Provided by: manpages-pl_0.7-1_all bug

NAZWA

       mcedit - terminalowy edytor tekstowy dla systemów Unixowych

SKŁADNIA

       mcedit [[+liczba] plik [-bcCdfhstVx?]]

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       mcedit  jest dowiązaniem (link) do mc, Midnight Commandera, wymuszając na nim natychmiastowe uruchomienie
       wewnętrznego edytora. Edytor ten jest terminalową wersją cooledit, odrębnego edytora X-window.

OPCJE

       +liczba
              Przechodzi do wiersza o zadanym numerze (nie należy umieszczać  odstępu  pomiędzy  znakiem  "+"  a
              liczbą).

       -b     Wymusza wyświetlanie czarno-białe.

       -c     Wymusza tryb kolorowy na terminalach, dla których mcedit domyślnie używa trybu czarno-białego.

       -C     <słowo_kluczowe>=<kolor_znaku>,<kolor_tła>:<słowo_kluczowe>=...
              Używane do definiowania innego zestawu kolorów, gdzie słowo_kluczowe jest jednym z:
                     normal,  selected, marked, markselect, errors, reverse menu, menusel, menuhot, menuhotsel i
                     gauge.
              Kolory są opcjonalne i mogą przyjmować wartości:
                     black, gray, red, brightred, green, brightgreen, brown, yellow, blue, brightblue,  magenta,
                     brightmagenta, cyan, brightcyan, lightgray oraz white.
              Więcej informacji znajdziesz w sekcji Kolory w mc.1

       -d     Wyłącza obsługę myszy.

       -f     Wyświetla wkompilowane ścieżki poszukiwania plików Midnight Commandera.

       -t     Używane  tylko,  gdy  kod został skompilowany ze Sland i terminfo; powoduje, że Midnight Commander
              użyje wartości  zmiennej  TERMCAP  do  uzyskania  informacji  o  terminalu  zamiast  informacji  o
              systemowej bazie danych terminali.

       -V     Wyświetla wersję programu.

       -x     Wymusza  tryb  xterm.  Używane  przy  uruchamianiu na terminalach potrafiących obsłużyć xterm (dwa
              tryby ekranu i zdolne wysyłać sekwencje specjalne myszy).

FUNKCJE

       Wewnętrzny edytor plików posiada większość funkcji powszechnie  używanych  edytorów  pełnoekranowych.  Ma
       rozszerzalny  limit  wielkości  pliku  (do  szesnastu  megabajtów) i bezproblemowo edytuje pliki binarne.
       Obecnie obsługuje funkcje: kopiowania, przesuwania,  usuwania,  wycinania  i  wstawiania  bloków  tekstu;
       klawisz  dla  klawisza  cofania zmian (key for key undo); rozwijalne menu; wstawianie pliku; definiowanie
       makr; wyszukiwanie i zastępowanie z obsługą wyrażeń regularnych (oraz własne wyszukiwanie i  zastępowanie
       scanf-printf);  przełącznik wstawianie-nadpisywanie; przenoszenie wyrazów (word-wrap); różnorodne funkcje
       tabulacji; podświetlanie składni dla różnych typów  plików;  oraz  możliwość  potokowania  bloków  tekstu
       poprzez polecenia powłoki jak indent czy ispell.

KLAWISZE

       Edytor jest bardzo prosty w użytkowaniu i nie wymaga szkolenia.  Żeby zobaczyć, co robi który klawisz, po
       prostu zajrzyj do odpowiedniego menu rozwijalnego. A oto opis pozostałych klawiszy:

       Ruch kursora przy wciśniętym Shift podświetla tekst (tylko na konsoli Linuksa).
       Ctrl-Ins kopiuje do pliku ~/.cedit/cooledit.clip, zaś
       Shift-Ins wkleja z pliku ~/.cedit/cooledit.clip.
       Shift-Del wycina do ~/.cedit/cooledit.clip,
       a Ctrl-Del usuwa podświetlony tekst - wszystkie tylko na konsoli Linuksa.

       Klawisz uzupełnienia (completion key) (patrz mc.1) wykonuje  również  twardy  Return  bez  automatycznego
       wcięcia.  Działa także podświetlanie myszką i możesz unieważnić je jak zwykle przytrzymując klawisz Shift
       podczas ciągnięcia myszką, by włączyć normalne podświetlanie myszą terminala.

       W celu zdefiniowania makra naciśnij Ctrl-R i użyj sekwencji klawiszy, jaką  chciałbyś  zarejestrować.  Na
       koniec  naciśnij  powtórnie  Ctrl-R.   Możesz  teraz przypisać makro do dowolnego klawisza naciskając go.
       Makro zostanie wykonane, gdy naciśniesz Ctrl-A a następnie przypisany  klawisz.   Makro  wykonywane  jest
       również  po  naciśnięciu  Meta,  Ctrl lub Esc i przypisanego klawisza, pod warunkiem, że sekwencja ta nie
       jest  używana  do   obsługi   innej   funkcji.   Po   zdefiniowaniu   makra   zapisywane   są   w   pliku
       ~/.cedit/cooledit.macros.  Nie  modyfikuj  go,  chyba  że nie zamierzasz ponownie używać makr w tej samej
       sesji edycji, gdyż mcedit buforuje definicje  makr  w  pamięci.   mcedit  nadpisuje  makro  jeżeli  makro
       przypisane  do  tego  samego  klawisza już istnieje, więc nie będziesz musiał zmieniać tego pliku. Musisz
       ponownie uruchomić inne działające procesy edytora, by zadziałały zmienione makra.

       F19  sformatuje  podświetlony  kod  C.   W   celu   włączenia   tej   cechy   stwórz   plik   wykonywalny
       .cedit/edit.indent.rc w swoim katalogu domowym zawierający:

              #!/bin/sh
              # Użyj $HOME zamiast ~ jeśli nie działa.
              # Być może będziesz też musiał użyć innej składni
              # przekierowania wyjścia
              usr/bin/ident -kr -pcs ~/.cedit/cooledit.block >& /dev/null
              cat /dev/null > ~/.cedit/cooledit.error

       C-p w podobny sposób uruchomi ispell na bloku tekstu. Odpowiednim plikiem jest .cedit/edit.spell.rc.

              #!/bin/sh
              # Użyj $HOME zamiast ~ jeśli nie działa.
              # Być może będziesz też musiał użyć innej składni
              # przekierowania wyjścia
              /usr/local/bin/ispell ~/.cedit/cooledit.block >& /dev/null
              cat /dev/null > ~/.cedit/cooledit.error

PRZEDEFINIOWYWANIE KLAWISZY

       Klawisze mogą być redefiniowane w menu opcji Midnight Commandera.

PODŚWIETLANIE SKŁADNI

       Od  wersji  3.6.0 cooledit posiada podświetlanie składni. Oznacza to, że słowa kluczowe i elementy języka
       (jak komentarze C, stałe łańcuchowe itd.)  podświetlane są różnymi kolorami. Poniższy  fragment  wyjaśnia
       format pliku ~/.cedit/syntax.

       Plik  ~/.cedit/syntax  jest ponownie przeglądany przy otwieraniu w edytorze każdego nowego pliku. Zawiera
       on reguły podświetlania, każdą w osobnej linii, i definiuje, jakie słowa kluczowe będą podświetlane jakim
       kolorem.   Plik  jest  podzielony  na  sekcje,  z  których  każda  rozpoczyna się linią z poleceniem file
       zakończonym wyrażeniem regularnym. Wyrażenie regularne określa nazwę pliku, do jakiego  odnosi  się  dany
       zestaw reguł.

       Po  nim  następuje  opis wyświetlany po lewej stronie okna edytora, objaśniający użytkownikowi typ pliku.
       Trzecim, opcjonalnym argumentem jest wyrażenie regularne dopasowujące pierwszą linię tekstu  pliku.  Dane
       reguły zostaną wczytane jeśli dopasowano nazwę pliku bądź pierwszą linię tekstu.

       Sekcja  kończy  się  z  początkiem  kolejnej  sekcji.  Każda sekcja podzielona jest na konteksty, a każdy
       kontekst zawiera reguły. Kontekst jest zakresem wewnątrz tekstu, do którego odnosi się  konkretny  zestaw
       reguł.  Na przykład, obszar w obrębie komentarza w stylu C (tj.pomiędzy /* a */) ma swój własny kolor. To
       jest kontekst, mimo iż nie będzie miał w środku innych reguł, gdyż raczej nie ma niczego, co  chcelibyśmy
       podświetlić wewnątrz komentarza C.

       Prosta sekcja programu w C może wyglądać tak:

       file .\*\\.c C\sProgram\sFile (#include|/\\\*)

       wholechars abcdefghijklmnopqrstuvwxyzABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ_

       # kolory domyślne
       context default
         keyword  whole  if       24
         keyword  whole  else     24
         keyword  whole  for      24
         keyword  whole  while    24
         keyword  whole  do       24
         keyword  whole  switch   24
         keyword  whole  case     24
         keyword  whole  static   24
         keyword  whole  extern   24
         keyword         {        14
         keyword         }        14
         keyword         '*'      6

       # komentarze C
       context /\* \*/ 22

       # dyrektywy preprocesora C
       context linestart # \n 18
         keyword  \\\n  24

       # stałe łańcuchowe C
       context " " 6
         keyword  %d    24
         keyword  %s    24
         keyword  %c    24
         keyword  \\"   24

       Każdy kontekst rozpoczyna się linią postaci:
              context  [exclusive]  [whole|wholeright|wholeleft] [linestart] ogranicznik [linestart] ogranicznik
              [kolor_znaków] [kolor_tła]
       Jedynym wyjątkiem jest pierwszy kontekst. Musi on rozpoczynać się poleceniem
              context default [kolor_znaków] [kolor_tła]
       albo cooledit zwróci błąd.

       Opcja linestart nakazuje, by ogranicznik zaczynał się od początku linii.

       Opcja whole określa, że ogranicznik musi być całym wyrazem. Całe wyrazy są  tworzone  z  zestawu  znaków,
       który  może  zostać  zmieniony  w  dowolnym  miejscu  pliku  przy  pomocy polecenia wholechars. Polecenie
       wholechars umieszczone na samym początku ustawia zestaw znaków dokładnie na jego  wartość  domyślną  i  w
       związku  z  tym mogłoby być pominięte. Możesz użyć opcji wholeleft dla wskazania, że słowo musi być pełne
       tylko z lewej strony, i podobnie dla prawej. Lewy i prawy zestaw znaków może być ustawiony odrębnie  przy
       pomocy wholechars [left|right] characters

       Opcja exclusive powoduje, że podświetlony zostanie tekst pomiędzy ogranicznikami, ale nie one same.

       Każda reguła jest linią postaci:
              keyword [whole|wholeright|wholeleft] [linestart] łańcuch znakowy kolor_znaków [kolor_tła]
       Łańcuchy  znakowe  kontekstu i słów kluczowych są interpretowane, tak że możesz użyć tabulatorów i spacji
       przy pomocy sekwencji \t i \s.  Znaki nowej linii i \ są wyszczególniane przy pomocy odpowiednio \n i \\.
       Wynika  to z tego, że separatorem jest biały znak, zatem nie może on zostać użyty wprost.  Również znak *
       musi być podany jako \*. Samo * jest znakiem uogólniającym, który dopasowuje dowolną  liczbę  znaków.  Na
       przykład
              keyword         '*'      6
       koloruje wszystkie jednoznakowe stałe C na zielono. Mógłbyś również użyć
              keyword         "*"      6
       do  pokolorowania  stałych  łańcuchowych,  z wyjątkiem tego, że dopasowany łańcuch nie może kończyć się w
       innej linii. Znaki uogólniające mogą być też użyte wewnątrz ograniczników kontekstu, ale nie możesz  użyć
       znaku uogólniającego jako pierwszego lub ostatniego.

       Godna uwagi jest linia
              keyword  \\\n  24
       Linia ta definiuje słowo kluczowe zawierające znak \ oraz znak nowej linii.  Ponieważ słowa kluczowe mają
       wyższy priorytet niż ograniczniki kontekstu, to słowo kluczowe zapobiega temu, by kontekst kończył się na
       końcu linii, jeśli linia kończy się na \. Umożliwia zatem prawidłowe podświetlenie dyrektywy preprocesora
       C nakazującej kontynuację w kolejnej linii.

       Kolory są numerowane od 0 do 26.  Możesz też posłużyć się dowolną  z  nazw  kolorów  wyszczególnionych  w
       pliku  /usr/lib/X11/rgb.txt,  ale  tylko  w  wersji  jednowyrazowej.   Lepiej jest pozostać przy kolorach
       wyrażonych liczbowo, by ograniczyć użycie palety kolorów.

       Komentarza mogą być umieszczane w odrębnych liniach; zaczynają się one od znaku #.

       Z powodu prostoty rozwiązania, jest w nim trochę zawikłań, które nie zostaną poprawnie obsłużone, ale nie
       są  one  zbyt  irytujące. Na ogół przy pomocy powyższych prostych reguł obsługiwany jest szeroki wachlarz
       całkiem skomplikowanych sytuacji. Dobrze jest  przyjrzeć  się  plikowi  składni,  by  zaczerpnąć  pomysły
       prostych  trików,  jakie  można  wykorzystać  przy  odrobinie  wyobraźni.  Jeżeli nie możesz uporać się z
       regułami, jakie zakodowałem, a sądzisz, że masz regułę, która może być przydatna, wyślij mi,  proszę,  e-
       mail  ze  swoim  życzeniem.  Nie  proś  jednak  o  obsługę  wyrażeń  regularnych,  gdyż jest to stanowczo
       niemożliwe.

       Użyteczną wskazówką może być praca przy maksymalnym  wykorzystywaniu  możliwości  zamiast  prób  robienia
       rzeczy,  z  którymi  ta  implementacja sobie nie radzi.  Pamiętaj również, że celem podświetlania składni
       jest zmniejszenie błędów przy programowaniu, a nie pokazanie ładnego kodu.

KOLORY

       Domyślne kolory mogą być zmienione przez dodanie do  zmiennej  środowiska  MC_COLOR_TABLE.  Pary  kolorów
       znaków i tła mogą być określone na przykład przy pomocy
              MC_COLOR_TABLE="$MC_COLOR_TABLE:editnormal=lightgray,black:editbold=yellow,black:editmarked=black,cyan"

OPCJE

       Obecnie większość opcji może zostać ustawiona w oknie  dialogowym  opcji  edytora.   Patrz  menu  Options
       (Opcje).  Objaśnione  poniżej  opcje  zdefiniowane  są  w  .mc.ini  i mają oczywiste odpowiedniki w oknie
       dialogowym.  Możesz je zmieniać, by zmienić zachowanie  edytora,  zmieniając  plik.   Jeżeli  nie  podano
       inaczej, to tradycyjnie 1 ustawia włącza opcję, 0 ją wyłącza.

       use_internal_edit
              Ignorowana przy wywoływaniu mcedit.

       editor_key_emulation
              1 dla klawiszy Emacsa, 0 dla zwykłych klawiszy Cooledit.

       editor_tab_spacing
              Długość  znaku  tabulacji. Domyślnie 8. Powinieneś unikać używania innych wartości, gdyż większość
              innych  edytorów  i  przeglądarek  tekstu  zakłada  tabulatory  długości  8.  Posłuż   się   opcją
              editor_fake_half_tabs chcąc symulować mniejsze odstępy tabulacji.

       editor_fill_tabs_with_spaces
              Nigdy  nie  wstawiaj  znaków tabulacji. Wstaw zamiast nich odstępy (ASCII 20h) wypełniające zadany
              rozmiar tabulacji.

       editor_return_does_auto_indent
              Automatyczne wcięcia.  Naciśnięcie Return przesuwa kolejnymi pozycjami tabulacji aż do osiągnięcia
              takiego samego wcięcia, jak w pierwszej poprzedzającej linii zawierającej tekst.

       editor_backspace_through_tabs
              Pojedyncze  naciśnięcie  Backspace  usuwa  wszystkie  odstępy aż do lewego marginesu (jeśli nie ma
              tekstu pomiędzy kursorem a lewym marginesem).

       editor_fake_half_tabs
              Emuluje połówki tabulacji. Dla potrzebujących tabulacji z  krokiem  4,  ale  bez  zmiany  rozmiaru
              tabulacji z domyślnego 8 (kod będzie tak samo sformatowany przy wyświetlaniu przez inne programy).
              W trakcie edycji pomiędzy tekstem a lewym marginesem przesuwanie  i  wstawianie  tabulacji  będzie
              zachowywać  się  tak,  jakby krokiem tabulacji było 4. W rzeczywistości do optymalnego wypełniania
              będą używane odstępy i zwykłe tabulatory. Przy edycji w innych  miejscach  wstawiany  jest  zwykły
              tabulator.

       editor_option_save_mode
              (0,  1  lub 2.)  Tryb zachowywania (patrz również menu opcji) pozwala na zmianę metody zapisywania
              pliku. Zachowywanie szybkie (0) zapisuje plik natychmiast, obcinając (trunctate) plik  dyskowy  do
              długości  zerowej (tj.wymazując go) i zapisując do niego zawartość edytora. Metoda ta jest szybka,
              ale niebezpieczna, gdyż błąd systemowy podczas zapisu pliku  pozostawi  częściowo  zapisany  plik,
              prawdopodobnie  uniemożliwiając  odzyskanie  danych.   Użycie  opcji zachowywania bezpiecznego (1)
              włącza tworzenie pliku tymczasowego, do którego wstępnie  zapisywana  jest  zawartość  zmienionego
              pliku.   W  przypadku  kłopotów  pierwotny  plik  jest  nienaruszony. Po pomyślnym zapisaniu pliku
              tymczasowego zmieniana jest jego nazwa na nazwę pliku  pierwotnego,  powodując  jego  zastąpienie.
              Najbezpieczniejszą  metodą jest tworzenie kopii zapasowych (2). Kopia zapasowa tworzona jest przed
              dokonaniem jakichkolwiek zmian. W oknie dialogowym możesz podać własne rozszerzenie plików  kopii.
              Zauważ, że podwójne zachowanie pliku zastąpi zarówno kopię zapasową jak i pierwotny plik.

RÓŻNE

       (Wyszukiwanie  i  zastępowanie  scanf  poprzednio  nie  działało  poprawnie.  W obecnej edycji problemy z
       wyszukiwaniem i zastępowaniem zostały usunięte.)

       Możesz użyć wyszukiwania i zastępowania typu scanf do  wyszukania  i  zastąpienia  łańcucha  znakowego  w
       formacie  C.  Przejrzyj  najpierw strony podręcznika systemowego omawiające sscanf i sprintf, by zapoznać
       się z opisem budowy formatu łańcuchowego i jego działaniem. A oto przykład: załóżmy, że  chcesz  zamienić
       wszystkie  wystąpienia, powiedzmy, otwierającego nawiasu, trzech oddzielonych przecinkami liczb i nawiasu
       zamykającego, na słowo czerwone, trzecią z liczb, słowo czarne  i  drugą  z  liczb.   Powinieneś  wówczas
       wypełnić okno dialogowe Replace (zastąp) jak niżej:
              Enter search string
              (%d,%d,%d)
              Enter replace string
              czerwone %d czarne %d
              Enter replacement argument order
              3,2
       Ostatnia  linia nakazuje, by w miejsce pierwszej i drugiej liczby zostały użyte trzecia a następnie druga
       z liczb.

       Zaleca się użycie  tej  funkcji  z  włączonym  potwierdzaniem  zastępowania  (Prompt  On  Replace),  gdyż
       dopasowanie jest znalezione, gdy liczba znalezionych argumentów odpowiada liczbie podanych, co nie zawsze
       jest rzeczywistym dopasowaniem. Ponadto scanf traktuje białe znaki jako "rozciągliwe". Zauważ, iż  format
       scanf %[ jest bardzo przydatny do wyszukiwania łańcuchów znakowych i białych znaków.

       Edytor  wyświetla  także  znaki  spoza USA (non-US) (o kodach od 160).  Przy modyfikacji plików binarnych
       powinieneś w menu opcji Midnight Commandera ustawić liczbę bitów wyświetlania (display  bits)  na  7,  co
       zapewni porządne wyświetlanie odstępów.

PLIKI

       /opt/gnome/mc.hlp

              Plik pomocy programu.

       /opt/gnome/lib/mc/mc.ini

              Ogólnosystemowy  plik  konfiguracyjny  Midnight  Commandera, używany wyłącznie, gdy użytkownik nie
              posiada własnego pliku ~/.mc.ini.

       /opt/gnome/lib/mc/mc.lib

              Globalne ustawienia Midnight Commandera. Ustawienia w tym  pliku  są  globalne  dla  każdej  sesji
              Midnight  Commandera.  Przydatny  do  zdefiniowania  ustawień  terminala obowiązujących dla całego
              systemu (site-global).

       $HOME/.mc.ini

              Prywatna konfiguracja użytkownika. Jeśli istnieje, to konfiguracja odczytywana jest z tego właśnie
              pliku, zamiast z ogólnosystemowego pliku startowego.

       $HOME/.cedit/

              Tymczasowy  katalog użytkownika. Przetwarzane i zapisywane są w nim polecenia operujące na blokach
              tekstu.

LICENCJA

       Niniejszy program jest rozpowszechniany na warunkach licencji GNU General Public  Licence  opublikowanych
       przez  Free  Software  Foundation.  Wbudowana pomoc Midnight Commandera zawiera Licencję, w szczególności
       zastrzeżenie dotyczące braku gwarancji.

DOSTĘPNOŚĆ

       Najświeższą wersję programu odnajdziesz na
          ftp.nuclecu.unam.mx w katalogu /linux/local
       oraz w Europie:
          na sunsite.mff.cuni.cz w katalogu /GNU/mc
          i na ftp.teuto.de w katalogu /lmb/mc.

       Wersję dla X Window można znaleźć na
          sunsite.unc.edu w katalogu /pub/Linux/apps/editors/X
          lub też na argeas.argos.hol.gr w /pub/unix/cooledit.

PATRZ TAKŻE

       cooledit(1), mc(1), gpm(1), terminfo(1), scanf(3).

AUTORZY

       Twórcą edytora wbudowanego w program Midnight Commander jest Paul Sheer (psheer@obsidian.co.za).

BŁĘDY

       Więcej szczegółów znajdziesz w pliku README.edit dostarczanym w pakiecie dystrybucyjnym.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne.
       W  razie  zauważenia  różnic  między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub
       funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 mcedit

       Prosimy  o  pomoc  w  aktualizacji  stron  man  -   więcej   informacji   można   znaleźć   pod   adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                                30 stycznia 1997                                       mcedit(1)