Provided by: manpages-pl_4.13-4_all 
NAZWA
core - plik zrzutu pamięci
OPIS
The default action of certain signals is to cause a process to terminate and produce a core dump file, a
file containing an image of the process's memory at the time of termination. This image can be used in a
debugger (e.g., gdb(1)) to inspect the state of the program at the time that it terminated. A list of
the signals which cause a process to dump core can be found in signal(7).
Proces może ustawić miękki limit zasobów RLIMIT_CORE, aby ograniczyć maksymalny rozmiar pliku, który
zostanie utworzony po otrzymaniu sygnału powodującego zrzut pamięci; szczegółowe informacje można znaleźć
w getrlimit(2).
W następujących wypadkach plik zrzutu pamięci nie będzie utworzony:
* The process does not have permission to write the core file. (By default, the core file is called
core or core.pid, where pid is the ID of the process that dumped core, and is created in the current
working directory. See below for details on naming.) Writing the core file fails if the directory in
which it is to be created is not writable, or if a file with the same name exists and is not writable
or is not a regular file (e.g., it is a directory or a symbolic link).
* Już istnieje (zapisywalny, zwykły) plik o tej samej nazwie, jaka zostałaby użyta dla pliku zrzutu
pamięci, jednakże plik ten ma więcej niż jedno dowiązanie twarde.
* System plików, w którym zostałby utworzony plik zrzutu pamięci, jest pełny, wyczerpał mu się limit
i-węzłów, jest zamontowany w trybie tylko do odczytu albo użytkownik osiągnął kwotę systemu plików
* Nie istnieje katalog, w którym miałby być utworzony plik zrzutu pamięci.
* Limity zasobów RLIMIT_CORE (rozmiar pliku zrzutu pamięci) lub RLIMIT_FSIZE (rozmiar pliku) dla procesu
są ustawione na zero; patrz getrlimit(2) i dokumentacja wbudowanego w powłokę polecenia ulimit (lub
limit w powłoce csh(1)).
* The binary being executed by the process does not have read permission enabled. (This is a security
measure to ensure that an executable whose contents are not readable does not produce a—possibly
readable—core dump containing an image of the executable.)
* Proces uruchomił program z flagą set-user-ID (set-group-ID), którego właścicielem jest użytkownik
(grupa) inny niż rzeczywisty użytkownik (grupa) procesu lub proces wykonujący program ma przywileje
plikowe (zob. capabilities(7)). (Jednakże patrz w prctl(2) opis operacji PR_SET_DUMPABLE oraz w
proc(5) opis pliku /proc/sys/fs/suid_dumpable).
* /proc/sys/kernel/core_pattern is empty and /proc/sys/kernel/core_uses_pid contains the value 0.
(These files are described below.) Note that if /proc/sys/kernel/core_pattern is empty and
/proc/sys/kernel/core_uses_pid contains the value 1, core dump files will have names of the form .pid,
and such files are hidden unless one uses the ls(1) -a option.
* (od Linuksa 3.7) Jądro zostało zbudowane bez opcji CONFIG_COREDUMP.
Dodatkowo zrzut pamięci może nie zawierać części przestrzeni adresowej procesu jeśli użyto flagi
MADV_DONTDUMP madvise(2).
On systems that employ systemd(1) as the init framework, core dumps may instead be placed in a location
determined by systemd(1). See below for further details.
Nazwy plików zrzutu pamięci
Domyślnie plik zrzutu pamięci nazywa się core, jednakże w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern (od wersji
2.6 i 2.4.21 Linuksa) można zdefiniować szablon, który będzie użyty do nazywania plików zrzutu pamięci.
Szablon ten może zawierać specjalne znaczniki zaczynające się od "%", które podczas tworzenia pliku
zrzutu będą zastąpione następującymi wartościami:
%% Pojedynczy znak %.
%c Miękki limit zasobu rozmiaru pliku zrzutu pamięci procesu zrzucającego pamięć (od Linuksa
2.6.24).
%d Tryb zrzutu—taki sam jak wartość zwracana przez prctl(2) PR_GET_DUMPABLE (od Linuksa 3.7).
%e The process or thread's comm value, which typically is the same as the executable filename
(without path prefix, and truncated to a maximum of 15 characters), but may have been modified to
be something different; see the discussion of /proc/[pid]/comm and /proc/[pid]/task/[tid]/comm in
proc(5).
%E Nazwa ścieżki pliku wykonywalnego, z ukośnikami ("/") zastąpionymi przez wykrzykniki ("!") (od
Linuksa 3.0).
%g Numeryczny identyfikator grupy (GID) procesu, który zrzucił pamięć.
%h Nazwa komputera (taka sama jak nodename zwracane przez uname(2)).
%i identyfikator wątku (TID) który zainicjował zrzut pamięci, taki jak w przestrzeni nazw PID-ów w
której wątek działa (od Linuksa 3.18).
%I identyfikator wątku (TID) który zainicjował zrzut pamięci, taki jak w początkowej przestrzeni
nazw PID-ów (od Linuksa 3.18).
%p identyfikator zrzucanego procesu, taki jak w przestrzeni nazw PID-ów w której proces działa.
%P identyfikator zrzucanego procesu, taki jak w początkowej przestrzeni nazw PID-ów (od Linuksa
3.12).
%s Numer sygnału powodującego zrzut pamięci.
%t Czas zrzutu wyrażony w sekundach od początku epoki, czyli od 1970-01-01 00:00:00 +0000 (UTC).
%u Numeryczny identyfikator użytkownika (UID) procesu, który zrzucił pamięć.
Jeśli szablon kończy się pojedynczym znakiem %, to znak ten zostanie usunięty z nazwy pliku zrzutu.
Podobnie zostaną usunięte wszelkie kombinacje % ze znakami innymi niż te, wymienione powyżej. Wszystkie
inne znaki szablonu staną się częścią nazwy pliku zrzutu. Szablon może zawierać znaki "/", które są
interpretowane jako separatory nazw katalogów. Maksymalna długość wygenerowanej nazwy pliku wynosi 128
bajtów (64 bajty w wersjach jądra wcześniejszych niż 2.6.19). Domyślną wartością jest "core". W celu
zachowania wstecznej zgodności, jeśli /proc/sys/kernel/core_pattern nie zawiera %p, a
/proc/sys/kernel/core_uses_pid (patrz niżej) ma niezerową wartość, to .PID będzie dołączony do nazwy
pliku zrzutu.
Paths are interpreted according to the settings that are active for the crashing process. That means the
crashing process's mount namespace (see mount_namespaces(7)), its current working directory (found via
getcwd(2)), and its root directory (see chroot(2)).
Od wersji 2.4 Linux dostarcza również bardziej prymitywnej metody kontrolowania nazwy pliku zrzutu
pamięci. Gdy plik /proc/sys/kernel/core_uses_pid zawiera wartość 0, plik zrzutu pamięci ma po prostu
nazwę core. Gdy plik ten zawiera wartość niezerową, plik zrzutu pamięci będzie zawierał w swojej nazwie
ID procesu, w postaci core.PID.
Od Linuksa 3.6 jeśli /proc/sys/fs/suid_dumpable ustawiono na 2 ("suidsafe") to wzorzec musi być albo
ścieżką absolutną (zaczynającą się znakiem "/") lub potokiem, zgodnie z poniższą definicją.
Przekazywanie zrzutów pamięci potokiem do programu
Since kernel 2.6.19, Linux supports an alternate syntax for the /proc/sys/kernel/core_pattern file. If
the first character of this file is a pipe symbol (|), then the remainder of the line is interpreted as
the command-line for a user-space program (or script) that is to be executed.
Since kernel 5.3.0, the pipe template is split on spaces into an argument list before the template
parameters are expanded. In earlier kernels, the template parameters are expanded first and the
resulting string is split on spaces into an argument list. This means that in earlier kernels executable
names added by the %e and %E template parameters could get split into multiple arguments. So the core
dump handler needs to put the executable names as the last argument and ensure it joins all parts of the
executable name using spaces. Executable names with multiple spaces in them are not correctly
represented in earlier kernels, meaning that the core dump handler needs to use mechanisms to find the
executable name.
Instead of being written to a file, the core dump is given as standard input to the program. Note the
following points:
* Program musi być podany używając ścieżki bezwzględnej (lub ścieżki względnej w stosunku do korzenia
systemu plików, czyli katalogu /) i musi występować bezpośrednio po znaku "|".
* Argumenty linii poleceń mogą zawierać dowolne z wymienionych powyżej specyfikatorów %. Na przykład,
aby przekazać identyfikator procesu zrzucającego pamięć, należy podać %p jako argument.
* Proces tworzony do wykonania programu jest wykonywany jako użytkownik i grupa root.
* Running as root does not confer any exceptional security bypasses. Namely, LSMs (e.g., SELinux) are
still active and may prevent the handler from accessing details about the crashed process via
/proc/[pid].
* The program pathname is interpreted with respect to the initial mount namespace as it is always
executed there. It is not affected by the settings (e.g., root directory, mount namespace, current
working directory) of the crashing process.
* The process runs in the initial namespaces (PID, mount, user, and so on) and not in the namespaces of
the crashing process. One can utilize specifiers such as %P to find the right /proc/[pid] directory
and probe/enter the crashing process's namespaces if needed.
* The process starts with its current working directory as the root directory. If desired, it is
possible change to the working directory of the dumping process by employing the value provided by the
%P specifier to change to the location of the dumping process via /proc/[pid]/cwd.
* Można przekazać do programu argumenty linii poleceń (od Linuksa 2.6.24), rozdzielając je spacjami (aż
do wyczerpania limitu całkowitej długości linii wynoszącego 128 bajtów).
* The RLIMIT_CORE limit is not enforced for core dumps that are piped to a program via this mechanism.
/proc/sys/kernel/core_pipe_limit
When collecting core dumps via a pipe to a user-space program, it can be useful for the collecting
program to gather data about the crashing process from that process's /proc/[pid] directory. In order to
do this safely, the kernel must wait for the program collecting the core dump to exit, so as not to
remove the crashing process's /proc/[pid] files prematurely. This in turn creates the possibility that a
misbehaving collecting program can block the reaping of a crashed process by simply never exiting.
Since Linux 2.6.32, the /proc/sys/kernel/core_pipe_limit can be used to defend against this possibility.
The value in this file defines how many concurrent crashing processes may be piped to user-space programs
in parallel. If this value is exceeded, then those crashing processes above this value are noted in the
kernel log and their core dumps are skipped.
A value of 0 in this file is special. It indicates that unlimited processes may be captured in parallel,
but that no waiting will take place (i.e., the collecting program is not guaranteed access to
/proc/<crashing-PID>). The default value for this file is 0.
Kontrolowanie mapowań zapisywanych do pliku zrzutu pamięci
Od wersji 2.6.23 jądra można użyć specyficznego dla Linuksa pliku /proc/[PID]/coredump_filter do
kontrolowania, które segmenty pamięci zostaną zapisane do pliku zrzutu pamięci, w przypadku gdy pamięć
jest zrzucana przez proces o podanym identyfikatorze.
Wartość w tym pliku jest maską bitową typów mapowań pamięci (patrz mmap(2)). Jeśli bit jest ustawiony w
masce, to odpowiadające mu mapowanie jest zapisywane w pliku, w przeciwnym wypadku - nie jest. Bity w
masce mają następujące znaczenia:
bit 0 Zrzucanie anonimowych mapowań prywatnych.
bit 1 Zrzucanie anonimowych mapowań współdzielonych.
bit 2 Zrzucanie prywatnych mapowań plików.
bit 3 Zrzucanie współdzielonych mapowań plików.
bit 4 (od Linuksa 2.6.24)
Zrzucanie nagłówków ELF.
bit 5 (od Linuksa 2.6.28)
Zrzucanie prywatnych dużych stron.
bit 6 (od Linuksa 2.6.28)
Zrzucanie współdzielonych dużych stron.
bit 7 (od Linuksa 4.4)
Zrzucanie prywatnych stron DAX.
bit 8 (od Linuksa 4.4)
Zrzucanie współdzielonych stron DAX.
Domyślnie ustawione są następujące bity: 0, 1, 4 (jeśli jest włączona opcja
CONFIG_CORE_DUMP_DEFAULT_ELF_HEADERS konfiguracji jądra) oraz 5. Tę wartość domyślną można zmodyfikować
przy rozruchu za pomocą opcji coredump_filter.
Wartość tego pliku jest wyświetlana szesnastkowo (z tego powodu domyślna wartość jest wyświetlana jako
33).
Strony wejścia/wyjścia mapowane w pamięci, takie jak frame buffer, nigdy nie są zrzucane, a wirtualne
strony DSO (vdso(7)) są zawsze zrzucane, niezależnie od wartości coredump_filter.
Proces-dziecko utworzony przez fork(2) dziedziczy wartość coredump_filter od swojego rodzica; wartość ta
jest także zachowywana podczas execve(2).
Może być użyteczne ustawienie coredump_filter w powłoce przed uruchomieniem programu, na przykład:
$ echo 0x7 > /proc/self/coredump_filter
$ ./some_program
Plik istnieje, jeśli jądro zostało zbudowane z włączoną opcją konfiguracji CONFIG_ELF_CORE.
Core dumps and systemd
On systems using the systemd(1) init framework, core dumps may be placed in a location determined by
systemd(1). To do this, systemd(1) employs the core_pattern feature that allows piping core dumps to a
program. One can verify this by checking whether core dumps are being piped to the systemd-coredump(8)
program:
$ cat /proc/sys/kernel/core_pattern
|/usr/lib/systemd/systemd-coredump %P %u %g %s %t %c %e
In this case, core dumps will be placed in the location configured for systemd-coredump(8), typically as
lz4(1) compressed files in the directory /var/lib/systemd/coredump/. One can list the core dumps that
have been recorded by systemd-coredump(8) using coredumpctl(1):
$ coredumpctl list | tail -5
Wed 2017-10-11 22:25:30 CEST 2748 1000 1000 3 present /usr/bin/sleep
Thu 2017-10-12 06:29:10 CEST 2716 1000 1000 3 present /usr/bin/sleep
Thu 2017-10-12 06:30:50 CEST 2767 1000 1000 3 present /usr/bin/sleep
Thu 2017-10-12 06:37:40 CEST 2918 1000 1000 3 present /usr/bin/cat
Thu 2017-10-12 08:13:07 CEST 2955 1000 1000 3 present /usr/bin/cat
The information shown for each core dump includes the date and time of the dump, the PID, UID, and GID of
the dumping process, the signal number that caused the core dump, and the pathname of the executable that
was being run by the dumped process. Various options to coredumpctl(1) allow a specified coredump file
to be pulled from the systemd(1) location into a specified file. For example, to extract the core dump
for PID 2955 shown above to a file named core in the current directory, one could use:
$ coredumpctl dump 2955 -o core
For more extensive details, see the coredumpctl(1) manual page.
To (persistently) disable the systemd(1) mechanism that archives core dumps, restoring to something more
like traditional Linux behavior, one can set an override for the systemd(1) mechanism, using something
like:
# echo "kernel.core_pattern=core.%p" > \
/etc/sysctl.d/50-coredump.conf
# /lib/systemd/systemd-sysctl
It is also possible to temporarily (i.e., until the next reboot) change the core_pattern setting using a
command such as the following (which causes the names of core dump files to include the executable name
as well as the number of the signal which triggered the core dump):
# sysctl -w kernel.core_pattern="%e-%s.core"
UWAGI
Aby uzyskać zrzut pamięci działającego procesu, można użyć polecenia gcore programu gdb(1).
W wersjach jądra Linux do 2.6.27 włącznie, jeżeli pamięć zrzuca proces wielowątkowy (albo - bardziej
precyzyjnie - proces, który dzieli swą pamięć z innym procesem utworzonym z flagą CLONE_VM funkcji
clone(2)), to identyfikator procesu zawsze będzie dołączony do nazwy pliku zrzutu, chyba że ów
identyfikator procesu już występuje w nazwie pliku, ponieważ w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern użyto
specyfikatora p (Jest to szczególnie użyteczne podczas stosowania przestarzałej implementacji
LinuxThreads, w której każdy wątek procesu ma inny PID).
PRZYKŁADY
Poniższy program pokazuje użycie składni potoku w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern. Poniższa sesja
powłoki demonstruje użycie tego programu (skompilowanego do pliku o nazwie core_pattern_pipe_test):
$ cc -o core_pattern_pipe_test core_pattern_pipe_test.c
$ su
Password:
# echo "|$PWD/core_pattern_pipe_test %p UID=%u GID=%g sig=%s" > \
/proc/sys/kernel/core_pattern
# exit
$ sleep 100
^\ # wpisz control+odwrotny ukośnik
Quit (core dumped)
$ cat core.info
argc=5
argc[0]=</home/mtk/core_pattern_pipe_test>
argc[1]=<20575>
argc[2]=<UID=1000>
argc[3]=<GID=100>
argc[4]=<sig=3>
Całkowita liczba bajtów pliku core: 282624
Kod źródłowy programu
/* core_pattern_pipe_test.c */
#define _GNU_SOURCE
#include <sys/stat.h>
#include <fcntl.h>
#include <limits.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <unistd.h>
#define BUF_SIZE 1024
int
main(int argc, char *argv[])
{
ssize_t nread, tot;
char buf[BUF_SIZE];
FILE *fp;
char cwd[PATH_MAX];
/* Zmienia bieżący katalog roboczy na katalog procesu,
który generuje zrzut pamięci */
snprintf(cwd, PATH_MAX, "/proc/%s/cwd", argv[1]);
chdir(cwd);
/* Zapisuje wyjście do pliku "core.info" w tym katalogu */
fp = fopen("core.info", "w+");
if (fp == NULL)
exit(EXIT_FAILURE);
/* Wyświetla argumenty linii poleceń przekazane do programu
filtrującego "core_pattern" */
fprintf(fp, "argc=%d\n", argc);
for (int j = 0; j < argc; j++)
fprintf(fp, "argc[%d]=<%s>\n", j, argv[j]);
/* Zlicza bajty na standardowym wejściu (daje rozmiar
zrzutu pamięci) */
tot = 0;
while ((nread = read(STDIN_FILENO, buf, BUF_SIZE)) > 0)
tot += nread;
fprintf(fp, "Całkowita liczba bajtów pliku core: %zd\n", tot);
fclose(fp);
exit(EXIT_SUCCESS);
}
ZOBACZ TAKŻE
bash(1), coredumpctl(1), gdb(1), getrlimit(2), mmap(2), prctl(2), sigaction(2), elf(5), proc(5),
pthreads(7), signal(7), systemd-coredump(8)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem
https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
T◈UMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Robert Luberda <robert@debian.org> i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać
zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-
list@lists.sourceforge.net.
Linux 1 listopada 2020 r. CORE(5)