Provided by: manpages-pl_0.7-2_all 
NAZWA
unix - gniazda lokalnej komunikacji międzyprocesowej
SKŁADNIA
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
unix_socket = socket(AF_UNIX, type, 0);
error = socketpair(AF_UNIX, type, 0, int *sv);
OPIS
Rodzina gniazd AF_UNIX (znana również jako AF_LOCAL) służy do wydajnej komunikacji pomiędzy procesami na
tej samej maszynie. Zgodnie z tradycją, gniazda domeny uniksowej mogą być albo anonimowe (tworzone przez
socketpair(2)), albo skojarzone z plikiem typu gniazda. Linux wspiera również abstrakcyjną przestrzeń
nazw, niezależną od systemu plików.
Poprawne typy gniazd w domenie Uniksa to: SOCK_STREAM dla gniazd strumieniowych, SOCK_DGRAM dla gniazd
datagramowych, które zachowują granice komunikatów (w przypadku większości implementacji Uniksa gniazda
uniksowe są zawsze niezawodne i nie zmieniają kolejności datagramów), oraz (od wersji Linuksa 2.6.4)
SOCK_SEQPACKET dla gniazd pakietów sekwencyjnych zorientowanych połączeniowo, które zachowują granice
komunikatu i dostarczają komunikaty w kolejności ich wysyłania.
Za pośrednictwem pomocniczych danych można przez gniazda domeny uniksowej przekazywać do innych procesów
deskryptory plików i uwierzytelnienia procesów.
Format adresu
Adres gniazda domeny uniksowej jest reprezentowany przez następującą strukturę:
struct sockaddr_un {
sa_family_t sun_family; /* AF_UNIX */
char sun_path[108]; /* ścieżka dostępu */
};
Pole sun_family zawsze zawiera AF_UNIX. W Linuksie sun_path ma rozmiar 108 bajtów, zob. też UWAGI
poniżej.
Różne wywołania systemowe (np. bind(2), connect(2) i sendto(2)) przyjmują argument sockaddr_un jako
wejście. Niektóre inne wywołania systemowe (np. getsockname(2), getpeername(2), recvfrom(2) i accept(2))
zwracają argument tego typu.
W strukturze sockaddr_un rozróżniane są trzy typy adresów:
* pathname: gniazdo domeny uniksowej może zostać związane z zakończoną znakiem NULL nazwą ścieżki
systemowej za pomocą bind(2). Jeśli adres ścieżki gniazda jest zwracany (przez jedno z ww.
wywołań systemowych) to jego długością jest
offsetof(struct sockaddr_un, sun_path) + strlen(sun_path) + 1
a sun_path zawiera zakończoną null ścieżkę. (W Linuksie powyższe wyrażenie offsetof() jest równe tej
samej wartości co sizeof(sa_family_t), lecz niektóre inne implementacje dołączają inne pola przed
sun_path, więc bardziej przenośnie, wyrażenie offsetof() opisuje rozmiar struktury adresu).
Więcej informacji o ścieżkach gniazd znajduje się poniżej.
* unnamed: Gniazdo strumieniowe nie związane z nazwą ścieżki za pomocą bind(2) nie jest nazwane.
Podobnie dwa gniazda utworzone przez socketpair(2) nie są nazwane. Jeśli adres nienazwanego gniazda
jest zwracany, to jego długością jest sizeof(sa_family_t), a zawartość sun_path nie powinna być
sprawdzana.
* abstract: adres gniazda abstrakcyjnego jest rozróżniany (od adresu ścieżki) po tym, że sun_path[0]
jest bajtem NULL ("\0"). Adres gniazda znajduje się w przestrzeni nazw podanej w dodatkowych bajtach w
sun_path, które są pokryte przez długość struktury adresu (Bajty NULL w nazwie nie mają żadnego
specjalnego znaczenia). Nazwa nie ma żadnego powiązania z nazwą pliku w systemie plików. Zwracany
adres gniazda abstrakcyjnego ma w polu addrlen ustawioną długość większą niż sizeof(sa_family_t) (tj.
większą niż 2), a nazwa gniazda zawarta jest w pierwszych (addrlen - sizeof(sa_family_t)) bajtach pola
sun_path. Przestrzeń nazw gniazd abstrakcyjnych jest nieprzenaszalnym rozszerzeniem Linuksa.
Ścieżki gniazd
Przy przypisywaniu gniazda do ścieżki powinno się przestrzegać kilku zasad w celu maksymalnej
przenośności i łatwości programowania:
* Ścieżka w sun_path powinna być zakończona znakiem NULL.
* Długość ścieżki, w tym kończący bajt null nie powinna przekraczać rozmiaru sun_path.
* Argument addrlen opisujący obejmującą strukturę sockaddr_un powinien mieć wartość przynajmniej:
offsetof(struct sockaddr_un, sun_path)+strlen(addr.sun_path)+1
lub, prościej, addrlen powinien być podany jako sizeof(struct sockaddr_un).
W różnych implementacjach różnie obsługiwane są adresy gniazd domen Uniksa, które nie przestrzegają
powyższych zaleceń. Na przykład niektóre (lecz nie wszystkie) implementacje dodają kończący znak null,
jeśli nie jest on obecny w przekazanej sun_path.
Przy programowaniu przenośnych aplikacji proszę wziąć pod uwagę, że niektóre implementację mają sun_path
o długości zaledwie 92 bajtów.
Różne wywołania systemowe (accept(2), recvfrom(2), getsockname(2), getpeername(2)) zwracają struktury
adresów gniazd. Gdy chodzi o gniazda domeny Uniksa, wartość-rezultat argumentu addrlen umieszczonego w
wywołaniu powinna być zainicjowana jw. Gdy jest zwracany, argument ten jest ustawiany aby przedstawiać
aktualny rozmiar struktury adresu. Wywołujący powinien sprawdzić wartość zwracaną w tym argumencie, jeśli
wartość wyjściowa przekracza wartość wejściową, to nie ma gwarancji, że kończący znak null jest obecny w
sun_path (zob PROBLEMY).
Opcje gniazda
Ze względów historycznych następujące opcje gniazd są podawane przy typie SOL_SOCKET, pomimo że są one
specyficzne dla AF_UNIX. Można je ustawić za pomocą setsockopt(2), a odczytać za pomocą getsockopt(2),
podając SOL_SOCKET jako rodzinę gniazd.
SO_PASSCRED
Włącza otrzymywanie uwierzytelnień od procesu wysyłającego komunikat pomocniczy. Przy włączonej
tej opcji i niepołączonym jeszcze gnieździe, unikatowa nazwa gniazda z abstrakcyjnej przestrzeni
nazw jest generowana automatycznie. Oczekiwany jest logiczny znacznik typu całkowitego.
Automatyczne przypisywanie adresów
Jeśli w wywołaniu bind(2) podane zostanie addrlen równe sizeof(sa_family_t) lub opcja SO_PASSCRED gniazda
była ustawiona dla gniazda nieprzypisanego do adresu, wtedy gniazdo jest automatycznie przypisywane do
adresu abstrakcyjnego. Adres ten składa się z bajtu NULL, po którym następuje 5 bajtów ze zbioru znaków
[0-9a-f]. W związku z tym liczba automatycznie przypisywanych adresów jest ograniczona przez 2^20. (W
Linuksie 2.1.15, w którym dodano możliwość automatycznego przypisywania adresów, i w kolejnych wersjach
używane było 8 bajtów, a limit wynosił 2^32 adresów. Zostało to zmienione na 5 bajtów w Linuksie 2.3.15).
API gniazd
W kolejnych paragrafach opisano pewne szczegóły implementacji API gniazd domeny UNIX specyficzne dla
Linuksa oraz cechy niewspierane.
Gniazda z domeny uniksowej nie obsługują zawiadomienia o danych autonomicznych (flaga MSG_OOB funkcji
send(2) i recv(2)).
Flaga MSG_MORE funkcji send(2) nie jest obsługiwana dla gniazd domeny uniksowej.
Użycie MSG_TRUNC w argumencie flags funkcji recv(2) nie jest obsługiwane dla gniazd domeny uniksowej.
Opcja SO_SNDBUF działa w przypadku gniazd domeny uniksowej, ale opcja SO_RCVBUF już nie. Dla gniazd
datagramowych wartość SO_SNDBUF nakłada górny limit na rozmiar wychodzących datagramów. Limit ten jest
liczony jako podwojona (patrz socket(7)) wartość opcji minus 32 bajty wymagane na informacje nie będące
danymi.
Komunikaty pomocnicze
Dane pomocnicze są wysyłane i odbierane za pomocą sendmsg(2) i recvmsg(2). Ze względów historycznych
komunikaty pomocnicze poniższych typów są podawane przy typie SOL_SOCKET, pomimo że są one specyficzne
dla AF_UNIX. Aby je wysłać, należy ustawić pole cmsg_level struktury cmsghdr na SOL_SOCKET, a pole
cmsg_type na typ. Więcej informacji można znaleźć w cmsg(3).
SCM_RIGHTS
Odbieranie od innego procesu lub wysyłanie do niego zbioru otwartych deskryptorów plików. Porcja
danych zawiera tablicę liczb całkowitych będących deskryptorami plików. Przekazane deskryptory
plików zachowują się tak, jakby zostały utworzone za pomocą dup(2).
SCM_CREDENTIALS
Odbieranie lub wysyłanie uwierzytelnień uniksowych. Może służyć do autoryzacji. Uwierzytelnienia
są przekazywane jako komunikat pomocniczy typu struct ucred, zdefiniowanego w <sys/socket.h>
następująco:
struct ucred {
pid_t pid; /* identyfikator procesu wysyłającego */
uid_t uid; /* ident. użytkownika procesu wysyłającego */
gid_t gid; /* ident. grupy procesu wysyłającego */
};
Począwszy od wersji 2.8 biblioteki glibc, aby uzyskać dostęp do definicji powyższej struktury,
należy zdefiniować makro _GNU_SOURCE (przed dołączeniem jakichkolwiek plików nagłówkowych).
Jądro sprawdza uwierzytelnienia podane przez wysyłającego. Proces o efektywnym ID użytkownika
równym 0 może podać wartości, które różnią się od jego własnych. W pozostałych przepadkach
wysyłający musi podać swój własny identyfikator procesu (o ile nie ma ustawionego znacznika
CAP_SYS_ADMIN), swój własny identyfikator użytkownika, efektywny identyfikator użytkownika lub
ustawiony identyfikator użytkownika (o ile nie ma ustawionego znacznika CAP_SETUID) oraz swój
własny identyfikator grupy, efektywny identyfikator grupy lub ustawiony identyfikator grupy (o ile
nie ma ustawionego znacznika CAP_SETGID). Aby otrzymać komunikat typu struct ucred, dla gniazda
musi być włączona opcja SO_PASSCRED.
Kontrolki systemowe (ioctl)
Następujące wywołania ioctl(2) zwracają informacje w parametrze value. Poprawna składnia to:
int value;
error = ioctl(unix_socket, ioctl_type, &value);
ioctl_type może przyjmować wartość:
SIOCINQ
Dla gniazda SOCK_STREAM funkcja zwraca ilość nieprzeczytanych jeszcze danych znajdujących się w
kolejce buforu odbierającego. Gniazdo nie może się znajdować w stanie "LISTEN"; w przeciwnym
wypadku zostanie zwrócony błąd (EINVAL). SIOCINQ jest zdefiniowany w <linux/sockios.h>.
Alternatywnie można użyć synonimu FIONREAD zdefiniowanego w <sys/ioctl.h>. Dla gniazda SOCK_DGRAM,
zwracana wartość jest taka sama jak w przypadku datagramowego gniazda domeny Internet; zob.
udp(7).
BŁĘDY
EADDRINUSE
Podany adres lokalny jest zajęty lub obiekt gniazda w systemie plików już istnieje.
ECONNREFUSED
Adres zdalny podany w connect(2) nie odnosił się do gniazda nasłuchującego. Błąd może także
wystąpić jeśli docelowa ścieżka nie jest gniazdem.
ECONNRESET
Zdalne gniazdo zostało nieoczekiwanie zamknięte.
EFAULT Nieprawidłowy adres pamięci użytkownika.
EINVAL Podano nieprawidłowy argument. Najczęstszą przyczyną jest brak ustawionego AF_UNIX w polu sun_type
przekazywanych gniazdu adresów lub nieprawidłowy dla danej operacji stan gniazda.
EISCONN
Wywołano connect(2) dla już połączonego gniazda lub podano adres docelowy dla połączonego gniazda.
ENOENT Nie istnieje ścieżka dla zdalnego adresu przekazanego do connect(2).
ENOMEM Brak pamięci.
ENOTCONN
Operacja na gnieździe wymaga adresu docelowego, a gniazdo nie jest połączone.
EOPNOTSUPP
Operacja strumieniowa wywołana dla gniazda niestrumieniowego lub próba użycia opcji danych
autonomicznych.
EPERM Wysyłający podał nieprawidłowe uwierzytelnienia w struct ucred.
EPIPE Zdalne gniazdo strumieniowe zostało zamknięte. Gdy włączone, wysyłany jest jednocześnie sygnał
SIGPIPE. Można tego uniknąć, przekazując znacznik MSG_NOSIGNAL do sendmsg(2) lub recvmsg(2).
EPROTONOSUPPORT
Podanym protokołem nie jest AF_UNIX.
EPROTOTYPE
Typ gniazda zdalnego różni się od typu gniazda lokalnego (SOCK_DGRAM wobec SOCK_STREAM)
ESOCKTNOSUPPORT
Nieznany typ gniazda.
Inne błędy mogą zostać wygenerowane przez podstawową warstwę gniazd lub przez system plików podczas
tworzenia obiektu gniazda w systemie plików. Więcej informacji można znaleźć na odpowiednich stronach
podręcznika.
WERSJE
SCM_CREDENTIALS oraz abstrakcyjna przestrzeń nazw zostały wprowadzone w Linuksie 2.2 i nie należy ich
używać w przenośnych programach. (Niektóre systemy wywodzące się z BSD również wspierają przekazywanie
uwierzytelnień, ale implementacje różnią się szczegółami).
UWAGI
W linuksowej implementacji dla gniazda widocznych w systemie plików są stosowane uprawnienia katalogu, w
którym się znajdują. Ich właściciela, grupę oraz prawa dostępu można zmieniać. Gdy proces nie ma
uprawnień do zapisu i przeszukiwania (uruchamiania) do katalogu, w którym tworzone jest gniazdo, jego
utworzenie się nie powiedzie. Połączenie z obiektem gniazda wymaga praw odczytu/zapisu. Takie zachowanie
różni się od zachowania wielu systemów wywodzących się z BSD, które ignorują uprawnienia dla gniazd
uniksowych. Programy przenośne ze względów bezpieczeństwa nie powinny polegać na tej cesze.
W trakcie łączenia się z gniazdem mającym przypisaną nazwę pliku, tworzony jest plik specjalny gniazda w
systemie plików, który musi zostać usunięty (za pomocą unlink(2)) przez wywołującego, gdy już nie będzie
potrzebny. Stosuje się tu zwykła uniksowa składnia opóźnionego zamknięcia (ang. close-behind): gniazdo
można skasować w dowolnym momencie, ale zostanie ono ostatecznie usunięte z systemu plików po zamknięciu
ostatniego odwołania do niego.
Aby przekazać deskryptory plików lub uwierzytelnienia poprzez SOCK_STREAM trzeba wysłać/odebrać co
najmniej jeden bajt niepomocniczych danych w tym samym wywołaniu sendmsg(2) lub recvmsg(2)
Gniazda strumieniowe z domeny uniksowej nie obsługują zawiadomienia o danych autonomicznych.
PROBLEMY
Przy wiązaniu gniazda z adresem, Linux jest jedną z implementacji dodających kończące null, jeśli nie
poda się go w sun_path. Zwykle jest to bezproblemowe, gdy adres gniazda jest pozyskiwany będzie on o
jeden bajt dłuższy niż podawany początkowo. Jest jednak jeden przypadek mogący spowodować mylące
zachowanie: jeśli podany zostanie adres 108 bajtowy, bez znaku null, to dodanie znaku null spowodowałoby
przekroczenie długości ścieżki poza sizeof(sun_path). W konsekwencji, przy pozyskiwaniu adresu gniazda
(np. poprzez accept(2)), jeśli wejściowy argument addrlen dla pozyskiwanego wywołania jest podany jako
sizeof(struct sockaddr_un), to zwrócona struktura adresu nie będzie miała kończącego null w sun_path.
Dodatkowo, niektóre implementacje nie wymagają kończącego null przy wiązaniu gniazda (argument addrlen
jest używany do określenia długości sun_path), a gdy w tych implementacjach jest pozyskiwany adres
gniazda, to nie ma kończącego null w sun_path.
Aplikacje pozyskujące adresy gniazd mogą posiadać (przenośny) kod do obsługi możliwości, że w sun_path
nie ma kończącego null zauważając fakt, że liczba prawidłowych bajtów w ścieżce to:
strnlen(addr.sun_path, addrlen - offsetof(sockaddr_un, sun_path))
Alternatywnie, aplikacja może pozyskać adres gniazda przez przydzielenie buforu o rozmiarze sizeof(struct
sockaddr_un)+1 który jest wyzerowany przed pozyskaniem. Pobierające wywołanie może określić addrlen jako
sizeof(struct sockaddr_un), a dodatkowy bajt zero zapewnia, że w łańcuchu zwróconym w sun_path będzie
kończące null:
void *addrp;
addrlen = sizeof(struct sockaddr_un);
addrp = malloc(addrlen + 1);
if (addrp == NULL)
/* Obsługa błędu */ ;
memset(addrp, 0, addrlen + 1);
if (getsockname(sfd, (struct sockaddr *) addrp, &addrlen)) == -1)
/* obsługa błędu */ ;
printf("sun_path = %s\n", ((struct sockaddr_un *) addrp)->sun_path);
Tego bałaganu można uniknąć, jeśli jest pewność, że aplikacja tworząca ścieżki gniazd przestrzega reguł
opisanych powyżej rozdziale Ścieżki gniazd.
PRZYKŁAD
Poniższy kod demonstruje użycie gniazd pakietów sekwencyjnych do lokalnej komunikacji międzyprocesowej.
Składa się z dwóch programów. Serwer czeka na połączenie z programu klienckiego. Klient wysyła każdy ze
swoich argumentów wiersza poleceń w oddzielnych wiadomościach. Serwer traktuje przychodzące wiadomości
jako liczby całkowite i dodaje je. Klient wysyła łańcuch polecenia "END". Serwer odsyła komunikat
zawierający sumę klienckich liczb całkowitych. Klient wypisuje sumę i wychodzi. Serwer czeka na
połączenie od kolejnego klienta. Aby zatrzymać serwer, klient jest wywoływany z argumentem wiersza
poleceń "DOWN".
Podczas działania serwera w tle i kolejnych uruchomień klienta zarejestrowano następujące wyjście.
Wykonywanie programu serwera kończy się, gdy otrzymuje on polecenie "DOWN".
Przykładowe wyjście
$ ./server &
[1] 25887
$ ./client 3 4
Result = 7
$ ./client 11 -5
Result = 6
$ ./client DOWN
Result = 0
[1]+ Done ./server
$
Kod źródłowy programu
/*
* Plik connection.h
*/
#define SOCKET_NAME "/tmp/9Lq7BNBnBycd6nxy.socket"
#define BUFFER_SIZE 12
/*
* Plik server.c
*/
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
#include <unistd.h>
#include "connection.h"
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct sockaddr_un name;
int down_flag = 0;
int ret;
int connection_socket;
int data_socket;
int result;
char buffer[BUFFER_SIZE];
/*
* Jeśli program wyszedł niejawnie w ostatnim przebiegu,
* usuwa gniazdo.
*/
unlink(SOCKET_NAME);
/* Tworzenie lokalnego gniazda. */
connection_socket = socket(AF_UNIX, SOCK_SEQPACKET, 0);
if (connection_socket == -1) {
perror("socket");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Dla przenośności wyczyść całą strukturę, ponieważ niektóre
* implementacje mają dodatkowe (niestandardowe) pola
* w strukturze.
*/
memset(&name, 0, sizeof(struct sockaddr_un));
/* Wiązanie gniazda z nazwą gniazda. */
name.sun_family = AF_UNIX;
strncpy(name.sun_path, SOCKET_NAME, sizeof(name.sun_path) - 1);
ret = bind(connection_socket, (const struct sockaddr *) &name,
sizeof(struct sockaddr_un));
if (ret == -1) {
perror("bind");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Przygotowywanie do akceptowania połączeń. Rozmiar bufora jest
* ustawiany na 20. Podczas przetwarzania jednego żądania, inne
* mogą czekać.
*/
ret = listen(connection_socket, 20);
if (ret == -1) {
perror("listen");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* To główna pętla do obsługi połączeń. */
for (;;) {
/* Czekanie na połączenie przychodzące. */
data_socket = accept(connection_socket, NULL, NULL);
if (ret == -1) {
perror("accept");
exit(EXIT_FAILURE);
}
result = 0;
for(;;) {
/* Czekanie na następny pakiet danych. */
ret = read(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("read");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Upewnienie się, że bufor kończy się 0. */
buffer[BUFFER_SIZE - 1] = 0;
/* Obsługa poleceń. */
if (!strncmp(buffer, "DOWN", BUFFER_SIZE)) {
down_flag = 1;
break;
}
if (!strncmp(buffer, "END", BUFFER_SIZE)) {
break;
}
/* Dodawanie otrzymanej sumy. */
result += atoi(buffer);
}
/* Wysyłanie wyniku. */
sprintf(buffer, "%d", result);
ret = write(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("write");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Zamknięcie gniazda. */
close(data_socket);
/* Wyjście po poleceniu DOWN. */
if (down_flag) {
break;
}
}
close(connection_socket);
/* Usunięcie gniazda. */
unlink(SOCKET_NAME);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
/*
* Plik client.c
*/
#include <errno.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <string.h>
#include <sys/socket.h>
#include <sys/un.h>
#include <unistd.h>
#include "connection.h"
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct sockaddr_un addr;
int i;
int ret;
int data_socket;
char buffer[BUFFER_SIZE];
/* Tworzenie lokalnego gniazda. */
data_socket = socket(AF_UNIX, SOCK_SEQPACKET, 0);
if (data_socket == -1) {
perror("socket");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/*
* Dla przenośności wyczyść całą strukturę, ponieważ niektóre
* implementacje mają dodatkowe (niestandardowe) pola
* w strukturze.
*/
memset(&addr, 0, sizeof(struct sockaddr_un));
/* Łączenie gniazda z adresem gniazda */
addr.sun_family = AF_UNIX;
strncpy(addr.sun_path, SOCKET_NAME, sizeof(addr.sun_path) - 1);
ret = connect (data_socket, (const struct sockaddr *) &addr,
sizeof(struct sockaddr_un));
if (ret == -1) {
fprintf(stderr, "The server is down.\n");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Wysyłanie argumentów. */
for (i = 1; i < argc; ++i) {
ret = write(data_socket, argv[i], strlen(argv[i]) + 1);
if (ret == -1) {
perror("write");
break;
}
}
/* Żądanie wyniku. */
strcpy (buffer, "END");
ret = write(data_socket, buffer, strlen(buffer) + 1);
if (ret == -1) {
perror("write");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Otrzymanie wyniku. */
ret = read(data_socket, buffer, BUFFER_SIZE);
if (ret == -1) {
perror("read");
exit(EXIT_FAILURE);
}
/* Upewnienie się, że bufor kończy się 0. */
buffer[BUFFER_SIZE - 1] = 0;
printf("Result = %s\n", buffer);
/* Zamknięcie gniazda. */
close(data_socket);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
Przykład użycia SCM_RIGHTS można znaleźć w cmsg(3).
ZOBACZ TAKŻE
recvmsg(2), sendmsg(2), socket(2), socketpair(2), cmsg(3), capabilities(7), credentials(7), socket(7),
udp(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.05 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem
https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Andrzej M. Krzysztofowicz (PTM)
<ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.05 oryginału.