Ubuntu Manpage: man-pages - konwencje pisania linuksowych stron podręcznika ekranowego

nazwa
składnia
opis
stylistyka
przykłady
zobacz także
o stronie
t◈umaczenie

NAZWA

       man-pages - konwencje pisania linuksowych stron podręcznika ekranowego

SKŁADNIA

       man [sekcja] tytuł

OPIS

This page describes the conventions that should be employed when writing man pages for the Linux
man-pages project, which documents the user-space API provided by the Linux kernel and the GNU C library.
The project thus provides most of the pages in Section 2, many of the pages that appear in Sections 3, 4,
and 7, and a few of the pages that appear in Sections 1, 5, and 8 of the man pages on a Linux system.
The conventions described on this page may also be useful for authors writing man pages for other
projects.

Sekcje stron podręcznika ekranowego
Sekcje podręcznika man są tradycyjnie definiowane następująco:

1 Komendy użytkownika (programy)
Commands that can be executed by the user from within a shell.

2 Wywołania systemowe
Functions which wrap operations performed by the kernel.

3 Wywołania biblioteczne
Wszystkie funkcje biblioteczne z wyłączeniem opakowań wywołań systemowych (większość z funkcji
libc).

4 Pliki specjalne (urządzenia)
Pliki w /dev pozwalające na dostęp do urządzenia poprzez jądro.

5 Formaty plików i pliki konfiguracyjne
Opisują różne czytelne dla człowieka formaty plików i pliki konfiguracyjne.

6 Gry Gry i zabawne programiki dostępne w systemie.

7 Przegląd, konwencje i różnorodne
Przegląd i opsi różnych tematów, konwencje, protokoły, standardy kodowania znaków, standardowego
wyglądu systemu plików i inne.

8 Polecenia do zarządzania systemem
Komendy takie, jak mount(8), które wywoływać może tylko root .

Pakiety makr
Nowe strony podręcznika powinny być pisane z użyciem pakietu makr groff an.tmac opisanego w man(7). Wybór
ten podyktowany jest zachowaniem spójności: przytłaczająca większość istniejących podręczników
linuksowych używa tego pakietu makr.

Konwencje wyglądu pliku źródłowego
Prosimy ograniczać długość linii kodu źródłowego do maksymalnie 75 znaków, jeśli jest to możliwe. Pomaga
to unikać zawijania wierszy w niektórych programach pocztowych podczas przesyłania łat do podręczników
ekranowych.

Linia tytułowa
Pierwszą komendą strony podręcznika powinno być polecenie TH:

.TH tytuł sekcja data źródło podręcznik

The arguments of the command are as follows:

tytuł Tytuł strony podręcznika, pisany w całości dużymi literami (np. MAN-PAGES).

sekcja Numer sekcji, w której strona powinna się znaleźć (np. 7).

data Data ostatniej nietrywialnej zmiany dokonanej w podręczniku. W projekcie man-pages konieczna
aktualizacja tych dat jest wykonywana automatycznie przez skrypty, dlatego nie ma konieczności
zawierania ręcznej aktualizacji w łatce). Daty powinny być zapisywane w postaci RRRR-MM-DD.

źródło Źródło polecenia, funkcji lub wywołania systemowego.

Dla tych kilku stron z pakietu man-pages znajdujących się w sekcjach 1. i 8., najprawdopodobniej
należy podać GNU.

Dla wywołań systemowych najodpowiedniejsze będzie Linux. (Wcześniej praktykowano dodawanie numeru
wersji jądra, dla której strona podręcznika została napisana lub zaktualizowana. Nigdy jednak nie
zachowano spójności w robieniu tego, co było najprawdopodobniej gorsze niż niedołączanie numeru
wersji. Dlatego też prosimy unikać dołączania numeru wersji).

Dla wywołań bibliotecznych będących częścią biblioteki glibc lub innych powszechnie używanych
bibliotek GNU, należy użyć GNU C library, GNU lub pustego łańcucha znaków.

Dla stron w sekcji 4., należy użyć Linux.

W razie wątpliwości, prosimy użyć Linux lub GNU.

podręcznik
Tytuł podręcznika (np. w sekcjach 2. i 3. stron z pakietu man-pages prosimy używać Linux
Programmer's Manual (tj. Podręcznik programisty Linuksa)).

Rozdziały stron podręcznika
Poniższa lista pokazuje rozdziały konwencjonalne lub sugerowane. Większość stron podręcznika powinna
zawierać przynajmniej wyróżnione rozdziały. Prosimy pisać nowe strony podręcznika w taki sposób, by
rozdziały pojawiały się w takiej kolejności, w jakiej są podane na liście.

NAZWA
SKŁADNIA
KONFIGURACJA [Normally only in Section 4]
OPIS
OPCJE [Normally only in Sections 1, 8]
KOD ZAKOŃCZENIA [Normally only in Sections 1, 8]
WARTOŚĆ ZWRACANA [Normally only in Sections 2, 3]
BŁĘDY [Typically only in Sections 2, 3]
ŚRODOWISKO
PLIKI
WERSJE [Normally only in Sections 2, 3]
ATRYBUTY [Normally only in Sections 2, 3]
ZGODNE Z
UWAGI
BŁĘDY
PRZYKŁADY
AUTORZY [Discouraged]
ZGŁASZANIE BŁĘDÓW [Not used in man-pages]
PRAWA AUTORSKIE [Not used in man-pages]
ZOBACZ TAKŻE

W celu zachowania spójności i dla lepszego zrozumienia przekazywanych informacji prosimy używać
zwyczajowych nagłówków wszędzie, gdzie mają zastosowanie. Jeśli jest to konieczne, można użyć własnych
nagłówków, zwłaszcza gdy sprawią, że tekst łatwiej będzie zrozumieć (może być to szczególnie użyteczne w
sekcjach 4. i 5.). Jednakże zanim użyje się własnych nagłówków, prosimy rozważyć użycie nagłówków
zwyczajowych i umieszczenie podrozdziałów (.SS) w rozdziałach opisanych tymi nagłówkami.

Poniżej opisujemy zawartość każdej z powyższych sekcji.

NAZWA Nazwa strony podręcznika systemowego.

Podręcznik man(7) zawiera ważne detale na temat wierszy które powinny znaleźć się za poleceniem
.SH NAZWA. Wszystkie słowa w tym wierszu (łącznie ze słowami występującymi zaraz za "\-") powinny
być pisane małymi literami z wyjątkiem konwencji terminologii lub wymagań językowych, które mówią
inaczej.

SKŁADNIA
Zwięzłe podsumowanie interfejsu polecenia lub funkcji.

W przypadku poleceń pokazuje składnię polecenia i jego argumenty (łącznie z opcjami); pogrubienie
jest używane dla tekstu wpisywanego dosłownie, a kursywa oznacza zastępowalne argumenty. Nawiasy
kwadratowe ([]) otaczają argumenty opcjonalne, linie pionowe (|) rozdzielają możliwe wybory, a
wielokropek (...) oznacza możliwość powtarzania. W wypadku funkcji pokazuje wszystkie wymagane
deklaracje danych lub dyrektywy #include, po których następuje deklaracja funkcji.

Jeżeli do uzyskania deklaracji funkcji (lub zmiennej) z pliku nagłówkowego wymagane jest
zdefiniowanie makra testującego, to informacja o tym powinna zostać umieszczona w rozdziale
SKŁADNIA (SYNOPSIS), tak jak to opisano w feature_test_macros(7).

KONFIGURACJA
Szczegóły konfiguracji urządzenia.

Ta sekcja zazwyczaj występuje tylko w 4. sekcji stron podręcznika ekranowego.

OPIS Opis tego, co robi dany program, funkcja lub format.

Objaśnia interakcję z plikami i standardowym wejściem oraz wartości zwracane na standardowym
wyjściu i standardowym wyjściu błędów. Pomijane są szczegóły dotyczące implementacji i rzeczy
wewnętrzne programu, chyba że są istotne dla zrozumienia interfejsu programu. Opisuje normalne
przypadki użycia; objaśnienie opcji powinno się znaleźć w rozdziale OPCJE.

Przy opisywaniu nowego zachowania lub nowych flag wywołania systemowego lub funkcji bibliotecznej,
proszę pamiętać o zanotowaniu wersji jądra lub biblioteki C która wprowadziła tę zmianę. Zalecaną
metodą przestawienia tej informacji przy flagach jest postać części listy .TP, w następującej
formie (tutaj dla nowej flagi wywołania systemowego):

XYZ_FLAG (od Linuksa 3.7)
Opis flagi...

Dołączenie informacji o wersji jest szczególnie ważne dla użytkowników którzy są zmuszeni
korzystać ze starszego jądra lub biblioteki C (co jest powszechne w przypadku np. systemów
wbudowanych).

OPCJE Opis opcji wiersza poleceń akceptowane przez program oraz sposób, w jaki wpływają na jego
zachowanie.

Rozdział powinien się pojawiać tylko w sekcjach 1. i 8. stron podręcznika ekranowego.

KOD WYJŚCIA
Określa możliwe wartości kodów zakończenia programu oraz warunki, które powodują zwrócenie tych
wartości.

Rozdział powinien się pojawiać tylko w sekcjach 1. i 8. stron podręcznika ekranowego.

WARTOŚĆ ZWRACANA
W sekcjach 2. i 3. stron podręcznika, rozdział ten określa listę wartości, które opisywana funkcja
biblioteczna zwróci funkcji ją wywołującej, oraz warunki, w których dana wartość będzie zwracana.

BŁĘDY W sekcjach 2. i 3. stron podręcznika jest to lista wartości, które mogą być przypisane zmiennej
errno w razie wystąpienia błędu, łącznie z informacjami o przyczynach tego błędu.

Where several different conditions produce the same error, the preferred approach is to create
separate list entries (with duplicate error names) for each of the conditions. This makes the
separate conditions clear, may make the list easier to read, and allows metainformation (e.g.,
kernel version number where the condition first became applicable) to be more easily marked for
each condition.

Elementy listy powinny być wymienione w porządku alfabetycznym.

ŚRODOWISKO
Lista wszystkich zmiennych środowiskowych, wpływających na program i opis tego wpływu.

PLIKI Lista plików używanych przez program lub funkcję, takich jak pliki konfiguracyjne, pliki
uruchomieniowe oraz pliki używane w czasie działania programu.

Należy podać pełną ścieżkę do pliku, w której podczas instalacji powinno się zmodyfikować
katalogi, tak żeby odpowiadały preferencjom użytkownika. Wiele programów domyślnie instaluje się w
/usr/local, tak że strona podręcznika powinna używać /usr/local jako podstawowego katalogu.

ATRYBUTY
Podsumowanie różnych atrybutów funkcji udokumentowanych na danej stronie podręcznika. Więcej
informacji w podręczniku attributes(7).

WERSJE Zwięzłe podsumowanie wersji jądra Linux lub glibc, w których pojawiło się wywołanie systemowe lub
funkcja biblioteczna, albo w której znacznie zmieniło się jej działania.

Z zasady każda strona podręcznika opisująca nowy interfejs powinna zawierać rozdział WERSJE
(VERSIONS). Niestety wiele istniejących stron nie dołącza tych informacji (gdyż nie było to
wymagane w czasie pisania tych stron). Chętnie przyjmiemy łaty poprawiające ten problem, jednakże
z perspektywy programisty informacje o wersji mają najprawdopodobniej znaczenie tylko w przypadku
interfejsów jądra dodanych w Linuksie 2.4 lub kolejnych (tj. zmiany w stosunku do jądra 2.2) oraz
w przypadku funkcji bibliotecznych dołożonych do glibc od wersji 2.1 (tj. zmiany w stosunku do
wersji 2.0).

Strona podręcznika syscalls(2) także dostarcza informacji o wersjach jądra, w których pojawiły się
różne wywołania systemowe.

ZGODNE Z
Opisuje standardy lub konwencje związane z opisywaną w podręczniku funkcją lub opisywanym
poleceniem.

Preferowane terminy do użycia w różnych standardach są wypisane jako nagłówki w standards(7).

Strony w sekcjach 2. i 3. powinny wskazywać na wersje standardu POSIX.1, z którymi są zgodne
opisywane w nich wywołania oraz informować o tym, czy wywołanie jest opisane w standardzie C99
(Prosimy nie przejmować się zbytnio innymi standardami jak SUS, SUSv2 i XPG lub standardami
implementacji SVr4 lub BSD 4.x, chyba że wywołanie jest opisane w tych standardach, ale nie w
bieżącej wersji standardu POSIX.1) (Patrz także standards(7)).

Jeśli wywołanie nie jest zamieszczone w żadnym standardzie, ale zwyczajowo istnieje w innych
systemach, prosimy wymienić te systemy. Jeśli wywołanie jest specyficzne dla Linuksa, również
należy o tym poinformować.

Jeśli rozdział zawiera tylko i wyłącznie listę standardów (a tak jest zazwyczaj), lista ta powinna
być zakończona kropką (".").

UWAGI Różnorodne uwagi.

W sekcjach 2. i 3. stron podręcznika ekranowego może być użyteczne podzielenie tego rozdziału na
podrozdziały (SS) nazywane Uwagi linuksowe i Uwagi dotyczące biblioteki glibc.

W sekcji 2 proszę użyć nagłówka Różnice biblioteki C/jądra aby opisać uwagi dotyczące różnic
(jeśli takie występują) między funkcją opakowującą biblioteki C dla wywołania systemowego i
surowym interfejsem wywołania systemowego zapewnianym przez jądro.

BŁĘDY Opis ograniczeń, znanych usterek lub niedogodności oraz innych problematycznych aktywności.

EXAMPLES
Jeden lub więcej przykładów opisujących, jak funkcja, plik lub polecenie są używane.

For details on writing example programs, see Example programs below.

AUTORZY
Lista autorów dokumentacji lub programu.

Używanie sekcji AUTORZY nie jest zalecane. Ogólnie lepiej jest nie zaśmiecać każdej strony (z
upływem czasu coraz większą) listą autorów. Podczas pisania lub znaczącego zmieniania strony
podręcznika, należy umieścić informacje o prawach autorskich jako komentarz w stronie źródłowej.
Autorzy sterowników urządzeń, którzy chcieliby podać adres, pod którym należy zgłaszać błędy,
powinny umieścić go w rozdziale BŁĘDY (BUGS).

REPORTING BUGS
The man-pages project doesn't use a REPORTING BUGS section in manual pages. Information on
reporting bugs is instead supplied in the script-generated COLOPHON section. However, various
projects do use a REPORTING BUGS section. it is recommended to place it near the foot of the
page.

COPYRIGHT
The man-pages project doesn't use a COPYRIGHT section in manual pages. Copyright information is
instead maintained in the page source. In pages where this section is present, it is recommended
to place it near the foot of the page, just above SEE ALSO.

ZOBACZ TAKŻE
Rozdzielona przecinkami lista powiązanych stron podręcznika, po której mogą występować inne
powiązane strony lub dokumenty.

Lista powinna być posortowana po numerze sekcji, a następnie alfabetycznie po nazwie. Nie należy
umieszczać kropki na końcu listy.

Gdy w ZOBACZ TAKŻE znajduje się wiele długich nazw podręczników systemowych to, w celu poprawienia
przejrzystości tekstu, można użyć dyrektyw .ad l (nie wyrównuj do prawej strony) i .nh (nie
dziel). Aby zapobiec dzieleniu pojedynczych nazw podręczników należy je poprzedzić łańcuchem "\%".

Biorąc pod uwagę rozproszoną i autonomiczną naturę projektów WiOO i jej dokumentacji, często jest
konieczne i w wielu przypadkach pożądane, aby sekcja ZOBACZ TEŻ zawierała odniesienia do
podręczników systemowych udostępnianych przez inne projekty.

STYLISTYKA

Poniższe podrozdziały opisują preferowany styl w projekcie man-pages. Szczegóły nie są opisane, dobrym
źródłem jest zwykle Chicago Manual of Style, proszę również przeszukać pliki obecne w drzewie źródeł
projektu.

Używanie języka neutralnego płciowo
Tam gdzie się tylko da, należy używać języka neutralnego płciowo. Do tego celu można posłużyć się słowami
"they" ("them", "themself", "their").

Formatting conventions for manual pages describing commands
For manual pages that describe a command (typically in Sections 1 and 8), the arguments are always
specified using italics, even in the SYNOPSIS section.

The name of the command, and its options, should always be formatted in bold.

Formatting conventions for manual pages describing functions
For manual pages that describe functions (typically in Sections 2 and 3), the arguments are always
specified using italics, even in the SYNOPSIS section, where the rest of the function is specified in
bold:

int myfunction(int argc, char **argv);

Nazwy zmiennych podobnie jak nazwy argumentów powinny być pisane kursywą.

Any reference to the subject of the current manual page should be written with the name in bold followed
by a pair of parentheses in Roman (normal) font. For example, in the fcntl(2) man page, references to
the subject of the page would be written as: fcntl(). The preferred way to write this in the source file
is:

.BR fcntl ()

(Używanie tego formatu zamiast "\fB...\fP()" upraszcza pisanie narzędzi przetwarzających pliki źródłowe
stron podręcznika ekranowego).

Use semantic newlines
In the source of a manual page, new sentences should be started on new lines, and long sentences should
split into lines at clause breaks (commas, semicolons, colons, and so on). This convention, sometimes
known as "semantic newlines", makes it easier to see the effect of patches, which often operate at the
level of individual sentences or sentence clauses.

Formatting conventions (general)
Paragraphs should be separated by suitable markers (usually either .PP or .IP). Do not separate
paragraphs using blank lines, as this results in poor rendering in some output formats (such as
PostScript and PDF).

Nazwy plików (niezależnie od tego, czy są pełnymi ścieżkami czy odniesieniami do plików nagłówkowych) są
zawsze pisane kursywą (np. <stdio.h>), z wyjątkiem nazw występujących w rozdziale SKŁADNIA (SYNOPSIS), w
którym pliki dołączane są wyróżniane pogrubieniem (np. #include <stdio.h>). Odwołania do standardowych
plików nagłówkowych dołączanych powinny zawierać nazwę pliku nagłówkowego w nawiasach trójkątnych, tak
jak to jest przyjęte w języku C (np. <stdio.h>).

Makra specjalne, które są zwykle pisane dużymi literami, są pogrubiane (np. MAXINT). Wyjątek: nie
pogrubiamy słowa NULL.

Podczas wyliczania listy kodów błędów, kody są pogrubiane (taka lista zwykle używa makra .TP).

Pełne polecenia, jeśli są długie, powinny być zapisywane w nowych wierszach odpowiednio wciętych, z
pustym wierszem przed i po poleceniu, na przykład:

man 7 man-pages

Jeśli polecenie jest krótkie, to może być zawarte bezpośrednio w tekście zdania i napisane kursywą, na
przykład man 7 man-pages. W tym wypadku, można rozważyć użycie w odpowiednich miejscach polecenia spacji
nierozdzielających ("\ "). Opcje polecenia powinny być zapisywane kursywą (np. -l).

Wyrażenia, jeśli nie są zapisywane w osobnych, wciętych liniach, powinny być podawane kursywą. Ponownie,
jeśli wyrażenie jest włączone do zwykłego tekstu, to właściwe może być używanie spacji nierozdzielających
w tym wyrażeniu.

When showing example shell sessions, user input should be formatted in bold, for example

$ date
Thu Jul 7 13:01:27 CEST 2016

Wszelkie odwołania do innych stron podręcznika powinny być pisane przy użyciu pogrubionej czcionki dla
nazwy strony, po której - bez rozdzielania spacjami - zawsze powinien następować numer sekcji pisany
czcionką zwykłą (niepogrubioną), np. intro(2). Preferowany sposób zapisania tego w kodzie źródłowym
strony jest następujący:

.BR intro (2)

(Dodawanie numerów sekcji w odwołaniach pozwala narzędziom takim jak man2html(1) na utworzenie stron
zawierających poprawne odnośniki hipertekstowe).

Control characters should be written in bold face, with no quotes; for example, ^X.

Pisownia
Od wersji 2.59 pakiet man-pages używa pisowni amerykańskiej (wcześniej była to losowa mieszanina pisowni
amerykańskiej i brytyjskiej). Prosimy przestrzegać tej konwencji dotyczącej pisowni we wszystkich nowo
pisanych stronach podręcznika ekranowego i podczas przesyłania nam łat do istniejących stron.

Oprócz ogólnie znanych różnic jest też kilka subtelniejszych zmian których trzeba pilnować.

* Amerykański angielski częściej używa form "backward", "upward", "toward" itd. a angielski zwykle
"backwards", upwards", "towards" itd.

Wersje BSD
Klasyczny schemat zapisu wersji BSD to x.yBSD, gdzie x.y to wersja (np. 4.2BSD). Proszę unikać form
takich jak BSD 4.3.

Wielkie litery
W podsekcjach ("SS") wielką literą należy pisać tylko pierwsze słowo w tytule, z wyjątkiem sytuacji gdy
innego zapisu wymagają zasady językowe lub nazwy własne. Na przykład:

.SS Unicode under Linux

Wcięcia definicji struktur, logów sesji powłoki itp.
When structure definitions, shell session logs, and so on are included in running text, indent them by 4
spaces (i.e., a block enclosed by .in +4n and .in), format them using the .EX and EE macros, and surround
them with suitable paragraph markers (either .PP or .IP). For example:

.PP
.in +4n
.EX
int
main(int argc, char *argv[])
{
return 0;
}
.EE
.in
.PP

Preferowane terminy
Poniższa tabela pokazuje część preferowanych terminów w stronach podręcznika, głównie w celu zapewnienia
spójności między poszczególnymi podręcznikami.

Termin Niezalecany Uwagi
─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────

bit mask bitmask
built-in builtin
Epoch epoch For the UNIX Epoch
(00:00:00, 1 Jan 1970 UTC)
filename file name
filesystem file system
hostname host name
inode i-node
lowercase lower case, lower-case
nonzero non-zero
pathname path name
pseudoterminal pseudo-terminal
privileged port reserved port, system port
real-time realtime, real time
run time runtime
saved set-group-ID saved group ID, saved
set-GID
saved set-user-ID saved user ID, saved set-UID
set-group-ID set-GID, setgid
set-user-ID set-UID, setuid
superuser super user, super-user
superblock super block, super-block
timestamp time stamp
timezone time zone
uppercase upper case, upper-case
usable useable
user space userspace
username user name
x86-64 x86_64 Except if referring to
result of "uname -m" or
similar
zeros zeroes

Zob. też Zapis z dywizem przydawek złożonych poniżej.

Terminy niezalecane
Poniższa tabela pokazuje część niezalecanych terminów w stronach podręcznika, razem z proponowanymi
alternatywami, głównie w celu zapewnienia spójności między poszczególnymi podręcznikami.

Niezalecane Zalecane Uwagi
───────────────────────────────────────────────────────────────────────

32bit 32-bit podobnie 8-bit, 16-bit, etc.
current process calling process Częsty błąd programistów
jądra piszących strony
podręcznika ekranowego
manpage man page, manual page
minus infinity negative infinity
non-root unprivileged user
non-superuser unprivileged user
nonprivileged unprivileged
OS operating system
plus infinity positive infinity
pty pseudoterminal
tty terminal
Unices UNIX systems

Unixes UNIX systems

Znaki towarowe
Proszę używać poprawnego zapisu znaków towarowych. Poniższa lista zawiera poprawne zapisy różnych znaków
towarowych, które są niekiedy zapisywane niepoprawnie:

DG/UX
HP-UX
UNIX
UnixWare

NULL, NUL, wskaźnik null i znak null
A wskaźnik null jest wskaźnikiem wskazującym na nic i pojawia się zwykle jako stała NULL. NUL jest bajtem
null, bajtem o wartości 0, reprezentowanym w C jako stałą znakowa '\0'.

Preferowanym terminem na wskaźnik jest "wskaźnik null" lub "NULL"; proszę unikać terminu "wskaźnik NULL".

Preferowanym terminem w kontekście bajtów jest "bajt null". Proszę unikać terminu "NUL", ponieważ jest on
łatwy do pomylenia z "NULL". Proszę starać się nie używać również "bajt zerowy" i "znak null". Bajt
który przerywa łańcuch C powinien być opisywany jako "przerywający bajt null"; łańcuchy te można nazwać
"null-terminated", lecz proszę unikać terminu "NUL-terminated".

Odnośniki
Odnośniki tworzy się parą makr .UR/.UE (zob. groff_man(7)). W ten sposób tworzy się poprawne odnośniki
których można użyć w przeglądarce internetowej przy renderowaniu strony przez np.:

BROWSER=firefox man -H nazwa-strony

Używanie e.g., i.e., etc., a.k.a. i podobnych
In general, the use of abbreviations such as "e.g.", "i.e.", "etc.", "cf.", and "a.k.a." should be
avoided, in favor of suitable full wordings ("for example", "that is", "and so on", "compare to", "also
known as").

Jedynym miejscem gdzie skróty są dopuszczone to krótkie wtrącenia (np. takie jak to).

Zawsze należy zapisywać te skróty z kropką. Dodatkowo "e.g." i "i.e." powinny zawsze kończyć się
przecinkiem.

Pauza "em"
Sposobem zapisu pauzy "em" — znaku który pojawia się na obu końcach tego wtrącenia — w *roff jest macro
"\m(em". Na terminalu ASCII pauza "em" jest zwykle renderowana jako dwa dywizy, lecz w innych sytuacjach
pokazuje się jako długa pauza. Pauza "em" w języku angielskim powinna być zapisywana bez otaczających ją
spacji.

Zapis z dywizem przydawek złożonych
Terminy złożone powinny być zapisywane z dywizem, gdy są używane w formie przydawki. Przykłady:

32-bit value
command-line argument
floating-point number
run-time check
user-space function
wide-character string

Zapis z dywizem przedrostków multi, non, pre, re, sub itd.
Ogólną tendencją we współczesnym angielskim jest nie stosowanie zapisu po przedrostkach takich jak
"multi", "non", "pre", "re", "sub" itd. Strony podręcznika powinny z reguły stosować się do tej zasady
tam, gdzie przedrostki są używane w naturalnych dla angielskiego konstrukcjach z prostymi przedrostkami.
Poniższa lista daje pogląd na preferowane formy:

interprocess
multithreaded
multiprocess
nonblocking
nondefault
nonempty
noninteractive
nonnegative
nonportable
nonzero
preallocated
precreate
prerecorded
reestablished
reinitialize
rearm
reread
subcomponent
subdirectory
subsystem

Dywizy powinny być zachowane w przedrostkach używanych w niestandardowych dla angielskiego słowach, w
znakach towarowych, rzeczownikach tego wymagających, akronimach lub zwrotach złożonych. Przykłady:

non-ASCII
non-English
non-NULL
non-real-time

Proszę zauważyć, że "re-create" i "recreate" to dwa odrębne czasowniki, przy czym prawdopodobnie chcemy
wykorzystać ten pierwszy.

Generating optimal glyphs
Where a real minus character is required (e.g., for numbers such as -1, for man page cross references
such as utf-8(7), or when writing options that have a leading dash, such as in ls -l), use the following
form in the man page source:

Zalecenie to dotyczy też przykładów kodu.

To produce unslanted single quotes that render well in ASCII, UTF-8, and PDF, use "\(aq" ("apostrophe
quote"); for example

\(aqC\(aq

gdzie C jest cytowanym znakiem. Zalecenie do tyczy się również stałych znakowych używanych w przykładach
kodu.

Where a proper caret (^) that renders well in both a terminal and PDF is required, use "\(ha". This is
especially necessary in code samples, to get a nicely rendered caret when rendering to PDF.

Using a naked "~" character results in a poor rendering in PDF. Instead use "\(ti". This is especially
necessary in code samples, to get a nicely rendered tilde when rendering to PDF.

Przykładowe programy i sesje powłoki
Strony podręcznika mogą zawierać przykładowe programy pokazujące, jak używać wywołania systemowego lub
funkcji bibliotecznej. Jednakże proszę zauważyć, że:

* Przykładowe programy powinny być pisane w języku C.

* Zamieszczenie programu przykładowego jest konieczne i użyteczne tylko wtedy, gdy program ten pokazuje
coś, czego nie można w prosty sposób zawrzeć w tekstowym opisie demonstrowanego interfejsu. Program
przykładowy nie robiący nic poza wywoływaniem funkcji interfejsu zazwyczaj nie ma większego sensu.

* Example programs should ideally be short (e.g., a good example can often be provided in less than 100
lines of code), though in some cases longer programs may be necessary to properly illustrate the use
of an API.

* Expressive code and useful comments are appreciated.

* Przykładowe programy nie powinny sprawdzać błędów wywołań systemowych czy funkcji bibliotecznych.

* Przykładowe programy powinny być kompletne i powinny się kompilować za pomocą cc -Wall bez wypisywania
żadnych ostrzeżeń.

* Kiedy tylko to możliwe i właściwe, programy przykładowe powinny pozwalać na eksperymenty, różnicując
swoje zachowanie zależnie od wejścia (idealnie pochodzącego z argumentów linii poleceń lub
alternatywnie z wejścia czytanego przez program).

* Przykładowe programy powinny być sformatowane w stylu "Kernighan & Ritchie" z wcięciami o rozmiarze
czterech spacji (nie należy używać znaków tabulacji w kodzie źródłowym!). Można użyć poniższego
polecenia do sformatowania swojego kodu źródłowego do stylu bliskiego pożądanemu:

indent -npro -kr -i4 -ts4 -sob -l72 -ss -nut -psl prog.c

* W celu zachowania spójności, wszystkie przykładowe programy powinny się kończyć jednym z poniższych:

exit(EXIT_SUCCESS);
exit(EXIT_FAILURE);

Proszę unikać poniższy form w celu zakończenia programu:

exit(0);
exit(1);
return n;

* Jeśli przed kodem źródłowym znajduje się wyczerpujące wyjaśnienie, kod źródłowy powinien być oznaczony
podrozdziałem Kod źródłowy programu, jak w przykładzie:

.SS Kod źródłowy programu

Zawsze należy go zastosować, jeśli wyjaśnienie zawiera log z sesji powłoki.

Włączając sesję powłoki pokazującą użycie programu lub innej właściwości systemu:

* Należy umieścić log z sesji powyżej kodu źródłowego

* Należy wciąć log z sesji czterema spacjami.

* Należy używać czcionki pogrubionej dla tekstu wprowadzanego przez użytkownika, tak aby odróżnić go od
tekstu produkowanego przez system.

Przykłady wyglądu przykładowych programów można znaleźć w wait(2) i pipe(2).

PRZYKŁADY

       Wzorcowymi przykładami tego, jak powinny wyglądać strony podręczników  z  pakietu  man-pages,  są  strony
       pipe(2) i fcntl(2).

ZOBACZ TAKŻE

       man(1), man2html(1), attributes(7), groff(7), groff_man(7), man(7), mdoc(7)

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
       dotyczące   zgłaszania   błędów   oraz   najnowszą   wersję   oryginału   można   znaleźć   pod   adresem
       https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

T◈UMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
       Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając  się  z  GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub
       nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  ⟨manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net⟩.