bionic (1) man.1.gz

Provided by: man-db_2.8.3-2ubuntu0.1_amd64 bug

NAZWA

       man - interfejs stron podręcznika ekranowego

SKŁADNIA

       man  [-C  plik]  [-d]  [-D] [--warnings[=ostrzeżenia]] [-R kodowanie_znaków] [-L ustawienia_językowe] [-m
       system[,...]] [-M ścieżka] [-S lista] [-e rozszerzenie] [-i|-I] [--regex|--wildcard] [--names-only]  [-a]
       [-u]  [--no-subpages]  [-P  pager]  [-r  linia_zachęty]  [-7]  [-E  kodowanie_znaków]  [--no-hyphenation]
       [--no-justification]  [-p  łańcuch_znaków]  [-t]  [-T[urządzenie]]  [-H[przeglądarka]]   [-X[dpi]]   [-Z]
       [[sekcja] strona[.sekcja] ...] ...
       man -k [opcje apropos] wyraż_regularne ...
       man -K [-w|-W] [-S lista] [-i|-I] [--regex] [sekcja] słowo ...
       man -f [opcje whatis] strona ...
       man  -l [-C plik] [-d] [-D] [--warnings[=ostrzeżenia]] [-R kodowanie_znaków] [-L ustawienia_językowe] [-P
       pager]  [-r  linia_zachęty]  [-7]  [-E  kodowanie_znaków]  [-p  łańcuch_znaków]   [-t]   [-T[urządzenie]]
       [-H[przeglądarka]] [-X[dpi]] [-Z] plik ...
       man -w|-W [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man -c [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man [-?V]

OPIS

       Program  man  jest  systemową przeglądarką stron podręcznika ekranowego. Każdy argument strona przekazany
       programowi man jest zazwyczaj nazwą programu, narzędzia użytkowego lub funkcji. man wyszukuje i wyświetla
       strony  podręcznika  skojarzone  z  tym  argumentem.  Sekcja,  jeśli  ją podano, spowoduje, że man będzie
       przeszukiwał tylko tę sekcję podręcznika. Domyślnie wyszukuje we wszystkich dostępnych sekcjach, używając
       predefiniowanego  porządku  (domyślnie  "1  n  l  8  3 2 3posix 3pm 3perl 3am 5 4 9 6 7", chyba że został
       nadpisany w polu SECTION w /etc/manpath.config) i pokazuje tylko pierwszą znalezioną stronę, nawet  jeśli
       podana strona jest dostępna w kilku sekcjach.

       Poniższa tabela pokazuje numery sekcji wraz z opisem odpowiadających im typów stron, które zawierają.

       1   Programy wykonywalne lub polecenia powłoki
       2   Wywołania systemowe (funkcje dostarczane przez jądro systemu)
       3   Wywołania biblioteczne (funkcje w bibliotekach programów)
       4   Pliki specjalne (które zazwyczaj można znaleźć w /dev)
       5   Formaty plików i konwencje, np. /etc/passwd
       6   Gry
       7   Różnorodne (łącznie z pakietami makr i konwencjami), np. man(7), groff(7)
       8   Polecenia do administracji systemem (zazwyczaj tylko dla administratora)
       9   Wywołania jądra [Niestandardowa]

       Strona podręcznika składa się z kilku sekcji.

       Zgodnie   z   tradycją   nazwy   sekcji   zawierają   NAZWA  (NAME),  SKŁADNIA  (SYNOPSIS),  KONFIGURACJA
       (CONFIGURATION), OPIS (DESCRIPTION), OPCJE  (OPTIONS),  KOD ZAKOŃCZENIA  (EXIT STATUS),  WARTOŚĆ ZWRACANA
       (RETURN VALUE),  BŁĘDY  (ERRORS),  ŚRODOWISKO  (ENVIRONMENT),  PLIKI (FILES), WERSJE (VERSIONS), ZGODNE Z
       (CONFORMING TO), UWAGI (NOTES), BŁĘDY (BUGS), PRZYKŁAD (EXAMPLE),  AUTORZY  (AUTHORS)  oraz  ZOBACZ TAKŻE
       (SEE ALSO).

       Poniższe  konwencje  mają  zastosowanie  do  sekcji  SKŁADNIA, ale mogą być traktowane jako przewodnik po
       innych sekcjach.

       tekst pogrubiony   wprowadź dokładnie tak, jak pokazano.
       kursywa            zastąp odpowiednim argumentem.
       [-abc]             wszystkie argumenty w [ ] są opcjonalne.
       -a|-b              opcji rozdzielonych znakiem | nie można łączyć.
       argument ...       argument można powtarzać.
       [wyrażenie] ...    całe wyrażenie w [ ] można powtarzać.

       Sposób, w jaki będzie wyświetlona strona podręcznika, zależy od urządzenia wyjściowego. Na  przykład  man
       zazwyczaj nie będzie mógł wyświetlić czcionki kursywej, jeśli jest uruchomiony na terminalu, więc zamiast
       niej użyje podkreśleń lub zmieni kolor czcionki.

       Przykłady  użycia  polecenia  lub  funkcji  powinny  zawierać  wszystkie  możliwe  wywołania.  W  pewnych
       przypadkach  doradza  się  obrazować  wykluczające  się wywołania w taki sposób, jak to zrobiono w sekcji
       SKŁADNIA tej strony podręcznika ekranowego.

PRZYKŁADY

       man ls
           Wyświetla stronę podręcznika ekranowego dla danej pozycji (programu) ls.

       man man.7
           Wyświetla stronę podręcznika ekranowego  pakietu makr man z sekcji 7.

       man -a intro
           Wyświetla kolejno wszystkie dostępne strony podręcznika intro. Można przerwać  wyświetlanie  pomiędzy
           kolejnymi stronami lub pominąć którąkolwiek z nich.

       man -t alias | lpr -Pps
           Formatuje  stronę podręcznika opisaną przez "alias", czyli zazwyczaj stronę podręcznika powłoki, przy
           pomocy domyślnego formatu troff lub groff i wysyła ją do drukarki  nazwanej  ps.  Domyślnym  wyjściem
           groffa jest zazwyczaj PostScript. man --help poda, który procesor jest przypisany do opcji -t.

       man -l -Tdvi ./foo.1x.gz > ./foo.1x.dvi
           To polecenie rozpakuje i sformatuje źródła nroff strony podręcznika ./foo.1x.gz do pliku niezależnego
           od urządzenia (dvi). Przekierowanie jest konieczne, ponieważ opcja -T  powoduje,  że  wyjście  będzie
           wysłane  bezpośrednio  do stdout, bez użycia programu pager. Wyjście można przeglądać programem takim
           jak xdvi albo przetworzyć do PostScriptu, używając na przykład dvips.

       man -k printf
           Szuka słowa kluczowego printf  jako  wyrażenia  regularnego  w   krótkich  opisach  i  nazwach  stron
           podręcznika. Wyświetla wszystkie dopasowania. Odpowiednik apropos printf.

       man -f smail
           Wyszukuje  strony  podręcznika  opisane  przez  smail  i wyświetla krótki opis każdej ze znalezionych
           stron. Odpowiednik whatis smail.

WPROWADZENIE

       man udostępnia wiele opcji, aby dostosować się do  wymagań  użytkownika  najlepiej,  jak  to  jest  tylko
       możliwe.  Pozwala  zmienić  ścieżkę wyszukiwania, kolejność sekcji, program do przetwarzania stron i inne
       zachowania oraz operacje, jak to opisano poniżej

       Na działanie programu man mają wpływ różne zmienne środowiskowe, jeśli tylko zostaną  ustawione.  Możliwe
       jest  nadanie  "wyłapującej  wszystko"  zmiennej  $MANOPT  wartości  będącej  łańcuchem znaków w formacie
       argumentów linii poleceń, z tym wyjątkiem że wszystkie spacje użyte jako  argumenty  opcji  muszą  zostać
       poprzedzone  znakiem  odwrotnego ukośnika. man przetworzy $MANOPT przed odczytaniem linii poleceń, tak że
       opcje wymagające argumentu będą nadpisane przez takie same opcje podane w linii poleceń.  Aby  przywrócić
       domyślne  wartości  wszystkich  opcji  ustawionych  w $MANOPT, można użyć opcji -D, podanej jako pierwsza
       opcja linii poleceń. Opcja ta pozwala programowi man "zapomnieć" o  opcjach  podanych  w  $MANOPT,  które
       jednakże wciąż muszą być poprawne.

       Programy   użytkowe  podręcznika  ekranowego,  znajdujące  się  w  pakiecie  man-db  w  znacznym  stopniu
       wykorzystują indeksowane bufory baz danych, które zawierają między innymi informacje o lokalizacji każdej
       ze  stron  podręcznika  w  systemie plików czy o zawartości whatis (krótkiego jednoliniowego opisu strony
       podręcznika) i pozwalają programowi man działać szybciej, niż gdyby musiał  za  każdym  razem  wyszukiwać
       odpowiednie  strony podręcznika w systemie plików. Jeżeli tego zażądano, podając opcję -u, to man zapewni
       ciągłą spójność buforów, co  eliminuje  potrzebę  ręcznego  uruchamiania  oprogramowania  aktualizującego
       tradycyjne tekstowe bazy danych whatis.

       Jeżeli  man  nie  będzie  mógł  znaleźć  zainicjowanej  przez  mandb  indeksowanej bazy danych dla pewnej
       hierarchii stron podręcznika, to wciąż będzie przeszukiwał tę hierarchię, chociaż  w takim wypadku będzie
       potrzebne  użycie  przeszukiwania  sytemu  plików.  Jeśli  whatis  lub  apropos  nie znajdą indeksu, będą
       próbowały znaleźć potrzebne informacje w tradycyjnej bazie danych whatis.

       Narzędzia pakietu obsługują spakowane pliki źródłowe nroff, mające rozszerzenia .Z,  .z  i  .gz.  Podczas
       kompilacji  pakietu  możliwe  jest  dodanie obsługi dowolnego rozszerzenia plików skompresowanych. Także,
       domyślnie, wszystkie preformatowane strony "cat"  będą  kompresowane  programem  gzip.  Każda  "globalna"
       hierarchia  stron podręcznika, taka jak /usr/share/man lub /usr/X11R6/man, może mieć dowolny katalog jako
       katalog jej stron preformatowanych. Zgodnie z  tradycją,  strony  "cat"  są  przechowywane  w  tej  samej
       hierarchii co strony podręcznika, ale z powodów określonych w Standardzie hierarchii plików (FHS), lepiej
       jest je przechowywać w innym miejscu. Szczegóły, jak to zrobić można znaleźć w manpath(5). Informacji, po
       co to robić, dostarcza wymieniony wyżej standard.

       Pakiet obsługuje również strony w innych językach niż angielski. Strony takie są dostępne (jeśli znajdują
       się w systemie) przez użycie funkcji ustawień językowych (locale). Aby włączyć tę obsługę należy  zmienne
       $LC_MESSAGES,  $LANG albo inne, zależne od systemu, ustawić na kod języka w poniższym formacie opisanym w
       standardzie POSIX 1003.1:

       <język>[_<terytorium>[.<zestaw_znaków>[,<wersja>]]]

       Jeżeli odpowiednia strona jest dostępna w Twoich ustawieniach_językowych, to będzie  wyświetlona  zamiast
       wersji standardowej (czyli zazwyczaj amerykańskiej).

       Obsługa  międzynarodowych  katalogów  wiadomości,  która  jest  również  jedną  z zalet pakietu, może być
       aktywowana w dokładnie ten sam sposób, oczywiście jeżeli katalogi wiadomości są  dostępne.  Jeśli  strony
       podręcznika  i  komunikaty  nie  są  dostępne  w  Twoim języku, a chciałbyś je dodać, prosimy o kontakt z
       opiekunem pakietu, który będzie koordynował tłumaczenia.

       Informacje o innych zaletach pakietu i rozszerzeniach w nim dostępnych znajdują  się  w  dokumentacji  do
       niego dołączanej.

ZACHOWANIA DOMYŚLNE

       man  poszukuje  żądanych  stron  podręcznika  w  indeksie  bufora bazy danych. Jeżeli podano opcję -u, to
       przeprowadzane jest sprawdzanie spójności bufora, aby  zapewnić,  że  baza  danych  odzwierciedla  system
       plików.  Jeżeli zawsze używa się tej opcji, to nie ma potrzeby powtórnego uruchamiania polecenia mandb po
       tym, jak bazy zostały utworzone, chyba że została uszkodzona. Jednakże sprawdzanie spójności może działać
       powoli w systemach, w których zainstalowano wiele stron podręcznika ekranowego, dlatego też opcja ta jest
       domyślnie wyłączona; administratorzy systemu mogą uruchamiać mandb na przykład co tydzień,  aby  utrzymać
       spójność  baz  danych.  Aby zapobiec problemom powodowanym przez przestarzały indeks bazy danych, w razie
       gdy man nie znajdzie żądanej strony w buforze, podejmie próbę wyszukania strony w  rzeczywistym  systemie
       plików, tak jakby bufor bazy danych nie był obecny.

       Po  znalezieniu strony podręcznika, sprawdzane jest, czy istnieje odpowiedni poprzednio sformatowany plik
       "cat", nowszy niż plik źródłowy nroff. Jeżeli istnieje i jest nowszy, to  ten  preformatowany  plik  jest
       (zazwyczaj)  rozpakowywany  i  wyświetlany w przeglądarce tekstu (ang. pager). Program ten można podać na
       kilka różnych sposobów, a jeśli się go nie poda, to zostanie  użyta  wartość  domyślna  (szczegóły  można
       znaleźć  w  opisie  opcji  -P).  Jeżeli  nie  znaleziono strony preformatowanej lub jest starsza niż plik
       źródłowy nroff, to ten plik nroff jest filtrowany za pomocą różnych programów, a następnie pokazywany.

       Jeżeli może zostać utworzony plik "cat" (istnieje odpowiedni katalog mający odpowiednie  prawa  dostępu),
       to man skompresuje i zachowa plik "cat", działając w tle.

       Filtry  są  rozszyfrowywane  na  wiele  sposób.  Najpierw brana jest pod uwagę opcja linii poleceń -p lub
       wartość zmiennej środowiskowej $MANROFFSEQ. Jeżeli nie podano -p, ani nie ustawiono zmiennej  środowiska,
       to  przetwarzana  jest  początkowa  linia  źródłowej  strony  nroff  w poszukiwaniu poprawnego oznaczenia
       preprocesora. Aby poprawne oznaczenie preprocesora mogło zostać znalezione, pierwsza linia  musi  składać
       się z

       '\" <łańcuch_znaków>

       gdzie łańcuch_znaków może być dowolną kombinacją liter opisanych poniżej w opcji -p.

       Jeżeli  żadna  z  powyższych  metod nie dostarczy żadnych informacji o filtrowaniu, to będzie użyty zbiór
       domyślny.

       Z filtrów i podstawowego programu formatującego (nroff lub [tg]roff z -t)tworzony jest potok formatujący,
       który  następnie  jest  wykonywany.  Alternatywnie,  jeżeli w korzeniu drzewa hierarchii man znajduje się
       program wykonywalny mandb_nfmt (lub mandb_tfmt, gdy -t), to jest on wykonywany zamiast potoku. Dostaje on
       na wejście źródło strony podręcznika, łańcuch znaków preprocesora i opcjonalnie nazwę urządzenia podaną w
       argumentach opcji -T lub -E.

OPCJE

       Opcje, które nie wymagają argumentu, a są zduplikowane albo w linii poleceń, albo w $MANOPT, albo w  obu,
       nie czynią żadnej szkody. W przypadku opcji, które wymagają argumentu, każde powtórne ich użycie nadpisze
       poprzednią wartość tego argumentu.

   Opcje ogólne
       -C plik, --config-file=plik
              Używa podanego pliku konfiguracyjnego użytkownika zamiast domyślnego ~/.manpath.

       -d, --debug
              Wyświetla informację diagnostyczną (debug).

       -D, --default
              Ta opcja powinna być zazwyczaj podana jako pierwsza, gdyż przywraca domyślne  zachowanie  programu
              man.  Jej  zastosowaniem  jest  wyłączenie  tych  opcji  ustawionych  w  $MANOPT.  Wszystkie opcje
              następujące po -D będą miały swoje normalne znaczenie.

       --warnings[=ostrzeżenia]
              Włącza ostrzeżenia  programu  groff.  Można  użyć  tej  opcji,  aby  sprawdzić  poprawność  tekstu
              źródłowego  stron  podręcznika  ekranowego.  ostrzeżenia  to  rozdzielona  przecinkami  lista nazw
              ostrzeżeń; jeśli nie jest podana, to przyjmowana jest wartość domyślna - "mac".  Listę  dostępnych
              ostrzeżeń można znaleźć w  info groff, sekcja “Ostrzeżenia”.

   Główne tryby działania
       -f, --whatis
              Odpowiednik whatis. Wyświetla krótki opis strony podręcznika, jeśli jest dostępna. Szczegóły można
              znaleźć w whatis(1).

       -k, --apropos
              Odpowiednik apropos.  Wyszukuje  krótki  opis  stron  podręcznika  pasujących  dla  zadanych  słów
              kluczowych i wyświetla wszystkie dopasowania. Szczegóły można znaleźć w apropos(1).

       -K, --global-apropos
              Szuka  tekstu  we  wszystkich  stronach  podręcznika  ekranowego.  Jest  to  przeszukiwanie siłowe
              (brute-force), więc czasochłonne. Jeśli jest to możliwe, prosimy  o  podanie  numeru  sekcji,  aby
              zmniejszyć  liczbę  przeszukiwanych  stron  podręcznika.  Klucze  wyszukiwania  mogą  być zwykłymi
              łańcuchami znaków (domyślnie) lub wyrażeniami regularnymi (jeśli podano opcję --regex).

              Należy zauważyć, że przeszukiwane są źródła  stron  podręcznika  ekranowego,  a  nie  sformatowane
              strony,  tak  więc  mogą  pojawić się niepoprawne wyniki z powodu na przykład komentarzy w plikach
              źródłowych. Przeszukiwanie sformatowanych stron byłoby jeszcze wolniejsze.

       -l, --local-file
              Aktywuje tryb stron "lokalnych". Zamiast wyszukiwać strony w hierarchii  systemowej,  formatuje  i
              wyświetla  lokalne  pliki  podręcznika.  Każdy  argument  będzie interpretowany jako poprawny plik
              źródłowy nroff. Nie będzie generowany preformatowany  plik  "cat".  Podanie  "-"  jako  jednego  z
              argumentów  spowoduje,  że  będzie  przetwarzane standardowe wejście (stdin). Jeśli nie podano tej
              opcji, a man nie znajdzie żądanej strony, to przed wyświetleniem komunikatu o błędzie zachowa  się
              tak, jakby ta opcja była podana i użyje podanego argumentu jako nazwy pliku do wyświetlenia.

       -w, --where, --path, --location
              Zamiast  wyświetlać  strony  podręcznika ekranowego, wypisuje lokalizacje źródłowych plików nroff,
              które zostałyby sformatowane.

       -W, --where-cat, --location-cat
              Zamiast wyświetlać strony podręcznika ekranowego, wypisuje lokalizacje plików cat, które zostałyby
              wyświetlone. Jeśli podano jednocześnie -w i -W, wyświetla obie wartości rozdzielone spacją.

       -c, --catman
              Ta opcja nie jest przeznaczona dla ogółu i powinna być używana tylko przez program catman.

       -R kodowanie_znaków, --recode=kodowanie_znaków
              Zamiast  w  normalny sposób wyświetlić stronę podręcznika, wypisze źródło strony przekształcone na
              podane kodowanie_znaków. Jeśli znane  jest  kodowanie  znaków  pliku  źródłowego,  to  można  użyć
              bezpośrednio   polecenia   manconv(1).  Jednakże,  opcja  ta  pozwala  przekształcić  kilka  stron
              podręcznika do jednego kodowania, bez dokładnego podawania kodowania źródeł  każdej  z  nich,  pod
              warunkiem  że  strony  te  są  umieszczone  w  strukturze  katalogów  podobnej do hierarchii stron
              podręcznika.

   Wyszukiwanie stron podręcznika ekranowego
       -L ustawienia_językowe, --locale=ustawienia_językowe
              man  zazwyczaj  określa  bieżące  ustawienia  językowa  przez  wywołanie  systemowej   funkcji   C
              setlocale(3),  która określa je na podstawie różnych zmiennych środowiska, takich jak $LC_MESSAGES
              i $LANG. Aby tymczasowo nadpisać wartości ustalone  przez tę funkcję,  można  użyć  tej  opcji  do
              bezpośredniego przekazania ustawień_językowych do programu man. Uwaga: będzie to miało wpływ tylko
              na wyszukiwanie  stron  podręcznika,  komunikaty  takie  jak  informacje  o  pomocy,  zawsze  będą
              wyświetlane w języku określonym na początku działania.

       -m system[,...], --systems=system[,...]
              Jeśli  ten  system ma dostęp do hierarchii stron man innego systemu operacyjnego, to za pomocą tej
              opcji można uzyskać do nich dostęp. Aby wyszukać stronę podręcznika z systemu NewOS, należy  podać
              -m NewOS.

              Podany system może być kombinacją oddzielonych przecinkami nazw systemów operacyjnych. Aby włączyć
              hierarchię stron podręcznika macierzystego  systemu  operacyjnego,  trzeba  użyć  man  jako  nazwy
              systemu  w  łańcuchu  argumentów.  Niniejsza opcja nadpisuje ewentualne użycie zmiennej środowiska
              $SYSTEM.

       -M ścieżka, --manpath=ścieżka
              Podaje alternatywną ścieżkę manpath. Domyślnie w celu znalezienia ścieżki przeszukiwań  man  używa
              kodu  programu  manpath. Opcja ta nadpisuje wartość zmiennej środowiskowej $MANPATH i powoduje, że
              opcja -m jest ignorowana.

              Ścieżka podana jako ścieżka manpath  musi  być  korzeniem  hierarchii  stron  podręcznika,  której
              struktura  odpowiada  strukturze  sekcji opisanej w podręczniku man-db (w dokumencie "System stron
              podręcznika ekranowego", ang. "The manual page system"). Aby zobaczyć strony podręcznika  poza  tą
              hierarchią, patrz opcja -l.

       -S lista, -s lista, --sections=lista
              Rozdzielona  dwukropkami  lub  przecinkami  lista  określa  kolejność  przeszukiwania sekcji stron
              podręcznika. Opcja ta nadpisuje zmienną systemową $MANSECT. (Alternatywna pisownia  w  postaci  -s
              jest dostarczona w celu zachowania kompatybilności z Systemem V).

       -e pod-rozszerzenie, --extension=pod-rozszerzenie
              Niektóre  systemu  zawierają  w  głównej  sekcji  hierarchii stron duże pakiety stron podręcznika,
              takich jak te, które towarzyszą  pakietowi  Tcl.  Aby  rozwiązać  problem  istnienia  dwóch  stron
              podręcznika o tej samej nazwie, takiej jak exit(3), strony Tcl miały tradycyjnie przypisaną sekcję
              l. Jako że nie jest to zbyt szczęśliwe rozwiązanie, jest obecnie możliwe umieszczenie takich stron
              w  poprawnej  sekcji  i  przypisanie im określonego "rozszerzenia", w naszym przykładzie byłoby to
              exit(3tcl). Podczas normalnego działania man wyświetli exit(3) przed exit(3tcl). Aby to zmienić  i
              uniknąć  konieczności  podawania  dokładnej sekcji, w której dana strona jest umieszczona, możliwe
              jest podanie programowi man pod-rozszerzenia, będącego łańcuchem znaków określającym,  do  którego
              pakietu  ma  należeć strona podręcznika. Używając powyższego przykładu, przekazanie programowi man
              opcji -e tcl zawęzi wyszukiwanie do stron mających rozszerzenie *tcl.

       -i, --ignore-case
              Ignoruje wielkość liter podczas wyszukiwania stron podręcznika. Jest to zachowanie domyślne.

       -I, --match-case
              Wyszukuje strony podręcznika zwracając uwagę na wielkość liter.

       --regex
              Wyświetla wszystkie strony, których jakakolwiek część nazwy lub  opisu  pasuje  -  jako  wyrażenie
              regularne  -  do  każdego  podanego argumentu strona, tak jak to robi apropos(1). Ponieważ podczas
              wyszukiwania   za   pomocą   wyrażeń   regularnych   zazwyczaj   nie   ma    rozsądnego    sposobu
              wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --wildcard
              Wyświetla  wszystkie  strony,  których  jakakolwiek  część nazwy lub opisu pasuje - jako wyrażenie
              zawierające  znaki dopasowania w stylu powłoki - do każdego podanego argumentu strona, tak jak  to
              robi  apropos(1)  --wildcard.  Argument  strona musi pasować albo do całej nazwy lub całego opisu,
              albo do poszczególnych słów opisu. Ponieważ  podczas  wyszukiwania  zazwyczaj  nie  ma  rozsądnego
              sposobu wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --names-only
              Jeżeli  użyto opcji --regex lub --wildcard, dopasowywane będą tylko nazwy stron, bez opisów stron,
              tak jak to robi whatis(1). W przeciwnym razie opcja ta nic nie robi.

       -a, --all
              Domyślnie man zakończy działanie po wyświetleniu najbardziej odpowiedniej strony podręcznika, jaką
              znajdzie. Użycie tej opcji spowoduje, że man pokaże wszystkie dostępne strony podręcznika, których
              nazwy odpowiadają kryteriom wyszukiwania.

       -u, --update
              Ta opcja powoduje, że man  przeprowadzi  sprawdzenie  spójności  swoich  baz  danych  na  poziomie
              i-węzłów,  tak  aby  mieć  pewność,  że dokładnie odzwierciedlają system plików. Opcja ta ma efekt
              tylko wtedy, gdy man jest zainstalowany z ustawionym bitem set-user-id.

       --no-subpages
              Domyślnie, man próbuje interpretować pary nazw stron  podręcznika  podane  w  linii  poleceń  jako
              odpowiedniki  nazw  pojedynczych  stron podręcznika zawierających znaki myślnika lub podkreślenia.
              Wspiera  to  zwyczajowy  wzorzec  programów  implementujących  podprogramy,   pozwalając   im   na
              dostarczanie  stron podręcznika dla każdego podprogramu przy użyciu składni podobnej do tej, która
              by była użyta do uruchomienia tego podprogramu. Przykład:

                $ man -aw git diff
                /usr/share/man/man1/git-diff.1.gz

              Aby wyłączyć to zachowanie, proszę użyć opcji --no-subpages.

                $ man -aw --no-subpages git diff
                /usr/share/man/man1/git.1.gz
                /usr/share/man/man3/Git.3pm.gz
                /usr/share/man/man1/diff.1.gz

   Kontrolowanie sformatowanego wyjścia
       -P pager, --pager=pager
              Specify which output pager to use.  By default, man uses pager, falling back to cat  if  pager  is
              not  found  or is not executable.  This option overrides the $MANPAGER environment variable, which
              in turn overrides the $PAGER environment variable.  It is not used in conjunction with -f or -k.

              Wartością może być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości  można  używać
              znaków  cytowania  powłoki  (odwrotne  ukośniki, pojedyncze lub podwójne cudzysłowy), jednakże nie
              można łączyć wielu poleceń w potoki; jeśli jest to  potrzebne  należy  użyć  skryptu  otaczającego
              potok.  Skrypt  ten powinien móc przyjmować plik do wyświetlenia albo jako argument linii poleceń,
              albo odczytać go ze standardowego wejścia.

       -r linia_zachęty, --prompt=linia_zachęty
              Jeżeli jako przeglądarka tekstu jest używana w miarę nowa wersja programu less,  to  man  spróbuje
              ustawić jej łańcuch zachęty oraz parę sensownych opcji. Domyślny łańcuch zachęty wygląda tak

               Strona podręcznika nazwa(sek) linia x

              gdzie nazwa oznacza nazwę strony podręcznika, sek oznacza sekcję, w której znaleziono tę stronę, a
              x jest numerem bieżącego wiersza. Osiąga się to przez użycie zmiennej środowiska $LESS.

              Podanie -r z łańcuchem znaków nadpisze tę wartość domyślną. Łańcuch  znaków  może  zawierać  tekst
              $MAN_PN,  który  zostanie  zamieniony  przez  nazwę  bieżącej  strony  podręcznika oraz jej sekcję
              otoczoną nawiasami "(" i ")". Łańcuch znaków równoważny wartości domyślnej to:

              \ Strona\ podręcznika\ \$MAN_PN\ ?ltlinia\ %lt?L/%L.:
              bajt\ %bB?s/%s..?\ (KONIEC):?pB\ %pB\\%..
              (naciśnij h, aby otrzymać pomoc, lub q, aby zakończyć)

              Podział na trzy linie zastosowano tylko dla zwiększenia czytelności.  Znaczenie  można  znaleźć  w
              podręczniku  less(1).  Linia  zachęty  jest  najpierw  rozwijana przez powłokę. Wszystkie podwójne
              cudzysłowy, odwrotne apostrofy i odwrotne ukośniki w linii zachęty muszą być  poprzedzone  znakiem
              odwrotnego ukośnika. Linia zachęty może kończyć się poprzedzonym przez odwrotny ukośnik znakiem $,
              po którym mogą następować kolejne opcje przekazywane do  programu  less.  Domyślnie  man   ustawia
              opcje -ix8.

              Opisanej  poniżej  zmiennej  środowiskowej  $MANLESS  można użyć do ustawienia domyślnego łańcucha
              zachęty, jeżeli nie podano go w parametrach linii poleceń.

       -7, --ascii
              Podczas przeglądanie strony podręcznika zawierającej  tylko  czyste  znaki  ascii(7)  w  7-bitowym
              terminalu  lub  emulatorze  terminala, niektóre znaki mogą nie być wyświetlone poprawnie, jeżeli z
              programem używane jest urządzenie latin1(7) programu GNU  nroff.  Ta  opcja  pozwala,  aby  strony
              zawierające  tylko  znaki ascii były wyświetlane w trybie ascii z urządzeniem latin1. Opcja ta nie
              zmieni kodowania żadnego tekstu latin1. Poniższa tabela pokazuje  przeprowadzane  zmiany  kodowań:
              niektóre  z  nich  mogą  być  wyświetlone  poprawnie, tylko gdy używa się urządzenia latin1(7) GNU
              nroffa.

              Opis                     Ósemkowy   latin1   ascii
              ───────────────────────────────────────────────────
              łącznik                    255        ‐        -
              kula (kropka w środku)     267        •        o
              akcent ostry               264        ´        '
              znak dzielenia             327        ×        x

              Jeżeli kolumna latin1 wyświetla się poprawnie, Twój terminal  może  być  już  ustawiony  na  znaki
              latin1,  więc podanie tej opcji nie jest potrzebne. Jeśli kolumny latin1 i ascii są identyczne, to
              czytasz tę stronę używając omawianej opcji lub man nie sformatował tej strony za pomocą urządzenia
              latin1.  Jeśli brakuje kolumny latin1 lub jest ona uszkodzona, to najprawdopodobniej trzeba używać
              omawianej opcji podczas przeglądania stron podręcznika ekranowego.

              Ta opcja jest ignorowana, jeżeli podano  również  -t,  -H,  -T  albo  -Z  i  może  być  całkowicie
              nieprzydatna podczas używania wersji nroffa innej niż GNU.

       -E kodowanie_znaków, --encoding=kodowanie_znaków
              Generuje   wyjście   w   innym   niż  domyślne  kodowaniu  znaków.  W  celu  zachowania  wstecznej
              kompatybilności kodowanie_znaków może być urządzeniem nroff, takim jak ascii, latin1 lub utf8  jak
              również prawdziwym kodowaniem znaków, takim jak UTF-8.

       --no-hyphenation, --nh
              Zazwyczaj  nroff  automatycznie  dzieli  wyrazy  przy  przenoszeniu,  jeśli jest to konieczne, aby
              wyrównać linię, tak żeby nie zawierała za dużo spacji, i robi to nawet wtedy, gdy  wyrazy  te  nie
              zawierają  znaków  łącznika.  Ta  opcja  wyłącza automatyczne dzielenie wyrazów, tak że słowa będą
              dzielone tylko, gdy zawierają łączniki.

              Jeśli piszesz stronę podręcznika ekranowego, to aby powstrzymać nroff przed przenoszeniem  wyrazów
              do  nowej  linii  w  nieodpowiednim  miejscu,  należy  zapoznać się z dokumentacją programu nroff,
              zamiast używać tej opcji; na przykład można w słowie umieścić sekwencję "\%" wskazującą miejsce, w
              którym  słowo  może  być  podzielone  przy  przenoszeniu, albo umieścić "\%" na początku słowa, co
              zabroni jego dzielenia.

       --no-justification, --nj
              Zazwyczaj nroff automatycznie wyrówna tekst w linii do obu  marginesów.  Opcja  ta  wyłącza  takie
              wyrównywanie,  zostawiając  wyrównywanie tylko do lewego marginesu, co powoduje, że tekst z prawej
              strony jest "postrzępiony".

              Podczas pisania strony podręcznika ekranowego, nie należy  używać  tej  opcji  do  powstrzymywania
              nroffa  od  wyrównywania  linii  w  akapicie do obu marginesów. Zamiast tego proszę zapoznać się z
              dokumentacją programu nroff. Na przykład można użyć żądań ".na",  ".nf",  ".fi",  and  ".ad",  aby
              tymczasowo wyłączyć wyrównywanie linii i wypełnianie spacjami.

       -p łańcuch_znaków, --preprocessor=łańcuch_znaków
              Określa   sekwencję   preprocesorów   do  uruchomienia  przez  uruchomieniem  programu  nroff  lub
              troff/groff. Nie w każdym  systemie  będzie  zainstalowany  pełen  zbiór  preprocesorów.  Niektóre
              preprocesory  i  litery  je oznaczające to: eqn (e), grap (g), pic (p), tbl (t), vgrind (v), refer
              (r). Ta opcja nadpisuje zmienną środowiska  $MANROFFSEQ.  zsoelim  jest  zawsze  uruchamiany  jako
              pierwszy preprocesor.

       -t, --troff
              Używa programu groff -mandoc, aby sformatować stronę podręcznika na standardowe wyjście. Opcja nie
              jest wymagana w połączeniu z  -H, -T lub -Z.

       -T[urządzenie], --troff-device[=urządzenie]
              Za pomocą tej opcji można zmienić wyjście programu groff  (lub  być  może  troff),  tak  aby  było
              odpowiednie  dla  innego  urządzenia  niż  domyślne. Włącza opcję -t. Przykłady (dostarczane przez
              groff-1.17) zawierają dvi, latin1, ps, utf8, X75 oraz X100.

       -H[przeglądarka], --html[=przeglądarka]
              Opcja ta spowoduje, że groff utworzy wyjście w formacie HTML i je wyświetli w  przeglądarce  stron
              www.  Wybór przeglądarki dokonywany jest przy pomocy opcjonalnego argumentu przeglądarka. Jeśli go
              nie podano, to brana jest pod uwagę wartość zmiennej środowiska  $BROWSER,  a  następnie  domyślna
              przeglądarka ustawiona podczas kompilowania pakietu (zazwyczaj lynx). Opcja ta włącza również -t i
              będzie działać tylko z wersją GNU troffa.

       -X[dpi], --gxditview[=dpi]
              Opcja ta wyświetla wyjście groffa w okienku graficznym za pomocą programu gxditview Argumentem dpi
              (dots  per  inch)  może  być  75,  75-12,  100 lub 100-12, domyślnie jest 75; warianty -12 używają
              12-punktowej czcionki jako bazowej. Opcja włącza -T z urządzeniem X75, X75-12, X100 lub X100-12.

       -Z, --ditroff
              groff  uruchomi  program  troff  i  użyje  odpowiedniego  postprocesora  do   utworzenia   wyjścia
              odpowiedniego  dla  wybranego  urządzenia.  Gdy  groff  -mandoc  jest  groffem,  to  ta opcja jest
              przekazywana do groffa i wstrzyma użycie postprocesora. Automatycznie włącza opcję -t.

   Otrzymywanie pomocy
       -?, --help
              Wyświetla komunikat pomocy i kończy pracę.

       --usage
              Wyświetla krótki opis użycia programu i kończy pracę.

       -V, --version
              Wyświetla informację o wersji.

KOD ZAKOŃCZENIA

       0      Program zakończony bez żadnych błędów.

       1      Błąd użycia, składni lub pliku konfiguracyjnego.

       2      Błąd działania.

       3      Proces potomny zwrócił niezerowy kod zakończenia.

       16     Co najmniej jedna z stron/plików/słów kluczowych nie istnieje lub nie zostało dopasowane.

ŚRODOWISKO

       MANPATH
              Jeżeli ustawiona jest $MANPATH, to jej wartość jest używana jako ścieżka  przeszukiwań  hierarchii
              stron man.

       MANROFFOPT
              Zawartość  zmiennej $MANROFFOPT jest dodawana do linii poleceń za każdym razem, gdy  man uruchamia
              program formatujący (nroff, troff lub groff).

       MANROFFSEQ
              Jeżeli ustawiono $MANROFFSEQ, to jej wartość jest używana do określenia zbioru preprocesorów przez
              które jest przepuszczana strona podręcznika. Domyślna lista preprocesorów zależy od systemu.

       MANSECT
              Jeżeli  ustawiona jest $MANSECT, to jej wartość jest listą oddzielonych dwukropkami sekcji i służy
              do określania, które sekcje podręcznika man i w jakiej  kolejności  będą  przeszukiwane.  Domyślną
              wartością jest "1 n l 8 3 2 3posix 3pm 3perl 3am 5 4 9 6 7", chyba że zostanie to nadpisane w polu
              SECTION pliku /etc/manpath.config.

       MANPAGER, PAGER
              If $MANPAGER or $PAGER is set ($MANPAGER is used in preference), its value is used as the name  of
              the  program  used  to display the manual page.  By default, pager is used, falling back to cat if
              pager is not found or is not executable.

              Wartością może być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości  można  używać
              znaków  cytowania  powłoki  (odwrotne  ukośniki, pojedyncze lub podwójne cudzysłowy), jednakże nie
              można łączyć wielu poleceń w potoki; jeśli jest to  potrzebne  należy  użyć  skryptu  otaczającego
              potok.  Skrypt  ten powinien móc przyjmować plik do wyświetlenia albo jako argument linii poleceń,
              albo odczytać go ze standardowego wejścia.

       MANLESS
              Jeśli $MANLESS jest ustawiona, to jej wartość zostanie użyta jako domyślna linia zachęty  programu
              less,  dokładnie  tak  jakby przekazano ją w opcji -r (i każde wystąpienie tekstu $MAN_PN zostanie
              rozwinięte w taki sam sposób). Na przykład aby bezwarunkowo ustawić linię zachęty na  “moja  linia
              zachęty”, należy ustawić $MANLESS na ‘-Psmoja linia zachęty’. Użycie opcji -r nadpisuje tę zmienną
              środowiska.

       BROWSER
              Jeżeli jest ustawiona zmienna $BROWSER,  to  jej  wartością  jest  rozdzielona  dwukropkami  lista
              poleceń, które man będzie - w kolejności - próbował uruchomić, aby wyświetlić wyjście man --html w
              przeglądarce www. W każdym poleceniu %s jest zastępowane nazwą pliku  zawierającego  wyjście  HTML
              programu groff, %% jest zastępowane znakiem procentu (%), a %c - dwukropkiem (:).

       SYSTEM Jeżeli ustawiona jest zmienna $SYSTEM, to ma to taki sam skutek, jak przekazanie jej wartości jako
              argumentu opcji -m.

       MANOPT Jeżeli ustawiono $MANOPT, to wartość tej zmiennej,  która  powinna  być  w  formacie  podobnym  do
              formatu  linii  opcji  poleceń  programu  man,  będzie  przetwarzana  przed opcjami linii poleceń.
              Ponieważ wszystkie pozostałe zmienne środowiska specyficzne dla programu  man  mogą  być  wyrażone
              jako  opcje  linii  poleceń  i jako takie mogą być podane w zmiennej $MANOPT, należy oczekiwać, że
              zostaną one uznane za przestarzałe. Uwaga: wszystkie spacje, które mają być  zinterpretowane  jako
              część argumentu opcji, muszą zostać poprzedzone znakiem odwrotnego ukośnika.

       MANWIDTH
              Jeżeli  ustawiono  zmienną  $MANWIDTH, to jej wartość jest używana do określenia długości wiersza,
              dla której będą formatowane strony podręcznika. Jeżeli nie jest ustawiona, to  strony  podręcznika
              będą  formatowane  dla  długości  wiersza  odpowiedniej dla bieżącego terminalu (używając wartości
              zmiennej $COLUMNS lub ioctl(2), jeśli jest dostępne, lub jeśli żadne z  nich  nie  jest  dostępne,
              ustawiając  domyślną wartość 80 znaków). Preformatowane strony "cat" będą zachowywane tylko wtedy,
              gdy jest używane domyślne formatowanie, to jest gdy długość wiersza terminala zawiera  się  między
              66 a 80 znakami.

       MAN_KEEP_FORMATTING
              Zazwyczaj,  jeżeli  wyjście nie jest przekazywane do terminala (tylko np. do pliku lub potoku), to
              kontrolne znaki formatujące są usuwane, aby ułatwić czytanie pliku wynikowego bez  użycia  żadnych
              dodatkowych  narzędzi.  Jednakże  jeżeli  MAN_KEEP_FORMATTING  ma  niepustą  wartość,  znaki te są
              zachowywane. Może być to użyteczne dla  programów,  które  wewnętrznie  wywołują  man  i  potrafią
              zinterpretować znaki kontrolne.

       MAN_KEEP_STDERR
              Zazwyczaj,  jeśli wyjście jest skierowane na terminal (zazwyczaj do programu do stronicowania), to
              ignorowane są wszystkie komunikaty błędów  generowane  przez  programy  używane  to  sformatowania
              strony  podręcznika,  tak  aby nie zakłócić wyjścia programu do stronicowania. Programy, takie jak
              groff często tworzą komunikaty o relatywnie mało istotnych błędach typograficznych (dotyczących na
              przykład  złego  wyrównania)  -  wyświetlanie  ich  razem  ze stroną podręcznika byłoby szpecące i
              mylące. Jednakżę niektórzy użytkownicy chcieliby zobaczyć te błędy, więc jeżeli ustawi się zmienną
              $MAN_KEEP_STDERR na dowolną niepustą wartość, to wyjście błędów będzie normalnie wyświetlane.

       LANG, LC_MESSAGES
              W  zależności  od systemu i implementacji bieżące ustawienia językowe będą pobierane z  jednej lub
              obu spośród zmiennych $LANG i $LC_MESSAGES. man wyświetli swoje komunikaty w tym języku (jeśli  są
              dostępne). Szczegóły można znaleźć w setlocale(3).

PLIKI

       /etc/manpath.config
              Plik konfiguracyjny man-db.

       /usr/share/man
              Globalna hierarchia stron podręcznika ekranowego.

       /usr/share/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Tradycyjny globalny indeks bazy danych.

       /var/cache/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Zgodny z FHS globalny indeks bazy danych.

ZOBACZ TAKŻE

       apropos(1),  groff(1),  less(1),  manpath(1),  nroff(1),  troff(1),  whatis(1), zsoelim(1), setlocale(3),
       manpath(5), ascii(7), latin1(7), man(7), catman(8), mandb(8), podręcznik pakietu man-db, FSSTND

HISTORIA

       1990, 1991 – Program napisany przez Johna W. Eatona (jwe@che.utexas.edu).

       23 grudnia 1992: Rik  Faith  (faith@cs.unc.edu)  zaaplikował  poprawki  błędów  nadesłane  przez  Willema
       Kasdorpa (wkasdo@nikhefk.nikef.nl).

       30  kwietnia  1994  –  23  lutego 2000: Wilf. (G.Wilford@ee.surrey.ac.uk) z pomocą paru osób rozwijał ten
       pakiet i nim zarządzał.

       30 października 1996 – 30 marca 2001: Fabrizio Polacco <fpolacco@debian.org>rozwijał  i  udoskonalał  ten
       pakiet dla projektu Debiana z pomocą całej społeczności.

       31 marca 2001 – obecnie: Colin Watson <cjwatson@debian.org> rozwija man-db i nim zarządza.

TŁUMACZENIE

       Wojciech  Kotwica  w  1999  roku  przetłumaczył  część stron podręcznika pakietu man-db i udostępnił je w
       ramach Projektu Tłumaczenia Manuali.
       Robert Luberda tłumaczenie zaktualizował i uzupełnił w roku 2008.