Ubuntu Manpage: resolv.conf - plik konfiguracyjny obsługi nazw (resolver)

NAZWA

       resolv.conf - plik konfiguracyjny obsługi nazw (resolver)

SKŁADNIA

       /etc/resolv.conf

OPIS

Obsługa nazw (resolver) jest zbiorem funkcji biblioteki C, które umożliwiają dostęp do
internetowego systemu serwerów nazw (DNS). Plik konfiguracyjny zawiera informacje,
odczytywane przez procedury obsługi nazw podczas ich pierwszego wywołania przez proces, i
jest czytelny zarówno dla maszyny, jak i dla człowieka. Zawiera listę słów kluczowych z
wartościami, które udostępniają różne informacje dotyczące obsługi nazw. Plik
konfiguracyjny jest uważany za zaufane źródło informacji DNS (np. informacje DNSSEC AD-bit
z tego źródła będą zwracane w postaci niezmodyfikowanej).

Jeśli ten plik nie istnieje to jedynym odpytywanym serwerem nazw jest wtedy ten z maszyny
lokalnej. Nazwa domeny jest określana z nazwy komputera lokalnego, a ścieżka poszukiwania
domen jest konstruowana z nazwy domeny.

Opcje konfiguracji są następujące:

nameserver Adres IP serwera nazw.
Adres internetowy serwera nazw, który powinien być odpytywany przez funkcje obsługi
nazw albo jako adres IPv4 (w notacji kropkowej) lub jako adres IPv6 w notacji
dwukropkowej (i być może kropkowej) zgodnie z RFC 2373. W pliku można podać
maksymalnie MAXNS (obecnie 3, patrz <resolv.h>) serwery nazw, po jednym przy słowie
kluczowym. Jeśli jest kilka serwerów, biblioteka obsługi nazw odpytuje je w
kolejności, w jakiej zostały wymienione. Jeśli nie ma żadnego wpisu nameserver,
domyślnym zachowaniem jest korzystanie z serwera nazw na maszynie lokalnej.
(Stosowany algorytm polega na próbie odpytania serwera nazw, a jeśli przekroczy ona
czas oczekiwania, następuje próba odpytania następnego, aż zabraknie serwerów nazw.
Następnie występuje ściśle określona liczba ponownych odpytań wszystkich serwerów
nazw).

domain Nazwa lokalnej domeny.
Większość zapytań o nazwy wewnątrz tej domeny może odbywać się z zastosowaniem
krótkich nazw, podanych względem lokalnej domeny. Jeśli ustawione na ".", pod uwagę
brana jest domena główna. Jeśli pozycja domain nie jest obecna, jest ona określana
na podstawie nazwy lokalnego komputera, zwróconej przez gethostname(2) - za domenę
uważa się wszystko po pierwszej ".". Ostatecznie, jeśli nazwa komputera nie
zawiera części domenowej, przyjmowana jest domena główna.

search Lista przeszukiwania nazw komputerów.
Lista ta jest zwykle określana na podstawie lokalnej nazwy domeny; domyślnie też
zawiera tylko tę nazwę. Można to zmienić, przez podanie żądanej ścieżki
poszukiwania domeny po słowie kluczowym search, używając spacji lub tabulacji do
oddzielenia nazw. Funkcje obsługi nazw dla zapytań zawierających w sobie mniej niż
ndots kropek (domyślnie - 1) będą próbowały kolejnych składników ścieżki
poszukiwania, aż do znalezienia. Dla środowisk z wieloma poddomenami, proszę
przeczytać poniżej options ndots:n, aby uniknąć ataków typu man-in-the-middle oraz
niepotrzebnego odpytywania głównych serwerów nazw. Należy zauważyć, że proces ten
może być powolny i powodować duże obciążenie sieci, jeśli serwery dla podanych
domen nie są lokalne, a czas oczekiwania na odpowiedź po zapytaniu przekracza czas
oczekiwania, gdy dla którejś z domen wszystkie serwery są niedostępne.

Lista poszukiwania jest obecnie ograniczona do sześciu domen z maksymalną liczbą
256 znaków.

sortlist
Umożliwia sortowanie adresów zwracanych przez gethostbyname(3). Lista sortowania
jest podawana przez pary adresów IP i masek sieci. Maska sieci jest opcjonalna i
domyślnie ma wartość naturalnej maski dla danej sieci. Adres IP jest oddzielany od
maski sieci ukośnikiem. W polu tym można podawać do 10 par. Przykład:

sortlist 130.155.160.0/255.255.240.0 130.155.0.0

options
Pole to umożliwia modyfikację pewnych wewnętrznych zmiennych funkcji obsługi nazw.
Jego składnia to:

options opcja ...

gdzie opcja jest jedną z następujących:

debug ustawia RES_DEBUG w _res.options (działa tylko gdy glibc został zbudowany z
obsługą debugowania; zobacz resolver(3)).

ndots:n
ustawia próg liczby kropek, które muszą pojawić się w nazwie podanej do
res_query (zobacz resolver(3)) przed wykonaniem początkowego absolutnego
zapytania. Domyślną wartością jest "1", co oznacza, że jeśli w nazwie
znajdują się jakieś kropki, to powinna być najpierw sprawdzona jako nazwa
absolutna, bez dokonywania żadnych podstawień listy poszukiwania. Maksymalną
wartością jest 15, większe wartości zostaną zmniejszone, bez wypisywania
żadnych ostrzeżeń.

timeout:n
ustawia czas, przez który funkcja obsługi nazw będzie czekać na odpowiedź ze
zdalnego serwera nazw przed wysłaniem zapytania do innego serwera nazw.
Wyrażony w sekundach, domyślnie - RES_TIMEOUT (obecnie 5, patrz <resolv.h>).
Maksymalną wartością jest 30, większe wartości zostaną zmniejszone, bez
wypisywania żadnych ostrzeżeń.

attempts:n
ustawia liczbę prób wysyłania przez funkcję obsługi nazw zapytań do serwerów
nazw przed poddaniem się i zwróceniem błędu. Domyślnie - RES_DFLRETRY
(obecnie 2, patrz <resolv.h>). Maksymalną wartością jest 5, większe wartości
zostaną zmniejszone, bez wypisywania żadnych ostrzeżeń.

rotate ustawia RES_ROTATE w _res.options, powodując wybór serwera nazw spośród
wymienionych serwerów za pomocą algorytmu round-robin. Efektem tej opcji
jest rozłożenie obciążenia zapytaniami wszystkich wymienionych serwerów
nazw, zamiast odpytywania za każdym razem pierwszego z nich.

no-check-names
ustawia RES_NOCHECKNAME w _res.options, co wyłącza sprawdzanie przez
nowoczesne serwery BIND przychodzących nazw komputerów i nazw pocztowych
niepoprawnych znaków takich jak podkreślenie (_), znaki nie-ASCII lub znaki
sterujące.

inet6 ustawia RES_USE_INET6 w _res.options. Efektem tego jest próbowanie zapytań
AAAA przed zapytaniami A wewnątrz funkcji gethostbyname(3) i mapowanie
odpowiedzi IPv4 na "tunelowaną formę" IPv6, jeżeli znaleziono tylko rekordy
A, bez rekordów AAAA.

Niektóre programy zachowują się dziwacznie, jeśli ta opcja jest włączona.

ip6-bytestring (od wersji 2.3.4 biblioteki glibc)
ustawia RES_USE_BSTRING w _res.options. Powoduje to, że odwrotne
wyszukiwania IPv6 będą używać formatu etykiet bitowych ("bit-label")
opisanego w RFC 2673. Jeśli ta opcja nie jest ustawiona, to będzie używany
formatu półbajtowego.

ip6-dotint/no-ip6-dotint (od wersji 2.3.4 biblioteki glibc)
Czyści lub ustawia RES_NOIP6DOTINT w _res.options. Jeśli opcja ta jest
wyczyszczona (ip6-dotint), wyszukiwania odwrotne IPv6 są przeprowadzane w
(niezalecanej) strefie ip6.int. Gdy opcja ta jest włączona (no-ip6-dotint),
odwrotne wyszukiwania IPv6 są przeprowadzane w strefie ip6.arpa. Opcja ta
jest domyślnie włączona.

edns0 (od wersji 2.6 biblioteki glibc)
ustawia RES_USE_EDNSO w _res.options. Włącza to obsługę rozszerzeń DNS
opisanych w RFC 2671.

single-request (od wersji 2.10 biblioteki glibc)
ustawia RES_SNGLKUP w _res.options. Domyślnie biblioteka glibc od wersji 2.9
równolegle odpytuje IPv4 i IPv6. Niektóre urządzenia serwerów DNS nie
obsługują poprawnie takich zapytań i powodują błąd przekroczenia czasu
oczekiwania na odpowiedź. Opcja ta wyłącza takie zachowanie i sprawia, że
glibc odpytuje o IPv6 i IPv4 sekwencyjnie (kosztem pewnego spowolnienia
procesu translacji nazw).

single-request-reopen (od wersji 2.9 biblioteki glibc)
Mechanizm rozwiązujący używa tych samych gniazd do żądań A i AAAA. Część
rozwiązań sprzętowych nieprawidłowo odsyła pojedynczą odpowiedź. Gdy tak się
stanie, klient systemowy poczeka na drugą odpowiedź. Włączenie tej opcji
zmienia to zachowanie, dzięki czemu jeśli dwa żądania z tego samego portu
nie są poprawnie obsługiwane, to nastąpi zamknięcie oraz otworzenie nowego
gniazda przed wysłaniem drugiego żądania.

Słowa kluczowe domain i search wzajemnie się wykluczają. Jeśli istnieje więcej niż jedna
ich instancja, używana jest ostatnia z nich.

Słowo kluczowe search systemowego resolv.conf można nadpisać dla danego procesu nadając
zmiennej środowiskowej LOCALDOMAIN wartość będącą rozdzieloną spacjami listą domen
poszukiwania.

Słowo kluczowe options systemowego resolv.conf można poprawić dla danego procesu nadając
zmiennej środowiskowej RES_OPTIONS wartość będącą rozdzieloną spacjami listą opcji obsługi
nazw (opcje opisano powyżej, pod hasłem options).

Słowo kluczowe i wartość muszą pojawiać się w tej samej linii oraz słowo kluczowe (np.
nameserver) musi rozpoczynać linię. Wartość jest elementem następującym po słowie
kluczowym i jest od niego oddzielona znakiem spacji lub tabulacji.

Linie zaczynające się od znaku średnika (";") lub hasha ("#") są traktowane jako
komentarze.

PLIKI

       /etc/resolv.conf, <resolv.h>

ZOBACZ TAKŻE

       gethostbyname(3), resolver(3), hostname(7), named(8)
       Name Server Operations Guide for BIND

O STRONIE

       Angielska wersja tej strony  pochodzi  z  wydania  3.71  projektu  Linux  man-pages.  Opis
       projektu,  informacje  dotyczące  zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można
       znaleźć pod adresem http://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek  Borys  (PTM)
       <pborys@dione.ids.pl>,    Robert    Luberda    <robert@debian.org>    i    Michał   Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest   zgodne   z  wersją   3.71
       oryginału.