NAZWA

       dumpkeys - wypisz tabele translacji klawiatury

SKŁADNIA

       dumpkeys   [  -hilfn  -ccharset  --help  --short-info  --long-info  --numeric  --full-table  --funcs-only
       --keys-only --compose-only --charset=charset ]

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       dumpkeys zapisuje na standardowe  wyjście  obecną  zawartość  tablic  translacji  sterownika  klawiatury.
       Formatem wyjściowym jest ten sam format, którego używa keymaps(5).

       Przy  użyciu  różnych  opcji,  można  kontrolować  format  wyjścia,  a także uzyskać inne dane od jądra i
       programów dumpkeys(1) oraz loadkeys(1).

OPCJE

       -h --help
              Wydrukuj wersję programu i krótką informację o jego użyciu. Drukuj na stderr i zakończ program.

       -i --short-info
              Wydrukuj niektóre parametry sterownika klawiatury. Pokazywane elementy włączają:

              Keycode range supported by kernel (zakres kodów klawiszy, obsługiwanych przez jądro)

                     Mówi to, które wartości mogą być użyte po słowie kluczowym keycode w  plikach  z  tablicami
                     klawiszy (keytable). Zobacz keymaps(5) aby dowiedzieć się więcej o formacie tych plików.

              Number of actions bindable to a key (ilość akcji, które można przypisać do klawisza)

                     Mówi,  ile  różnych  akcji  można przypisać do danego klawisza przy użyciu różnych klawiszy
                     modyfikujących. Jeśli wartość ta wynosi np. 16, możesz zdefiniować do 16 różnych  akcji  na
                     klawisz  (w kombinacji z modyfikatorami).  Jeśli wartość wynosi 16, to jądro prawdopodobnie
                     zna około czterech klawiszy modyfikujących, które możesz nacisnąć w różnych kombinacjach  z
                     danym normalnym klawiszem.

              Ranges of action codes supported by the kernel (zakresy kodów akcji obsługiwanych przez jądro)

                     To  pole  zawiera listę zakresów kodów akcji w notacji szesnastkowej. Są to wartości, które
                     mogą być użyte po prawej stronie definicji klawisza, np.  symbole vv w linii

                            keycode xx = vv vv vv vv

                     (Zobacz  keymaps(5)  aby  poznać  dalsze  szczegóły  formatu  linii  definicji   klawisza).
                     dumpkeys(1)  i  loadkeys(1)  obsługują notację symboliczną, która jest bardziej preferowana
                     niż numeryczna, gdyż kody akcji mogą się różnić w różnych wersjach jądra, podczas gdy nazwy
                     symboliczne zwykle pozostają jednakowe. Jednak mimo wszystko  lista  zakresów  kodów  akcji
                     może  zostać użyta do sprawdzenia czy jądro rzeczywiście obsługuje wszystkie symbole, które
                     zna loadkeys(1), czy też może istnieją jakieś akcje jądra, które nie są nazwane w programie
                     loadkeys(1) Aby to sprawdzić, porównaj listę zakresów z listą symboli akcji;  zobacz  niżej
                     opcję --long-info.

              Number  of  function  keys  supported  by kernel (liczba klawiszy funkcyjnych, obsługiwanych przez
              jądro)

                     Określa to liczbę kodów akcji, które mogą zostać użyte do wyprowadzania ciągów  znaków.  Te
                     kody  akcji  tradycyjnie  są  przypisane  do  różnych  klawiszy  funkcyjnych  i edytujących
                     klawiatury i są  zdefiniowane  tak,  aby  wysyłały  sekwencje  eskejpowe.  Jednakże  możesz
                     przedefiniować  je  aby  wysyłały  często  używane polecenia, adresy e-mail czy jeszcze coś
                     innego.   Szczególnie  jeśli  liczba  tych  elementów  jest  większa  niż  liczba  klawiszy
                     funkcyjnych  i  edytujących  twojej  klawiatury,  możesz  wykorzystać niektóre "wolne" kody
                     akcji, które można przypisać np. do kombinacji AltGr-litera aby  wysyłały  przydatne  ciągi
                     znaków. Zobacz loadkeys(1) jeśli interesują cię szczegóły.

              Function strings (funkcyjne ciągi znaków)

                     Możesz obejrzeć obecne definicje klawiszy z pomocą polecenia

                            dumpkeys --funcs-only

       -l --long-info
              Opcja  ta nakazuje dumpkeys wydrukowanie długiego listingu informacyjnego. Wyjście jest takie samo
              jak z opcją --short-info z dodaną listą symboli obsługiwanych  przez  loadkeys(1)  i  dumpkeys(1),
              wraz z ich wartościami numerycznymi.

       -n --numeric
              Opcja  ta powoduje, że dumpkeys pomija konwersję kodów akcji na notację symboliczną i drukuje je w
              formacie szesnastkowym.

       -f --full-table
              Powoduje to, że dumpkeys pomija wszystkie heurystyki short-hand. (zobacz keymaps(5)) i na  wyjściu
              wypisuje  powiązania  klawiszy  w  formie kanonicznej. Najpierw linię w formacie keymaps opisującą
              aktualnie zdefiniowane kombinacje modyfikatorów. Następnie dla  każdego  klawisza  drukowany  jest
              wiersz  zawierający  kolumny dla wszystkich kombinacji modyfikatorów. Na przykład, jeśli aktualnie
              używana mapa klawiatury korzysta z siedmiu modyfikatorów,  to  każdy  wiersz  będzie  miał  siedem
              kolumn akcji. Format ten może być przydatny dla programów przetwarzających wyjście dumpkeys.

       --funcs-only
              Gdy podana jest ta opcja, dumpkeys drukuje tylko ciągi definicyjne klawiszy funkcyjnych. Normalnie
              dumpkeys drukuje zarówno przypisania klawiszy, jak i te definicje.

       --keys-only
              Gdy  podana  jest  ta  opcja, dumpkeys drukuje tylko powiązania klawiszy. Normalne zachowanie jest
              j/w.

       --compose-only
              Gdy podana jest ta opcja, dumpkeys drukuje tylko kombinacje klawiszy  kompozycji  (compose  keys).
              Opcja ta jest dostępna tylko jeśli twoje jądro obsługuje te klawisze.

       -ccharset  --charset=charset
              Powiadamia  to  dumpkeys  aby  interpretował  wartości  kodów znaków wg określonego zestawu znaków
              (character set,  charset).  Dotyczy  to  tylko  tłumaczenia  kodowych  wartości  znaków  na  nazwy
              symboliczne.  Prawidłowe wartości charset to: iso-8859-X, gdzie X jest cyfrą z zakresu 1-9.  Jeśli
              nie poda się parametru charset, Domyślnie zostanie użyty  iso-8859-1.   Ta  opcja  wypisuje  także
              linię  `charset  "iso-8859-X"',  informującą  loadkeys, jak zinterpretować mapę klawiszy (keymap).
              (Np. "division" to 0xf7 w iso-8859-1, lecz 0xba w iso-8859-8.)

PLIKI

       /usr/share/keymaps  zalecany katalog plików tablic klawiszowych

ZOBACZ TAKŻE

       loadkeys(1), kemaps(5)

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne.
       W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym  zachowaniem  opisywanego  programu  lub
       funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 dumpkeys

       Prosimy   o   pomoc   w   aktualizacji   stron   man  -  więcej  informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                                 1 września 1993                                     DUMPKEYS(1)