Provided by: manpages-pl_0.7-1_all bug

NAZWA

       mcedit - terminalowy edytor tekstowy dla systemów Unixowych

SKŁADNIA

       mcedit [[+liczba] plik [-bcCdfhstVx?]]

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       mcedit   jest   dowiązaniem   (link)   do  mc,  Midnight  Commandera,  wymuszając  na  nim
       natychmiastowe uruchomienie wewnętrznego  edytora.  Edytor  ten  jest  terminalową  wersją
       cooledit, odrębnego edytora X-window.

OPCJE

       +liczba
              Przechodzi  do  wiersza  o  zadanym numerze (nie należy umieszczać odstępu pomiędzy
              znakiem "+" a liczbą).

       -b     Wymusza wyświetlanie czarno-białe.

       -c     Wymusza tryb kolorowy na terminalach, dla  których  mcedit  domyślnie  używa  trybu
              czarno-białego.

       -C     <słowo_kluczowe>=<kolor_znaku>,<kolor_tła>:<słowo_kluczowe>=...
              Używane do definiowania innego zestawu kolorów, gdzie słowo_kluczowe jest jednym z:
                     normal,   selected,  marked,  markselect,  errors,  reverse  menu,  menusel,
                     menuhot, menuhotsel i gauge.
              Kolory są opcjonalne i mogą przyjmować wartości:
                     black, gray,  red,  brightred,  green,  brightgreen,  brown,  yellow,  blue,
                     brightblue, magenta, brightmagenta, cyan, brightcyan, lightgray oraz white.
              Więcej informacji znajdziesz w sekcji Kolory w mc.1

       -d     Wyłącza obsługę myszy.

       -f     Wyświetla wkompilowane ścieżki poszukiwania plików Midnight Commandera.

       -t     Używane  tylko,  gdy  kod  został  skompilowany  ze  Sland i terminfo; powoduje, że
              Midnight Commander użyje  wartości  zmiennej  TERMCAP  do  uzyskania  informacji  o
              terminalu zamiast informacji o systemowej bazie danych terminali.

       -V     Wyświetla wersję programu.

       -x     Wymusza  tryb xterm. Używane przy uruchamianiu na terminalach potrafiących obsłużyć
              xterm (dwa tryby ekranu i zdolne wysyłać sekwencje specjalne myszy).

FUNKCJE

       Wewnętrzny  edytor  plików  posiada  większość  funkcji  powszechnie  używanych   edytorów
       pełnoekranowych.  Ma  rozszerzalny  limit  wielkości  pliku  (do  szesnastu  megabajtów) i
       bezproblemowo edytuje pliki binarne. Obecnie obsługuje funkcje:  kopiowania,  przesuwania,
       usuwania,  wycinania  i  wstawiania bloków tekstu; klawisz dla klawisza cofania zmian (key
       for key undo); rozwijalne  menu;  wstawianie  pliku;  definiowanie  makr;  wyszukiwanie  i
       zastępowanie z obsługą wyrażeń regularnych (oraz własne wyszukiwanie i zastępowanie scanf-
       printf); przełącznik wstawianie-nadpisywanie; przenoszenie wyrazów (word-wrap); różnorodne
       funkcje  tabulacji;  podświetlanie  składni  dla  różnych  typów  plików;  oraz  możliwość
       potokowania bloków tekstu poprzez polecenia powłoki jak indent czy ispell.

KLAWISZE

       Edytor jest bardzo prosty w użytkowaniu i nie wymaga szkolenia.  Żeby  zobaczyć,  co  robi
       który  klawisz,  po  prostu  zajrzyj  do  odpowiedniego  menu  rozwijalnego.  A  oto  opis
       pozostałych klawiszy:

       Ruch kursora przy wciśniętym Shift podświetla tekst (tylko na konsoli Linuksa).
       Ctrl-Ins kopiuje do pliku ~/.cedit/cooledit.clip, zaś
       Shift-Ins wkleja z pliku ~/.cedit/cooledit.clip.
       Shift-Del wycina do ~/.cedit/cooledit.clip,
       a Ctrl-Del usuwa podświetlony tekst - wszystkie tylko na konsoli Linuksa.

       Klawisz uzupełnienia (completion key) (patrz mc.1)  wykonuje  również  twardy  Return  bez
       automatycznego  wcięcia.  Działa  także  podświetlanie  myszką  i możesz unieważnić je jak
       zwykle  przytrzymując  klawisz  Shift  podczas  ciągnięcia  myszką,  by  włączyć  normalne
       podświetlanie myszą terminala.

       W  celu  zdefiniowania  makra  naciśnij  Ctrl-R  i użyj sekwencji klawiszy, jaką chciałbyś
       zarejestrować. Na koniec naciśnij powtórnie  Ctrl-R.   Możesz  teraz  przypisać  makro  do
       dowolnego  klawisza  naciskając  go.  Makro  zostanie  wykonane,  gdy  naciśniesz Ctrl-A a
       następnie przypisany klawisz.  Makro wykonywane jest również po naciśnięciu Meta, Ctrl lub
       Esc  i  przypisanego  klawisza, pod warunkiem, że sekwencja ta nie jest używana do obsługi
       innej funkcji. Po zdefiniowaniu makra zapisywane są w pliku ~/.cedit/cooledit.macros.  Nie
       modyfikuj  go, chyba że nie zamierzasz ponownie używać makr w tej samej sesji edycji, gdyż
       mcedit buforuje definicje makr w pamięci.  mcedit nadpisuje makro jeżeli makro  przypisane
       do tego samego klawisza już istnieje, więc nie będziesz musiał zmieniać tego pliku. Musisz
       ponownie uruchomić inne działające procesy edytora, by zadziałały zmienione makra.

       F19 sformatuje podświetlony kod C. W celu włączenia  tej  cechy  stwórz  plik  wykonywalny
       .cedit/edit.indent.rc w swoim katalogu domowym zawierający:

              #!/bin/sh
              # Użyj $HOME zamiast ~ jeśli nie działa.
              # Być może będziesz też musiał użyć innej składni
              # przekierowania wyjścia
              usr/bin/ident -kr -pcs ~/.cedit/cooledit.block >& /dev/null
              cat /dev/null > ~/.cedit/cooledit.error

       C-p   w  podobny  sposób  uruchomi  ispell  na  bloku  tekstu.  Odpowiednim  plikiem  jest
       .cedit/edit.spell.rc.

              #!/bin/sh
              # Użyj $HOME zamiast ~ jeśli nie działa.
              # Być może będziesz też musiał użyć innej składni
              # przekierowania wyjścia
              /usr/local/bin/ispell ~/.cedit/cooledit.block >& /dev/null
              cat /dev/null > ~/.cedit/cooledit.error

PRZEDEFINIOWYWANIE KLAWISZY

       Klawisze mogą być redefiniowane w menu opcji Midnight Commandera.

PODŚWIETLANIE SKŁADNI

       Od wersji 3.6.0 cooledit posiada podświetlanie składni. Oznacza to, że  słowa  kluczowe  i
       elementy  języka  (jak  komentarze  C,  stałe  łańcuchowe  itd.)   podświetlane są różnymi
       kolorami. Poniższy fragment wyjaśnia format pliku ~/.cedit/syntax.

       Plik ~/.cedit/syntax jest ponownie przeglądany przy otwieraniu w edytorze  każdego  nowego
       pliku.  Zawiera  on  reguły podświetlania, każdą w osobnej linii, i definiuje, jakie słowa
       kluczowe będą podświetlane jakim kolorem.  Plik jest podzielony na sekcje, z których każda
       rozpoczyna  się  linią  z  poleceniem  file  zakończonym  wyrażeniem regularnym. Wyrażenie
       regularne określa nazwę pliku, do jakiego odnosi się dany zestaw reguł.

       Po  nim  następuje  opis  wyświetlany  po  lewej  stronie   okna   edytora,   objaśniający
       użytkownikowi   typ  pliku.  Trzecim,  opcjonalnym  argumentem  jest  wyrażenie  regularne
       dopasowujące pierwszą linię tekstu pliku. Dane reguły zostaną  wczytane  jeśli  dopasowano
       nazwę pliku bądź pierwszą linię tekstu.

       Sekcja kończy się z początkiem kolejnej sekcji. Każda sekcja podzielona jest na konteksty,
       a każdy kontekst zawiera reguły. Kontekst jest zakresem wewnątrz tekstu, do którego odnosi
       się  konkretny  zestaw  reguł.  Na  przykład,  obszar  w  obrębie  komentarza  w  stylu  C
       (tj.pomiędzy /* a */) ma swój własny kolor. To jest kontekst, mimo iż nie  będzie  miał  w
       środku  innych  reguł,  gdyż  raczej  nie  ma niczego, co chcelibyśmy podświetlić wewnątrz
       komentarza C.

       Prosta sekcja programu w C może wyglądać tak:

       file .\*\\.c C\sProgram\sFile (#include|/\\\*)

       wholechars abcdefghijklmnopqrstuvwxyzABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ_

       # kolory domyślne
       context default
         keyword  whole  if       24
         keyword  whole  else     24
         keyword  whole  for      24
         keyword  whole  while    24
         keyword  whole  do       24
         keyword  whole  switch   24
         keyword  whole  case     24
         keyword  whole  static   24
         keyword  whole  extern   24
         keyword         {        14
         keyword         }        14
         keyword         '*'      6

       # komentarze C
       context /\* \*/ 22

       # dyrektywy preprocesora C
       context linestart # \n 18
         keyword  \\\n  24

       # stałe łańcuchowe C
       context " " 6
         keyword  %d    24
         keyword  %s    24
         keyword  %c    24
         keyword  \\"   24

       Każdy kontekst rozpoczyna się linią postaci:
              context   [exclusive]    [whole|wholeright|wholeleft]    [linestart]    ogranicznik
              [linestart] ogranicznik [kolor_znaków] [kolor_tła]
       Jedynym wyjątkiem jest pierwszy kontekst. Musi on rozpoczynać się poleceniem
              context default [kolor_znaków] [kolor_tła]
       albo cooledit zwróci błąd.

       Opcja linestart nakazuje, by ogranicznik zaczynał się od początku linii.

       Opcja  whole  określa,  że  ogranicznik  musi być całym wyrazem. Całe wyrazy są tworzone z
       zestawu znaków, który może zostać zmieniony w dowolnym miejscu pliku przy pomocy polecenia
       wholechars.  Polecenie  wholechars  umieszczone  na  samym  początku ustawia zestaw znaków
       dokładnie na jego wartość domyślną i w związku z tym mogłoby być  pominięte.  Możesz  użyć
       opcji  wholeleft  dla  wskazania, że słowo musi być pełne tylko z lewej strony, i podobnie
       dla prawej. Lewy i prawy zestaw znaków może być ustawiony odrębnie przy pomocy  wholechars
       [left|right] characters

       Opcja  exclusive powoduje, że podświetlony zostanie tekst pomiędzy ogranicznikami, ale nie
       one same.

       Każda reguła jest linią postaci:
              keyword  [whole|wholeright|wholeleft]  [linestart]  łańcuch  znakowy   kolor_znaków
              [kolor_tła]
       Łańcuchy  znakowe  kontekstu  i  słów  kluczowych  są  interpretowane,  tak że możesz użyć
       tabulatorów i  spacji  przy  pomocy  sekwencji  \t  i  \s.   Znaki  nowej  linii  i  \  są
       wyszczególniane  przy  pomocy  odpowiednio \n i \\.  Wynika to z tego, że separatorem jest
       biały znak, zatem nie może on zostać użyty wprost.  Również znak * musi  być  podany  jako
       \*. Samo * jest znakiem uogólniającym, który dopasowuje dowolną liczbę znaków. Na przykład
              keyword         '*'      6
       koloruje wszystkie jednoznakowe stałe C na zielono. Mógłbyś również użyć
              keyword         "*"      6
       do  pokolorowania  stałych  łańcuchowych, z wyjątkiem tego, że dopasowany łańcuch nie może
       kończyć się w innej linii. Znaki uogólniające mogą być też  użyte  wewnątrz  ograniczników
       kontekstu, ale nie możesz użyć znaku uogólniającego jako pierwszego lub ostatniego.

       Godna uwagi jest linia
              keyword  \\\n  24
       Linia  ta  definiuje  słowo  kluczowe  zawierające znak \ oraz znak nowej linii.  Ponieważ
       słowa kluczowe mają  wyższy  priorytet  niż  ograniczniki  kontekstu,  to  słowo  kluczowe
       zapobiega  temu,  by  kontekst  kończył  się  na końcu linii, jeśli linia kończy się na \.
       Umożliwia zatem prawidłowe podświetlenie dyrektywy preprocesora C nakazującej  kontynuację
       w kolejnej linii.

       Kolory  są  numerowane  od  0  do  26.   Możesz  też  posłużyć  się dowolną z nazw kolorów
       wyszczególnionych w pliku /usr/lib/X11/rgb.txt, ale tylko w wersji jednowyrazowej.  Lepiej
       jest pozostać przy kolorach wyrażonych liczbowo, by ograniczyć użycie palety kolorów.

       Komentarza mogą być umieszczane w odrębnych liniach; zaczynają się one od znaku #.

       Z  powodu  prostoty  rozwiązania,  jest w nim trochę zawikłań, które nie zostaną poprawnie
       obsłużone, ale nie są one zbyt irytujące. Na ogół przy pomocy  powyższych  prostych  reguł
       obsługiwany  jest szeroki wachlarz całkiem skomplikowanych sytuacji. Dobrze jest przyjrzeć
       się plikowi składni, by zaczerpnąć pomysły prostych trików, jakie można  wykorzystać  przy
       odrobinie  wyobraźni.  Jeżeli  nie  możesz  uporać  się  z  regułami, jakie zakodowałem, a
       sądzisz, że masz regułę, która może być przydatna, wyślij  mi,  proszę,  e-mail  ze  swoim
       życzeniem.  Nie  proś  jednak  o  obsługę  wyrażeń  regularnych,  gdyż  jest  to stanowczo
       niemożliwe.

       Użyteczną wskazówką może być praca przy  maksymalnym  wykorzystywaniu  możliwości  zamiast
       prób  robienia  rzeczy,  z którymi ta implementacja sobie nie radzi.  Pamiętaj również, że
       celem podświetlania składni jest zmniejszenie błędów przy programowaniu, a  nie  pokazanie
       ładnego kodu.

KOLORY

       Domyślne  kolory  mogą  być zmienione przez dodanie do zmiennej środowiska MC_COLOR_TABLE.
       Pary kolorów znaków i tła mogą być określone na przykład przy pomocy
              MC_COLOR_TABLE="$MC_COLOR_TABLE:editnormal=lightgray,black:editbold=yellow,black:editmarked=black,cyan"

OPCJE

       Obecnie  większość  opcji  może  zostać ustawiona w oknie dialogowym opcji edytora.  Patrz
       menu Options (Opcje). Objaśnione poniżej opcje zdefiniowane są w .mc.ini i mają  oczywiste
       odpowiedniki  w  oknie  dialogowym.   Możesz  je  zmieniać, by zmienić zachowanie edytora,
       zmieniając plik.  Jeżeli nie podano inaczej, to tradycyjnie 1 ustawia włącza opcję,  0  ją
       wyłącza.

       use_internal_edit
              Ignorowana przy wywoływaniu mcedit.

       editor_key_emulation
              1 dla klawiszy Emacsa, 0 dla zwykłych klawiszy Cooledit.

       editor_tab_spacing
              Długość  znaku  tabulacji. Domyślnie 8. Powinieneś unikać używania innych wartości,
              gdyż większość innych edytorów i przeglądarek tekstu zakłada tabulatory długości 8.
              Posłuż się opcją editor_fake_half_tabs chcąc symulować mniejsze odstępy tabulacji.

       editor_fill_tabs_with_spaces
              Nigdy  nie  wstawiaj  znaków  tabulacji.  Wstaw  zamiast  nich  odstępy (ASCII 20h)
              wypełniające zadany rozmiar tabulacji.

       editor_return_does_auto_indent
              Automatyczne wcięcia.  Naciśnięcie Return przesuwa kolejnymi pozycjami tabulacji aż
              do  osiągnięcia  takiego  samego  wcięcia,  jak  w  pierwszej  poprzedzającej linii
              zawierającej tekst.

       editor_backspace_through_tabs
              Pojedyncze naciśnięcie Backspace usuwa wszystkie odstępy  aż  do  lewego  marginesu
              (jeśli nie ma tekstu pomiędzy kursorem a lewym marginesem).

       editor_fake_half_tabs
              Emuluje połówki tabulacji. Dla potrzebujących tabulacji z krokiem 4, ale bez zmiany
              rozmiaru  tabulacji  z  domyślnego  8  (kod  będzie  tak  samo  sformatowany   przy
              wyświetlaniu  przez  inne  programy).  W  trakcie  edycji  pomiędzy tekstem a lewym
              marginesem przesuwanie i wstawianie tabulacji  będzie  zachowywać  się  tak,  jakby
              krokiem  tabulacji było 4. W rzeczywistości do optymalnego wypełniania będą używane
              odstępy i zwykłe tabulatory. Przy edycji w innych miejscach wstawiany  jest  zwykły
              tabulator.

       editor_option_save_mode
              (0,  1  lub  2.)   Tryb  zachowywania  (patrz również menu opcji) pozwala na zmianę
              metody zapisywania pliku.  Zachowywanie  szybkie  (0)  zapisuje  plik  natychmiast,
              obcinając  (trunctate)  plik  dyskowy  do  długości  zerowej  (tj.wymazując  go)  i
              zapisując do niego zawartość edytora. Metoda ta  jest  szybka,  ale  niebezpieczna,
              gdyż  błąd  systemowy  podczas  zapisu  pliku  pozostawi  częściowo  zapisany plik,
              prawdopodobnie  uniemożliwiając  odzyskanie  danych.   Użycie  opcji   zachowywania
              bezpiecznego   (1)   włącza  tworzenie  pliku  tymczasowego,  do  którego  wstępnie
              zapisywana jest zawartość zmienionego pliku.  W przypadku kłopotów  pierwotny  plik
              jest  nienaruszony.  Po  pomyślnym zapisaniu pliku tymczasowego zmieniana jest jego
              nazwa na nazwę pliku pierwotnego, powodując  jego  zastąpienie.  Najbezpieczniejszą
              metodą  jest  tworzenie  kopii  zapasowych  (2). Kopia zapasowa tworzona jest przed
              dokonaniem jakichkolwiek zmian. W oknie dialogowym możesz podać własne rozszerzenie
              plików  kopii.  Zauważ, że podwójne zachowanie pliku zastąpi zarówno kopię zapasową
              jak i pierwotny plik.

RÓŻNE

       (Wyszukiwanie i zastępowanie scanf poprzednio nie działało  poprawnie.  W  obecnej  edycji
       problemy z wyszukiwaniem i zastępowaniem zostały usunięte.)

       Możesz  użyć  wyszukiwania  i zastępowania typu scanf do wyszukania i zastąpienia łańcucha
       znakowego w formacie C.  Przejrzyj  najpierw  strony  podręcznika  systemowego  omawiające
       sscanf  i sprintf, by zapoznać się z opisem budowy formatu łańcuchowego i jego działaniem.
       A  oto  przykład:  załóżmy,  że  chcesz   zamienić   wszystkie   wystąpienia,   powiedzmy,
       otwierającego  nawiasu,  trzech  oddzielonych przecinkami liczb i nawiasu zamykającego, na
       słowo czerwone, trzecią z liczb,  słowo  czarne  i  drugą  z  liczb.   Powinieneś  wówczas
       wypełnić okno dialogowe Replace (zastąp) jak niżej:
              Enter search string
              (%d,%d,%d)
              Enter replace string
              czerwone %d czarne %d
              Enter replacement argument order
              3,2
       Ostatnia  linia  nakazuje, by w miejsce pierwszej i drugiej liczby zostały użyte trzecia a
       następnie druga z liczb.

       Zaleca się użycie tej funkcji z włączonym potwierdzaniem zastępowania (Prompt On Replace),
       gdyż  dopasowanie  jest  znalezione,  gdy liczba znalezionych argumentów odpowiada liczbie
       podanych, co nie zawsze jest rzeczywistym dopasowaniem. Ponadto scanf traktuje białe znaki
       jako  "rozciągliwe".  Zauważ,  iż  format  scanf  %[ jest bardzo przydatny do wyszukiwania
       łańcuchów znakowych i białych znaków.

       Edytor wyświetla także znaki spoza USA (non-US)  (o  kodach  od  160).   Przy  modyfikacji
       plików  binarnych  powinieneś  w  menu  opcji  Midnight  Commandera  ustawić  liczbę bitów
       wyświetlania (display bits) na 7, co zapewni porządne wyświetlanie odstępów.

PLIKI

       /opt/gnome/mc.hlp

              Plik pomocy programu.

       /opt/gnome/lib/mc/mc.ini

              Ogólnosystemowy plik konfiguracyjny Midnight  Commandera,  używany  wyłącznie,  gdy
              użytkownik nie posiada własnego pliku ~/.mc.ini.

       /opt/gnome/lib/mc/mc.lib

              Globalne  ustawienia  Midnight  Commandera.  Ustawienia w tym pliku są globalne dla
              każdej sesji Midnight Commandera. Przydatny  do  zdefiniowania  ustawień  terminala
              obowiązujących dla całego systemu (site-global).

       $HOME/.mc.ini

              Prywatna konfiguracja użytkownika. Jeśli istnieje, to konfiguracja odczytywana jest
              z tego właśnie pliku, zamiast z ogólnosystemowego pliku startowego.

       $HOME/.cedit/

              Tymczasowy katalog użytkownika.  Przetwarzane  i  zapisywane  są  w  nim  polecenia
              operujące na blokach tekstu.

LICENCJA

       Niniejszy  program  jest rozpowszechniany na warunkach licencji GNU General Public Licence
       opublikowanych przez  Free  Software  Foundation.   Wbudowana  pomoc  Midnight  Commandera
       zawiera Licencję, w szczególności zastrzeżenie dotyczące braku gwarancji.

DOSTĘPNOŚĆ

       Najświeższą wersję programu odnajdziesz na
          ftp.nuclecu.unam.mx w katalogu /linux/local
       oraz w Europie:
          na sunsite.mff.cuni.cz w katalogu /GNU/mc
          i na ftp.teuto.de w katalogu /lmb/mc.

       Wersję dla X Window można znaleźć na
          sunsite.unc.edu w katalogu /pub/Linux/apps/editors/X
          lub też na argeas.argos.hol.gr w /pub/unix/cooledit.

PATRZ TAKŻE

       cooledit(1), mc(1), gpm(1), terminfo(1), scanf(3).

AUTORZY

       Twórcą    edytora   wbudowanego   w   program   Midnight   Commander   jest   Paul   Sheer
       (psheer@obsidian.co.za).

BŁĘDY

       Więcej szczegółów znajdziesz w pliku README.edit dostarczanym w pakiecie dystrybucyjnym.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia  Manuali  i  może
       nie  być  aktualne.  W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym opisem a rzeczywistym
       zachowaniem opisywanego programu lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie  się  z  oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 mcedit

       Prosimy  o  pomoc  w  aktualizacji stron man - więcej informacji można znaleźć pod adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                         30 stycznia 1997                               mcedit(1)