Provided by: manpages-pl_0.7-2_all bug

NAZWA

       mformat - dodaje system plików MS-DOS do niskopoziomowo sformatowanej dyskietki

OSTRZEŻENIE

       Ta strona podręcznika ekranowego została automatycznie wygenerowana z dokumentacji texinfo pakietu mtools
       i może nie być kompletna i całkowicie dokładna. Szczegóły można znaleźć na końcu strony.

OPIS

       Polecenie  mformat  jest  używane  do  dodawania  systemu  plików  MS-DOS do niskopoziomowo sformatowanej
       dyskietki. Ma następującą składnię:

       mformat [-t cylindry|-T całkowite_sektory] [-h głowice] [-s sektory]
         [-f rozmiar] [-1] [-4] [-8]
         [-v etykieta_wolumenu]
         [-F] [-S rozmiar_kodu]
         [-M rozmiar_sektora_sprzętowego]
         [-N numer_seryjny] [-a]
         [-C] [-H ukryte_sektory] [-I wersja_systemu_plików]
         [-r główne_sektory] [-L fat_len]
         [-B sektor_ładowania] [-k]
         [-m bajt_opisu_mediów]
         [-K kopia_sektora_ładowania]
         [-c klastrów_na_sektor]
         [-d kopie_fat]
         [-X] [-2 sectory_na_ścieżce_0] [-3]
         [-0 prędkość_ścieżki_0] [-A prędkość_innych_ścieżek]
         drive:

       Mformat dodaje minimalne elementy systemu plikowego  MS-DOS  (boot  sector,  FAT  i  katalog  główny)  do
       dyskietki, która została już sformatowana niskopoziomowo przez Unixa.

       Obsługiwane  są  następujące  opcje  (mogą  nie  być  dostępne opcje S, 2, 1 oraz M, jeśli mtools zostały
       skompilowane bez opcji USE_2M):

       Następujące opcje są takie same jak w przypadku polecenia format z MS-DOS:

OPCJE

       v      Określa etykietę wolumenu. Etykieta identyfikuje dyski i może się składać z maksymalnie 11 znaków.
              Jeśli -v zostanie pominięte, to mformat nie nada dyskowi żadnej etykiety.

       f      Określa  rozmiar  systemu  plików  DOS  do  sformatowania.  Opcja   ta   obsługuje   tylko   kilka
              predefiniowanych  rozmiarów;  opcji  -h/-t/-s   należy  użyć  dla innych rozmiarów. Obsługiwane są
              następujące rozmiary:

              160    160K, jednostronna, 8 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              180    160K, jednostronna, 9 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              320    320K, dwustronna, 8 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              360    360K, dwustronna, 9 sektorów na ścieżce, 40 cylindrów (dla 5 1/4 DD)

              720    720K, dwustronna, 9 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 DD)

              1200   1200K, dwustronna, 15 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 5 1/4 HD)

              1440   1440K, dwustronna, 18 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 HD)

              2880   2880K, dwustronna, 36 sektorów na ścieżce, 80 cylindrów (dla 3 1/2 HD)

       t      Określa liczbę ścieżek na dysku.

       T      Określa liczbę wszystkich sektorów na dysku. Tylko jedna z tych dwóch opcji  (liczba  ścieżek  lub
              liczba sektorów) może być użyta.

       h      Liczba głowic (stron).

       s      Określa   liczbę  sektorów  na  ścieżkę.  Przy  użyciu  opcji  2m  jest  to  liczba  512-bajtowych
              równoważników sektora na typową ścieżkę (tj. inną niż głowica 0 ścieżka 0). Jeśli nie użyto  opcji
              2m, jest to liczba fizycznych sektorów na ścieżkę (mogą być one większe niż 512 bajtów).

       1      Jednostronne formatowanie (odpowiednik -h 1)

       4      Formatowanie  dwustronnego  dysku  360K  (odpowiednik  -f  360).  Użyty  razem z opcją -1 powoduje
              sformatowanie dysku 180K.

       8      Formatowanie dysku z 8 sektorami na ścieżce.

       Opcje q, u i b programu format z MS-DOS nie są obsługiwane. Opcja s ma inne znaczenie.

       Następujące opcje są specyficzne dla mtools:

       F      Formatowanie partycji jako FAT32.

       S      Rozmiar kodu. Rozmiar sektora wynosi  2 ^ (rozmiarkodu + 7).

       X      Formatuje dyskietkę jako dyskietkę XDF. Patrz sekcja XDF w mtools(1). Dyskietka musi być uprzednio
              sformatowana niskopoziomowo przy użyciu narzędzia xdfcopy zawartego w pakiecie fdutils. Dyski  XDF
              są używane na przykład jako dyski instalacyjne systemu OS/2.

       2      Format  2m. Parametr tej opcji opisuje liczbę sektorów na ścieżce 0, głowicy 0. Opcja zalecana dla
              sektorów większych niż zwykłe.

       3      Nie używa formatu 2m, nawet jeśli obecna geometria dysku jest geometrią 2m.

       0      Prędkość transferu danych na ścieżce 0.

       A      Prędkość transferu danych na ścieżkach innych niż 0.

       M      Rozmiar sektora programowego. Parametr ten opisuje  rozmiar  w  bajtach  sektora  używanego  przez
              system plikowy MS-DOS. Domyślnie jest on równy rozmiarowi sektora fizycznego.

       N      Używa podanego numeru seryjnego, zamiast wygenerować go automatycznie.

       a      Podanie  tej  opcji  powoduje generowanie numeru seryjnego jak dla Atari.  Atari przechowują numer
              seryjny w etykiecie OEM.

       C      Tworzy plik obrazu dysku,  na  którym  będzie  zainstalowany  system  plików  MS-DOS.  Oczywiście,
              bezużyteczne  w  odniesieniu  do  fizycznych  urządzeń  takich  jak  dyskietki  czy partycje dysku
              twardego.

       H      Liczba sektorów ukrytych. Parametr przydatny do formatowania partycji dysku twardego, które nie są
              wyrównane do granic ścieżek (tj. pierwsza głowica pierwszej ścieżki nie należy  do  partycji,  ale
              zawiera tablicę partycji).  W takim przypadku liczba ukrytych sektorów jest zwykle liczbą sektorów
              na cylinder. Nie testowano.

       I      Ustawia  identyfikator  wersji systemu plików przy formatowaniu napędu FAT32.  Aby dowiedzieć się,
              jaki jest ten identyfikator, należy uruchomić minfo na istniejącym  napędzie  FAT32,  a  następnie
              powiadomić autora przez e-mail, aby mógł dołączyć poprawną wartość w przyszłych wersjach mtools.

       c      Ustawia  rozmiar  klastra  (cluster)  w  sektorach. Jeśli rozmiar ten spowodowałby utworzenie zbyt
              dużej tablicy alokacji plików (FAT),  to  mtools  automatycznie  powiększy  go,  aż  do  uzyskania
              dostatecznie małego FAT-u.

       d      Ustawia  liczbę  kopii  FAT.  Domyślnie  -  2.  Opcja  ta może być podana także za pomocą zmiennej
              środowiskowej MTOOLS_NFATS.

       r      Ustala rozmiar katalogu głównego (root) w sektorach. Odnosi się wyłącznie  do  12-  i  16-bitowych
              tablic  alokacji  plików  (FAT).  Opcja  ta może być podana także za pomocą zmiennej środowiskowej
              MTOOLS_DIR_LEN.

       L      Ustawia rozmiar FAT-u.

       B      Używa sektora startowego (boot sector) przechowywanego w zadanym pliku lub na zadanym  urządzeniu,
              zamiast  używać  własnego.  Aktualizowane są jedynie pola geometrii, tak by pasowały do parametrów
              dysku docelowego.

       k      Zachowuje z istniejącego sektora startowego tyle, ile tylko  możliwe.   Aktualizowane  są  jedynie
              pola geometrii i inne podobne pola, tak by pasowały do parametrów dysku docelowego.

       K      Ustawia  numer  sektora,  w  którym  będzie  przechowywana  kopia  zapasowa sektora startowego (ma
              znaczenie tylko dla FAT32).

       m      Używa niestandardowego bajtu opisu mediów dysku. Bajt opisu mediów znajduje  się  na  pozycji  21.
              sektora  ładowania,  a  także jako pierwszy bajt każdej kopii FAT. Używanie tej opcji może wprawić
              DOS-a lub starsze wersje pakietu mtools w zakłopotanie i może spowodować, że dysku nie będzie  się
              dało odczytać. Należy używać tej opcji tylko wtedy, gdy ma się pewność, co się robi.

       Chcąc  sformatować  dyskietkę  o gęstości innej niż domyślna, należy podać co najmniej te parametry linii
       poleceń, które są różne od domyślnych.

       Mformat zwraca 0 w przypadku powodzenia lub 1 w przypadku błędu.

       Polecenie nie zapisuje informacji o błędnych blokach  (bad  blocks)  w  FAT.   Należy  w  tym  celu  użyć
       mbadblocks.

ZOBACZ TAKŻE

       Dokumentacja texinfo pakietu mtools

PRZEGLĄDANIE DOKUMENTACJI TEXINFO

       Ta  strona  podręcznika została utworzona automatycznie z dokumentacji texinfo pakietu mtools. Proces ten
       jednak jest tylko przybliżony i niektóre elementy, jak  odnośniki  czy  indeksy,  mogą  być  utracone.  W
       rzeczywistości  elementy  te  nie  mają właściwych odpowiedników w formacie stron podręcznika ekranowego.
       Ponadto  nie  wszystkie  informacje  zostały  przełożone  na  wersję  podręcznika   ekranowego.   Dlatego
       zdecydowanie  zalecamy  użycie  oryginalnej dokumentacji texinfo. Na końcu niniejszej strony znajdują się
       instrukcje, jak przeglądać dokumentację w tym formacie.

       *      Zdatną  do  wydrukowania  postać  dokumentacji  texinfo  można  otrzymać,  uruchamiając   poniższe
              polecenia:

                     ./configure; make dvi; dvips mtools.dvi

       *      Aby utworzyć wersję html, należy uruchomić:

                     ./configure; make html

       Już         utworzone         wersje         html         można         znaleźć         na        stronie
       `http://www.gnu.org/software/mtools/manual/mtools.html'

       *      Aby utworzyć kopię info (możliwą do przeglądania w trybie info Emacsa), należy uruchomić:

                     ./configure; make info

       Dokumentacja texinfo wygląda najlepiej wydrukowana lub w postaci html. W wersji info  niektóre  przykłady
       są naprawdę trudne w czytaniu z powodu konwencji cytowania używanych w formacie info.

TŁUMACZENIE

       Autorami   polskiego   tłumaczenia   niniejszej   strony   podręcznika   man  są:  Wojtek  Kotwica  (PTM)
       <wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią  projektu  manpages-pl;  uwagi,  pomoc,  zgłaszanie  błędów  na  stronie
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją  4.0.18 oryginału.

mtools-4.0.18                                    9 stycznia 2013                                      mformat(1)