Provided by: manpages-pl_4.15.0-9_all bug

NAZWA

       mke2fs - tworzy linuksowy system plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

       mke2fs  [ -c | -l filename ] [ -b block-size ] [ -C cluster-size ] [ -d root-directory ] [
       -D ] [ -g blocks-per-group ]  [  -G  number-of-groups  ]  [  -i  bytes-per-inode  ]  [  -I
       inode-size  ]  [  -j  ]  [  -J  journal-options  ]  [  -N  number-of-inodes  ] [ -n ] [ -m
       reserved-blocks-percentage ] [ -o creator-os ] [  -O  [^]feature[,...]  ]  [  -q  ]  [  -r
       fs-revision-level  ]  [  -E  extended-options  ]  [  -v  ] [ -F ] [ -L volume-label ] [ -M
       last-mounted-directory ] [ -S ] [ -t fs-type ] [ -T usage-type ] [ -U UUID ] [ -V ]  [  -e
       errors-behavior ] [ -z undo_file ] device [ fs-size ]

       mke2fs  -O  journal_dev [ -b rozmiar-bloku ] [ -L etykieta-woluminu ] [ -n ] [ -q ] [ -v ]
       zewnętrzny-dziennik [ rozmiar-systemu-plików ]

OPIS

       mke2fs jest używany do tworzenia systemów plików ext2, ext3 lub  ext4  zwykle  w  partycji
       dyskowej (lub pliku) określonym przez urządzenie.

       Rozmiar  systemu  plików  należy  podać  jako  rozmiar-systemu-plików.  Jeśli  nie  ma  on
       przyrostka, jest interpretowany jako kilobajty będące potęgą dwójki, chyba że podano opcję
       -b  rozmiar-bloku,  gdy  rozmiar-systemu-plików  jest  interpretowany jako liczba bloków o
       rozmiarze-bloku. Jeśli natomiast podano przyrostki "k", "m", "g", "t" (wielkimi lub małymi
       literami)  to  dana  liczba  jest  interpretowana  jako  podana  w  będących potęgą dwójki
       kilobajtach,   megabajtach,   gigabajtach,   terabajtach   itd.   Jeśli   nie   poda   się
       rozmiaru-systemu-plików to mke2fs utworzy system plików na podstawie rozmiaru urządzenia.

       Jeśli  uruchomi  się  mke2fs  jako  mkfs.XXX  (np.  mkfs.ext2,  mkfs.ext3  lub mkfs.ext4.)
       zastępuję to opcję -t XXX, tak  więc  mkfs.ext3  utworzy  system  plików  ext3,  mkfs.ext4
       utworzy system plików ext4 itd.

       Domyślne  parametry  do  nowo  tworzonych systemów plików, jeśli nie są przesłonięte przez
       poniższe  opcje,  są  kontrolowane  przez  plik  konfiguracyjny  /etc/mke2fs.conf.  Strona
       podręcznika mke2fs.conf(5) zawiera więcej szczegółów na ten temat.

OPCJE

       -b rozmiar-bloku
              Specify  the  size  of  blocks in bytes.  Valid block-size values are powers of two
              from 1024 up to 65536 (however note that the kernel is  able  to  mount  only  file
              systems  with  block-size  smaller  or  equal  to  the system page size - 4k on x86
              systems, up to 64k on ppc64 or aarch64  depending  on  kernel  configuration).   If
              omitted,  block-size  is  heuristically  determined by the file system size and the
              expected usage of the file system (see the -T option).  In most common  cases,  the
              default  block size is 4k. If block-size is preceded by a negative sign ('-'), then
              mke2fs will use heuristics to  determine  the  appropriate  block  size,  with  the
              constraint  that  the block size will be at least block-size bytes.  This is useful
              for certain hardware devices which require that the blocksize be a multiple of 2k.

       -c     Powoduje, że przed utworzeniem systemu plików,  urządzenie  zostanie  sprawdzone  w
              poszukiwaniu  uszkodzonych  bloków. Gdy opcja ta zostanie podana dwa razy, wykonany
              będzie wolniejszy test w trybie odczyt-zapis,  zamiast  szybkiego  testu  w  trybie
              tylko-do-odczytu.

       -C  cluster-size
              Określa  rozmiar  klastra w bajtach w przypadku systemów plików używających funkcji
              bigalloc. Poprawnymi wartościami rozmiaru klastra są od  2048  do  256M  bajtów  na
              klaster.  Opcji można użyć tylko gdy włączono funkcję bigalloc (więcej informacji o
              tej funkcji można uzyskać zapoznając się  z  ext4(5)).  Domyślnie  rozmiar  klastra
              wynosi szesnastokrotność wielkości bloku.

       -d root-directory
              Copy  the  contents  of  the  given  directory  into the root directory of the file
              system.

       -D     Używa  bezpośredniego  wejścia/wyjścia  podczas  zapisu  na  dysk.   Zapobiega   to
              zajmowaniu  przez  mke2fs  wielu  buforów  podręcznych,  które mogą wpłynąć na inne
              aplikacje, podczas działania na obciążonym serwerze.  Opcja  ta  spowoduje  znaczne
              spowolnienie działania mke2fs, więc jest to pójście na kompromis.

       -e zachowanie-w-razie-błędu
              Zmienia zachowanie jądra, gdy wykryty zostanie błąd. We wszystkich przypadkach błąd
              systemu plików powoduje uruchomienie e2fsck(8)  podczas następnego restartu w  celu
              sprawdzenia  systemu  plików.  zachowanie-w-razie-błędu może przyjmować następujące
              wartości:

                   continue    Kontynuuje normalną pracę.

                   remount-ro  Powoduje przejście systemu plików w tryb tylko do odczytu.

                   panic       Wywołuje panikę jądra.

       -E opcje rozszerzone
              Ustawia  rozszerzone  opcje  systemu  plików.  Opcje  rozszerzone   są   oddzielone
              przecinkami  i mogą zawierać argument podany po znaku równości ("="). Opcja -E była
              nazwana -R we wcześniejszych wersjach  mke2fs  i  jest  wciąż  akceptowana  w  celu
              zachowania  kompatybilności  wstecznej,  lecz  jest  przestarzała.  Obsługiwane  są
              następujące opcje:

                   encoding=nazwa-kodowania
                          Enable the casefold feature in the super block and set encoding-name as
                          the  encoding  to  be  used.   If  encoding-name  is not specified, the
                          encoding defined in mke2fs.conf(5)  is used.

                   encoding_flags=flagi-kodowania
                          Define parameters for file name character encoding  operations.   If  a
                          flag  is  not  changed using this parameter, its default value is used.
                          encoding-flags should  be  a  comma-separated  lists  of  flags  to  be
                          enabled.  To disable a flag, add it to the list with the prefix "no".

                          Obecnie  jedyną  flagą  jaką  można  ustawić, to strict oznaczająca, że
                          nieprawidłowe  łańcuchy  znaków  powinny  być  odrzucane  przez  system
                          plików. W domyślnej konfiguracji flaga strict jest wyłączona.

                   mmp_update_interval=interwał
                          Dostosowuje  pierwotny  interwał  aktualizacji  MMP do interwał sekund.
                          Podanie  wartości  0  spowoduje  użycia  domyślnego  interwału.  Podany
                          interwał  musi  być  mniejszy  niż 300 sekund. Wymaga włączonej funkcji
                          mmp.

                   stride=rozmiar-części
                          Konfiguruje system plików do macierzy  RAID  z  rozmiarem-części  (ang.
                          stride  size  lub  chunk  size)  bloków  systemu plików. Jest to liczba
                          bloków odczytywanych lub  zapisywanych  na  dysk  przed  przejściem  na
                          następny  dysk.  To  ustawienie  wpływa głównie na położenie metadanych
                          systemu plików, takich jak mapy bitów podczas wykonywania  mke2fs,  aby
                          zapobiec  umieszczeniu  ich  na  jednym  dysku,  co  mogłoby negatywnie
                          wpłynąć na wydajność. Może być również użyte przez alokator bloków.

                   stripe_width=szerokość-paska
                          Konfiguruje system plików do macierzy for RAID z rozmiarem-paska  (ang.
                          stripe  width)  bloków  systemu  plików  na  pasek.  Zazwyczaj  jest to
                          rozmiar-części * N, gdzie N jest liczbą dysków z danymi w macierzy RAID
                          (np.  przy  RAID  5,  gdzie  jest jeden dysk parzystości, M jest liczbą
                          dysków w macierzy  minus  jeden).  Pozwala  to  alokatorowi  bloków  na
                          przeciwdziałanie cyklowi odczytu-modyfikacji-zapisu w pasku RAID, jeśli
                          to możliwe, przy zapisie danych.

                   offset=przesunięcie
                          Tworzy system plików z przesunięciem od początku urządzenia lub  pliku.
                          Może   się   to  przydać  przy  tworzeniu  obrazów  dysków  dla  maszyn
                          wirtualnych.

                   resize=maksymalna-zmiana-online
                          Rezerwuje przestrzeń, dzięki której tablica  deskryptora  grupy  bloków
                          może     się    powiększyć,    aby    obsłużyć    system    plików    z
                          maksymalną-zmianą-online bloków.

                   lazy_itable_init[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Jeśli jest włączone oraz włączona jest  funkcja  uninit_bg,  to  tabela
                          i-węzłów  nie  będzie  w  pełni inicjowana przez mke2fs. Przyspiesza to
                          znacznie  inicjalizację  systemu  plików,   lecz   wymaga   zakończenia
                          inicjowania  systemu  plików  w  tle,  przez  jądro, podczas gdy system
                          plików jest wcześniej zamontowany. Jeśli  pominie  się  wartość  opcji,
                          jest   używana  domyślnie  1,  aby  włączyć  zerowanie  leniwej  tabeli
                          i-węzłów.

                   lazy_journal_init[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Jeśli jest włączone, to i-węzeł dziennika nie będzie w  pełni  zerowany
                          przez  mke2fs.  Znacznie przyspiesza to inicjowanie systemu, ale niesie
                          niewielkie ryzyko, jeśli system załamie się przed pełnym,  jednokrotnym
                          nadpisaniem   dziennika.  Jeśli  opcja  zostanie  pominięta,  przyjmuje
                          domyślną wartość 1, włączając leniwe zerowanie i-węzła dziennika.

                   no_copy_xattrs
                          Normally mke2fs will copy the extended attributes of the files  in  the
                          directory hierarchy specified via the (optional)  -d option.  This will
                          disable the copy and leaves the files in the newly created file  system
                          without any extended attributes.

                   num_backup_sb=0|1|2
                          Jeśli  włączona  jest funkcja sparse_super2 systemu plików, to ta opcja
                          kontroluje liczbę zapasowych superbloków utworzonych w systemie plików.
                          Może być ich 0, 1 lub 2.

                   packed_meta_block[= <0 aby wyłączyć, 1 aby włączyć>]
                          Umieszcza  mapy bitowe alokacji i tabelę i-węzłów na początku dysku. Do
                          zadziałania opcja ta wymaga włączonej funkcji flex_bg  systemu  plików,
                          utworzy ona również dziennik na początku systemu plików. Jest przydatna
                          w przypadku urządzeń z pamięcią flash, które na początku dysku  używają
                          pamięci  SLC.  Maksymalizuje  również zasięg ciągłych bloków danych, co
                          jest korzystne w  określonych  wyspecjalizowanych  przypadkach  użycia,
                          takich jak obsługiwane Shingled Drives.

                   root_owner[=uid:gid]
                          Określa  numeryczny  identyfikator  użytkownika  (UID)  i grupy (GID) w
                          katalogu głównym. Jeśli nie  poda  się  UID:GID,  używa  identyfikatora
                          użytkownika i grupy użytkownika uruchamiającego mke2fs. W mke2fs 1.42 i
                          wcześniejszych, UID i GID katalogu głównego były ustawiane domyślnie na
                          UID   i   GID   użytkownika  uruchamiającego  polecenie  mke2fs.  Opcja
                          root_owner= pozwala na jawne podanie tych wartości i zapobiega  efektom
                          ubocznym  dla  użytkowników,  którzy  nie  spodziewają  się  domyślnego
                          zachowania programu mke2fs.

                   test_fs
                          Ustawia flagę superbloku systemu plików, oznaczającą, że  może  być  on
                          montowany  przy  użyciu  eksperymentalnego kodu jądra, np. kodu systemu
                          plików ext4dev.

                   discard
                          Próbuje wykonać operację discard na blokach w czasie tworzenia  systemu
                          (jest  to  przydatne  na  SSD  albo  tzw.  rzadkich dyskach lub dyskach
                          dynamicznie alokowanych). Gdy urządzenie informuje że operacja  discard
                          również  zeruje dane (każde kolejne odczytanie po tej operacji, a przed
                          zapisem,  zwraca  zero),  to  wszystkie  jeszcze  niewyzerowane  tabele
                          i-węzłów   są   oznaczane  jako  wyzerowane.  Znacznie  przyspiesza  to
                          inicjowanie systemu. Tak jest domyślnie.

                   nodiscard
                          Nie próbuje wykonać operacji discard  na  blokach  w  czasie  tworzenia
                          systemu plików.

                   quotatype
                          Specify  the  which  quota  types  (usrquota, grpquota, prjquota) which
                          should be enabled in the created file system.   The  argument  of  this
                          extended  option  should  be  a  colon separated list.  This option has
                          effect only if the quota feature is set.  The default quota types to be
                          initialized  if  this  option  is  not specified is both user and group
                          quotas.  If the project feature is enabled that project quotas will  be
                          initialized as well.

       -F     Wymusza na mke2fs utworzenie systemu plików, nawet jeśli podane urządzenie nie jest
              partycją na specjalnym urządzeniu blokowym lub inne parametry nie mają  sensu.  Aby
              wymusić  na  mke2fs utworzenie systemu plików, nawet jeśli wygląda na to, że system
              plików jest w użyciu lub jest zamontowany (jest  to  niezwykle  niebezpieczne),  to
              opcja musi zostać podana dwukrotnie.

       g bloki-na-grupę
              Określa  liczbę  bloków  w  grupie bloków. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma powodu, aby
              użytkownik musiał kiedykolwiek ustawiać ten  parametr,  ponieważ  wartość  domyślna
              jest optymalna dla systemu plików (administratorzy, którzy tworzą systemy plików na
              macierzach RAID, powinny używać parametru RAID stride jako część opcji -E,  zamiast
              zmieniać  liczbą  bloków na grupę). Opcja jest przeznaczona dla deweloperów, którzy
              używają jej w sytuacjach testowych.

              Jeśli włączona jest funkcja bigalloc, to opcja -g określa liczbę klastrów w  grupie
              bloków.

       -G liczba-grup
              Określa  liczbę  grup  bloków,  która  będzie  spakowana  razem,  tworząc  większą,
              wirtualną grupę bloków (lub "flex_bg group") w systemie plików ext4.  Usprawnia  to
              lokowanie metadanych i wydajność metadanych przy dużym obciążeniu. Liczba grup musi
              być potęgą dwójki i może być podana  jedynie  gdy  włączona  jest  funkcja  systemu
              plików flex_bg.

       -i bajty-na-i-węzeł
              Określa    współczynnik    bajty/i-węzeł.    mke2fs   tworzy   i-węzeł   co   każde
              bajty-na-i-węzeł bajtów dysku. Im większy współczynnik bajty-na-i-węzeł, tym więcej
              i-węzłów.  Generalnie,  wartość  ta  nie  powinna  być mniejsza od rozmiaru bloku w
              systemie plików, gdyż wtedy byłoby utworzonych  zbyt  dużo  i-węzłów.  Ostrzeżenie:
              wartość  ta  nie  może  być już zmieniona po utworzeniu systemu plików, więc należy
              ostrożnie dobrać wartość  tego  parametru.  Proszę  zauważyć,  że  zmiana  rozmiaru
              systemu plików zmienia liczbę i-węzłów która wpływa na ten współczynnik.

       -I rozmiar-i-węzła
              Określa rozmiar każdego i-węzła w bajtach. Wartość rozmiaru-i-węzła musi być potęgą
              dwójki,  większą  lub  równą  128.  Większy   rozmiar   rozmiaru-i-węzła   powoduje
              zwiększenie  powierzchni zajmowanej przez tabelę i-węzłów i zredukowanie użytecznej
              powierzchni systemu plików, a może również negatywnie wpłynąć na wydajność. Nie  da
              się zmienić tej wartości po utworzeniu systemu plików.

              Systemy  plików  z  i-węzłami o rozmiarze 128 bajtów nie obsługują znaczników czasu
              późniejszych niż 19 stycznia 2038. I-węzły o  rozmiarze  256  bajtów  lub  większym
              obsługują  rozszerzone  znaczniki  czasu,  identyfikatory  projektów oraz możliwość
              przechowywania pewnych dodatkowych atrybutów w tabeli i-węzłów, które  wpływają  na
              zwiększoną wydajność.

              Domyślny  rozmiar  i-węzła  zależy  od  pliku  mke2fs.conf(5).  W pliku mke2fs.conf
              rozpowadzanym razem z e2fsprogs domyślny rozmiar i-węzła wynosi z reguły 256 bajtów
              z wyjątkiem małych systemów plików, w których wartość ta ma 128 bajtów.

       -j     Powoduje  utworzenie  system  plików  z księgowaniem ext3. Gdy nie podano opcji -J,
              przy tworzeniu dziennika zostaną  użyte  domyślne  parametry  oraz  dobrany  będzie
              właściwy   rozmiar   tego   dziennika   (na  podstawie  wielkości  systemu  plików)
              przechowywanego we wnętrzu systemu plików. Proszę zauważyć, że trzeba  korzystać  z
              jądra posiadającego wsparcie dla ext3, aby móc używać dziennika.

       -J opcje-dziennika
              Tworzy  dziennik  ext3  używając  opcji  podanych  z  linii  poleceń.  Opcje  te są
              oddzielone przecinkami i mogą posiadać argument, podawany po znaku równości  ('=').
              Obsługiwane są następujące opcje:

                   size=rozmiar-dziennika
                          Tworzy  wewnętrzny dziennik (np. przechowywany wewnątrz systemu plików)
                          o  rozmiarze  rozmiar-dziennika  megabajtów.   Rozmiar  dziennika  musi
                          wynosić co najmniej 1024 bloki systemu plików (np. 1MB przy korzystaniu
                          z bloków 1k, 4MB przy blokach 4k, itd.) i  nie  może  być  większy  niż
                          10 240 000  bloków  systemu  plików  lub  połowę  całkowitego  rozmiaru
                          systemu plików (mniejsza z tych dwóch wartości).

                   fast_commit_size=rozmiar-szybkiego-zatwierdzania
                          Tworzy dodatkowy obszar szybkiego zatwierdzania dziennika  o  rozmiarze
                          rozmiar-szybkiego-zatwierdzania  w  kilobajtach.  Opcja jest prawidłowa
                          wyłącznie jeśli włączono funkcję fast_commit w danym  systemie  plików.
                          Jeśli  nie  podano  tej  opcji,  a  funkcja  fast_commit jest włączona,
                          domyślnym rozmiarem tego obszaru będzie journal-size /  64  megabajtów.
                          Całkowity  rozmiar  dziennika  z  ustawioną  funkcją fast_commit wynosi
                          journal-size + ( fast-commit-size * 1024) megabajtów. Całkowity rozmiar
                          dziennika nie może być większy niż 10.240.000 bloków systemu plików lub
                          połowy całkowitego rozmiaru systemu plików (mniejszą z tych wartości).

                   location=położenie-dziennika
                          Określa położenie dziennika. Argument położenie dziennika  można  podać
                          jako  numer bloku lub, jeśli liczba ma przyrostek określający jednostkę
                          ("M", "G" itp.), liczbę interpretowaną jako  przesunięcie  od  początku
                          systemu plików.

                   device=zewnętrzny-dziennik
                          Przyłącza  dziennik  system plików do urządzenia blokowego znajdującego
                          się na zewnętrzny-dziennik.  Zewnętrzny dziennik musi być utworzony  za
                          pomocą polecenia

                          mke2fs -O journal_dev zewnętrzny-dziennik

                          Proszę zauważyć, że zewnętrzny-dziennik musi zostać utworzony z tą samą
                          wielkością bloku jak nowy  system  plików.  Dodatkowo,  o  ile  obsługa
                          dołączania wielu systemów plików do pojedynczego dziennika zewnętrznego
                          jest obecna, jądro Linux i e2fsck(8) nie obsługuje na razie  dzielonych
                          dzienników zewnętrznych.

                          Zamiast podawać nazwę urządzenia bezpośrednio, zewnętrzny-dziennik może
                          być  określony  przez  LABEL=etykieta  lub   UUID=UUID,   aby   znaleźć
                          zewnętrzny   dziennik   na   podstawie   etykiety   woluminu  lub  UUID
                          przechowywanego w superbloku ext2 na początku dziennika.  Do  wypisania
                          etykiety   i   UUID   urządzenia   z  dziennikiem  można  posłużyć  się
                          dumpe2fs(8).  Zobacz także opis opcji -L programu tune2fs(8).

              Dla danego systemu plików można podać tylko jedną z opcji size lub device.

       -l plik
              Powoduje odczytanie listy uszkodzonych bloków z nazwy-pliku.  Proszę  zauważyć,  że
              numery bloków na liście zepsutych bloków muszą być wygenerowane przy użyciu takiego
              samego rozmiaru bloków jaki użyty był w mke2fs. W rezultacie  opcja  -c  do  mke2fs
              jest prostszą i mniej podatną na błędy metodą sprawdzenia dysku pod kątem zepsutych
              bloków  przed  formatowaniem  go,  gdyż  mke2fs  automatycznie  podaje  odpowiednie
              parametry do programu badblocks.

       -L nowa-etykieta-woluminu
              Ustawia  etykietę  woluminu  systemu  plików  na nową-etykietę-woluminu. Maksymalna
              długość etykiety woluminu to 16 bajtów.

       -m procent-zarezerwowanych-bloków
              Określa  procent  bloków  systemu  plików,  zarezerwowanych  dla  superużytkownika.
              Zapobiega  to  fragmentacji  i  pozwala demonom działających z uprawnieniami roota,
              takim jak syslogd(8), na poprawne  kontynuowanie  działania  po  tym,  gdy  procesy
              nieuprzywilejowane nie będą już mogły zapisywać do systemu plików. Domyślna wartość
              to 5%.

       -M ostatnio-montowany-katalog
              Ustawia katalog ostatniego montowania systemu plików. Opcja ta może  być  użyteczna
              ze  względu na aplikacje, dla których katalog ostatniego montowania wskazuje, gdzie
              należy zamontować dany system plików.

       -n     Powoduje, że mke2fs nie tworzy systemu plików, lecz wyświetla  co  zrobiłby,  gdyby
              miał  go  utworzyć.  Można  wykorzystać tę opcję do określenia położenia zapasowych
              superbloków danego systemu plików tak  długo,  jak  parametry  mke2fs,  które  były
              podane  podczas pierwotnego tworzenia systemu plików, są ponownie użyte (oczywiście
              z dodaną opcją -n).

       -N liczba-i-węzłów
              Zmienia domyślnie wyliczoną liczbę i-węzłów, które powinny  być  zarezerwowane  dla
              systemu plików (a która bazuje na liczbie bloków i współczynniku bajty-na-i-węzeł).
              To pozwala użytkownikowi podać bezpośrednio liczbę żądanych i-węzłów.

       -o tworzący-os
              Służy  do  ręcznej  zmiany  domyślnej  wartości  pola  "creator  operating  system"
              (tworzący  system  operacyjny)  systemu plików. Normalnie pole to jest ustawiane na
              nazwę systemu operacyjnego, do którego skompilowano plik wykonywalny mke2fs.

       -O [^]funkcja[,...]
              Tworzy  system  plików  z  podanymi  właściwościami   (opcjami   systemu   plików),
              przesłaniając  domyślne  opcje  systemu  plików.  Właściwości,  które  są  włączane
              domyślnie, są podane w  relacji  base_features,  albo  w  sekcji  [defaults]  pliku
              /etc/mke2fs.conf  , albo w podsekcji [fs_types] w przypadku typów użycia, zgodnie z
              opcją -T, zmodyfikowane później przez relację features  z  podsekcji  [fs_types]  w
              przypadku  systemu plików i typów użycia. Strona podręcznika mke2fs.conf(5) zawiera
              więcej  szczegółów.  Konfiguracja  charakterystyczna  dla  danego   system   plików
              mieszcząca  się  w  sekcji  [fs_types]  przesłoni  domyślne opcje globalne z sekcji
              [defaults].

              Właściwość systemu plików będzie edytowana później albo  przez  zestaw  właściwości
              podanych   przez   tę   opcję  lub,  jeśli  nie  użyto  tej  opcji,  przez  relację
              default_features do tworzonych typów systemów plików, lub w sekcji [defaults] pliku
              konfiguracyjnego.

              Zestaw  właściwości  systemu  plików  składa  się z listy właściwości, oddzielonych
              przecinkami,  które  mają  być  włączone.  Aby  wyłączyć  którąś  funkcję,   należy
              poprzedzić  nazwę  właściwości  znakiem  karetki ("^"). Funkcje z zależnościami nie
              będą poprawnie usuwane.  Pseudo-właściwość  "none"  wyłączy  wszystkie  właściwości
              systemu plików.

       Więcej informacji o funkcjach które można ustawić znajduje się w
              podręczniku ext4(5).

       -q     Ciche wywołanie. Przydatne gdy mke2fs jest uruchamiany ze skryptu.

       -r rewizja
              Ustawia rewizję (wersję) systemu plików dla nowego systemu plików. Proszę zauważyć,
              że jądra 1.2 wspierają jedynie systemy plików o rewizji 0.  Domyślnie  tworzone  są
              systemy plików o rewizji 1.

       -S     Write  superblock  and  group  descriptors  only.  This is an extreme measure to be
              taken only in the very  unlikely  case  that  all  of  the  superblock  and  backup
              superblocks  are  corrupted,  and  a  last-ditch  recovery  method  is  desired  by
              experienced users.  It causes mke2fs  to  reinitialize  the  superblock  and  group
              descriptors,  while  not  touching the inode table and the block and inode bitmaps.
              The e2fsck program should be run immediately after this option is used,  and  there
              is  no  guarantee  that  any  data will be salvageable.  Due to the wide variety of
              possible options to mke2fs that affect  the  on-disk  layout,  it  is  critical  to
              specify exactly the same format options, such as blocksize, fs-type, feature flags,
              and other tunables when using this option, or  the  file  system  will  be  further
              corrupted.  In some cases, such as file systems that have been resized, or have had
              features enabled after format time, it  is  impossible  to  overwrite  all  of  the
              superblocks  correctly, and at least some file system corruption will occur.  It is
              best to run this on a full copy of the file system so other options can be tried if
              this doesn't work.

       -T typ-systemu-plików
              Określa  typ  systemu  plików  (np. ext2, ext3, ext4 itp.) do utworzenia. Jeśli nie
              poda się tej opcji, mke2fs wybierze  domyślny  na  podstawie  polecenia,  które  go
              uruchomiło  (np.  mkfs.ext2,  mkfs.ext3  itd.)  lub na podstawie domyślnego systemu
              plików, zdefiniowanego plikiem /etc/mke2fs.conf.  Opcja  kontroluje,  który  system
              plików  jest  używany  jako domyślny, na podstawie wpisu konfiguracyjnego fstypes w
              /etc/mke2fs.conf.

              Jeśli opcja -O jest użyta do jawnego dodania lub usunięcia  opcji  systemu  plików,
              które  powinny być ustawiane w nowo tworzonych systemach plików, to wynikowy system
              plików może nie być obsługiwany przez żądany typ-systemu-plików.  (np.  "mke2fs  -t
              ext3  -O  extent /dev/sdXX" utworzy system plików, który nie jest obsługiwany przez
              implementację ext3 w jądrze Linux, a "mke2fs -t  ext3  -O  ^has_journal  /dev/hdXX"
              utworzy  system  plików nieposiadający dziennika i, w związku z tym, nieobsługiwany
              przez kod systemu plików ext3 w jądrze Linux).

       -T typ-użycia[,...]
              Określa, w jaki sposób dany system plików będzie wykorzystywany. Dzięki temu mke2fs
              może  wybrać  optymalne  parametry  dla  systemu plików. Obsługiwane typy użycia są
              zdefiniowane w pliku konfiguracyjnym /etc/mke2fs.conf. Użytkownik może podać  jeden
              lub  więcej  typów  użycia,  za  pomocą  listy,  oddzielając  poszczególne  pozycje
              przecinkiem.

              If this option is is not specified, mke2fs will pick a single  default  usage  type
              based  on  the  size  of the file system to be created.  If the file system size is
              less than 3 megabytes, mke2fs will use the file system type floppy.   If  the  file
              system  size  is  greater than or equal to 3 but less than 512 megabytes, mke2fs(8)
              will use the file system type small.  If the file system size is  greater  than  or
              equal  to  4  terabytes  but  less  than 16 terabytes, mke2fs(8)  will use the file
              system type big.  If the file system size is greater than or equal to 16 terabytes,
              mke2fs(8)   will use the file system type huge.  Otherwise, mke2fs(8)  will use the
              default file system type default.

       -U UUID
              Ustawia uniwersalny, unikatowy identyfikator (universally unique identifier - UUID)
              systemu  plików  na  UUID.   UUID  składa się z serii cyfr w systemie szesnastkowym
              oddzielonych myślnikami, jak np.: "c1b9d5a2-f162-11cf-9ece-0020afc76f16".  Parametr
              UUID może przyjmować też następujące wartości:

                   clear  usuwa UUID systemu plików

                   random generuje nowy, przypadkowy UUID

                   time   generuje nowy UUID, oparty na czasie

       -v     Wypisuje szczegółowe informacje.

       -V     Wypisuje numer wersji mke2fs i wychodzi.

       -z plik-zapasowy
              Before  overwriting  a file system block, write the old contents of the block to an
              undo file.  This undo file can be used with e2undo(8) to restore the  old  contents
              of the file system should something go wrong.  If the empty string is passed as the
              undo_file  argument,  the  undo  file   will   be   written   to   a   file   named
              mke2fs-device.e2undo   in   the  directory  specified  via  the  E2FSPROGS_UNDO_DIR
              environment variable or the undo_dir directive in the configuration file.

              OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub  zawieszenia
              systemu.

ŚRODOWISKO

       MKE2FS_SYNC
              Jeśli jest ustawiona na niezerową wartość całkowitą, to jej wartość jest używana do
              określenia częstości wywoływania sync(2) podczas inicjowania tabeli i-węzłów.

       MKE2FS_CONFIG
              Określa położenie pliku konfiguracyjnego (patrz mke2fs.conf(5)).

       MKE2FS_FIRST_META_BG
              Jeśli jest ustawiona na niezerową wartość całkowitą, to jej wartość jest używana do
              określenia pierwszej grupy metabloków. Przeznaczona jest głównie do debugowania.

       MKE2FS_DEVICE_SECTSIZE
              If  set  to  non-zero  integer value, its value is used to determine logical sector
              size of the device.

       MKE2FS_DEVICE_PHYS_SECTSIZE
              Jeśli jest ustawiona na niezerową wartość całkowitą, to jej wartość jest używana do
              określenia fizycznego rozmiaru sektora urządzenia.

       MKE2FS_SKIP_CHECK_MSG
              Jeśli  jest  ustawiona,  nie  są  pokazywane  wiadomości automatycznego sprawdzania
              systemu plików, spowodowane liczbą montowań lub interwałem sprawdzania.

AUTOR

       Ta wersja mke2fs została napisana przez Theodora Ts'o <tytso@mit.edu>.

DOSTĘPNOŚĆ

       mke2fs   jest    częścią    pakietu    e2fsprogs    i    jest    dostępne    na    stronie
       http://e2fsprogs.sourceforge.net.

ZOBACZ TAKŻE

       mke2fs.conf(5), badblocks(8), dumpe2fs(8), e2fsck(8), tune2fs(8), ext4(5)

TŁUMACZENIE

       Autorami   polskiego   tłumaczenia   niniejszej   strony  podręcznika  są:  Przemek  Borys
       <pborys@dione.ids.pl>,   Grzegorz   Goławski   <grzegol@pld.org.pl>   i   Michał    Kułach
       <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze  tłumaczenie  jest  wolną  dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
       można   uzyskać   zapoznając   się   z   GNU   General   Public   License   w   wersji   3
       ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩   lub   nowszej.   Nie  przyjmuje  się  ŻADNEJ
       ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej
       ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.