jammy (7) man.7.gz

Provided by: manpages-pl_4.13-4_all bug

NAZWA

       man - makra do formatowania stron man

SKŁADNIA

       groff -Tascii -man plik ...

       groff -Tps -man plik ...

       man [sekcja] tytuł

OPIS

       Ta  strona podręcznika opisuje pakiet makr groff an.tmac (często nazywany pakietem makr man). Pakiet tych
       makr powinien być używany przez deweloperów, kiedy piszą lub przenoszą strony man  dla  Linuksa.  Jest  w
       pełni  kompatybilny  z  innymi  wersjami  tego  pakietu,  więc przenoszenie stron nie powinno być głównym
       problemem (wyjątki włączają NET-2 BSD, które używa  całkiem  innego  pakietu  makr  zwanego  mdoc;  patrz
       mdoc(7)).

       Proszę  zauważyć,  że  strony NET-2 BSD mogą być użyte z groffem przez proste podanie opcji -mdoc zamiast
       zwykłej -man. Jednakże bardziej zalecane jest używanie opcji -mandoc, ponieważ wybierze ona automatycznie
       odpowiedni zestaw makr.

       Zasady,  których  powinno  się  przestrzegać  podczas  pisania  stron podręcznika dla linuksowego pakietu
       man-pages, opisano w man-pages(7).

   Linia tytułowa
       Pierwszą komendą na stronie man (po liniach komentarza, czyli liniach zaczynających się od  .\")  powinna
       być

              .TH tytuł sekcja data źródło podręcznik

       Szczegółowy opis argumentów przekazywanych do komendy TH można znaleźć w man-pages(7).

       Proszę  zauważyć,  że  strony formatowane za pomocą makr BSD mdoc rozpoczynają się od polecenia Dd, a nie
       TH.

   Sekcje
       Sekcje zaczynają się od .SH poprzedzonego przez nazwę sekcji.

       Jedynym wymaganym nagłówkiem jest NAME (NAZWA). Powinien występować w pierwszej sekcji, a  kolejna  linia
       powinna zawierać jednoliniowy opis programu:

              .SH NAZWA
              pozycja \- opis

       Jest  niesamowicie  ważne,  aby  używać  tego formatu, oraz że występuje odwrotny ukośnik przed kreską po
       nazwie pozycji. Ta składnia (angielska, gdzie NAZWA to NAME)  jest wykorzystywana przez program  mandb(8)
       do  tworzenia  bazy  krótkich  opisów  dla  programu  whatis(1) i apropos(1). (Dalsze szczegóły dotyczące
       składni rozdziału NAME można znaleźć w podręczniku lexgrog(1)).

       Listę innych sekcji, które mogą wystąpić w stronie podręcznika można znaleźć w man-pages(7).

   Czcionki
       Komendy do wyboru czcionki są następujące:

       .B  Pogrubienie

       .BI Pogrubienie na przemian z kursywą (szczególnie użytecznie w specyfikacji funkcji)

       .BR Pogrubienie na przemian z czcionką  Roman  (szczególnie  użyteczne  w  odnośnikach  do  innych  stron
           podręcznika)

       .I  Kursywa

       .IB Kursywa naprzemiennie z pogrubieniem

       .IR Kursywa naprzemiennie z fontem roman

       .RB Czcionka roman naprzemiennie z pogrubieniem

       .RI Czcionka roman naprzemiennie z kursywą

       .SB Mała czcionka naprzemiennie z pogrubieniem

       .SM Mała (użyteczne dla akronimów)

       Traditionally,  each  command  can  have  up  to  six  arguments, but the GNU implementation removes this
       limitation (you might still want to limit yourself to 6 arguments for portability's sake).  Arguments are
       delimited  by  spaces.   Double quotes can be used to specify an argument which contains spaces.  For the
       macros that produce alternating type faces, the arguments will be printed  next  to  each  other  without
       intervening  spaces,  so that the .BR command can be used to specify a word in bold followed by a mark of
       punctuation in Roman.  If no arguments are given, the command is applied to the following line of text.

   Inne makra i łańcuchy znaków
       Poniżej przedstawiono inne makra i predefiniowane łańcuchy znaków. Jeżeli nie podano  inaczej,  wszystkie
       makra  powodują przerwę (zakończenie bieżącej linii tekstu). Wiele z tych makr ustawia lub używa wartości
       "powszechnego wcięcia". Wartość ta jest ustawiana przez każde makro przyjmujące parametr  i;  makra  mogą
       pomijać  i,  co  oznacza, że będzie używana bieżąca wartość "powszechnego wcięcia". W wyniku tego kolejne
       wcięte akapity mogą używać tej samej wartości wcięcia bez jej każdorazowego podawania. Zwykły (niewcięty)
       akapit  ustawia  wcięcie  na  jego  domyślną  wartość (0.5 cala). Domyślnie wcięcie jest wyrażone w "ens"
       [szerokość  litery  "n"];  zaleca  się  używanie  "ens"  lub  "ems"  jako  jednostek  wcięcia,   ponieważ
       automatycznie dostosują się do zmian rozmiaru czcionki. Inne kluczowe definicje makr są następujące:

   Zwykłe akapity
       .LP      To samo, co .PP (rozpoczęcie nowego akapitu).

       .P       To samo, co .PP (rozpoczęcie nowego akapitu).

       .PP      Rozpoczęcie nowego akapitu i usunięcie bieżącego wcięcia.

   Początek wiszącego wcięcia
       .RS i    Rozpoczyna  relatywne wcięcie marginesu: przesuwa lewy margines o i w prawo (jeżeli pominięto i,
                to używana jest wartość "powszechnego wcięcia"). Wartość "powszechnego wcięcia" ustawiana na 0.5
                cala. W wyniku wcinane będą wszystkie kolejne akapity, aż do napotkania odpowiadającego .RE.

       .RE      Kończy relatywne wcięcie marginesu i ustawia poprzednią wartość wcięcia.

   Makra wcięć akapitów
       .HP i    Rozpoczyna  akapit  od  wiszącego  wcięcia  (pierwsza  linia  akapitu  znajduje  się  przy lewym
                marginesie w stosunku do zwykłych akapitów, a pozostałe akapitu linie są wcięte).

       .IP x i  Wcięty akapit  z  opcjonalnym  wiszącym  znacznikiem.  Jeżeli  pominięto  znacznik  x,  to  cały
                następujący  akapit  będzie wcięty o i. Jeżeli podano znacznik x, to będzie on umieszczony zaraz
                przy lewym marginesie przed następującym po nim wciętym akapitem (podobnie jak to robi .TP  poza
                tym,  że znacznik jest umieszczony przy poleceniu, a nie w kolejnej linii). Jeżeli znacznik jest
                zbyt długi to tekst po znaczniku  będzie  przeniesiony  do  kolejnej  linii  (tekst  nie  będzie
                usunięty  ani  zniekształcony).  Dla  list nienumerowanych, należy użyć tego makra, podając jako
                znacznik \(bu (kula) lub \(em (myślnik), a dla list numerowanych należy w znaczniku podać liczbę
                lub cyfrę, po której następuje kropka; ułatwi to przetworzenie do innych formatów.

       .TP i    Rozpoczyna  akapit  z wiszącym znacznikiem. Znacznik jest podawany w następnej linii.  Wyniki są
                podobne do .IP

   Makra odnośników hipertekstowych
       .UR url
              Insert a hypertext link to the URI (URL)  url, with all text up to the following .UE macro as  the
              link text.

       .UE .RI [ trailer ]
              Terminate the link text of the preceding .UR macro, with the optional trailer (if present, usually
              a closing parenthesis and/or end-of-sentence punctuation)  immediately  following.   For  non-HTML
              output  devices  (e.g.,  man  -Tutf8),  the link text is followed by the URL in angle brackets; if
              there is no link text, the URL is printed as its own link  text,  surrounded  by  angle  brackets.
              (Angle brackets may not be available on all output devices.)  For the HTML output device, the link
              text is hyperlinked to the URL; if there is no link text, the URL is printed as its own link text.

       These macros have been supported since GNU Troff 1.20 (2009-01-05)  and  Heirloom  Doctools  Troff  since
       160217 (2016-02-17).

   Różnorodne makra
       .DT      Ustawia tabulację na jej domyślną wartość (co każde pół cala); nie powoduje przerwy.

       .PD d    Ustawia  odległość  między  wierszami  w  akapicie  (jeśli  pominięto,  to d=0.4v); nie powoduje
                przerwy.

       .SS t    Pod-nagłówek t (jak .SH, lecz używane do podsekcji)

   Predefiniowane łańcuch znaków
       Pakiet man zawiera następujące predefiniowane łańcuchy znaków:

       \*R    Symbol rejestracji: ®

       \*S    Zmienia domyślny rozmiar czcionki

       \*(Tm  Symbol znaku towarowego: ™

       \*(lq  Lewy podwójny cudzysłów: “

       \*(rq  Prawy podwójny cudzysłów: ”

   Bezpieczny podzbiór
       Chociaż z technicznego punktu widzenia  man  jest  pakietem  makr  troffa,  to  w  rzeczywistości  strony
       podręcznika  ekranowego  mogą  być  przetwarzane  przez  wiele  innych  narzędzi,  które nie implementują
       wszystkich właściwości troffa. Dlatego najlepiej unikać pewnych bardziej egzotycznych  makr  troffa,  tam
       gdzie  jest  to możliwe tak, aby inne narzędzia pracowały poprawnie. Należy unikać używania preprocesorów
       troffa (jeżeli jest to konieczne, proszę bardzo, użyj tbl(1), ale zamiast  tworzyć  dwukolumnowe  tabele,
       spróbuj użyć poleceń IP i TP). Należy unikać także używania wyliczeń — większość innych narzędzi nie umie
       ich przetworzyć. Lepiej użyć prostych poleceń, łatwych do przetłumaczenia do innych formatów. Następujące
       makra  troffa  uważa się za bezpieczne (chociaż w wielu przypadkach będą zignorowane przez tłumaczy): \",
       ., ad, bp, br, ce, de, ds, el, ie, if, fi, ft, hy, ig, in, na, ne, nf, nh, ps, so, sp, ti, tr.

       You may also use many troff escape sequences (those sequences  beginning  with  \).   When  you  need  to
       include  the  backslash character as normal text, use \e.  Other sequences you may use, where x or xx are
       any characters and N is any digit, include: \', \`, \-, \., \", \%, \*x, \*(xx, \(xx,  \$N,  \nx,  \n(xx,
       \fx, and \f(xx.  Avoid using the escape sequences for drawing graphics.

       Nie  należy  używać  nieobowiązkowego  parametru makra bp (podział strony). Należy używać tylko dodatnich
       wartości dla sp (spacja pionowa). Nie należy definiować makr (de) o takich samych nazwach jak nazwy  makr
       z  tego  pakietu  lub z pakietu mdoc, ale o innym znaczeniu; jest wysoce prawdopodobne, że takie powtórne
       zdefiniowanie makra będzie po prostu zignorowane. Każde dodatnie wcięcie (in)  powinno  być  sparowane  z
       odpowiadającym  mu  wcięciem  negatywnym  (chociaż  powinno  się  jednak używać makr RS i RE zamiast in).
       Instrukcje warunkowe (if,ie) powinny mieć tylko  "t"  lub  "n"  w  warunku.  Powinny  być  używane  tylko
       tłumaczenia  (tr),  które można zignorować. Zmiany czcionki (ft oraz sekwencja cytowania \f) powinny mieć
       tylko wartości 1, 2, 3, 4, R, I, B, P lub CW (polecenie ft może także nie mieć żadnych parametrów).

       Jeżeli używane są makra inne niż te opisane powyżej, należy dokładnie  sprawdzić  wynik,  używając  kilku
       narzędzi.  Po  sprawdzeniu, że te dodatkowe makra są bezpieczne, prosimy o poinformowanie o nich opiekuna
       tego dokumentu, tak żeby można było je dodać do tej listy.

PLIKI

       /usr/share/groff/[*/]tmac/an.tmac
       /usr/share/man/*/whatis

UWAGI

       By all means include full URLs (or URIs) in  the  text  itself;  some  tools  such  as  man2html(1)   can
       automatically turn them into hypertext links.  You can also use the UR and UE macros to identify links to
       related information.  If you include URLs, use the full URL  (e.g.,  ⟨http://www.kernel.org⟩)  to  ensure
       that tools can automatically find the URLs.

       Tools  processing  these  files  should  open  the file and examine the first nonwhitespace character.  A
       period (.) or single quote (') at the beginning of a line indicates a troff-based file (such  as  man  or
       mdoc).   A  left  angle bracket (<) indicates an SGML/XML-based file (such as HTML or Docbook).  Anything
       else suggests simple ASCII text (e.g., a "catman" result).

       Many man pages begin with '\" followed by a space and a list of characters, indicating how the page is to
       be  preprocessed.   For  portability's  sake  to  non-troff translators we recommend that you avoid using
       anything other than tbl(1), and Linux can detect that automatically.  However, you might want to  include
       this  information  so  your  man  page  can  be  handled  by  other (less capable) systems.  Here are the
       definitions of the preprocessors invoked by these characters:

       e  eqn(1)

       g  grap(1)

       p  pic(1)

       r  refer(1)

       t  tbl(1)

       v  vgrind(1)

BŁĘDY

       Większość makr opisuje formatowanie (np. typ czcionki i odstępy), zamiast oznaczać  zawartość  składniową
       (np.  to  jest  odnośnik  do  innej  strony).  Ta sytuacja utrudnia dostosowywanie formatu man do różnych
       mediów, w taki sposób, by zachować jednolitość formatowania dla danego  medium  i  automatycznie  dołożyć
       odnośniki  do  innych  stron.  Wybierając  ten  opisany powyżej bezpieczny podzbiór makr, daje się lepszą
       możliwość automatycznego przetworzenia strony do innego formatu.

       Makro TX z systemu SUN nie jest zaimplementowane.

ZOBACZ TAKŻE

       apropos(1),  groff(1),  lexgrog(1),  man(1),   man2html(1),   groff_mdoc(7),   whatis(1),   groff_man(7),
       groff_www(7), man-pages(7), mdoc(7)

O STRONIE

       Angielska  wersja  tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
       dotyczące   zgłaszania   błędów   oraz   najnowszą   wersję   oryginału   można   znaleźć   pod   adresem
       https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

T◈UMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>,
       Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając  się  z  GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub
       nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  ⟨manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net⟩.