NAZWA

       bison - generator parserów w wersji GNU (zastępuje program yacc)

SKŁADNIA

       bison  [ -b przedrostek-nazwy-pliku ] [ --file-prefix=przedrostek-nazwy-pliku ] [ -d ] [ --defines ] [ -k
       ] [ --token-table ] [ -l ] [ --no-lines ] [ -n ] [ --no-parser  ]  [  -o  plik-wyjściowy  ]  [  --output-
       file=plik-wyjściowy  ] [ -p przedrostek ] [ --name-prefix=przedrostek ] [ -r ] [ --raw ] [ -t ] [ --debug
       ] [ -v ] [ --verbose ] [ -V ] [ --version ] [ -y ] [ --yacc ] [ -h ] [ --help ] [ --fixed-output-files  ]
       plik

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       bison  jest  generatorem  parserów  w  stylu programu yacc(1) i powinien być zgodny z plikami wejściowymi
       stworzonym dla tego programu.

       Pliki wejściowe powinny mieć rozszerzenie .y zgodnie z konwencją programu  yacc.   W  przeciwieństwie  do
       plików  tworzonych  przez  program  yacc, pliki wyjściowe nie mają stałego przedrostka nazw, lecz używają
       przedrostka nazwy pliku wejściowego. Na przykład, plik z opisem gramatyki o  nazwie  parse.y  posłuży  do
       stworzenia parsera w pliku o nazwie parse.tab.c, zamiast y.tab.c, jak w programie yacc.

       Ten opis opcji rozpoznawanych przez program bison został zaadaptowany z rozdziału Invocation pochodzącego
       z opisu bison.texinfo, który powinien być traktowany jako autorytatywne źródło informacji.

       bison  rozpoznaje  zarówno  tradycyjne,  jednoliterowe  opcje,  jak i łatwe do zapamiętania, długie nazwy
       opcji.  Długie nazwy opcji rozpoczynają się od --, zamiast -.  Mogą być one skracane do takiej  długości,
       aby  nadal  były  unikalne. Jeżeli po długiej opcji musi nastepować jej parametr, musi on być połączony z
       nazwą opcji znakiem =.

   OPCJE
       -b przedrostek-pliku
       --file-prefix=przedrostek pliku
              Określa przedrostek nazwy pliku stosowany do wszystkich plików  wyjściowych.   Nazwy  są  tworzone
              zgodnie z następującym wzorem: file-prefix.c.

       -d
       --defines
              Utwórz dodatkowy plik z definicjami makroinstrukcji dla nazw symboli terminalnych zdefiniowanych w
              pliku  gramatyki  oraz  z definicją typu wartości semantycznej YYSTYPE, jak również z deklaracjami
              zmiennych zewnętrznych.

              Jeżeli plik z parserem nosi nazwę nazwa.c, to plik z definicjami zostanie nazwany nazwa.h.

              Ten plik jest niezbędny, jeżeli  chcesz  umieścić  definicję  funkcji  yylex  w  oddzielnym  pliku
              źródłowym,  ponieważ funkcja yylex musi mieć dostęp do kodów symboli terminalnych oraz do zmiennej
              yylval.

       -r
       --raw  Numery symboli terminalnych znajdujące się w pliku nazwa.h są zazwyczaj kompatybilne  z  programem
              Yacc.  Jeżeli  podana  zostanie  ta opcja, użyta zostanie numeracja charakterystyczna dla programu
              Bison. (numeracja programu Yacc rozpoczyna się od 257, z wyjątkiem symboli  jednoznakowych;  Bison
              numeruje wszystkie symbole po kolei poczynając od liczby 3).

       -k
       --token-table
              Ta  opcja  powoduje, że w pliku name.tab.c znajdzie się lista symboli terminalnych posortowana pod
              względem wartości symboli (nie nazw); jest to zdefiniowane w tablicy yytname.  W pliku znajdą  się
              również definicje stałych YYNTOKENS, YYNNTS, YYNRULES, i YYNSTATES.

       -l
       --no-lines
              Nie  umieszczaj  w pliku z parserem poleceń #line dla preprocesora. Normalnie bison umieszcza je w
              tym pliku, aby kompilator oraz debuggery wykazywały błędy w kontekście twojego pliku źródłowego  z
              gramatyką.  Ta  opcja  powoduje, że błędy będą wykazywane w kontekście pliku zawierającego parser,
              traktując go jak niezależny plik na równych prawach.

       -n
       --no-parser
              Nie generuj kodu parsera; generuj tylko deklaracje.  Utworzony  plik  name.tab.c  będzie  zawierał
              wyłącznie   deklaracje  stałych.  Dodatkowo,  w  pliku  name.act  znajdzie  się  wyrażenie  switch
              zawierające wszystkie przetłumaczone definicje akcji.

       -o plik-wyjściowy
       --output-file=plik-wyjściowy
              Określ nazwę pliku wyjściowego zawierającego definicję parsera.

              Nazwy pozostałych plików są tworzone z nazwy pliku wejściowego zgodnie z zasadami  opisanymi  przy
              opcjach -v i -d.

       -p przedrostek
       --name-prefix=przedrostek
              Przedrostek  nazw  zewnętrznych  symboli używanych przez parser. Zastępuje standardowy przedrostek
              yy.  Symbole, których nazwy ulegną zmianie, to yyparse, yylex, yyerror, yylval, yychar, i yydebug.

              Na przykład, jeżeli użyjesz opcji -p c, wówczas powyższe nazwy będą  miały  postać  cparse,  clex,
              itd.

       -t
       --debug
              Umieść  w  pliku  z  parserem  makrodefinicję  YYDEBUG  aby  skompilowany  został  kod  pomagający
              diagnozować problemy (debug code).

       -v
       --verbose
              Utwórz dodatkowy plik z dokładnym  opisami  stanów  parsera  i  akcji  podejmowanych  dla  każdego
              kolejnego symbolu w tych stanach.

              Ten  plik  opisuje również wszystkie konflikty; zarówno te rozwikłane przez następstwo operatorów,
              jak i te nierozwikłane.

              Nazwa pliku z opisem jest tworzona przez usunięcie .tab.c  lub  .c  z  nazwy  pliku  zawierającego
              parser i dodanie .output.

              Na  przykład,  jeżeli  plikiem  wejściowym  jest foo.y, wówczas plik zawierający parser nosi nazwę
              foo.tab.c.  Plik z opisem stanów będzie nazwany foo.output.

       -V
       --version
              Wypisz numer wersji i zakończ działanie programu

       -h
       --help Wypisz spis opcji i zakończ działanie programu.

       -y
       --yacc
       --fixed-output-files
              Ma to samo działanie, co opcja -o y.tab.c; Plik zawierający parser nosi nazwę y.tab.c, a pozostałe
              pliki y.output i y.tab.h.  Ta  opcja  powoduje  naśladowanie  konwencji  programu  yacc  nazywania
              plików.  Poniższy skrypt może być używany jako program yacc:

              bison -y $*

       Długie  nazwy  opcji  mogą być również poprzedzane przez `+' zamiast `--', ze względu na kompatybilność z
       poprzednimi wersjami.  W przyszłości ta możliwość ma  być  usunięta,  ponieważ  jest  niekompatybilna  ze
       standardem POSIX.2

PLIKI

       /usr/local/lib/bison.simple   prosty parser
       /usr/local/lib/bison.hairy    skomplikowany parser

ZOBACZ TAKŻE

       yacc(1)
       Opis Bison Reference Manual, zawarty w pliku bison.texinfo w dystrybucji źródłowej programu bison

DIAGNOSTYKA

       Wszystkiego można się łatwo domyślić.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne.
       W  razie  zauważenia  różnic  między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub
       funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 bison

       Prosimy  o  pomoc  w  aktualizacji  stron  man  -   więcej   informacji   można   znaleźć   pod   adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                                      local                                             bison(1)