Provided by: manpages-pl-dev_4.13-4_all 
NAZWA
semget - pobranie identyfikatora zestawu semaforów Systemu V
SKŁADNIA
#include <sys/types.h>
#include <sys/ipc.h>
#include <sys/sem.h>
int semget(key_t key, int nsems, int semflg);
OPIS
The semget() system call returns the System V semaphore set identifier associated with
the argument key. It may be used either to obtain the identifier of a previously created
semaphore set (when semflg is zero and key does not have the value IPC_PRIVATE), or to
create a new set.
Nowy zestaw składający się z nsems semaforów zostanie utworzony, jeśli parametr key
będzie mieć wartość IPC_PRIVATE lub gdy zestaw semaforów skojarzony z key nie istnieje, a
w parametrze semflg zostanie przekazany znacznik IPC_CREAT.
Jeśli w parametrze semflg podano zarówno IPC_CREAT, jak i IPC_EXCL oraz już istnieje
zestaw semaforów o kluczu key, to semget() kończy się błędem, ustawiając errno na wartość
EEXIST. (Działa to analogicznie do O_CREAT | O_EXCL w open(2)).
Podczas tworzenia 9 najmniej znaczących bitów argumentu semflg określa prawa dostępu do
zestawu semaforów (dla właściciela, grupy i innych). Bity te mają ten sam format i takie
samo znaczenie, jak parametr mode wywołania open(2) (prawa uruchamiania nie są istotne dla
semaforów, natomiast prawa zapisu oznaczają możliwość zmiany wartości semaforów).
Podczas tworzenia nowego zestawu semaforów semget() inicjuje związaną z zestawem
semaforów strukturę semid_ds (patrz semctl(2)) w następujący sposób:
• sem_perm.cuid i sem_perm.uid przyjmują wartość efektywnego identyfikatora właściciela
procesu wywołującego.
• sem_perm.cgid i sem_perm.gid przyjmują wartość efektywnego identyfikatora grupy procesu
wywołującego.
• 9 najmniej znaczących bitów pola sem_perm.mode jest kopiowanych z 9 najmniej znaczących
bitów semflg.
• sem_nsems jest ustawiane na wartość nsems.
• sem_otime przyjmie wartość 0.
• sem_ctime przypisywany jest bieżący czas.
Parametr nsems może mieć wartość 0 (nie jest brany pod uwagę), jeśli nie będzie tworzony
zestaw semaforów. W przeciwnym przypadku parametr nsems musi być większy od 0 i mniejszy
lub równy maksymalnej liczbie semaforów w zestawie (SEMMSL).
Jeżeli zestaw semaforów już istnieje, to weryfikowane są uprawnienia.
WARTOŚĆ ZWRACANA
W przypadku pomyślnego zakończenia, funkcja zwraca identyfikator zestawu semaforów (liczbę
nieujemną), a w przeciwnym przypadku zwraca -1 i przypisuje zmiennej errno stosowną
wartość.
BŁĘDY
W przypadku niepowodzenia, zmiennej errno zostanie przypisana jedna z następujących
wartości:
EACCES A semaphore set exists for key, but the calling process does not have permission to
access the set, and does not have the CAP_IPC_OWNER capability in the user
namespace that governs its IPC namespace.
EEXIST IPC_CREAT i IPC_EXCL określono w semflg, lecz zestaw semaforów dla key już
istnieje.
EINVAL nsems jest mniejsze niż 0 lub większe niż ograniczenie liczby semaforów w zestawie
(SEMMSL)
EINVAL Zestaw semaforów, do którego odnosi się key już istnieje, lecz nsems jest większe
niż liczba semaforów w tym zestawie.
ENOENT Nie ma zestawu semaforów o identyfikatorze key i znacznik IPC_CREAT nie został
przekazany w parametrze semflg.
ENOMEM Zestaw semaforów powinien zostać utworzony, ale w systemie brak jest pamięci na
utworzenie nowej struktury danych.
ENOSPC Nastąpiła próba przekroczenia ograniczenia liczby zestawów (SEMMNI) lub łącznej
liczby semaforów w systemie (SEMMNS).
ZGODNE Z
SVr4, POSIX.1-2001.
UWAGI
Dołączenie <sys/types.h> i <sys/ipc.h> nie jest wymagane na Linuksie ani przez żadną z
wersji POSIX. Jednak niektóre stare implementacje wymagają dołączenia tych plików
nagłówkowych, SVID również dokumentuje ich dołączenie. Aplikacje które mają być przenośne
na tego typu stare systemy mogą wymagać dołączenia omawianych plików nagłówkowych.
IPC_PRIVATE nie jest znacznikiem, ale szczególną wartością typu key_t. Jeśli wartość ta
zostanie użyta jako parametr key, to system uwzględni jedynie 9 najniższych bitów
parametru msgflg i (w razie powodzenia) utworzy nowy zestaw semaforów.
Inicjowanie semaforów
Wartości semaforów w nowo utworzonym zestawie są nieokreślone (POSIX.1-2001 jasno o tym
mówi, choć POSIX.1-2008 określa, że przyszła wersja tego standardu może wymagać
implementacji inicjującej semafory z wartością 0). Mimo że Linux, tak jak i wiele innych
implementacji, nadaje im wartość początkową równą 0, to przenośne aplikacje nie powinny
zależeć od tego zachowania i zamiast tego powinny wyraźnie inicjować semafory żądanymi
wartościami.
Aby zainicjować semafory, należy na zestawie semaforów użyć operacji SETVAL lub SETALL
wywołania semctl(2). W sytuacji gdy wiele procesów nie wie, który pierwszy zainicjuje
zestaw semaforów, to aby uniknąć sytuacji wyścigu, można sprawdzić, czy pole sem_otime
powiązanej struktury danych zwracanej przez operację IPC_STAT wywołania semctl(2) ma
wartość niezerową.
Limity semaforów
Wywołania semget() dotyczą następujące ograniczenia zasobów związanych z zestawami
semaforów:
SEMMNI Limit liczby zestawów semaforów w systemie. W systemach Linux przed wersją 3.19
domyślna wartość tego limitu wynosiła 128. Od Linuksa 3.19 jest to 32 000. Pod
Linuksem to ograniczenie można odczytać i zmienić, używając czwartego pola pliku
/proc/sys/kernel/sem).
SEMMSL Maksymalna liczba semaforów dla danego ID semafora. W systemach Linux przed wersją
3.19 domyślna wartość tego limitu wynosiła 250. Od Linuksa 3.19 jest to 32 000. Pod
Linuksem to ograniczenie można odczytać i zmienić, używając pierwszego pola pliku
/proc/sys/kernel/sem).
SEMMNS Limit liczby semaforów w systemie: wartość zależna od lokalnych ustawień (pod
Linuksem to ograniczenie można odczytać i zmienić, używając drugiego pola pliku
/proc/sys/kernel/sem). Proszę zauważyć, że systemowa liczba semaforów jest również
ograniczona przez iloczyn SEMMSL i SEMMNI.
BŁĘDY
Nazwa IPC_PRIVATE prawdopodobnie nie jest najszczęśliwsza. IPC_NEW w sposób bardziej
przejrzysty odzwierciedlałoby rolę tej wartości.
PRZYKŁADY
The program shown below uses semget() to create a new semaphore set or retrieve the ID of
an existing set. It generates the key for semget() using ftok(3). The first two
command-line arguments are used as the pathname and proj_id arguments for ftok(3). The
third command-line argument is an integer that specifies the nsems argument for semget().
Command-line options can be used to specify the IPC_CREAT (-c) and IPC_EXCL (-x) flags
for the call to semget(). The usage of this program is demonstrated below.
We first create two files that will be used to generate keys using ftok(3), create two
semaphore sets using those files, and then list the sets using ipcs(1):
$ touch mykey mykey2
$ ./t_semget -c mykey p 1
ID = 9
$ ./t_semget -c mykey2 p 2
ID = 10
$ ipcs -s
------ Semaphore Arrays --------
key semid owner perms nsems
0x7004136d 9 mtk 600 1
0x70041368 10 mtk 600 2
Next, we demonstrate that when semctl(2) is given the same key (as generated by the same
arguments to ftok(3)), it returns the ID of the already existing semaphore set:
$ ./t_semget -c mykey p 1
ID = 9
Finally, we demonstrate the kind of collision that can occur when ftok(3) is given
different pathname arguments that have the same inode number:
$ ln mykey link
$ ls -i1 link mykey
2233197 link
2233197 mykey
$ ./t_semget link p 1 # Generates same key as 'mykey'
ID = 9
Kod źródłowy programu
/* t_semget.c
Licensed under GNU General Public License v2 or later.
*/
#include <sys/types.h>
#include <sys/ipc.h>
#include <sys/sem.h>
#include <sys/stat.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <unistd.h>
static void
usage(const char *pname)
{
fprintf(stderr, "Usage: %s [-cx] pathname proj-id num-sems\n",
pname);
fprintf(stderr, " -c Use IPC_CREAT flag\n");
fprintf(stderr, " -x Use IPC_EXCL flag\n");
exit(EXIT_FAILURE);
}
int
main(int argc, char *argv[])
{
int semid, nsems, flags, opt;
key_t key;
flags = 0;
while ((opt = getopt(argc, argv, "cx")) != -1) {
switch (opt) {
case 'c': flags |= IPC_CREAT; break;
case 'x': flags |= IPC_EXCL; break;
default: usage(argv[0]);
}
}
if (argc != optind + 3)
usage(argv[0]);
key = ftok(argv[optind], argv[optind + 1][0]);
if (key == -1) {
perror("ftok");
exit(EXIT_FAILURE);
}
nsems = atoi(argv[optind + 2]);
semid = semget(key, nsems, flags | 0600);
if (semid == -1) {
perror("semget");
exit(EXIT_FAILURE);
}
printf("ID = %d\n", semid);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
ZOBACZ TAKŻE
semctl(2), semop(2), ftok(3), capabilities(7), sem_overview(7), sysvipc(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis
projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można
znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
T◈UMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Rafał Lewczuk
<R.Lewczuk@elka.pw.edu.p>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert
Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.