedownload worden en in
welke volgorde APT probeert de vertaalde beschrijvingen weer te geven. APT zal
proberen de eerste beschikbare beschrijving weer te geven in de eerst vermelde taal.
Talen kunnen gedefinieerd worden aan de hand van een korte of een lange taalcode. Merk
op dat niet elk archief voor elke taal een Translation-bestand aanbiedt - zeker de
lange taalcodes zijn zeldzaam.

De lijst bevat standaard "environment" en "en". "environment" heeft hier een speciale
betekenis: op het moment van uitvoering zal het vervangen worden door de taalcodes die
afgeleid worden uit de omgevingsvariabele LC_MESSAGES. Het zorgt er ook voor dat deze
niet tweemaal voorkomen in de lijst. Als LC_MESSAGES op "C" ingesteld staat, wordt
enkel het bestand Translation-en (als het beschikbaar is) gebruikt.Om APT te dwingen
geen Translation-bestand te gebruiken, moet u de instelling Acquire::Languages=none
gebruiken. Ook de code "none" is er een met een speciale betekenis. Ze zorgt ervoor
dat niet verder gezocht wordt naar een passend Translation-bestand. Ze vertelt APT ook
om die vertalingen wel te downloaden zonder ze effectief te gebruiken tenzij er in de
omgeving talen gespecificeerd worden. Het volgende voorbeeld zal dus in de context van
een Engelse lokalisatie resulteren in de volgorde "en, de" en in een Duitse
lokalisatie in "de, en". Merk op dat "fr" wel gedownload wordt, maar niet gebruikt
tenzij APT in de context van een Franse lokalisatie gebruikt wordt (in dat geval zou
de volgorde "fr, de, en" zijn).

Acquire::Languages { "environment"; "nl"; "de"; "en"; "none"; "fr"; };

Noot: om te voorkomen dat er problemen zouden ontstaan door het feit dat APT
uitgevoerd wordt in verschillende omgevingen (bijvoorbeeld door verschillende
gebruikers of door andere programma's) zullen alle Translation-bestanden die te vinden
zijn in /var/lib/apt/lists/ toegevoegd worden aan het eind van de lijst (na een
impliciet "none").

ForceIPv4
Afdwingen dat enkel het IPv4-protocol gebruikt wordt bij het downloaden.

ForceIPv6
Afdwingen dat enkel het IPv6-protocol gebruikt wordt bij het downloaden.

MaxReleaseFileSize
De maximale bestandsgrootte van de bestanden Release/Release.gpg/InRelease. Standaard
is dat 10MB.

EnableSrvRecords
Deze optie regelt of apt de DNS SRV server record zoals dat in RFC 2782 gespecificeerd
wordt, zal gebruiken om een alternatieve server te selecteren om mee te verbinden.
Standaard is dit "true" (aangezet).

AllowInsecureRepositories
De bewerking update toelaten om databestanden op te halen van een pakketbron zonder
een betrouwbare ondertekening. Indien deze optie geactiveerd is, zullen geen
databestanden opgehaald worden en zal de update-bewerking voor deze pakketbron
mislukken met een foutmelding. Omwille van achterwaartse compatibiliteit is de
standaard false (uitgezet). In de toekomst zal dit veranderen.

AllowDowngradeToInsecureRepositories
Toelaten dat een pakketbron die voorheen een gpg-ondertekening had, tijdens een
update-bewerking niet langer ondertekend is. Als een pakketbron die vroeger
betrouwbaar was, geen geldige ondertekening meer heeft, zal apt de update-bewerking
weigeren uit te voeren. Deze optie kan gebruikt worden om die beveiliging te omzeilen.
Bijna zeker zult u deze optie nooit willen activeren. Standaard is ze gedeactiveerd
(false). Merk op dat apt pakketten van deze pakketbron als onbetrouwbaar zal blijven
beschouwen en in dat verband een waarschuwing zal geven als u ze probeert te
installeren.

Changelogs::URI bereik
Het ophalen van changelogs (bestanden met de registratie van aangebrachte wijzigingen)
kan enkel gebeuren als er een URI gekend is waar ze opgehaald kunnen worden. Bij
voorkeur vermeldt het bestand Release dit in het veld 'Changelogs'. Indien er geen
dergelijk veld is, wordt het veld Label/Origin van het Release-bestand gebruikt om na
te gaan of er een optie Acquire::Changelogs::URI::Label::LABEL of
Acquire::Changelogs::URI::Origin::ORIGINE bestaat en als dat het geval is, wordt die
waarde gebruikt. De waarde in het Release-bestand kan vervangen worden door
Acquire::Changelogs::URI::Override::Label::LABEL of
Acquire::Changelogs::URI::Override::Origin::ORIGINE. De waarde ervan zou een normale
URI naar een tekstbestand moeten zijn, behalve dat de pakketspecifieke gegevens
vervangen worden door de plaatshouder @CHANGEPATH@. De waarde daarvan is: 1. als het
pakket uit een onderdeel afkomstig is (bijv. main), vormt dit het eerste deel, anders
wordt het weggelaten, 2. de eerste letter van de pakketnaam van het bronpakket,
behalve als de naam van het bronpakket begint met 'lib'. In dat laatste geval zullen
het de eerste vier letters zijn. 3. De volledige naam van het bronpakket. 4. nogmaals
de volledige naam en 5. de versie van de broncode. Het eerste (in voorkomend geval),
tweede, derde en vierde deel worden gescheiden door een slash ('/') en tussen het het
vierde en het vijfde deel staat een laag liggend streepje ('_'). De speciale waarde
'no' kan gebruikt worden voor deze optie om aan te geven dat deze bron niet gebruikt
kan worden om er changelog-bestanden op te halen. In dat geval zal een andere bron
geprobeerd worden als die er is.

PROGRAMMASPECIFIEKE CONFIGURATIE

       In het bijzonder omwille van de introductie van het binaire programma apt, kan het zinvol
       zijn om bepaalde opties enkel voor een specifiek programma in te stellen. Want zelfs
       opties die eruit zien alsof ze enkel betrekking hebben op een bepaald programma, zoals
       APT::Get::Show-Versions, hebben zowel uitwerking op apt-get als op apt.

       Een optie enkel instellen voor een specifiek programma kan gerealiseerd worden door die
       optie in te stellen binnen het bereik Binary::specifiek-programma. De optie
       APT::Get::Show-Versions enkel voor apt instellen, kan bijvoorbeeld gebeuren door in plaats
       daarvan Binary::apt::APT::Get::Show-Versions in te stellen.

       Merk op dat, zoals we hogerop in het onderdeel BESCHRIJVING zagen, u geen
       programmaspecifieke opties kunt instellen aan de commandoregel zelf en ook niet in
       configuratiebestanden die via de commandoregel ingelezen worden.

MAPPEN

De sectie Dir::State bevat mappen die de lokale statusinformatie aanbelangen. lists is de
map waarin de opgehaalde pakketlijsten geplaatst moeten worden en status is de naam van
het statusbestand van dpkg(1). preferences is de naam van het preferences-bestand van
APT. Dir::State bevat de standaardmap die als prefix gebruikt moet worden bij alle
subitems die niet beginnen met / of ./.

Dir::Cache bevat locaties die de lokale cache-informatie aanbelangen, zoals de twee
pakketcaches srcpkgcache en pkgcache, alsook de plaats waarin opgehaalde archieven
geplaatst worden, Dir::Cache::archives. Het aanmaken van caches kan uitgezet worden door
pkgcache of srcpkgcache in te stellen op "". Dit zal het opstarten vertragen, maar
schijfruimte besparen. Het valt wellicht te verkiezen de pkgcache uit te zetten eerder dan
de srcpkgcache. Net zoals dit het geval is bij Dir::State ligt de standaardmap vervat in
Dir::Cache.

Dir::Etc bevat de locatie van configuratiebestanden. sourcelist geeft de locatie aan van
de lijst met pakketbronnen en main is het standaard configuratiebestand (een instelling
die geen uitwerking heeft, tenzij ze staat in het configuratiebestand dat door APT_CONFIG)
gespecificeerd wordt.

De instelling Dir::Parts leest in lexicale volgorde alle configuratiefragmenten uit de
opgegeven map in. Nadien wordt het hoofdconfiguratiebestand geladen.

Naar binaire programma's wordt verwezen door Dir::Bin. Dir::Bin::Methods geeft de locatie
op van de methodeverwerkers en gzip, bzip2, lzma, dpkg, apt-get dpkg-source
dpkg-buildpackage and apt-cache geven de locatie van de respectieve programma's op.

Het configuratie-item RootDir heeft een speciale betekenis. Als het ingesteld werd, zullen
alle paden relatief zijn ten opzichte van RootDir, zelfs paden die absoluut gespecificeerd
werden. Dus als bijvoorbeeld RootDir ingesteld staat op /tmp/staging en Dir::State::status
op /var/lib/dpkg/status, dan zal naar het statusbestand gezocht worden in
/tmp/staging/var/lib/dpkg/status. Indien u enkel een voorvoegsel voor relatieve paden wilt
instellen, gebruikt u eerder Dir.

De lijst Ignore-Files-Silently kan gebruikt worden om op te geven welke bestanden APT
stilzwijgend moet negeren bij het verwerken van de fragmenten uit de mappen die fragmenten
bevatten. Standaard worden bestanden die eindigen op .disabled, ~, .bak of .dpkg-[a-z]+
stilzwijgend genegeerd. Zoals bij de laatste standaardwaarde vastgesteld kan worden,
kunnen deze patronen gebruik maken van de syntaxis voor reguliere expressies.

APT IN DSELECT

       Als APT gebruikt wordt als een methode van dselect(1) sturen verschillende
       configuratierichtlijnen het standaardgedrag aan. Deze zijn te vinden in de sectie DSelect.

       Clean
           Modus voor het opschonen van de cache; deze kan een van de volgende waarden zijn:
           always, prompt, auto, pre-auto en never.  always en prompt verwijderen na het
           opwaarderen alle pakketten uit de cache, prompt (de standaardwaarde) doet dit
           voorwaardelijk.  auto verwijdert enkel die pakketten die niet langer gedownload kunnen
           worden (bijvoorbeeld omdat ze door een nieuwe versie vervangen zijn).  pre-auto voert
           deze actie uit vooraleer nieuwe pakketten gedownload worden.

       options
           De inhoud van deze variabele wordt in de vorm van commandoregelopties doorgegeven aan
           apt-get(8) als dit commando in de installatiefase uitgevoerd wordt.

       Updateoptions
           De inhoud van deze variabele wordt in de vorm van commandoregelopties doorgegeven aan
           apt-get(8) als dit commando in de fase van bijwerken uitgevoerd wordt.

       PromptAfterUpdate
           Indien ingesteld op true (waar) zal de operatie [U]pdate in dselect(1) altijd om
           bevestiging vragen vooraleer voort te gaan. De standaardinstelling is om enkel in
           geval van een fout om invoer te vragen.

HOE APT DPKG(1) AANROEPT

Verschillende configuratierichtlijnen regelen de manier waarop APT dpkg(1) aanroept. Deze
zijn te vinden in de sectie DPkg.

options
Dit is een lijst van aan dpkg(1) door te geven opties. De lijstnotatie moet gebruikt
worden om de opties op te geven en elk lijstitem wordt als een apart argument aan
dpkg(1) doorgegeven.

Pre-Invoke, Post-Invoke
Dit is een lijst van shell-opdrachten die voor/na het aanroepen van dpkg(1) uitgevoerd
moeten worden. Zoals dit het geval is bij options moet de lijstnotatie gebruikt
worden. De commando's worden in volgorde gestart met behulp van /bin/sh. Indien er een
mislukt, dan breekt APT af.

Pre-Install-Pkgs
Dit is een lijst van shell-opdrachten die voor het aanroepen van dpkg(1) uitgevoerd
moeten worden. Zoals dit het geval is bij options moet de lijstnotatie gebruikt
worden. De commando's worden in volgorde gestart met behulp van /bin/sh. Indien er een
mislukt, dan breekt APT af. APT zal de bestandsnaam van elk .deb-bestand dat het gaat
installeren doorgeven aan de commando's. Dit gebeurt met een naam per regel op de
gevraagde bestandsindicator, die standaard ingesteld staat op standaardinvoer.

Versie 2 van dit protocol stuurt meer informatie naar de gevraagde bestandsindicator:
een regel met de tekst VERSION 2, de configuratieruimte voor APT en een lijst van
pakketacties met informatie over bestandsnaam en versie.

Elke regel met een configuratierichtlijn heeft de vorm key=value (sleutel=waarde).
Bijzondere tekens (gelijkheidstekens, regeleinden, niet-afdrukbare tekens,
aanhalingstekens en percenttekens in key en regeleinden, niet-afdrukbare tekens en
percenttekens in value) worden met % gecodeerd. Lijsten worden voorgesteld door
meerdere key::=value (sleutel::=waarde) regels met eenzelfde sleutel. De
configuratiesectie eindigt met een lege regel.

In Versie 2 bestaan regels in verband met een pakketactie uit vijf velden: pakketnaam
(zonder architectuuropgave, zelfs indien niet-systeemeigen), oude versie, richting van
de versiewijziging (< voor opwaarderingen, > voor degradaties, = voor geen wijziging),
nieuwe versie, actie. De versievelden zijn "-" voor helemaal geen versie (bijvoorbeeld
wanneer een pakket voor het eerst geïnstalleerd wordt; geen versie wordt behandeld als
ouder dan gelijk welke echte versie, waardoor het een opwaardering betreft, aangeduid
als - < 1.23.4). Het actieveld is "**CONFIGURE**" als het pakket geconfigureerd gaat
worden, "**REMOVE**" als het verwijderd gaat worden of de bestandsnaam van een
.deb-bestand als het uitgepakt gaat worden.

In Versie 3 volgt na elk versieveld de architectuur van die versie, hetgeen "-" is
voor geen versie, en een veld met de aanduiding van het MultiArch-type
(multiarchitectuurtype) "same" (zelfde), "foreign" (niet-systeemeigen), "allowed"
(toegestaan) of "none" (geen). Merk op dat "none" een incorrecte typenaam is die om
redenen van compatibiliteit behouden werd. Het moet als "no" geïnteerpreteerd worden
en gebruikers worden aangemoedigd om beide te ondersteunen.

De protocolversie die voor het commando cmd gebruikt moet worden, kan gekozen worden
door DPkg::Tools::options::cmd::Version dienovereenkomstig in te stellen. Standaard is
dit versie 1. Indien APT de gevraagde versie niet ondersteunt, zal het in de plaats
daarvan de informatie weergeven volgens het protocol van de hoogste ondersteunde
versie.

De bestandsindicator die gebruikt moet worden om de informatie door te sturen kan
aangevraagd worden met DPkg::Tools::options::cmd::InfoFD. Dit staat standaard op 0
ingesteld, wat staat voor de standaardinvoer. Deze functionaliteit is beschikbaar
sinds versie 0.9.11. Men kan nagaan of deze optie ondersteund wordt door te kijken
naar de omgevingsvariabele APT_HOOK_INFO_FD die ter confirmatie het cijfer bevat dat
staat voor de gebruikte bestandsindicator.

Run-Directory
APT gaat naar deze map vooraleer dpkg(1) aan te roepen. Standaard is dit /.

Build-options
Deze opties worden doorgegeven aan dpkg-buildpackage(1) bij het compileren van
pakketten. Het standaardgedrag is om ondertekening uit te zetten en alle binaire
bestanden te produceren.

het gebruik van triggers door dpkg (en gerelateerde opties)
APT kan dpkg(1) zodanig aanroepen dat het op een agressieve manier gebruik maakt van
triggers in de loop van de verschillende stappen waarin dpkg(1) aangeroepen wordt. Zonder
extra opties zal dpkg(1) een keer gebruik maken van triggers tijdens iedere uitvoering.
Het activeren van deze opties kan daarom de tijd beperken die nodig is voor het uitvoeren
van een installatie of een opwaardering. Merk op dat het de bedoeling is om deze opties in
de toekomst standaard te activeren, maar aangezien het op een drastische manier ingrijpt
op de manier waarop APT dpkg(1) aanroept, is grondiger testen noodzakelijk. Deze opties
worden daarom momenteel als experimenteel beschouwd en worden best niet in
productieomgevingen gebruikt. Ook de voortgangsindicatie wordt erdoor ontregeld, met als
gevolg dat die bij alle front-ends momenteel ongeveer de helft van de tijd (of langer) op
100% voltooid blijft staan, terwijl ondertussen de configuratie van alle pakketten aan de
gang is.

Merk op dat er geen garantie bestaat dat APT deze opties zal blijven ondersteunen of dat
ze in de toekomst geen (grote) problemen zullen veroorzaken. Indien u een goed begrip
heeft van de actuele risico's en problemen met deze opties, maar moedig genoeg bent om ze
te helpen testen, maakt u best een nieuw configuratiebestand aan om een combinatie van
opties te testen. Gelieve bugs, problemen en verbeteringen die u bent tegengekomen te
rapporteren en vergeet in uw rapport zeker niet te vermelden welke opties u gebruikte. Ook
dpkg(1) om hulp vragen kan nuttig zijn met het oog op het opsporen van problemen, zie
bijvoorbeeld dpkg --audit. Een defensieve combinatie van opties zou

DPkg::NoTriggers "true";
PackageManager::Configure "smart";
DPkg::ConfigurePending "true";
DPkg::TriggersPending "true";

zijn.

DPkg::NoTriggers
De vlag "geen triggers" toevoegen aan alle aanroepen van dpkg(1) (behalve voor de
aanroep ConfigurePending). Raadpleeg dpkg(1) indien u geïnteresseerd bent in wat dit
daadwerkelijk betekent. In het kort: als deze vlag aanwezig is, zal dpkg(1) de
triggers niet uitvoeren tenzij het in een extra aanroep expliciet opgedragen wordt dat
wel te doen. Merk op dat deze optie in een lichtjes andere betekenis
(ongedocumenteerd) ook in oudere versies van APT aanwezig is: vroeger voegde deze
optie enkel --no-triggers toe aan de configure-aanroep van dpkg(1) - nu voegt APT deze
vlag ook toe aan de aanroepen unpack en remove.

PackageManager::Configure
Geldige waarden zijn "all", "smart" en "no". De standaardwaarde is "all", die APT
ertoe aanzet om alle pakketten te configureren. De "smart"-manier bestaat erin om
enkel die pakketten te configureren die geconfigureerd moeten zijn vooraleer een ander
pakket uitgepakt kan worden (Pre-Depends (voorvereisten)) en de configuratie van de
andere pakketten over te laten aan dpkg(1) tijdens een door de optie ConfigurePending
geïnitieerde aanroep (zie later). Anderzijds zal "no" helemaal niets configureren en
volledig op dpkg(1) vertrouwen voor de configuratie (hetgeen momenteel zal mislukken
als er een Pre-Depends opduikt). Deze optie instellen op iets anders dan all zal
standaard impliciet ook de volgende optie activeren. Anders bestaat het gevaar dat het
systeem in een niet-geconfigureerde en niet op te starten toestand achterblijft.

DPkg::ConfigurePending
Indien deze optie ingesteld staat zal APT dpkg --configure --pending aanroepen om
dpkg(1) alle nodige configuraties en triggers te laten afhandelen. Standaard wordt
deze optie automatisch aangezet in het geval de vorige optie niet op all ingesteld
werd. Maar deze optie uitzetten kan nuttig zijn indien u APT meerdere keren op rij
wenst uit te voeren - bijvoorbeeld in een installatieprogramma. In een dergelijk
scenario kunt u deze optie uitschakelen voor alle keren dat APT uitgevoerd wordt,
behalve voor de laatste keer.

DPkg::TriggersPending
Nuttig voor de configuratie-instelling smart, vermits een pakket met wachtende
triggers niet als installed (geïnstalleerd) beschouwd wordt en dpkg(1) een dergelijk
pakket momenteel als unpacked (niet uitgepakt) behandelt, hetgeen een hinderpaal is
bij voorvereisten (zie Debian bug #526774). Merk op dat dit alle triggers verwerkt,
niet enkel de triggers die nodig zijn om dit pakket te configureren.

OrderList::Score::Immediate
Essentiële pakketten (en de pakketten waarvan zij afhankelijk zijn) zouden
onmiddellijk geconfigureerd moeten worden nadat ze uitgepakt zijn. Het wordt
aanbevolen om dit vrij vroeg in het opwaarderingsproces te doen aangezien deze
configure-aanroepen momenteel ook DPkg::TriggersPending uitlokken, waardoor behoorlijk
wat triggers afgehandeld kunnen worden (wat misschien niet nodig is). Essentiële
pakketten krijgen per definitie een hoge score maar de vlag immediate heeft een
relatief lage score (een pakket met een voorvereiste krijgt een hogere score). Deze
optie en de andere uit dezelfde groep kunnen gebruikt worden om de score aan te
passen. Het volgende voorbeeld toont de instellingen met hun standaardwaarden.

OrderList::Score {
Delete 500;
Essential 200;
Immediate 10;
PreDepends 50;
};

DE OPTIES PERIODIC EN ARCHIVES

       De optiegroepen APT::Periodic en APT::Archives configureren het gedrag van de periodieke
       bijwerkingen die door apt uitgevoerd worden en die door het script /etc/cron.daily/apt
       uitgelokt worden. Raadpleeg het begin van dit script voor een beknopte documentatie over
       deze opties.

DEBUGOPTIES

Als opties in de sectie Debug:: geactiveerd worden, heeft dit tot gevolg dat er met behulp
van de bibliotheken van apt debug-informatie gestuurd wordt naar de standaardstroom voor
foutmeldingen van het programma in kwestie, of dat bijzondere modi van dat programma
aangezet worden die vooral nuttig zijn om het gedrag van apt te debuggen. De meeste van
deze opties zijn niet interessant voor een gewone gebruiker. Slechts enkele kunnen dat wel
zijn:

• Debug::pkgProblemResolver levert uitvoer op over de beslissingen die genomen werden
door dist-upgrade, upgrade, install, remove, purge.

• Debug::NoLocking schakelt elke vorm van bestandsvergrendeling uit. Dit kan bruikbaar
zijn voor het uitvoeren van sommige operaties (bijvoorbeeld apt-get -s install) als
niet-systeembeheerder.

• Debug::pkgDPkgPM geeft de werkelijke commandoregel weer telkens apt dpkg(1) aanroept.

• Debug::IdentCdrom schakelt het opnemen van statfs-gegevens in de ID's van CD's uit.

Hieronder volgt een volledige lijst van de debug-opties van apt.

Debug::Acquire::cdrom
Weergeven van informatie in verband met het benaderen van pakketbronnen van het type
cdrom://.

Debug::Acquire::ftp
Weergeven van informatie in verband met het downloaden van pakketten met behulp van
FTP.

Debug::Acquire::http
Weergeven van informatie in verband met het downloaden van pakketten met behulp van
HTTP.

Debug::Acquire::https
Weergeven van informatie in verband met het downloaden van pakketten met behulp van
HTTPS.

Debug::Acquire::gpgv
Weergeven van informatie in verband met het verifiëren van cryptografische
handtekeningen met behulp van gpg.

Debug::aptcdrom
Informatie tonen over het proces van benaderen van verzamelingen pakketten op CD's.

Debug::BuildDeps
Beschrijft het proces van het oplossen van bouwvereisten door apt-get(8).

Debug::Hashes
Iedere cryptografische frommel weergeven die door de bibliotheken van apt aangemaakt
wordt.

Debug::IdentCDROM
Bij het aanmaken van een ID voor een CD geen informatie toevoegen die afkomstig is van
statfs, namelijk het aantal gebruikte en vrije blokken op het bestandssysteem van de
CD.

Debug::NoLocking
Elke vorm van bestandsvergrendeling uitzetten. Dit maakt het bijvoorbeeld mogelijk om
gelijktijdig twee processen van het type “apt-get update” uit te voeren.

Debug::pkgAcquire
In een logbestand opschrijven wanneer items toegevoegd worden aan of verwijderd uit de
algemene download-wachtrij.

Debug::pkgAcquire::Auth
Statusberichten en fouten weergeven die verband houden met het controleren van de
controlesom en de cryptografische handtekening van gedownloade bestanden.

Debug::pkgAcquire::Diffs
Informatie weergeven over het downloaden en verwerken van de diff's (bestanden die de
aangebrachte wijzigingen bijhouden) voor de pakketindexbestanden en over fouten die
daarmee verband houden.

Debug::pkgAcquire::RRed
Informatie weergeven in verband met het patchen van de pakketlijsten van apt wanneer
niet de volledige indexbestanden maar enkel de diff's (aangebrachte wijzigingen)
gedownload worden.

Debug::pkgAcquire::Worker
Alle interacties met de sub-processen die het downloaden werkelijk uitvoeren,
neerschrijven in een logbestand.

Debug::pkgAutoRemove
Gebeurtenissen in een logbestand opschrijven die verband houden met de status van
pakketten die automatisch geïnstalleerd werden en met het verwijderen van
niet-gebruikte pakketten.

Debug::pkgDepCache::AutoInstall
Debug-berichten genereren waarin beschreven wordt welke pakketten automatisch
geïnstalleerd worden om aan vereisten te voldoen. Dit komt overeen met de initiële
doorloop van het type auto-install die bijvoorbeeld door apt-get install uitgevoerd
wordt. Het komt niet overeen met het volledige systeem van apt voor het oplossen van
vereistenproblemen. Raadpleeg in dat verband Debug::pkgProblemResolver.

Debug::pkgDepCache::Marker
Debug-berichten genereren waarin beschreven wordt welke pakketten een markering
krijgen van het type keep/install/remove (vasthouden/installeren/verwijderen) terwijl
de ProblemResolver (probleemoplosser) zijn werk verricht. Elke toevoeging of
verwijdering kan bijkomende acties uitlokken en die worden onder het originele item
weergegeven met een insprong van twee extra spaties. Het formaat van elke regel is
MarkKeep, MarkDelete of MarkInstall gevolgd door pakketnaam <a.b.c -> d.e.f | x.y.z>
(sectie), waarbij a.b.c de huidige versie van het pakket is, d.e.f de versie is
waarvan de installatie overwogen wordt en x.y.z een recentere versie wiens installatie
(omwille van een lagere pin-score) echter niet overwogen wordt. Die beide laatste
kunnen weggelaten worden als ze niet bestaan of als ze dezelfde versie hebben als de
geïnstalleerde versie. section is de naam van de sectie waarin het pakket zich
bevindt.

Debug::pkgDPkgPM
Als dpkg(1) aangeroepen wordt, weergeven wat de exacte commandoregel is waarmee het
aangeroepen wordt, waarbij de argumenten door een enkele spatie van elkaar gescheiden
worden.

Debug::pkgDPkgProgressReporting
Alle gegevens die van dpkg(1) verkregen worden over de statusbestandsindicator en alle
fouten die zich voordoen bij het ontleden ervan weergeven.

Debug::pkgOrderList
Een opvolging doen van het algoritme dat beslist over de volgorde waarin apt pakketten
zou moeten doorgeven aan dpkg(1).

Debug::pkgPackageManager
Statusberichten tonen bij het volgen van de stappen die bij het aanroepen van dpkg(1)
gezet worden.

Debug::pkgPolicy
De prioriteit weergeven van elke pakketlijst bij het opstarten.

Debug::pkgProblemResolver
Het uitvoeren van het oplossen van vereistenproblemen volgen (dit is enkel van
toepassing op wat gebeurt als zich een complex vereistenprobleem voordoet).

Debug::pkgProblemResolver::ShowScores
Een lijst weergeven van alle geïnstalleerde pakketten met hun berekende scores zoals
die door de pkgProblemResolver gebruikt worden. De pakketbeschrijving is identiek aan
wat in Debug::pkgDepCache::Marker beschreven werd.

Debug::sourceList
Informatie weergeven over de leveranciers die in /etc/apt/vendors.list vermeld worden.

Debug::RunScripts
De externe commando's tonen die aangeroepen worden door apt-uitbreidingen. Dit houdt
bijvoorbeeld de configuratieopties DPkg::{Pre,Post}-Invoke of
APT::Update::{Pre,Post}-Invoke in.

VOORBEELDEN

       /usr/share/doc/apt/examples/configure-index.gz is een configuratiebestand dat
       voorbeeldwaarden toont voor alle mogelijke opties.

BESTANDEN

       /etc/apt/apt.conf
           Configuratiebestand voor APT. Configuratie-item: Dir::Etc::Main.

       /etc/apt/apt.conf.d/
           Configuratiebestandsfragmenten voor APT. Configuratie-item: Dir::Etc::Parts.

ZIE OOK

       apt-cache(8), apt-config(8), apt_preferences(5).

BUGS

       APT bugpagina[1]. Indien u een bug in APT wilt rapporteren, raadpleeg dan
       /usr/share/doc/debian/bug-reporting.txt of het reportbug(1) commando.

VERTALING

       De Nederlandse vertaling werd in 2015 gemaakt door Frans Spiesschaert
       <Frans.Spiesschaert@yucom.be>, in samenwerking met het Debian Dutch l10n Team
       <debian-l10n-dutch@lists.debian.org>.

       Merk op dat de vertaling van dit document nog onvertaalde delen kan bevatten. Dit is
       intentioneel om te vermijden dat inhoud verloren zou gaan door een vertaling die achterop
       loopt op het origineel.

AUTEURS

       Jason Gunthorpe

       APT-team

       Daniel Burrows <dburrows@debian.org>
           Initiële documentatie bij Debug::*.

OPMERKINGEN

        1. APT bugpagina
           http://bugs.debian.org/src:apt