Provided by: dpkg-dev_1.19.7ubuntu3.2_all 
NAAM
dpkg-gensymbols - genereer symbolenbestanden (informatie over afhankelijkheidsrelaties met gedeelde
bibliotheken)
OVERZICHT
dpkg-gensymbols [optie...]
BESCHRIJVING
dpkg-gensymbols doorzoekt een tijdelijke bouwboom (standaard is dat debian/tmp) op zoek naar bibliotheken
en genereert een symbols-bestand dat ze beschrijft. Dit bestand wordt dan als het niet leeg is,
geïnstalleerd in een onderliggende map van de bouwboom met de naam DEBIAN, zodat het uiteindelijk
opgenomen geraakt in de controle-informatie van het pakket.
Bij het genereren van deze bestanden gebruikt het als invoer bepaalde symbolenbestanden die door de
onderhouder aangeleverd worden. Het zoekt naar de volgende bestanden (en gebruikt het eerste dat gevonden
wordt):
• debian/pakket.symbols.arch
• debian/symbols.arch
• debian/pakket.symbols
• debian/symbols
Het hoofddoel van deze bestanden is aan te geven welke de minimale versie is die behoort bij elk van de
symbolen die door de bibliotheken aangeleverd worden. Gewoonlijk komt dit overeen met de eerste versie
van het pakket dat in dat symbool voorzag, maar dit kan door de onderhouder manueel verhoogd worden
indien de ABI van het symbool uitgebreid werd zonder dat daardoor de neerwaartse compatibiliteit
verbroken wordt. Het is de verantwoordelijkheid van de onderhouder om deze bestanden up-to-date en
accuraat te houden, maar dpkg-gensymbols helpt hierbij.
Indien het gegenereerde symbolenbestand verschilt van datgene wat de onderhouder aanlevert, zal
dpkg-gensymbols de verschillen tussen de twee versies tonen in diff-formaat. Bovendien kan dit zelfs tot
een mislukking leiden als de verschillen te significant zijn (u kunt aanpassen hoeveel verschil u kunt
tolereren; zie de optie -c).
HET ONDERHOUD VAN SYMBOLENBESTANDEN
De symbolenbestanden zijn pas echt nuttig als ze de evolutie van het pakket reflecteren doorheen
verschillende releases. De onderhouder moet ze dus iedere keer bijwerken wanneer een nieuw symbool
toegevoegd wordt, zodat de minimale versie die eraan gekoppeld wordt, overeenkomt met de realiteit. De
diffs (weergave van de verschillen) die in de bouwlogs te vinden zijn, kunnen als startpunt genomen
worden, maar daarbovenop moet de onderhouder erop letten dat het gedrag van deze symbolen niet zodanig
veranderd werd, dat iets dat van deze symbolen gebruik maakt en linkt met de nieuwe versie, niet stopt
met werken met de oude versie. In de meeste gevallen kan de diff rechtstreeks toegepast worden op het
bestand debian/pakket.symbols. Dit gezegd zijnde, zijn verdere aanpassingen meestal wel nodig: het wordt
bijvoorbeeld aanbevolen om het Debian revisienummer weg te laten uit de minimale versie, zodat backports
(nieuwere programmaversies die geschikt gemaakt worden voor een vroegere release) met een lager
versienummer maar eenzelfde toeleveraarsversie (upstream version) nog steeds voldoen aan de gegenereerde
afhankelijkheidsrelaties. Indien het Debian revisienummer niet weggelaten kan worden omdat het symbool
echt via een Debian-specifieke aanpassing toegevoegd werd, moet men aan het versienummer het
achtervoegsel ‘~’ toevoegen.
Vooraleer een patch toe te passen op een symbolenbestand, moet de onderhouder grondig controleren of dat
wel correct is. Publieke symbolen worden verondersteld niet te verdwijnen. Een patch zou dus idealiter
enkel nieuwe regels mogen toevoegen.
Merk op dat u commentaar kunt opnemen in symbolenbestanden: elke regel met ‘#’ als eerste teken is een
commentaarregel, behalve als die regel begint met ‘#include’ (zie het onderdeel over Het gebruik van
includes). Regels die beginnen met ‘#MISSING:’ zijn een bijzondere vorm van commentaar waarin symbolen
die verdwenen zijn, gedocumenteerd worden.
Vergeet niet na te gaan of oudere symboolversies niet verhoogd moeten worden. Er bestaat geen manier voor
dpkg-gensymbols om in dit verband waarschuwingen te geven. Een diff (weergave van de verschillen)
blindweg toepassen of ervan uitgaan dat er niets aangepast moet worden als er geen diff is zonder zelf op
eventuele wijzigingen te controleren, kan leiden tot pakketten met verslapte afhankelijkheidsrelaties die
onterecht laten veronderstellen dat ze met oudere pakketten kunnen samenwerken. Dit kan bij
(gedeeltelijke) opwaarderingen leiden tot moeilijk te vinden bugs.
Substitutie van #PACKAGE# gebruiken
In enkele zeldzame gevallen verschilt de naam van de bibliotheek naargelang de architectuur. Om de naam
van het pakket niet rechtstreeks in het symbolenbestand te moeten inschrijven, kunt u gebruik maken van
de marker #PACKAGE#. Die zal tijdens de installatie van de symbolenbestanden vervangen worden door de
echte pakketnaam. In tegenstelling tot de marker #MINVER#, zal #PACKAGE# nooit te vinden zijn in een
symbolenbestand binnenin een binair pakket.
Symbooltags gebruiken
Het gebruik van symbooltags is nuttig om symbolen te markeren die op een of andere manier bijzonder zijn.
Aan elk symbool kan een arbitrair aantal tags gekoppeld worden. Hoewel alle tags ontleed en opgeslagen
worden, worden slechts een aantal ervan herkend door dpkg-gensymbols. Ze lokken een speciale behandeling
van de symbolen uit. Zie het onderdeel Standaard symbooltags voor een voorstelling van deze tags.
Tags worden vlak voor de symboolnaam opgegeven (tussenin mag er geen witruimte zijn). Een opgave begint
steeds met het openen van een haakje ( en eindigt met het sluiten ervan ) en moet minstens één tag
bevatten. Meerdere tags worden onderling gescheiden door een |-teken. Elke tag kan een facultatieve
waarde hebben die van de naam van de tag gescheiden wordt door het teken =. Namen van tags en waarden
kunnen arbitraire tekenreeksen zijn, behalve dat zij niet de speciale tekens ) | = mogen bevatten. De
symboolnaam die na een tagopgave komt kan facultatief tussen aanhalingstekens geplaatst worden, ofwel met
' of met ", waardoor hij witruimte mag bevatten. Evenwel, indien er voor het symbool geen tags opgegeven
werden, zullen de aanhalingstekens behandeld worden als onderdeel van de naam van het symbool die eindigt
bij de eerste spatie.
(tag1=ik werd gemarkeerd|tagnaam met spatie)"getagd en aangehaald symbool"@Base 1.0
(optional)getagd_niet-aangehaald_symbool@Base 1.0 1
niet-getagd_symbool@Base 1.0
Het eerste symbool in het voorbeeld werd getagd en aangehaald symbool genoemd en heeft twee tags: tag1
met als waarde ik werd gemarkeerd en tagnaam met spatie die geen waarde heeft. Het tweede symbool met als
naam getagd_niet-aangehaald_symbool werd enkel gemarkeerd met de tag die optional als naam heeft. Het
laatste symbool is een voorbeeld van een normaal niet-gemarkeerd symbool.
Aangezien symbooltags een uitbreiding zijn van het deb-symbols(5)-systeem, kunnen zij enkel deel uitmaken
van de symbolenbestanden die in broncodepakketten gebruikt worden (die bestanden moeten dan gezien worden
als sjablonen die gebruikt worden om de symbolenbestanden te bouwen die in de binaire pakketten zitten).
Indien dpkg-gensymbols aangeroepen wordt zonder de optie -t zal het symbolenbestanden produceren die
compatibel zijn met het deb-symbols(5)-systeem: er gebeurt een volledige verwerking van de symbolen in
overeenstemming met de vereisten van hun standaardtags en de uitvoer wordt ontdaan van alle tags. In
sjabloonmodus (-t) daarentegen blijven in de uitvoer alle symbolen en hun tags (zowel de standaardtags
als de niet-gekende) behouden en worden ze in hun originele vorm neergeschreven zoals ze geladen werden.
Standaard symbooltags
optional
Een symbool dat als optional (facultatief) gemarkeerd is, kan om het even wanneer uit de
bibliotheek verdwijnen en dat feit zal nooit een mislukking van dpkg-gensymbols tot gevolg hebben.
Nochtans zullen verdwenen facultatieve symbolen permanent als MISSING (ontbrekend) aangegeven
worden in de diff (weergave van de veranderingen) bij elke nieuwe pakketrevisie. Dit gedrag dient
als een geheugensteuntje voor de onderhouder dat een dergelijk symbool verwijderd moet worden uit
het symbolenbestand of terug toegevoegd aan de bibliotheek. Indien een facultatief symbool dat
eerder als MISSING opgetekend stond in een volgende revisie plots opnieuw terug opduikt, zal het
terug opgewaardeerd worden naar de status “existing” (bestaand) zonder wijziging van zijn
minimumversie.
Deze tag is nuttig voor private symbolen waarvan de verdwijning geen ABI-breuk veroorzaakt. De
meeste van de C++-sjabloon-instantiaties vallen bijvoorbeeld onder deze categorie. Zoals elke
andere tag kan ook deze een arbitraire waarde hebben: die kan gebruikt worden om aan te geven
waarom het symbool als facultatief beschouwd wordt.
arch=architectuurlijst
arch-bits=architectuur-bits
arch-endian=architectuur-endianness
Deze tags laten iemand toe om de set architecturen waarvoor het symbool verondersteld wordt te
bestaan, te beperken. De tags arch-bits en arch-endian worden sinds dpkg 1.18.0 ondersteund. Als
de symbolenlijst bijgewerkt wordt met de symbolen die in de bibliotheek gevonden worden, worden
alle architectuurspecifieke symbolen die van geen belang zijn voor de huidige hostarchitectuur,
behandeld alsof ze niet bestaan. Indien een architectuurspecifiek symbool dat betrekking heeft op
de huidige hostarchitectuur, ontbreekt in de bibliotheek, zijn de normale procedures die gelden
voor ontbrekende symbolen, van toepassing en dit kan het mislukken van dpkg-gensymbols tot gevolg
hebben. Anderzijds, indien het architectuurspecifieke symbool aangetroffen wordt als het er niet
verondersteld wordt te zijn (omdat de huidige hostarchitectuur niet vermeld wordt in de tag of
niet overeenkomt met de endianness of de bits), dan wordt het architectuurneutraal gemaakt (d.w.z.
dat de tags arch, arch-bits en arch-endian weggelaten worden en het symbool omwille van deze
verandering in de diff (weergave van de veranderingen) opgenomen zal worden), maar het wordt niet
als nieuw beschouwd.
Als in de standaardmodus (niet-sjabloonmodus) gewerkt wordt, worden van de architectuurspecifieke
symbolen enkel die in het symbolenbestand opgeschreven die overeenkomen met de huidige
hostarchitectuur. Als daarentegen in de sjabloonmodus gewerkt wordt, worden steeds alle
architectuurspecifieke symbolen (ook die voor vreemde architecturen) opgeschreven in het
symbolenbestand.
De indeling voor de architectuurlijst is dezelfde als die welke gebruikt wordt voor het veld
Build-Depends van debian/control (behalve de omsluitende vierkante haakjes []). Met het eerste
symbool uit de onderstaande lijst zal bijvoorbeeld enkel rekening gehouden worden bij de
architecturen alpha, any-amd64 en ia64, met het tweede enkel op linux-architecturen en met het
derde overal behalve op armel.
(arch=alpha any-amd64 ia64)een_64bits_specifiek_symbool@Base 1.0
(arch=linux-any)linux_specifiek_symbool@Base 1.0
(arch=!armel)symbool_dat_armel_niet_heeft@Base 1.0
De waarde van architectuur-bits is ofwel 32 of 64.
(arch-bits=32)32bits_specifiek_symbool@Base 1.0
(arch-bits=64)64bits_specifiek_symbool@Base 1.0
De waarde van architectuur-endianness is ofwel little of big.
(arch-endian=little)little_endian_specifiek_symbool@Base 1.0
(arch-endian=big)big_endian_specifiek_symbool@Base 1.0
Meerdere beperkingen kunnen aaneengeregen worden.
(arch-bits=32|arch-endian=little)32bits_le_symbool@Base 1.0
ignore-blacklist
dpkg-gensymbols hanteert een interne zwarte lijst van symbolen die niet zouden mogen voorkomen in
symbolenbestanden omdat ze gewoonlijk slechts een neveneffect zijn van details in de wijze waarop
de gereedschapskist (toolchain) geïmplementeerd wordt. Indien u om een of andere reden echt wilt
dat een van deze symbolen opgenomen wordt in het symbolenbestand, moet u het symbool markeren met
de tag ignore-blacklist. Dit kan nodig zijn voor sommige gereedschapskistbibliotheken van lagere
orde zoals libgcc
c++ Geeft een c++-symboolpatroon aan. Zie hierna in de subsectie Het gebruik van symboolpatronen.
symver Geeft een symver (symboolversie) symboolpatroon aan. Zie hierna in de subsectie Het gebruik van
symboolpatronen.
regex Geeft een regex-symboolpatroon aan. Zie hierna in de subsectie Het gebruik van symboolpatronen.
Het gebruik van symboolpatronen
Anders dan een standaardbeschrijving van een symbool, kan een patroon meerdere echte symbolen uit de
bibliotheek dekken. dpkg-gensymbols zal proberen om elk patroon te vergelijken met elk reëel symbool
waarvoor in het symbolenbestand geen specifiek symboolpendant gedefinieerd werd. Telkens wanneer een
eerste overeenkomst met een patroon gevonden wordt, worden alle tags en eigenschappen ervan gebruikt als
basisspecificatie voor het symbool. Indien er met geen enkel patroon een overeenkomst gevonden wordt, zal
het symbool als nieuw beschouwd worden.
Een patroon wordt als verloren beschouwd als het met geen enkel symbool uit de bibliotheek overeenkomt.
Standaard zal dit onder -c1 of een hoger niveau een mislukking van dpkg-gensymbols uitlokken. Indien een
dergelijke mislukking echter onwenselijk is, kan het patroon gemarkeerd worden met de tag optional. Als
het patroon in dat geval geen overeenkomst oplevert, zal het enkel in de diff (weergave van de
wijzigingen) als MISSING (ontbrekend) vermeld worden. Zoals elk ander symbool kan ook een patroon beperkt
worden tot specifieke architecturen met de tag arch. Raadpleeg het onderdeel Standaard symbooltags
hierboven voor meer informatie.
Patronen vormen een uitbreiding van het deb-symbols(5)-systeem en zijn daarom enkel geldig in
symbolenbestandsjablonen. De syntaxis voor het opgeven van patronen verschilt niet van die voor een
specifiek symbool. Het onderdeel symboolnaam van de specificatie fungeert echter als een expressie die
vergeleken wordt met naam@versie van het echte symbool. Om het onderscheid te maken tussen verschillende
types patronen, wordt een patroon doorgaans gemarkeerd met een speciale tag
Op dit ogenblik ondersteunt dpkg-gensymbols drie fundamentele patroontypes:
c++
Dit patroon wordt met de tag c++ aangeduid. Het zoekt enkel een overeenkomst met C++-symbolen aan de
hand van hun ontwarde (demangled) symboolnaam (zoals die weergegeven wordt door het hulpprogramma
c++filt(1)). Dit patroon is zeer handig om symbolen te vinden waarvan de verhaspelde naam op
verschillende architecturen anders kan zijn, terwijl hun ontwarde naam gelijk blijft. Een groep van
dergelijke symbolen is non-virtual thunks die architectuurspecifieke geheugenplaatsen ingebed hebben
in hun verhaspelde naam. Een courant voorkomend voorbeeld hiervan is een virtuele destructor die onder
een diamantovererving een niet-virtueel thunk-symbool nodig heeft. Bijvoorbeeld, zelfs als
_ZThn8_N3NSB6ClassDD1Ev@Base op 32-bits-architecturen wellicht _ZThn16_N3NSB6ClassDD1Ev@Base zal zijn
op 64-bits-architecturen, kunnen zij met één enkel c++-patroon aangeduid worden:
libdummy.so.1 libdummy1 #MINVER#
[...]
(c++)"non-virtual thunk to NSB::ClassD::~ClassD()@Base" 1.0
[...]
De bovenstaande ontwarde naam kan verkregen worden door het volgende commando uit te voeren:
$ echo '_ZThn8_N3NSB6ClassDD1Ev@Base' | c++filt
Merk op dat een verhaspelde naam per definitie uniek is in de bibliotheek, maar dat dit niet
noodzakelijk het geval is voor ontwarde namen. Een aantal verschillende echte symbolen kan dezelfde
ontwarde naam hebben. Dat is bijvoorbeeld het geval met niet-virtuele thunk-symbolen in complexe
overervingsconfiguraties of met de meeste constructors en destructors (vermits g++ voor hen doorgaans
twee echte symbolen genereert). Vermits deze collisies zich op het ABI-niveau voordoen, verminderen
zij evenwel niet de kwaliteit van het symbolenbestand.
symver
Dit patroon wordt door de tag symver aangegeven. Goed onderhouden bibliotheken hebben symbolen met
versienummers, waarbij elke versie overeenkomt met de toeleveraarsversie waar het symbool toegevoegd
werd. Indien dat het geval is, kunt u een symver-patroon gebruiken om eventuele symbolen aan te duiden
die gekoppeld zijn aan de specifieke versie. Bijvoorbeeld:
libc.so.6 libc6 #MINVER#
(symver)GLIBC_2.0 2.0
[...]
(symver)GLIBC_2.7 2.7
access@GLIBC_2.0 2.2
Alle symbolen die horen bij de versies GLIBC_2.0 en GLIBC_2.7 zullen resulteren in de respectieve
minimale versies 2.0 en 2.7, met uitzondering van het symbool access@GLIBC_2.0. Dit laatste zal
resulteren in een minimale vereiste van libc6 versie 2.2 en dit ondanks het feit dat het valt binnen
het bereik van het patroon "(symver)GLIBC_2.0". De reden hiervoor is dat specifieke symbolen voorrang
hebben op patronen.
Merk op dat hoewel patronen met jokertekens volgens de oude stijl (in het veld symboolnaam aangegeven
door "*@version") nog steeds ondersteund worden, zij vervangen werden door een syntaxis volgens de
nieuwe stijl "(symver|optional)version". Als hetzelfde effect gewenst wordt moet bijvoorbeeld
"*@GLIBC_2.0 2.0" geschreven worden als "(symver|optional)GLIBC_2.0 2.0".
regex
Patronen in de vorm van reguliere expressies worden aangegeven met de tag regex. Zij zoeken naar een
overeenkomst met de in het veld symboolnaam vermelde perl reguliere expressie. Een reguliere expressie
wordt als zodanig vergeleken. Daarom mag u niet vergeten ze te laten beginnen met het teken ^. Anders
kan ze een overeenkomst opleveren met om het even welk deel van de tekenreeks naam@versie van het
echte symbool. Bijvoorbeeld:
libdummy.so.1 libdummy1 #MINVER#
(regex)"^mystack_.*@Base$" 1.0
(regex|optional)"private" 1.0
Symbolen zoals "mystack_new@Base", "mystack_push@Base", "mystack_pop@Base" enz. zullen door het eerste
patroon gevonden worden, terwijl "ng_mystack_new@Base" bijvoorbeeld niet. Het tweede patroon zal een
overeenkomst opleveren met alle symbolen die in hun naam de tekenreeks "private" hebben en de gevonden
symbolen zullen de tag optional overerven van het patroon.
De hierboven vermelde basispatronen kunnen met elkaar gecombineerd worden als dat zinvol is. In dat geval
worden zij verwerkt in de volgorde waarin de tags opgegeven werden. Bijvoorbeeld beide onderstaande
patronen
(c++|regex)"^NSA::ClassA::Private::privmethod\d\(int\)@Base" 1.0
(regex|c++)N3NSA6ClassA7Private11privmethod\dEi@Base 1.0
zullen de symbolen "_ZN3NSA6ClassA7Private11privmethod1Ei@Base" en
"_ZN3NSA6ClassA7Private11privmethod2Ei@Base" vinden. Bij het vergelijken met het eerste patroon wordt het
rauwe symbool eerst ontward als een C++-symbool en vervolgens wordt de ontwarde naam vergeleken met de
reguliere expressie. Bij het vergelijken met het tweede patroon daarentegen, wordt de reguliere expressie
vergeleken met de rauwe symboolnaam en vervolgens wordt nagegaan of het een C++-symbool is door het te
proberen ontwarren. Als een basispatroon een mislukking oplevert, betekent dit het mislukken van het hele
patroon. Om die reden zal "__N3NSA6ClassA7Private11privmethod\dEi@Base" bijvoorbeeld met geen van beide
patronen een overeenkomst opleveren, aangezien het geen geldig C++-symbool is.
Over het algemeen genomen kunnen alle patronen in twee groepen onderverdeeld worden: aliassen (basale
c++- en symver-patronen) en generieke patronen (regex, alle combinaties van meerdere basale patronen).
Het vergelijken met basale patronen van het alias-type verloopt snel (O(1)), terwijl dat bij generieke
patronen voor elk symbool O(N) is (waarbij N het aantal generieke patronen is). Daarom wordt aangeraden
om geen overdadig gebruik te maken van generieke patronen.
Indien meerdere patronen een overeenkomst opleveren met hetzelfde echte symbool, krijgen aliassen (eerst
c++, dan symver) de voorkeur boven generieke patronen. Generieke patronen worden vergeleken in de
volgorde waarin zij aangetroffen worden in het symbolenbestandsjabloon tot er een eerste succes volgt.
Merk nochtans op dat het manueel herordenen van items uit het sjabloonbestand niet aangeraden wordt,
aangezien dpkg-gensymbols diffs (weergave van de veranderingen) genereert op basis van de alfanumerieke
volgorde van hun namen.
Het gebruik van includes
Als de set van geëxporteerde symbolen onderling verschilt tussen verschillende architecturen, kan het
inefficiënt worden om één enkel symbolenbestand te gebruiken. In die gevallen kan een include-opdracht op
een aantal wijzen nuttig blijken:
• U kunt het gemeenschappelijke gedeelte afsplitsen in een extern bestand en dat bestand opnemen in uw
bestand pakket.symbols.arch met behulp van een include-opdracht op de volgende manier:
#include "pakketten.symbols.common"
• Net zoals om het even welk symbool kan ook een include-opdracht tags krijgen:
(tag|...|tagN)#include "in-te-voegen-bestand"
Als gevolg daarvan zal er standaard van uitgegaan worden dat alle symbolen die uit
in-te-voegen-bestand opgenomen worden, gemarkeerd zijn met tag ... tagN. U kunt van deze
functionaliteit gebruik maken om een gemeenschappelijk bestand pakket.symbols te maken waarin
architectuurspecifieke symbolenbestanden opgenomen worden:
gemeenschappelijk_symbool1@Base 1.0
(arch=amd64 ia64 alpha)#include "pakket.symbolen.64bits"
(arch=!amd64 !ia64 !alpha)#include "pakket.symbolen.32bits"
gemeenschappelijk_symbool2@Base 1.0
De symbolenbestanden worden regel per regel gelezen en include-opdrachten worden verwerkt van zodra ze
tegengekomen worden. Dit betekent dat de inhoud van het ingevoegde bestand eventueel zaken kan vervangen
die voor de include-opdracht stonden en dat zaken die na de opdracht komen, eventueel inhoud uit het
ingevoegde bestand kunnen vervangen. Elk symbool (of zelfs een andere #include-opdracht) uit het
ingevoegde bestand kan bijkomende tags opgeven of via zijn tag-vermeldingen waarden van de overgeërfde
tags vervangen. Er bestaat nochtans geen manier waarop een symbool eventueel overgeërfde tags zou kunnen
verwijderen.
Een ingevoegd bestand kan de kopregel die de SONAME van de bibliotheek bevat, herhalen. In dat geval
vervangt het een eventueel eerder ingelezen kopregel. Het is over het algemeen nochtans best om het
dupliceren van kopregels te vermijden. Een manier om dat te doen is de volgende:
#include "libding1.symbols.common"
arch_specifiek_symbool@Base 1.0
Goed beheer van bibliotheken
Een goed onderhouden bibliotheek heeft de volgende functionaliteit:
• haar API is stabiel (publieke symbolen worden nooit verwijderd, enkel worden nieuwe publieke symbolen
toegevoegd) en zij ondergaat enkel op een incompatibele manier veranderingen als de SONAME verandert;
• idealiter gebruikt zij symboolversienummering om ondanks interne wijzigingen en API-uitbreidingen
ABI-stabiliteit te bekomen;
• zij exporteert geen private symbolen (dergelijke symbolen kunnen de tag optional krijgen om dat te
omzeilen).
Bij het onderhoud van een symbolenbestand is het gemakkelijk om het verschijnen en verdwijnen van
symbolen op te merken. Maar het is moeilijker om incompatibele API- en ABI-wijzigingen op te merken.
Daarom moet de onderhouder het changelog-bestand van de toeleveraar grondig nakijken op situaties waarbij
de regels van goed bibliotheekbeheer geschonden worden. Indien mogelijke problemen ontdekt worden, zou de
toeleverende auteur erover ingelicht moeten worden, aangezien een reparatie op het niveau van de
toeleveraar altijd te verkiezen valt boven een Debian-specifieke tijdelijke oplossing.
OPTIES
-Ppakketbouwmap
Zoek in pakketbouwmap in plaats van in debian/tmp.
-ppakket
Definieer de pakketnaam. Is vereist als meer dan één binair pakket vermeld wordt in debian/control
(of indien er geen bestand debian/control is).
-vversie
Definieer de pakketversie. Standaard is dat de versie die uit debian/changelog gehaald wordt. Is
vereist indien het aanroepen gebeurt van buiten de boom van het broncodepakket.
-ebibliotheekbestand
Analyseer enkel de expliciet vermelde bibliotheken in plaats van alle publieke bibliotheken te
zoeken. U kunt in bibliotheekbestand gebruik maken van shell-patronen met het oog op
padnaamexpansie (zie de man-pagina File::Glob(3perl) voor details) om met één enkel argument
meerdere bibliotheken aan te duiden (anders heeft u meerdere malen -e nodig).
-lmap Voeg map vooraan toe aan de lijst van mappen waarin naar private gedeelde bibliotheken gezocht
moet worden (sinds dpkg 1.19.1). Deze optie kan meermaals gebruikt worden.
Opmerking: gebruik deze optie in de plaats van het instellen van LD_LIBRARY_PATH, aangezien die
omgevingsvariabele gebruikt wordt om de runtime linker aan te sturen. Daarvan misbruik maken om de
paden van gedeelde bibliotheken in te stellen tijdens het bouwen van het programma, kan
problematisch zijn, bijvoorbeeld bij het cross-compileren.
-Ibestandsnaam
Gebruik bestandsnaam als referentiebestand om het symbolenbestand te genereren dat in het pakket
zelf geïntegreerd wordt.
-O[bestandsnaam]
Geef het gegenereerde symbolenbestand uit weer op de standaarduitvoer of schrijf het naar
bestandsnaam als dat opgegeven werd, eerder dan naar debian/tmp/DEBIAN/symbols (of
pakketbouwmap/DEBIAN/symbols indien -P gebruikt werd). Indien bestandsnaam reeds bestond, wordt de
inhoud ervan gebruikt als basis voor het gegenereerde symbolenbestand. U kunt van deze
functionaliteit gebruik maken om een symbolenbestand bij te werken zodat het in overeenstemming is
met een nieuwere toeleveraarsversie van uw bibliotheek.
-t Schrijf het symbolenbestand in sjabloonmodus eerder dan in de indeling die compatibel is met
deb-symbols(5). Het grootste verschil is dat in de sjabloonmodus symboolnamen en tags geschreven
worden in hun originele vorm in tegenstelling tot in de compatibele modus waarin de verwerkte
symboolnamen ontdaan van hun tags gebruikt worden. Daarenboven kunnen bij het schrijven van een
standaard deb-symbols(5)-bestand sommige symbolen weggelaten worden (overeenkomstig de regels voor
het verwerken van tags), terwijl in een symbolenbestandsjabloon steeds alle symbolen
neergeschreven worden.
-c[0-4]
Definieer de controles die moeten gebeuren bij het vergelijken van het gegenereerde
symbolenbestand met het sjabloonbestand dat als vertrekpunt gebruikt werd. Standaard is dat
volgens niveau 1. Het verhogen van het niveau leidt tot meer controles, terwijl alle controles van
lagere niveaus behouden blijven. Niveau 0 leidt nooit tot een mislukking. Niveau 1 mislukt als er
symbolen verdwenen zijn. Niveau 2 geeft een mislukking als nieuwe symbolen geïntroduceerd werden.
Niveau 3 mislukt als er bibliotheken verdwenen zijn. Niveau 4 geeft een mislukking als nieuwe
bibliotheken geïntroduceerd werden.
Deze waarde kan vervangen worden door de omgevingsvariabele DPKG_GENSYMBOLS_CHECK_LEVEL.
-q Gedraag u rustig en genereer nooit een diff (een overzicht van de verschillen) tussen het
gegenereerde symbolenbestand en het sjabloonbestand dat als vertrekpunt gebruikt werd en toon geen
enkele waarschuwing in verband met nieuwe/verloren bibliotheken of nieuwe/verloren symbolen. Deze
optie schakelt enkel de informatieve uitvoer uit, maar niet de controles zelf (zie de optie -c).
-aarch Ga uit van arch als hostarchitectuur bij het verwerken van symbolenbestanden. Gebruik deze optie
om een symbolenbestand of een diff (overzicht van de verschillen) voor een willekeurige
architectuur te genereren op voorwaarde dat de binaire bestanden ervan reeds voorhanden zijn.
-d Zet debug-modus aan. Talrijke berichten worden dan getoond om toe te lichten wat dpkg-gensymbols
doet.
-V Schakel de breedsprakige modus in. Het gegenereerde symbolenbestand bevat dan verouderde symbolen
in de vorm van commentaar. In sjabloonmodus worden daarenboven patroonsymbolen gevolgd door
commentaar met daarin een opsomming van de echte symbolen die met het patroon overeenkwamen.
-?, --help
Toon info over het gebruik en sluit af.
--version
Toon de versie en sluit af.
OMGEVING
DPKG_GENSYMBOLS_CHECK_LEVEL
Overschrijft het controleniveau van het commando, zelfs als het argument -c opgegeven werd aan de
commandoregel (merk op dat dit ingaat tegen de algemeen geldende afspraak dat
commandoregel-argumenten voorrang hebben op omgevingsvariabelen).
DPKG_COLORS
Stelt de kleurmodus in (sinds dpkg 1.18.5). Waarden die momenteel gebruikt mogen worden zijn: auto
(standaard), always en never.
DPKG_NLS
Indien dit ingesteld is, zal het gebruikt worden om te beslissen over het activeren van
moedertaalondersteuning, ook gekend als internationaliseringsondersteuning (of i18n) (sinds dpkg
1.19.0). Geldige waarden zijn: 0 and 1 (standaard).
ZIE OOK
https://people.redhat.com/drepper/symbol-versioning
https://people.redhat.com/drepper/goodpractice.pdf
https://people.redhat.com/drepper/dsohowto.pdf
deb-symbols(5), dpkg-shlibdeps(1).
1.19.7 2022-05-25 dpkg-gensymbols(1)