Provided by: manpages-pl_0.7-2_all 
NAZWA
gzip, gunzip, zcat - kompresuje i dekompresuje pliki
SKŁADNIA
gzip [ -acdfhklLnNrtvV19 ] [--rsyncable] [-S rozszerzenie] [ nazwa ... ]
gunzip [ -acfhklLnNrtvV ] [-S\fP rozszerzenie] [ nazwa ... ]
zcat [ -fhLV ] [ nazwa ... ]
OPIS
Gzip redukuje rozmiar podanych plików używając algorytmu Lempel-Ziv (LZ77). Zawsze, jeżeli jest to
możliwe, do nazwy pliku dodawane jest rozszerzenie .gz, przy zachowaniu informacji o właścicielu pliku,
trybie dostępu, oraz czasie dostępu i modyfikacji. (Domyślnym rozszerzeniem nazwy pliku jest -gz dla
systemu VMS, .z dla MSDOS, OS/2 FAT, Windows NT FAT i Atari). Jeżeli nie podano nazwy żadnego pliku, lub
podano nazwę "-", dane do kompresji pobierane są ze standardowego wejścia, a po skompresowaniu zapisywane
na standardowe wyjście. Gzip kompresuje jedynie zwykłe pliki. W szczególności ignoruje dowiązania
symboliczne.
Jeżeli nazwa skompresowanego pliku jest za długa dla systemu plików, gzip obcina ją. Gzip usiłuje
obcinać jedynie części nazw plików dłuższe niż 3 znaki. (Część nazwy pliku znajduje się pomiędzy
kropkami). Jeżeli nazwa składa się tyko z krótkich części, obcinane są najdłuższe z nich. Na przykład,
jeżeli długość nazwy plików jest ograniczona do 14 znaków, gzip.msdos.exe jest kompresowane do
gzi.msd.exe.gz. Jeżeli w systemie plików nie ma ograniczenia długości nazwy pliku, nazwa nie jest
obcinana.
Domyślnie gzip zachowuje oryginalną nazwę pliku oraz czas modyfikacji i dostępu wewnątrz skompresowanego
pliku. Jest ona używana podczas dekompresji z opcją -N. Jest to użytecznie, gdy nazwa skompresowanego
pliku została obcięta lub czas modyfikacji nie został zachowany po transferze pliku.
Skompresowane pliki mogą być odtworzone do pierwotnej postaci przy użyciu poleceń gzip -d, gunzip lub
zcat. Jeżeli oryginalna nazwa pliku zachowana wewnątrz pliku skompresowanego nie może być odtworzona w
danym systemie plików, na podstawie oryginalnej nazwy tworzona jest nowa.
Gunzip uruchamiany jest z listą plików w linii poleceń. Następnie każdy plik, którego nazwa kończy się
rozszerzeniem .gz, -gz, .z, -z lub _z (wielkość znaków bez znaczenia) i w nagłówku pliku znajduje się
prawidłowa liczba (magic number) jest dekompresowany i zastępowany oryginalnym plikiem bez jednego z
powyższych rozszerzeń. Gunzip rozpoznaje też specjalne rozszerzenia nazw plików .tgz i .taz jako skróty
dla, odpowiednio, .tar.gz i .tar.Z. Podczas kompresji pliku z rozszerzeniem .tar, jeżeli jest to
konieczne, gzip używa rozszerzenia .tgz zamiast obcinania nazwy pliku.
Gunzip może dokonać dekompresji plików stworzonych przez programy gzip, zip, compress, compress -H lub
pack. Format pliku wejściowego jest rozpoznawany automatycznie. Podczas dekompresji plików w pierwszych
dwóch formatach gunzip sprawdza 32-bitową sumę kontrolną CRC. W wypadku plików stworzonych przez programy
pack i gunzip sprawdzana jest długość zdekompresowanego pliku. Standardowy format programu compress nie
umożliwiał kontroli poprawności. Jednak niekiedy gunzip jest w stanie wykryć uszkodzony plik .Z. Jeżeli w
trakcie dekompresji takiego pliku pojawią się błędy, nie należy sądzić, że plik jest w porządku, bo
program uncompress nie zgłaszał problemów. Oznacza to tylko, że uncompress nie kontroluje poprawności
plików wejściowych. Format plików compress -H systemu SCO (kompresja metodą LZH) również nie obsługuje
kontroli poprawności, lecz także możliwe jest podstawowe sprawdzenie spójności pliku.
Pliki stworzone przez program zip mogą być zdekompresowane tylko, jeżeli w archiwum .zip znajduje się
jeden plik i jest on skompresowny metodą 'deflation'. Jest to opcja przeznaczona do konwersji plików
.tar.zip do formatu .tar.gz. Aby zdekompresować plik .zip zawierający pojedynczy plik, można użyć poleceń
gunzip < foo.zip czy gunzip -S .zip foo.zip.Do dekompresji archiwów .zip zawierających więcej niż jeden
plik należy użyć programu unzip zamiast gunzip.
Zcat działa tak samo, jak gunzip -c. (W niektórych systemach zcat może być zainstalowany jako gzcat, aby
zachować oryginalne dowiązanie do programu compress). Zcat dekompresuje pliki z listy podanej w linii
poleceń lub pobiera dane ze standardowego wejścia, a następnie zapisuje zdekompresowane dane na
standardowym wyjściu. Zcat dokonuje dekompresji plików po sprawdzeniu, że w nagłówku pliku znajduje się
właściwa liczba (magic number); nie jest wymagane, aby nazwa pliku miała rozszerzenie .gz.
Gzip korzysta z algorytmu Lempel-Ziv użytego w programach zip i PKZIP. Wydajność kompresji zależy od
wielkości danych wejściowych oraz rozmieszczenia w danych jednakowych podciągów. Dane takie, jak kod
źródłowy lub tekst w języku angielskim są zwykle redukowane o 60-70%. Osiągany stopień kompresji jest
przeważnie dużo większy niż przy użyciu kodowania LZW (używanym przez program compress), Huffmana (pack)
lub adaptywnym kodowaniu Huffmana (compact).
Kompresja jest przeprowadzana zawsze, nawet jeżeli plik wyjściowy jest większy niż oryginalny. W
najgorszym przypadku narzut może wynosić kilka bajtów dla nagłówka i 5 bajtów dla każdego bloku o
długości 32K. Ewentualnie współczynnik powiększenia pliku może wynosić 0,015% dla bardzo dużych plików.
Należy zauważyć, że prawie nigdy nie zwiększa się liczba bloków używanych przez plik na dysku. Gzip
zachowuje tryb dostępu, właściciela pliku oraz czas dostępu i modyfikacji pliku podczas kompresji i
dekompresji.
OPCJE
-a --ascii
Tryb tekstowy. Przekształca znaki końca linii, używając lokalnych konwencji. Ta opcja jest
dostępna jedynie na kilku systemach nieuniksowych. W systemie MS-DOS podczas kompresji znaki CR LF
są przekształcane na LF, a podczas dekompresji z powrotem.
-c --stdout --to-stdout
Wypisuje skompresowane dane na standardowe wyjście; oryginalne pliki pozostają nienaruszone.
Jeżeli podanych zostało kilka plików wejściowych, każdy z nich kompresowany jest oddzielnie. Dla
osiągnięcia lepszej kompresji należy połączyć pliki ze sobą przed poddaniem ich kompresji.
-d --decompress --uncompress
Dekompresuje plik.
-f --force
Kompresuje plik nawet, jeżeli istnieją do niego twarde dowiązania lub plik wyjściowy już istnieje,
lub też, jeżeli dane są uprzednio skompresowane. Jeżeli format danych wejściowych nie jest
rozpoznany, a podana została opcja --stdout, dane zostają bez zmian przekopiowane na standardowe
wyjście. Zcat zachowuje się w takim wypadku jak cat. Jeżeli opcja -f nie została podana i program
został uruchomiony w pierwszym planie, gzip pyta użytkownika przed nadpisaniem istniejącego pliku.
-h --help
Wyświetla ekran pomocy i kończy działanie.
-k --keep
Zachowuje (nie usuwa) pliki wejściowe przy kompresji lub dekompresji.
-l --list
Dla każdego skompresowanego pliku wypisuje następujące informacje:
compressed size: rozmiar skompresowanego pliku
uncompressed size: rozmiar zdekompresowanego pliku
ratio: współczynnik kompresji (0.0% jeżeli nieznany)
uncompressed_name: nazwa zdekompresowanego pliku
Rozmiar zdekompresowanego pliku jest wypisywany jako -1 dla plików nie będących w formacie gzip,
jak na przykład pliki .Z. Aby poznać rozmiar takiego pliku po dekompresji, można użyć polecenia:
zcat file.Z | wc -c
Po podaniu również opcji --verbose dodatkowo są wyświetlane następujące informacje:
method: metoda kompresji
crc: 32-bitowa suma kontrolna CRC zdekompresowanych danych
date & time: pole daty/czasu oryginalnego pliku
Aktualnie dostępne metody kompresji to deflate, compress, lzh (SCO compress -H) oraz pack. Suma
CRC dla plików w formacie innym niż gzip jest podawana jako ffffffff.
Po podaniu opcji --name podawane są dane oryginalnego pliku zawarte w pliku skompresowanym (nazwa,
data/czas), jeżeli zostaną tam znalezione.
Po podaniu opcji --verbose wyświetlany jest wspólny rozmiar i współczynnik kompresji wszystkich
plików, chyba że nie dla wszystkich plików te dane są dostępne. Po podaniu opcji --quiet linie
nagłówka i podsumowania nie są wyświetlane.
-L --license
Wyświetla informację o licencji i kończy działanie programu.
-n --no-name
Podczas kompresji nie zachowuje w skompresowanym pliku oryginalnej nazwy, trybu dostępu oraz czasu
modyfikacji i dostępu. (Oryginalna nazwa jest zapisywana, jeżeli nazwa pliku będzie musiała być
obcięta). Podczas dekompresji nie odtwarza oryginalnej nazwy pliku (usuwa tylko rozszerzenie.gz z
nazwy pliku), nie odtwarza również oryginalnego pola daty/czasu - zamiast tego pole to zostanie
skopiowane ze skompresowanego pliku. Jest to domyślna opcja podczas dekompresji.
-N --name
Podczas kompresji zawsze zachowuje oryginalne pole daty/czasu; jest to zachowanie domyślne.
Podczas dekompresji odtwarza oryginalne pole daty/czasu oraz nazwę pliku. Ta opcja jest użyteczna
na sytemach z limitem długości nazwy pliku lub po utracie oryginalnego pola daty/czasu po
transferze pliku.
-q --quiet
Nie wyświetla żadnych ostrzeżeń.
-r --recursive
Przechodzi rekurencyjnie zawartość katalogów. Jeśli którakolwiek z nazw plików podanych w lini
poleceń odnosi się do katalogu, gzip przejdzie do tego katalogu i skompresuje wszystkie pliki,
które w nim znajdzie (lub zdekompresuje w wypadku programu gunzip).
--rsyncable
Przy kompresowaniu okresowo synchronizuje wyjście w oparciu o wejście. Zwiększa to rozmiar o mniej
niż jeden procent w większości przypadków, lecz w zamian program rsync(1) może skorzystać z
podobieństw w nieskompresowanym wejściu przy synchronizowaniu dwóch plików skompresowanych z tą
flagą. Program gunzip nie może stwierdzić różnic pomiędzy plikiem utworzonym z tą opcją, a plikami
tworzonymi bez niej.
-S .suf --suffix .suf
Przy kompresowaniu używa rozszerzenia .suf zamiast .gz. Można użyć dowolnego niepustego
rozszerzenia, chociaż należy unikać innych niż .z lub .gz, aby uniknąć zamieszania po transferze
plików do innego systemu.
Przy dekompresowaniu dodaje .suf na początku listy rozszerzeń do wypróbowania, przy tworzeniu
nazwy pliku wyjściowego z nazwy pliku wejściowego.
-t --test
Sprawdza spójność skompresowanego pliku.
-v --verbose
Wyświetla nazwę i procent kompresji każdego skompresowanego i nieskompresowanego pliku.
-V --version
Wyświetla numer wersji oraz opcje kompilacji i kończy działanie.
-# --fast --best
Określa prędkość kompresji za pomocą cyfry #, gdzie -1 lub --fast oznacza najszybszą (lecz
najmniej wydajną) kompresję, zaś -9 lub --best oznacza najwolniejszą (lecz najbardziej wydajną)
metodę kompresji. Domyślną wartością jest -6 (tzn. zorientowaną na lepszą kompresję kosztem
prędkości).
ZAAWANSOWANE SPOSOBY UŻYCIA
Skompresowane pliki mogą być ze sobą łączone; w takim wypadku gunzip zdekompresuje wszystkie pliki
jednocześnie. Na przykład:
gzip -c plik1 > foo.gz
gzip -c plik2 >> foo.gz
Następnie
gunzip -c foo
jest równoznaczne z
cat plik1 plik2
W wypadku, gdy jeden z połączonych plików zostanie uszkodzony, pozostałe wciąż mogą być odzyskane (po
usunięciu uszkodzonego pliku). Jednak znacznie lepsze efekty daje jednoczesne kompresowanie wszystkich
plików:
cat plik1 plik2 | gzip > foo.gz
daje lepsze wyniki kompresji niż
gzip -c plik1 plik2 > foo.gz
Aby ponownie skompresować połączone ze sobą pliki w celu uzyskania lepszej kompresji, należy wykonać
polecenie:
gzip -cd stary.gz | gzip > nowy.gz
Jeżeli skompresowny plik został utworzony z kilku plików, informacje o rozmiarze i sumie CRC uzyskane
opcją --list dotyczą tylko ostatniego pliku. Informację orozmiarze wszystkich plików po dekompresji można
uzyskać przy pomocy polecenia:
gzip -cd plik.gz | wc -c
Jeżeli chcesz umieścić w archiwum kilka plików, a następnie mieć możliwość oddzielnego ich odzyskania,
użyj programów takich jak tar lub zip. Tar w wersji GNU obsługuje opcję -z, która powoduje wywołanie
programu gzip w sposób niewidzialny dla użytkownika. Gzip został zaprojektowany jako uzupełnienie
programu tar; nie może go zastąpić.
ŚRODOWISKO
W zmiennej środowiskowej GZIP mogą się znajdować domyślne opcje dla programu gzip. Są one odczytywane na
początku; w ten sposób opcje w linii poleceń mają przed nimi pierwszeństwo, na przykład:
dla sh: GZIP="-8v --name"; export GZIP
dla csh: setenv GZIP "-8v --name"
dla MSDOS: set GZIP=-8v --name
Na komputerach Vax/VMS zmienna nosi nazwę GZIP_OPT, by uniknąć konfliktu z zestawem symboli dla
wywoływania programu.
ZOBACZ TAKŻE
znew(1), zcmp(1), zmore(1), zforce(1), gzexe(1), zip(1), unzip(1), compress(1) Format pliku gzip jest opisany w: P. Deutsch, GZIP file format specification version 4.3, <http://www.ietf.org/rfc/rfc1952.txt>, Internet RFC 1952 (maj 1996). Format deflacji zipjest opisany w: P. Deutsch, DEFLATE Compressed Data Format Specification version 1.3, <http://www.ietf.org/rfc/rfc1951.txt>, Internet RFC 1951 (maj 1996).
DIAGNOSTYKA
Kod wyjścia jest normalnie równy 0; jeżeli wystapi błąd, kod wyjścia jest równy 1. Jeżeli wystąpi
ostrzeżenie, kod wyjścia jest równy 2.
Usage: gzip [-cdfhklLnNrtvV19] [-S suffix] [file ...]
W linii poleceń znalazły się nieprawidłowe opcje.
file: not in gzip format
Podany plik nie jest skompresowany (komunikat programu gunzip).
file: Corrupt input. Use zcat to recover some data.
Skompresowany plik uległ uszkodzeniu. Do miejsca uszkodzenia dane mogą być odzyskane poleceniem
zcat file > recover
file: compressed with xx bits, can only handle yy bits
Plik został skompresowany (z użyciem algorytmu LZW) przez program obsługujący kody o większej
ilości bitów niż program do dekompresji na tym komputerze. Należy skompresować plik od nowa
programem gzip, który osiąga lepszy współczynnik kompresji i używa mniej pamięci.
file: already has .gz suffix -- no change
Plik z rozszerzeniem nazwy .gz nie może być ponownie kompresowany. Zmień nazwę pliku i spróbuj
ponownie.
file already exists; do you wish to overwrite (y or n)?
Należy odpowiedzieć "y", by nadpisać istniejący już plik wyjściowy lub "n" w przeciwnym przypadku.
gunzip: corrupt input
Program otrzymał sygnał SIGSEGV, co zazwyczaj oznacza, że plik wejściowy jest uszkodzony.
xx.x% Osiągnięty stopień kompresji.
(Tylko po podaniu opcji -v i -l).
-- not a regular file or directory: ignored
Gdy plik wejściowy nie jest zwykłym plikiem lub katalogiem (tzn. jest np. dowiązaniem
symbolicznym, gniazdem, kolejką FIFO, plikiem urządzenia), jest pozostawiany bez zmian.
-- has xx other links: unchanged
Plik wejściowy ma twarde dowiązania i nie może zostać zmieniony. Więcej informacji można znaleźć w
opisie polecenia ln(1). Użycie opcji -fwymusi kompresję plików mających twarde dowiązania.
OSTRZEŻENIA
Podczas zapisywania danych na taśmie zazwyczaj trzeba dodać na końcu odpowiednią liczbę zer, by ostatnia
część danych zajmowała pełny blok. Gdy dane są odczytywane przez program gunzip, wykrywa on, że na końcu
właściwych danych znajdują się dodatkowo przypadkowe dane i wypisuje ostrzeżenie. Aby tego uniknąć,
należy używać opcji --quiet. Ta opcja może być ustawiona w zmiennej środowiskowej GZIP w następujący
sposób:
dla sh: GZIP="-q"; tar -xfz --block-compress /dev/rst0
dla csh: setenv GZIP -q; tar -xfz --block-compr /dev/rst0
W powyższym przykładzie gzip jest niejawnie wywoływany przez program GNU tar dzięki użyciu opcji -z.
Trzeba mieć pewność, że do zapisu i odczytu z taśmy użyto tej samej długości bloku (opcja -b programu
tar). W tym przykładzie zakłada się, że używany jest program tar w wersji GNU.
PROBLEMY
Format gzip reprezentuje rozmiar wejścia modulo 2^32, a więc opcja --list zwraca niepoprawne rozmiary i
współczynniki kompresji dla nieskompresowanych plików o rozmiarze 4 GB i większych. Aby obejść ten
problem i poznać prawdziwy rozmiar dużego nieskompresowanego pliku, można wydać następujące polecenie:
zcat file.Z | wc -c
Opcja --list wypisuje rozmiar jako -1 i CRC jako ffffffff, jeżeli plik znajduje się na nośniku o dostępie
sekwencyjnym.
Niekiedy (rzadko) zdarza się, że kompresja z opcją --best daje gorsze rezultaty niż z opcją domyślną
(-6). Niektóre pliki, w których powtarza się bardzo dużo sekwencji, są lepiej kompresowane programem
compress niż gzip.
PRAWA AUTORSKIE
Copyright © 1998, 1999, 2001, 2002, 2012 Free Software Foundation, Inc.
Copyright © 1992, 1993 Jean-loup Gailly
Permission is granted to make and distribute verbatim copies of this manual provided the copyright notice
and this permission notice are preserved on all copies.
Permission is granted to copy and distribute modified versions of this manual under the conditions for
verbatim copying, provided that the entire resulting derived work is distributed under the terms of a
permission notice identical to this one.
Permission is granted to copy and distribute translations of this manual into another language, under the
above conditions for modified versions, except that this permission notice may be stated in a translation
approved by the Foundation.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Łukasz Kowalczyk (PTM)
<lukow@tempac.okwf.fuw.edu.pl>, Michał Górny <zrchos+manpagespl@gmail.com> i Michał Kułach
<michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 1.6 oryginału.
podręcznik użytkownika GZIP(1)