Provided by: manpages-pl-dev_0.7-2_all 
NAZWA
stat, fstat, lstat, fstatat - pobieranie stanu pliku
SKŁADNIA
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <unistd.h>
int stat(const char *pathname, struct stat *buf);
int fstat(int fd, struct stat *buf);
int lstat(const char *pathname, struct stat *buf);
#include <fcntl.h> /* Definicja stałych AT_* */
#include <sys/stat.h>
int fstatat(int dirfd, const char *pathname, struct stat *buf,
int flags);
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):
lstat():
/* glibc 2.19 i wcześniejsze */ _BSD_SOURCE
|| /* Od glibc 2.20 */ _DEFAULT_SOURCE
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* od glibc 2.10: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
fstatat():
Od glibc 2.10:
_POSIX_C_SOURCE >= 200809L
Przed glibc 2.10:
_ATFILE_SOURCE
OPIS
Funkcje te zwracają informacje o podanym pliku w buforze wskazanym przez buf. Do uzyskania
tej informacji nie są wymagane prawa dostępu do samego pliku, lecz — w przypadku stat,
fstatat() i lstat() — konieczne są prawa wykonywania (przeszukiwania) do wszystkich
katalogów na prowadzącej do pliku ścieżce pathname.
stat() i fstatat() pobierają informacje o pliku wskazanym przez pathname; cechy
wyróżniające fstatat() opisano poniżej.
lstat() jest identyczny z stat(), lecz w przypadku gdy pathname jest dowiązaniem
symbolicznym, to zwraca informacje o samym dowiązaniu, a nie pliku, do którego się to
dowiązanie odwołuje.
fstat() jest identyczny z stat(), z tym wyjątkiem, że plik o którym mają być pobrane
informacje, jest określony przez deskryptor pliku fd.
Wszystkie te funkcje zwracają strukturę stat, zawierającą następujące pola:
struct stat {
dev_t st_dev; /* ID urządzenia zawierającego plik */
ino_t st_ino; /* numer i-węzła (inode) */
mode_t st_mode; /* tryb i typ pliku */
nlink_t st_nlink; /* liczba dowiązań stałych (hardlinks) */
uid_t st_uid; /* ID użytkownika właściciela */
gid_t st_gid; /* ID grupy właściciela */
dev_t st_rdev; /* ID urządzenia (jeśli plik specjalny) */
off_t st_size; /* całkowity rozmiar w bajtach */
blksize_t st_blksize; /* wielkość bloku dla I/O systemu plików */
blkcnt_t st_blocks; /* liczba zaalokowanych bloków 512-bajtowych */
/* Od Linuksa 2.6 jądro obsługuje nanosekundową
rozdzielczość następujących pól znaczników czasu.
Szczegóły opisujące Linuksa w wersji starszej niż 2.6
znajdują się w rozdziale UWAGI */
struct timespec st_atim; /* czas ostatniego dostępu */
struct timespec st_mtim; /* czas ostatniej modyfikacji */
struct timespec st_ctim; /* czas ostatniej zmiany */
};
#define st_atime st_atim.tv_sec /* Kompatybilność wsteczna */
#define st_mtime st_mtim.tv_sec
#define st_ctime st_ctim.tv_sec
};
Uwaga: kolejność pól w strukturze stat różni się nieco w zależności od architektury.
Dodatkowo, powyższa definicja nie pokazuje bajtów wyrównujących, które mogą być obecne
pomiędzy niektórymi polami na różnych architekturach. Z tymi detalami można się zapoznać
analizując glibc i kod źródłowy jądra.
Uwaga: Dla zachowania wydajności i prostoty, różne pola w strukturze stat mogą zawierać
stany z różnych momentów wykonywania wywołania systemowego. Przykładowo, jeśli st_mode lub
st_uid zostanie zmieniony przez inny proces za pomocą wywołania chmod(2) lub chown(2),
stat() może zwrócić stary st_mode razem z nowym st_uid albo stary st_uid razem z nowym
st_mode.
Pole st_dev opisuje urządzenie, w którym plik się znajduje. (Makra major(3) i minor(3)
mogą się przydać przy dekodowaniu identyfikatora urządzenia znajdującego się w tym polu).
Pole st_rdev opisuje urządzenie reprezentowane przez ten plik (i-węzeł).
Pole st_size podaje rozmiar pliku w bajtach (jeżeli plik jest plikiem regularnym lub
dowiązaniem symbolicznym). Rozmiarem dowiązania symbolicznego jest długość ścieżki, na
którą wskazuje, z wyłączeniem końcowego bajtu NULL.
Pole st_sblocks określa liczbę bloków zajmowanych przez plik w jednostkach 512-bajtowych.
(Liczba ta może być mniejsza niż st_size/512, na przykład wtedy, gdy plik ma dziury).
Pole st_blksize zawiera "preferowany" rozmiar bloku dla efektywnych operacji
wejścia/wyjścia dla pliku. (Zapis do pliku mniejszych kawałków może spowodować
nieefektywne operacje odczyt-modyfikacja-powtórny zapis).
Nie wszystkie systemy plików pod Linuksem obsługują wszystkie pola czasu. Niektóre systemy
plików można zamontować w ten sposób, że dostęp do pliku lub katalogu nie powoduje
uaktualnienia pola st_atime. (Patrz noatime, nodiratime i relatime w mount(8) oraz
powiązane informacje w mount(2)). Dodatkowo st_atime nie jest aktualizowane, jeśli plik
jest otwierany z flagą O_NOATIME, patrz open(2).
Pole st_atime jest zmieniane przez każdy dostęp do pliku, np. przez execve(2), mknod(2),
pipe(2), utime(2) i read(2) (w razie odczytania więcej niż zera bajtów). Inne procedury,
jak mmap(2) mogą, ale nie muszą, zaktualizować st_atime.
Zazwyczaj pole st_mtime jest zmieniane przez modyfikowanie pliku, np. przez mknod(2),
truncate(2), utime(2) i write(2) (więcej niż zera bajtów). Co więcej st_mtime katalogu
jest zmieniane przy tworzeniu plików w tym katalogu lub ich usuwaniu. Pole st_mtime nie
jest zmieniane po zmianach właściciela, grupy, liczby dowiązań (hard links) czy uprawnień.
Pole st_ctime jest zmieniane przy zapisywaniu lub ustawianiu informacji i-węzła (np.
właściciela, grupy, liczby dowiązań, praw itp.).
POSIX odnosi się do bitów st_mode odpowiadających masce S_IFMT (zob. poniżej) jako typu
pliku, 12 bitów odpowiadających masce 07777 jako bitów trybu pliku i najmniej znaczących 9
bitów (0777) jako bitów uprawnień pliku.
Zdefiniowane są następujące wartości masek do typu pliku z pola st_mode:
S_IFMT 0170000 maska bitowa dla pola bitowego typu pliku
S_IFSOCK 0140000 gniazdo
S_IFLNK 0120000 dowiązanie symboliczne (symbolic link)
S_IFREG 0100000 plik regularny
S_IFBLK 0060000 urządzenie blokowe
S_IFDIR 0040000 katalog
S_IFCHR 0020000 urządzenie znakowe
S_IFIFO 0010000 kolejka FIFO
Dlatego, aby sprawdzić czy plik jest (przykładowo) zwykłym plikiem można napisać:
stat(pathname, &sb);
if ((sb.st_mode & S_IFMT) == S_IFREG) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}
Ponieważ testy w powyższej postaci są popularne, dodatkowe makra są zdefiniowane przez
POSIX w celu umożliwienia sprawdzenia typu pliku w st_mode w spójniejszej formie:
S_ISREG(m) czy plik jest regularny?
S_ISDIR(m) katalog?
S_ISCHR(m) urządzenie znakowe?
S_ISBLK(m) urządzenie blokowe?
S_ISFIFO(m) kolejka FIFO (potok nazwany)?
S_ISLNK(m) dowiązanie symboliczne? (Nie w POSIX.1-1996).
S_ISSOCK(m) gniazdo? (Nie w POSIX.1-1996).
Poprzedni przykład kodu można dlatego przepisać w następujący sposób:
stat(pathname, &sb);
if (S_ISREG(sb.st_mode)) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}
Definicje większości powyższych makr sprawdzających typ pliku są udostępniane, jeśli tylko
któraś z następujących funkcji makd sprawdzających jest zdefiniowana: _BSD_SOURCE (w 2.19
i wcześniejszych), _SVID_SOURCE (w glibc 2.19 i wcześniejszych) lub _DEFAULT_SOURCE (w
glibc 2.20 i późniejszych). Dodatkowo, definicje wszystkich powyższych makr z wyjątkiem
S_IFSOCK i S_ISSOCK() są udostępniane jeśli zdefiniowano _XOPEN_SOURCE. Zdefiniowanie
S_IFSOCK można również uwidocznić definiując _XOPEN_SOURCE z wartością większą lub równą
500.
Zdefiniowanie S_ISSOCK() jest uwidocznione, jeśli zdefiniowano dowolne z następujących
makr sprawdzających: _BSD_SOURCE (w 2.19 i wcześniejszych), _DEFAULT_SOURCE (w glibc 2.20
i późniejszych), _XOPEN_SOURCE z wartością większą lub równą 500 lub _POSIX_C_SOURCE z
wartością większą lub równą 200112L.
Zdefiniowane są następujące wartości masek do części określającej tryb pliku w polu
st_mode:
S_ISUID 04000 bit "set-used-ID"
S_ISGID 02000 bit "set-group-ID" (patrz niżej)
S_ISVTX 01000 bit "sticky" (patrz niżej)
S_IRWXU 00700 właściciel ma prawa odczytu, zapisu i wykonania
S_IRUSR 00400 właściciel ma prawa odczytu
S_IWUSR 00200 właściciel ma prawa zapisu
S_IXUSR 00100 właściciel ma prawa wykonania
S_IRWXG 00070 grupa ma prawa odczytu, zapisu i wykonania
S_IRGRP 00040 grupa ma prawa odczytu
S_IWGRP 00020 grupa ma prawa zapisu
S_IXGRP 00010 grupa ma prawa wykonania
S_IRWXO 00007 inni (nie z grupy) mają prawo odczytu, zapisu i
wykonania
S_IROTH 00004 inni mają prawa odczytu
S_IWOTH 00002 inni mają prawa zapisu
S_IXOTH 00001 inni mają prawa wykonania
Bit "set-group-ID" (S_ISGID) ma kilka specjalnych znaczeń. Ustawiony na katalogu oznacza,
że dla tego katalogu powinna być używana semantyka BSD: pliki w nim utworzone dziedziczą
identyfikator grupy z katalogu, a nie z efektywnego identyfikatora grupy procesu
tworzącego plik, ponadto tworzone katalogi będą miały także ustawiony bit S_ISGID. Dla
pliku, który nie ma ustawionego bitu wykonywania dla grupy (S_IXGRP), bit "set-group-ID"
oznacza obowiązkowe blokowanie pliku/rekordu.
Bit "sticky" (S_ISVTX) ustawiony na katalogu oznacza, że tylko właściciel pliku lub
właściciel katalogu albo proces uprzywilejowany może usunąć plik w tym katalogu lub
zmienić nazwę tego pliku.
fstatat()
Wywołanie systemowe fstatat() działa w ten sam sposób co stat(), z wyjątkiem opisanych tu
różnic.
Jeśli ścieżka podana w pathname jest względna, jest to interpretowane w odniesieniu do
katalogu do którego odnosi się deskryptor pliku dirfd (zamiast w odniesieniu do bieżącego
katalogu roboczego procesu wywołującego, jak w stosunku do ścieżek względnych robi to
stat()).
Jeśli pathname jest względna a dirfd ma wartość specjalną AT_FDCWD, to pathname jest
interpretowana w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego (jak
stat()).
If ścieżka pathname jest bezwzględna, to dirfd jest ignorowane.
flags mogą wynosić albo 0, albo składać się z co najmniej jednej z poniższych opcji
połączonych operatorem OR:
AT_EMPTY_PATH (od Linuksa 2.6.39)
Jeśli pathname jest łańcuchem pustym, to działa na pliku do którego odnosi się
dirfd (który mógł zostać pozyskany za pomocą flagi O_PATH open(2)). Jeśli dirfd
wynosi AT_FDCWD, to wywołujący działa w bieżącym katalogu roboczym. W takim
przypadku dirfd może odnosić się do każdego typu pliku, nie tylko katalogu. Jest to
opcja charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się
do jej definicji.
AT_NO_AUTOMOUNT (od Linuksa 2.6.38)
Nie montuje automatycznie ostatniego komponentu ("basename") ścieżki podanej w
pathname, jeśli ścieżka odnosi się do katalogu, który jest punktem automatycznego
montowania. Pozwala to programowi wywołującemu zebrać atrybuty samego punktu
montowania (a nie atrybuty lokalizacji, która zostałaby zamontowana). Znacznika
tego można użyć w narzędziach, które przeszukują katalogi, aby zapobiec ich
automatycznemu montowaniu. Znacznik AT_NO_AUTOMOUNT nie ma żadnego znaczenia, jeśli
punkt montowania został już wcześniej zamontowany. Jest to opcja charakterystyczna
dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.
AT_SYMLINK_NOFOLLOW
Jeśli pathname jest dowiązaniem symbolicznym nie podąża za nim, w zamian zwraca
informacje o samym dowiązaniu, jak lstat(). Domyślnie fstatat () podąża za
dowiązaniami symbolicznymi, jak stat().)
Więcej informacji o potrzebie wprowadzenia fstatat() można znaleźć w podręczniku
openat(2).
WARTOŚĆ ZWRACANA
W przypadku powodzenia zwracane jest zero. W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i
ustawiana jest odpowiednia wartość zmiennej errno.
BŁĘDY
EACCES Brak uprawnień do przeszukiwania jednego z katalogów w ścieżce zaczynającej
pathname. (Patrz także path_resolution(7)).
EBADF fd nie jest prawidłowym otwartym deskryptorem pliku.
EFAULT Niepoprawny adres.
ELOOP Podczas rozwiązywania ścieżki napotkano zbyt wiele dowiązań symbolicznych.
ENAMETOOLONG
Ścieżka pathname jest zbyt długa.
ENOENT Składnik ścieżki pathname nie istnieje lub pathname jest pustym łańcuchem znaków.
ENOMEM Brak pamięci (tj. pamięci jądra).
ENOTDIR
Składnik ścieżki pathname nie jest katalogiem.
EOVERFLOW
pathname lub fd odnosi się do pliku, numeru i-węzła lub numeru bloków, których
rozmiar nie jest reprezentowalny w - odpowiednio - typie off_t, ino_t, blkcnt_t.
Błąd ten może wystąpić na przykład wtedy, gdy aplikacja skompilowana na platformie
32-bitowej bez -D_FILE_OFFSET_BITS=64 wywoła stat () na pliku, którego rozmiar jest
większy niż (1<<31)-1 bajtów.
Mogą wystąpić następujące dodatkowe błędy dla fstatat():
EBADF dirfd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku.
EINVAL Podano nieprawidłową opcję w flags.
ENOTDIR
pathname jest względna a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku
zamiast do katalogu.
WERSJE
fstatat() zostało dodane do Linuksa w jądrze 2.6.16; obsługę biblioteki dodano do glibc w
wersji 2.4.
ZGODNE Z
stat(), fstat(), lstat(): SVr4, 4.3BSD, POSIX.1-2001, POSIX.1.2008.
fstatat(): POSIX.1-2008.
Według POSIX.1-2001 lstat() na dowiązaniu symbolicznym powinien zwrócić poprawne wartości
tylko w polu st_size i w części pola st_mode związanej z typem pliku struktury stat.
POSIX.1-2008 zaostrza tę specyfikację, wymagając od lstat() zwracania poprawnych
informacji we wszystkich polach z wyjątkiem bitów trybu w st_mode.
Używanie pól st_blocks i st_blksize może być nieprzenośne. (Były wprowadzone w BSD;
interpretacje różnią się zarówno między systemami, jak i na jednym systemie, jeśli użyty
jest zdalny system plików montowany po NFS-ie). Aby uzyskać definicje typów blkcnt_t i
blksize_t z <sys/stat.h> należy zdefiniować _XOPEN_SOURCE na wartość 500 lub wyższą (przed
dołączeniem jakiegokolwiek innego pliku nagłówkowego).
POSIX.1-1990 nie opisywał stałych S_IFMT, S_IFSOCK, S_IFLNK, S_IFREG, S_IFBLK, S_IFDIR,
S_IFCHR, S_IFIFO, S_ISVTX , ale zamiast tego wymagał używania makr S_ISDIR() itp. Stałe
S_IF* są obecne w POSIX.1-2001 i późniejszych.
Makra S_ISLNK() i S_ISSOCK() nie są wymienione w POSIX.1-1996, ale są obecne w
POSIX.1-2001; pierwsze z nich pochodzi z SVID 4, a drugie z SUSv2.
Unix V7 (i kolejne systemy) miał S_IREAD, S_IWRITE, S_IEXEC, podczas gdy POSIX nakazuje
używanie synonimów S_IRUSR, S_IWUSR, S_IXUSR.
Inne systemy
Wartości, które były (lub nadal są) w użyciu w różnych systemach:
szesn. nazwa ls ósemk. opis
f000 S_IFMT 170000 maska bitowa dla pól bitowych typu pliku
0000 000000 niedziałający i-węzeł w SCO; nieznany
typ w BSD; SVID-v2 i XPG2 mają zarówno
0, jak i 0100000 dla zwykłego pliku
1000 S_IFIFO p| 010000 kolejka FIFO (potok nazwany)
2000 S_IFCHR c 020000 specjalny znakowy (V7)
3000 S_IFMPC 030000 specjalny znakowy zwielokrotniony (V7)
4000 S_IFDIR d/ 040000 katalog (V7)
5000 S_IFNAM 050000 nazwany plik specjalny XENIX-a z dwoma
podtypami, rozróżnianymi przez wartości
1, 2 w st_rdev
0001 S_INSEM s 000001 podtyp IFNAM semafora XENIX
0002 S_INSHD m 000002 podtyp IFNAM dzielonych danych XENIX
6000 S_IFBLK b 060000 specjalny blokowy (V7)
7000 S_IFMPB 070000 specjalny blokowy zwielokrotniony (V7)
8000 S_IFREG - 100000 regularny (V7)
9000 S_IFCMP 110000 skompresowany VxFS
9000 S_IFNWK n 110000 sieciowy specjalny (HP-UX)
a000 S_IFLNK l@ 120000 dowiązanie symboliczne (BSD)
b000 S_IFSHAD 130000 shadow i-węzeł ACL w Solarisie
(niewidzialny w przestrzeni użytkownika)
c000 S_IFSOCK s= 140000 gniazdo (BSD; także "S_IFSOC" na VxFS)
d000 S_IFDOOR D> 150000 drzwi Solarisa
e000 S_IFWHT w% 160000 BSD whiteout (nieużywane dla i-węzła)
0200 S_ISVTX 001000 bit lepkości: zachowuje tekst na
urządzeniu wymiany nawet po użyciu (V7)
zarezerwowane (SVID-v2)
Dla niekatalogów: nie buforuj tego
(SunOS)
Dla katalogów: ograniczone prawo
usunięcia (SVID-v4.2)
0400 S_ISGID 002000 set-group-ID podczas wykonywania (V7)
dla katalogów: używa semantyki BSD do
propagacji GID
0400 S_ENFMT 002000 egzekwowanie blokowania plików Systemu V
(dzielone z S_ISGID)
0800 S_ISUID 004000 set-user-ID podczas wykonywania (V7)
0800 S_CDF 004000 katalog jest plikiem zależnym od
kontekstu (HP-UX)
Polecenie "sticky" pojawiło się w wersji 32V systemu AT&T UNIX.
UWAGI
Pod Linuksem, lstat() nie spowoduje uruchomienia akcji automontera, natomiast stat() -
spowoduje (patrz jednakże fstatat(2)).
Dla większości plików w katalogu /proc, stat() w polu st_size zwraca 0, a nie rzeczywisty
rozmiar pliku.
Pola znaczników czasu
Starsze jądra i starsze standardy nie obsługują nanosekundowych pól znaczników czasu.
Zamiast tego były trzy pola znaczników czasu — st_atime, st_mtime i st_ctime— zapisywane
jako time_t przechowujące znaczniki czasu z sekundową precyzją.
Od wersji jądra 2.5.48 struktura stat obsługuje nanosekundową dokładność wszystkich trzech
pól czasowych. Nanosekundowa część każdego z tych pól jest dostępna za pomocą nazw w
postaci st_atim.tv_nsec, jeżeli zdefiniowano makro _BSD_SOURCE lub _SVID_SOURCE.
Nanosekundowe pola czasowe są obecnie ustandaryzowane, począwszy od POSIX.1-2008 i w
związku z tym, począwszy od wersji 2.12 biblioteka glibc udostępnia również część
nanosekundową, jeśli _POSIX_C_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 200809L lub większą,
albo _XOPEN_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 700 lub większą. Jeśli nie zdefiniowano
żadnego z powyższych makr, to nanosekundowe wartości są dostępne w polu st_atimensec.
Nanosekundowe pola czasowe są obsługiwane przez XFS, JFS, Btrfs i ext4 (od Linuksa
2.6.23). natomiast nie są obsługiwane w ext2, ext3 i Reiserfs. W systemach plików, które
nie obsługują takiej dokładności czasowej, wartości nanosekund w tych polach wynoszą 0.
Różnice biblioteki C/jądra
Z upływem czasu, zwiększanie rozmiarów struktury stat doprowadziło do powstania trzech
kolejnych wersji funkcji stat(): sys_stat() (slot __NR_oldstat), sys_newstat() (slot
__NR_stat) i sys_stat64() (slot __NR_stat64) na platformach 32-bitowych takich jak i386.
Pierwsze dwie wersje były już obecne w Linuksie 1.0 (choć z różnymi nazwami),
ostatnią dodano w Linuksie 2.4. Podobne uwagi mają zastosowanie do fstat() i lstat().
Wewnątrzjądrowe wersje struktury stat, za pomocą których jądro obsługuje te różne wersje,
to odpowiednio:
__old_kernel_stat
Oryginalna struktura z dość wąskimi polami i brakiem dopełnienia
(wyrównania).
stat Większe pole st_ino i dodane dopełnienie do różnych części struktury
pozwalające na późniejszą rozbudowę.
stat64 Jeszcze większe pole st_ino, większe pola st_uid i st_gid aby przyjąć
rozszerzone w Linuksie 2.4 UID-y i GID-y do 32 bitów i różne inne
poszerzenia pól oraz jeszcze więcej dopełnień w strukturze (dopełnione bajty
zostały w końcu wykorzystane w Linuksie 2.6 po pojawieniu się 32-bitowych
identyfikatorów urządzeń oraz części nanosekundowej w polach znaczników
czasowych).
Funkcja opakowująca glibc stat() ukrywa te detale przed użytkownikami, wywołując najnowszą
wersję wywołania systemowego udostępnianą przez jądra i przepakowując zwracane informacje,
jeśli jest to wymagane, dla starszych plików wykonywalnych.
Na współczesnych systemach 64-bitowych wszystko jest prostsze: istnieje jedno wywołanie
systemowe stat(), a jądro wykorzystuje strukturę stat zawierającą pola o wystarczającym
rozmiarze.
Wywołanie systemowe niższego stopnia używane przez funkcję opakowującą fstatat() glibc
nazywa się w rzeczywistości fstatat64() lub, na niektórych architekturach, newfstatat().
PRZYKŁAD
Poniższy program wywołuje stat() i wypisuje wybrane pola zwrócone w strukturze stat:
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <time.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct stat sb;
if (argc != 2) {
fprintf(stderr, "Użycie: %s <ścieżka>\n", argv[0]);
exit(EXIT_FAILURE);
}
if (stat(argv[1], &sb) == -1) {
perror("stat");
exit(EXIT_FAILURE);
}
printf("Typ pliku: ");
switch (sb.st_mode & S_IFMT) {
case S_IFBLK: printf("urządzenie blokowe\n"); break;
case S_IFCHR: printf("urządzenie znakowe\n"); break;
case S_IFDIR: printf("katalog\n"); break;
case S_IFIFO: printf("FIFO/pipe\n"); break;
case S_IFLNK: printf("dowiązanie symboliczne\n"); break;
case S_IFREG: printf("zwykły plik\n"); break;
case S_IFSOCK: printf("gniazdo\n"); break;
default: printf("typ nieznany\n"); break;
}
printf("numer I-węzła: %ld\n", (long) sb.st_ino);
printf("Tryb: %lo (octal)\n",
(unsigned long) sb.st_mode);
printf("Liczba dowiązań: %ld\n", (long) sb.st_nlink);
printf("Właściciel: UID=%ld GID=%ld\n",
(long) sb.st_uid, (long) sb.st_gid);
printf("Preferowany rozmiar bloku I/O: %ld bajtów\n",
(long) sb.st_blksize);
printf("Rozmiar bloku: %lld bajtów\n",
(long long) sb.st_size);
printf("Liczba zaalokowanych bloków: %lld\n",
(long long) sb.st_blocks);
printf("Ostatnia zmiana stanu: %s", ctime(&sb.st_ctime));
printf("Ostatni dostęp do pliku: %s", ctime(&sb.st_atime));
printf("Ostatnia zmiana pliku: %s", ctime(&sb.st_mtime));
exit(EXIT_SUCCESS);
}
ZOBACZ TAKŻE
ls(1), stat(1), access(2), chmod(2), chown(2), readlink(2), utime(2), capabilities(7),
symlink(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis
projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można
znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM)
<pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach
<michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07
oryginału.