Provided by: manpages-pl-dev_4.23.1-1_all 
NAZWA
dup, dup2, dup3 - duplikuje deskryptor pliku
BIBLIOTEKA
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
SKŁADNIA
#include <unistd.h> int dup(int oldfd); int dup2(int oldfd, int newfd); #define _GNU_SOURCE /* Zob. feature_test_macros(7) */ #include <fcntl.h> /* Definicja stałych O_* */ #include <unistd.h> int dup3(int oldfd, int newfd, int flags);
OPIS
Wywołanie systemowe dup() przydziela nowy deskryptor pliku odnoszący się do tego samego opisu otwartego
pliku (OFD), jak deskryptor oldfd (wyjaśnienie opisów otwartych plików znajduje się w podręczniku
open(2)). Gwarantuje się, że nowy numer deskryptora pliku będzie najniższym numerem deskryptora pliku,
który nie był używany w trakcie procesu wywoływania.
Po pomyślnym zakończeniu, stary i nowy deskryptor mogą być używane zamiennie. Oba deskryptory odnoszą się
do tego samego opisu otwartego pliku, zatem współdzielą one przesunięcie pliku i znaczniki statusu pliku
np. jeśli przesunięcie pliku zmieni się w wyniku użyciu lseek(2) na jednym z deskryptorów pliku, zmieni
się ono także dla drugiego deskryptora pliku.
Oba deskryptory nie dzielą znaczników deskryptora pliku (znacznika zamknij-przy-wykonaniu). Znacznik
zamknij-przy-wykonaniu (FD_CLOEXEC; zob. fcntl(2)) dla duplikatu deskryptora jest wyłączony.
dup2()
Wywołanie systemowe dup2() wykonuje takie samo zadanie jak dup(), lecz zamiast używać najniższego numeru
nieużywanego deskryptora pliku, używa numeru deskryptora pliku podanego w newfd. Innymi słowy, deskryptor
pliku newfd jest dostosowywany tak, aby wskazywał teraz na ten sam opis otwartego pliku (ODF) jak oldfd.
Jeśli deskryptor pliku newfd był uprzednio otwarty, jest zamykany przed ponownym użyciem; zamknięcie jest
przeprowadzane po cichu (tj. ewentualne błędy przy zamknięciu nie są zgłaszane przez dup2()).
Kroki zamykania i ponownego użycia deskryptora pliku newfd są wykonywane niepodzielnie. Jest to istotne,
ponieważ próba zaimplementowania równoważnej funkcjonalności za pomocą close(2) i dup() prowadziłaby do
hazardu, gdzie newfd mógłby być użyty ponownie pomiędzy oboma krokami. Mogłoby się tak zdarzyć, gdyby
główny program został przerwany procedurą obsługi sygnału przydzielającego deskryptor plików lub gdyby
równoległe wątki przydzielały deskryptor plików.
Proszę zauważyć, co następuje:
• Jeśli oldfd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku, to wywołanie zawiedzie, a newfd nie jest
zamykane.
• Jeśli oldfd jest prawidłowym deskryptorem pliku, a newfd ma tę samą wartość co oldfd, to dup2()
niczego nie dokona i zwróci newfd.
dup3()
dup3() działa jak dup2(), tyle że:
• Wywołujący może wymusić, aby znacznik zamknięcia-przy-wykonaniu był ustawiony dla nowego deskryptora
pliku podając O_CLOEXEC w flags. Proszę zapoznać się z opisem tego samego znacznika w open(2), aby
przekonać się, dlaczego może być to użyteczne.
• Jeśli oldfd równa się newfd, to dup3() zawodzi z błędem EINVAL.
WARTOŚĆ ZWRACANA
W przypadku powodzenia, te wywołania zwracają nowy deskryptor pliku. W razie wystąpienia błędu zwracane
jest -1 i ustawiane jest errno wskazując błąd.
BŁĘDY
EBADF oldfd nie jest otwartym deskryptorem pliku.
EBADF newfd jest poza dozwolonym przedziałem dla deskryptorów pliku (zob. opis RLIMIT_NOFILE w
getrlimit(2)).
EBUSY (tylko Linux) Błąd może być zwrócony przez dup2() lub dup3() w razie wystąpienia wyścigu z
open(2) i dup().
EINTR Wywołanie dup2() lub dup3() przerwano sygnałem; zob. signal(7).
EINVAL (dup3()) flags zawiera nieprawidłową wartość.
EINVAL (dup3()) oldfd było równe newfd.
EMFILE Zostało osiągnięte ograniczenie na liczbę otwartych deskryptorów plików dla procesu (zob. opis
RLIMIT_NOFILE w getrlimit(2)).
STANDARDY
dup()
dup2() POSIX.1-2008.
dup3() Linux.
HISTORIA
dup()
dup2() POSIX.1-2001, SVr4, 4.3BSD.
dup3() Linux 2.6.27, glibc 2.9.
UWAGI
Błąd zwracany przez dup2() jest inny niż zwracany przez fcntl(..., F_DUPFD, ...) gdy newfd jest poza
zakresem. W niektórych systemach dup2() zwraca też czasem EINVAL jako F_DUPFD.
Jeśli newfd był otwarty, wszelkie błędy, które mogłyby zostać zgłoszone w chwili wykonania close(2)
zostaną utracone. Jeśli jest to istotne, to – o ile program jest jednowątkowy i nie przydziela
deskryptorów pliku w procedurach obsługi sygnału – prawidłowym podejściem jest nie zamykanie newfd przez
wywołanie dup2(), ze względu na sytuację hazardu opisaną powyżej. Zamiast tego, można użyć kodu podobnego
do poniższego:
/* Pozyskanie duplikatu 'newfd', którego można
następnie użyć do sprawdzenia błędów close(); błąd EBADF
oznacza, że 'newfd' nie był otwarty. */
tmpfd = dup(newfd);
if (tmpfd == -1 && errno != EBADF) {
/* Obsługa nieoczekiwanego błędu dup(). */
}
/* Niepodzielne zduplikowanie 'oldfd' w 'newfd'. */
if (dup2(oldfd, newfd) == -1) {
/* Obsługa błędu dup2(). */
}
/* Teraz sprawdzenie błędów close() pliku, do którego
'newfd' odnosił się pierwotnie. */
if (tmpfd != -1) {
if (close(tmpfd) == -1) {
/* Obsługa błędów z close. */
}
}
ZOBACZ TAKŻE
close(2), fcntl(2), open(2), pidfd_getfd(2)
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com> Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej ⟨manpages-pl- list@lists.sourceforge.net⟩.