Provided by: manpages-pl-dev_4.23.1-1_all 
NAZWA
dup, dup2, dup3 - duplikuje deskryptor pliku
BIBLIOTEKA
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
SKŁADNIA
#include <unistd.h>
int dup(int oldfd);
int dup2(int oldfd, int newfd);
#define _GNU_SOURCE /* Zob. feature_test_macros(7) */
#include <fcntl.h> /* Definicja stałych O_* */
#include <unistd.h>
int dup3(int oldfd, int newfd, int flags);
OPIS
Wywołanie systemowe dup() przydziela nowy deskryptor pliku odnoszący się do tego samego
opisu otwartego pliku (OFD), jak deskryptor oldfd (wyjaśnienie opisów otwartych plików
znajduje się w podręczniku open(2)). Gwarantuje się, że nowy numer deskryptora pliku
będzie najniższym numerem deskryptora pliku, który nie był używany w trakcie procesu
wywoływania.
Po pomyślnym zakończeniu, stary i nowy deskryptor mogą być używane zamiennie. Oba
deskryptory odnoszą się do tego samego opisu otwartego pliku, zatem współdzielą one
przesunięcie pliku i znaczniki statusu pliku np. jeśli przesunięcie pliku zmieni się w
wyniku użyciu lseek(2) na jednym z deskryptorów pliku, zmieni się ono także dla drugiego
deskryptora pliku.
Oba deskryptory nie dzielą znaczników deskryptora pliku (znacznika
zamknij-przy-wykonaniu). Znacznik zamknij-przy-wykonaniu (FD_CLOEXEC; zob. fcntl(2)) dla
duplikatu deskryptora jest wyłączony.
dup2()
Wywołanie systemowe dup2() wykonuje takie samo zadanie jak dup(), lecz zamiast używać
najniższego numeru nieużywanego deskryptora pliku, używa numeru deskryptora pliku podanego
w newfd. Innymi słowy, deskryptor pliku newfd jest dostosowywany tak, aby wskazywał teraz
na ten sam opis otwartego pliku (ODF) jak oldfd.
Jeśli deskryptor pliku newfd był uprzednio otwarty, jest zamykany przed ponownym użyciem;
zamknięcie jest przeprowadzane po cichu (tj. ewentualne błędy przy zamknięciu nie są
zgłaszane przez dup2()).
Kroki zamykania i ponownego użycia deskryptora pliku newfd są wykonywane niepodzielnie.
Jest to istotne, ponieważ próba zaimplementowania równoważnej funkcjonalności za pomocą
close(2) i dup() prowadziłaby do hazardu, gdzie newfd mógłby być użyty ponownie pomiędzy
oboma krokami. Mogłoby się tak zdarzyć, gdyby główny program został przerwany procedurą
obsługi sygnału przydzielającego deskryptor plików lub gdyby równoległe wątki przydzielały
deskryptor plików.
Proszę zauważyć, co następuje:
• Jeśli oldfd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku, to wywołanie zawiedzie, a newfd
nie jest zamykane.
• Jeśli oldfd jest prawidłowym deskryptorem pliku, a newfd ma tę samą wartość co oldfd,
to dup2() niczego nie dokona i zwróci newfd.
dup3()
dup3() działa jak dup2(), tyle że:
• Wywołujący może wymusić, aby znacznik zamknięcia-przy-wykonaniu był ustawiony dla
nowego deskryptora pliku podając O_CLOEXEC w flags. Proszę zapoznać się z opisem tego
samego znacznika w open(2), aby przekonać się, dlaczego może być to użyteczne.
• Jeśli oldfd równa się newfd, to dup3() zawodzi z błędem EINVAL.
WARTOŚĆ ZWRACANA
W przypadku powodzenia, te wywołania zwracają nowy deskryptor pliku. W razie wystąpienia
błędu zwracane jest -1 i ustawiane jest errno wskazując błąd.
BŁĘDY
EBADF oldfd nie jest otwartym deskryptorem pliku.
EBADF newfd jest poza dozwolonym przedziałem dla deskryptorów pliku (zob. opis
RLIMIT_NOFILE w getrlimit(2)).
EBUSY (tylko Linux) Błąd może być zwrócony przez dup2() lub dup3() w razie wystąpienia
wyścigu z open(2) i dup().
EINTR Wywołanie dup2() lub dup3() przerwano sygnałem; zob. signal(7).
EINVAL (dup3()) flags zawiera nieprawidłową wartość.
EINVAL (dup3()) oldfd było równe newfd.
EMFILE Zostało osiągnięte ograniczenie na liczbę otwartych deskryptorów plików dla procesu
(zob. opis RLIMIT_NOFILE w getrlimit(2)).
STANDARDY
dup()
dup2() POSIX.1-2008.
dup3() Linux.
HISTORIA
dup()
dup2() POSIX.1-2001, SVr4, 4.3BSD.
dup3() Linux 2.6.27, glibc 2.9.
UWAGI
Błąd zwracany przez dup2() jest inny niż zwracany przez fcntl(..., F_DUPFD, ...) gdy newfd
jest poza zakresem. W niektórych systemach dup2() zwraca też czasem EINVAL jako F_DUPFD.
Jeśli newfd był otwarty, wszelkie błędy, które mogłyby zostać zgłoszone w chwili wykonania
close(2) zostaną utracone. Jeśli jest to istotne, to – o ile program jest jednowątkowy i
nie przydziela deskryptorów pliku w procedurach obsługi sygnału – prawidłowym podejściem
jest nie zamykanie newfd przez wywołanie dup2(), ze względu na sytuację hazardu opisaną
powyżej. Zamiast tego, można użyć kodu podobnego do poniższego:
/* Pozyskanie duplikatu 'newfd', którego można
następnie użyć do sprawdzenia błędów close(); błąd EBADF
oznacza, że 'newfd' nie był otwarty. */
tmpfd = dup(newfd);
if (tmpfd == -1 && errno != EBADF) {
/* Obsługa nieoczekiwanego błędu dup(). */
}
/* Niepodzielne zduplikowanie 'oldfd' w 'newfd'. */
if (dup2(oldfd, newfd) == -1) {
/* Obsługa błędu dup2(). */
}
/* Teraz sprawdzenie błędów close() pliku, do którego
'newfd' odnosił się pierwotnie. */
if (tmpfd != -1) {
if (close(tmpfd) == -1) {
/* Obsługa błędów z close. */
}
}
ZOBACZ TAKŻE
close(2), fcntl(2), open(2), pidfd_getfd(2)
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys
<pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach
<michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3
⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej
⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.